No. 89. Woensdag 7 November 1906. 3e Jaargang. Wees U Zelf! Liberaal Orgaan voor Amersfoort en Omstreken Uitgave van de Vereeniging „DE EEMLANDER". Raadsoverzicht. FEUILLETON. Dolende Ridder. DE EEMLANDER. Verschijnt Woensdags en Zaterdags. Bureau 'Hendrik van Viandenstraat 2s Abonnementsprijs Per jaarf 3.00 Franco per post- 3.50 Per 3 maanden- 0.75 Franco per post- 0.90 Prijs der adverteutieu Van 1 tot 5 regels0.40 vooi iederen regel meer0.08 (Bij abonnement aanmerkelijke korting.) Vergadering van Dinsdag 30 October 1906 des namiddags te (officieel) l'/2 uur. Hè, hè, dAt Staat er en nu geachte redactie, bekruipt uw nu-en-dan-raads- overzichtschrijver bijna den lust om een raadsoverzicht te copiëeron van zijn collega aan de Telegraaf J. C. S., hield niet èn de vrees voor beschuldiging van plagiaat en de eerbied voor ons Edel achtbaar College hem daarvan terug. Onze geestige collega, deed hot op de volgende manier, (liet gold den Amster- damschen Raad): Raadsoverzicht Oct. 1906. De rest was minder belangrijk. J. C. S. Maar gegeven onze vrees en onze eerbied, zullen wij thans onze taak anders aanvangen en beginnen op waar diger wijze. Wij beginnen met af te schrijven een artikel van de Gemeentewet, luidende aldus „Zij (de begrooting) behoeft om „te werken, de goedkeuring van Gedepu teerde Staten. „Zij wordt hunnadat zij door den „Raad is vastgesteldten minste twee „maanden voor den aanvang van het „jaar, waarvoor zij moet dienen, voor- „gedragen (art. 270 gemeentewet). Op de cursief gedrukte alinea wenschen wij even de aandacht te vestigen. Daaruit blijkt dus, dat de begrooting voor 1 November bij Gedeputeerde Staten moet zijn ingediend. En de begrooting, die hier altijd in één dag wordt afgehamerd, pardon, ernstig afgehandeld, wordt hoe langer hoe later, juist op het laatste nippertje door onze waardige vroedschap aan een serieus onderzoek onderworpen. Waarom toch? Kan dat geen paar weken eer? In de liefde is niets meer overtuigend dan een moedige dwaasheid. Uit het Eugelsch van EDNA LYALL. 86). Hij taste in den zak van zijn toreador- costuum en een enveloppe te voorschijn halend, gaf hij haar die. „Ik kan 't niet zeggen, doch kijk hier maar eens in, dan zult ge 't mis schien begrijpen en mij vergeven." "Vol verbazing staarde zij op 't uit knipsel uit de Times, dat haar huwelijk met graaf Carossa verkondigde. Ah, wie kan zoo iets wreeds hebben -verricht?" riep zij uit. „Dit kan nooit ,in de Times hebben gestaan, anders jouden wij er wel van hebben gehoord. Wie kan dat hebben laten drukken voor zoo'n doel?" Kunnen de voorafgaande werkzaam heden niet zoodanig ingericht worden, dat het tijdstip van behandeling zóó gekozen wordt, dat er nog mogelijkheid bestaat voor een tweede vergadering? Zelfs de lieve gewoonte van vroeger om de begrooting de Dinsdag van kermis den Raadsleden als een kermiskock voor te dienen kan niet in stand gehouden worden. Was het niet, dat wij vermoeden, dat er tenminste bij van ons Dagelijksch Bestuur sterk anti-paganistische neigingen bestaan, dan zouden we gaan gelooven, dat deze lieeren den Raadsleden een vrij middagje op kermis niet langer wilden ontnemen. We moeten de oorzaak dieper zoeken. B. en W. zijn er zoo vast van overtuigd, dat hun beleid in alle opzichten den vuurproef kan doorstaan, dat de moge lijkheid van een onopgelost vraagstuk, een terugzenden naar de afdeeliugen een taking van stemmen niet bij hen opkomt. Is dit zóó, dan zijn ze door de uit komst schitterend in 't gelijk gesteld. Wc kunnen gerust zeggen, dat de begrooting er mot vlag en wimpel is doorgekomen en dat er geen enkele aamerking van eenige beteekenis op het beleid van B. en W. is gemaakt. Door die uitkomst hebben zij eer ingelegd inet hun werk. Van algemeene beschouwingen geen sprake. Ilier en daar bij een of ander detailpunt een enkele opmerking van algemecnen aard, die bij een algemeene beschouwing niet misplaatst zou zijn. We bedoelen de verzekering van den Burgemeester bijvoorbeeld, dat de be grooting zoo zuinig is opgemaakt, met het oog op den toestand der financiën, een opmerking, die o, onverklaarbaar wonder zelfs suggestieven invloed uitoefende op ons Raadslid Gerritsen, die anders pleegt een meer optimistischen kijk te hebben op de financiën on zei- gemeente. Waaruit putten de heeren, die zóó „Nu weet ik het!" zeide Carlo. „Het zal Comerio'8 wraak zijn." En dan de hymne die wij op de bruiloft zongen en 't monogram, juist zooals 't mijne. En die brief, wie schreef hem?" „Die is van Mademoiselle de Caisne, zij is aan 't San Carlo verbonden, doch ik geloof niet, dat zij iets van de valsch- heid afwist. Comerio zong ook in 't San Carlo. Hij moet haar overreed hebben 't be richt te schrijven en de couranten te zenden. Ik houd niet van Elise de Caisne, doch tot zoo'n laagheid zou zij zich niet lecnen." „Wat gillen die menschen vreeselijk daar bij de deuren," zeide Francesca, nu voor 't eerst deukend aan wat er rondom haar voorviel. „Oh! Carlo, hoe baug zou ik zijn, als je niet bij mij was." Do paniek was uiet zonder reden geweest want dikke rookwolken kwamen van achter de coulisen en een brand lucht vervulde het gebouw. Zij waren nu alleen in de stalles, want iedereen was naar den uitgang gedrongen. „Ik kapitein Britton te Genua?" vroeg Carlo. „We zijn allen hier met de Pelgrim, oom George, Kate en Clare. Wat zullen ze ongorust ziju als zij van de, paniek, hooren voor wij er uit ziju." „Waar zouden zij je ontmoeten?" spreken toch hunne gegevens? Niettegenstaande de buitengewoon snelle uitbreiding van de stad, die vooral in den eersten tijd groote uitgaven vor dert, niettegenstaande allerlei bedreiging van belastiugvorhooging te voor en te na uitgesproken èn in den Raad èn in de Pers, worden nóch de opcenten op de Rijksbelasting, nóch het percentage van de stedelijke inkomstenbelasting ver hoogd. Jammer dat niemand in den Raad eens op het idee gekomen is om zijn nieening omtrent den financieelen toestand onzer gemeente eens flink gedocumenteerd uit een te zetten. Misschien hadden wij in dit overzicht dan kunnen gewagen van een interessant debat. In andere gemeenten heerscht de ge woonte de begrootingsvergadcring als dè golcgeuheid te beschouwen om belang rijke vraagstukken voor het voetlicht te brengen. Hier niet. Ofziju er geen zaken, belang rijker dan een stadswapen aan den Kop pelpoort, die eens uit het duister gehaald mochten worden? Mogen wij er één noemen? Wordt het bijv. zoo langzamerhand geen tijd, dat oqze stad een behoorlijk gebouw krijgt voor de Hoogere Burger school en dat het hulpgebouw, niet goed genoeg om er soldatenjassen in te bergen „het hok" zooals de jongens het noemen, alias „het Werkhuis", dat om meer dan een reden totaal onge schikt is, verlaten wordt en dat er een gebouw gesticht worde, waar plaats is voor Alle leerlingen? Is er bij geen van de Raadsleden ooit liet denkbeeld opgekomen dat er misschien wel iets te verbeteren viel aan het stelsel onzer gemeentelijke be lastingen? Heeft men wel eens gedacht om daar bijv. progressie bij in te voeren; waar door er misschien een billijke ver lichting van druk voor zwakkere schou- „Oom George en vader zouden mij afhalen in 't hotel waar Reuato en Flora logeeren. Het was zoo'n wonder dat ik kwam, want ge weet vader houdt niet van 't theater. Maar zij kwamen vanmorgen aan boord en vroegen aan vader of ik mee mocht en hij durfde niet te weigeren, docli ik wist niet dat Flora 't zoo had ingericht omdat ik jou zou hooren." „Zij zullen zeer ongerust over je ziju. Zoudt ge door die rook durven loopen, wc kunnen dan door 't orkest ont snappen." Ja! ja! riep zij. „Met jou ben ik nergens bevreesd." Hij wikkelde haar in haar shawl en leidde haar door 't orkest door de met rook gevulde gangen waar zij Sardoni ontmoetten. „Jij hier Jack!" riep hij uit. „Kunnen wij er uit komen? Hoe is 't gekomen?" „Ge kunt er goed uitkomen," zeide Sardoni. „liet vuur is bijna bedwongen; zij werken prachtig met de spuiten. Ik kwam juist eens naar je kijken. Niemand weet hoe het aankwam, misschien door een lucifer, die zij wegwierpen toen zij in 't legertooneel rookten, maar dat is haast niet mogelijk. Kom nog eens kijken. „Nu niet, men is ongerust over Miss Britton en we moeten ons haasten. De deur is toch niet versperd?" dors, om sterkere iets meer te beladen, kan plaats hebben? Wanneer men deze en dergelijke vraagstukken eens ter dege A faire had genomen, was liet misschien niet moge lijk geweest, de begrootings discussie samen te dringen binnen een tijdruimte van vijftig minuten, doch er ware meer licht gekomen. Waar dan wél over gepraat is? Och, onze lezers hebben 't gezien. Er zijn dikke boomen opgezet over subsidies, die hier ter stede wel eens min of meer stelselloos schijnen verleend te worden. Bijvoorbeeld liet subsidie aan het Drankweercomité. Op den voorgrond wenschen wij te stellen, dat we, zooals de zaak nu werd ter tafel gebracht, zonder eenigen twijfel gestemd zouden hebben bij eene keuze tusschen f 100 en f 300, voor het laatste Maar wél zouden we gevraagd heb ben naar cijfers, naar een begrootin waarop die aanvrage om f 300 gegrond was. De combinatie van Besturen, van drankbestrijders-vercenigingen zullen toch stellig wel geredeneerd hebben: Zóóveel hebben wij zoo wat noodi en zóóveel krijgen wij door eigen krach ten, van particulieren of waarvandaan dan ook, dus zóóveel moeten wij aan de gemeente vragen. Wij wenschen het comité tot bestrij ding van het drankmisbruik veel zegen op haar óók in onze oogen nuttig en voortreffelijk werk; wij zijn vast en stellig overtuigd, dat de f 300 uit de gemeente kas uitstekend besteed zijn, maar we deelen niét de kiuderlijk-naicve verwach ting van den heer Yau Kalken, dat er nu minder politie noodig zal zijn. Neen, al hadden desnoods alle sub sidies aan muziekvereenigingen enz. moe ten geweigerd worden om den Commis saris alle aangevraagde politieagenten te geven, we zouden bij een eventuecle keuze tusschen noodig en aangenaam „Een paar brandspuiten staan er misschien, anders uiet. Maar wat is er gebeurd, Yal?" Hij koek even naar 't schoonc meisjes gelaat, dat hij kort geleden zoo veront waardigd had aangezien. „De w raak van Comerio,-' zeide Carlo fluisterend en toen, „Francesca, dat is mijn vriend Sardoni, van wien ge reeds veel gehoord hebt." Francesca drukte hem met warmte de hand. „En hoe is 't meamevrouw Morlino?" vroeg zij. „Is zij in veiligheid? „Ik bracht haar met mijne vrouw naar 't hotel," zeide Sardoni. „en op mijn terugweg kwam ik graaf Carossa tegen." „Hij moest eerst zijne vrouw eruit brengen," zeide Francesca. „Oh! ik hoop dat Flora niet gewond werd in 't ge drang! Komt, laten we naar hen terug- koeren!" „Ga mee, Jack, als ge wilt," zeide Carlo, en te samen baanden zij zich een weg door de menigte naar 't hotel, dat dichtbij was. In de vestibule vonden zij een troep menschen, die rond de arme gravin stonden, die geheel bewusteloos was, terwijl de graaf, die in 't gedrang zijn arm had gebroken, met weinig genegenheid ontvangen werd door kapi tein Britton, die juist aan wal geko- zeker hot eerste gekozen hebben. Zorg éérst voor een paar flinke deur sloten op uw huis en koop dan een piano en niet omgekeerd. Wij gelooven, dat de heer Y a n Duinen geheel ad rem was, toen hij B. en W. bijviel in hunne weigering om steun te verleenen in den vorm van het kosteloos in gebruik geven van een lokaal aan de muzickverccniging van het Spoorwegpersoneel; althans verdieut het aanbeveling om in het verleenen van dcrgelijkcu steun ecnig stelsel te brengen en we gevoelen voel voor het door dit Raadslid te berde gebrachte bez-.vaar: de Vereeniging heeft in haar statuten beperkende bepalingen, waardoor niet elk ingezetene er lid van kan worden, ofschoon de heer Van K a 1 k en zou hebben kunnen aanvoeren, dat er mis schien minder politie noodig zou zijn, indien men dergelijke vereeiiigingen in de gelegenheid stelt te ropeteeren in lokalen waar geen sterken drank te verkrijgen is. Maar eilicve en dit is natuurlijk niet aan het adres van den lieer Y a n Duinen weten de hoeren wel, die er zoo over denken, dat er hier een vereeniging bestaat, die tal van lokalen van de gemeente in gebruik heeft? Wij bedoelen voor Zoudagscholen. Die hebben toch óók beperkende bepalingen, al zijn ze niet in statuten geschrovcn. Men kan wel zeggen, dat die inrich tingen de deuren voor een ieder open zetten, maar met hetzelfde recht zou men steun kunnen vragen voor het stichten van bijv. een Luthcrsche kerk of een Synagoge, die ook niemand buitensluiten. Wat meer consequentie en vastheid van lijnen bij het in bruikleen afstaan van gemeentelokalen ware zeker gc- wenscht. Releveeren we nog even een opmer king van den heer P 1 o m p in antwoord op een raadgeving van den heer G e r rit sen om een accountant aan te stellen om het financieel beheer van de gas fabriek te controleeren. men, buiten zich zelf was van angst en toorn. Zij wilde niet komen?" viel hij uit. „Natuurlijk niet! Een Engclsch meisje hooft genoeg gezond verstand om niet naar de deur te dringen in een paniek! En gij liadt bij haar moeten blijven! Iloe durft ge mijn dochter mee te nemen en haar te verlaten als een Mr. Britton viel haar in de rede. „John! Verspil geen tijd met praten. Laten wc gauw gaan zien of we haal kannen vinden." „Gran Dio!" riep de graaf, voorwaarts snellend. „Daar is ze. Kapitein Britton keerde zich om en zag Francesca binnenkomen leunende op de arm van een acteur in Spaansch costuum. Zelfs nu kwam 't hem in de gedachten, hoe vreemd de zaken waren omgekeerd, den graaf schold hij uit voor zijn wegloopen en een operazanger moest hij bedanken voor zijn hulp. „Mijn lief, lief kind!" riep hij, zich buigend om haar te kussen, „we hebben nu eerst van den brand gehoord we zijn zoo ongerust geweest. „Zijt ge niet gekwetst?" In 't geheel uiet," zeide Francesca. Carlo heeft me laten blijven en toen zij we door 't orkest en over 't tooneel ontsnapt." „Carlo!" riep kapitein Britton ver baasd uit en omziende zag hij hoe de

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1906 | | pagina 1