Stadsnieuws.
Allerlei.
ging te Lensden. Toen werd ook gezon
gen: „Dat 's Heercn zegen op u daal."
ik dacht daar dezer dagen aan niet
grooten weedom.
Weldra komt nu de Tweede Kamer
bijeen. De wijze, waarop in de kerke
lijke pers tegen het ministerie wordt
opgetreden, doet verwachten, dat een
vinnige strijd ophanden is. Wij hopen,
dat niet alle „christclijk-historisehe"
Kamerleden mcê zullen doen aan het
streven om tot eiken prijs het ministerie
tot heengaan te noodzaken. En wij
vertrouwen, dat de regeering het conser
vatieve element, dat in haar is, zal doen
zegevieren over het radicale. Een nieuwe
verkiezingscampagne zou een ware ramp
wezen voor ons land en volk.
Als je uitgaat heb je graag pleizier
en als je pleizier hebt zou je wel willen,
dat het leven altijd zoo genoeglijk voor
je voorbijging. Nu en dan is het geen
wonder als je in zoo'n genoeglijke
stemming bent, dat je dan ook niet
denkt aan de klok. Maar dat kan wel
eens minder aangename gevolgen heb
ben. Dat ondervonden althans ecnigc
dames en heeren te Arnhem, die naar
het naburige Yelp waren geweest en
's avonds met de laatste tram in de stad
terugkeerden.
Alvorens uaar huis te gaan, bracht
men nog een bezoek aan het koffiehuis
in quaestie, vergezeld van een vijfden
stadgenoot die er zijn paard stalde. En-
dat paard was ziek, bij ging er nog eens
naar zien. Ongelukkigerwijze hadden
de heeren en dames vergeten, dat de
Arnhemsche politic waakzaam is en ook
een oog in 't zeil houdt of tapperijen
wel op tijd sluiten en dan geen bezoe
kers meer herbergen. Zoo wilde men
eindelijk heengaan, toen men eensklaps
blinkende helmen voor dedeurontwaarde.
Daar had men zoo lang geplakt dat het
al over elven (sluitingstijd) was. En
vermits men met gesteld was op een
ontmoeting met de politie, besloot men...
te blijven waar men was. Men werd
logé tegen wil en dank. Dat was nu
niet prettig, want de huisgenooten van
de leden van het gezelschap wisten van
niets af. Maar de vrees voor de ge
helmde mannen behield de overhand,
men bleef, en de namen van de vier
heeren en dames kwamen netjes op de
nachtlijst van den logementhouder.
De eigenaar van het paard bleef uit.
Hij ging... om Haarlemmer olie te halen
voor zijn ziek paard.
De wachtposten voor het logement
hielden hem aan en vertelden hem dat
hij een bekeuring hadhij was bezoeker
geweest van de tapperij en dit wel na
het sluitingsuur. De man is een uur
later teruggekomen om naar zijn paard
te zien en later nog eens weer.
De logementhouder kreeg óók een
verbaal en had zich voor den kanton
rechter te verantwoorden wegens het
openhouden van zijn herberg. Zijn
verdediging kwam hierop neer: het
gezelschap logeerde bij hem en de
eigenaar van het paard stalde altijd bij
hem. Nu was zijn paard ziek, zoo
ziek, dat hij er drie maal naar kwam
kijken, en dat hij zelfs den kastelein
verzocht iets voor den armen viervoeter
klaar te maken.
Kantonrechter: En wat voor dranken
hebt u wel voor zieke paarden?
Bckl.: Brandewijn met notemuskaat!
Kantonrechter: Ah zoo, is dat voor
zieke paarden!
De kantonrechter sprak ten aanzien
van het gezelschap er nog tegenover
bekl. zijn verwondering over uit, dat
die menschen, in Arnhem wonende,
midden in de stad zouden gaan logee-
ren! Een reden weet de logement
houder daar niet voor op te geven.
Het verhoor van de agenten, die
procesverbaal opmaakten, brengt o.a.
aan het licht, dat een knecht hun hééft
verklaard dat het zieke paard, waarvan
sprake was in 't geheel niet ziek was.
Verder deelcn verbalisanten mede,
dat er telkens door de bezoekers naar
MJhten werd gekeken om te zien of de
politie ook weg was! Maar tot vroeg
in don morgen bleef do politie. Toen
hoorden do agenten een raam opschui
ven en de verzuchting uiten: verd.... ze
staan er nog!
Al is zoo'n verzuchting nu niet erg
dat hij Carlo Donati, de zanger was,
die in de vreedzame dagen van koning
Humbert leefde. De zoon van den hoofd
man keek den eersten gevangene, waar
voor hij aansprakelijk was, intusscben
met ecnige ongerustheid aan. Hij had
verwacht dat de gevangene hem zou
smeeken om genade en dat zou hem
verheugd hebben. Maar nu zijn stoute
onderneming zoo goed was afgeloopcn
had hij een gevoel van onrust.
(Wordt vervolgd.)
parlementair, een mcnscli kan zich toch
wel voorstellen dat je je zoo iets laat
ontvallen, als je zoo onaangenaam uit
logeeren moet. En daarbij komt dan nog,
dat ze bovendien nog gestraft zullen
worden ook. Dat is wel het alleronaan
genaamste.
En toch kan het voor een mensch
ook al weer zijn nut hebben, wanneer
hij eens de gevangenis ingaat. Een feit
is het toch, dat verscheidene personen
door gevangenisstraffen aanzienlijke rijk
dommen hebben verworven.
Daar is bijvoorbeeld de geschiedenis
van den Engelschen consul van San
José in Guatemala, mr. Magee, die,
toen hij stierf, een vermogen van 156
a 16S millioen naliet doch geen duit
zou hebben bezeten als hij niet door
een verbazende vergissing van de re
geering van Guatemala in de gevange
nis was geworpen. Bij een revolutie
had hij namelijk eenigc vluchtelingen
voor de woede der menigte gered en
deswege werd hij door den gouverneur
der stad gevangen gezet. Teen hij
daartegen protesteerde en weigerde
zich te onderwerpen aan het gevange
nisreglement, werd hij met een zweep
afgeranseld. Zoodra de Engelsche regee
ring hoorde van de ongehoorde behan
deling van haar vertegenwoordiger zond
zij dadelijk een kanonneerboot en het
gevolg was de invrijheidstelling van
Magee, Tegelijkertijd werd van de re
geering van Guatemala als schadeloos
stelling oen bedrag van 720,000 gulden
geëischt, doch Magee werd het er met
haar over eens, dat hij in plaats van
het geld bepaalde voorrechten zou krij
gen, bijvoorbeeld de vergunning, om in
de stad een bank te openen en een
werf te bouwen.
Op die wijze kreeg hij zulk oen be
duidend voordeel boven zijn concur
renten, dat hij ontzaglijke rijkdommen
vergaarde en ten slotte het boven aan
gegeven, geweldig vermogen naliet.
De Engelsche regeering betaalt zelfs
aanzienlijke sommen aan onschuldig ver
oordeelden.
Reeds in 1848 kende het Parlement
aan een Londenschen advocaat, Barber
genaamd, een bedrag van 48,000 gulden
toe.
Een jong arbeider Harbon gcheeten,
die beschuldigd was, een politicagent
te hebben vermoord en na zijn ver-
oordccling ter dood gratie had gekregen
in zóóver, dat zijn vonnis in gevange
nisstraf veranderd werd, kreeg, toen een
jaar later de werkelijke moordenaar
werd ontdekt, 9600 gulden schadeloos
stelling.
Maar onschuldig veroordeelden, wier
beklagenswaardig lot in de pers druk
besproken is en aller medelijden heeft
gewekt, kunnen nog op andere wijze
aan een fortuin komen.
De bekende mrs. Maybrick, die we
gens vergiftiging van haar echtgenoot
veroordeeld waB en later vrijgelaten werd
kreeg van Engelsche dagbladuitgevers
zeer voordeellge aanbiedingen en ver
wierf met de languitgesponnen vertel
ling van haar droevig lot aanzienlijke
sommen.
Ook boeken, die door gevangenen ge
schreven worden, vormen dikwijls een
bron van rijk gewin. Zoo vond een vele
jaren geleden in Engeland onder den
titel „Vijf jaren gevangenisstraf, door
iemand, dié ze heeft doorgemaakt" uit
gegeven bock buitengewone verspreiding
en bracht den schrijver zóóveel op, dat
hij niet meer behoefde te werken.
Een andere methode, om uit een
veelbesproken straf kapitaal te slaan, is
het in Engelaud gewilde optreden van
onschuldig veroordeelden of in sensatie
processen betrokkenen in variétés en
schouwburgen. Toen de koriste Nat
Patterson, die haar beminde moest
hebben vermoord, vrijgesproken werd,
werden liaar duizenden guldens aange
boden voor een optreden in een cufé-
rhantant en op die wijze heeft zij groote
sommen verdiend.
Voor de acte vrije- en ordeoefeningen
der gymnastiek slaagde mej. J. Timmer
mans alhier.
Den lieer A. J. A. Busquet, thans
leeraar aan de Rijks Hoogere Burger
school te Bergen op Zoom, slaagde
Donderdag voor het examen wiskunde KI.
De kapitein der infanterie A. J. W.
van der Grinten is van zijn drie-jarige
detacheering in West-Iudië (Curasao)
teruggekeerd en in het genot van verlof
gesteld.
We herinneren nogmaals aan het con
cert a.s. Dinsdag in Amicitia te geven.
De pionistc Gertrude Peppercorn, wordt
door de critick uitbundig geprezen, en
algemeen wordt ze gerangschikt onder
de beste en rijkst begraafde pionisten
der wereld. Kunstminnaars van werke
lijk mooie muziek zullen dan ook onge
twijfeld Dinsdag hun hart komen ophalen.
De aanbesteding voor liet nieuwe
St. Pietcrs- cu Bloklandsgasthuis zal
binnenkort plaats hebben.
Onze lezers zullen zich herinneren,
dat het belangrijk legaat van mevrouw
Scheltus het bestuur der stichting tot
dezen nieuwen bouw in staat stelde.
Aan de Langegracht tegenover de
drukkerij van „de Eembode" is men
bezig eenige boomen te rooien. We
vermeenen echter, dat in den Raad onzer
gemeente hierover nog geen besluit is
genomen.
De dames regentessen van het St.
Pieters- en Bloklandsgasthuis hebben tot
regentes benoemd, in plaats van wijlen
mevr. Scheltus van Leusden, mevr. van
Reijgersberg Vcrsluijs, geb. baronesse
van Issclmudcu.
In de Woensdag gehouden algemecne
vergadering der Maatschappij tot opvoe
ding van wcezen en andere mindei jarigen
in het huisgezin „Zandbergen" is tot
voorzitter benoemd ds. A. J. Adriani,
te Warmenliuizen.
Voorts werden tot bestuursleden ge
kozen mej. E. M. Anient, te Laren
(N.-IL), mevrouw H. Boldaert-Schuur-
beque Boeije, te 's-Gravenhage, mevrouw
D. II. Meursing-Kirclmer, te Amersfoort,
mevrouw A. Stoel-Wijn, te Bergen op
Zoom, mr. A. J. Pokkcr, te Leiden, mr.
L. Peerboltc, te 's-Gravenhage, de heer
B. Steggerda, te Eindhoven, prof. F.
Kenninck, te Amersfoort, de heer G.
Dijkstra, R.Hzn., de heer P. II. Majoor,
mevrouw A. M. C. Blok-Duijvis en de
heer J. N. de Jong, te Westzaan.
Toonkunst, afd. Amersfoort, geeft 22
Nov.Zigcunorleben, De9 Sangers Fluch,
Der Rose Pilgerfahrt en liederen van
R. Schumann. Solisten: mej. C. Van
Ravenhorst ('s Bosch), sopraan, de heer
R. Van Sclmik (Utrecht), tenor, de heer
Bram Van dor Stap (Delft), bas, en
dilettanten. Klavierbegeleiding mej M.
Wolter, directeur M. V. Petri.
Donderdagavond ging de rangeerder
H. Drost op gewonen tijd. tegen zes uur,
naar zijn werk, maar om zeven uur
kwam er aan zijn huis een boodschap,
dat hij nog niet in dienst was. Een
dadelijk daarop ingesteld onderzoek,
waar hij kon zijn, leverde geen resultaat
op. Eerst Vrijdagmorgen ontdekte men
dat D. op een afschuwelijke wijze om
het leven is gebracht. Een tweetal
machinisten n.I. die tegen half zeven
huiswaarts gingen, vonden in een boschje
achter de werkplaatsen der H. IJ. S. M.
zijn lijk, afgrijselijk verminkt, zoodat
hier beslist aan misdaad moet worden
gedacht. De rechterhelft van de hersenpan
is geheel ingeslagen, terwijl het jukbeen
aan die zijde ook verbrijzeld is. Bij het
linkeroor bevindt zich een diepe snede.
De ongelukkige is 30 jaar en onge
huwd.
A.s. Vrijdag, 23 November, 's avonds
te 8 uur zal in Amicitia de eerste
„Volksavond" van het Nutsdeparte-
ment gegeven worden.
De bekende humoristische voordrager
P. H. Lamberts zal een novelle van
Cremer: „Bruur Joapik" en enkele
kleinere humoristische stukjes ten beste
geven, terwijl de avond zal opgeluisterd
worden door het voortreffelijke dilettanten-
symphonie-orchest onder leiding van den
heer van Aaken.
Het muziekprogramma laten we kier
volgen: Overture zum Drama „Rosa-
munde" van Schubert; Meditation sur
lc ler Prélude de I. S. Bacil van Gounod;
Quand l'amour meurt, valse lente van
Octave Crémieux; Balletmusik I II
aus dem Drama „Rosamunde" van
Schubert; La plus belle, valse de con
cert van Waldtcufel.
Voor nict-leden zijn programma's,
tevens bewijzen van toegang a 10 cent ver
krijgbaar, natuurlijk alleen voor hèn,
dit niet in de termen vallen om Nutslid
te worden.
Leo Lauer, die voor het weekblad
Het Leven interviews schrijft, „gesprek
ken met bekende personen", is er dit
maal eens op uitgegaan om het Stap-
horstcr boertje in zijn rubriek te laten
optreden. Hij ging naar Amersfoort,
waar P. Stegeman, de Staphorstor
wonderdokter, den eersten Zaterdag
van iederen maand zitting houdt. Ilij
had den dokter behoorlijk van zijn
komst verwittigd en deze had 'n curieus
epistel teruggeschreven (waarvan het
facsimile in 't Leven is opgenomen)
meldende dat de heer Lauer in Amers
foort of in Zwolle terecht kon; de heer
Lauer koos de keienstad, fingeerde 'n
kwaal en ging op consult in 't hotel
Jens. Leo Lauer vertelt dan van zijn
ontmoetingen onder het antichambrec-
ren, voor 't zijn beurt van binnenkomen
was, over zijn gesprekken met lieden
uit de saamgestroomde schare, die
wenschte toegelaten te worden bij den
Staphorster wonderdokter. Een daar
aanwezige juffrouw heel uit Enkhuizen,
wie het water door het bloed gcloopcn
is, hangt 'n roerend verhaal op van
haar door den Staphorster gecureerd
lijden, put zich uit in dankbaarheid voor
haar weldoener en spreekt met veel lof
over zijn geestesgaven.
„Afijn 't was niks te verwonderen, die
kunde zat zoo iu de familie. Hij, meneer,
had 't van z'n vader georven, en dan
had ie 'n zoon, die was dokter in Amerika,
en dan had ie 'n audere zoon en die
zou 'm wel opvolgen, en die had weer
'n zoontje van 6 jaar en die had 'r ook
al verstand van".
En na lang wachten kreeg dan ook
eindelijk Leo Lauer gelegenheid den
wonderenman te zien en bij hem heil
te zoeken voor zijn gefingeerd lijden.
Het consult ging heel gewichtig; Ste
geman bleek 'n joviale, gemoedelijke
oude dokter te zijn, als hij zijn patient
ondervroeg, maar Jjij het stellen van
de diagnose deed hij heel geleerd en
verhoogde door lange intervallen van
ingespannen nadenken, den indruk van
heiligen ernst.
„Er zijn menschen, zegt Leo Lauer,
die beweren, dat Stegeman een oud
receptenboek van Boerhavc gebruikt,
daaruit zijn kennis put. Nu, naar 't
geen ik er bij mijn bezoek van zag,
lijkt me 'n dusdanige onderstelling niet
onwaarschijnlijk; 't gaf heelemaal 'n
behandeling weer, in 'n boekske ge
vonden en uit dat boekske geleerd".
„'t Boertje vertelde hem, dat hij in
Parijs, Tirol en Cannes was geweest,
dat hij klanten kreeg uit heel Europa
tot uit Riga toe en dat hij nu al hon
derdtwintig recepten voor „den Oos"
had klaar gemaakt, kortom de practijk
scheen te bloeien. De dokters in Ne
derland, die 's zomers reizen doen naar
Cannes zijn wel te tellen.
De rechtbank te Utrecht deed de vol
gende uitspraken:
I'. v. W., melkrijder te Hoogland, bekl.
van overtreding der Jachtwet (hooger
beroep vonnis kantongerecht alhier 1 Oct.
1906, tweemaal f 5 of tweemaal 4 dagen
hechtenis, met bevel totverbeurdverkla
ring van hot geweer, of f 6 boete of 6
dagen hechtenis) vonnis bevestigd.
J. de W., 35 jaar, koopman alhier,
bekl. van openbare dronkenschap, (hoo
ger beroep vonnis kantongerecht, alhier
van 11 Juni 1906, 2 dagen hechtenis en
1 j aar opzendig Rijkswerkinrichting)
vonnis bevestigd.
MISS UOBBS.
Bravo! Alweer een volle zaal, dat is
een mooi begin voor de abonnements-
voorstcllingcn. Op die manier leert het
Amersfoortsche publiek nog eens uitgaan.
Wat ons het meeste genoegen doet, is,
dat wij de overtuiging hebben, datniemand,
die in de zaal j.l. Donderdag aanwezig
was, berouw over zijn gang naar Amicitia
zal hebben.
Het is een gelukkige greep van hot
Bestuur geweest om het publick alhier
eens in kennis te brengen met „Het
Rotterdamsch Tooneelgezelschap", onder
directie van den heer Van Eysden. Aan
gezien dit seizoen het Nederlandsch
Tooneel geen voorstelling in Amersfoort
geeft luid men hier temeer behoefte om
eens beschaafd tooneclspel te zien, en
aan die behoefte is in alle opzichten
voldaan.
Miss Hobbs is een aardig stuk, vol
met stukjes van die humor waarvan de
Engelsche schrijvers zoo bij uitstek het
geheim verstaan. Ieder die wel eens iets
gelezen heeft van Jerome K. Jerome
kon dan ook wel begrijpen dat er flink
gelachen zou woiden. De intrigue is
luchtig, niet diepgaand maar geeft aan
leiding tot grappige tooneelen.
Het stuk vangt aan op een oogenblik,
dat er tusschen Percival Ivingsearl en
zijne vrouw Bessy, hevige onaangenaam
heden zijn voorgevallen. Van weerszijden
vallen erge verwijten, geen van bJden
kan zich voorstellen, dat zij zich het
huwelijk 6 maanden geleden zoo geheel
anders hadden gedacht. Bessy's tante,
Miss Susan Abbey, een zeer lieve en
verstandige onde dame, tracht nog eenige
pogingen tot verzoening aan te wenden,
maar alles mislukt, doordat het blijkt,
dat de brave Bessy zeer bevriend is ge
raakt met Miss Henriette Hobbs, eene
vrije vrouw, die er haar werk van maakt
engagementen af te maken eu in huwe
lijken de vrouw tegeu den man op te
zetten. Percival zegt, dat hij die Miss
Hobbs nooit in zijn huis zal ontvangen,
doch nauwelijks zijn hem deze woorden
ontsnapt of er wordt aangediend Miss
Millicent Farcy die ook blijkt een groote
vriendin te zijn van Henriette Hobbs.
Niet heeft Percival dat vernomen of Miss
Farey moet de deur uit, waarover zijn
vrouw zich zoo boos mankt dat zij de
huiselijke woning verlaat. Ondertusschen
is nog opgemarcheerd George Jessops,
die indertijd geëngeageerd was met Mil
licent, doch dank zij het optreden van
Miss Hobbs weer geheel a prendre is.
Nu komt binnen de oude schoolvriend
van Percival, de heer Wolff Kingsearl,
deze begrijpt vrij gauw wat er aan het
handje is en is zeer benieuwd die be
ruchte Miss Hobbs eens te zien. De
beide heeren kennen haar niet, doch
zeggen, dat zij leelijk, mager is en spriet
haar heeft. Aan Wolff wordt aangeboden
haar het hof te maken, hjj heeft veel
gereisd, hij moet niet bang zijn. Ten
slotte neemt hij een weddenschap aan
om een diner met hun drieën dat het
hem zal gelukken Miss Hobbs binnen
6 maanden een kus te geven.
De heeren Percival en George laten
Wolff eenigen tijd alleen en in dit tijds
verloop komt Miss Hobbs binnen, doch
hij heeft den tijd gehad zich achter een
portière te verstoppen en een spiegeltje
op een tafel klaar te zetten. Miss Hobbs
blijkt echter geen van de haar toege
dachte eigenschappen te bezitten, doch
is integendeel een zeer knappe ver
schijning, (die ook als een echte vrouw
het spiegeltje gebruikt) zoodat de heer
Wolff Kingsearl eigenlijk al dadelijk
vuur vat. Hij wil haar echter een lesje
geven en ziet haar qnasi eerst aan voor
een dienstmeisje, later voor een kame
nier, en vraagt naar haar uitgaansdagen.
Eindelijk geeft hij zich uit voor piano
stemmer en de afspraak wordt gemaakt,
dat hij zal Vrijdag te 3.30 komen
stemmen. Terwijl deze dialoog plaats
grijpt wordt er een brief voor Wolff
Kingsearl binnengebracht.
Miss Hobbs kijkt vluchtig op het
adres, ziet den naam Kingsearl en houdt
nu Wolff Kingsearl voor den man van
haar vriendin Bessy. Of zij ook gelijk
heeft de mannen te wantrouwen!
Dit misverstand is het hoofdmotief
voor de handeling van het 2o bedrijf.
Intusscben, voor dat dit aanvangt zijn
de heeren Percival en Jessop weer bin
nengekomen en is Wolff Kingsearl door
zijn aanschouwing van Miss Hobbs in
eigen persoon, zoo zeker van zich zelf
geworden dat hij de termijn van 6
maanden brengt op één maand. Alles
wordt genoteerd in Wolffs zakboekje.
Het 2e bedrijf speelt bij Miss Hobbs
aan huis, aldaar zijn de twee vrouwen
die man en aanstaande in den steek
hebben gelaten ook piesent. Die 2
hebben echter diep berouw en zouden
niets liever doen dan in de vroegere
verhouding terug kceren.
Miss Hobbs daarentegen, vaster dan
ooit overtuigd van het bedrog van
Percival Kingsearl, kan geen goed van
de mannen hooien.
Terwijl zij het tooneel een oogenblik
verlaten heeft komt de brave oude tante
binnen, de sleep van haar japon is
gescheurd, want zij is over een schutting
geklommen, uit vrees dat Miss Hobbs
haar zien zal. Door haar bemiddeling
zien Bessy en Millicent weer de beide
mannen, die haar zoo lief zijn. Plots
verschijnt Miss Hobbs, alles stuift weg
eu Percival vergeet zijn strooien hoed.
Miss Hobbs ontwaart met diep afgrijzen
dat mannelijk hoofddeksel en schopt
het onder de kanapé.
Als Millicent eenige oogenblikken
later binnenkomt, vertelt Miss Hobbs,
dat zij zeker is van het wangedrag van
Percival Kingsearl. Als Millicent om 4
uur wil komen kijken, dan zal zij
Percival zien aan de voeten van Hen
riette Ilobbs. Millicent kan het zich niet
voorstellen, doch, al stuit het haar tegen
de borst, zij wil zich overtuigen.
Nadat Millicent is vertrokken, slaat
de klok half 4 eu verschijnt de pseudo
pianostemmer Wolff Kingsearl, die ook
al over de schutting geklommen is en
daarbij zijn hoed verloren heeft. Er
volgt nu een allergeestigst gesprek
tusschen deze twee, dat eindigt met het
liggen op de knieën voor eu het handen
kussen van Miss Ilobbs. Precies 4 uur
stormen Bessy en Millicent binnen en
zien tot hun verbazing Wolff Kingsearl
aan de voeten van Miss Hobbs liggen.
Tableau! Wolff maakt zich gauw uit
de voeten doch verliest daarbij zijn
zakboekje waarin de weddenschap Yer-
ineld staat. Miss Hobbs vindt en bo-
waart het boekje.
In het 3e Bedrijf worden wij gevoerd
in de kajuit van het jacht van Wolff
Kingsearl, waar deze heer in gezelschap
van George Jessop plannen zit te be
ramen om Miss Hobbs te temmen. Plotse
ling zien zij, dat een roeischuitje de
dames Hobbs en Farey naar het jacht
toe brengt. Er wordt een list bedacht.
Jessop zal Millicent mede nemen en
maatregelen worden genomen, om hot
doen schijnen of het jacht op geluk maar
ronddrijft.
Zoodra als Miss Hobbs opkomt merkt
men, dat zij Wolff Kingsearl niet is ver
geten, de list gelukt prachtig en het
tooneel, dat zich nu afspeelt tusschen
Henriette en Wolff behoort zeer zeker
tot de aardigste van liet geheele stuk.
Het gesprek over de verdeeling vau
arbeid tusschen man en vrouw mag ge
rust door velen eens gehoord worden,
het tintelt van waarheden, die aardig
gezegd werden.
De verhouding tusschen die 2 in de
kajuit, wordt zeer goed,' tot de plotse-
