Redevoeringen Rijkscommissaris
en ir. Mussert
RADIOPROGRAMM
De Hoeve
Ie BLAD PAG 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
MAANDAG 15 DECEMBER 19-
(Vervólg van pag. 1)
Wii in het Dniische leefgebied werden
deze ontwikkeling, voorzoover wij slechts
oo"pr hadden die zaoen. cn een onfvan
kelijk hart, ingestooten uit protest tegen
en afkeer van de blijkbaar volksvemic-
ende krachten der evvelddadke ver
dragen van Versailles en St. Germain.
Gij. hier in Nederland, had het
geestelijk moeilijker. Want uiterlijk
sche .en omstandigheden hier be-
pa; ld voortreffelijk geordend en de
doe Vanj listische en democra
tic che krachten van dit land aange
nomen houding door den af-
Iood va« den eersten wereldoorlog
voorgoed bevestigd en vereeuwigd te
zijn.
H*t de bijzonder^, historische ver
dienste van uw lei 'er. dat hii zich door
di~e idyllische orde niet liet misleiden
r' dit hii reeds meer dan 10 jaar ge
leden de wortel van het kwaad, dat in
de-rn toestand la?, inzag, welk kwaad
than* op steeds schrikwekkender, ansfct-
aan -en J'1 '-:=«*rt Mus
eert is a's een vermanende en roepende
Li deze woestijn van democratische plat
heden en burgerlijke conventionalisms
ópgetr den. Uw leider heeft zich aan al
deze Nederlaiidsche feiten, die uitermate
as»* W»Wpr nnlwc*-' zon
een ontwikkeling ondergaan waarvan
eincle en omvang in hun bijzonderheden
tP i ia ar geleden hier in Nederland
evenmin definitief duideliik waren als
wij. nationalisten in Duitschland, tien
jaar geleden met volstrekte duidelijk
heid de bijzonderheden van den beslis-
senden sfriid. die wij .hans -oeren, kon
den overzien
Maar wij allen en daarmee omvat
ik thans de Nederlandsche en de Duit
sche nationaal-socialisten waren ver
vuld van de zekerheid dat de roep der
geschiedenis tot ons volk had geklon
ken en dat de eer en het welzijn zoowel
van het Duitsche en Nederlandsche volk
slechts dan is gewaarborgd, als wij on
der alle omstandigheden gevolg geven
aan dezen roep. ook al moeten wii daar
bij ons eigen leven op het spel zetten.
F.n op dezen weg van den strijd z'jt
gij. Nederlandsche nationaal-socialisten»
uw leider gevolgd En dat is, waar het
op aankomt Niet het verstandelijk be
grip van de gestelde taak. maar dc
trouwe navolging maakt mogelijk, wat
onmogelijk schijnt.
Thans vereenigt ons allen. Nederland
sche en Duitsche nationaal-socialisten.
één overtuiging en één wil: de overtui
ging, dat wij al onze krachten en ons
geheele wezen danken aan het volk. be
paald volgens zijn bloed, waarvan wij
afstammen en de wil alle krachten van
on$ wezen voor deze bloedgemeenschap
te wagen. Onze blik moet evenwel nog
ruimer worden en hii wordt ruimer Hij
reikt over de grenzen van het eigen
volk heen en omvat, de grootere gemeen
schap van allen, dip door hun Noordsch-
Arisch bloed in de hoogere lotsgemeen-
schap der Germaansche "volkdren in
Midden- en Noord-Europa vereenigd
zijn.
Vóór of tegen
Bij het begin van dit iaar. waarvan
wij thans het eind heieven, was het dui
delijk geworden, dat thans ook het Ne
derlandsche volk voor de beslissing
staat stelling te kipzen voor of tegen hel
natïonaal-socialistische Duitschland. dat
voor de reorganisatie van Europa strijd
En wat desfiids wellicht nog voor de een
of anders verborgen geweest moge zijn
dat werd openhaar op den dag. die het
uitgangspunt van een nieuwe ontwikke
ling van dit werelddeel voor dp komen
de eeuwen is. 22 Juni il toen de Fueh
rer de Duitsche weermacht ten strijde
voerde tegen de numeriek haast^ onhe-
griineliik rroote en van oorlogstuig fan
tastisch rijk voorziene horden van het
bolsjewisme.
Dit uur der beslissing voor geheel
Europa is ook het ut?r dér politieke
beslissing in Nederland. Wie thans
nog niet ziet of wil zien heeft het
recht verloren op politiek, dus voor
de gemeenschap verantwoordelijk
terrein mee te praten.
'j
Ik heb derhalve reeds destijds alle
politieke richtingen, die haar uitdruk
king nog hadden gevonden in een lihe-
raal-democratischen. parlementairen
partijvorm, ontbonden en de rechten, af
geleid uit vroegere instellingen nog
slechts kunnen toekennen aan de natio
naal-socialistische beweging
De wereldgeschiedenis is sindsdien
in tijd slechts een half iaar gevorderd.
in gebeurtenissen het equivalent van
eeuwen. Tegen de oude wereld van ka
pitalisme. democratieën, jodendom is
de nieuwe wereld dpr jonge volken op
gestaan. Stellig is het voor uw leider
als zoon van het Nederlandsche volk
dat in de wereld der oude machten
geenszins tot voordeg I van al zijn deelen
alleszins vast lag verankerd, in dit
beslissend uur het juiste besluit te ne
men. He» onfeilbare instinct van een
man en nafionaal-socialist die bezorgd
is voor het welzijn van zijn volk heeft
Mussert het besluit doen nemen, dat
hem de nationaal- socialistische bewe
ging betrekt in de gemeenschap die op
leven en dood heeft samengezworen,
een nieuw, heter geordend en gelukki
ger Europa te stichten.
Nog slechts éen politieké
wilsvorming
De conclusie, die ik trek uit dit besluit
en die tevens een bewijs is van mijn on
verbrekelijke kameraadschap met den
lieer Mussert, is mijn besluit in Nederland
nog slechts één politieke wilsvorming te
dulden en wel die in de natïonaal-socialis
tische en door de nationaal-socialistische
beweging onder haar leider Mussert. Ik
heb derhalve heden bepaald, dat alle *an-
dere vcreeniginsen of bewegingen van po
litiek karakter, die hier in Nederland nog
aanwezig zijn. voor zoover zij dit niet met
'nzicht in dc noodzakelijkheid uit eigen
beweging doen. met ingang van heden
worden ontbonden. Van thans af bestaat
er slechts één politieke wil der Nederlan
ders en wel die voortspruit uit de natio
naal-socialistische beweging in Nederland-
Deze vrucht van uw tienjarigen strijd
is tevens een verplichting tot alle Ne
derlandsche nationaal-socialisten, zoo
wel jegens het Nederlandsche volk als
ook jegens de grootere gemeenschap der
Germaansche volken in Europa. Ik weet,
dat niemand uwer uit conjunctuurover
wegingen in uw gelederen is getreden
en daar blijft, want lid van de N.S.B, of
een der aangesloten formaties te zijn is
thans in Nederland bij God geen genoe
gen, maar een zware weg vol opoffering,
die hardheid en ook ontbering eischt.
Hardheid en uithoudingsvermogen te
genover het gekonkel van een numeriek
in het geheel niet zoo grooten kring van
ophitsers en raddraaiers, die door een
uwer kameraden reeds eenmaal raak
gekarakteriseerd werden als Oranje
bolsjewieken en die nog niet weten, dat
zij politiek reeds lang zijn gestorven.
Ontbering ook daarom, omdat het er
thans om gaat voor al en voor het eerst
onder het gewicht van de tegenwoordf-
ge historische ontwikkeling in Europa
de bronzen lotsgemeenschap onzer vol
ken in een groot- Germaansch gemeen-
schapsgebied in dit werelddeel werke-.
lijkheid'te doen worden en deze beslis
sende taak hoven alle eigen belangen te
plaatsen. Maar wat beteekent het af
stand doen van gewoonten en gebruiken
tegenover de ontbering en opoffering,
die de moeders en vaders en de kinde
ren, die de meer dan 160.000 gesneuvel
den in den stijd voor het nieuwe Europa
aan het Oostelijk front hebben gebracht
en ook de vaders, moeders en kinderen
der Nederlanders, die mede opgetrokken
/.ijn voor dezen strijd en hun overtui
ging met hun leven hebben hezegejd.
De poort, die open gestooten is door
den offerdood dezer mannen, geeft toe
gang tot het groote, gelukvoorspellende
gebied van het nieuwe, werkelijke Euro.
pa, zooals dat met deze afmetingen en
eensgezindhied nog nooit werkelijkheid
is geworden in de geschiedenis.
Wij benijden geen volk od aarde de
schatten, die het door zijn flinkheid en
ijver heeft te voorschijn gebracht. Wij
«tellen bijvoorbeeld geen belang in den
rijkdom der Ver. Staten, want tegenover
hun natuurschatten en bodem, die reeds
in sterke mate zijn uitgebuit staat in
het nieuwe Europa een rijkdom, die al
wat daar aan den overkant gevonden en
gewonnen mag worden, achter zich laat
Pionierswerk
En dit gemeenschappelijk gebied, dat
door ijver en flinkheid georganiseerd
zal worden in pionierswerk, dat thans
eerst begint, wordt beheerscht door de
scheppende gedachte, die onze volkeren
opnieuw doet ontwaken en opstijgen uit
de beproevingen en gevaren, waarin zij
zijn geraakt, en ons allen verbindt tot
een nieuwen, gemeenschap^elijken le
venswil door de nationaal-socialistische
idee. Dit nieuwe Europa zal groot zijn,
sterk.-* vol eerbesef en de oude cultuui
waard, die van hier is uitgegaan in de
wereld, vooral in de z.g. nieuwe wereld.
Dit nieuwe Europa is geen toe
komstverwachting, het is reeds rea
liteit geworden, het wordt in dezen
'ijd geschapen en Nederland neemt
aan dezen opbouw reeds deel door
het besluit van haar leider, door den
pólitieken arbeid der nationaal-so
cialistische beweging en vooral door
het offer van haar strijders in het
Oosten.
Gij, mijnheer Mussert, en de Neder
landsche nationaal socialisten hebben
in tegenstelling tot de eeuwige achter
blijvers in de politiek ingezien, dat de
vrede van het nieuw geschapen Europa
niet te zijner tijd kan worden gesloten
met onze vijanden, doch reeds thans
wordt gemaakt door de krachten van
onze harten, de werkkracht van onze
handen, maar vooral door de scherpte
van ons zwaard.
Ik wensch u, mijnheer Mussert, en de
nationaal-socialistische beweging geluk
met dezen weg, ik wensch u speciaal
voor het bestwil van het Nederlandsche
volk volledig succes, opdat dit als ge
lijkgerechtigd. alleszins gewaardeerd
kameraad kan toetreden tot de Ger
maansche gemeenschap, die onze Fueh
rer reeds vormt.
Leve de nationaal-socialistische bewe
ging en haar leider!
Leve de nationaal-socialistische idee
en onze Fuehrer!
Sieg Heil.
Nadat de rijkscommissaris zijn rede
had uitgesproken, zong de vergadering
hem toe het „Kameraden, vast in ver
trouwen".
Rede ir. Mussert
Onder aanhoudend houzee-geroep be
steeg ir. Mussert vervolgens het spreek
gestoelte. De leider begon zijn herden
kingsrede met het uitspreken van den
dank der N.S.B. voor den gelukwensch,
welken de Fuehrer aan de N.S.B. ter
gelegenheid van het tienjarig bestaan
had willen zenden (applaus). Zijn rede
vervolgend zeide ir. Mussert:
Verehrte Gaéste, mijne kameraden.
Heden gedenken wij den dag, waarop
voor tien jaren de grootste revolution-
naire daad geschiedde in het leven van
ons volk van de laatste honderd jaar:
het hijsohen van de zwart-roode vlag,
rle vaan der nationaal-socialistische re
volutie. Tien jaren waarin moeite noch
kosten, leugen noch bedrog, broodroof
noch terreur, gespaard zijn om de vlag
naar beneden te halen om daarvoor in
le plaats te hijschen de vlaggen van
het gouden kalf, van den sikkel en den
hamer. Fel zijn de kleuren zwart en
•ood, het zwart van onzen bodem, het
rood van ons bloed,Jel is de verbeten
heid geweest waarmede wij ons geweerd
hebben, fel is ons onwrikbaar geloof
dat ons staande gehouden heeft., fel is
de botsing der meeningen, fel zijn de
vlammen van de wereldbrand van £e-
den.
Het zijn historische dagen, die van de
laatste week, dagen waarin een scheids
lijn getrokken wordt door de gansche
wereld. Geen staat, geen volk, geen en
keling, zal op den duur op die scheids
lijn kunnen blijven balanceeren. De
vraag stelt ziclh voor een ieder: aan wel
ken kant van de lijn staat gij, er is geen
ontkomen aan en gelukkig zijn zij, die
al sinds y ren weten aan welken kant
zij staan, zij die in innerlijke zekerheid
hun weg kunnen gaan te midden van de
stormen van dezen tijd, nu 'het verbond
van kapitalisme en communisme Euro
pa op ihet offerblok wil leggen om den
mammon te dienen. Dat wij weten aan
welken kant wij hebben te staan, dat
danken wij aan onze jarenlangen strijd,
dat danken wij aan haar. wier tienja
rig bestaan wij heden gedenken, onze
N.S.B.
Het groote wereldgebeuren, daarop heb
ben wy geen Invloed kunnen oefenen. De af
loop varj den wereldoorlog van 19141918
met de overwinning van 8e kapitalistische
geallieerde machten en de uitplundering van
Duitschland, was reeds een dozijn jaren oud
voor wp begonnen. Het ontstaan en tot macht
komen van het nationaal-socinlisme en fas
cisme in Duitschland en Italië ging buiten
ons om. Het vormen van het nieuwe omsin-
gelingsblok der groote democratieën onder
lei'ding van Engeland en Amerika, is waar-
Ijk niet van ons afhankelijk geweest.
De oorlogsverklaringen van September
1939 van Engeland en Frankrijk geschiedden
niet om onzentwille. Do uitbreiding van den
Europeeschen oorlog tot den wereldbrand
van heden, de wercl'd in vlammen, is ook een
gebeuren van zulk een omvang en beteeke-
nis, dat wy ook daaraan niets hebben kun
nen toedoen, noch afdoen. Wy moeten ons
er ritridelyk van bewust zyn, dat in onzen
tjjd 'de wrcld een nieuwe gestalte aanneemt,
dat er een wereld-historisch gebeuren aan
den gang is van zoo groote afmetingen en
uitwerking, als slechts eens in de (luizend
jaren geschiedt.
Aan dit wereldgebeuren kiNjnen wij
niets toe of af doen, dat is onze roeping
niet, maar onze roening is te zorgen,
dat ons volk door dit wereldgebeuren
niet wordt verpletterd om nooit weer op
te staan, maar dat het doelbewust zijn
weg vindt naar de wereld van morgen
om daarin een eervolle plaats in te ne
men door den arbeid, dien het daarin
zal verrichten.
Twee machten
De wereld staat in vlammen en
het resultaat zal zijn, dat of Roose
velt, Churchill en Stalin zullen win
nen dus de vereenigde machten
van kapitalisme en communisme
of Duitschland, Italië en Japan zul
len winnen. Dit zijn de machten, die
tegenover elkander staan, waartus-
srhen geen- compromis mogelijk is.
een van de twee zal winnen, de an
der zal ondergaan.
Wanneer kapitalisme en communisme win
nen, dan zou het kapitalisme voorloopig
heerschen in Amerika, Engeland, Zuidoost-
Azië en Australië, maar het communisme zou
beginnen met het grootste deel van Azië
te beheerschcn cn gansch het vasteland van
Europa. Wanneer hot dezen zomer aan Hit-
Ier met zyn weermacht niet gelukt zou zijn
om de sovjet-millioenenlegers te weerstaan,
ja slag op slag te slaan, wanneer het niet
gelukt zou zyn om in den veldtocht van de
tweede helft van dit jaar meer dan 21.000
pantserwagens, meer dan 32.000 kanonnen,
meer dan 17.000 vliegtuigen van de .commu
nisten te vernietigen of buit te maken, maar
wanneer integendeel de Duitsche troepen
niet tegen deze ontzaglijke militaire macht
zouden hebben kunnen standhouden, dan zou
er nu reeds geen Europa meer zyn, dan zou
nu gesproken kunnen worden van het voor
malig Europa, van de voormalige Europee-
sche cultuur, van de voormalige godsdien
sten, van* de voormalige}Europeesche volke
ren, dan zou de communistische heerschap
pij reiken van 'de Japansche zoe tot de
Noordzee.
En dat dit alles niet geschied is, maar
dat Europa bestaat, dat danken wij aan
de Duitsche weermacht en de verbon
denen. die met baar strijden, dat dan
ken wij aan de 200.000 mannen, die hun
leven daarvoor gaven, dat danken wij
aan de 500.000 gewonden, aan de mil-
lioener^ offervaardige, weerbare man
nen, dat danken wij aan den grootsten
Germaaiische aanvoerder aller tijden,
die de verantwoordelijkheid op zich
nam en attaqueerde voor het te laat
was, dat danken wij aan den Führer
Adolf Hitler.
Wat heeft het Nederlandsche volk daar
voor gedaan in de afgëloopen jaren? Het
Nederlandsche volk heeft gedaan wat de
heersöhers in dit land van haar verlangden.
De heerschers, d.w.z. de politieke partijen,
met de daarmede verbonden kapitalistische
en marxistische handlangers. Zy verlangden
de solidariteit met Engeland en Frankrijk.
Zij verlangden de prediking van den haat
tegen Duitschland. Zij verlangden bet onbe
perkte geloof in de zegeningen der demo
cratie, de onbaatzuchtigheid van Ihet kapita
lisme en de ongevaarlijkheid van het com
munisme. Het volk was geestelijk en mate
rieel weerloos en gaf wat verlangd werd.
Geen volk kan zich verzetten tegen een zoo
goed georganiseerd en zoo sluw uitgevoerd
bedrog.
Er was één organisatie, die zich daar wèl
tegen verzette, die groeide tegen alle ver
wachting in, tegen alle hoon en laster in,
dat was de N.S.B
Van 1931 tot 1935 zijn wij onafgebroken
bezig geweest om de z.g. democratie in al
haar naaktheid aan den volke ten toon te
stellen, uit liefdé tot de natie, die door haar
verdeeld was in elkander bestrijdende par
tijen en daardoor onmachtig was om zich te
handhaven. Wij hebben geschreven en ge
sproken honderden,duizenden malen om ons
volk te trekken uit het moeras der demo
cratie op den vasten bodem der volkseen
heid in nationaal-socialistische gebonden
heid. .In 1935 antwoordde acht procent van
ons volk zich present voor de nieuwe orde.
Van 1935 tot 1937 bebben wy ons uitge
sloofd om ons volk begrip bij te brengen
voor de nieuwe Europeesche ordening, die
in gang was, voor het recht van het Duit
sche en het Italiaansche volk op een on
bedreigd volksbestaan, op den grondslag,
die zy zelf wilden maken buiten de ban
kiers van Londen en New York om. Wij
hebben geprobeerd begrip te wekken voor de
nationaal-socialistische solidariteit. By de
verkiezingen van 1937 meldde vier procent
van ons volk zich present; 96 procent keer
de zich af. De teerling was geworpen; by
de komende botsing zou ons volk aan den
verkeerden kant staan.
Van 1937 tol 10 Mei 1940 was één wors
teling van die jaren om staande te blijven,
om niet vernietigd to worden, om door te
kunnen gaan met bet vervullen van onzen
plicht on3 volk zooveel mogelijk te' waar
schuwen tegen den waan van de interna
tionale der democratie, om te pogen te red
den, wat te redden viel.
De Pacific-spanning
Slechts één voorbeeld wil ik nu hier
van geven, een voorbeeld, dat zijn bij
zondere beteekenis heeft in deze dagen,
nu koningin Wilhelmina de oorlog ver
klaard heeft aan Japan. In Volk en Va
derland van 25 Februari 1938 schreef ik
een hoofdartikel over Nederland .eii den
oorlog JapanChina. Daarin schreef
ik Óver de toenemende spanning rond
om den Grooten Oceaan en de onverant
woordelijke Colijn-politiek, die Indië
onverdedigd liet en honderden millioe-
nen wegsmeet aan het leger hier te
lande. Dit was alleen logisch verklaar
baar, als er een afspraak bestond met
Engeland in strijd met 's lands belang.
Als volgt heb ik dit onder woorden ge
bracht:
„Dat de Engelsche ex-minister van
„buitenlandsche zaken Eden en de Lon-
„den behcerschende internationale geld-
„raacht een zoo sterk mogelijk Neder-
„landsch leger wenschen om ons land
„en ons 'volk te gebruiken .tegen het
„door hen géhate Duitschland, is geen
„onderstelling, maar een feit, waarover
„niemand in het onzekere is. Welnu, dan
„zegt de ijzeren logica, dat de afspraak
„is: Engeland zal Indië verdedigen en
„wy zullen een sterk bruggehoofd voor
„Engeland tegen Duitschland bouwen.
„Woedend zyn de heeren parlementa-
„riers, dat wy, nationaal-socialisten,
„zeggen: Er is dus een geheim militair
„verdrag met Engeland."
Natuurlijk verklaarde de minister
van Defensie in de Eerste Kamer,j dat
dit gelogen was.,De heeren ontkenden
altijd, maar haatten ons. omdat wij hun
spel doorzagen en in ditzelfde artikel
b.v. letterlijk geschreven werd:
„Wy zullen ons te weer stellen met
„al onze kracht, met al onze liefde voor
„ons Volk tegen misbruik van onze jon-
„gens in dienst van den democratisch-
„marxistischen ""--haat tegen Duitsch-
„land."
Het jaar 1940 heeft ons in het gelijk
gesteld ten aanzien van de millioenen-
verkwisting aan onze weermacht hier
te lande. Het jaar 1941 geeft ons gelijk
ten aanzien van de samenwerking met
Engeland in Indië, beide ten koste van
ons misleide volk dat helaas niet heeft
willen luisteren naar onze herhaalde
waarschuwingen. Het heeft niet mogen
baten. De koers was democratie, de
koers was West naar Londen en New
York.
10 Mei 1940
Zoo kwam het noodlot stap voor stap
nader tot de voltrekking begon op den
lOen Mei 1940.
De Duitsche troepen rukten binnen
om haar taak te verrichten, namelijk de
Engelsch-Joodsche macht te verdrijven
uit Europa. De regeering roept bp tot
weerstand, deed duizenden vallen in
nuttelooie, tot mislukking gedoemde
oorlogsdagen en vlood zelve heen naar
de vrienden in Londen, terwijl haar
soldaten voor haar vielen. Tevens be
zetten de vrienden uit Londen onze
West-Indische bezetting Curacao.
Uit Londen werden Joden aan het
werk gezet om voort te gaan ons volk
op te hitsen en tot sabotage aan te zet
ten, belovende koeien met gouden ho
rens als zij, de heerschers, weer yoet
aan wal zouden hebben gezet. De vrien
den uit New York bezetten onze West-
Indische kolonie Suriname voor het
groot-kapitalisme afdeeling bauxiet en
voor het Amerikaansche imperialisme
afdeeling Brazilië.
En dezer dagen is dan de brand uitge
broken in Oost-Azië: de Vereenigde Sta
ten en Engeland tegen Japan. Toen de
Nederlandsche regeering met de ko
ninklijke .familie vluchtte naar Enge
land, heb ik meermalen gezegd: ziet,
dat zij ons volk aan den verkeerden
kant plaatsen, dat zij zeiven vluchtten
in de dagen van strijd, dat alles, zal
in meerdere of mindere mate vergeven
kunnen worden als zij ten minste één
ding doen: Indië buiten den oorlog hou
den. Maar wat geschiedde? De oorlog
in het Oosten dreigt, Japan wordt eco
nomisch omsingeld, Nederlandsch-In-
dië gaat in die omsingeling voorop en
verhindert den uitvoer van petroleum
en al het andere wat Japan uit Indië
noodig heeft. De oorlog breekt uit. Ja
pan verklaart den oorlog aan Engeland
en Amerika en verklaart uitdrukkelijk,
dat het geen andere vijanden kent dan
Tsjang-Kai-Tsjek, Engeland en Ameri
ka. Een zucht van verlichting ging bij
mij op toen ik dat vernam. Een gevoel
van dankbaarheid voor de mogelijk
heid van? behoud. En wat gebeurt: Ko
ningin Wilhelmina verklaart den oor
log aan Japan. Tegen zooveel waanzin
valt niet op te roeien. Het allerbeste wat
wij er van kunnen denken is dit: Ko
ningin Wilhelmina en haar zooge
naamde regeerig in Londen zijn Engel
sche krijgsgevangenen, die land en goed
moeten offeren op het altaar van Roo
sevelt en Churchill, hetzelfde altaar
waarop straks het Britsche empire in
rook zal opgaan.
Nederland en Indië
Ik vermag niet in te zien hoe In
dië op dit oogenblik voor Neder
land behouden zal kunnen blijven,
al zullen wij nimmer ons stand
punt kunnen of willen prijs geven,
dat Nederland onvervreemdbare
rechten heeft op Indië, omdat daar
drie eeuwen lang het bloed en het
zweet van honderdduizenden Ne
derlanders van Indië gemaakt heb-
ben wat het nu is.
(Vervolg op jsag. 3)
187 Met een smak kwam Klompen
op den grond terecht Klik. deed J
slot in de deur en Klompertje was c
vangen. Ach. ach. dat was nu h
einde van zijn mooie maanrcis. W'i
ijn tasch, wég de papieren en
opgesloten in een hol van dieven.
188- Wat nu? Vijf minuten had Klc
pertje zoo zitten denken, toen hij
gedachten weer allemaal bij elfo
had. En een echte Hollandsche jont
zit niet bij de pakken neer, dus Klo:
pertje ook niet. Let maar eens op.
DINSDAG 16 DECEMBER
HILVERSUM I, 415.5 M. 7.15 Bc*
land in (boek en krant. 7.30 Gram.muziew,
Ochtendgymnastiek. 7.55 Gram.muziek.
BNO: Nieuwsberichten. 8.15 Politiek
praatje (opn.). 8.30 Gram.muziek. 8.35
tendgymnastiek. 8.45 Gram.muziek. 9.15
de huisvrouw. 9.25 Gram.muziek. 10.30 0
concert. 11.00 Vroewenmozaiek. 11.20 E:
ble Jack der Kinderen en solist.. 12.00 0
concert en zang. 12.40 Almanak. 12.45
Nieuws- en economische berichten.
Pianovoordracht. 13.30 Otto Hendriks ei
orkest en pianospel. 14.30 De Lichte
15.30 Zang met pianobegeleiding. 16.00
bellezing. 16.20 Molto Cantabile. 16.45
de jeugd 17.00 Molto Cantabile. 17.15
Nieuws-, economische- en beursberii
17.30 De Ramblers. 18.00 Herdenking
Dingaansdag. 18.45 Gram.muziek. 19.00
eel halfuur. 19.30 Amusementsorkest,
Musette-ensemble en solisten. Vanaf
alleen voor de Radio-Centrales, die ove
lijnverbinding met de Studio besch,
20.15 Gram.muziek. 21.45 BNO: Nieui
richten. 22.00 BNO Engelsche uitzen
„Economie News from Holland" óf gra:
ziek. 22.1524.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II, 301.5 M. 7.f5 Gran
ziek. 7.308.15 Zie Hilversum I. 8.15 g
muziek. 8.308.45 Zie Hilversum I.
Gram.muziek. 10.00 morgenwijding.
Gram.muziek. 10.40 Vroeger en nu.
Gram.muziek. 12.00 Ensemble Joan L
12.45 BNO: Nieuws- en economische bi
ten. 13.05 De Romancers, soliste en
muziek. 14.00 Omroeporkest, solist en
muziek. 15.30 Voor de zieken. 16.00 C
rie „Het volkslied" (met muzikale ills
ties). 16.30 Altviool met pianobegeh
17.J5 BNO: Nieuws-, economische- en
berichten. 17.30 John Kristel en zyn
18.15 Causerie „Het Jodenvraagstuk".
Gram.muziek. 18.45 Cyclus „Iii een
licht bezien" (Voorbereid door de
19.00 Actueel (halfuur. 19.30 Gérard Leb
zyn orkest. 19.45 Reportage. 20.00
Lebon en zyn orkest. Vanaf 20.15 alleen
de Radio-Centrales, die over een lynvt
ding met de Studio beschikken. 20.15 Di
lodisten en solist. 21.00 Gram.muziek.
BNO: Nieuwsberichten. 22.00 BNO:
lichting op het Weermacht-bericht. 2'
22.15 Avondwyding.
Hoofdredacteur: J. VALKH.OFF,
Amersfoo
Redacteur Stadsnieuws en Uit di
Omtrek: R. LEENKNEGT: Amersfoo
Redacteur Sportrubriek: H. A. C. VA
DER KRAAN Jr.. Amersfoo
FEUILLETON
DOOR N.K.
19.
„MaaY ik wil niet te lang op je wach
ten. imijn liefste kleine aans-taand
vrouwtje." fluisterde hij. De woorden
kwamen hem vlot over de lippen, ter
wijl het de oogen otar de welvarende
^perderq liet gaan ..Ik zie niet in,
waarom wij meer dan een paar weken
wachten zullen. Je kunt in dien tijd éen
aardigen uitzet in orde maken. En geef
me nu een afscheidskus!"
Nora, die ook goede eigenschappen
had. al liet ze deze dikwijls ongebruikt,
weifelde een oogenblik. Terwijl Louis
zijn arm om haar heen had geslagen en
zijn oogen de hare zochten, stelde zij
een vraag:
„Denk je dat we gelukkig zullen zijn
Louis?"
De nian was uiterst onoprecht. Hij
wendde voor, dat hij alleen maar aan
•haar dacht, maar in werkelijkheid vroeg
hij zich af. of het lang zou duren vóór
hij wat van het geld kon opnemen. Zcrti
hij zich de schuldcischers van het lijf
kunnen houden? Haar vraag deed zijn
gezicht licht betrekken," want. gelijk
alle oppervlakkige menschen, was hij
licht geraakt
„Waarom zouden wij niet gelukkig
zijn?" riep hij uifcfi
„We zullen geld genoeg hebben en ik
vertelde je al hoeveel ik van je houd.
Wat kan een vrouw nog meer wen
schen?"
Toch bleef er nog een schaduw van
twijfel in de oogen van Nora.
„We moeten probeeren om elkaar ge
lukkig te maken. Ik geloof dat dat nog
het beste is," merkte zij op. Zij besefte
nauwelijks dat zij een diepe waarheid
had uitgesproken* „In ieder geval ik
zal mijn best doen Louis. Ik bedoel, dat
ik zal Drobeeren een goede vrouw voor
je te zijn.'*
„O daar ben ik zeker van!" zei hij.
Nog een kus, nog een ontwapenende
glimlach en enkele complimentjes en
hij reed weg.
HOOFDSTUK XIX
Maarten klimt op
„Zet de motor aan," gelastte Anton
Mensink. „Ik wil hem hooren loopen."
Maarten de Roever gehoorzaamde en
bleef naast zijn patroon staan luisteren.
„Dat klinkt heel aardig," merkte de
kleine dikke man op. „Ik vind, dat je
het aardig v,oo'r elkaar hebt gebracht.
Zet hem maar weer af. De eigenaar
komt morgen."
Zonder verdere opmerkingen liep hij
verder, maar Maarten wist dat „aardig
voor elkaar brengen" de hoogste lof van
Mensink was. die zelden de „fout"
maakte, iemand van zijn menschen te
prijzen uit vrees dat zij om loonsver-
hooging zouden vragen.
Voordat hij de werkplaats verliet,
keek Mensink om en bleef een paar mi
nuten naar Maarten kijken. Daarop be
gaf hij zich naar de showroom waar
Karei de Lang, de voognan, aan het
werk was.
„Die de Roever schijnt een goede
kracht te zijn," merkte hij op. „Hij laat
die versleten machine beter loopen dan
toen ze nieuw was. Misschien is hij wel
de beste kracht, die ik ooit in de zaak
heb gehad."
.„Misschien, meneer Mensink, maar
hij moet nog héél wat leeren," ant
woordde de Lang zuur. „Het is niet al
les goud wat er blinkt"
De korte kleine autohandelaar keek
zijn voorman bedachtzaam aan. De man
was dus jaloersch en dat duidde erop,
dat zijn waardeering van Maarten de
Roever niet ver mis was.
„We moeten allemaal nog veel leeren'
Karei," zei hij kalm. „De Roever be
grijpt de dingen snel. En dat herinnert
mij eraan, dat één van de kantoorbe
dienden ziek is. Zend de Roever daar
1 morgen maar heen. Laat hem maar eens
een weekje achter de boeken zitten. Dat
zal een goede ervaring voor hem zijn."
„Goed, meneer!" Mensink kuierde
weg en zijn voorman keek hem met uit
puilende oogen na.
„Wat heeft hij niet dien boerenjongen
voor?" mompelde hij.
De Phoenixgarag'e was de grootste in
zijn soort van Amsterdam-Zuid, Naast
een geweldige show-room had zij een
pompstation en een reparatie-inrich
ting.
Anton Mensink die in een houten
schuurtje begonnen was, had een,
bloeiende zaak opgebouwd, waar hij
zeer trotsch op was. Hij was trotsch op
zijn doorzettingsvermogen en hij ging
recht op zijn doel af. Weliswaar was hij
in sommige opzichten een knibbelaar
maar hij kon ook een groot gebaar ma
ken. Maarten ontving voor zijn werk
in het geheel geen loon. Jacob Brak
man betaalde hem dertig gulden in de
week.
„Dit vind ik niet heelemaal zooals het
behoort, meneer Brakman", had Maar
ten wrevelig gezegd, toen hij deze rege
ling vernam.
„Het is volkomen in orde," had de
oude man geantwoord. „Ik heb ie hulp
noodig voor een nieuwe onderneming
die ik op het oog heb. maar daarvoor
moet je eerst het vak kennen. Ik ver
lang. dat <»e je oogen en ooren goed de
kost geeft. Dan zal ik mijn geld met
winst terug krijgen."
Maarten had een prettige zit-slaap-
kamer gevonden bij een bejaard echt
paar en hij was vol goeden moed aan
het werk gegaan. Behalve dat hij van
vroeg tot laat in de garage werkzaam
was en soms zelfs nacht-dienst had,
ging hij ook geregeld les nemen op de
avondschool.
Maarten wijdde zich met lichaam en
ziel aan zijn nieuwe beroep. Zijn eenige
„ontspannine" was iijn wekelijkscbe
brief aan Eva en haar antwoord. Deze
twee gebeurtenissen vulden al de hoek
jes en gaatjes van zijn werkzamen
geest en schenen zijn studies te verge
makkelijken.
Vóór hij naar de Phoenix-garage
kwam, kon Maarten best met een auto
omgaan. Op de boerderij had hij altijd
de vrachtwagens van Jacob Brakman
gerepareerd en hij had ook dikwijls de
auto van de pastorie nagezien. Al deze
eenvoudige ervaringen waren hem van
pas gekomen en Anton Mensink had
Maarten als een eerste klas kracht ge
noteerd.
In den middag van Maarten's eersten
dag op het kantoor kwam Jacob Brak
man toevallig in de Phoenix-garage,
waar hij hartelijk door zijn vriend Men
sink werd ontvangen.
„En hoe vordert mijn jonge vriend,
Mensink?" vroeg Brakman.
„Hij is een van de beste werklui, die
ik ooit in de zaak heb gehad," antwoord
de Anton. „Het is niet te gelooven,
een landarbeider zich zoo goed kan
passen. Weet je wel heel zeker ck
hem na drie maanden zelf noodig I
Ik kan hem hier een goede baan
bieden."
„Ik kan hem een hetere geven!
Brakman. „Ik beschouw hem zoo o
veer als mijn eigen zoon. Maar
schien kun je hem langer dan
maanden houden, want ik ga bin
kort weg."
„Je kunt hem zoo lang hier later
je wilt!" zei de autohandelaar. J
het gaat niet aan, dat jij zijn loor
taalt. Hij is mij nu wel twintig gr?
in de week waard en vanaf de
van de maand zal ik hem dit looi
ven."
„Dat is zeer vriendelijk van je,
sink" antwoordde Brakman. „Ik zal
niet vergeten. En kan ik nu Mal
even spreken?"
Mensink schreeuwde een jongen
„Zeg De Roever eens, dat hij
moet komen!"
Toen Maarten verscheen, stralen
het zien van zijn ouden patroon, vi
de Mensink hem, dat hii de rest van
dag vrij was, en de twee mannen
*rokken.
(Wordt vervol rv
