Hongkong capituleert
Ir. Mussert's Kerstrede
voor de radio
KLOMPERTJE KLOi
lel Zwar-te Daan
Amerikanen houden reeds rekening met
verlies der Philippijnen
Luchtaanvallen op
Manila
DE GAULLE BEZET
St. Pierre en Miquelon
Gevechten ten Zuiden
van Benghasï
REDEVOERING
VAN CHURCHILL
Het licht in Europa
niet gedoofd
RADIOPROGRAMM/
De Hoeve
Ie BLAD PAG. 2
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
MAANDAG 29 DECEMBER 1
TOKIO. 28 Dec. (D.N.B.).
De afdeelingen voor leger en ma
rine in het keizerlijke hoofdkwar
tier hebben Donderdag den val
van Hongkong bekend gemaakt in
een communiqué van den volgen
den inhoud:
Op 25 December om 17 uur 50
heeft de viiand. die Hongkong be
zet hield, zijn overgave aangebo
den, aangezien hij niet verder in
staat is weerstand te bieden aan
onze voortdurende aanvallen.
Dientengevolge hebben de troe
pen om 19 uur 30 bevel gekregen
het vuren te staken.
Kort daarop gingen. aldus meldt het
D.N.B. verder, de gouverneur. Sir Mark
Young, en de Britsche bevelhebber naar
Kauloen om de Japansche directieven
voor de capitulatie in ontvangst te ne
men.
De Japanner? hebben hun verovering
zorgvuldig voorbereid. Om de steile hel
lingen te beklimmen hadden Japansche
soldaten dag en nacht met touwladders
geoefend. Voor het doortikken van de
miinenvelden rondom het eiland waren
afdeelingen zwemmers samengesteld
die hun laatste training kregen van
vermaarde rerordzwenvmers als Beizo.
Komke en Sahoero Ito.
De Engplsche troepen op Hongkong
waren 22 000 man sterk De vesting be
zat verdedigingsinstallaties ter diepte
van acht kilometer Elk der eilanden in
dp omgeving was een fort on zichzelf.
De ontwapening van de Britsche met
inheerin van de rhineesche troepen te
Hongkong, die onder Britsch hevel ston
den. is zonder incidpnten verloopen. Al
le geïnterneerde .Tanannprs werden ge
zond pn wel in vriiheid gesteld. De Brit
ten hebben de door het Japansche leger
en de marine gestelde voorwaarden
aangenomen.
Volgens Domei zijn de volgende
eischen gesteld:
1. Een bepaald" aantal Japansche
troepen blijft voor het handhaven van
den vrede en de orde op Hongfbng.
2. De Engelschen nemen de volledigp
verantwoordelijkheid on zich voor het
onmiddelliik s'aken der vijandelijkhe
den en voor bet verhinderen van onge-
wenschte incidenten.
3. Over hijzonder heden wordt eerst
later beslist.
De gouverneur heeft bet besluit om te
canituleeren eer«;t genomen, toen na het
verlies van de stellingen in de Repul9e-
baai de «strijd geen kansen mee^ bood.
De Japanners hebben geconstateerd
dat Brïtsrh-Tndische troepen bet zwaar
ste deel der gevechten te verduren heb
ben gekregen en dp grootste verliezen
leden, terwijl de "Britsche trnenep terug
trokken en veelal tfpn tegenstand reeds
opgaven voordat hiertoe dwingende
noodzaak bestond.
Naar Domei meldt hebben de Japan
ners na de capitulatie in totaal 21 koop
vaardijschepen in beslag genomen
Een correspondent van de NUsji Nit-
sji meldt uit Hongkong, dat de Britsche
troenen aldaar in strijd met bet volken
recht tal van dumdum-kogels hebben
gebruikt. Deze kogels ziin aangetroffen
in veroverde munitieberggnlaatsen. wa
ren vervaardigd in het Amerikaansche
Remington legerarsenaal en hadden een
kaliher van 8 mm.
Volgens een mededeeling van radio
Manila hebben de defensie-autoriteiten
on de Philippijnen Manila tot „open
stad'* verklaard. Radio-Manila deelde
voorts mee. dat de opperbevelhebber
der Amerikaaosche strijdkrachten op
de Philipniinen. generaal Mc. Arthur.
Manila verlaat.
Ook de president der Philipplinen.
Manuel Ouezon en de Amerikaaosche
hoogecommissaris. Francis B. Sayre,
hebben op advies van Mc. Arthur beslo
ten de hoofdstad te verlaten.
De woordvoerder van de legeraf-
deeling jn het keizerlijke Japan
sche hoofdkwartier heeft verklaard,
dat de Japansche troepen op het
eiland Luzon de verklaring van Ma
nila tot open stad van de hand wij
zen.
De Japansche troepen op de Philip
pijnen achten hun maatregelen door een
dergelijke eenzijdige bekendmaking in
het geheel niet belemmerd Zij zullen
alle maatregelen nemen, welke zij noo-
dig achten om hun oorlogsprogram uit
te voeren.
De woordvoerder onderstreepte even
wel. dat de Japansche gevechtshande
lingen zich streng tot aanvallen op mi
litaire doelen zullen beperken en dat or
niets zal gebeuren, wat vergeleken kan
worden met den Amerikaanschen moord
op onschuldige Japansfche burgers, wel
ke gepleegd is kort voordat de Japan
ners op Davao landden.
De Japansche luchtmacht heeft
daarop Zaterdagmiddag 25 tot 30
zware aanvallen, telkens met sterke
strijdkrachten, ondernomen op de
schepen die in de havens der baai
Manila voor anker lagen.
Naar Associated Press nieid-t, waren
de zwermen Japansche vliegtuigen bo
ven Manila zoo talrijk, dat de bevolking
het gevoel kreeg, dat de vijand het
grootste deel van zijn luchtmacht had
losgelaten op de door hem gekozen doe
len.
De vliegtuigen kwamen uit het Noor
den en vlogen eerst over de stad in gol
ven bestaande uit zeven, negen of
twaalf vliegtuigen, die vervolgens over
de golf van Manila naar het Westen
gingen en naar de eilandvestinz Gor-
regidor vlogen. Hevige ontploffingen
uit de richting van het eiland werden
gehoord.
Naar Radio-Manila mededeelt, zijn op
het oogenblik zware gevechten aan den
gang ten Noord-Westen en ten Zuid-
oostet van Manila. De Amerikaansche
srijdkrachten, die ten Zuidwesten van
Manila zware tanks in den strijd gewor
pen hebben, hebben zwarq verliezen ge
leden. De Japanners voeren voortdu
rend nieuwe versterkingen aan en ver
scherpen de krijgsoperaties, die zeer
snel een beslissing naderen.
Het hoofdkwartier van het op de Philip
pijnen opereerende Japansche leger maakt
bekend, dat een deel van de Amerikaan
sche luchtmacht op de Philippijnen reeds
naar Nederlandseh-lndië is uitge
weken.
Meer dan dertig groote transportsche
pen staan nabij Manila gereed om belang
rijke documenten naar Nederlandsch-lndië
over te brengen, waaruit de conclusie ge
trokken kan worden, zoo wordt in deze Ja
pansche mededeeling verder gezegd, dat dc
Amerikaansche autoriteiten met den spoe-
digen val der Philippijnen rekening hou
den.
STOCKHOLM, 28 Dec. (D.N.B.)
Naar de Britsche nieuwsdienst uit Was
hington meldt, hebben Gaullistische
strijdkrachten zonder toestemming van
de.Ver. Staten de Fransohe eilanden St.
Pierre en Miquelon bij Nèw-Fouudland
bezet
De Fransche regeering heeft onmid
dellijk door bemiddeling van haar am
bassadeur te Washington bij de Ameri
kaansche regeering geprotesteerd tegen
de bezetting en het herstel van den sta
tus quo verlangd.
De Amerikaansche minister van bui-
tenlandsche zaken, Huil, heeft Zateraag
ten tweede mate binnen 24 uur een be
spreking gehad met den Canadeeschen
minister-president, Mackenzie King,
over de eilanden. Huil verklaarde in de
persconferentie, dat de „onderhandelin
gen. tussohen de betrokken staten nog
voortduren, en dat men hoopt tot een
minnelijke schikking van de kwestie te
kunnen geraken".
Hoofdredacteur: J. VALKHOFP,
Amersfoort
Redacteur Stadsnieuws en Uit den
Omtrek: R. LEENKNEGT. Amersfoort
Redacteur Sportrubrlek: H. A. C. VAN
DER KRAAN Jr.. Amersfoort
ROME, 28 Dec. (Stefani). Het Za
terdag uitgegeven 573ste communiqué
van bet Italiaansche hoofdkwartier
luidft:
Ten Zuiden van Benghazi zijn aanval
len' van gepantserde afdeelingen door
onze troepen afgeslagen.
Geen nieuws van beteekenis van het
front bij Solloem en Bardia.
Vijandelijke vliegtuigen hebben bom
men geworpen op eenige plaatsen in
Libye en een langdurigen aanval ge
daan op Tripoli. Eenige slachtoffers en
geringe schade. Een vijandelijk toestel
werd in een gevecht neergeschoten. Een
tweede werd neergehaald door het af
weergeschut te Zwara.
Op den Atlantischen Oceaan heeft een
duikboot onder bevel van den luitenant
ter zee Lenzi het gewapende Britsche
schip Larrinaga, dat ongeveer 6000 ton
mat, tot zinken gebracht".
Het Italiaansche weermachtbericht
van Zondag luidt:
Een aanval van de vijandelijke
infanterie, die gesteund werd door
pantserstrijdkrachten, is in de zone
ten Zuiden van Benghasi verijdeld.
Wij brachten den vijand verliezen
toe en maakten krijgsgevangenen.
Er viel activiteit op te merken van de
artillerie aan het front van Solloem en
Bardia. Duitsche formaties vliegtuigen
bombardeerden herhaalde malen be
langrijke centra in den rug van den
vijand en vielen vliegvelden aan. Men
nam branden en ontploffingen waar.
eenige machines werden vernield of
beschadigd. Talrijken motorvoertuigen
werden getroffen.
Het" luchtdoelgeschut haalde drie
vliegtuigen omlaag. Een ander toestel
stortte op den grond, getroffen door het
luchtdoelgeschut van Ttripolis, tijdens
een aam al die eenige slochtoffers
maakte en onbelangrijke schade aan
richtte.
Verscheidene aanvallen van de Duit
sche luchtmacht op militaire inrichtin
gen vanp het eiland Malta veroorzaak
ten groote resultaten. Drie vijandelijke
toestellen werden tijdens luchtgevech
ten neergehaald. Andere machines wer
den op den beganen grond in brand ge
schoten.
STOCKHOLM, 28 Dec. (D.N.B.). Voor
den Senaat en het Huis van Afgevaar
digden der Vereenigde Staten heeft
Churchill een rede over de militaire
constellatie gehouden. Hij zeide onder
meer. dat de Engelschen „den ernst der
beproevingen die hun nog te wachten
staan, niet onderschatten". Engeland en
da Ver. Staten moeten „nog veel leeren.
wij zullen nog wat terrein verliezen".
Churchill voorepelde, dat pas 1942 het
den Engelschen en Amerikanen zou mo
gelijk maken, het „initiatief od groote
schaal te nemen". Hij zeide, dat de oor
log met Japan den Vereenigden Staten
en Engeland „moeilijke problemen"
hebben opgelegd.
De Engelsch-Amerikaan6che nederla
gen in Oost-Azië verklaarde hii met de
bewering, dat „een deel der uitrusting,
die voor Malakka en Oost-Indië beschik
baar was, in Lvbië is gebruikt."
Op het Witte Huis is een tweede bij
eenkomet van den z.g. „oppersten oor
logsraad van Engeland en de Vereenig
de Staten" gehouden, waaraan, behalve
door Roosevelt en Churchill, van Ameri
kaansche zijde werd deelgenomen door
Knox, Stimson, generaal Warshall, ge-
neraal^majoor Arnold, admiraal Stark
en admiraal King en van Engelsche zij
de door lord Beaverbrook, admiraal
Pound, generaal Dill en luchtmaar-
schalk Portal.
Van bevoegde zijde heeft men volgens
den Britschen berichtendienst ver
klaard. dat „vraagstukken van militaire
en vlootstrategie het belangrijkste on
derwerp vormden en dat het probleem
van leveranties en productie op den
achtergrond geraakte."
Naar de meening van toonaangevende
Duitsche kringen ziin de verklaringen
door Churchill voor den Amerikaan
schen Senaat afgelegd, geen ernstige be
spreking waard. Wat Churchill zeide
over het Jaar 1943 als het beslissende
iaar, boezemt te Berlijn weinig belang
in,romdat er voor 1943 nog veel water in
zee zal gtroomen. Duitschland neemt te
genover dergelijke voorspellingen een
gereserveerde houding aan en beperkt
zich er toe. ze door feiten te corrigeeren.
DEN avond voor Kerstmis heeft ir. A.
A. Mussert, leider der N.S.B. over
de beide Hilversumsche zenders de vol
gende toespraak gehouden:
Mijne volksgenooten,
Het is Kerstmis 1941 en de wereld
staat in vlammen. Het einde van 1941
nadert en 1942 wordt met groote zorg
tegemoet gezien.
Wanneer het straks Oudejaarsavond
zal zijn en de bronzen stem zal twaalf
malen geklonken hebben, dan zullen
wij met Guido Gezelle kunnen spre
ken:
Het jaar is uit en 't enden geleefd;
Van al zijn oude ellenden en heeft
Den last het ons ontheven.
Het nieuwe jaar heeft van heden af aan
Voor elk en de één een schreden gedaan,
Wie zal het ten 't enden leven?"
Het is mij een behoefte doch tevens
een voortecht om in dezen tijd langs de
zen weg u te kunnen bereiken, die be
reid zijt mij te beluisteren.
Groote zorgen drukken ons en ver
eenigen ons. Het is goed deze uit te
spreken, lichter zullen, zij dan te dra
gen zijn. Daar is dan de zorg om het te
verdienen dagelijksch brood, een zorg
rustend op ongetelde duizenden, druk
kend loodzwaar.
Daar is dan de schaarschte aan le
vensmiddelen en kleeding. Een land als
het onze 'met zijn enorme bevolkings
dichtheid van bijna driehonderd men-
schen op den vierkanten kilometer
heeft 't natuurlijk uiterst krap, wan
neer nu, zooals in 1917 en 1918, door de
blokkade, de invoer van overzee is af
gesloten. Het stelt eischen aan allen,
maar in het bijzonder aan de huismoe
ders, den middenstand en de overheid.
Boven de persoonlijke zorgen uit, rijst
de bekommernis om de toekomst der
natie. Velen zijn er bezorgd om het va
derland hier. Een zorg die ik begrijp,
maar niet deel, omdat ik het geloof en
het vertrouwen heb in een toekomst, be
ter en schooner dan het naaste verleden,
om van het heden niet te spreken.
Maar wat ons allen, de geheele natie,
vereent, dat is de zorg om onze kolo
niën in Oost en West, om de tienduizen-
den, volksgenooten, die, afgesneden van
het moederland, daar met hun gedach
ten hunkerend zijn bij ons hier in de la
ge landen aan de Noordzee. Maar dit
alles zou lichter te dragen zijn, als er
niet was die haat, die vervloekte haat
van volksgenoot tot volksgenoot, de in
een reeks van jaren zorgvuldig aange
kweekte haat. De haat, die met de ja-
louzie santen elke redelijkheid ontkent
en eiken opbouw belemmert. De haat
en de jalouzie die uit den duivel zijn.
Waarlijk, redenen te over om meer
nog dan in andere jaren, aan het einde
van het jaar 1941 tot bezinnig te kee-
ren.
Wanneer straks de kerstklokken lul
den, niet alleen in ons vaderland, maar
in geheel Europa van de Noordkaap tot
over Sicilië en van Oekrajina tot aan
den Atlantischen Oceaan, dan zullen
naar ik hoop millioenen mensehen den
ken aan de oude woorden zoo vol in
houd: „Het licht schijnt in de duister
nis en de duisternis verzwelgt het niet".
Inderdaad, het is de duisternis
niet gelukt om het licht in Europa
te dooven. Er is niemand, die niet
weet, dat als de godlooze mensch-
onteerende Sovjet-macht over Euro
pa gekomen was, dat er dan reeds
nu geen Kerstmis meer te herden
ken zou zijn.
O, ik weet, dat de haat waarover ik
zooeven sprak, aan velen de redelijk
heid heeft ontnomen en hen doet spre
ken, alsof dit niet zoo erg zou zijn. Maar
in het diepste innerlijk, dat zich zelve
niet bedriegen kan, weet een ieder, dat
dit het einde geweest zou zijn, dat dan
de duisternis het licht wèl verzwolgen
zöu hebben. In den eeuwigen strijd tus-
schen de goede en de kwade machten
in ieder onzer afzonderlijk en in grooter
verband overal in de wereld, is de kwa
de macht althans op dit punt bezweken,
niettegenstaande vijf en twintig jaren
van voorbereiding, niettegenstaande
tienduizenden vliegtuigen en pantser
wagens.
De dankbaarheid daarvoor over-
heerscht al het andere.
Dankbaarheid jegens God, dat Hij
Europa gered heeft, dankbaarheid Je
gens alle werktuigen in Zijn hand, van
den hoogsten bevelhebber tot den een-
voudigsten soldaat, die in offervaardig
heid en plichtsbetrachting de dreigende
vernietiging van alle cultuur en gods
dienst hebben afgewend. Dat wij daarbij
met onze gedachten zijn bij de 200.000,
die hun leven daarvoor gaven, het
hoogste offer brachten en bij de 600.000
die gewond werden, spreekt vanzelf.
Dat wij in het bijzonder denken aan de
Nederlanders, die daarbij vielen, en hun
verwanten, die zij achterlieten, het zou
onnatuurlijk zijn, wanneer dit anders
ware.
Maar er is voor ons als natie nog
meer reden tot dankbaarheid. Wij we
ten, dat in de jaren 1930 tot 1940 ieder
jaar millioenen kilo's voedsel opzettelijk
vernietigd zijn op last van de toenma
lige overheid. Deze zonde is ons volk
niet in rekenschap gebracht door hon
gersnood, nu, doch slechts schaarschte
heerscht. Dit is goedértierendheid,
want nog niemand is hier van honger
of ontbering omgekomen.
Daarom hoop ik, dat, hoe zorgelijk
Kerstmis 1941 ook moge zijn, de natie
het oog gericht zal houdén, niet op het
geen zij ontbeert, maar op hetgeen re
den geeft tot greote dankbaarheid en
dat is tenslotte nog zoo oneindig veel.
De zorgen zullen daardoor lichter te
dragen zijn.
En wannee rstraks zal weerklinken
het oudvaderlandsche „Een zalig uit
einde en een gelukkig Nieuwjaar", wan
neer onze gedachten vertoeven bij hen,
die zijn heengegaan in het afgeloopen
jaar, bij hen, die ziek of gewond temeer
liggen, bij hen, die in verre gewesten
in groote bekommernis leven, laten wij
ons dan opmaken om naar eer en ge
weten de natie en elkander te dienen in
het nieuwe jaar, dat op den drempel
staat
Wij staan in dit voornemen zoo sterk
als wij er ons van bewust zijn, dat God
altijd wil herstellen, wat de mensch be
dorven heeft
De belangrijkste wensch, dien wij
moeien koesteren voor het nieuwe jaar
is, dat de haat nog verder zal wijken
van ons.
Het jaar 1941 eindigt, wat dit be
treft al veel beter dan het jaar 1940.
Er zijn teekenen onmiskenbaar, die
er op wijzen, dat de haatkoorts af
neemt, dat dientengevolge de rede
lijkheid toeneemt. Mijnerzijds zal
wat dit betreft, gedaan wordeft wat
mogelijk is, want diep ben ik er van
doordrongen, dat een huis, dat te
gen zichzelf verdeeld is, niet kan be
staan.
De groeiende eenheid der natie is
de grondslag voor de wederopstan
ding.
Mijne volksgenooten, hebt daarnaast
het onwrikbare geloof in de toekomst.
Wij weten toch, dat er nooit iets groots
of goeds in de wereld tot stand gebrach1
is, zonder dat alle duivelen uit. de hel
zich daartegen verzet hebben. Wij weten
ook, dat elke geboorte gepaard gaat met
geboorteweeën.
Wij beleven de geboprte van een
nieuw Europa. Ook deze geboorte ge
schiedt in bloed en tranen.
Honderdduizenden hebben reeds met
mij het geloof, dat als de vrede eenmaal
gekomen zal zijn, dit nieuwe Europa
zich ontplooien zal, beter en schooner
dan het oude, dat van ons heenging en
dat in dit nieuwe Europa ons Neder-1
landsche v.olk in vrijheid zal kunnen le
ven. Wij gelooven, dat ons volk weer
een volk van kerels zal worden, dat een
voud, moed, werklust, eerlijkheid en
trouw naast bekwaamheid de oud-va-
derlandsche eigenschappen zijn, die tot
rfleuw leven zullen komen in ons volk.
Daardoor kunnen wij on9 als volk weer
een bestaan veroveren. Gerechtigheid
zal heerschen, blijmoedigheid en levens
vreugde zullen terugkeeren. Het is de
moeite waard om daarvoor zijn leven in
te zetten.
Moge dit geloof gemeengoed der na
tie worden in het jaar 1942, opdat een
ieder daarnaar zal handelen en de we
deropstanding van ons volk zich in ge
leidelijkheid, doch vastberadenheid zal
voltrekken. I
Kerstmis 1941 sta dan in het teeken
van het licht, dat schijnt in de duister
nis.
Oudejaar 1941 sta in het teeken van
geloof, dat bergen verzet.
205. Daar moest veel meer inzi
dan gewone visch. Zie je wel. Sa
lenvanger had gelijk. Daar kwam
net binnen en wat zat er in? Ji j
raden het nooit en Schollenvanger
greep er eerst ook geen sikkepit i
maar toen hij eens goed had gekel
zag hij tot zijn verbazing...
206. Dat het niemand anders* was i
Klompertje KlompHij zat midi
tusschen de visschen en boven op
muts lag er zoo waar nog eenKIg
pertje was. toen hij daar zoo la%
spdrtelen in het water, in het net
Schollenvanger terecht gekomen.
DINSDAG 30 DECEMBER
HILVERSUM I, 415.5 M. 7.15 Voor
boer. 7.30 Gram.muziek. 7.45 Ochtendgyr.
tiek. 7.55 Gram-muziek. 8.00- BNO: Nit
berichten. 8.15 Politiek weekpraatje (r
8.30 Gram.muziek. 8.35 Ochtendgymnai
8.45 Gram.muziek. 9.15 Voor de huisvr
9.25 Gram.muziek. 10.00 Zang met piat
geleiding en gram.muziek. 11.00 Voo
vrouw. 11.20 Ensemble Lajos Veres. 12.CK
vestre Trio. 12.40 Almanak. 12 45 l
Nieuws- en economische berichten. 13.00
net en 2 guitaren. 13.34) De Melodister
list en jodeltrio „De Schavuiten". 14 3
Lichte Toets. 15.30 Cello en piano. 16.00
bellezing. 16.20 Gram.muziek. 16.45 Voe
jeugd. 17.00 Gram.muziek. 17.15
Nieuws-, economische- en beurs'oerid
17.30 Gram.muziek (met toelichting).
Voor de plattelandsvrouw. 18.15 Gror
ziek. 18.30 Kahula's Hawaiians en Don
los' Orquesta. 19.00 Actueel halfuur.
Amusementsorkest en soliste. Vanaf
alleen voor de Radio-Centrales, die ove-
lijnverbinding met de Studio beschil
20.15 Gram.muziek. 20.30 Een oudejaar'
telling uit 1841. 20.45 Zang met pianobe.
ding. 21.80 Gram.muziek. 21.45 BNO: Nie
berichten. 22.00 BNO: Engelsche uitzcnc
„Economie News from Holland" of Gr
muziek. 22.15 Gram.muziek. 22.43 De Ro:
cers en soliste (opn.). 23.3024.00 Grnir
ziek.
HILVERSUM II, 301.5 M. 7.15 Grair
ziek. 7.80,8.15 Zie Programma Hilversc
8.15 Gram.muziek. 8.308.45 Zie Progrs
Hilversum I. 8.45 Gram.muziek. 10.00
genwqding. 10.15 Gram.muziek. 11.00 Pi
voordracht en zang met pianobegelei
12.00 Boyd Bachman en zjjn orkest.
BNO: Nieuws- en economische berk:
13.05 Migj\on und ihre Virtuosinen. 13.S
Ramblers. 14.00 Arnhemsche Orkestverr
ging. soliste en gram.muziek. 15.30 Voo:
zieken. 16.00 Causerie „Het lied".
Gooisch Kamermuziekgezelschap. 17.15 B
Nieuws-, economische- en bcursberict
17.30 Otto Hendriks en z\jn orkest. 18.15
serie „Het Jodenvraagstuk". 18.30 Gram
ziek. 18.45 Cyclus „In een nieuw licht be:
(Voort)ereid door de NSB). 19.00 Actueel
uur. 19.30 Spiegel van het jaar. Vanaf
alleen voor 'de RadiorCentrales, die over
lijnverbinding met de Studio beschil
20.15 John Kristel en zyn orkest en sol
(opn.). 21.00 Gram muziek. 21.15 Klaas
Beeck en zijn orkest. 21.45 BNO: Nieuw
richten. 22.00 BNO: Toelichting op het "J
machtsbericht. 22.10—22.15 Avondwtfdinr
drag uit haar reserve zou moeten ne
men.
Louis Windman besefte, dat Maarten
de Roever de voornaamste bron van
gevaren was voor zijn plan om de boer
derij te ontdoen van alle9 wat waarde
had. Als de oom van Nora onverwachts
terugkeerde en niemand wist waar
Maai-ten was zou nij ongetwijfeld de
boerderij weer in bezit nemen en zijn
nicht en haar echtgenoot naar Amster
dam terugzenden.
Er waren reeds een half dozijn waar
devolle koeien verkocht om in zijn drin
gendste behoeften te voorzien en om
Barso, den geldschieter op een afstand
te houden.
Hij wilde geen tijd verspillen en de
wensch om Maarten de Roever „buiten
gevecht te stellen", zooals hij het noem
de, werd een obcessie. Maar hij 1 on
geen middel bedenken om den wensch
te vervullen- Louis was een schurk,
maar niet moedig, en he* vooruitzicht
om met Maarten in conflict te komen
was niet aanlokkelijk.
Wanneer een man echter kwaad wil
doen, doet zich altijd wel vroeger of la
ter de gelegenheid voor. Loui9 besloot
een of twee dagen in Amsterdam door
te brengen, ondpr het.voorwendsel van
„zaken", maar Nora was zich slechts te
bitter bewust, dat de eenige „zaken",
die haar echtgenoot bezighielden, plezier
en vermaak waren. Het 6peet haar niet,
FEUILLETON
DOOP N.K.
28)
Ze bleef hem met wijdgeopende oogen
aanstaren. Misschien had ze niet eens
gehoord wat hij zei.
„Jij en ik gaan geld uit de boerderij
halen", vervolgde hij. En als we er zoo
veel mogelijk uit hebben gesleept ga ik
voor eigenrekening zaken doen. Je hebt
niets anders te doen dan mijn aanwij
zingen te volgen en je mond te houden
Knoop dat in je oor en dan zul je geen
reden tot klagen hebben!"
Daarmeee draaide hij zich op de hie
len om en verliet het vertrek. Nora zonk
in een stoel, terwijl ze zich afvroeg wat
er met haar eebeurd was en de situatie
trachtte te overzien. Zij zgt in een moei
lijker parket dan Loui^vermoedde en
zij zou hem dit nooit vertellen.
Haar gevoelens waren altijd laag en
onbeheerscht geweest. In het begin van
haar verbliif op de boerderij dacht ze
dat ze op Maarten de Roever verliefd
was. Het gevoel was oprecht, zoover als
't ging en indien Maarten iets voor haar
gevoeld zou hebben, zou haar liefde
misschien tijdig tot iets waardevols zijn
overgegaan.
Maar Maarten had zijn genegenheid
aan Eva geschonken en na een periode
van jalouzie en spijt had Nora toege
geven aan de handige praatjes van
Louis Windman. Langzamerhand was
er in haar hart iets ontwaakt, dat ze
niet hegrijpen kon. Ze was met hem ge
trouwd en ze begon te gelooven, bijna
te vreezen. dat ze van hem hield.
Daarom had ze hem misschien niet
eerder doorzien. Er waren tientallen
kleine dingen gebeurd, die haar hadden
kunnen waarschuwen, maar zij had er
de oogen voor gesloten. Nu wist ze
waar ze aan toe was.
Zij was aan dezen man overgeleverd,
niet sl chts omdat ze met hem ge
trouwd was, maar omdat haar eigen
hart haar verried'. Zij zou hem nooit
kunnen weerstaan. Een paar aardige
woorden zouden haar woede doen weg
smelten en haar bruikbaar maken voor
zijn wenschen. Hij zou haar bedriegen
en kat en muis met haar spelen, maar
ze zou hem nooit kunnen weerstaan.
Ze ging naar haar kamer en bleef
den heelen morgen in haar b^d. snik
kend van woede en zelfbeklag. Al haar
hoon om Het Zwarte Paard weer op te
werken was ten einde. Zij had van hard
werken en rechtvaardig beheer ge
droomd, met den steun van haar echt
genoot. maar hij was slechts op louter
plundering uit.
HOOFDSTUK XXVII.
Een boosaardig voornemem
Over het geheel was de fortuin Eva in
Amsterdam goed gezind. Ze vond een
gohdkoope kamer met behoorlijke meu
bels en prettig uitzicht. Er stond een
goede boekenkast, waarin ze haar schat
ten opstapelde. Zij zou zelf haar eten
koken en het huishouden doen, maar na
de oude pastorie was dat een kleinig
heid en ze moest ook werk zoeken,
want haar kapitaal was slechts voor
enkele maanden toereikend.
Daarenboven was ze niet ver van de
Phoenix garage verwijderd, waar Maar
ten werkte, en wanneer hij maar een
uurtje vrij was, brachten zij den tijd ge
zamenlijk door.
Eva kon niet wachten tot plechtige
hoofdonderwijzers en ouderraden zich
voor haar interesseerden en zij zag
rond naar een betrekking om haar tijd
te vullen en om haar beurs eenigszins
gevuld te houden.
Hier had ze geluk mee, want ze kreeg
een betrekking in een gfhïït warenhuis.
Zij kreez tien gulden per week en haar
middagmaal vrij. Hoewel ze daarvan
niet kon bestaan, beteekende dit toch,
dat ze elke week maar een gering be-
hem te zien vertrekken, want uit betee
kende een tijdelijke verlossing van de
slavernij.
Bij zijn eerste bezoek aan de stad
kwam Louis in de flat van een vriend,
die evenals hij, elk middel om aan geld
te komen voortrok boven ervoor te ar
beiden.
Herman Ileezemans was een jong me
dicus van twijfelachtige kwaliteit en hij
had een paar gasten, die Louis-niet ken
de en die zeer veel geld in den zak sche
nen te hebben. Men stelde een spelletje
voor, maar tot Louis' teleurstelling werd
de pret bedorven, doordat de twee jenge
mannen zeiden dat zij in training waren
e geen alcohol zouden gebrui':en.
Er gebeurde echte- iets vi ids. Na
korten tijd werden de jongelieden opge
wonden en spraakzaam. Zij schreeuw
den elkaar toe en gedroegen zich dwaas.
Aan het einde van het spel hadden
Louis en dokter Heezemans ieder ver
scheidene guldens gewonnen en de twee
jongemannen vertrokken arm in arm.
Louis zag zijn vriend grijnzend aan.
„Wat ie er gebeurd?" vroeg hij.
„Ik liet per ongeluk iets in hun limo
nade vallen" vertelde hij. „Het zal hun
geen kwaad doen en ze zullen zich zelfs
niet herinneren dat ze zich gedragen
hebben als beschonkenen. Het ls soms
e^n nuttig kunstjel"
„Dat is het!" 6temde Louis toe.
Hij kreeg een idee om Maarten aan te
vallen en Heezemans was tot hulp be
reid.
Den volgenden middag vertrok Lc
in zijn racewagen, met Heezemans ns
zich en toen zij de Phoenixgarage
reikten reed hij naar binnen onder
voorwendsel dat zijn auto eens mo
worden nagezien.
De eerste pereoon, dien hij zag,
Maarten, die gekleed in een witte ov
in de werkplaats stond.
„Ik heb u eens ergens anders
moet", rei Louis, met goed gespee
verbazing. „Ik geloof dat ik uw ho
overreed in het dorp Langeve'd."
„U vermoordde mijn hond!" gaf M
ten ten antwoord, die een beleedie
aan zijn hond veel moeilijker vergat
aan zichzelf.
„Ja, ik weet het en het epijt
merkte. Louis met een ontwapenende
rechtheid op. „Ik heb het me nooit
geven. Ik veronderstel, dat u al weet,
ik met juffrouw Brakman getrouwd bi
Ik hoop dat u me de hand zult drukl
en mij als vriend tegemoet zult tred»
Hij stelde Maarten aan dokter Hef
mans voor en daarop luvam de chef"
nen. Louis vertelde hem wat hii wem
te en zei dat hij tijdens don middac
anderen wagen moest huren.
■1
(Wordt vervolgd,
