DAGBLAD voor AMIERSFOORT en OMSTREKEN.
zaterdag 5 december iyub.
feuilleton.
JNo. 260
5e JAARGANG.
Uitgave van de Naaral. Vennootsehap „DE EEMLANDEB".
Vepsehijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Vrijhandel of Bescherming?
n.
Een Verborgen Erfenis.
BUITENLAND.
DE EEMLANDEH
Hoofdredacteur R. G. RIJKENS.
Abounementsprlj s
Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad
Franco per post id.
Per 3 maanden id.
Franco per post id.
Afzonderlijke nummers
f 4.—
5.60
- 1.—
- 1.40
- 0.05
Bureau: BREEDESTRAAT 18.
Telefoon Intero. 62.
Prijs der Adverténtlën
Van 1 tot 5 regelsf 0.40
Voor iederen regel meer- 0.08
Buiten het Kanton Amersfoort per regel - 0.10
(Bij abonnement belangrijke korting.)
Tot plaatsing ran advertentiën cn reclames ran bniten bet kanton Amersfoort in dit blad is „nitslnitend" gerechtigd het Algemeen Binnen- on Bnitenlandscb Advertentiebureau D. ALTA, Warmoesstraat 76—78 to Amsterdam.
Zij, die zich tegen I JANUARI op
i dit blad abonneeren, ontvangen de tot
[dien datum verschijnende nummers
gratis.
Kan vrij handel goed zijn voor een
lland, wanneer andere landen het be-
1 schermend stelsel hebben aangenomen?
ïKan een land, wanneer dit het stelsel
■van den eenzijdigen vrijen invoer
want dit wordt bedoeld, als wij van
vrijhandel spreken, al is dit strikt
genomen dan ook niet hetzelfde
huldigt, hetzelfde ideaal nabij komen,
I als waartoe de streek zou zijn ge
komen by algeheelen internationalen
vrijhandel
Dat was de vraag, die wij aan het
[slot van ons vorig artikeljopwierpen
en die we thans zullen bespreken.
Wanneer men in anderelanden van
in ons land geproduceerde artikelen
- niet meer wil weten, er de grenzen
voor sluit door hooge inkomende
rechten van die artikelen te heften,
moeten wij dan toch voortgaan met
onze grenzen open te stellen voor die
artiken uit het buitenland?
Neen, zeggen de voorstanders van
bescherming men moet dan de fabri
kanten in ons land ter hulp komen,
door op kunstmatige wijze het ver
bruik hunner artikelen hier te lande
te bevorderen, maken dat Neder
landers alleen hun fabrikaat koopen.
Dat kunnen wij, zeggen zij, door den
invoer dier artikelen uit het buiten
land moeilijker te maken, door er
hooge inkomende rechten van te heffen.
Dit schijnt alles heel eenvoudig,
maar zoo eenvoudig is het niet.
Wanneer men den invoer van hier
te lande gemaakte en naar het bui
tenland uitgevoerde artikelen, in het
buitenland belet, door er hooge inko
mende rechten van te heffen, dan is
zulks natuurlijk eene schade voor
onze nijverheid. Deze zal dan ander
werk moeten zoeken en het spreekt
van zelf dat daarbij den beginne
minder zal worden verdiend. Dan zijn
er twee dingen mogelijk; in de eerste
plaats kan het gebeuren, dat onze
industrie dan andere artikelen voor
den uitvoer gaat fabriceerendoch
ook kan het gebeuren, dat zij dan
voor binnenlandsch gebruik gaat ver
vaardigen, wat vroeger uit het bui
tenland kwam.
Welke soort industrie dan het meest
winstgevend zal zijn, het is bijna on
mogelijk zulks vooruit te bepalen,
maar wat men wel kan aannemen, is
dit, dat er de meeste kans bestaat,
dat het meest winstgevende werk zal
worden gevonden, wanneer onze in"
dustriëelen die industrie op eigen risico
zullen moeten zoeken, en niet wan
neer de staat, door inkomende rech
ten te heffen, misschien enkele indu-
striëelen wat werk zal kunnen bezor
gen, maar tegelijkertijd mogelijk, of
liever zeer waarschijnlijk, de industrie
in eene verkeerde richting leidt.
Er is nog iets. Het spreekt van zelf,
dat men die inkomende rechten, die
de protectionisten wenschen, zou
moeten toepassen op zaken, waarvan
hier te lande veel verbruikt wordt;
immers of men die al toepaste op
enkele artikelen van weelde, zou niet
veel baten, daar de afzet daarvan in
ons kleine land betrekkelijk gering is.
En dan is het, in dezen tijd, waarin
de anti-revolutionairen die de
grootste voorstanders van protectie
zijn om het hardst met de sociaal
democraten coquetteeren met den
werkman, niet onaardig eens na te
gaan, wie juist in de eerste plaats
het meeste nadeel van een dergelijke
bescherming zou ondervindeu.
Maakt men de artikelen, waarvan
het gebruik groot is, duurder door
(naar het enoelsch.)
inkomende rechten, dan zal men wel
licht eenig voordeel, lusten dus, be
zorgen aan hen, welke de artikelen
zelf fabriceeren, maar hun getal is
zeer gering vergeleken bij de massa
werklieden, die de lasten ervan zul
len hebben te dragen, want zij vor
men het grootste deel der verbruikers-
Men vermindert de welvaart bij na
genoeg alle werklieden, door de levens,
behoeften duurder te maken.
Nu zou men hierin kuDnen voor
zien door de werkloonen hooger te
maken, maar dan zou door het duur
der werkloon het fabriceeren tegen
concurreerende prjjzen met het buiten
land ook moeilijker worden.
En inist het doel van die inkomende
rechten zou moeten zijn het den fa
brikanten hier te lande mogelijk te
maken iets te fabriceeren, dat zij
vroeger niet konden, omdat het buiten
land goedkooper voortbracht.
Noch voor fabrikanten, noch voor
arbeiders is dergelijke protectie dus
gewenscht.
Daarenboven komt het rechtsgevoel
er tegen op, dat men aan verbruikers
eene belasting oplegt enkel en alleen
om aan enkele personen hier de
fabrikanten eene winst te bezorgen.
Overeen paar andere bezwaren tegen
protectie een volgenden keer.
UIT DEN DUITSCHEN RIJKSDAG.
In den Duitschen Rijksdag is een
zwaar dobat gevoerd. Het betrof niet
minder dan de constitutioneele waar
borgen, de bevoegdheid van den Rijks
kanselier en van het Parlement.
Het debat staat in het nauwste
verband met en is eigenlijk een ver
volg op de eenigszins pijnlijke discus
sie over de bekende uitlatingen van
den keizer. De discussie was in het
zand verloopen.
Het onderwerp waarmede men zich
heeft bezig gehouden was van zeer
teeren aard en zeer lastig. Ook omdat
72
Als zij weg was, zou er nog tijd
genoeg zijn om te denken over de
mogelijkheden die hem in den weg
stonden. Nu op het oogenblik was
haar tegenwoordigheid voldoende.
Iederen morgen reed er een bood
schapper van Ryelands naar Oakhurst
met nieuws over Christai, en met
eenige brieven, die voor Nancy ge
komen waren. De zieke nam heel lang
zaam in beterschap toe om terug te
keeren in een wereld, die niets voor
haar waard was. De koorts was be
dwongen, en zorgvuldige verpleging
deed al het mogelijke, maar nu be
stond er het grootste gevaar voor een
inzinking, als zjj zich bewust werd
van het in duigen vallen van al haar
hoop en verlangen.
Gillian en Nancy hadden samen
menigmaal een gesprek over haar
droeyige geschiedenis en haar nog
treuriger vooruitzichten.
Over Mr. Wickham zweeg Nancy
zjj had hem beloofd niet te zullen
spréken over de ontdekking, dio zij
gedaan had, en tot op het oogenhlii-
dat hij zelf haar de vrijheid zou ge
ven te spreken, waren haar lippen
vergezeld.
Ik zal zoo bljj zijn ais October
voorbij is I zei ze eens op een mor
gen tot Gillian. Ik geloof dat, of
schoon wjj het elkaar niet bekennen,
ieder onzer eenige hoop of verwach
ting heeft van het voorlezen van het
tweede testament.
Heeft u eenige hoop
Ja niet voor mij, maar voor
anderen. In ieder geval wordt dan de
onzekerheid weggenomen en moet er
iets gedaan worden voor Christai. Zij
kan onmogelijk naar Elmwood terug.
Hoe is Mr. Egerton toch zoo
onnatuurlijk geworden
Alleen tegenover Christai is zjj
zoo. Tot op den dag van zijn huwe
lijk was zjj altijd voor Anthony de
vriendelijkheid zelve, en tot dien tijd
kende hij haar niet zooals zjj was.
De arme Christai was leelijk en niet
aantrekkelijk, en daarom haatte zij
haar. Sommige menschen hebben er
genoegen in om hulpelooze wezens te
kwellen. Zooveel is zeker, er moet
iets gedaan worden voor Christai.
Wat kan er gedaan worden?
Het geld kan wel aan niemand der
familieleden vermaakt worden.
Dat weet ik. Toch mag zij niet
weer naar haar moeder terug. Ik heb
er over gedacht dat zjj een betrek-
men niet wist hoe de Bondsraad er
over dacht. De Bondsraad heeft, als
het er op aankomt, meer te zeggen
in Duitschland dan zelfs de Rijksdag
en is naijverig op zijne rechten. Men
zeide, dat de Bondsraad van de vele
voorstellen, die door de verschillende
partijen waren ingediend, niet wilde
weten, en dat zijne vertegenwoordi
gers zich niet zouden verwaardigen
aan de discussie deel te nemen. En
dan vreesde men het volstrekt niet
denkbeeldige gevaar, dat de rechter
zijde en de linkerzijde uiteen zouden
gaan, dat het verwaarde Blok, met
zooveel moeite bijeengehouden, bjj
deze gelegenheid zou splijten.
Zoodat men met zekere zorg dit
debat tegemoet ging.
Het is beter afgeloopen dan men
dacht.
Het Huis wachtte eene verrassing.
Voor het debat begon verhief zich de
staats-secretaris van binnenlandsche
zaken en vertegenwoordiger van den
Rijkskanselier von Bethmann Hollweg.
Deze had eene boodschap over te
brengen. Hij zeide, dat de Bondsraad
als zoodanig zich niet bemoeid had
tot nu toe met de zaak, die
den Rijksdag bezighield al hadden
zijne leden daarover hun eigen meening.
Maar de Rondsraad kon zich niet bezig
houden met de wenschen van den
Rijksdag en kon in het debat niet
meespreken zoolang die wenschen niet
juist geformuleerd waren. Indien het
Parlement het eens werd over som
mige voorstellen zouden die met den
ernst dien de zaak verdient, worden
overwogen.
Dat viel mee. Dat was niet de barsch
afwijzende houding, die het gerucht
aan den Bondsraad had toegeschreven.
Men zou dus niet vergeefs zijne
stem verheffen.
Ook nam de heer Muller uit Mei-
ningen vol moed het woord om de
meening der vrijzinnige partijen uit
een te zetten. Hij deed het volgens
het algemeen gevoelen van de bladen
voortreffelijk. Hij gaf zich de moeite
om niet, wat later een sociaal-democra
tisch afgevaardigde met ontzet deed,
terug te komen op het keizerdebat.
Maar dat koste hem blijkbaar inder
daad moeite en hjj slaagde daarin
slechts gedeeltelijk. Maar wel slaagde
hjj er in duidelijk te zeggen wat de
vrijzinnige partijen wenschen en de
heer Bethmann-Hoilweg heeft dat
kunnen vernemen. Na zijn rede vielen
de andere sprekers af. Zjj vielen ge
deeltelijk in herhalingen. Dat gebeurt
dikwijls als een goed spreker die het
onderwerp meester is, het debat heeft
ingeleid.
Twee zittingen heeft de Rijksdag
aan deze discussie besteed. De min
dere goden moesten toch ook aan het
woord komen. En ten slotte heeft
men de verschillende voorstellen aan
een commissie van 28 leden verzonden.
Zij zal die hebben te onderzoeken en
de Duitsche bladen hopen, dat zij er
iets van zal terecht brengen. Het geldt
hier eene voor het Rijk zeer belang
rijke zaak.
DUITSCHLAND.
De Wirtschaftliche Vereiniging heeft
in den Duitschen Rijksdag een voorstel
ter .tafel gebracht, om den Rijkskan
selier te verzoeken zoo spoedig moge
lijk een conferentie bijeen te roepen,
waar besproken zal worden
a. Welke maatregelen, te nemen
door wetgever en directies, noodig
zijn om grootere zekerheid te verkrij
gen voor leven en gezondheid van
ambtenaren en arbeiders in het mijn
bedrijf.
b. Welke middelen geschikt zjjn
den socialen vrede tusschen werk
gevers en werknemers in het mijnbe
drijf te bevorderen.
De leden dezer conferentie zouden
benoemd worden door den Bondsraad
en gekozen worden door den Rijksdag,
uit de organisaties van ondernemers,
beambten en arbeiders van het mijn
bedrijf.
OOSTENRIJK—HONGARIJE.
De particuliere correspondent van
de Frankfurter Zeitung te Boedapest
seint aan zijn blad, dat van uit de
Hongaarsche hoofstad op groote schaal
troepen gedirigeerd worden naar Bos
nië en Herzegowina, waar dan ook
ongeveer 100.000 man zijn samenge
bracht. De regeering spreekt berichten
over mobilisatie echter beslist tegen,
er gebeurt niets anders dan versterking
van de garnizoenen.
Geruchten over een verdaging van
het Hongaarsche Parlement worden
king ergens zou kuunen krijgen als
huishoudster, of iets dergelijks.
Is er geen kans, dat zij trouwt?
Trouwt? Neen, in 't minst niet!
Ze is altijd weinig aantrekkelijk ge
weest, en haar moeder heeft haar
links en dom gemaakt door haar voort
durend geplaag en gevit. Ik kan my
niet voorstellen, dat er iemand op
Christai verlieven zou I
Er zijn wel vreemde dingen ge
beurd. Veronderstelt eens, dat zij de
betrekking zou krijgen, waarvan u
spreekt. Daardoor zou zij in een lager
maatschappelijke positie komen. Als
zij nu eens iemand daar ontmoette,
die haar om een af andere reden be
minde, en haar wenschte te trouwen,
tot welk besluit zou zy dan komen,
denkt u ik bedoel iemand, die be
neden haar stond in stand
Zulke menschen hebben precies
denzefden smaak als wij, zei Nancy
lachend. Ik denk niet, dat er eenige
kans zal zijn. dat Christai een bewon
deraar zou vinden in een lagere klas
se der maatschappij, maar natuurlijk
is zooiets toch mogelijk en dan zou
ik haar zeker raden hem aan te no
men. Natuurlijk zou hij in de eerste
plaats achtenswaardig moeten zijn,
iemand met goede principes, en die
haar zeer lief had. Och, er gebeuren
wel vreemder dingen op de wereld,
maar toch denk ik niet, dat het daartoe
komen zal.
Waartoe komen vroeg Cesar,
die onbemerkt naderbij gekomen
was.
Wij zijn bezig een roman om
Christai Egerton heen te weven, zei
zijn zuster lachend. Ik heb haar in
gedachten een betrekking als huis
houdster of iets dergelijks bezorgd,
en Miss Ferris heeft een minnaar voor
haar op 't tapijt gebracht. Hy staat
in veel lager maatschappelijke positie
dan zij, hij heeft uitstekende prin
cipes en is zeer op haar gestold. Ik
had juist mijn toestemming voor hun
huwelijk gegeven, toen jij ons kwam
storen. Wat zeg jij er van
Dat is groote nonsens I Niemand
zal ooit op Christai verliefd worden.
Miss Ferris heeft, haar nooit gezien,
anders zou zjj zich zoo iets onmoge
lijks niet hebben kunnen voorstellen.
Toch heb ik mij dat verbeeld,
zei Gillian, hem aankijkend, alsof zij
een antwoord verwachtte.
Hij was van plan te herhalen, hoe
onmogelijk hem dat toescheen, maar
zweeg. De liefde, die zijn geheele zijn
veranderd en veredeld had, had hem
veel nieuws geleerd, daardoor had
zich de zachtere kant van zijn natuur
ontplooid.
Ik zou haar zelf laten kiezen,
antwoordde hij kalm. Als het haar
gelukkig maakte, zou ik niet het
recht hebben daar iets tegen in te
brengen.
Dan blijft ons niets anders over
dan de betrekking en den man te
zoeken I riep Nancy uit. Kun je hier
blijven, Cesar? Er is altijd zoo veel,
dat je veor ons doen kunt, als je tijd
hebt.
Ongelukkig heb ik op 't oogen
blik geen tijd, zei hij vol spijt. Ik
kwam je alleen zeggen, dat er een
boodschapper naar de stad gaat. Heb
je iets noodig
Ja, wij hebben behoefte aan
verschillende dingen, zei Nancy, maar
mijn handen zitten vol klei. Och
Miss Ferris wees zoo goed de bood
schappen even op te schrijven U
kent ze.
Dan kan ik ze wel aan Mr. Ma-
lincourt zeggen, dan kan hij ze op
schrijven.
Neen, neenzei Cesar haar een
stukje papier en potlood in de hand
gevend. Het is veel beter, als u het
zelf doet.
Een verlangen om een briefje van
haar eigen hand te bezitten, greep de
jonge man aan.
Wordt vervolgd.)
