Buitenland.
Binnenland.
Allerlei.
tusschen beide terreinen, zonder zijn
natuurlijk redebeleid te volgen, een be
leid, dat immers elke politieke partij
voor haar conclusiën te volgen heelt.
Ook hier ontkomt men dus niet aan de
gewraakte rede der liberalen.
We merken op, dat ook dit weder
niet erkend werd tijdens de stembus
actie van 1901 maar eerst na het optre
den van het christelijk kabinet.
Het kou niet anders, of de leden van
oen Kabinet, op zoo'n wijze ontstaan,
moesten wel toen zij aan liet roer van
het schip van [Staat geplaatst werden,
beginnen met elk voor zijn partij do
Christelijke beginselen in politicis, waar
over het juist ging, zoo goed als over
boord te werpen, 't Was anderzijds voor
speld. Maar dat zoo open en rond (en
dat is prijzenswaard) in het eerst uitko
mend Staatsstuk „de bereidwilligheid
tot het uitoefenen van zulk een weder-
zijdsche inschikkelijkheid" moest erkend
worden, dat w as treffend. Er zou immers
een politiek van beginselen moeten wor
den gevoerd die zou ons volk afvoeren
van het hellend vlak van de politiek der
belangenwaarop het door de liberalen
geleid, verdwalen zou en zie, met „we-
dcrzijdsche inschikkelijkheid" werd de
politiek der beginselen ter zijde gesteld
en kwam te voorschijn een stukje „real-
politik", zooals onze Duitsehe buren die
noemden en waarvan zij niet veel
genoegen hebben gehad.
Welk een teleurstelling voor geest
verwanten die in den verkiezingsstrijd
zoo ijverig hadden gearbeid; voor dien
eerwaarden strijder bijv., een candidaat-
kamerlid, die met vurigen ijver op zich
nam werkzaam .te zijn voor de weder
invoering van de doodstraf ja, die
als het moest zich zeiven zou willen
aanbieden tot de voltrekking daarvan
en lezen moest in het antwoord van
den Minister van Justitie, dat er niets
van kon komen; voor anderen die een
nieuwen koers dachten in te gaan en
moesten vernemen, dat er gebouwd zou
worden niet op een nieuwen grondslag
maar voortgebouwd op de bestaande
grondslagen van on» volksleven, terwijl
vergeten werd te bewijzen in hoeverre
daarvan afgeweken werd door de libe
ralen.
In 'tbegin wezen we er reeds op:
Dr. Kuyper kan niet voor de kiezers
verschijnen met een behoorlijken staat
van dienst. Wel heeft hij enkele wetten
in bewerking, die uitmuntend al9 lokaas
dienst kunnen doen, maar of de „kleine
luyden" zich daarmede zullen laten van
gen, mag betwijfeld worden. Het zal
dan ook wel weer gaan „om de eere
Gods". Uit zuiver negatieve overwe
gingen zal men de groote verschilpun
ten op sociaal en op godsdienstig gebied,
weer evenals in 1901 voor de oogen
der kiezers trachten te verbergen ach
ter het gordijn van den godsdienst. De
kiezers zullen wederom worden verzocht
ter wille van de samenwerking, hun
mogelijke eischen te vergeten en maar
tevreden te zijn met den candidaat, die
in sommige districten niet door de kie
zers zelf gekozen, maar door Dr. Ivuypcr
of diens secretaris geleverd wordt.
En de niet tot de kerkelijke partijen
behoorenden zullen wellicht nog zwar
ter getcekend worden dan in 1901. We
kunnen er van verzekerd zijn, dat alle
middelen zullen gebruikt worden, om
toch maar weer het kiezersvolk op te
zweepen tegen de goddelooze liberalen.
Maar al zal vaak onze strijd tegen de
vrome voorwendsels, gebruikt worden
om het aan de eenvoudigen voor te
stellen alsof wij tegen den godsdienst
Hij zag op de klok, het was half
vijf. Charles wist in welk café Alphonse
om dezen tijd te vinden was. Hij stak
den wissel in den zak en knoopte zijn
jas dicht.
Maar onderweg wilde hij eerst een
politiebureau binnengaan en den wissel
een der beambten in handen stellen;
dan zou deze op een gegeven teeken
van Charles, eensklaps het caté, waar
Alphonse met zijne vrienden zat, bin
nentreden, en luid en duidelijk zeggen,
zoodat iedereen het hooien kon: „Mijn
heer Alphonse, gij zijt aangeklaagd we
gens het vervalschen van een wissel."
Het was regenweer in Parijs. Den
ganschen dag was het ruw, mistig weer
geweest, maar tegen den namiddag w as
het beginnen te rogenen. Het was geen
plasregen, het water viel in druppels
neder en de wolken, die zich over Pa
rijs verspreid hadden, veranderden daar
heel langzaam in water.
Hoe men zich ook wilde beschutten,
overal werd men nat. De vocht sloop
in den nek, legde zich als een natte
doek om de knieën en drong door de
broekspijpen naar boven.
Eenige dames stonden met opge
schorte rokken in gangen en wachtten
op het ophouden van den regen, ande
ren wachtten reeds uren lang aan de
haltes der omnibussen.
De meeste mannen evenwel liepen
streden en niet tegen het schijnheilig
gebruik daarvan gemaakt, wij zullen
ons daardoor niet laten afschrikken.
Magna est Veritas et praevalebit. Groot
is de waarheid en overwinnen ziil zij.
Men verzekert dat de Paus op 2
Juni, zijn verjaardag, wanneer hij de
gelukwenschcn van de kardinaals in
ontvangst neemt, een rede zal houden
over het geschil met Frankrijk. Intus-
schen zou Pius X er echter niet aan
deuken, ziju staatssecretaris mgr. Merry
del Yal op te offeren.
Wegens zekere artikelen in de
groote Oostenrijksche en Hongaarsche
bladen over de noodzakelijkheid om
Bosnië en Herzegowina voorgoed
in te lijven, heeft de Servische minister
van buitenlandsche zaken, Nikolaus
Pasjits, ophelderingen gevraagd aan
Dumba, den Oostenrijksch-Ilongaarschen
gezant, en hebben Belgrader kooplui
afgezien van een bezoek dat zij van
plan waren aan Boedapest te brengen.
"N olgens het Berl. Tbtt. hebben
op de Hasenheide, bij Berlijn, graaf
Von Kalnein en een Russische baron
op pistolen geduelleerd en een paal
gaten in de lucht geschoten.
De graaf is bevelhebber van de rij
school te Hannover.
De geneesheer dr. Brauustcin, die
verdacht wordt in Italië zijn vrouw ver
giftigd te hebben (wij maakten indertijd
van het geval melding) is door de Ita-
liaanschc justitie uitgeleverd en te Mun-
chen in de gevangenis gebracht.
- De nieuwste combinatie van let
terkunst, nijverheid en reclame:
Jör-i Ulil-biscuit 1
"Via W.eenen en Parijs komt een
bericht dat Kroonstad in staat van beleg
is verklaard. Werklieden van het arse
naal zijn het paleis van grootvorst Alexis
binnengedrongen. De schildwacht werd
gedood en verscheidene soldaten werden
gewond; de troepen zijn te hulp gesneld.
Alle gevangenissen der voornaamste
steden van Rusland zijn vol gedetineer
den. De revolutionaire agitatie breidt
zich uit en wordt zeer gevaarlijk.
Een blik op de zonderlinge toe
standen in liet Turksche leger, geeft
een voorval van de vorige week. Een
700 soldaten, die door de Dardauellen
werden vervoerd op weg naar huis,
hebben geweigerd liet schip te verlaten
voor zij betaald waren; er zat niets
anders op dan het ontevreden gezel
schap naar Konstantinopel te brengen,
waar de zaak wel weer op de bekende
Turksche manier zal zijn geschikt.
De zeelui aan boord van het in de
Dardanellen gestationeerde Turksche
eskader hebben er wat anders op be
dacht. Die hebben gemakshalve ter in-
casseering van hun achterstallige soldij
een postzending aangehouden en zich
daaruit 1000 Turksche ponden toege
ëigend.
Te Londen wordt verzekerd dat een
aanzienlijk deel van de Japausche lee
ning in Frankrijk is belegd. Dat feit,
dat men in Frankrijk geheim heeft wil
len houden, verwekt daardoor nogal
eenige emotie, omdat men in Frankrijk
totaal geen reclame voor de Japausche
leening heeft gemaakt. Ook wordt liet
feit, dat de Japausche leening beter
slaagde dan de Russische druk bespreken.
onder hunne parapluies verder; slechts
weinige waren zoo verstandig geweest
alle pogingen om droog te blijven op
te geven; zij hadden hunne kragen op
gezet, de parapluie onder den arm en
de handen in de jaszakken.
Ofschoon het nog vroeg in den herfst
was, werd het togen half vijf tamelijk
donker. Hier en daar werd een gaslicht
in de nauwste straten aangestoken, en
de eene of andere winkel trachtte niet
een schitterende verlichting doorte drin
gen.
Katuurlijk waren er velen die elkan
der van de trottoirs drongen en de pa-
rapluie's vernielden. Vele koetsjes wa
ren bezet, en, terwijl zij voorbij rolden,
bemodderden zij zoo goed zij konden
de voorbijgangers, terwijl het asphalt in
de flauwe verlichting en een breiachtige
overtrek van modder schitterde.
De café's waren propvol. De gewone
gasten liepen rond en bromden, en de
kellners praatten met elkander. Midden
iu de verwarring hoorde menden scher
pen korten toon van een buffetjuffrouw,
die eenen kellner, riep terwijl hare rustige
oogen over het gehcelc café het toe
zicht hielden.
In het buffet van een groote restau
ratie aan den boulevard Sebastopol zat
eene dame, die zeer bekend was om
haar verstand en hare schoonheid.
Zij had glinsterend zwart haar, dat zij
trots de mode op het voorhoofd in nn-
Reuter's speeialen correspondent te
Nioetschwang zegt: lk verneem op goed
gezag dat het plan der Japanners is
Port Arthur te nemen binnen 14 dagen
met 100000 man troepen. Men erkent
dat de belegering zware offers zal kos
ten, doch men acht dit te verkiezen
boven een werklooze belegering van
drie maanden.
De Amerikaansche Regeering heeft
in Tokio en Petersburg vertrouwelijk
haar goede diensten aangeboden om te
geraken tot een vredelievende oplossing
van het geschil. Beide oorlogvoerende
regeeringen wezen het aanbod echter
van de hand. Aldus wordt uit New-
York geseind van het Berl. Tagebl.
Een officier van den Russisehen ge-
neralen staf, die uit Moekden te Nioe-
tsjwang is aangekomen, verklaarde, dat
generaal Koeropatkin gemeend had, bij
den aanvang van den oorlog, dat de
Japanners meer stoutmoedigheid dan
strategische kennis aan den dag zouden
leggen. Doch thans geeft hij toe, dat
beide bij de Japanners aanwezig zijn.
Te Parijs heeft Zaterdag een 15-jarig
jongman een 16-jarig vriendinnetje met
een revolverschot gewond, omdat zij, op
haar moeders bevel, de „verkeering"
had afgebroken. De „voorspoedige" jon
gen pleegde daarna zelfmoord. Toen hij
in het hospitaal werd gebracht was hij
reeds stervende.
Verhuring van radium. Een onder
nemend apotheker te Londen verhuurt
Luisjei met 50 milligram radium-bro
mide tegen civiclen prijs aan artsen en
ook aan patiënten, die het noodig hebben.
Ook behandelt hij, op aanwijzing van
den arts, de zieken met het wonder-
zout. De werkzaamheid van ieder buisje
wordt met een eenvoudigen electros-
coop met graadboog gemeten.
Toepassing der ineutingswet. Een
ondervinding van 30 jaren heeft Fran
krijk kunnen leeren, dat een slecht in-
geënte bevolking aan groote gevaren
blootstaat. Marseille heeft van 1872
1900 tienduizend sterfgevallen aan pok
ken gehad; Rijssel heeft iu 1902—1903
700 inwoners er aan verloren. De wet
van 15 Febr. 1902, voorschrijvende ver
plichte inenting in het eerste levensjaar
en verplichte herinenting in het lleen
21e jaar, is dus geen vrucht van over
ijling. Den 27en Juli zijn de maat
regelen tot uitvoering van deze wet
vastgesteld en de provinciale raden ko
men eerstdaags bijeen 0111 den inen-
tingsdienst te regelen en het aantal der
noodige openbare inenters en inentsters
(vroedvrouwen), beuevens hun trakte
menten vast te stellen. Binnen enkele
maanden zal de wet in werking treden.
De eerste vergadering der Vereeni
ging tegen de zuigelingensterfte is den
3en Mei gehouden. Prof. Heubner en
prof. Ostertak bespraken het doel der
vereeniging. Dr. Engel deelde mede,
wat ten opzichte van de mclkvoorziening
tot dusver was bereikt. Aan 10.000 zui
gelingen, verstoken van moedermelk of
kiemvrije praeparaten, moet te Berlijn
goede koemelk worden verschaft. Daar
toe heeft de vereeniging zich in betrek
king gesteld met een aantal veehouders
die voorloopig door arisen zullen worden
gecontroleerd, waarbij 46 veeartsen hun
medewerking hebben beloofd. De ver
eeniging krijgt van het statistisch bureau
opgave van alle geboorten, zoodat zij
terstond van raad kan dienen. Aan de
spoorwegadministratie is, met veel kans
op gunstige beschikking, verzocht de
tuurlijkc lokken gescheiden had. Hare
oogen waren bijna zwart, hare lippen
waren vol en de bovenlip droeg een
klein bewijs van knevel. Hare gestalte
was nog zeer schoon, ofschoon zij mis
schien in alle stilte reeds haar dertigste
jaar gevierd had; zij had een zachte
kleine hand, die met sierlijke cijfers het
kasboek bij schreef en nu en dan een
briefje.
Madame Virgine verstond de kunst
met de jongelui, die om het buffet flad
derden, te spreken, haar vernuft tc too-
nen, als zij met de kellners afrekende,
en iederen hoek van de groote ruimte
in 't oog tc houden.
Bepaald schoon was zij slechts 's avonds
van vijf tot zeven uur; dat was de tijd
waarop Alphonse geregeld het cafc be
zocht. Dan weken hare oogen niet van
hem af, haar gelaat kreeg een frisschc
kleur, de mond lachte en in al hare
bewegingen werd iets zenuwachtigs merk
baar. Het was het eenige oogenblik op
den dag, waarop het gehemde, dat zij
een verkeerd antw oord gaf, of een cijfer
fout maakte, en de kellners lachten in
hun vuistje en stieten elkander aan.
Want men geloofde over het algemeen,
dat zij vroegerin betrekking tot Alphonse
had gestaan, en eenigen beweerden zelfs
dat zij nog zijne maitresse was.
Zij zelve wist het best, hoe de zaken
stonden, maar het was onmogelijk op
mijnheer Alphonse boos te zijn. Zij wist
wagens voor melkvervoer nog dit jaar
te doen inrichten als koelwagens. Het
zoogen door de moeders, dat sterk ach
teruitgaat, wordt zooveel mogelijk aan
gemoedigd, zoo noodig door geldelijken
steun. De zuigelingensterfte is te Ber
lijn 28.6 pCt., meer dan tweemaal zoo
hoog als te Amsterdam.
De Belgische kamerverkiezingen Zon
dag gehouden, zijn voor de liberalen
een beslist succes geweest. Zij winnen
niet minder dan 9 zetels, 5 van ds Ka
tholieken en 4 van de Sociaal-demokra-
ten... Niet onaardig is hetgeen Het Volk
daarover schrijft.
In het nummer van Woensdag lezen
we o. a.:
„De liberale overwinning achten wij
een geluk voor België. Dat land wordt
niet vatbaar voor een verdere trap van
beschaving dan na een tijdlang
geregeerd te zijn door een partij, die
zich wat laat gelegen liggen aan degelijk
onderwijs en aan burgerlijke vrijheid.
Vlaanderen moet nog geheel omgeploegd
worden in dit opzicht. Leerplicht moet
er komen en persoonlijke dienstplicht".
Men schrijft aan de A7. Cf.:
't Geval is historisch en 't geschiedde
dezer dagen in zeker dorpje in Gelder
land. De dokter van de plaats heeft een
motorrijwiel; en ter wille van vrouwlief
heeft hij zich één van die bekende twee
wielige wagentjes aangeschaft, die achter
aan liet wiel bevestigd worden. Zoo ma
ken ze samen menig heerlijk ritje, man
lief als vastberaden machinist, vrouwlief
als eenige passagier in den sierlijken
tender. Ook dezer dagen werd de tuf
tuf weer voorgebracht, de tender aange
haakt en voort ging het langs bosschen
en velden. De tocht was niet ver, maar
dit was voor manlief geen reden om de
vaart te temperen. Binnen weinige mi
nuten was de plaats van bestemming
bereikt; manlief afstappend, wil ook zijn
eega helpen uitstijgen
Maar o schrik vrouwlief, die zoo
parmantig in den tender had plaats ge
nomen hij was er zeker van
vrouwlief en tender beide waren ver
dwenen. Het was om een oogenblik
verbluft te blijven staan. Maar onze
wakkere chauffeur koos kort beraad.
Ijlings ging de tuf-tuf het traject terug
en jawel, daar lagen vrouwlief en ten
der goed en wel ongedeerd in het gras.
De tender was losgeraakt onderweg en
manlief met zijn machine waren maar
voortgevlogen, niets bemerkende van
dit moderne ongeval.
Een ooivaarspaar te Oosterwolde (Fr)
was dezer dagen in blijde verwachting,
dat „de ooievaar" zou komen. Er kwam
bezoek. Vreemde of familieooievaars
namen eens een kijkje bij het nest. Ons
ooievaarspaar was echter niet met dat
bezoek gediend, en er ontstond een ver
woed gevecht. Het eind van den strijd
was: „Vlucht der vreemden, vernieling
van de verwachting „de ooievaar komt"
en verwonding (gebroken been) van een
dor daar gestationeerde eibers. De go-
kwetste is daarna aan 't dwalen geraakt
doch Dinsdag gevangen en dicht bij
zijn vroeger tehuis teruggebracht.
De heer Buwalda, die het nest laat
onderhouden, heeft den gekwetsten ooie
vaar geholpen en hem een verband
aangebracht. Zoo ziet men hem nu stap
pen niet één gezond been en één in
verband. De patient maakt geen drukte
om weg te komen, maar ontvangt gaarne
zeer goed dat hij zich om haar niet
meer bekommerde dan om twintig an
deren, dat zij voor hem verloren was of
beter gezegd, dat zij hem nooit bezeten
had. En toch bedelden hare oogen om
een vriendelijken blik, en als hij het
café verliet zonder haar vertrouwelijk te
groeten, was het alsof zij verbleekte, en
zeiden de kelners tot elkander: „zie
madame eens hedenavond is zij weer
bedroefd.
Bij het raam was het nog licht ge
noeg om de couranten te lezen. Eenige
vermaakten zich met het gadeslaan der
voorbijgangers.
Als men door de groote spiegelruiten
die gestalten gadesloeg, welke elkander
in de donkere natte regenlucht voorbij
gleden, geleken zij veel op de visschen
in een aquarium. Dieper in het café
en boVen het billard was het gas aan
gestoken. Alphonse speelde met een
paar vrienden. Hij was aan het buffet
geweest en had madame Yirginie ge
groet, en zij, die reeds lang bemerkt
had, dat Alphonse met den dag bleeker
werd en blauwe kringen onder de
oogen kreeg, had hem schertsend een
verwijt gemaakt over zijn loszinnig
leven. Alghonse antwoordde flauwtjes
en vroeg om zijn absynth.
Hoezeer haatte zij die dames van het
ballet en van de opera, die mijnheer
Aldhonse overhaalden iederen nacht aan
de speeltafel of aan eiudelooze soupers
de mollen en kikvorschen die hem wor
den aangeboden. Men vermoedde, dat
ziju wederhelft hem ook wel eens van
voedsel voorzag, en dit vermoeden is
bewaarheid. Gisteren heeft men gezien,
dat de gezonde bij den patiënt neer
schoot, iets uit den bek liet vallen, wat
de patient opnam en verorberde.
Af en toe komen er nu ook vreemde
ooievaars om en bij het nest, om een
kijkje te nemen.
Het jaarverslag van den Vrijzinnig-
democratischen Bond over 1903, uitge
bracht op de te Amsterdam ge
houden algemeene vergadering, vermeldt
o.a. dat in genoemd jaar 8 nieuwe ver-
eenigingen zich bij den Bond aansloten
welke thans telt 38 afdeelingen met te
samen 2246 leden. Het aantal perso-
ncele leden steeg van 265 tot 382.
Van de propaganda-gcschriftjes werden
36000 verspreid. Werkzaam waren de
volgende commission van rapport: 1°.
Voor het landbouwvraagstuk, de lieeren
Mr. E. Fokker, voorzitter, H. D. Ebbens,
P. Hofstra, Z. Middelkoop, C. Nobel,
A. Rauwerda, U. G. Schilthuis Jzn., J.
Welleman en J. Boer Hzn.- rapporteur
2° Landsverdediging :J. C. Swaving,
voorzitter, G. C. A. Fabius J. P. van
Rossum, Mr. II. J. Tasman en Mr. F.
A. van Engen, rapporteur. 3° Vraagstuk
der gemeentefinancien: Mr. A. Kerdijk
voorzitter, Mr. A. van Gijn, C. T. Knot
tenbelt, Mr. H. P. Marchant, Mr. E. E.
van Raalte, prof. Mr. M. W. F. Treub
en de heeren Mr. E. M. Meyers en
Mr. F. G. Schalkwijk als secretarissen.
4° Wettelijke ziekteverzekering-, prof.
Mr. W. L. P. A. Molcngraaff, voorzit
ter, II. Lubbers, Dr. W. A. Poort, J.
W. C. Tellegcn en Dr. D. van Embden
rapporteur.
Het bestuur ven den Vrijz.-dem.
Bond bestaat uit Mr. A. Kerdijk, voor
zitter, Mr. E. Fokker, onder-voorz., Mr.
S. J. L. van Aaltcn, Mr. Z. van 'den
Bergh. P. W. J. van Hassel, P. Hofstra
J. Hoven, Mej. J. M. E. Kerlen, Th.
M. Ketelaar, U. G. Schilthuis Jz., Her
man Snijders, C. A. Zelverder; secreta
ris Dr. D. van Embden tc 's Gravenhage.
De nieuwsgierigheid der vrouw is te
bekend en te dikwijls door dichters of
schrijvers aan de kaak gesteld, dan dat
wij te dezen opzichte nog iets aan het
schuldenregister der „schoone sekse"
zouden behoeven toe te voegen. Toch
is het volgende staaltje, dat het Evan
gelisch Zondagsblad vermeldt de moeite
waard 0111 het onder de oogen onzer
lezers te brengen, omdat er uit blijkt,
dat zelfs in de kerk, en nog wel in een
Engelsche de dames niet alleen komen
om te hooien, maar ook, en sommige
misschien wel vooral, om te zien.
Zeker predikant dan, in Cornwallis,
ergerde zich dood over de gewoonte,
die zijne gemeente had, van om te zien
naar degenen, die laat in de kerk kwa
men. Na zijne ergenis een tijdlang ver
kropt te hebben, zeide hij zekeren dag,
toen hij den kansel beklommen had:
„Broeders en zusters, met leedwezen
besprcur ik, dat uwe aandacht van uwe
godsdienstplichten wordt afgeleid door
uw zeer natuurlijk verlangen om te zien
wie na u komt. Om li die moeite te
besparen stel ik u dus voor, dat ik
voortaan den naam van ieder, die bin
nenkomt, zal noemen en ik hoop, dat
de godsdienstoefeningen dan zonder
stoornis voortgang zal hebben. Toen
door te brengen! Wat zag hij er eenige
weken slecht uit, hij was mager ge
worden en de groote zachte oogen had
den iets onrustigs gekregen. Wat zou
zij wel hebben willen geven, indien zij
hem verwijderen kon uit dat leven, dat
hom te gronde richten zou. Zij zag in
den spiegel over zich en vond, dat zij
nog mooi genoeg was Van tijd tot tijd
ging de deur open, en kwam er een
nieuwe bezoeker binnen, die met de
voeten stampte eu het regenscherm dicht
deed. Allen bogen voor Madame Virginie,
en allen zeiden: „Wat een afschuwelijk
weder."
Toen Charles binnentrad, groette liij
even en nam bij den schoorsteen plaats.
Alphonse's oogen waren onrustig ge
worden; zoo vaak er iemand binnen
kwam, keek hij naar de deur, en toen
Charles verscheen, voer hem een ril
ling door de leden en deed hij een mis
stoot.
„Mijnheer Alphonse heeft heden geen
vaste hand," zeide een toeschouwer.
Kort daarop trad een vreemd heer
binnen. Charles zag van zijn courant op
en knikte even met het hoofd. De vreemde
trok de wenkbrauwen op en zag Al -
plionse aan.
De queue viel dezen uit de hand.
{Slot volgt.)
