Onderwijs.
Memorie van toelichting.
0
Allerlei.
Burgerweeshuis n.l. of het is eene ge
meenteinstelling of eene instelling van
gcmengden aard, dan kan dit toch niet
door eene commissie uit den Raad
worden uitgemaakt, maar berust de be
slissing bij de Rechterlijke Macht.
Is die benoeming wellicht wat overijld
geschied?
Maar dan waren het toch beter, dat
of de Raad weer besloot tot ontbinding
dier Commissie, of de leden dier Com
missie zelf het nuttelooze van hun werk
inziende, hun taak nederlegden.
Het napluizen der historie kan wel
een aardig en interessant werk zijn.
Maar wie worden hier de dupe dier
historie? l)c w e e z e n. Gehuisvesd in
een gebouw, dat, zoo meenen wij te
weten, indertijd van Hoogerhand reeds
is afgekeurd, omdat het vochtig
en ongezond is, mag hun toch de
schoone gelegenheid niet ontgaan, om
een beter onderdak te verkrijgen.
Gemeenteraadsleden, als gij zoo gaarne
wilt weten hoever uwe bevoegdheid gaat
en hoe precies de verhouding van de
Gemeente tot het Burgerweeshuis is,
kiest dan toch in 's Hemelsnaam een
gunstiger tijdstip voor uw historische
studiën
Al worden ook zieke weezon in de
kamer van Vader en Moeder verpleegd,
omdat het elders te vochtig en te on
gezond is, toch denkt ge misschien: de
weezen kunnen best nog wat wachten;
zij hebben er al zoolang in doorgebracht,
dat het nu op een poosje korter of
langer niet aankomt.
Maar gij verliest daarbij uit het oog,
dat het hengelen naar kwestie's en het
langdurig beraad den schenker van de
vorstelijke gift wel eens zou kunnen gaan
vervelen.
En als gij dan precies zult weten hoe
de vork in de steel zit, is het nieuwe
Veeshuis verkeken.
„lijking met die in andere plaatsen van
„gelijke beteekenis niet kan doorstaan en
„trachten deze meeniug te staven door
„nadere mededeelingen in de Memorie van
„toelichting."
Adressanten merken hierbij op, dat zij
niet hebben aangehaald alle plaatsen met een
ongeveer gelijk aantal inwoners als Amers
foort, welke door B. en W. in hun rapport
zijn genoemd, maar wat het salaris betreft,
slechts hebben gewezen op Baarn, Weesp,
Naarden, Dordrecht, Leiden, Enschede.
Daarmede hadden zij de bedoeling aan
te toonen, niet dat het maximum- of mini
mumsalaris duar zooveel hooger of lager is
dan hier, maar wel om duidelijk te maken,
dat op een bepaalden leeftijd, waarop de
maatschappij den onderwijzer den eiseh kan
stellen een huisgezin te onderhouden, juist
in die plaatsen het salaris verreweg beter
is dan in deze gemeente.
De reden hiervan ligt in don langen tijd,
welke hier ter stede verloopt tusschen twee
op eenvolgende verhoogingen.
Als bewijs voor deze redeneering kan
gelden, dat oudergeteekenden niet vragen om
eene verhooging, uitgezonderd die na 25
dienstjaren met het oog op pensioen, maar
alleen vragen de termijnen tusschen de ver
hoogingen te bekorten, zoodat zij op 3U-of 32-
jarigen leeftijd hun maximum-salaris hebben
bereikt.
Ter verduidelijking geven zij onderstaand
staatje, waaruit blijkt, dat op bepaalde leeftij
den de salarissen in die plaatsen hooger zijn
dan in Amersfoort.
Zij stellen zich daarbij voor een onder
wijzer zonder hoofdacte. die op lS-jarigen
leeftijd zijn onderwijzersacte behaalde.
Aan den Raad onzer Gemeente is het
■volgende adres verzonden:
Geven met verschuldigden eerbied te
kennen, oudergeteekenden, sprekende
namens adressanten van 14 September
1905
dat zij U dank zeggen voor de ver
daging van bun adres
dat zij U nogmaals beleefd verzoeken
de salarisregeling te wijzigen in den door
hen voorgestelden geest,
redenen, waarom zij U een nadere
Memorie van Toelichting aanbieden,
't Welk doende enz.
G. PRINS.
H. G. VERHAAR.
C. MOERMAN Jr.
Ter nadere toelichting van hun adres
nemen ondergeteekenden beleefd de vrijheid
U deze memorie aan te bieden.
Zij veroorloven zich tevens enkele opmer
kingen te maken naar aanleiding van het
rapport van B. en W.
Uitgaande van de zinsnede: „plaatsen van
gelijke beteekenis". voorkomende in het
adres van ondergeteekenden, zeggen B. en W.
in hun rapport het volgende:
„Adressanten deelen mede, dat naar hunne
„bescheiden meening de salarisregeling te
„dezer stede in vele opzichten de verge-
bemerkte, dat het Italiaansch van den
vreemdeling ver van vloeiend was.
„Spreekt ge? Dat is dan een groot
gemak. Het geduld van de vreemdelingen
verbaast mij. Hoe ge onze barbaarsche
taal leeren kunt, begrijp ik niet. Ik,
voor mij, leerde van de uwe net genoeg
om mijn muziekmeester tevreden te
stellen".
„Mag ik vragen, met wien ik spreek?"
zeide Carlo.
„Ik ben Sardoni dat tenminste is
mijn beroepsnaam primo tenorc van
„de gelukkige troep pelgrims" die deze
wereld onder Morlino's hoede doorkrui
sen. Toen zij mij uw kaartje zooeven
brachten, dacht ik dat ik U wel mocht
verzoeken U te spreken, ofschoon me'
vrouw Merlino uit is, want om U de
waarheid te zeggen, Signor, is het hoog
tijd, dat hare vrienden en bloedverwan
ten eens iets doen 0111 haar te redden.
Gij moet de vrijheid die ik neem excu
seeren, doch het is inderdaad van wei
nig nut de zaken te verzachten in iets
van dien aard."
Carlo keek den spreker lang aan.
Hij was blijkbaar een Engelsch heer
iemand met gebreken, doch, hij gevoelde
het als bij instinct, iemand dien men kon
vertrouwen.
„Mij 11 zuster is uit, zegt ge? begon
hij met een treurige blik.
Zij is vanmorgen uit rijden gegaan,
zeide Sardoni snel, met baren gewonen
co co w co co co to
co a w to o co
co co a» co -i h
O tO tO tO O» Cu
O Cl 01 ot O O
co .0 co
O O' O
O O O'
co co
O O
O O
to to to
os it- to
OS CS OS
»-q —J o
aiwo
00 —J --3
O Cl O
000
CS CS u
O O
O
Cd
CS OS
Cl O O
e
C£) CO co co co
01
CO -J -1 OS OS- CS
O»
©4§
cc co co
00 CO CO
O* Cl
00 -q
Cl
os os pr
cn
r
CO 00 -3 OS OS os OS Cl Cn
©©©OG© O ÜI C' O O C r
©©©O©© ©©©©©©O©"
00 co
O
co co 00
00 co
0 s? s
00 00
O O
co co
00 00
-3 OS OS
cn
"~3 "-3 O.
O O'
CO -q ~q
"-3 -<J -q
Ot cn
•■q os os
to os o:
Cn Cn o
©Or
O <5
O
O O
©p
OS OS-
©33
Stelt men zich 1111 een gehuwd onderwijzer
met hoofdacte voor op 28-jarigeu leeftijd, dan
worden in Baarn, Weesp, Bussum en Alkmaar
de getallen in bovenstaande kolommen op
en boven 28 jaar met 200 gulden verhoogd,
in Nijmegen met 325 gulden en in Ainers-
1) OpmerkingenHilversum geeft om het
jaar f25 verhooging.
2) Alkmaar om de 5 jaar f50.
begeleider, Comcrio onzen eersten bariton.
Maar ik ken Comerio goed en hij zal
niet lang tevieden zijn om een een
voudig cavalier te zijn. lederen dag komt
mevrouw Morlino meer in zijn macht.
Hij cn zij
Maar hier hield hij haastig op, want
Carlo was met zoo'n dreigende bewe
ging op hem toegesprongen, dat ieder
ander terug zou zijn ged.insd.
„Wees stil!" donderde hij. „Hoe durft
'ge mijn zusters naam aan dien van dien
ellendeling verbinden?
Zijn donkere oogen gloeiden van toorn.
Sardoni was stil, niet omdat hij aan de
waarheid van zijne eigen woorden twijfelde
maar wijl hij verplicht was op te houden
cn te bewonderen.
„Ik zie dat gij de broeder zijt, waar
aan mevrouw Merlino behoefte heeft,"
zeide hij bedaard, „en juist om te belet
ten dat die twee namen niet door ieder
een aan elkaar verbonden worden, spreek
ik er met u eenvoudig over."
De blos was van Carlo's gelaat ge
weken en hij was ongewoon bleek. Hij
wendde zich zuchtend af toen Sardoni
ophield.
Vaag bang als hij voor zijn zusters
aankomst geweest was. zoo had hij het
zich toch zoo slecht niet voorgesteld.
„Haar man?" vroeg hij eindelijk.
„Merlino is een beest, maar toch veel
beter dan Comerio. Het is een spelletje
dat hij speelt en uw zusters is deinzet.
foort, Naarden, Dordrecht en Hilversum met
175 gulden. De groote voordeelen, verbonden
aan een aanvangssalaris van 600 gulden
worden naar de meening van adressanten
wel wat geringer, wanneer men deze ver
schillende kolommen vergelijkt.
Wel genieten de onderwijzers te dezer
stede betrekkelijk jong reeds £00 gulden,
maar daar staat tegenover, dat op een leeftijd,
waarop de behoefteu aanmerkelijk grooter
zijn geworden, het salaris niet in evenredig
beid daarvan is gestegen. Ook mag naai
de meening van adressanten niet uit het
oog worden verloren, dat, wanneer een
onderwijzer in deze gemeente op 30- of 32-jari-
gen leeftijd elders meer zou kunnen verdienen,
de kans daar benoemd te worden, gering
ih met het oog op zijn leeftijd.
Geen wonder dus dat adressanten met
vrijmoedigheid blijven vragen om eene goede
salarisregeling op den leeftijd bovengenoemd.
Wat dit punt betreft, meenen onderge
teekenden er ten slotte nog eens op te mooten
wijzen, dac zij niet vragen verhooging van
maximum, maar bekorting van de termijnen
tusscheu de opvolgende verhoogingen.
B. en W. zeggen in hun rapport ook het
volgende
„De mededeeling betreffende eene ver-
„hooging in Enschede na 2J- en 24-jarigen
„diensttijd met 50 gulden, is niet volledig,
„aangezien deze verhooging uitsluitend door
„onderwijzers met hoofdacte genoten wordt,
„enzv."
Adressauteu nemen de vrijheid U te zeg
gen, dat deze regeling hun onbekend was,
toen zij hun adres inzonden. Do bronnen,
waaruit zij hunne mededeeling konden putten,
vermeldden dorgeLijke bijzonderheden niet
en 11a verder ingewonnen informaties is hun
nog niet gebleken dat zij een onvolledige
mededeeling deden.
Wanneer B. en W. zeggen „telt men aan-
vangs- of maximumsalaris bij de tegemoet
koming voor huishuur samen, dan be
hoort onze gemeeute tot de gunstigste," daar
stemmen ondergeteekondeii dit volmondig
toe, wat betreft de gemeenten door B. en
W. genoemd. De cijfers zijn onloochenbaar.
Maar zij veroorloven zich op te merken,
dat de hoofdzaak in den het rapport verge
zellenden staat ligt in de vierde en vijfde
kolom, welke handelen over den tijd en het
aantal malen der verhoogingen en niet in
kolom acht, die handelt over het maximum
bedrag.
Ook zeggen B. en W. in hun rapport:
„Het behoeft geen nader betoog, dat het
„voor de onderwijzers gunstiger is, een hoog
aanvangssalaris en betrekkelijk lage tege
moetkoming voor huishuur te genieten, dan
„omgekeerd, omdat door het hooge aanvangs
salaris allen gebaat worden, door de tege
moetkoming in huishuur slechts een ge
deelte der onderwijzers."
Dat in de salaris regeling te dezer stede
deze meening werkelijk niet gehuldigd wordt,
blijkt wel uit het feit, dat dc regeling voor
de hoofdacte een aanmerkelijk hoog bedrag
toekent in vergelijking met andere plaatsen.
Ook van deze verhooging genieten niet alle
onderwijzers, evenmin als de tegemoet
koming voor huishuur door allen genoten
wordt.
Ondergeteekendeu kunnen zich dan ook
niet voorstellen dat in de regeling ligt op-
esloten het beginsel
Een hoog aanvangssalaris en lage tege
moetkoming van huishuur, want het eerste
genieten allen, liet tweede niet.
Immers, op dien grondslag doorredeneeren-
de, zou men ook moeten zeggen
Een hoog aanvangssalaris en lage tege
moetkoming voor hoofdacte, want het eer
ste genieten allen, liet tweede niet.
En dat juist ligt n iet in de bedoeling van
de salarisregeling te dezer stede.
Ondergeteekenden vragen U koogere tege
moetkoming in de huishuur,
lo. omdat do huishuur in deze plaats voor
een geschikte, woning tamelijk hoog is.
2o. omdat 50 gulden hot wettelijk minimun
is en in de salarisregeling ten opzichte van
de huishuur voor hoofden van scholen in
deze plaats erkend wordt, dat het wettelijk
minimum te laag is.
Waar dus teu opzichte dezer vergoeding
van huishuur niet het beginsel van toeken
ning van het minimum wordt gehuldigd,
vragen ondergeteekenden U beleefd, waarom
voor hen wel dit beginsel wordt onder
schreven
Ten slotte nemen adressanten de vrijheid
U nogmaals te wijzen op de verhoogde
LLet ter elfder ure ingekomen antwoord
uit Enschedé heeft adressanten volkomen
in 't gelijk gesteld, zoodat het rapport van
B. on W. no. 91 wat deze zinsnede betreft
op verkeerde gegevens berust en onjuist is.
Maar gij spraakt alsof gij Comerio
kendet".
„Ik ken hem alleen van hooren zeg
gen", zeide Carlo. „Hij zong hier vijf
jaren geleden en ik geloof, dat zijne
vrouw en kinderen nog hier wonen."
„Alles wat van hem gezegd wordt is
zuiver waar."
„Maar hoe komfc het dan, dat Merlino
zoo blind is voor zijn eigen belang en
hem bij zijn gezelschap houdt?
„Dat kan ik niet zeggen, tenzij het
is dat dwingelanden altijd aan hunne
eigen meerderheid gclooven. En dan
is Comerio zoo'n slimme duivel, die al
tijd Merlino weet te vriend te houden.
Er is nooit de minste reden geweest om
hem te kunnen wegzenden en bovendien
is Merlino ook niet zoo rijk dat hij een
contract zou verbreken. Italiaausche
opera's zijn niet zulke voordeclige zaken
als wel gedacht wordt."
„Ik moet beproeven om mijne zuster
te spreken of haar schrijven", zeide
Carlo zuchtend.
„Als ge haar wilt bezoeken, laat ik
U dan in overweging geven, dit niet
bier te doen, waar ge tien tegen één
kans loopt haar echtgenoot te ontmoeten,
en als ge chrijft, doe dat dan nu en
belast mij met den brief, want Merlino
bewaakt hare correspondentie met argus-
oogen en vindt er volstrekt geen bezwaar
in hare brieven te openen".
„Carlo uitte een ongeduldige uitroep
storting, die de onderwijzers moeten missen
voor de pensioenbijdragen.
Een storting voor minimumsalaris van
42 gulden on voor eon maximumsalaris van
63 gulden is waarlijk niet gering te noemen,
zeker is het onderwijzerscorps daubaar, dat
voortaan geen weduwen en weezen moer
geheel onvoorzorgd zullen achterblijven,
maar adressanten vragen U of het misplaatst
is, wanneer zij verzoeken, dat hun salaris
door eene verhoogiug gelijken tred blijft
houden met de aanmerkelijk verhoogde
storting.
Integendeel gelooven zij dat zij U met
vrijmoedigheid mogen vragen of de ge
meente te dien einde de salarlsregeling wil
verbeteren, waar toch in andere plaatsen
deze storting voor kening der gemeente
komt.
Naar het inzicht van adressanten is het
niet juist, wanneer men zegt:
„Eerst vroegen de onderwijzers pensioen
„voor weduwen en weezen en nu zeditheb-
„ben, vragen zij of de Gemeente het wil
„betalen."
I11 ?t oog van adressanten wordt deze
kwestie alleen dan zuiver gesteld, wanneer
men redeneert
„De onderwijzers hebben na langen strijd
„eindelijk het pensioen voor weduwen, en
„weezen verkregen. Met het oog op de sa-
clarissen zullen ze echter door de verhoogde
„storting in directe moeilijkheden geraken.
„Het is niet billijk, nu de eene last is weg
genomen, hen van andere zijde weer een
„nieuwen en niet gering te schatten last,
„op te leggen".
Waar, door deze verhoogde bijdrage, er
onderwijzers in de gemeente zijn met meer
dau 10 dienstjaren, die maandelijks ontvan
gen een bedrag vm/58,126 f4lf6 voor
huishuur en daarvan moeten levi u meteen
huisgezin, vragen ondergeteekenden of deze
toestand wel rooskleurig is to noemen.
Naar de meening van adressanten kan
zulk een onderwijzer niet leven, zooals hij
ten opzichte van de maatschappij verplicht is.
De onderwijzers zijn genoodzaakt ver
schillende bijbetrekkingen to zoeken, waar
van voorzeker het onderwijs geen voordeel
ondervindt en waardoor de onderwijzersstand
niet wordt gebaat.
Ondergeteekenden meenen dan ook nog
maals tot U te mogen komen met het ver
zoek de salarisregeling te wijzigen in den
geest, zooals zij dit in hun eerste adres
verzochten.
In „Ons Verweer", tijdelijk orgaan van
Katholieke openbare ouderwijzers in het
Zuiden, lezen wij het volgende:
De gemeenteraad van SeJiacsbcrg heeft
15 Jan. 1906 in geheime zitting ontslagen
le. E. H. de Groot, onderwijzer met
vcrpl. hoofdacte* en
2e B. J. Borghans, onderwijzeres:
en wel met ingang resp. van 16 Juli
en 1 Maart.
Hoewel in den ontslagbrief geen rede
nen worden genoemd, is het duidelijk,
dat vermindering van het aantal leerlin
gen de aanleiding is geweest tot deze
gebeurtenis.
Te Schaesberg is nl. den len Septem.
een bijz. school geopend door Pransche
Zuster. Onder hooge pressie van pas
toor en burgemeester is die school toen
„volgepompt".
De ouders te Schaesberg hadden vol
strekt geen grieven tegen de openb.
school en tegen 't personeel. Integen
deel, zij waren tevreden over 't onder
wijs en dc onderwijzers. Zij verlangden
geen bijzondere school en hadden er ook
niet om gevraagd. Velen waren zelfs
van oordeel, dat het beter ware geweest;
indien de Zusters weggebleven waren.
Ze durfden zich echter niet verzette te
gen den nadrukkelijken „wensch" van
genoemde autoriteiten. Daarom stuurde
ze hun kinderen naar de „Begienen".
Zoo hebben dus de Schaesbergers de
Fransche ballingen gastvrijheid verleend
en haar tevens het onderwijs hunner
meisjes toevertrouwd.
Zoo verdrijven ze tegelijkertijd hun
onderwijzeres uit hunne school.
Ter wille van vreemdelingen wordt dn
landgenoote opgeofferd.
van afkeer. Ieder woord vandenEngelsch-
man gaf hem een nieuwe blik in het
ondragelijke leven, dat de arme Nita
leidde. Hij nam echter pen cn inkt aan
en zitten gaande, begon hij met verhoog
den kleur te schrijven.
Sardoni keek van tijd tot tijd eeus
naar hemhij had een courant opgenomen
en deed alsof hij er in las, maar in
waarheid was zijn geest vervuld met dien
Itahaanschcn bezoeker. Carlo's gelaat was
even gemakkelijk te lezen als een boek
en Sardoni kon 't niet helpen maar hij
werd treurig om hem. Hij had zooeven
een van de pijnlijkste dingen aanschouwd
een tot nu toe onbezoedeld levcu was
voor de eerste maal in nauwe aanraking
met het kwade geweest. Dan was er,
in het volmaakte vertrouwen, dat Donati
in lieui stelde, iets, dat hem ontroerde.
Wat een ellendige toestand was het!
Onmachtig om zijn eigen zuster te
helpen zonder vertrouwen te stellen
in dc hulp van een vreemdeling en on
bekende. Carlo had intusschcn zijn brief
geëindigd, vouwde hem op en gaf hem
onverzegeld aan Sardoni.
De Engelschnian stak hem in zijn
zak met de opmerking: „U stelt wel
een zeer groot vertrouwen in een vreem
deling, Signor Donati".
Carlo keek onthutst en plotseling
overviel hem de gedachte hoe onvoor
waardelijk hij de woorden van den
vreemdeling had geloofd. Het was niet
Mag men dit voorjaar zacht noemen,
geheel zonder vorst blijven we toch
niet, en men moet er zich dus ton zeerste
over verwonderen hoe dun sommigen
gekleed gaan. Ik laat hier natuurlijk
de armen buiten beschouwing, die,
ongelukkig genoeg, dikwijls niet anders
kunnen, en ik heb slechts het oog op
hen, die wel degelijk zich meer of dik
ker kleeren kunnen aanschaffen. Vooral
moet men die warmbloedige, of dik
huidige, of hoe moet men ze noemen?
wezens, zoeken onder het vrouwelijk
geslacht, dat in kermiswagens verblijf
houdt. Naar men ons uit zeor betrouw
baren bron meedeelt, moot bijv. onlangs
in een der grootste magazijnen te dezer
stede zoo'n „globetrottende" dame zijn
gekomen met het verzoek om eenige
cosluumrokkcn te zien. Aan haar ver
langen word voldaan, en weldra had zij
haar keus bopaald bij oen mooien grijzen
rok. Fluks werd nu de band van
den rok, dien zij aanhad losgemaakt en
met veel staatsie zakte deze naar bene
den, waardoor de winkeldochters in de
gelegenheid werden gesteld op te mer
ken, dat dc dame slechts één rok droeg
over dc gewone „beenbekleeding". De
nieuwe rok werd nu over het hoofd
gestroopt, en de oude bleef aan
haar voeten op een hoopje liggen.
Nu verzocht zij eenige blouses te zien.
Spoedig had zij ook nu haar keus ge
maakt. Met sierlijk armbcweeg trok zij
haar blouse uit cn vertoonde zich nu,
wat haar bovenlijf betreft, bijna in Eva's
costuum; slechts één enkel wit katoenen
kleediugstuk bedekte haar borsten rug.
De nieuwe blouse werd aangetrokken
de oude bij den afgedragen eu afgeleg-
deu rok gegooid, de rekening betaald,
cn met koninklijk gebaar wees de ge
metamorfoseerde dame het afgedragen
goed aan de winkeldochter toe, terwijl
zij met opgeheven hoofd den winkel ver
liet.
Weinigen zullen er wellicht zijn, die
zoo metterdaad, voorstandster zijn van
„nutuurwollen" ondergoederen! Men staat
anders tegenwoordig voor niets. Zoo
wordt b.v. uit Parijs bericht, dat een
oplichter een heele straat heeft laten
opbreken om zijn doel te bereikeD.
Woensdagavond meldde zich n.l. ie
mand bij een restauratie-houder aan in
de rue des Vcrtus te Parijs eu ver
telde, dat hij in zijn qualiteit van in
specteur der gemeentelijke openbare
werken hernieuwing van het straatpla
veisel in opdracht had.
Vijftig van zijn arbeiders zouden mor
gen aan het werk gaan; hij verzocht
daarom den restauratie-houder een mid
dagmaal voor hen gereed te maken.
Deze wreef zich in de handen en
Donderdagmorgen zag hij inderdaad de
vijftig straatwerkers aankomen, gewapend
met houweelen, schoppen en hefboomen.
Tegen tien uur was reeds 100 meter
van de straat opgebroken.
Toen kwam de inspecteur aanloopen,
in de grootste verlegenheid. De rnachin e
tot gelijkmaking van den groud, noodig
voor den voortgang van liet werk, was
juist aan het kantóor gearriveerd en moest
contant betaald worden. Nu had hij zijn
portefeuille thuis laten liggen en het
was te ver om deze te laten halen.
De restaurant-houder, dadelijk bereid
den goeden kant ter wille te zijn, bood
hem de vierhonderd francs aan, en de
inspecteur ging heen, verrukt.
Maar om twaalf uur, toen dc soep
dampte uit vijftig borden in de grootste
zaal van hot restaurant, zette de straat
bij hem opgekomen dat Sardoni wellicht
redenen kon hebben om hem te mis
leiden. Hij keek hem doordringend aan,
en zeide toen op een toon van ver
lichting: „Maar ge zijt toch een Engelsch
man."
Sardoni lachtte. „Dat is een compliment
aan mijn volk, dat ik niet licht zal
vergeten. Maar kijk eens aan" en
een uitdrukkig van groote bitterheid
kwam over zijn gelaat „er zijn er ge
noeg onder mijn eigen landslieden, die
hun neus voor mijn eer zullen optrek
ken."
Carlo keek hem weer doordringend
aan en terwijl hij koek, kwamen de
blauwe oogen hem minder koud voor
eu ze leken te protesteeren tegen het
harde oordeel zoo juist uitgesproken.
„Oh! wat dat betreft, zeide Carlo met
de uitdrukkingsvolle beweging van een
Napolitaan „dat heeft voor mij geen
waarde; ik vertrouw u, signor." Sardoni
glimlachte en greep zijn hand.
„Ik zal uw vertrouwen niet beschamen"
zeide hjj.
Wordt vervolgd.
