DAGBLAD voor AMERSFOORT en OMSTREKEN.
No. 99,
VRIJDAG 29 MEI 1908.
5e JAARGANG.
Uitgave van de Naaml. Vennootsehap „DE EEMLANDER".
Hoofdredacteur R. Cr. RIJKENS.
Versehijnt dagelijks, behalve op Zoo- en Feestdagen.
Bureau
BREEDESTRAAT 20.
HALF BLAD.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Familie Von Kröchert.
ro.
BINNENLAND.
STADSNIEUWS.
Abonnementsprij s
Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad
Franco per post id.
Per 3 maanden id.
Franco per post id.
Afzonderlijke nummers
f 4.—
- 5.60
- 1.—
- 1.40
- 0.05
Telefoon Interc. 62.
Prijs der Advertöntlën:
Van 1 tot 5 regels
Voor iederen regel meer
Buiten het Kanton Amersfoort per regel
(By abonnement belangrijke korting.)
f 0.40
- 0.08
- 0.10
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Kanton Amersfoort in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Nederlandsch Advertentiekantoor PEEREBOOM en ALTA te Haarlem.
PRESIDENT FAILLIERES IN
ENGELAND.
De zeer hartelijke ontvangst die
President Faillières in Engeland ten
deel valt, geeft natuurlijk stof tot
allerlei politieke veronderstellingen.
De voornaamste vraag is, of de en
tente cordiale, die er tusschen beide
landen bestaat, zal overgaan in een
bepaald verbond. De Temps heeft
aan die vraag een paar hoofdartikels
gewijd.
Het Fransche blad ziet in de
woorden door koning Edward en pre
sident Fallières gesproken koning
Edward sprak van een blijvende en
tente, president Fallières van een
inniger entente een voorbereiding
van een nieuwen vorm van toena
dering. De toenadering zelf heeft
haar nut reeds bewezen, zoodat het
zeker zeer te rechtvaardigen is, dat
er thans over nauwer aanhalender
vriendschapsbanden wordt gedacht.
- De Temps meent echter, dat indien
men een vast verbond wil sluiten, dan
ook beide partijen gelijke machts-
-• factoren moeten aanbrengen en daarom
5. meent bet, dat een versterking en
e reorganisatie van Engeland's leger
een dringende eiscb zal zijn.
„Indien wij de bondgenooten van
Engeland zullen worden en op
door ons gestelde voorwaarde lijkt
ons dat begeerlijk mogen wij
7. echter wel eerst de lessen van het
H verleden overdenken, en behoeven
wij onze vrijheid van onderzoek niet
Iop te geven. Ais vasteland-mogend-
heid heeft Frankrijk bondgenooten
noodig, die in geval van oorlog in
staat zijn het op het vasteland
'ensten te bewijzen. De meest des-
indige Engelscben erkennen reeds
i .ng, dat Groot-Britannië geen land
leger heeft, voor deze taak berekend.
Dat is ook onze opvatting. En wij
meenen verplicht te zijn dat onom
wonden te verklaren.
Frankrijk en Rusland zullen hun
verplichtingen ten aanzien van de
vloot moeten nakomen en Engeland
Naar het Duitsch,
VAN
HENRIETTE VON MEERHEIMB.
De
>9.
de
en.
IN,
15.
41)
Mama ik heb zooveel japonnen,
en u is ook zoo slank zoudt u er
niet een paar van kunnen dragen
Die donkerblauwe japon zou u heel
goed staan."
Ofschoon dat verzoek volkomen
klopte met haar geheimen wensch, kon
mevrouw von Hohenthal toch niet
nalaten te zeggen: „Ja, ja, zoo gaat
het nu I Ik moet de afgelegde kleeren
van mijn dochter dragen en mag nog
blü zijn op den koop toe."
Sitta kreeg tranen in haar oogen
,Zoo meende ik het niet, mama."
Kom, wees nu niet sentimenteel,
Sitta. Als je het zoo graag wilt, dan
sal morgen die blauwe wel aan
trekken. Ik heb nog wat echte kant,
laarmee zouden wij het lijfje wat
wijder kunnen maken. Vroeger ver-
itondt je die kunst zoo goed, of heb
e het verleerd in Glückstadt
Ik hoop van niet. Ik geloof dat
zal moeten zorgen voor een flinke
reorganisatie van zijn strijdkrachten
te land.
„Als deze voorwaarden van billijk
heid en voorzichtigheid vervuld zijn,
zullen er in ons land geen tegen
standers meer zijn, noch van de en
tente, noch van de alliance cordiale.
En de vaderlandsche eensgezindheid
zal zich vormen in de herwonnen
zekerheid".
AMERIKA.
Carnegie heeft een bedrag van
100,000 dollars geschonken voor het
gebouw voor het Middelamerikaansche
scheidsgerecht.
MAROKKO.
De Times bevat een uitvoerig tele
gram uit Tanger, waarin wordt ge
zegd, dat de stammen uit het gebergte
zich in grooten getale verzamelen te
El Ksar, in de nabijheid van den
havenstad Larrache. Beide steden
durfden tot dusver nog niet de zijde
van Moelai-Hafid kiezen, uit vrees
voor de wraak der Franschen.
Intusschen zond Moelai-Hafid van
uit Mequinez officieren om het com
mando over te nemen van de daar
aanwezige troepen, die zijn zijde
moeten hebben gekozen.
Moelai-Hafid, die elk oogenblik te
Fez wordt verwacht, toont groote
bedrijvigheid en indien Abd-el-Aziz
maar de helft van zijn energie had
getoond, zou het nooit zoo ver ge
komen zjjn.
In heel het telegram straalt de
overtuiging door, dat de kans voor
Abd-el-Aziz voor goed verkeken is.
Carnegie-stichting. In
de Woensdag gehouden vergadering
van den Raad van Beheer van het
Permanent Hof van Arbitage is de
heer mr. W. H. De Beaufort, lid van
de Tweede Kamer der Staten-Gene-
raal, herbenoemd als lid van het
bestuur der Carnegiestichting.
Tot wethouder van Amsterdam
is benoemd de heer mr. De Vries
(anti-rev.), lid der Tweede Kamer,
met 22 van de 42 stemmen. Hij
heeft de benoeming aangenomen.
ik mijn eigen kleeren zou kunnen
maken."
Wees maar blij, dat je het niet
noodig hebt. Maar zelfs een hofdame
kan wel wat kant op haar japon zet
ten, zonder zich zelf te vernederen.
Voor mij is het nu te donker."
Sitta vond het schemerachtige licht
heel aangenaam.
Toe, laat nog geen lamp brengen,
mama, ik zit zoo graag in 't donker."
Sitta zat met haar hoofd in haar
hand rustend, in gedachten verdiept,
in het vuur te kijken.
Je bent niet bijzonder interes
sant. Vertel me eens iets van de
hoffeesten."
Wat moet ik u daarvan vertellen,
mama? Die feesten lijken allen op
elkaar altijd dezelfde menschen,
dezelfde toiletten en dezelfde gesprek
ken.
Is er op het oogenblik geen enkel
goede partij in Glückstadt? De nieuwe
kamerheer is al getrouwd, niet."
Ja."
En heeft mijnheer v. Kröchert
niets meer van zich laten hooren?Ik
dacht dat hij je zou vragen
Dat heb ik zelf ook eens bijna
geloofd, mama."
Maar
Hy heeft zich zeker intusschen
bedacht." Haar toon klonk gemaakt
vroolijk.
Vrijz.-Dem. Congres. Op
bet Woensdag en Donderdag gehou
den congres van den Vrjjzinnig-
Democratischen Bond, waar 46 af-
deelingen vertegenwoordigd waren,
hield Mr. M. W. F. Treub, voorzitter,
een openingsrede. Uit het jaarverslag
bleek, dat zes nieuwe vereenigingen
in 1907 tot den Bond waren toege
treden. Het ledental steeg tot 4513,
het aantal personeele leden tot 545.
Na afdoening der huishoudelijke
aangelegenheden hield dr. D. Bos een
referaat over het Middenstandsvraag-
stuk.
Besloten is weder het aantal leden
van het Hoofdbestuur te brengen van
12 op 15.
Met algemeene stemmen werd de
volgende motie van het Hoofdbestuur
aangenomen.
De vergadering.
gehoord de inleiders en de beraad
slagingen,
spreekt de wenschelijkheid uit dat
een wettelijke regeling worde getroffen
omtrent den 10-urigen werkdag."
HET MUZIEKCONCOURS.
De lucht liet zich gisterenmorgen
niet erg aanlokkelijk aanzien en
menigeen was dan ook bevreesd, dat
regenbuien het feest van den dag
zouden doen mislukken. Gelukkig
bleek die vrees ongegrond en heel
spoedig kwam het zonnetje door zoo
dat het weer althans meewerkte tot
het welslagen van het concours.
En toen zoo tegen 10 uur al ver
scheiden vreemdelingen kwamen op
zetten en de Langestraat al het beeld
opleverde van een drukken Zaterdag
avond, was het duidelijk, dat het
„een heele drukte zou geven." Steeds
kwamen er meer korpsen, meest verge
zeld van een groot aantal belang
stellenden, die allen tegen 12 uur naar
den Hof trokken, waar de optocht
werd opgesteld.
Onderwijl kwamen in het Valkje
de juryleden, directeuren en presi
denten der Vereenigingen en het
Hoofdbestuur bijeen, waar de officieele
ontvangst plaats vond door het eere
comité. Rond 12 uur nam de heer
Je hebt hem zeker afgeschrikt
door je ijzige koelte."
Hoogstwaarschijnlijk."
En Kröchert was toch zoo'n
goede partij I"
Bedoelt u daarmee een rijk huwe
lijk, mama?"
Natuurlijk wat dan Goed
en rjjk zijn in dat geval synoniem I"
Niet heelemaal. Maar een rijke partij
is Kröchert niet meer. Zijn vader heeft
den boel in treurige omstandigheden
achtergelaten. Rotenwalde is verkocht
en hij beheert nu een klein landgoed
van zijn oom."
De belangstelling van Mevrouw v.
Hohenthal verdween geheel en al.
„Als die geschiedenis zoo is afgeloopen,
dan is het maar beter
Als mijnheer v. Kröchert me nu
vroeg, dan zou ik hem misschien
nemen, mama
Nu hij niets meer heeft! Ben je
niet wijs?"
Ik weet het niet. U zoudt het
misschien krankzinnigheid vinden als
ik u mijne gevoelens trachtte te be
schrijven."
Waarschijnlijk wel. Ik heb in
mijn leven altijd verstandig gevoeld en
gehandeld," antwoordde mevrouw v.
Hohenthal pedant.
Een poosje volgden moeder en dochter
ieder hare eigen gedachten. Toen
wendde de eerste zich op eens wantrou
S. J. van Duinen het woord, teneinde
het welkomstwoord te spreken.
't Is mij, zoo sprak de heer v. D.,
inderdaad een groote eer, een enkel
woord tot opening van het feest te
mogen spreken. En juist daarom, om
dat ik de vertegenwoordiger ben der
handelsvereeniging „Handel en Nij
verheid", en als zoodanig ook zitting
heb in het Eere-comité. Ik had me
voorgesteld, dat een der leden van
het Dagelijksch Bestuur dit zou doen,
maar daar er overwegende redenen
bestonden, dat dit niet kou, heb ik
de taak aanvaard.
Toch heb ik me zelf de vraag ge
steld, of ik als voorzitter eener han
delsvereeniging dat wel kon doen. De
handelslui worden zoo vaak geschil
derd als personen die alleen voelen
voor hun eigen zak, voor het zuiver
materialisme. En dat treedt juist
hier geheel op den achtergrond. Maar
die teekening is niet natuurgetrouw,
een handelsman is volstrekt niet per
sé een tegenstander van kunst.
Daarom heb ik ook gaarne de uit-
noodiging aangenomen, om allen die
komen offeren op het altaar der kunst
hartelijk welkom te heeten. Ik hoop,
dat de kennismaking een aangename
zal zijn, een van blijvenden aard.
In het programma worden 't eerst
genoemd de juryleden. Zij hebben een
moeilijke taak. Critiek is een groote
kunst en zij die die oefenen moeten
bezitten grondige kennis, strikte on
partijdigheid en beminnelijke humani
teit. Namens Handel en Nijverheid
wensch ik de juryleden een kransje
te vlechten waarop staat dankbaarheid.
Ik hoop, dat de heeren een moeilijke
taak zullen hebben, want dat zal het
bewijs zijn, dat de korpsen tegen
elkaar opgewassen zijn.
Voor de directeuren der Vereeni
gingen zal heden voldoening of teleur
stelling zijn weggelegd. Ik hoop, dat
de voldoening, die zij mogen smaken,
groot zal zjjn.
In de derde plaats worden de presi
denten genoemd. Ook zjj hebben een
dag, die voor hen kan worden een
van groote voldoening, 't Is een uit
stekende gedachte van den Bond om
geregeld concoursen te houden, want
dat houdt de belangstelling gaande en
prikkelt tot studie, de eerste voor
wend tot hare dochter. „Wat is eigen
lijk de ware reden van je komst, mijn
kind?" Die vraag klonk zeer scherp
en onderzoekend. „Je zult me toch niet
willen wijsmaken dat je alleen hier
bent gekomen uit verlangen om mij
te zien?"
Sitta aarzelde. Zij was voorbereid
op de vraag, maar nu zy kwam wist
zij toch niet wat ze zou zeggen.
Nou, krijg ik geen antwoord
Ik heb om een langdurig verlof
gevraagd, mama, omdat ik me ziek
voelde en niet opgewassen tegen de
eischen aan mijne positie verbonden,"
zei zjj eindelijk zacht en aarzelend.
„Vindt u het niet natuurlijk dat ik
by u kom als ik ziek ben
Ziek T- ziek 1 Wat scheelt je
eigenlijk
De dokter zegt dat ik voorzichtig
moet zijn met mijn longen."
En je komt pas uit Italië?"
Juist daarom. De snelle af wisse
ling van klimaat heeft me kwaad
gedaan."
Zoo erg zal het wel niet zijn.
Doktoren overdrijven altijd om interes
sant te zijn. Als je ziek wordt in
Glückstadt dan is het daar hun plicht
om je beter te maken en behooren ze
je niet ziek naar huis te sturen. Wat
kan ik in mijn bekrompen omstandig
heden voor je doen Als ik niet on
bemiddeld achter gebleven was!"
waarde om iets te kunnen presteeren
op hèt gebied der kuDSt. Het woord
liefhebberij heeft wel eens te vee! de
beteekenis van beuzelarij gekregen.
Maar ik hoop dat de leden uwer ver-
eenigingen zullen bezield zijn met de
echte ware liefhebberij en dat zjj dat
zullen toonen, in de eerste plaats iff
den kampstrijd van heden.
In de laatste plaats wordt het
Bondhestuur genoemd. Voor U is er
veel moeite geweest om dezen dag te
doen slagen. Ik hoop dat de 2Sste Mei
met gulden letteren in uwe ^nnalen
mag worden aangeteekend.
Alvorens te eindigen wensch ik een
woord van groote waardeering en
erkentelijkheid te spreken aan ons
Gemeentebestuur voor het afstaan van
het terrein. Dit is wel het beste
terrein, dat Amersfoort te geven heeft,
de plaats waar de muziektent staat
is een ideale plek. Ten slotte hoop ik,
dat het feest een verloop mag hebben,
zooals allen zich dat hebben voorgesteld
en dat gij met mij zult instemmen
met de leusDen bond alle heil
(Applaus).
Na de aanbieding van den eerewjjn
sprak de Bondsvoorzitter, de heer L.
Dokkum uit Baambrugge, ongeveer
ais volgt:
Als voorzitter van den Bond, ver
oorloof ik my U allen hartelijk dank
te zeggen voor de vriendelijke ont
vangst en voor de vriendelijke woor
den. Het verheugt ons zeer, dat gij
zitting hebt willen nemen in het
Eere-comite. Wy allen stellen uw
sympathie op hoogen prijs en hopen
nog lang aan dezen dag met aange
name herinneringen te blijven denken.
Ons trof de groote bereidwilligheid en
medewerking, die we van autoriteiten
mochten ondervinden. Onzen harte-
lijken dank daarvoor. Ook een woord
van dank aan de Amersfoortsche
Muziekvereeniging, in 't bijzonder aan
de heeren van Dorssen en Brandsen.
De sympathie voor ons concours
bleek uit de vele fraaie medailles
waarvan den schenkers onze diepge
voelde dank, De vereeniging aan wie
ze zullen worden toegekend, zullen ze
op hoogen prijs stellen.
Ik heet de juryleden welkom en
Bondsvrienden, ook U zij een hartelijk
welkom toegeroepen.
Sitta steunde. Daar waren zij weer
aan het doode punt waarop hare moe
der steeds terugkwam, met een af
schuwelijke volharding. „Het is voor
mij toch het treurigste!" zei zij einde
lijk, midden in de duizendmaal aange
hoorde klaagliederen.
Wat?"
Dat ik u nu tot last moet zyn.
Maar zelfs ai neem ik mijn ontslag dan
krijg ik toch een pensioen."
Een vorstelijk inkomen!" zei
mevrouw von Hohenthal spottend.
„Als we dan maar niet al te over
moedig worden!"
Maar aangezien we hier voor
niets wonen, zouden we het toch wel
kunnen doenl
Zoo geloof je? Ik heb hier
een vrijplaats maar voor jou zou alles
betaald moeten worden. Alle kamers
zyn bezet. Ik kan mijn kleedkamer
ook niet altijd missen. Ik heb met
den besten wil ter wereld geen onder
dak voor je. Het is heusch een krank
zinnigheid dat je er over denkt om
je betrekking op te geven."
Als ik niet om myn ontslag vraag
dan zal ik het waarschijnlijk wel
'krijgen. Bereid er u maar op voor
mama ik ga niet meer naar Glück
stadt."
Wordt vervolgd).
