Duitsch oordeel over de
Engelsche blokkade
OPA BOL VAN DEN IJZEREN KNOL
Iedere meter grond wordt
den Engelschen betwist
„ONZEDELIJK SYSTEEM"
V erscherping en
uitbreiding
DUITSCH LEGER-
BERICHT
20000 Vlaamsche
krijgsgevangenen
naar huis
NATUURRAMP IN
JAPAN
Bijeenkomst van
ministers te
Vichy
Italië heeft den
tijd
PU ROLE
DE MUTATIES TE
VICHY
BIRMAWEG WEER
GEBOMBARDEERD
Mr. STEVENS
UIT DETROIT
Ie BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
DINSDAG 17 DECEMBER 1940
VGR AVF.NHAGE, 16 Dec. Van bevoegde Duitsche zijde is ons het Duitsche
standpunt uiteengezet nopens de Engelsche weigering van doorlating van le
vensmiddelentransporten naar de bezette gebieden.
Sedert eenigen tijd reeds, aldus onze zegsman, probeert men van Engelsche
zijde ieder streven van de zijde der V.S. om levensmiddelen naar de door de
Puitschers bezette gebieden te transporteeren bij voorbaat te torpedeeren met het
argument, dat deze hongerblokkade als een human middel moet worden geken
schetst ot een snelle beëindiging van dezen oorlog. De Britsche blokkade i6 in
het bijzonder daarom onzedelijk te noemen omdat zij zich niet alleen tegen de
burgerbevolking in Duitschland richt, maar zich ook uitstrekt tot de neutrale
landen in Europa. Ondanks het feit dat door de oorlogshandelingen de handel
in de neutrale landen zoo goed als stopgezet was. hebben de meeste van hen
toch gehoopt, de eigen behoeften nog te kunnen dekken, een hoop die, het be
staande volkenrecht in aanmerking genomen, alleszins gerechtvaardigd scheen.
Pit geloof in de Engelsche trouw aan verdragen is echter door de Britten op
de grofste wijze beschaamd. In Engelsche controlehavens werden de neutrale
schepen wekenlang zonder rechtsgrond onder de slechtste voorwaarden vastge
houden en werden zij van de meest waardevolle deelen van hun lading beroofd,
zonder dat men rekening hield met de behoeften van de neutrale landen.
middelen aan de bezette gebieden
te onthouden. Bekende Nederland-
sche volkenrechtkenners. zooal6 Ja-
pikse. hebben reeds tijdens de En
gelsche blokkadeoorlog in 1914
1918 op het onmenschelijke van de
ze methode gewezen.
Ook is het volkenrechtelijk onjuist te
beweren, dat Duitschland eenige ver
plichting zou hebben voor de levens
middelenvoorziening van de bezette ge
bieden zorg te dragen, zooals men in
sommige Amerikaansche kringen blijk
baar meent te kunnen doen, gezien het
denkbeeld, dat geopperd is om bij de
Duitsche regeering op de vervulling van
dien vermeenden plicht aan te dringen.
Volkenrechtelijk is Duitschland tot
niets anders verplicht, dan te gedoogen,
dat vanuit het bezette gebied pogingen
worden gedaan ter aanvulling der voor
raden. Maar het blijft dan ook bij deze
negatieve verplichting van niet-belem-
meren.
Tenslotte is er nog een ander
punt. De bezette gebieden hebben
ten deele nog een zeer belangrijk
tegoed aan goud in de overzeesche
landen. Volgens het volkenrecht
mogen zij hierover beschikken en
men kan ervan verzekerd zijn, dat
de Duitsche autoriteiten geen
enkele moeilijkheid in den ytog
zullen leggen voor het geval het
Nederlandsche ministerie van fi
nanciën over het tegoed aan goud
in de koloniën recht zou willen
doen gelden om daarmede levens
middelen te koopen.
Dit Engelsche systeem van belem
mering der behoeftevoorziening van
de neutrale landen werd dan later
nog door de instelling van het „na-
vicert"-systeem met de daaraan
verbonden handelsspionnage nog
uitgebreid en verscherpt. Een dek
king van de behoefte in het keder
van de normale toevoer in vredes
tijden werd door de Engel6chen in
bijna geen enkel geval meer toege
staan. 't Gevolg hiervan was dat de
neutrale landen door deze in strijd
met het volkenrecht zijnde houding
der Engelschen, geen voorraden
konden vormen, waarbij nog komt,
dot na de bezetting van Noorwegen,
Nederland. België, en Frankrijk
door de Duitsche troepen, de Brit
ten dit gebied ook in hun honger
blokkade hebben betrokken.
Dit is de Engelsche dank voor die
moeders, vrouwen en kinderen en voor
die Noren, Hollanders, Belgen en Fran-
echen. die voor de Britsche belangen
hun bloed hebben moeten vergieten op
de slagvelden. Het is met betrekking
hierop in het bijzonder perfide om van
deze blokkade te spreken als van een
humane methode ter verkorting van
den oorlog. Daar de Duitsche levensmid-
delenvoorziening absoluut veilig ge
steld is kan deze blokkade van de be
zette gebieden geen verkorting van
oorlog doch slechts een zinloos lijden
voor de bevolking in deze gebieden he-
teekenen. De houding der Engelschen
is daarom zoo schandelijk, omdat de
Britsche troepen bij hun terugtocht op
het continent, bijna overal de levens
middelen vernietigd en onbruikbaar
hebben gemaakt en hierdoor nieuwe
schuld op hun schouders hebben gela
den. Van dg door Duitschland groot'
moedig gegeven verzekering dat men
van Duitsche zijde op de aan Frankrijk
door andere landen te leveren levens
middelen geen enkele aanspraak zou
doen gelden, evenmin als op leveringen
aan andere deelen van het bezette ge
bied. hebben de Engelschen zich niets
aangetrokken en men heeft ook Noor
wegen, Nederland. België en Frankrijk
in de blokkade betrokken. Dit door de
Engelschen in 6trljd met het volken
recht ingestelde blokkadesysfeem is er
de oorzaak van wanneer in Europa een
gebrek aan zekere levensmiddelen be
staat. Het gaat hierbij om die gebieden,
die door de schuld van Engeland en in
vertrouwen op zijn bondgenootschap in
den oorlog zijn meegesleept, hun bloed
hebben geofferd en nu op een onmen
schelijke wijze door hun vroegere bond-
genooten uitgehongerd worden.
Thans gaat men zelfs zoover dat men
de uit Christelijke gevoelens ontsproten
hulp van anderp landen aan deze gebie
den poogt te verijdelen en te bestrijden
Nu de F.neelsrhe propaganda tot nu toe
vergeefsche moeite heeft gedaan de be
volking van dé bezette gebieden tot
wanhoopsdaden tegen de Duitsche over
heid op te zetten, wil men blijkbaar
thans door middel van den honger on
rust en zelfs opstand verwekken.
Dan is er nog de volkenrechtelij
ke zijde van dit probleem. Volgens
het volkenrecht dit is bij de
Haagsche conventie bepaald heb
ben de Britten geen recht levens-
BERLIJN, 16 Dec. (D.N.B.). Het
opperbevel der Weermacht deelt inede:
„In den nacht van 14 en'15 December
hebben gevechtsvliegtuigen aanvallen
gedaan op Londen en andere voor den
oorlog belangrijke en militaire doelen in
Zuidoost-Engeland. Voor een Engelsche
haven werden opnieuw mijnen gelegd-
In den loop van den dag ondernam de
luchtmacht niet het oog op het weer
slechts verkenningsvluchten.
In den afgeloopen nacht hebben Brit
sche vliegtuigen op het gebied van het
Duitsche Rijk een aantal brand- en
explosieve hommen geworpen. Te Ber
lijn konden eenige zolderbranden snel
eebluscht worden, Eenige huizen, waar
onder twee ziekenhuizen, werden be
schadigd. Het verkeer op een spoorlijn
werd tijdelijk gestremd. In andere plaat
sen is slechts lichte schade aan gehou-
men aangericht. Te Herford is een kerk
door homtreffers vernield In een fa
brick in Midden-Dnitschland werd een
hrand in de kiem gesmoord. De produc
tie ondervindt geen belemmering. Vier
burgers zijn gedood twaalf gewond.
Een vijandelijk vliegtuig werd bij het
naderen door narhtjagers neergeschoten.
De Duitsche luchtmacht heeft geen ver
liezen gelprlen.".
Krijgsgevangenen
terug naar
Frankrijk
KONSTANZ. 16 Dcc. (D.NB.)
In den loop van Zaterdag j-l. zijn in
Konstanz aan den Bodensee drie
Duitsche hospitaaltreinen aangeko
men met ruim 1100 Fransche krijgs
gevangenen, gewonde en zwaar zieke
officieren. manschappen, die naar
hun vaderland werden teruggezon
den. De hospitaaltreinen die uit alle
deelen van Duitschland. zelfs uil Oost
Pruisen en uit Weenen kwamen, wer
den in Konstanz door Zwitsersche
hospitaaltreinen verwacht Daarmede
reisden de Franschen nog denzelf
den dag door Zwitserland verder
naar het onbezette Frankrijknaar
Lyon. Verplegers van het Duitsche
Roode Kruis brachten de Franschen
hehoedzaam uit de Duitsche naar de
Zwitsersche treinen Alles was gedaan
om den zieken en gewonden de beste
zorgen te doen geworden.
BERLIJN, 17 December 1940.*— Onze
V.P.B.-correspondent meldt:
Naar wij uit goede bron vernemen,
zullen voor Kerstmis 20.000 van de
60.000 Vlaamsche krijgsgevangenen, die
zich op het oogenblik nog in Duitsch
land bevinden, naar hun vaderland wor
den teruggestuurd. De overige Vlaam
sche gevangenen zullen, indien dit mo
gelijk is, in de maand Januari worden
vrijgelaten. In verband hiermede her
inneren wij er aan. dat destijds het
grootste deel der Belgische krijgsgevan
genen reeds is vrijgelaten. De vrijlating
geschiedt geleidelijk en wel naarmate
de economische toestand in België de te
werkstelling van de terugkeerende ge
vangenen mogelijk maakt. Thans be
vinden zich nog 185.000 Belgen in Duit
sche gevangenschap, aan deze gevan
genen wordt evenwel de mogelijkheid
geboden, als vrije arbeiders in Duitsch
land te werk gesteld te worden.
KINDERHOEKJE
TOKIO, 17 Dec. (D.N.B.) Naar uit
Noord-Sachalin gemeld wordt, zijn Za
terdagmorgen in de nabijheid van de
stad Sikoeka 43 houten huizen door een
reusachtige lawine bedolven. Tot dus
ver is nog niet bekend hoeveel men-
schen daarbij levend begraven zijn.
Terstond na het bekend worden van
de ramp is een reddingsploeg naar de
plek des onheils gezonden. Daar de
sneeuw in de bosschen hier en daar
zelfs zeven voet hoog lag, kwam men
maar langzaam vooruit en arriveerde
eerst laat in den avond ter plaatse. On
danks vertwijfelde pogingen heeft men
tot nu toe pas 28 menschen kunnen uit
graven, van wie er nog vijf in leven
waren, en heeft alle hoop opgegeven
nog meer bedolvenen levend te bergen,
daar sinds het ongeluk reeds drie da
gen verloopen zijn.
BERN, 16 Dec. (D.N.B.). In Hotel du
Pare is vandaag, naar uit Vichy ge
meld wordt, een bijeenkomst van mi
nisters gehouden, waaraan uitsluitend
een groep bewindslieden deelnam, on
der wie Baudoin, Alibert, Peyrouthon en
Huntziger. De minister van binnenland-
sche zaken, Peyrouthon, verklaarde den
journalisten, dat hij voorloopig omtrent
de besprekingen niet6 kon mededeelen.
ITALIAANSCH VLIEGTUIG MET
GASGENERATOR
MILAAN, 16 Dec. (Stefani). Op een
vliegveld bij Milaan heeft men proeven
genomen met een vliegtuig, dat zich
voortbeweegt met behulp van 'n kolen-
gasgenerator. Het toestel kon gemak
kelijk opstijgen en een hoogte van een
vijftig meter bereiken. Het had een mo
tor van 425 p.k. De proeven worden
voortgezet.
175. ..Meneer Bolus van den üzeren Knolus". sprak de
leeuw plechtig, „ik wil u namVns alle dieren in dezen wa
gen een verzoek doen. Laat ons ieder een wensch uitspre
ken- Als gij dan met uw tooverstok dezen wensch in ver
vulling kunt doen gaan. ben ik uw vriend."
176- „Dat is goed." sprak Kóbus. „Ik zal dan maar bii u
beginnen. Wat verlangt meneer de Leeuw?" „Ik zou het
wel prettig vinden, om eens een sigaar te kunnen opsteken."
antwoordde deze- „Ik zie daar zoo dikwijls andere levende
wezens, namelijk de menschen, zoo van genieten."
De veldslag in de woestijn
ROME, 16 December. (D.N.B.) In een bespreking van den toestand stelt
de Giornale d'Italia het feit op den voorgrond, dat Engeland nog nooit een dus
danige machtsontplooiing in een over zee gevoerden oorlog heeft ontwikkeld, als
bij de huidige gevechten in Noord-Afrika, waar Italië den druk van een met
de modernste strijdmiddelen uitgeruste legermacht, die o.m. beschikt over 800
pantser- en gevechtswagens, moet opvangen.
Met deze uit het geheele imperium samengetrokken middelen heeft Enge
land geloofd een der beide spilpartners buiten gevecht te kunnen stellen. De
eerstvolgende maanden zullen toonen, hoe onjuist deze hoop is. Ondanks de
haast, die Engeland, voor welk land het op een snel resultaat aankomt, toont,
zullen de gevechten nog lang duren. Italië staat vastberaden op zijn strijdplaats
en houdt vol. Wat er ook aan het Egyptisch-Lvbische Jront moge gebeuren,
Engeland zal zich niet kunnen vrijmaken uit de Middellandsche Zee en zal tot
aan zijn definitieven nederlaag het gewicht der Italiaansche wapens te voelen
krijgen.
De Tribuna ziet in het Engelsche
optreden in Noord-Afrika niet zoo
zeer een handeling met een uitge
sproken strategisch doel, als wel in
de eerste plaats een propaganda-
onderneming en een politieke en mi
litaire afleidingsmanoeuvre. Dat kan
echter niets wijzigen in de groote
lijn van het conflict. Men moet zich
de woorden van Mussolini in zijn
redevoering van 18 November h'er-
inneren, waarin hij zijn hechte ver
trouwen op de eindoverwinning uit
sprak. of die nu in twee of in twaalf
maanden zou worden bevochten.
Sedert zeven dagen woedt, naar de
Popoio di Roma schrijft, de slag in de
woestijn, in den loop waarvan de Itali
aansche troepen den Engelschen vijand
iederen vierkanten meter grond betwis
ten. De Engelschen zullen de Italianen
overal gereed vinden om hun het hoofd
te hieden en den weg te versperren. De
Achillespees der spil, zooals de Engel
schen Italië beliefden te noemen, zal be
wijzen, dat zij onkwetsbaar is. Achter
de Italiaansche weermacht staat het
Italiaansche volk aaneengeslotener dan
ooit. een volk dat weet. wat oorlog is en
dat beslist niet verwacht iederen dag
overwinningsberichten te ontvangen.
Wanneer de Engelsche propaganda be
weert. dat in Italië teekenen van be
zorgdheid en ontevredenheid merkbaar
worden, zoodat de autoriteiten niet goed
meer weten, hoe zij de toenemende de
pressie kunnen afwenden, dan zijn dat
niets anders dan leege illusies.
Voorbarige bespiegelingen
In Romeinsche politieke "kringen legt
men er den nadruk op, dat de Italiaan
sche weermachtsberichten altijd oprecht
Zijn, zoowel voor de goede als voor de
slechte tijdingen, en dat de bespiegelin
gen der vijandelijke propaganda over
den slag in de woestijn van Marmarica
als voorbarig beschouwd moeten won
den. Deze slag zal nog een week en wel
licht langer duren. Alen moet dus den
afloop afwachten, alvorens men een oor
deel kan uitspreken. De Italiaansche
strijdkrachten in Noord-Afrika. gesteund
door de Lybische troepen, strijden dap
per en laten stap voor stap het terrein
aan den vijand, die zijn krachten en
zijn middelen uitput. Men is van mee
ning. dat de Italiaansche strijdkrachten,
die in het gevecht gewikkeld zijn, en
die, welke in reserve worden gehouden,
meer dan voldoende zijn om de situatie
het hoofd te bieden.
De Popoio di Roma schrijft, dat, deze
slag de grootste is, die ooit in Afrika is
geleverd. Het is een grootsche veldslag,
waaraan de historie de herinnering zal
bewaren. De Italianen zijn er trotsch op,
dat zij daar tegen de indrukwekkende
macht van het Britsche rijk strijden.
Naar aanleiding van den strijd in
Noord-Afrika meldt de Londensche cor
respondent van de Neue Zuercher Zei-
tung. dat niemand te Londen waagt te
voorspellen, hoe de militaire gebeurte
nissen in Afrika zich verder zullen ont
wikkelen, of het Britsche leger zijn actie
zal kunnen voortzetten of dat Graziani
op zijn beurt een krachtigen slag zal
toebrengen. Generaal Wavell, en zijn
staf. aldus zegt, men te Londen, zullen
zich bewust zijn van de moeilijkheden
die een voortzetting van de actie in den
weg staan, en de strijdkracht van de
.reserves van Graziani in Lihye. die zeer
goed opgeleid zijn en over talrijke tanks
beschikken, niet onderschatten. Men
kan dus verwachten, dat de Engelsche
actie voorloopig tot stilstand zal komen.
Ruwe
schrale huid
wan handen en gelaat,
ichrale lippen, gesprongen
handen genezen snel met
Doo»30-60cL Bii Apoth.en Drogisten
MIJNHARDT klif
Houding van Berlijn is tot nog
toe gereserveerd
BERLIJN, 16 Dec. 1940 (VPB). Van
de veranderingen in het Fransche ka
binet wordt op het oogenblik door de
Duitsche pers nog geen notitie geno
men en het schijnt moeilijk het stil
zwijgen van Berlijn in dit geval in de
een of andere richting te interpretee
ren. Alen kan aannemen ,dat Berlijn
eerst dan positie zal kiezen, wanneer
volkomen duidelijk is, welke politieke
beteekenis aan de kabinetswijziging te
Vichy moet worden toegekend. Gebeur
tenissen in de binnenlandfiche politiek
van Franikrijk zijn voor Duitschland
slechts in zooverre belangrijk, als de
houding van Frankrijk in de buiten-
landsche politiek er door bepaald wordt.
Juist hieromtrent schijnt men zich te
Berlijn op het oogenblik nog geen be
paalde voorstelling gevormd te hebben,
weshalve men er den voorkeu'1 aan
geeft, er voorloopig niets over te zeg
gen.
De aard van de Fransch-Duitsehe be
trekkingen wordt hierdoor bepaal 1. dat
de oorlogstoestand tusschen beid' \ol-
keren door het wapenstilstandsverörag
van Compiègne beëindigd, doch de vre
de nog niet hersteld is. Het schijnt in
ieder geval aan te bevelen aan de ge
reserveerde houding van Berlijn geen
combinatie vast te knoopen. Dat geldt in
het algemeen, doch in het bijzonder
voor de wijziging, in de leiding van het
Fransche ministerie van buitenlandfiche
zaken, die natuurlijk in Duitschland
sterk de aandacht heeft getrokken, doch
waarover men naar het schijnt nog niet
voldoende gegevens heeft.
Als volkomen onlogisch wordt de po
ging aangeduid, om de verwijdering
van Laval uit het Fransche kabinet ale
een tegen Italië gerichte maatregel van
de Fransche politiek uit te leggen en
tegelijkertijd te gelooven, dat de verhou
ding tusschen Duitschland en Franrijk
door een derg.eli.jken maatregel niet zal
worden aangetast.
Deze veronderstelling kan slechts
voorkomen, zoo verklaart men hier, uit
een volkomen valsche beoordeeling van
het Duitsch-Italiaansche bondgenoot
schap. De politiek van Duitschland en
Italië vormt een absolute eenheid, zoo
als ook voldoende blijkt uit de Duitsche
commentaren op de militaire ontwikke
ling in Griekenland en Egypte, waar
van wij dezer dagen reeds verschillende
voorbeelden hebben aangehaald.
ERGENS IN FRANSCH INDO-CHINA,
17 Dec. (D.N.B.). Vliegtuigen der
Japansche vloot hebben vandaag hun
bombardementen op den Birmaweg
voortgezet. Zij lieten een hagel van
bommen vallen op de Koengkwo brug
over de Mekong, zoo deelt een com
muniqué van de Japansche vloot in
Zuid China mede. Het eommunicrué
voegt hieraan toe, dat als resultaat van
het bombardement, talrijke vrachtwa
gens met munitie niet verder konden.
t KUILLt'l Uisi
DOOR
R. ARDEN
49)
Toen ze weer aan dek kwam. zag ze.
dat peters gewond was Beverlv moest
het roer overnemen en Peters werd ver
bonden. Daarna moest hij ook naar be
neden om van kleeren te verwisselen
En eindelijk slnoi Ren Beverly de rij
bij deze bezigheid. Daarop hielp hij Ed
na een uitvoerig en voedzaam ontbijt
klaar maken.
HOOFDSTUK XLVI
De politie in Bathurst. op Engelseh
gebied, zette' eerst groote oogen op en
toen nam ze Ben Beverly. Edna en Pe
ters kortweg in hechtenis. Terwijl Pe
ters en Edna glimlachten en hun schou
ders ophaalden, kreeg Ben Beverly een
aanval van woede, waarbij hij zich zoo
ver liet meesleepen. dat hij zijn colle
ga's van het Britsche imperium met
naonen betitelde, die hij aan de rijke
dierenwereld van Afrika ontleende.
Dat ergerde don Britten tenslotte een
beetje, weshalve hij den nacht moesi
doorbrengen in den gemeenschappelijken
cel. waar hij gelegenheid kreeg, gauw
dieven van allerlei huidkleur in te lich
ten over de kortzichtigheid der politie
terwijl peters en Edna ieder in een
keurige aparte cel hun nachtrust kon
den genieten.
Den volgenden morgen eohfer werd
het geval betrekkelijk zeer snel opga
helderd. want de „Santa Barbara" eing
in de haven voor anker. Kapitein Sher
man werd verzocht, bij de politie te ko
men en de kwestieuze passagiers te
idenfificeeren, hetgeen ook geschiedde
Weliswaar schudden de beambten hei
hoofd, toen ze nog eens het verhaal van
hun drie arrestanten aanhoorden, maai
tenslotte liet kolonel Blond (zoo heette
de politletreweldiee van Rathurstï een
douaneboot uitvaren, die de toestanden
op het kleine eiland eens moest bestu
deeren.
Edna. Peters en Ben Beverlv liepen
arm in arm naar de haven, terwijl kapi
teln Sherman naast hen drentelde en
zichzelf steeds weer verzekerde, dat
men zooiets idioots als deze landrotten
niet gemakkelijk nne vaker zou aan
treffen.
Toen de havenboot Sherman èn z*Jn
teruggevonden passagiers naar de
„Santa Barbara" terugbracht, was de
verschansing van het Amerikaansche
stoomschip zwart van de nieuwsgierige
menschen. Een van de officieren had
zijn mond niet kunnen houden en den
inhoud van de radiotelegrammen, die
reeds des nachts, toen het schip nog op
zee was. gewisseld waren, verklapt. Nu
stonden ze daar, de Alillers. Smith's en
Wanemakers, en ze wilden alles zien en
precies weten. Alaar Sherman had voor
loopig geen tijd, want hij was de mee
ning toegedaan, dat hij eerst alles we
ten moest, wat er eigenlijk gebeurd
was. Het. werd een tamelijk lange ver
gadering. waarhij veel whisky in de
uitgedroogde kelen van de mannen te
recht kwam. Daarop trad eindelijk
Sherman tusschen het gewone volk
tusschen zijn passagiers namelijk
en gaf «Je verlangde verklaring van het
geval.
De passagiers spraken er nog vel*
uren later over, want zoo'n buitenkans
ie viel hun tenslotte niet alle dagen to
beurt. Toen echter Peters. Edna en Ben
Beverlv het schin voor altijd verlieten,
werden wel tweehonderd zakdoeken ten
afscheid gezwaaid, hetgeen bewees, dat
men hun drieën met spijt zag vertrek
ken.
Ben Beverly deed alle moeite, zoo
gunstig mogelijke inlichtingen over Pe
ters te geven. Kolonel Blood streek de
hand over zijn hart. „Er blijft alleen
maar de pasvervalsching over." zei hij,
..of hoe u het noemen wilt.* U heeft van
een anders pas gebruik gemaakt maar
dat is niet op Britsch gebied gebewd
en dus gaat het me weinig aan."
Ben Beverly haastte zich. mede te
deelen, dat hij dat geval wel voor zijn
rekening nam.
„En wat gaat u nu verder doen?"
vroeg kolonel Blood aan Peters. „Wilt
u dadelijk terugreizen?"
„Dadelijk." zeiden Peters en Edna als
op commando. „We willen namelijk trou
wen," voegde Peters eraan toe waarbij
hij een hevige kleur kreeg. F.dna keek
naar haar schoenpunten, kolonel Blood
kuchte, terwijl Ben Beverly ongegeneerd
grijnsde.
Twee dagen later werd er afscheid ge
nomen. Peters en Edna hadden plaats
gekregen op een kleine vrachtboot en
Ben Beverly bracht hen weg.
„Het was," zeide hij, terwijl hij hot
paar voor liet laatst de hand schuddo,
een geschiedenis vol vergissingen die
mij een vuistslag en een klap met een
roeiriem bezorgd heeft, waaraan ik van
daag nog moet denken, maar toch zou ik
dit avontuur niet graag hebben gemist.
Ik wensch jullie heiden veel geluk. Al*
ie weg je nog eens over Washington
voert, vergeet dan niet, me te bezoeken."
Plotseling grijnsde hij van het eene oor
naar het andere. „Alles is nu opgehel
derd. op de geschiedenis in Dakar nu
waar je die revolver bent kwijt gpraakt
Peters. Ik heb er lang over nagedacht
en pas een oplossing gevonden, toen ik
er met doctor Hunton, den bekenden
jager over sprak."
„Ik heb er ook over nagedacht," zet
Peters. „Ik denk zoo...."
De sirene huilde voor de derde maal
De havenboot wilde, vertrekken. Bei»
Beverly moest zich haasten, hij zwaaide
nog eens met zijn armen en liep tooi'
weg. Toen stond hij op de havenboot en
keek naar het dek van de vrachtboot
omhoog. De sirene zweeg en de touwen
werden losgeworpen.
„Wat was het dan?" schreeuwde Ben
Beverly naar boven. „Vlug, ik zou graag
weten, of onze gevolgtrekkingen op het
zelfde neerkomen."
Peters hoog zich over de verschansing.
„Apen," riep hij.
Ben Beverly knikte energiek.
„Juist, een aap was het, dat heb ik
ook gedacht. Tot ziens. Schrijf je adres
maar eens aan me. Brieven voor mij
moet je sturen naar de centrale re
cherche."
Peters en Edna wuifden nog een tijdje
en daarna hielden ze er mee op nm
prloe over te gaan. elkaar recht diep in
de oogen te zien.
„Lieve schat." zei Edna stralpnd. „Ik
hen zoo gelukkig, dat je geen millionnair
bent."
„Ik ben ook gelukkig, dal ik geen mil
lionnair ben, zooals ik er een geweest
ben," zei Peters. „Op zichzelf is het mil-
lionnair-zijn overigens niet kwaad. Ik
zal weer aan lederwaren moeten wen
nen."
„Neen," zei Edna, „Ik ben niet heele-
maal ami. Ik heb wat geld en daarmee
openen we een sportschool. Jij leert de
menschen boksen en ik probeer ze het
schermen bij te brengen!"
„Neen," zei Peters. „Liever lederwa
ren. Ik zal met mijn vroegere chefs
spreken en zooals ik ze ken, is er met
hen te praten."
„Waarom geen sportschool?" vroeg
Edna.
Peters glimlachte ondeugend.
„Dat gaat niet, Edna. Ik houd niet
van zoo'n modem huwelijk. Ik voel er
meer voor, een familie te stichten, dan
zul je je nog wel eens bedenken, voor
dat je wegloopt, als we ruzie hebben. En
bovendien hoort het erbij, vind ik!"
Edna kreeg een kleur tot onder haar
haarwortels.
„Dan moet jij ie in ieder geval weer
met lederwaren bezig houden. Heb je
dat nooit vervelend gevonden?"
„Vroeger wel", zèi Peters, „maar nu
is het heel wat anders. Als ik me in
denk, hoe alles worden zal, dan zou
ik...
„Wat zori je?" vroeg Edna.
De kapitein, die met zijn eersten stuur
man op de brug stond, keek vol be
langstelling naar het paartje daar be
neden hem. Hij dacht aan zijn Lena
thuis en een warm gevoel doorstroom
de zijn hart, „Kijk eens," zei hij tot den
stuurman, „die twee kunnen het goed
met elkaar vinden. .Te zou er verlangen
naar huis door krijgen!"
Peters zeide echter tot Edna:
..De kapitein van deze schuil schijnt
vreeselijk nieuwsgierig te zijn. Kom mee
naar den achtersteven, daar kan hij ons
niet. zien."
En arm in arm gingen zij naar den
achtersteven.
EINDE.
