N.S.B. herdenkt negen
jaar strijd
Waarom concentratie in den
radio-omroep?
Ir. Mussert spreekt tot de oude leden
der Beweging
BIJEENKOMST TE
UTRECHT
2e BLAD PAG. 4
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
MAANDAG 16 DECEMBER 1940
DEZE UMP
KUNNEN WE
HIER MISSEN
DIE
l DUISTER-1
NIS
OOK.»
-»
StroombezTnnïgïflg behoeft Uw huis niet tot een
duister hol te maken. Door Philipslampen aan
te schaffen in plaats van. z.g. „gocdkoope"
gloeilampen, bespaart U tot 20% op Uw stroom
en ontvangt U extra licht!
2-'4 r.
fT* i »i heid vooral tot nauwer samengaan
I lTPPTI,7#1TTin O* ter verbetering van de programma's
en vermijding van doublures, ma-
ken het met den dag noodzakelij-
II* I liiriniC ker* dat de °mroePvereen'R'nPen
IJL» JL/UUU1.Ö meer tot samenwerking komen dan
tot nu toe geschied is. oordeelde spr.
Wijze van concentratie
nog niet bekend
De dezer dagen benoemde gemach
tigde voor de concentratie van de
radio-omroepvereenigingen, ir. A.
Dubois, heeft Zaterdag in een pers
conferentie een uiteenzetting gege
ven. waaraan het A.N.P. het volgen
de ontleent:
Bij mijn benoeming tot gemachtigde
voor de concentratie van de radio-oni-
roepvereenigingen in Nederland, altlus
begon spr.. is het mij een behoefte, ook
den radioluisteraar een en ander mede
te deelen over de gevolgen welke deze
benoecing met zich brengt.
Het is wellicht niet ondienstig, hierbij
kortelijk in herinnering te brengen, dat
ik reeds van het begin van den omroep
af nauw hiermede in verbinding heb ge
staan en dat ik ook thans nog voort
durend in dagelijksch contact met den
omroep mijn werkzaamheden vervul.
Ik meen dus wel in de gelegenheid
geweest te zijn. mij een oordeel te vor
men over de werkwijze van hel omroep
systeem, zooals wij dit tot nu toe in Ne
derland hebben gekend, en het is mij
dan ook een behoefte, vast te stellen,
dat door den omroep in Nederland in
het verleden prachtig werk werd ver
richt en veel belangrijks werd tot stand
gebracht. Dit neemt echter niet weg. dat
hij een zoo uistek levend en groeiend or
ganisme als de radio-omroep men er op
bedacht fnoet zijn. dat een vorm, welke
heden een bevredigende werking v^n
den omroep kan waarborgen, over eeni
gen tijd minder geschikt blijkt te zijn.
Taak van den omroep
Allereerst dient, wanneer men zich af
vraagt. óf dit ook met ons huidige om
roepstelsel het geval zou kunnen zijn.
de taak van den omroep wel in het oog
gevat te worden.
Daarbij valt dan op. dat de taak
van den omroep, welke aanvanke
lijk van technische merkwaardig-
heid uitgroeide tot een verstrooiings
instituut. meer en meer geworden is
tot een apparaat, waardoor uiet al-
leen kunst en ontwikkeling tot het
volk konden worden gebracht, doch
dat ook tot taak heeft, naast de Ders
en wel op de eigen critische wijze,
welke ontleend is aan zijn techni
sche mogelijkheden, den luisteraar
in contact te brengen met de groote
geestelijke stroomingen van zijn
tijd.
Dat zulks ten gevolge heeft, dat het
omroepbestel aan steeds grootere en
steeds kostbaarder eischen heeft te vol
doen. is daardoor wel begrijpelijk. Dit is
echter niet de eenige consequentie van
dezen groei. Immers, de steeds grootere
uitbreiding van het gebied, dat door
den omroep bestreken wordt, brengt
noodzakelijkerwijze mede. dat hii in
contact komt met tal van reeds bestaan
de verschijnselen en toestanden up an
der gebied, ten opzichte waarvan hii zijn
standpunt heeft te b,epalen en de belan
gen verhoudingen heeft te regelen. Dit
laatste vooral heelt Jan ook het gevolg
gehad, dat de omroepvereenigingen
steeds meer gemeenschappelijke vragen
als die van de auteursrechten, den zen-
derbouw, de lijn-uitzendingen. vooral
ook uit en naar de ons omringende Ian
den. den wereldomroep" te bestudee-
ren en op te lossen heeft gekregen.
Het valt nu op en dit is ook begrijpe
lijk. wanneer men den houw van den
Nederlandschcn omroep volgens de vier
groote geestrsstroomingen beschouwt,
dat de vraagstukken welke gemeen
schappelijk zijn behandeld, voornamelijk
vraagstukken zijn van practischen of zoo
men wil bedrijfstechnischen aard.
Het belangrijke gebied echter van
samenwerking op programmagehied
is veel minder 'betreden. Voortdu
rend treft men nog in de program
ma's teekenen aan. da» niet alleen
over hoofdindeelingen van de pro
gramma's.' doch ook over tijdverdee
ling in de programma's weinig spra
ke is van overleg, vaak zeer ten on-
gerieve van den luisteraar en tot
schade van datgene. wat bereikt zou
kunnen worden.
Wie kent nie» hef verschijnsel van
gelijktijdige woorduifzendine op beide
zenders, van herhalingen van hetzelfde
muziekstuk in korten tijd door verschil
lende vregnicingen. van beschouwingen
of reportages van belangrijke gebeurte
nissen door verschillend» vereeniginfcen
op ivactisch identieke wijze.
Deze zaken nu. \yelko dus zijn
he» gemeenschappelijk terrein,
waarop de verhouding tot derden
geregeld moet worden, de techni
sche outillage, welke «reeds kos-
baarder wordt, en de noodzakelijk-
Dat ook hierbij de tijdsomstandighe
den een groote rol spelen, spreekt wel
van zelf. De uiterst moeilijke tijd, wel
ken wij doormaken, maakt op zich zelf
reeds, afgezien van andere overwegin
gen. een innige en nauwe samenwer
king noodzakelijk.
Wat is concentratie
Men zal zich nu ongetwijfeld af
vragen. wat nu eigenlijk onder con
centratie zal worden verstaan. Het
antwoord hierop luidt, dat onder
volledige handhaving van de vrij
heid op godsdienstig gebied, waar
bij in redelijkheid op dezelfde wijze
als dit tot nu toe geschiedde de
godsdienstige stroomingen in on6
volk tot haar recht zullen komen,
een programma zal worden ge
bouwd, dat elk wat wils zal geven,
waarbij een elk zal kunnen terug
vinden. wat hem tot nu toe lief was
in deze programma's, doch waarbij
een sterk samenvoegende en con
structieve tendens op den voorgrond
zal staan.
Dat een dergelijk plan niet tot uitvoe
ring kan komen zonder dat een beroep
zal moeten worden gedaan op de reeds
in den omroep werkzaam zijnde artis
tieke en technische krachten, doch dat
bovendien nog een beroep op vele ande-
ren gedaan zaf worden, is niet alleen
onvermijdelijk, maar ook. en vooral,
verheugend, aldus spr.
Meer dan tot nu toe reeds geschiedde,
zal spr. trachten niet alleen allen sa
men te binden, die Nederlander zijn,
doch ook alle Nederlanders deelgenoot
te inaken van daigene wat leeft in de
onderscheidene deelen van ons land.
Dat in dezen moeilijken tijd de huis
vrouw met haar zorgen niet vergeten
zal worden, behoeft wel geen betoog.
Ook zal spr. trachten ons volk op de
snelste en objectiefste wijze in te lich
ten over alle gebeurtenissen van dezen
tijd. opdat het volledig voor zoover
de omroep hieraen kan bijdragen in
staat kan zijn, zich eigen te maken en
zich ten nutte maken datgene, wat
thans in vaak zoo toomelooze vaart
langs en over on6 heen gaat.
Deze taak zal het noodzakelijk
maken, dat ook vele nieuwe krach
ten aan de noodzakelijke verrui
ming der programma's zullen kun
nen medewerken.
Spr. hoopte in de gelegenheid te
zijn', daartoe financieel in staat ge
steld. vele goede Nederlandsche ar-
tisten. die thans niet of onvoldoen
de in Nederland werk hebben kun
nen vinden, aan hun passend werk
te helpen.
Op deze wijze zal het mogelijk wor
den, krachtig bij te dragen tot behoud
van onze Nederlandsche cultuur zoowei
in haar algemeenen verschijningsvorm
als in haar typisch plaatselijke vormen
en zal het ook mogelijk zijn, deel te
nemen aan de ontwikkeling van een na
tionaal volksleven, waaraan in deze
dagen zoo'n groote behoefte bestaat.
Tijdverspillen ongexvenscht
Wie het juist geschetste programma
rustig overdenkt, zal, naar spr. ver
trouwt, het met hem eens zijn, dat een
dergelijk plan slechts tot uitvoering kan
komen, wanneer de krachten, die in de
verschillende geledingen van on6 volk
aanwezig zijn. on eenvoudige en doe'
treffende wijze worden geordend, dat
niet noodeloos tijd verspild moet wji-
den in omslachtige onderhandelingen
doch dat op eenvoudige wijze leiding
moet kunnen worden gegeven, waar
door het streven aan kracht wint en
energie vrij komt tot verzorging en ont
wikkeling van de verschillende onder
deelen.
Ten slotte dient men ook wel te be
denken. dat de concentratiegedachte,
welke thans in den omroep is vastge
legd door sprekers benoeming, geen op
zich zelf staand verschijnsel is.
Niet alleen wezen reeds geruimen
tijd verschillende feiten en plannen
op een steeds groeienrlen zin voor
concentratie elders, doch ook het
aleemeene gebeuren in ons land
wijst schier op elk gebied aan, dat
men zich bewust is. aldus spr.. dat
vereenigine onvermijdelij'K is tot
redding van onze hoogste nationale
en cultureel? goederen. Niemand
zal willen ontkennen, dat. hoeveel
goeds ook de omroepvereenigingen
gebracht hebben, iuist de verdeeld
heid op omroepgebied het program
ma in dezen tijd veelal een onhevre-
digénden vorm heeft gegeven, aldus
spr.. gezien vanuit een nationaal
standpunt.
Wanneer men nu de taak van den
omroep ziet als een verbindingsmiddel
van ons volk. dat naar zijn aard voor
allen is bestemd en dat mede naar dien-
2 ATERDAGM1DDAG is in de stad
waar ir. A. A. Mussert voor ne
gen jaren de Nationaal-Socialisti-
sche_Beweging stichtte, een samen
komst gehouden ter herdenking van
dat feit. Hoewel de grootste over
dekte ruimte te Utrecht, het ge
bouw der groenten- en vruchten
veiling aan de Croezelaan, voor de
herdenkingssamenkomst was geko-
zen, en hoewel de toegang was be
perkt tot diegenen, die méér dan
vijf jaren lid van de N.S.B. zijn én
wier bewijs van vijfjarig lidmaat
schap een nummer van ten hoogste
10.000 draagt, konden de naar schat
ting achtduizend aanwezigen slechts
ternauwernood in deze hal worden
geborgen.
Voor het gebouw stonden eerevendels
der W.A. en Ned. S.S. opgesteld, welke
door den leider der N.S.B., vergezeld van
de hoogst aanwezige Duitsche autori
teit, Oberdienstleiter Oechsle, bij diens
aankomst werden geinspecteerd.
Te drie uur werd de samenkomst ge
opend met een begroetingswoord van
den secretaris-generaal der N.S.B., ir. C.
T. Hüygen. waarna de leden van den
zelfden aard in staat is het beste aan
een ieder te geven, op een schaal welke
tot vóór het bestaan van den omroep
ondenkbaar was, dan is het wel duide
lijk, dat. wil deze omroep de specifieke
eigenschappen tot ontwikkeling bren
gen. hij beheerscht moet worden door
een klare do'elstelling en door een een
voudige uitvoeringsmogelijkheid, welke
alleen door concentratie te verkrijgen
3.
Men versta mij hier niet verkeerd,
aldu6 spr.; geenszins is het mijn
bedoeling, dat het programma als
gevolg van deze concentratie zal
moeten vervlakken en zal moeten
worden tot een soort van algemeen
nietszeggend geheel, integendeel, ik
ben ervan overtuigd, dat ook. ja
zelfs door de nieuwe omstandighe
den een verdiepingtot stand zal
kunnen komen, welke ongetwijfeld
zal bewijzen, dat ook een verdieping
van het programma thans een zeer
reëele mogelijkheid is.
Dit zal tot uitvoering komen, doordat
ik zal trachten de beste krachten van
ons volk op religieus en cultureel ge
bied datgene te laten brengen, wat tot
ons geheele volk zal spreken.
Snelle reportage
Een gewichtig ding zal hierbij gele
verd worden door een uitgebreide en
snelle reportage vón alle gebeurtenis
sen. welker belang zoodanig is. dat de
Nederlander aan deze gebeurtenissen zal
willen en moeten deelnemen. Hij zal
daarbij zijn indrukken kunnen krijgen,
zoowel uit binnen- als buitenland, opdat
hij. is eenmaal de oorlog voorbij en kun
nen wij ons weder wijden aan onze vre
destaak. niet vreemd zal staan ten op
zichte xar\ de vraagstukken, aan welke*
oplossing hij alsdan zal moeien mede
werken.
Dat een dergelijk program ook voor
de toekomst een richtsnoer zal moeten
zijn. brengt mede. dat spr. bijzondere
aandacht zal besteden aan het vormen
van de noodige deskundigen en van de
noodige artist en opdat ook de jongeren,
die hiertoe roeping of kunde zullen be
zitten. eerlang hun plaats zullen kunnen
innemen onder hen naar wie ons volk
gaarne zal luisteren. Dat hierbij aller
eerst een beroep gedaan zal worden op
de vele goede krachten, die reeds in den
omroep aanwezig zijn of welke hiermede
in losser verhand samenwerken, spreekt
wel van zelf.
Spr. vertrouwde, want dit is immers
zijn bedoeling, dat meh uit het voor
gaande den indruk zal hebben gekregen,
dat zijn streven er op gericht zal zijn.
juist als in het v «den den omroep
te doen zijn een instrument voor gees
telijke verzorging, ontwikkeling en ont
spanning. een welkome vriend in de ge
zinnen.
Op de hem gestelde vraag of dc
omroepvereenigingen zouden ver
dwijnen, antwoordde de heer Du
bois, dat op het oogenblik alleen
de concentratie aan de orde is. Er
kan nog niet gezegd worden, in
welken vorm deze zal geschieden.
staf en vervolgens de leider der N.S.B..
wien een langdurig en enthousiast „Hou
Zee'' werd toegeroepen, de zaal binnen
kwamen.
Rede van Geelkerken
De heer C. van Geelkerken, hierna het
woord verkrijgend, bracht allereerst in
herinnering, hoe laag voor negen jaren
het nationaal gevoel was gezonken.
Toen het feit werd herdacht, dat hon
derd jaren geleden van Speyck den hel
dendood stierf, voer tersluiks een oor
logsschip de Schelde on om op de plaats,
waar van Speycks schip was geëxplo
deerd. heimelijk een krans te laten val
len. Tersluiks, omdat anders de Bel-
gisché regeering zou worden geprik
keld. Verder herinnerde spreker aan het
gebeurde met de „Zeven Provinciën".
Thans willen de anderen nationaal en
ook sociaal zijn. Doch waarom waren
zij het negen jaar geleden niet?
In die dagen stond Mussert op om
den strijd voor het nationaal bewustzijn
van ons volk te beginnen. Slechts wei
nigen gaven aan zijn eerste oproep ge
hoor. Gebleken is, dat in ons volk een
kern van nationaal-socialisfisch gevoe
lenden aanwezig was. Hier is iets gebo
ren en "egroeid. dat nooit meer kapot
kan gaan.
De toekomst, zoo «ring spreker verder,
is aan ons. Nog zijn duizenden nationaal
socialistische Nederlanders in Indië ge
ïnterneerd, maar wij weten, dat wan
neer straks de vlag met het kruis van
St. George neerzinkt, de heerschappij
van onze tegenstanders op hetzelfde
oogenblik geëindigd zal zijn. Wij heb
ben ons moeten ontworstelen aan de de
mocratie en we hebben den band van
het bloed en de stem van het ras doen
zegevieren. Wij hebben een eereschuld
aan Hitier en het DUitsche Rijk. aan
wiens strijd wij ons aandeel zullen le
veren.
In den aanvang van 194Ó was voor
ons. nationaal-socialisten, alles nog
erauw. In 1941 verwachten wü de Ne
derlandsche eenheid in nationaal-socia-
listischen zin. Om dit te hereiken is er
slechts één middel: alle leden der N.S.B.
blijven trouw op hun posten, van waar
af zij het geheele Nederlandsche volk
zullen winnen.
Negen jaren geleden gingen Mus
sert en spreker samen naar de eer
ste N.S.B.-vergadering in een lo
kaaltje aan het Domplein. Daar wa
ren een tiental arbeiders bijeen. Na
afloop zeide Mussert: „Als ik goed
zie, waren er twee hij. die vermoede
lijk wel lid zullen worden. "Geloof
jij, dat het Nederlandsche volk ver
trouwen in mij zal krijgen?" zoo
vroeg Mussert toen aan spreker.
Toen heb ik geantwoord: dat geloof
zal ééns het deel zijn van tienduizen
den, ja honderdduizenden. (Langdu
rig applaus).
Duitsche begroetingswoorden
Hierna sprak Oberdienstleiter Oechsle
als vertegenwoordiger van den Stellver-
treter van den Fuehrer, Rudolf Hess. Hij
dankte voor de uitnoodiging tot bijwo
ning dezer herdenkingsbijeenkomst,
welke invitatie de heer van Geelkerken
hem persoonlijk had gebracht. De Leiter
des Arbeitsbereichs der N.S.D.A.P., de
heer Schmidt, bracht vervolgens de
groetpn en den dank van den Rijkscom
missaris over en schetste in een korte
toespraak de lotsverbondenheid tus
schen het Duitsche en het Nederland
sche volk.
Rede H. J. Woudenberg
De heer H. J Woudenberg, hoofd van
de afdeeling arbeiderszaken van het
hoofdkwartier der N.S.B. en commissa
ris van het Nederlandsch Verhond van
Vakvereenigingen. constateerde dat
Mussert 9 jaren geleden met het wacht
woord .-.Nationaal-socialisme" hei Ne
derlandsche volk opriep en dat hij
trouw op zijn post was gebleven, on
dank? allen tegenstand. Men heeft niet
alleen ons. maar ook onze vrouwen en
kinderen beschimpt, onze leden uit de
vakverbonden gëroveerd en onze zonen
onwaardig bevonden om een rang in
het leger fp heklpedcn Men heeft ons
uitgescholden voor landverraders en
ons ten slotte opgepakt en opgesloten.
Doch wat zou 4>r van ons volk geworden
zijn. indien op dien historischen dag in
December 1931 Mussert en van Geelker
ken de N.S.B. niet hadden gesticht?
Thans leven wij in de voor ons.
Nederlanders hoopvolle verwach
ting, dat de zegepraal van de Duit
sche wapens de overwinning op het
godvergeten kapitalisme zal bren-
een.
Rede A. J. Spelt
De heer A. J. Spelt sprak namens
ae Nederlandsche boeren. Hii wees in
het bijzonder op de beteekenis van de
dezer dagen afgekondigde verordenin
gen, dat het in de toekomst niet meer
mogelijk zal zijn, dat boeren of tuin-
bouwgronden misbruikt worden om te
dien,en als object voor de grondspecu-
lanten. zeer ten nadeele van den boderai-
eebruiker en uiteindelijk ook ten na
deele van ons geheele volk.
Rede S. L. /i. Plekker
De heer S. Plekker. gemachtigde
van dén leider voor Noord-Holland richt
te zich in het hijzonder tot de studee-
rende Nederlandsche jeugd.
Deze Nederlandsche intellectuee-
len of zich intellectueel voelende
jeugd speelt een zeer gevaarlijk spel,
waarvan zij de gevolgen waarschijn
lijk niet overziet. Tot hen zou ik
willen zeggen: Denkt er aan. dat de
tijd voorbij is. waarin alleen gegra
dueerden of lieden met een univer
sitaire opleiding in aanmerking
kwamen om posten te bezetten in
de leiding van het volk. Dat kan in
de toekomst een aanbeveling zijn,
maar het zal zeker geen voor
waarde meer wezen. De praktijk
heeft bewezen, dat het óók kan zon
der. de jongelui, die thans aan de
hoögescholen kabaal maken én de
aandacht op zich vestigendie
ooren heeft om te hooren, die. hoo-
re
Men begrijp© mij goed. Dat. niemand
denke, dat de nationaal-socialist min
achting zou koesteren voor geestelijke
ontwikkeling, verre van daar. Groot en
veelvuldig is het nut, dat de werker met
het hoofd kan brengén aan zijn land
en aan zijn volk. we hebben hen zeer
zeker noodig. Doch de thans studeeren-
de. jeugd overwege wel. dater ieder
jaar een nieuwe jaargang gaaf naar
de universiteiten en dat hoe langer hoe
meer nieuwere jaargangen den nieu
wén tijd zullen leeren aanvoeleP. En
dat de oudere jaargangen, naarmate zp
zich langer terughouden of verzetten,
verder in de achterhoede zullen gera
ken. totdat ze ten slotte geheel vergeten
zullen worden.
Rede van ir. Mussert
Vervolgens sprak de leider der N.S.B.
ir. Mussert. In enkele lijnen teekende
hij de belangrijkste feiten uit de ge
schiedenis van de beweging.
Op den 15den Mei 1940 was alles weg
waarop ons volk jarenlang vast ge
bouwd had. Het goud was gebracht naar
Amerika om de tractementen uit te be
talen van hen. die de wijk genomen
hadden. De regeering vond het veiliger
om naar Engeland te verdwijnen. De po
litieke partijen, met alles wat er aan
hangt, waren plotseling onvindbaar.
Alle couranten, die jaar in jaar uit,
de heilige democratische beginselen met
dienen eerbied hadden verdedigd en
geen kwaad woord er van hadden wil
len hooren, vertelden plotseling, zonder
blikken of blozen, dat het toch maar
goed was. dat het einde gekomen was.
Want het was een verouderd stelsel."Zoo
stond daar het volk van Nederland, ver
laten en bedrogen, zonder regeering. zon
der leger, zonder goud. zonder geloof
aan de toekomst, denkende dat het einde
der wereld gekomen was.
Het besefte niet. en het begrijpt het nu
voor een gróót deel nog niet. dat het wel
een gevoelige klap had gekregen, maar
dat tegelijkertijd de deur geopend werd
die toegang geeft tot een toekomst, die
vergeleken bij het hedefh, zal zijn als
een schoone zonsopgang na een storm-
achtigen donkeren nacht.
Dat die toekomst er is, dat ons volk
zich zal kunnen herstellen dat is moge
lijk. omdat in de voorafgaande jaren
met moeite en zorg een kern is ontstaan
van tienduizenden mannen en vrouwen,
die een open oog hebben voor de wereld
revolutie van heden, die zich voltrekt,
die niet met doffen blik staren naar het
verleden, maar zich blijde en geloovig.
offerend en dienend willen richten naar
de toekomst.
In 1937 heb ik gezegd: zonder N.S.B.
heeft dit volk gee£ toekomst meer. Wij
allen zijn daarom gehoond. Nu beleven
wij de vervulling. Inderdaad, zonder de
N.S.B. zou dat volk geen toekomst meer
hebben. Maar er is een N.S.B er zijn
tienduizenden nationaal-socialisten in
Nederland en daarom zal ons vaderland
niet uit de rii der staten en zal ons volk
niet uit de rij der volkeren verdwijnen
maar een plaats krijgen in het niéuwe
Europa. Het Europa, dat Adolf Hitler en
Benito Mussolini met honderdduizenden
getrouwen bezig zijn te vormen njet
groote offers van goed en bloed
Dat ons volk dit niet inziet, is het
verschrikkelijke gevolg van jaren
lange. systematische ophitsing en
misleiding. Nog altijd zijn er duizen
den volksgenooten, die denken, dat,
wij den godsdienst willen uitroeien,
dat wij kapitalisten knechten zijn en
dat wij ons land willen verraden. Na
alles wat men ons in den loop der
jaren heeft aangewreven en in de
schoenen geschoven. zijn deze drie
beschuldigingen nu nog overgeble
ven. De ongerijmdheid daarvan is
niet moeilijk aan te toonnn.
De waarheid is. dat in ons land in
1920 een half millioen onkerkelijken wa
ren en tien jaar later niet minder dan
1.2 millioen. De oorzaak daarvan is dat
de kerken zich vereenzelvigd hebben
met het kapitalisme en de democrati
sche politiek. In het nationaal-socialis-
tische Nederland zal er vrijheid zijn van
godsdienst en bescherming van de chris
telijke godsdiensten in hun kerken. Het
onderwijs zal de eenheid der natie en de
godsdienstige belangen der leerlingen
dienen.
De tweede beschuldiging is. vervolgde
de heer Mussert: wij zouden kapitalis
ten-knechten zijn. De waarheid is dat
onder het liberalistisch systeem, onder
het systeem van de z.g. vrijheid er maar
één vrijheid was, n.I. de vrijheid om zich
te verrijken ten koste van het volk. Het
nationaal-socialisme is niet gekomen om
de rijken rijker en de armen armer te
maken, maar is gekomen om gerechtig
heid te doen aan de groote massa der
eerlijke trouwe werkers.
De kwestie van het
landverraad
En ten slotte, zoo vervolgde de
heer Mussert, de derde beschuldi
ging: wij zouden ons land willen ver
raden. Een oogenblik staat men ver
stomd over zooveel kwaadaardig
heid. Het is toch zoo eenvoudig om
ook op dit punt de waarheid te zien.
die zoo volkomen anders is.
Een feit. is," dat de democratie in Ne
derland zich één gevoelde met Frankrijk
en Engeland. Tot het laatste oogenblik
voor de capitulatie op den 15den Mei toe,
is ons volk.wijs gemaakt, dat Engeland
onze groote vriend en beschermer is.
Wie daar maar aan durfde te twijfe
len, was verdacht. De eenigen, die plei-
zier van Engeland gehad hebben, waren
de heeren. die, toen onze soldaten hier
vochten, uit het land vluchtten, het goud
achterna, dat zij al vooruit gestuurd
hadden. Maar ik vermoed dat het plei-
zier er nu al grootendeels af zal zijn,
de grond wordt heet in Engeland, zij
zullen wel verderop trekken.
De hulp van Engeland aar. ons volk
heeft bestaan in het in brand steken van
benzinetanks, pogingen tot vernieling
van de sluizen van IJmuiden en het
bom bard eeren van burgerbevolking bui-
ten militaire doelen. Driehonderd jaar
kennen wij de Engelschen; vijf oor^gen
zijn er mede gevoerd, een geheele reeks
van koloniën hebben zij ons ontnomen,
de Boeren hebben zij beoorloogd. 26.000
vrouwen en kinderen zijn er in de con
centratiekampen omgekomen. Daarom
weten wij ook precies wat landverraad
is.
Landverraad is het om met de Engel
schen. die drie hmderd jaren hebben
bewezen de vijanden van ons volk te
zijn, te heulen en te probeeren hen te
helpen om het vasteland van Europa,
waarvan Nederlard toch deel uitmaakt,
in een chaos te storten.
Als de Unie-mannen hun zin kregen
en Engeland zou winnen, wat zou er dan
voor ons volk bereikt zijn? Niets anders
dan de chaos en bolsjewisme. Wat kan
het den Eneelschman schelen wat er
met Europa gebeurt als de Britsche
haan maar koning zou kraaien.
Maar laten wii onzen tijd niet aan
nuttelooze beschouwingen verspillen.
Engeland wint niet. Engeland verliest
en het Britsche imperium gaat te gron
de. Wij. nationaal-socialisten. hebben dit
al iaren voorzien en wij zullen er geen
tranen om laten.
Wij zijn ,jaar in iaar uit solidair ge
weest met het nationaal-socialisme in
Duitschland en Itplië. omdat wii weten
dat alleen deze solidariteit de grondslag
kan ziin voor pen F.urona. dat zich kan
handhaven. Hef eaat om het bestaan
van Eurona in de eerstvolgende hon
derd iarpn. Dit is alleen verzekerd als
de F.uropeesche volkeren elkander ver
staan en met e'kander samenwerken.
En wie zijn eerder en wie zijn
meer op elkander aangewezen voor
deze samenwerking dan de Ger-
^maansche volkeren in Duitschland.
'de Nederlanden. Zweden. Noorwe
gen. Denemarken? En door wie zou
die samenwerking beter gesmeed
kunnen worden dan door den man
die voor het geheple Germanendom
een gave Gods is. die misschien
maar pens in de duizend iaren ver
schijnt? Adolf Hitler
Wij willen zoo sterk en zoo levens
krachtig mogelijk toetreden- tot den
bond der Germaansche volkeren en wil
danken God dat deze mogelijkheid voor
ons zal openstaan.
Maar laten wij goed begrijpen, aldus
besloot de heer Mussert zijn rede. dat
dit alleen mogelijk is voor een natio
naal-socialisfisch volk, dat zich volko
men lotsverhonden weet met de andere
Germaansche volkeren.
Wij gaan nu ons tiende jaar in. In
Januari van dit jaar heb ik voorspeld,
dat hef iaar 1910 voor de N.S.B. het
zwaarste iaar van haar bestaan zou zijn
en de vervulling daarvan is gekomen.
Het tiende iaar moet hPt iaar der over
winning zijn. De tiende verjaardag van
de N.S.B. moet gevierd worden door het.
geheele volk. ook door de honderddui
zenden. die nog terzijde staan, omdat,
zij niet begrijpen. Zooals er geofferd en
gewerkt is in do negen jaren, die achter
one liggen, zóó. en waar liet kan nog
méér. zal er gedaan moeten worden in
hef tiende iaar.
In dpze negen iaren van harden strijd
hebben wij elkander gevonden en wij
blijven elkander trouw. Trouw in onzen
strijd voor de wedergeboorte van ons
volk. trouw aan den arbeid. Trouw tot
in den dood.
