Nieuws- en Advertentieblad voor Amersfoort en Omstreken.
I
89276
io. 46.
WOENSDAG 25 MAART 1908
5e JAARGANG.
Ditgave van de Naaml. Vennootschap „DE EEMLANDER".
Versehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
HALF BLAD.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
BINNENLAND.
STADSNIEUWS.
DE EEMLANDEB
Hoofdredacteur R. G. RIJKEN S.
Abonnement spr ij s
Per jaarf 4.
Franco per post- 5.60
Per 3 maanden- 1.—-
Franco per post- 1.40
Afzonderlijke nummers- 0.05
Bureau
BREEDESTRAAT 20.
Telefoon Interc. 62.
Prijs der Advertentiën:
Van 1 tot 5 regels
Voor iederen regel meer
Buiten het Kanton Amersfoort per regel
(By abonnement belangrijke korting.)
f 0.40
- 0.08
- 0.10
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Kanton Amersfoort in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Nederlandsch Advertentiekantoor PEEREBOOM en ALTA te Haarlem.
SPANJE.
Ie Malaga i» het iedert eergisteren
avond zeer onrustig. De aanleiding dezer
onlusten was een conflict tusscheD
ouanebeambten en soldaten, die aan
boord van de .Ciudad de Mahon" uit
Marchica waren aangekomen.
Een douaan wilde het koffertje van
een dezer soldaten visiteeren, wat ge
weigerd werd, waarop eerstgenoemde
den soldaat een slag in het aangezicht
gaf. Andere soldaten, die dit zagen,
vielen op den douaan aan. die er echter
slaagde te ontkomen.
Zoodra het in de visitatiezaal aan
wezige publiek vernam, wat er gaande
was, schoolde men te zamen en toen de
douane-ambtenaar aan zijn onderge-
bikten last gaf met de visitatie van
bagage der soldaten door te gaan,
gonnen met steenen te werpen. Dank zij
een afdeeling van ce militaire wacht, die
tusschenbeide kwam en die de douane
in bescherming nam, werd erger voor
komen. De oproermakers waren echter
og niet tevreden. Zij begaven zich onder
et geroep van„Leve het leger, weg
Bet de octrooiennaar het admini-
ratiegebouw der douanen en verbranden
sar allerlei papieren en boeken, sloegen
de meubels stuk en liepen vervolgens de
aden at, waar nog andere gebouwljes
der douanen stonden, die naar het strand
gebracht en daar met hun inhoud ver
brand werden. Daarna verspreidde de
woedende menigte zich door de stad en
gooide de vensterruiten van winkels en
trams in. Slechts een trampassagier zou
gewond zijn. Charges van de bereden
gendarmerie schijnen ten slotte de orde
eenigermate hersteld te hebben.
DUITSCHLAND.
bur
Prins von Bülow heeft, nu de jour-
'iistenstaking beëindigd is, en Wolff's
reau alvast den dienst heeft hervat,
zijn rede over de buitenlandsche politiek
in den Rijksdag kunnen houden.
Hij verklaarde, dat de Acte van Algeci-
s alle betrokkenen verplichtte er op te
tten, dat geen inbreuk werd gemaakt
:P de economische gelijkstelling der
ff
Naar het Engelsch
VAN
FRED. M. WHITE.
ff
De laatste gast was met een paar
vriendelijke woorden vertrokken, en met
de verzekering dat hij of zij menigen
gezelligen avond had doorgebracht maar
op die wijze mevrouw Rossiter aan het
verstand brengende dat hare partijen
op een veel grootscher schaal waren
aangelegd. Als antwoord daarop had me-
'Touw Rossiter voor de zooveelste maal
iekooriijk geglimlacht. Maar vervolgen»
deed zij met een ernstig ja bijna strijd
lustig gezicht de lampen uit.
Wanneer is Asschepoester geen
Lsschepoetser meer?» vroeg zij op
pagelijken toon aan hare twee boezem-
Tiendinnen die weggekropen waren In
iet boudoir van haar gastvrouw.
Nooitzei mevrouw Mark Austin
nadrukkelijk. «Het is nu kwart voor
twee. - Er waren werkelijk een paar
heel aardige costuums bij. Maar er was
?r geen een zoo mooi als het jouwe of
Bat van Laura,» antwoordde mevrouw
Rossiter peinzend. «Dat «dienstboden
pakje» van je is alleraardigst. Er gaat
mogendheden, maar de uitvoering van de
belangrijke bepalingen van de Acte werd
tegengehouden door de onlusten om den
troon.
Wij verwachten, zeide de rijkskanse
lier, dat ook Frankrijk op vredelievende,
vriendschappelijke wijze de akte erkent
en haar bepalingen zal opvolgen.
Wat de Macedonische quaestie betreft,
het kwaad ligt hier niet alleen in de
tegenstelling tusschen Christenen en
Mohamedanen, maar ook in den verbit
terden strijd tusschen de verschillende
Christelijke nationaliteiten om de macht
in Macedonië.
Bij de handhaving van den status quo
had Duitschland evenveel oprecht belang
als eenige andere mogenheid.
Bij de verlenging van den Bosnisehen
spoorweg maakt Oostenrijk-Hongarije ge
bruik van het aan de monarchie bij ver
drag geschonken rechten.
De Macedonische gruwelen waren een
slag in het aangezicht van Europeesche
beschaving en humaniteit, maar nog
erger was de gedachte aan een hevigen
oorlog wegens enkele van die besmette
vilajets.
Omtrent den brief van den keizer aan
lord Tweedmouth, zeide de kanselier dat
die brief, wat vorm en inhoud aangaat,
een particulier schrijven was en geen
regeeringsdaad. Het was niet de eerste
politieke particuliere brief door een souve-
rein geschreven. Onze aanbouw van
schepen was niet een tegen Engeland
gericht uitdaging.
De nobele wjjze, waarop Engeland
deze quaestie behandelde, draagt er toe
bij elke verstoring van de vriendschappe
lijke betrekkingen tusschen Engeland en
Duitschland te verhoeden en aan de be
sprekingen er over elke vijandigheid te
ontnemen.
TWEEDE KAMER.
Bij de gisteren gehouden behandeling
van het wetje omtrent het „blijvend ge
deelte" waren alle Ministers tegenwoordig.
Het militair-technische debat was ge
concentreerd op deze eéne vraagIs
het blijvend gedeelte aoodig voor de
mobilisatie f
De heer Patijn deed, zooals wij gis-
iets van uit dat in staat zou zijn om een
heele omwenteling te weeg te brengen
in de keukens. Als ik jouw huishouden
moest bestieren, dan zou ik je op staan-
den voet ontslaan I»
Niemand heeft tegenwoordig meer
het opperbestuur in een huishouden,»
zei Agnes Austin lachend. «Maar ik sta
de palm af aan Laura Massingham. Haar
geestelijk costuum past uitstekend bij
het Madonna-achtig reine van haar ge
zicht. Laura Is altijd zoo ernstig.»
Het leven is ook een ernstig ding,»
zei mevrouw Massingham. Maar ik kan
er julie licht zinnige menschen toe krij
gen om mij au serieux te nemen. Het
is alles goed en wel maar er moet toch
iemand zijn om die «Hooligans» te
verbeteren.
Agnes Austin schudde glimlachend
haar hoofd.
Je vergeet, dat ik wel iets van
hem afweet. Ik zal jullie eens een ge
heimpje vertellen. Ik heb die artikels
geschreven over de «Hooligans» in het
blad van mijn man, de Daily Messenger.
Mark zegt dat het met de meesten van
hen een hopeloos beginnen is. Ge moest
er eens met hem over «preken, Laura.
Hij had beloofd dat hij van avond
hier zou komen,» zei mevrouw Rossiter
verwijtend.
Ja, maar hij kon niet. Dat is het
vervelende van iemand die uitgever
eigenaar is van een veel gelezen mor-
teren reeds in 't kort meldden, der
Regeering een denkbeeld aan de hand,
waardoor misschien bevrediging voor
allen mogelijk ware. De eerste drie arti
kelen van het noodwetje bepalen, dat
wie zich van de jongste lichtingen vrij
willig aanmeldrn voor den dienst bij
het blijvend gedeelte een premie zullen
ontvangen van 120 gulden welnu, de
Regeering late die artikelen vervalles
en behoude slechts de slotbepaling,
die haar de bevoegdheid geeft de miliciens
der lichting 1907 tot den dienst bij het
blijvend gedeelte op te roepen, met
dien verstande, dat die mannen, met
klein verlof buiten de kazerne zullen
blijven, totdat de omstandigheden het
naar het oordeel der Regeering nood
zakelijk maken, voor een mobilisatie
alles in gereedheid te brengen.
Aldus zou de Minister van Oorlog de
zekerheid hebben over het blijvend ge
deelte, zoodra noodig, te kunnen be
schikken. Het verzenden van enkele
telegrammen is voldoende om de dienst
plichtigen in de kazerne te roepen
binnen 12 uren tijds kunnen allen op
hun post zijn.
Een mobilisatie wordt immers niet
plotseling ondernomen. De ervaring leert,
dat een oorlog niet als een donderslag
bij helderen hemel uitbreekt. Met tal
van voorbeelden lichtte de heer Patijn
zulks toe en hij vond steun in dit be
toog bij de overige sprekers der linker
zijde, van den Generaal Eland, den
kapitein Thomson, de heeren Marchaat
en Ter Laan.
De heer De Savomin Lohman sprak
zulks eigenlijk niet tegen. Hij beweerde
slechts, dat de redeneering niet opging
voor ons land, wijl Nederland Tolstrekt
niet zelf in een oorlog behoefde te
worden gewikkeld om de noodzakelijk
heid eener mobilisatie te ondervinden.
Bij een strijd tusschen twee of meer
Europeesche Mogendheden zou onze Re
geering tot verwering der grenzen kun
nen gedwongen worden.
Maar, voerde generaal Eland hiertegen
aan, neem het ondenkbare geval, dat
van avond een Duitsch legerkorps over
onze grenzen trekt. Dan zijn wij met
die 2200 man meer, over alle mogeljjke
grensgarnizoenen verdeeld, immers toch
niet geholpen.
De heer Lohman nam de premies van
gen blad Ik weet nooit hoe Iaat
Mark thuis kan komen. Even voordat
ik wegging, telefoneerde hij mij dat ik
zijne excuses zou overbrengen. Ik denk
dat ik lang in bed zal liggen als hij
thuis komt. Laura, als ge me nog thuis
wilt brengen is het tijd dat we weg
gaan.»
Mevrouw Austin stond op en streek
haar keurig stevig schortje glad. Een
koket mutsje zat op haar blond baar.
Men had zich werkelijk geen bekoor
lijker «kamermeisje» kunnen denken.
De ernstige Oostersche oogen van me
vrouw Massingham keken hare vriendin
openhartig bewonderend aan.
Ik wou dat je mijn inbrekers eens
kwaamt opzoeken,» zei zij.
Ik kende hen al voordat gij zoo
gek ik bedoel zoo goed waart,» zei
Agnes Austin. «Is mijn vader voor
niets al die jaren, rector der St. Botolph
geweest Sommige menschen hebben
slechte ingevingen, anderen zijn onder
een slechten invloed, nog anderen zijn
slecht omdat zij verkiezen slecht te zijn.
Hoe gaat het met dien geliefden schelm
van je, Bobby Ulph
Hij is vandaag bij mij geweest,»
mompelde mevrouw Massingham. «Hij
was zoo aardig en had zooveel berouw.»
Dan zal er te Norton Heath inge
broken worden voordat het jaar een
week ouder is.» zei mevrouw Austin
levendig. Had Ulph zijn «compagnon»
120 gulden in beschermingde heer
Duymaer van Twist trachtte zelfs de
politiek er bij le halen, door te ver
zekeren, dat hij zelf nooit door politieke
overwegingen zijn stem in zake het
blijvend gedeelte had bepaald. Oog voor
de onzedelijke pressie met die werving
van quasi-vrijwilligers beoogd, voor het
demoraliseerende eener premie, om tot
vervulling van militieplicht te verlokken,
schijnt men ter rechterzijde niet te
hebben. Dit wetsontwerp tast verkregen
rechten aan. De heeren Lohman en
Duymaer van Twist geven het toe, maar
vergoelijken het met de bewering, dat
de wetgever daartoe formeel bevoegd is.
Het ontwerp bedreigt met dwang, wie
zich niet vrijwillig aanmeldeB, de heer
Duymaer tracht het te verdedigen door
een specieuze vergelijking met den kader-
dwang in de Militiewet. Het verschil
werd door den heer Marchant in 't licht
gesteld. De Militiewet neemt ten opzichte
van kaderdwang geen valschen schgn
aan. Zij bepaalt eenvoudig, dat de mili
ciens de keuze hebben tusschen de kader
opleiding en langeren diensttijd. Dit ont
werp echter bedreigt met onbillijke
verkorting van reeds verkregen rechten,
wie daarvan niet vrijwillig, d. i. tegen
betaling, afstand doen. Dat is niet meer
of minder dan een soort onteigening.
In Comité-Generaal zal de Regeering
uiteenzetten, hoe zij zich de hulp van
het blijvend gedeelte bij mobilisatie voor
stelt. De heer Thomson zal dan kunnen
vernemen of het nog iets anders te doen
heeft dan magazijndiensten, gamellen en
stroozakken aandragen ten behoeve der
lichtingen.
De leden van de Eerste Kamer
der Staten-Generaal zijn ter vergadering
bijeengeroepen tegen aanstaanden Vrijdag
middag 2 uur.
Bij K. B. is aan den Commissaris
der Koningin in de provincie Overijsel
machtiging verleend tot het bijeenroepen
van de Staten van dat gewest in bui
tengewone zitting, in de eerste helft der
maand Mei, ten einde alsdan opnieuw
eene voordracht aan te bieden voor de
betrekking van grifher der Staten van
Overysel en de benoeming daarvan als
dan aan de orde te stellen.
De voordracht bestaat uit de heeren
dr. H. v. Groenendaal (r.-k.) griffier vaH
bij zich
Wel neel Het is uit tusschen hem
en Billy Martin. Ik geloof zelfs dat ze
elkaar niet meer aankijken I»
Mevrouw Austin glimlachte en wilde
er niet verder over spreken. Zeven jaar
te Stepney doorgebracht hadden haar
wel geleerd het kaf van het koren te
onderscheiden. Haar vader had een
goeden blik gehad op het menschelijke
karakter en zijne dochter had die eigen
schap van hem geërfd. De meeste, zwarte
schapen van Stepney had zij meer of
minder goed gekend. Sommigen er van
waren gestorven, anderen hadden hun
leven gebeterd, nog anderen waren
door den dominee als onverbeterlijk
beschouwd.
Tot die laatsten behoorde in de eerste
plaats Bobby Ulph en zijn vriend
Billy Martin. De dominee had beslist
geweigerd zijn tijd aan hen te ver
spillen.
Ulph is de meest verraderlijke
schavuit uit heel Londen,» zei mevrouw
Austin per slot, «en gij zijt eigenlijk
een nieuweling in het vak. Laura. Als
ik Ulph In de buurt van Norton Heath
zie ronddwalen geef ik er per telefoon
kennis van aan de politie.»
Ik wou dat wij telefoon hadden,
zei mevrouw Rossiter gevat ofschoon
wat haastig.
Het is voor ons eene noodzake-
lijkheid,» antwoordde mevrouw Austin,
Limburg; mr. J. J. de Waal Milefijt
(a.-r.), adjunct-commies ter griffie te
Utrechtmr. S. K. Thodes vaa Velzen
(lib.), secretaris van Zwolle.
Behalve mej. W. A. Struve, slaagde
gisteren ook nog te Utrecht voor de
acte nuttige handwerken de dames M.
van Strasten en H. C. M. Turin, alhier.
De heer G. J. Buijs heeft na een
ziekteverlof van 6 weken, zjjn functie
als directeur der H. B. school hervat.
Hedenmiddag, half drie, werd de
brandweer gealarmeerd voor een brand,
uitgebroken in de Flierbeekslraat, ia het
perceel bewoond door Jan van den
Brink. Gelukkig bleek het niet zoo heel
erg te zijn, het was maar een schoor
steenbrand, zoodat de spuit der Vrij
willigers, die spoedig ter plaatse was,
geen water behoefde te geven.
Met een hoeveelheid zout werd het
vuur gedoofd.
Zondag wordt in de Keizerskroon
een openbare vergadering gehouden van
den Algemeenen Nederlandschen Ge
heelonthouders Bond, waarin de heer
J. v. d. Berg, onderwijzer te Deventer,
zal spreken overDe sluipmoordenaar.
In de groole zaal van ,de Arend"
trad gisteren avond voor de afdeeling
van de S. D. A. P. op meTrouw Roland
Holstv. d. Schalk, met het onderwerp
,de huidige crisis en de arbeiders."
Na in eene inleiding uitgelegd te heb
ben, dat de geheele arbeidersbeweging
eene intersationale moet zijn, trachtte
spreekster de oorzaak van de tegen
woordige crisis te verklaren. Deze was
volgens haar te wijten aan het kapita
lisme en ontstaan door de overproductie.
De uitbreiding der markten kan geen ge
lijken tred houden met den groei van het
productievermogen. Daardoor waren de
fabrikanten genoodzaak hunne fabrieken
stop te zetten en de arbeiders staan dan
op straat.
Verbetering zou kunnen komen, indien
de arbeiders in beteren doen kwamen
en daardoor in staat afnemers te worden
van de producten, die nu in groote hoe
veelheden liggen opgestapeld, doch niet
«en het stelt mij in staat om Mark
meer thuis te hebben. Als ze op het
kantoor iets noodig hebben, telefonee-
ren ze even. Nummer «89276» is een
van de prettigste dingen die ik bezit.»
Mevrouw Rossiter gaapte met gratie.
Zij begon erg moe te worden. Buiten
voor de deur stond een paard ongedul
dig te trappelen en de koetsier floot
een melancholiek liedje zijne melan
cholie was die van iemand die niet alle
hoop laat varen.
Laten we nu weggaan.» Mevrouw
Austin lachte.
Ja, ga nu,» zei mevrouw Rossiter.
«Ik ben doodmoe.»
De straatdeur ging open en de koetsier
hield op met fluiten.
Naar huis, Jacob,» zei mevrouw
Massingham. «En houd in het voorbij
gaan even stil bij «the Rookery.
Wel nee,» zei Agnes Austin. Ik
wil niet dat je zoo'n eind voor me
omrijdt. Als je me bij het hek afzet,
kom ik er best. Ik zal er niets van
weten want de grond is volmaakt droog.
Vooruit maar Jacob.
f Wordt vervolgd
