I
Nieuws-en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken.
UIT DE PERS.
No. 35.
DONDERDAG 12 MAART 1908
5e JAARGANG.
Uitgave van de Naaml. Veanootsehap „DE EEMLANDER".
Vepsehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
De Regeeringsverklaring.
FEUILLETON.
DE KLEINDOGHTER.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
Hoofdredacteur B. G. BIJHENS.
Abonnementsprlj s
Per jaarf 4.
Franco per post- 5.60
Per 3 maanden- 1.
Franco per post- 1.40
Afzonderlijke nummers- 0.05
Bureau: BBEEDESTBAA.T 20.
Telefoon Interc. 62.
Prijs der Advertöntiën:
Van 1 tot 5 regels
Voor iederen regel meer
Buiten het Kanton Amersfoort per regel
(By abonnement belangrijke korting.)
f 0.40
- 0.08
- 0.10
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Kanton Amersfoort in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Nederlandsch Advertentiekantoor PEEREBOOM en ALTA te Haarlem
De Regeeringsverklaring, door den
pinister Heemskerk in de Tweede Kamer
edaan, doorgelezen hebbende, komt men
tot de conclusie, dat men het ergste wat
te duchten viel, wat het meest op reactie
duidde, eigenlijk al voor die verklaring
heeft vernomen, dat is namelijk het
wetsvoorstel in zake het .blijvend ge
deelte".
Y Zondert men het plan tot wijziging
eener aanvulling van het Wetboek van
Strafrecht, op het gebied der bepalingen
"ot bestrijding van de openbare onzede-
jkheid voor welk plan ook de vrij-
dnnige in beginsel iets kan voelen, mits
ons niet wil gelukkig maken met
fen soort lex-Heinze uit, dan ademt
|eze Terklaring een niet al te clericaleu
geest.
Èn dat is verstandig ook, want ware
het tegenovergestelde het geval, het
Kabinet zou vermoedelijk al spoedig
gewaar worden, dat er nog altijd een
'linksche meerderheid in de Tweede
Kamer bestaat.
jj Deze overweging zal het dan ook wel
geweest zijn, die gemaakt heeft, dat het
Kabinet zich onthouden heeft van prikke
lende uitdrukkingen.
Ook is er veel sphynx-achtigs in de
zinnen, waarmee het nieuwe Kabinet zich
heeft aangediend men mag naar vele
dingen raden.
Enkele zaken zijn echter zeer duidelijk
meegedeeld.
Zoo zien we in de eerste plaats, dat
groote sociale wetsontwerpen weer wor
den ingetrokken.
In de eerste plaats de Ouderdoms-
verzekering, omdat minister Talma deze
beschouwd wil zien en wil behandelen
als onderdeel van de Invaliditeitsver-
ekering. Dat is vroeger ook zoo geweest
toen kwam er een minister, die ze los
Van elkaar wilde makenals deze weer
jferdwenen is, krijgen we er wellicht een,
ze weer aaneen wil koppelen. Op
Door M. Böhme.
52).
«Nu Jo? Je ziet er werkelijk vroolijk
hit,» zei hij aangenaam verrast door de
verandering, die er met haar had plaats
gegrepen.
«Mijnheer Mannebach was hier om
ischeid te nemen. Hij laat u groeten.
Iet speet hem, u niet aan te treffen,
forgen reist hij weer af.»
«Frederik Mannebach? Kwam zelf
lier om afscheid van ons te nemen
«Eigenlijk wel van mij alleen. Hij
was altijd zeer vriendelijk voor mij
voor t laatste ontmoette ik hem bij
nevrouw Gotze.»
Erwig Meier draaide de lampvlam
hooger. Bij het licht zag hij de uitdruk
king van Jo's gelaat en haar schitte
rende oogen. Een ernstige trek vloog
'ver zijn gelaat. Een vermoeden rees
hem op, werd tot zekerheid toenjo
ilotseling hem omhelsde en haar gloeiend
gezicht aan zijn wang drukte. Maar hij
Jroeg niets. Hij wist, dat er dingen
bjn, die te teer zijn om door een mensch
- worden aangeraakt.
Zwijgend trok hij Jo naast zach op de
zoo'n manier komen we niet verder en
dat is het bedroevende van de ge
schiedenis.
Ziekteverzekering, ook weer ingetrok
ken, omdat deze Regeering die op een
andere wijze wil regelen. Hiermee be
looft men ten minste terstond te zullen
beginnen, maar met de Invaliditeitsver
zekering zijn we zoover niet, deze zal
worden „voorbereid."
We weten wat dit zeggen wil; de
ondervinding heeft ons op dit gebied
zeer sceptisch gemaakt.
Wat we ook stellig weten, is, dat er
een Raad van defensie zal worden in
gesteld. Die geheele instelling lacht ons
niet toe, maar nog bedenkelijker lijkt
ons de wijze waarop de regeering dezen
wil scheppen. Men wil dien Raad name
lijk alvast bij Kon. Besluit instellen, in
afwachting van eene regeling bij de wet.
Dit schijnt ons in strijd met het con
stitutioneel beginsel.
En eindelijk is het ook zeker, dat de
Grondwetsherziening voorloopig van de
baan is. Ten minste wat de Regeering
betreft, maar het zou wel eens kunnen
gebeuren, dat zulk een herziening van
andere zijde werd opgedrongen en dat de
stembus van 1909 hierover een woord
meê zal spreken.
Omtrent een punt, waaromtrent we
gaarne opheldering gehad zouden hebben,
namelijk of en op welke wijze zij 's Rijks
middelen in de eerste toekomst denkt te
versterken, laat de Regeering ons in
het duister. Die vraag eischt, zegt zij,
nadere overweging.
Wij weten dus niet of de protectie-
plannen weer zullen opduiken. Misschien
echter zullen de debatten hierover eenig
licht verspreiden.
AMERIKA EN VENEZUELA.
Het conflict tusschen deze beide
landen neemt een ernstigen vorm aan.
sofa en vertelde haar het groote besluit,
dat hij op de wandeling genomen had.
Den avond te voren had er weer een
woordenwisseling plaats gehad. Lisa had
de vraag gedaan of Erwig niet geheel
uit de zaak wilde treden. De rente van
zijn aandeel was voor hem voldoende
om een zorgeloos bestaan te leiden.
Hij had toch nooit erg aan de zaak
gehecht. En als hij zich nu ergens aan
den berg een woning kocht met een
grooten tuin, kon hij heerlijk leven. Met
radde tong had Lisa alle voordeelen van
zijn toekomstig renteniersbestaan opge
teld. Hij zelf had er niet veel op ge
antwoord maar den nacht en ganschen
dag had hij voor en tegen overwogen.
Hij zag in den geest zijn moeder,
voorhoofdfronsend, hij hoorde haar
kort, scherp, besissend «neen,» zij
zou nooit hebben toegegeven, dat hij
voor de vreemde, aangetrouwde het veld
ruimde. Aan den anderen kant moest
hij zich bekennen, dat Lisa's voorstel
gemakkelijk verwezenlijkt kon worden.
Hij had nooit veel van de zaak ge
houden. Deed hij ook alsof hij volkomen
tevreden was, in waarheid had hij zich
nooit thuis in de zaak gevoeld. Hij was
aan 't vaderhuis gehecht, de gedachte,
het te verlaten, smartte hem. Maar op
den duur was hem het leven in huis
ondragelijk, door de voortdurende
twisten.
Op zijn wandeling heden kwam hij
Ter herinnering zij hier nog even het
geschilpunt herhaald.
Verscheidene Amerikaansche onder
danen en een Amerikaansche maat
schappij zijn door den president van
hun goederen beroofd en uitgezet, onder
voorwendsel, dat zij deelgenomen heb
ben aan den opstand van generaal
Mattos. Is dit laatste waar, dan is de
maatregel van president Gastro nog zoo
onbegrijpelijk niet, maar te Washington
gelooft men dat niet. Nu heeft Castro
niet alleen arbritage geweigerd, maar
het antwoord op de laatste nota uit
Washington was zoo grof, dat het te
ruggestuurd moest worden. Met eenige
spanning wordt de afwikkeling van deze
zaak tegemoet gezien. Misschien blijkt
nu, of de durf van president Castro
een bravoure is, of wel overschatting
van eigen krachten, die ten slotte zijn
land ten verdervc voert. Hij heeft dank
zij een ruggesteuntje uit Washington,
een ongehoopt succes gehad tegenover
Frankrijk, maar nu denken we toch
even aan het spreekwoord van de kruik,
die zoo lang te water gaat tot ze breekt.
DENEMARKEN.
Het Folkething nam in derde lezing
een spoorwegontwerp aan, strekkende
tot den aanleg van ongeveer 40 nieuwe
staats- en particuliere spoorwegen, w. o.
een lijn Kopenhagen—Köge, waardoor
de route Kopenhagen—Berlijn belangrijk
wordt verkort.
Het wetsontwerp gaat nu naar het
Landsthing.
CHINA.
Via Hongkong komt een bericht van
een groote volksverzameling te Kanton,
waar tegen de vrijlating van de Tat-
soemaroe gesprotesteerd werd. Eminente
mannen verklaarden, dat de souvereini-
teitsrechten van China gerespecteerd
moesten worden. De vergadering be
sloot Japansche waren te boycotten, als
schip en lading vrij uit konden gaan.
Is een bericht van de Petit Bleu juist
dan weigert de vice-koning van Kanton
niet alleen schip en lading terug te
geven, maar wil hij bovendien den
Chineeschen commandant, die de Tat-
soemaroe in beslag nam, niet straffen.
PERZIË.
Uit verschillende deelen van het
Perzische Rijk komen weder berichten
bij een kleine eenzame bergvilla, die
reeds twee jaar te koop stond. De
eigenaar, een oude zonderling, was ge
storven, en bet huis was moeilijk te
verkoopen, daar het tamelijk buiten de
stad lag. Een reusachtige tuin omgaf
het begroeide huis. Erwig was er vaak
voorbijgegaan, zonder het bordje te be
zien. Heden bleef hij staan en trad door
het hek in den grooten besneeuwden
tuin. De tuin was in de laatste zomers
verwilderd de nieuwe bezitter zou hard
werk hebben, om er weer orde te bren
gen. De erfgenamen van den vorigen
eigenaar wilden het huis voor een spot
prijs afstaan, daar eerst na den verkoop
een regeling van de nalatenschap moge
lijk was, en bijna alle erfgenamen in
het buitenland woonden.
Terwijl Erwig over de besneeuwde
paden ging, nam hij een besluitLisa
zou haar zin hebben, hij wilde uit de
zaak treden en dit verblijf koopen. Mis
schien dat Jerome Burgard en Jo bij
hem wilden wonen in de bergen.
«Maar, oom, dat zou heerlijk zijn,»
stamelde Jo. «Wanneer zouden we daar
kunnen gaan wonen
«In de leute,» denk ik. «Ik wil me
dadelijk met den agent, die de zaak in
handen heeft, in verbinding stellen.»
«In de lente,» herhaalde Jo.
In de lente zou Frederik MaDnebach
terugkeeren. Nog hoorde zij de laatste
woorden: «Tot wederziensl» die al haar
over gevechten tuischen de revolulion-
nairen en de aanhangers der reaction-
naire partij.
Het heet, dat te Chiraz niet slechts
Nissam el Moelk, maar ook diens zoon
en twee voorname priesters vermoord
zijn.
De politie te Teheran moet er in
geslaagd zijn de namen en de signale
menten der personen, die den 28n Febr.
een aanslag op den Sjah pleegden, op
te sporen. Het heet, dat deze lieden
afkomstig zijn uit Kabistor, een plaatsje
in de buurt van Tabriz.
Eenige dagen na den aanslag moet
er reeds een huiszoeking in de woning
dezer lieden gedaan zijn, waarbij valschc
baarden en munitie in beslag zouden
zijn genomen. Alles wees er toen op,
dat het huis in grooten haast verlaten
was.
Met 6 tegen 5 stemmen besloot de
Gemeenteraad vaa Gaasterland voortaan
de Raadsvergaderingen met gebed te
openen. De voorzitter weigerde dit te
doen. De secretaris zal nu het gebed
voorlezen.
Door den Raad van Den Helder
is een nieuw artikel in de politiever
ordening gebracht, bedoelende een straf
baar stellen van het meevoeren van
kinderen op het stuur van rijwielen,
welke slechte gewoonte al zoo vaak tot
ongelukken aanleiding gaf.
Te Arnhem is een Middenstands-
bestuurdersbond tot stand gekomen.
Aanvankelijk traden een zevental ver-
eenigingen toe met pl. m. 500 leden.
Het initiatief hiertoe ging uit van de
Arnhemsche Vereeniging van Handel en
Nijverheid.
Een verleden week te Utrecht in
den schouwburg door de Vereeniging
van Spoorwegambtenaren gegeven op
voering van het blijspel Inkwartiering
ten behoeve van het op te richten her
stellingsoord voor spoorwegpersoneel,
heeft netto f 168.51-g- opgebracht.
angst hadden verjaagd. In de lente
in de lente 1
Het was een strenge winter dit
jaar, zooals men in de Rijnstreek in
lang niet beleefd had. Einde Januari
viel de vorst in, begin Februari was
de Rijn dichtgevroren, zoodat men
hem te voet kon oversteken. Het kwam
slechts zelden voor, dat men dicht
langs den oever kon schaatsenrijden,
nu was de geheele stroom breedte ver
trouwbaar en oud en jong vermaakte
zich op het glad-harde ijs.
Jo kwam veel in de Mannebachsche
villa. De blinde hield veel van haar.
Ook Beata Reichenberg noodigde haar
dikwijls uit. Soms liet* Erwig Meier
zich bewegen, mee naar Beata te gaan.
Meestal stond dan in haar woonkamer
op de verdieping de koffietafel in den
erker, die uitzicht had op den Rijn.
Warme kussens en dikke voorhangen
weerden de koude tocht en een knap
pend vuur verwarmde de kamer.
Nadat men koffie gedronken had,
gingen dan Jo en Erika meest op den
Rijn wat schaatsenrijden, terwijl Beata
en Erwig Meier door het venster het
bonte gevoel gadesloegen. Zij spraken
op een warmen, onbevangen toon van
eerlijke vriendschap. Soms, als hun
blikken van het vroolijke menschenspel
af en naar elkaar kwamen, spraken zij
van ernstige dingen en voor alles ook
van de keerzijde van die vroolijkheid
DE REGEERINGSVERKLARING.
Het Vaderland schrijft
Dit Christelijk Kabinet zal op sociaal
gebied niet reel meer Terrichten dan
wat technisch herzieningswerk. De ziekte-,
ouderdoms- en invaliditeitsverzekering
blijven in de ministerieele bureaux.
Zelfs wordt niet gemeld of de „beschik
bare krachten" het geïmproviseerde ont-
werp-Kuyper weer zullen afstoffen.
Het vraagstuk der kieswetuitbreiding
is voorloopig opgeborgen het blijvend
gedeelte komt voorloopig terugeen
Raad van Defensie zal voorloopig bij
Koninklijk Besluit worden ingesteld, be
lastinghervorming voorloopig worden af
gewimpeld.
Dit ministerie is er een van voor-
loopigheden en wel Tan uiterst be
houdende.
De RegeeringsTerklaring is mat. Durf
noch initiatief blijken er uit. 't Is al
tot 1909 Tan poeslieTe neutraliteit.
Wie met ongeduld wachten op de
sociale hervorming, die sedert 1901
heeft stilgestaan, kunnen dit Kabinet
slechts met stugge onverschilligheid
begroeten, in de overtuiging, dat zelfs
in de huidige politieke conjuctuur beters
bad kunnen bestaan.
En ten slotte: het blijkt toch nu wel
duidelijk, dat de verwerping der oorlogs-
begrooting in December 1907 goeden
grond ,heeft gemist. Men gooit het nu
op het blijvend gedeelte, maar bij de
interpellatie-Marchant wierp men het
daarop niet. Het wetsontwerp der Re-
geeriog-De Meester was nog niet in
behandeling gekomen.
Een Raad Tan Defensie, is tot ons
leedwezen, ook door generaal Van Rap-
pard geaccepteerd. En herziening der
militaire landweerwetten was immers
ook door het vorige Ministerie aan
gekondigd 1
Misschien brengt het debat nieuw
licht over de militaire paragraaf, de
Regeeringsverklaring liet de zaak even
duister als ze was.
Het blad juicht bij voorbaat toe een
ontwerp tot wijziging en aanvulling Tan
het Wetboek van Strafrecht, met name
van de bepalingen tot bestrijding der
openbare onzedelijkheid.
op het ijs, van armoede en nood en
ziekten, die de strenge koude onaf
scheidelijk vergezelden. In dien tijd
bleek weer de hulpvaardigheid en
vrijgevigheid der Mannebachs. Beata
was bijna dagelijksch eenige uren bezig
met het bezoeken van de behoeftigen,
'te helpen waar het noodig was, en
zoo mogelijk nog onbekende nood
lijdenden op te sporen.
Bij Jerry Mannebach stond het er
ook niet te best bij. Marie lag al twee
weken te bed. De influenza dreigde
het zwakke lichaam de laatste krachten
te ontnemen. Ai kon ook van nood
in 't huis geen sprake zijn, er ontbrak
toch van alles en vooral een goede
verpleging der zieke. Lisa en Jo
gingen er op den dag afwisselend een
paar uur heen, maar Lisa was te veel
voor eigen huishouden bezorgd, om
zich geheel aan de zieke te wijden,
en Jo was nog te onervaren om een
goede verpleegster te zijn haar hulp
beperkte zich tot het huishouden.
Beata Reichenberg vroeg Erwig
naar den toestand der zieke. Hij haalde
de schouders op.
«Ik vrees, dat zij de lente niet meer
halen zal. Ze was ook al sinds jaren
ziek. De influenza geeft haar den
laatsten slag».
(Wardl vervolgd).