V
No. 52.
Zaterdag 29 Juni 1907.
4e Jaargang.
Liberaal Orgaan voor Amersfoort en Omstreken
-e
De oorzaak der nederlaag.
DE EEMLANDER.
Verschijnt
l
Bureau
Kortegrncht 1.
20.. .voorstel van B. en W. Betref
fende adirgssefi 'f an J. en W. G.
KrüseraanFem tot makelaar de worden be
noemd.
B.1 en W. handhaven htm advies tot af
wijking van de beide verzoeken.
Go heat Hevligers. Mijnheer de voor
zitter tu. i. ligt er eene zekere onbillijkheid
in o^i, met het oog op jvat op een vroeger
verdoek Besloten is, aan volgen dé verzoekers
den' pas .af'te snijden om tot makelaar te
warden /beaioemH. Ook 'vind ik het advies
vap. £o Kamér van koophandel niet geheel
juUt. Het moge waar zijn. dat dé aanstelling
tot makelaar van algemeenen aard is, maar
Bet wetboek van koophandel geeft ook gele
genheid f tot aanstelling van makelaars in
bepaalde vakken. Dus is het- billijk dat tot
do verzoekers wordt gezegd: ,,Wij kunnen
u alleen aanstellen tot makelaar in een be
paald vak; 'bv. in vaste goederen, in fondi-
sen. Daarmee vervalt het bezwaar, dat voor
eene algemeene aanstelling dé waarborg van
kennis en bekwaamheid ont/breekt.; Een der j
rekwestranten, die jarenlang op een notaris
kantoor werkzaam geweest is, kap zeker niet
gezegd worden geen kennis te ibezitten van
dergelijke transacties. Ik wil' geen voorstel
doehj, maar het komt. mij togh -voor, dat hetJ
niet "billijk is het. besluit te handhaven, dat
g$èn mie uwe makelaars zullen worden aan
gesteld.
De heer Celosse. Mijnheer de voorzit
ter1, der makelaardij, zooals zij in deze ge-
meerite wordt uitgeoefend, is iets geheel an
ders-dan in plaatsen van groot .handelsver
keer. Js hier de makelaar dé tusschenpersoon'
tussoüjén kooper én verkooper? Bestaat hier
het makelaarsboekje, dao volgens de wet be
wijskracht heeft? Ik heb het nog nooit ge
zien^ De makelaardij bepaalt zich hier tot
het Verhuren van «liuizen. Eene heel enkele
maal .treedt een makelaar op als tusschen-
persoön1 bij wei-koop van: onroerende goede
ren.^. In 'groote handelsplaatsen hebben dé
makelaars reden vah bestaan. De maikelaar
is niet bevoegd oud voor zich zelf te hoe
pen. Daairohi geveu vele kantoren, aan. dén
makelaar als tusschenpersoon de voorkeur
boven den commissionair, want de commas
sionair mag wél voor eigen rekening koopen
Men heeft, dan makelaars.' voor bepaalde vak-
keiW voorsokepen,-. voor huizen, voor dit
^pf-TOOl^dafc^ijAen sleep van makelaars, alle
maal rtiéri-^hen die i-n een bepaald vak werk-
^4.hi^^j-:'daiariïr dèskundigen toijp. Maar
jiiet makelaars dienen, daarvan
'"Jiébjïfk^ó^oit' bega-ip gehad. Om huizen te
féihdVenj daarvoor behoeft men geen vak
man te-; pjn Als het nu niet noodig is, dat
hier Aa'kelaars zijn, waarvoor zou men hen
dan ^noemen? Wanneer het verzoek van
den heer Kriiseman om tot makelaar te wer
dén benoemd, een vorige maal is afgewezen,
dan is het moeilijk op dat besluit terhg te
kSmen en nog cén anderen makelaar er bij
te xVehofcmèn. Ik geloof, dat het Verstandiger
is de zaak 'te laten zooals ziji is. Het wOordi j
makelaar kan bij enkelen, met wie men lie
ver niet handelt, eene aanbeveling zijn omJ
zich met hem in verbinding te stellen. Ik
zeg dat- niet met- het oog op deze v^rzoé-
kers, maar heb. 'kan toch het geval zijn.
Daarom is het m. i. beter de betrekking
van makelaar hier te laten vervallen.
De heer H e y l i g e r s. Mijnheer do voor
zitter, ik ben wel -©enigszins overtuigd door
dé opmerkingen, van den lieer Celosse. Zoo-
als ik reeds gezegd heb, zal ik geen voorstel
doen
Wordt z. b. o. conform.' het voorstel van I
B. en W. besloten.
21. Rapport en voorstel van B. em W. j
betreffende éc-m voorstel van de Oranje-ver-
eeniging tqfr liet' geven vah een subsidie van
f 500 voor eega histbrdsohen optocht, kinder
aubade en muziekuitvoering op den Hof biji
gelegenheid van den' verjaardag van H. M.
I de Koningin.
1 De V oo r taither. B. èn W. stellen
voor een subsidie te geven van f 200, zooals
op de begrooting is uitgetrokken.
Wondt z. h. o. conform'besloten.
22. RapportVan, "B. en W. naar aanlei
ding van een .adres van hethoofdbestuur
der Ne'derlandèche vereepiging tot bevorde
ring van 'het schoonheidsbeginsel in heb on
derwijs betreffende hei zangonderwijs.
B. en W. adJviseeren den adressant medle te
deelen, dat inwilliging van het gevraagde
overbodig geacht? wordt.
De heer Heyligers. Mijnheer de voor
zitter, ik vind het zeer vereerond, dat door
B. en W. de verdiensten van .de afdeeling
Amersfoort van de Maatschappij tot hevtor
dering der toonkunst in zake het Volkszang
onderwijs erkend worden. .Maar dat is m.i.
geen afdoende grond om te weigeren aan
het verzoek van de adressant© gevolg te ge
ven. In de eepste plfiats niet., omdat dit on
derwijs door de afdeel ïcg 'van Toop kunst op
onvoldoende wijze gegeven wordit bij gebrék
aan geld. Zij kan heb zangonderwijs slechts
opi twee van de drie openbare scholen geven
Bovendien wenschb de re'kwesitreerende vier-
eeniging opleidingscursussen voor onderwij
zers in het. zingen en aanstelling, van een
vakonderwijzer in den zang. Dat zijn za
ken, waarin de afdeeling niet voorziet. Ik
iben het met B. en W. niet eens. dat inwil
liging van het gewaagde overbodig is. Maar
ei' is een veel nafdér liggende grond voor de
afwijzing van het verzoek: namelijk dat de
gemeente niet in staat is hiervoor geldelij-
ken steom te verleenen.
De V o orz i tter. Dus in de motivee
ring van "het advies van B. en W. wilt it ver
andering brengen. Wanneer dat denkbeeld
I ondersteund wordt, dan kan aan detn adros-
I sant medegedeeld worden, dat de fin an-
eieele toestand der gemeente niet. toelaat
op het. verzoek in te gaan. Kan de vergade-
ring zich daarmee vereenigen
Dé heer Plomp. O ja, mijnheer de
Voorzitter,, ik steun dat gaarnedat vindi
ik heel goed.
De Voorzitter. Dan wordt het voor
stel dn dien- zin gewijzigd'.
Worldt z. h. o. conform besloten.
23. Rapport en voorstel van B. en W.
betreffende een reclame vain L. Gr. Hobing
tegen zijn aanslag in het vergunnings
recht.
Hét voorstel strekt tot handhaving van
den aanslag.
24. Voorstel van B'. en W. tot heffing
van vuur-, tooi- en havengeld.
Voorgesteld wordt aan H. M. de Koningin
te verzoeken, wel te willen goedkeuren, dat
de heffing van vuur,- haven- en tongeld
voor het bevaren van de rivier de Eem,
door de gemeente Amersfoort tot 1 Januari
1911 geschiedt overeenkomstig het tarief,
'belioorende bij, het Koninklijk besluit van
3 Februari 1905, no. 2.
Wordt z. h. o. conform besloten.
25. Voorstellen vian R. en W. tot wijzi
ging van en tot af- en overschrijving op de
begrooting voor 1906.
Wordt z. h. o. conform besloten.
26. Vaststelling van het eerste aanvul-
lingdkohier der inkomstenbelasting (dienst
1907.)
Wordt z. h. 9. vastgesteld tot een bedrag
van f 5424-35.
27. Voorstel van B. en W. tot het verlee
nen van afsohrijving van inkomstenbelas
ting wegens vertrek en overlijden.
Wordt z. h. o. conform besloten.
28. Voorstel vajn B. en W. t,ot vaststelling
van oninbare posten straabbelasting dienst
jaar 1903, I9Ö4, 1905 en 1906 en inkomsten
belasting, dienstjaren 1904, 1905 en 1906.
Wordt z. h. o. conform besloten.
Niets meer aan de orde zijnde, wordt de
vergadering gesloten.
Electrische Drukkerij L. E. B090H ZOON.
i
>y 4*
MOR1TZ VAN REICHENBAC1I.
22
Gisteren was hij onbeleefd, vandaag
krenkend tegen haar. Wat gaf ze om
hem?" Wat deerde 't haar? En nu hield
het noodlot den onwelkomen aanzoeker
van hem af en Ebba, die gisteren nog vol
verwachtingen over de verloving scheen,
nam de afschrijving van Sontbeim op
zonder met de oogen te knippen. Het
waren dan toch andere menschen, met
andere beschouwingen, andere zenuwen.
Ilka voelde zich vervelend en overspan
nen als had zij een ernstige ontgooche
ling ondervonden, zij had niet eens de
t
fit
iel 1
.illemii
weg gi
Je broer
booze bui."
Heeft hij
.anzoek
Ja hij heeft het gehoord en beslist
afgewezen wo spraken er juist over,
toen Sontheims briefje kwam.
Lisa vertelde me dat hij je ge
schreven had - wat in Godsnaam,
wat schrijft hij?J"
Ik begrijp 't zoo, dat hij voor een
ander meer gevoelt en dat niet kan over
winnen. Je broeder was wel zoo goed
mij te verdenken dat ik de bewuste
was!"
Staat dat in den brief? O God die
mannen! Mag ik hem lezen?
Ilka zocht in haar zak en reikte Meta
den brief over. Onwillekeurig zag zij
Meta daarbij aan en de uitdrukking op
Meta's gelaat bevestigde het vermoeden
dat uit het diepst van haar hart opdoemde.
Prljn der adverteutlën
5 regels0.40
•en regel meer0.08
bonnement aanmerkelijke korting.)
..m.. uuiMiuvut iLi net spui KOdU. VV IJ
vrouwen zijn beter daarin thuis."
Weer dat lachou waarin een zachte
triomf lag en dat in strijd scheen met
den spijt over het mislukken harer plau-
nen. Daarop bromde zij
„Dom die heele geschiedenis, alle
machtig dom!"
Zij ging weer naar haar toilettafel en
zag in den spiegel, terwijl zij weder be
gon de poederkwast te handteeren.
Ik zie er uit Even lachte zij.
„Ilka de wereld is komisch en wij zjjn
de marionetten van het toeval! Hoe ver
goelijken wij al dat weg trekken bij
onze gasten? Vervelend dat we zoo veel
menschen in huis hebben. En mijn hemel,
met wie zal Ebba nu trouwen? Eigenlijk
is 't om je dood te ergeren die geheele
■d is de
ide, een
nd naar
ïu alles.
1 heen),
ntschul-
len, ter
eerste
tli nister
emloos
Presi-
ejezant
gevolg
delijk
toon u
•eigend
t heen.
Janzai
kan ik
daren?
de van
ran, 'n
jehoor-
iets te
onaan-
■■1907.
lericht
istaan
4, 't is
vroeg
Root,
kolen
m?
ragen,
ig ge-
sident
nsche
Wat
.inder
t van
k ge-
chten
haar
g de
hem.
wat
;rccp
chap
leien
id te
haar
kanier terug en Meta beproefde niet haar
voor 't gewone praatuurtje terug te
houden. Weerstond Ilka aan het venster,
zooals op den avond van haar komst,
en zag zij naar het park. Meta, die zij
tot nu toe bewonderd had, had hare
aantrekkelijkheid verloren. Voor zich
zag zij een priesteres van de Ik god
heid, zich niet bekommerend om idealen
en instaat aan dien godheid ook haar
kind, haar eenige dochter op te offeren.
En in de zelfde mate, waarin het beeld
van de vroegere vriendin voor Ilka's
kritiek kleurloozer werd, voelde zij dat
in haar eigen boezem nog het geloof en
het verlangen naar 't ideale leefde. In-
plaats van Meta's beeld kwam tegen haar
wil Ilka het beeld van den broeder voor
den geest.
is naar uw oordeel, als zeeman, hun
doel daarmee?
Dewey (plechtig): Om ze te verstoken.
(Minister Root treedt binnen.)
Root: M'necr de President, Californië
staat op 't punt zich af te scheiden
wij zulleu Mctcalf verliezen! De geheele
kust langs de Zuidzee zal hetzelfde
doen. Mij wacht de room of het graf!
(Hij vertrekt. Minister l'aft komt binnen
met een flesch.)
Taft (Hij vult glazen): In deze voor
de natie zoo kritieke ure, laten wij
onze zielen sterken.
l'resid. (Ileft glas»op)Vloek over do
nagedachtenis van comodorc Perry!
Deze dwong Japan zijn isolement te
laten varen (Hij drinkt. Geroep van
„Banzai! Banzai!" Loeb treedt binnen).
Locb: M'necr do President...
Presid.: Waar is Root?
Loeb: In de kamer hiernaast, hij
speelt poker met den Japanschcn gezant.
(Lawaai, geroep van „Banzai Nippon!")
De Jap schijnt het waarachtig weer te
winnen!
(Naar 't Amcrikaansch.)
De Ch r i s t e n-D«inocraa t, het
blad van het oud-Kamerlid Staalman,
herinnert aan de uitspraak van de
(Roomsche) Maasbode een dag na de
stemming:
„Wij weten nu, dat zelfs vele
liberalen zich gisteren aan onze
zijde geschaard hebben."
„Juist, zóó is het", vervolgt de
Christen-Democraat.
„Vele liberalen hebben zich ge
schaard aan de zijde der coalitie-Chris
tenen.
„Dat onteert het coalitie-Christendom
en doet uitkomen, hoe zeer het onge-
loovig conservatisme zich verwant weet
aan het zoogenaamd C h r i s t e 1 ij k
conservatisme.
„Niet uit liefde voor haar Christelijk
beginsel, hangen zoovele liberalen thans
de coalitie aan, en bezorgden zij haar
de overwinning.
Ilka was niet blind voor de mengsels
die het zuivere goud van dat karakter
menigmaal bedierf, maar op dat oogen-
blik wist zij dat hetgeen haar in Werk-
holm geërgerd had slechts een mengsel
was dat een geschikte hand kon opruimen.
En een diepe spijt dat hij na een mis
verstand van haar was gegaan overviel
haar. Wellicht zou een toeval de ware
toedracht eens leeren kennen maal
later, als zij beiden oud waren en liet
leven verspeeld zou zijn!
Ilka riep zich zelf tot de orde. Wat
wou ze dan? Had zij ooit geloofd dat
het ernst zou worden met Werkholin's
brug? Zij schudde het hoofd.
Neen, neen," mompelde zij „wij
bchooren tot verschillende werelden, 't
Is voor beiden 't beste dat ieder in de
zijne blijft.
Enkele dagen later vertrok Ilka, om
haar nomaden feven, zooals zij het zelf
noemde, weder op te nemen. Maar het
was haar of zij in dezen zomer het
leven-anders had leeren inzien. Terwijl
zij anders bij het verlaten van verschil
lende bevriende families alleen dacht
„'t was amusant of 't was vervelend,"
vroeg zij nu „wat voor doel heeft dat
alles?"
(Wordt vervolgd).