No. 89.
Woensdag 7 November 1906.
3e Jaargang.
Wees U Zelf!
Liberaal Orgaan voor Amersfoort en Omstreken
Uitgave van de Vereeniging „DE EEMLANDER".
Raadsoverzicht.
FEUILLETON.
Dolende Ridder.
DE EEMLANDER.
Verschijnt
Woensdags en Zaterdags.
Bureau
'Hendrik van Viandenstraat 2s
Abonnementsprijs
Per jaarf 3.00
Franco per post- 3.50
Per 3 maanden- 0.75
Franco per post- 0.90
Prijs der adverteutieu
Van 1 tot 5 regels0.40
vooi iederen regel meer0.08
(Bij abonnement aanmerkelijke korting.)
Vergadering van Dinsdag 30 October
1906 des namiddags te (officieel) l'/2 uur.
Hè, hè, dAt Staat er en nu geachte
redactie, bekruipt uw nu-en-dan-raads-
overzichtschrijver bijna den lust om een
raadsoverzicht te copiëeron van zijn
collega aan de Telegraaf J. C. S., hield
niet èn de vrees voor beschuldiging van
plagiaat en de eerbied voor ons Edel
achtbaar College hem daarvan terug.
Onze geestige collega, deed hot op de
volgende manier, (liet gold den Amster-
damschen Raad):
Raadsoverzicht Oct. 1906.
De rest was minder belangrijk.
J. C. S.
Maar gegeven onze vrees en onze
eerbied, zullen wij thans onze taak
anders aanvangen en beginnen op waar
diger wijze.
Wij beginnen met af te schrijven een
artikel van de Gemeentewet, luidende
aldus
„Zij (de begrooting) behoeft om
„te werken, de goedkeuring van Gedepu
teerde Staten.
„Zij wordt hunnadat zij door den
„Raad is vastgesteldten minste twee
„maanden voor den aanvang van het
„jaar, waarvoor zij moet dienen, voor-
„gedragen (art. 270 gemeentewet).
Op de cursief gedrukte alinea wenschen
wij even de aandacht te vestigen.
Daaruit blijkt dus, dat de begrooting
voor 1 November bij Gedeputeerde Staten
moet zijn ingediend.
En de begrooting, die hier altijd
in één dag wordt afgehamerd, pardon,
ernstig afgehandeld, wordt hoe langer
hoe later, juist op het laatste nippertje
door onze waardige vroedschap aan een
serieus onderzoek onderworpen.
Waarom toch?
Kan dat geen paar weken eer?
In de liefde is niets meer overtuigend
dan een moedige dwaasheid.
Uit het Eugelsch
van
EDNA LYALL.
86).
Hij taste in den zak van zijn toreador-
costuum en een enveloppe te voorschijn
halend, gaf hij haar die.
„Ik kan 't niet zeggen, doch kijk
hier maar eens in, dan zult ge 't mis
schien begrijpen en mij vergeven."
"Vol verbazing staarde zij op 't uit
knipsel uit de Times, dat haar huwelijk
met graaf Carossa verkondigde.
Ah, wie kan zoo iets wreeds hebben
-verricht?" riep zij uit. „Dit kan nooit
,in de Times hebben gestaan, anders
jouden wij er wel van hebben gehoord.
Wie kan dat hebben laten drukken voor
zoo'n doel?"
Kunnen de voorafgaande werkzaam
heden niet zoodanig ingericht worden,
dat het tijdstip van behandeling zóó
gekozen wordt, dat er nog mogelijkheid
bestaat voor een tweede vergadering?
Zelfs de lieve gewoonte van vroeger
om de begrooting de Dinsdag van kermis
den Raadsleden als een kermiskock voor
te dienen kan niet in stand gehouden
worden.
Was het niet, dat wij vermoeden, dat
er tenminste bij van ons Dagelijksch
Bestuur sterk anti-paganistische neigingen
bestaan, dan zouden we gaan gelooven,
dat deze lieeren den Raadsleden een vrij
middagje op kermis niet langer wilden
ontnemen.
We moeten de oorzaak dieper zoeken.
B. en W. zijn er zoo vast van overtuigd,
dat hun beleid in alle opzichten den
vuurproef kan doorstaan, dat de moge
lijkheid van een onopgelost vraagstuk,
een terugzenden naar de afdeeliugen een
taking van stemmen niet bij hen opkomt.
Is dit zóó, dan zijn ze door de uit
komst schitterend in 't gelijk gesteld.
Wc kunnen gerust zeggen, dat de
begrooting er mot vlag en wimpel is
doorgekomen en dat er geen enkele
aamerking van eenige beteekenis op het
beleid van B. en W. is gemaakt.
Door die uitkomst hebben zij eer
ingelegd inet hun werk.
Van algemeene beschouwingen geen
sprake. Ilier en daar bij een of ander
detailpunt een enkele opmerking van
algemecnen aard, die bij een algemeene
beschouwing niet misplaatst zou zijn.
We bedoelen de verzekering van den
Burgemeester bijvoorbeeld, dat de be
grooting zoo zuinig is opgemaakt, met
het oog op den toestand der financiën,
een opmerking, die o, onverklaarbaar
wonder zelfs suggestieven invloed
uitoefende op ons Raadslid Gerritsen,
die anders pleegt een meer optimistischen
kijk te hebben op de financiën on zei-
gemeente.
Waaruit putten de heeren, die zóó
„Nu weet ik het!" zeide Carlo. „Het
zal Comerio'8 wraak zijn."
En dan de hymne die wij op de
bruiloft zongen en 't monogram, juist
zooals 't mijne. En die brief, wie schreef
hem?"
„Die is van Mademoiselle de Caisne,
zij is aan 't San Carlo verbonden, doch
ik geloof niet, dat zij iets van de valsch-
heid afwist.
Comerio zong ook in 't San Carlo.
Hij moet haar overreed hebben 't be
richt te schrijven en de couranten te
zenden. Ik houd niet van Elise de
Caisne, doch tot zoo'n laagheid zou zij
zich niet lecnen."
„Wat gillen die menschen vreeselijk
daar bij de deuren," zeide Francesca,
nu voor 't eerst deukend aan wat er
rondom haar voorviel.
„Oh! Carlo, hoe baug zou ik zijn, als
je niet bij mij was."
Do paniek was uiet zonder reden
geweest want dikke rookwolken kwamen
van achter de coulisen en een brand
lucht vervulde het gebouw. Zij waren
nu alleen in de stalles, want iedereen
was naar den uitgang gedrongen.
„Ik kapitein Britton te Genua?" vroeg
Carlo.
„We zijn allen hier met de Pelgrim,
oom George, Kate en Clare. Wat zullen
ze ongorust ziju als zij van de, paniek,
hooren voor wij er uit ziju."
„Waar zouden zij je ontmoeten?"
spreken toch hunne gegevens?
Niettegenstaande de buitengewoon
snelle uitbreiding van de stad, die vooral
in den eersten tijd groote uitgaven vor
dert, niettegenstaande allerlei bedreiging
van belastiugvorhooging te voor en te
na uitgesproken èn in den Raad èn in de
Pers, worden nóch de opcenten op de
Rijksbelasting, nóch het percentage van
de stedelijke inkomstenbelasting ver
hoogd.
Jammer dat niemand in den Raad eens
op het idee gekomen is om zijn nieening
omtrent den financieelen toestand onzer
gemeente eens flink gedocumenteerd uit
een te zetten. Misschien hadden wij in
dit overzicht dan kunnen gewagen van
een interessant debat.
In andere gemeenten heerscht de ge
woonte de begrootingsvergadcring als dè
golcgeuheid te beschouwen om belang
rijke vraagstukken voor het voetlicht
te brengen.
Hier niet.
Ofziju er geen zaken, belang
rijker dan een stadswapen aan den Kop
pelpoort, die eens uit het duister gehaald
mochten worden?
Mogen wij er één noemen?
Wordt het bijv. zoo langzamerhand
geen tijd, dat oqze stad een behoorlijk
gebouw krijgt voor de Hoogere Burger
school en dat het hulpgebouw, niet
goed genoeg om er soldatenjassen in te
bergen „het hok" zooals de jongens
het noemen, alias „het Werkhuis", dat
om meer dan een reden totaal onge
schikt is, verlaten wordt en dat er een
gebouw gesticht worde, waar plaats is
voor Alle leerlingen?
Is er bij geen van de Raadsleden
ooit liet denkbeeld opgekomen dat er
misschien wel iets te verbeteren viel
aan het stelsel onzer gemeentelijke be
lastingen?
Heeft men wel eens gedacht om daar
bijv. progressie bij in te voeren; waar
door er misschien een billijke ver
lichting van druk voor zwakkere schou-
„Oom George en vader zouden mij
afhalen in 't hotel waar Reuato en
Flora logeeren.
Het was zoo'n wonder dat ik kwam,
want ge weet vader houdt niet van 't
theater.
Maar zij kwamen vanmorgen aan
boord en vroegen aan vader of ik mee
mocht en hij durfde niet te weigeren,
docli ik wist niet dat Flora 't zoo had
ingericht omdat ik jou zou hooren."
„Zij zullen zeer ongerust over je ziju.
Zoudt ge door die rook durven loopen,
wc kunnen dan door 't orkest ont
snappen."
Ja! ja! riep zij. „Met jou ben ik
nergens bevreesd."
Hij wikkelde haar in haar shawl en
leidde haar door 't orkest door de met
rook gevulde gangen waar zij Sardoni
ontmoetten.
„Jij hier Jack!" riep hij uit. „Kunnen
wij er uit komen? Hoe is 't gekomen?"
„Ge kunt er goed uitkomen," zeide
Sardoni. „liet vuur is bijna bedwongen;
zij werken prachtig met de spuiten. Ik
kwam juist eens naar je kijken. Niemand
weet hoe het aankwam, misschien door
een lucifer, die zij wegwierpen toen zij
in 't legertooneel rookten, maar dat is
haast niet mogelijk.
Kom nog eens kijken.
„Nu niet, men is ongerust over Miss
Britton en we moeten ons haasten. De
deur is toch niet versperd?"
dors, om sterkere iets meer te beladen,
kan plaats hebben?
Wanneer men deze en dergelijke
vraagstukken eens ter dege A faire had
genomen, was liet misschien niet moge
lijk geweest, de begrootings discussie
samen te dringen binnen een tijdruimte
van vijftig minuten, doch er ware meer
licht gekomen. Waar dan wél over
gepraat is?
Och, onze lezers hebben 't gezien.
Er zijn dikke boomen opgezet over
subsidies, die hier ter stede wel eens
min of meer stelselloos schijnen verleend
te worden.
Bijvoorbeeld liet subsidie aan het
Drankweercomité.
Op den voorgrond wenschen wij te
stellen, dat we, zooals de zaak nu werd
ter tafel gebracht, zonder eenigen twijfel
gestemd zouden hebben bij eene keuze
tusschen f 100 en f 300, voor het laatste
Maar wél zouden we gevraagd heb
ben naar cijfers, naar een begrootin
waarop die aanvrage om f 300 gegrond
was.
De combinatie van Besturen, van
drankbestrijders-vercenigingen zullen toch
stellig wel geredeneerd hebben:
Zóóveel hebben wij zoo wat noodi
en zóóveel krijgen wij door eigen krach
ten, van particulieren of waarvandaan
dan ook, dus zóóveel moeten wij aan
de gemeente vragen.
Wij wenschen het comité tot bestrij
ding van het drankmisbruik veel zegen
op haar óók in onze oogen nuttig en
voortreffelijk werk; wij zijn vast en stellig
overtuigd, dat de f 300 uit de gemeente
kas uitstekend besteed zijn, maar we
deelen niét de kiuderlijk-naicve verwach
ting van den heer Yau Kalken, dat er
nu minder politie noodig zal zijn.
Neen, al hadden desnoods alle sub
sidies aan muziekvereenigingen enz. moe
ten geweigerd worden om den Commis
saris alle aangevraagde politieagenten te
geven, we zouden bij een eventuecle
keuze tusschen noodig en aangenaam
„Een paar brandspuiten staan er
misschien, anders uiet. Maar wat is er
gebeurd, Yal?"
Hij koek even naar 't schoonc meisjes
gelaat, dat hij kort geleden zoo veront
waardigd had aangezien.
„De w raak van Comerio,-' zeide Carlo
fluisterend en toen, „Francesca, dat is
mijn vriend Sardoni, van wien ge reeds
veel gehoord hebt."
Francesca drukte hem met warmte de
hand.
„En hoe is 't meamevrouw Morlino?"
vroeg zij.
„Is zij in veiligheid?
„Ik bracht haar met mijne vrouw
naar 't hotel," zeide Sardoni. „en op
mijn terugweg kwam ik graaf Carossa
tegen."
„Hij moest eerst zijne vrouw eruit
brengen," zeide Francesca. „Oh! ik hoop
dat Flora niet gewond werd in 't ge
drang! Komt, laten we naar hen terug-
koeren!"
„Ga mee, Jack, als ge wilt," zeide
Carlo, en te samen baanden zij zich een
weg door de menigte naar 't hotel, dat
dichtbij was.
In de vestibule vonden zij een troep
menschen, die rond de arme gravin
stonden, die geheel bewusteloos was,
terwijl de graaf, die in 't gedrang
zijn arm had gebroken, met weinig
genegenheid ontvangen werd door kapi
tein Britton, die juist aan wal geko-
zeker hot eerste gekozen hebben.
Zorg éérst voor een paar flinke deur
sloten op uw huis en koop dan een
piano en niet omgekeerd.
Wij gelooven, dat de heer Y a n
Duinen geheel ad rem was, toen hij
B. en W. bijviel in hunne weigering
om steun te verleenen in den vorm van
het kosteloos in gebruik geven van een
lokaal aan de muzickverccniging van
het Spoorwegpersoneel; althans verdieut
het aanbeveling om in het verleenen van
dcrgelijkcu steun ecnig stelsel te brengen
en we gevoelen voel voor het door dit
Raadslid te berde gebrachte bez-.vaar:
de Vereeniging heeft in haar statuten
beperkende bepalingen, waardoor niet
elk ingezetene er lid van kan worden,
ofschoon de heer Van K a 1 k en zou
hebben kunnen aanvoeren, dat er mis
schien minder politie noodig zou zijn,
indien men dergelijke vereeiiigingen in
de gelegenheid stelt te ropeteeren in
lokalen waar geen sterken drank te
verkrijgen is. Maar eilicve en dit is
natuurlijk niet aan het adres van den
lieer Y a n Duinen weten de hoeren
wel, die er zoo over denken, dat er
hier een vereeniging bestaat, die tal van
lokalen van de gemeente in gebruik heeft?
Wij bedoelen voor Zoudagscholen. Die
hebben toch óók beperkende bepalingen,
al zijn ze niet in statuten geschrovcn.
Men kan wel zeggen, dat die inrich
tingen de deuren voor een ieder open
zetten, maar met hetzelfde recht zou men
steun kunnen vragen voor het stichten
van bijv. een Luthcrsche kerk of een
Synagoge, die ook niemand buitensluiten.
Wat meer consequentie en vastheid
van lijnen bij het in bruikleen afstaan
van gemeentelokalen ware zeker gc-
wenscht.
Releveeren we nog even een opmer
king van den heer P 1 o m p in antwoord
op een raadgeving van den heer G e r rit
sen om een accountant aan te stellen
om het financieel beheer van de gas
fabriek te controleeren.
men, buiten zich zelf was van angst en
toorn.
Zij wilde niet komen?" viel hij uit.
„Natuurlijk niet! Een Engclsch meisje
hooft genoeg gezond verstand om niet
naar de deur te dringen in een paniek!
En gij liadt bij haar moeten blijven!
Iloe durft ge mijn dochter mee te
nemen en haar te verlaten als een
Mr. Britton viel haar in de rede.
„John! Verspil geen tijd met praten.
Laten wc gauw gaan zien of we haal
kannen vinden."
„Gran Dio!" riep de graaf, voorwaarts
snellend.
„Daar is ze.
Kapitein Britton keerde zich om en
zag Francesca binnenkomen leunende
op de arm van een acteur in Spaansch
costuum. Zelfs nu kwam 't hem in de
gedachten, hoe vreemd de zaken waren
omgekeerd, den graaf schold hij uit
voor zijn wegloopen en een operazanger
moest hij bedanken voor zijn hulp.
„Mijn lief, lief kind!" riep hij, zich
buigend om haar te kussen, „we hebben
nu eerst van den brand gehoord we
zijn zoo ongerust geweest.
„Zijt ge niet gekwetst?"
In 't geheel uiet," zeide Francesca.
Carlo heeft me laten blijven en toen zij
we door 't orkest en over 't tooneel
ontsnapt."
„Carlo!" riep kapitein Britton ver
baasd uit en omziende zag hij hoe de