1B1PS
DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
No. 31.
MAANDAG 7 FEBRUARI 1910.
7e JAARGANG.
Het gebrek aan verlofoffleieren
en middelen tot verbetering.
FfiUILLETON.
HET DOODENMASKER.
DE GEHLANDEB
Hoofdredacteur R. G. RIJKENS.
Bureau BREEDESTRAAT 18. Telefoon
Interc. 62.
ABONNEMENTSPRIJS
PRIJS DER ADVERT ENTIEN
Per jaar "met geïllustreerd Zondagsblad f 4.—. Franco per
post id. f5.60. Per 3 maanden id. fl.Franco per post
Van 1 tot 5 regels f0.40. Voor iederen regel
Buiten het Kanton Amersfoort per regel
meer f0.08.
fO.lO. (Bij
id. fl.40. Afzonderlijke nummers f0.06.
abonnement belangrijke korting.)
Tot plaatsing van advertentiën en reclames van buitan het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Algomeon Binnen- en Buitenlandsch Advertentiebureau D. Y. ALTA,Warmoesstraat 76-78 te Amsterdam.
II. (Slot).
Verdient een groot gedeelte der
Nederlandsche jongelingschap strenge
afkeuring, dat z(j hun mannenplicht
verzaken, ook de regeering en vele
besturen hebben niet minder schuld.
„Wordt van den kant der Regeering
wel alles gedaan, om het (goede doel)
in de hand te werken vraagt de
redactie van de Eemlander, en zij
geelt daarop een ontkennend antwoord,
door te wijzen op het stelsel der vier-
maanders en de in m(jn vorig opstel
genoemde houding der jonge beroeps
officieren en der militaire autoriteiten
tegenover de verlofoffleieren. Wat de
viermaanders aangaat, zegt dat blad
verder„W(j zijn nu eenmaal nog
„geen militair volk en nog altijd prijst
„men zich gelukkig als men vrü loot
„en als men kans ziet er met 4 maan-
„den af te komen, geeft men zich
„niet op voor verlofofficier."
Volkomen juist. Het instituut der
viermaanders in zijn tegenwoordigen
vorm moet zoo spoedig mogelijk ver
dwijnen. A qui le dites-vous? Zou
ik willen vragen jaar in jaar uit heb
ik dit in het openbaar uitgesproken,
en gelukkig mogen we ons rekenen,
dat de minister Sabron, met wiens
denkbeelden minister Cool instemt,
zich ook reeds voor die aanschaffing
heeft verklaard. Zoodat wij thans
wel mogen hopen, dat dit spoedig zal
geschieden. Maar ook daarna komt
men er niet zonder invoering van
kaderplicht. De Eemlander schijnt die
invoering niet te wenschenvan de
door hem genoemde maatregelen ver
wacht hjj veel meer dan van wette
lijke bepalingen, welke de meer ont-
Naar het Engelsch van
HORACE ANNESLEY VACHELL.
100)
Zijn vertrokken gezicht bracht haar
zoozeervan streek, dat bet haar moeite
kostte om „ja* te mompelen.
Dan kunt u niet weten, dat hij
datgene gedaan heeft, wat u het meest
verafschuwt 7"
Téphany 'keek naar Carne, anders
zou zij Michael hebben zien opspringen
en zjjn mond openen, hij drukte zijne
lippen echter dadelijk weer vast op
elkaar.
Wat gaat u dat aan zei Téphany.
Ik heb m(jn antwoord al. U weet
het niet. Het kan mij niets schelen
wat Ossory gedaan heeft, maar het
zal u misschien heel veel kunnen
schelen 1"
Hoe zijt ge er achter gekomen
vroeg Michael.
Zelfs op dat oogenblik van uiterste
spanning merkte Téphany op, dat al
het leven verdwenen was uit het
wikkelden zullen dwingen, zich voor
hunne taak als reserve-aanvoerders
te bekwamen. „Men kan dan mis
schien wel aan die jongelieden de
„noodige wetenschap bijbrengen, doch
„wat heeft men daaraan als zjj niet
„met alle toewijding hun ambt ver
hullen", zoo 'eest men daar.
Daarmede kan ik het niet eens z(jn
Gaarne geef ik toe het is reeds
gebleken dat de bedoelde maat
regelen gunstig zullen kunnen werken,
maar afdoende zullen zij naar ik meen
niet zjjn. De ervaring heeft toch steeds
geleerd, dat, loffelijke uitzonderingen
in de studentenwereld daargelaten, de
Nederlandsche jongelingschap tot vol
voeren van hare verplichtingen jegens
het vaderland moet worden ge
dwongen. Volkomen juist zegt de
Eemlander, dat men zich gelukkig
prijst als men vrijlootvoor ruim een
dozijn jaren bloeide nog het rempla-
ganten-stelsel, en toen de wet op den
persoonlijken dienstplicht was in
gevoerd, wierpen de jeugdige intel-
lectueelen zich op het instituut der
viermaanders. Al die verschijnselen
wijzen er o]dat alleen dwang het
hyper-vrijlievende volk van Neder
land er toe zal kunnen brengen,
iedereen zijn ware plaats in het leger
te doen innemen.
De eerste eiscb, welke men in deze
aangelegenheid aan de Regeering be
hoort te stellen, namelijk dat de vier
maanders in hun tegenwoordigen vorm
moeten verdwijnen, is reeds genoemd.
Maar daarmede gaat zij nog volstrekt
niet vrij uitzij mag niet langer toe
laten, dat allerlei besturen maat
regelen nemen, die het stelsel van
verlofofficieren tegenwerken. En dat
is maar al te zeer het gevaleen
feit, dat ook in de Tweede Kamer
werd geconstateerd, is, dat zelfs ge
meentebesturen weigeren,' geschikte
gezicht en de stem van haar geliefde.
Er heerschte een oogenblik een diepe
stilte.
Yvonne heeft me een deel van
de geschiedenis verteldhet was niet
veel, maar toch genoeg om mijne
nieuwsgierigheid op te wekken de
rest heb ik gehoord van een kennis
van me, die te Port Navalo schildert."
U kunt juffrouw Lane vertellen,
wat u weet," zei Michael.
Neen, neen ri.-p Téphany uit.
Het is het eenige wat nu ge
beuren kan," zei Michael.
Hy keek Carne strak aan de jonge
man was zichzelf nu weer meester en
bijna even kalm als Michaelzijne
opwinding scheen nu op Téphany
overgegaan te z(jn.
Vertel het me dan zelf, Michael."
Haar toon was hartstochtelijk smee-
kend. Carne keek op zij, met een lich
ten blos op zijn gezicht.
Zult gij het haar vertellen, Os
sory
Juffrouw Lane zal alles hooren,
wees daar maar zeker van I"
Michael," riep Téphany, „is dat
nu noodig? Kunt ge het me niet al
leen vertellen
Ik zal heengaan, als ge dat liever
wilt, Ossory I"
personen als ambtenaar aan te nemen,
omdat zij nog militaire dienstplichten
hebben te vervullen. Algemeene ver
ontwaardiging ontstond, toen dit feit
schandelijk werd genoemd, maar is er
tot nu toe iets is tegen gedaan
Wel is in anderen zin iets goeds
tot stand gekomen, nl. onder de mi
nisteries Kuyper en De Meester. Bij
Koninklijk Besluit toch van 3 Mei
1901 (Staatsblad No. 103) is bepaald,
dat burgerlijke ambtenaren, die ter
vervulling van hunnen militie- of
landweerplicht onder de wapenen of
in werkelijken dienst zijn, in hunne
burgerlijke betrekking van rechtswege
als met verlof afwezig worden be
schouwd, en bij het dergelijk Besluit
van 28 November 1905 (Staatsblad
No. 310) is die bepaling ook toepas
selijk verklaard op burgerlijke amb
tenaren, die bü het reservepeisoneel
der landmacht in dienst treden.
Wie zijn echter burgerlijk ambtenaar?
Volgens artikel 4 van eerstgenoemd
besluit zijn het die personen welke
van een vaste of tijdelijke aanstelling
voorzien, in een burgerlijke Rijks
betrekking werkzaam zjjn en wier
bezoldiging uit 's Rijks kas wordt
gekweten, zoomede zij, die bij
de wet als burgerlij ke amb
tenaren zijn of zullen wor
den aangemerkt.
Dat deze Koninklijke besluiten door
mij gewaardeerd worden, zal niet
nader behoeven te worden toegelicht
Maar zoo lang de wet niet is tot
stand gekom;n, bedoeld in de hier
boven gespatieerde woorden, is het
toch nog niet eens half werk. Werd
hetzelfde recht toegekend aan allen,
die in dienst zijn van openbare be
sturen en zoo mogelijk zelfs van bij
zondere persolien, beide met name te
noemen, dan zou ongetwijfeld een
groote stap in de goede richting zijn
Ga niet heen," zei Michael. Hij
weudde zich tot Téphany en voegde
er langzaam bij „Om Carne recht te
laten wedervaren."
Waarom zoudt ge met hem re
kening houden vroeg Téphany min
achtend. „Denkt mijnheer Carne, dat
hij zichzelf zal schoon wasschen dooi
u in mijn hoofd zwart te maken?"
Ik geloof, dat bet beter is, als
ik wegga," zei Carne weer.
Neen,' zei Michael.
Van af dat oogenblik was het dui
delijk, dat Ossory de andere twee be-
heerschte, aangezien hij sterker was
dan een van hen. Carne zei niets
Téphany leunde tegen de tafel onder
den indruk van het onbewegelijke van
Michael's gezicht, waarvoor ze geen
verklaring kon vinden.
Waarom heeft Yvonne er tegen
u over gesproken vroeg Michael.
Ter w'lle van Yannik."
Van Yannik?"
Zij had gehoord, dat ik Yannik
wilde laten poseeren. Wij spraken er
over. In den loop van het gesprek, zei
zij, dat er zich vroeger een dergelijk
geval had voorgedaan, dat een leerling
van Jeröme, een jongman, die buiten
gewoon veel beloofde...."
Sla dat over," zei Michael, „r-en
gedaan. O zeker, ik weet wel, dat in
zulk een wet groote mazen zouden
z(jn, waar gemakkelijk door te krui
pen is, maar ik twijfel niet of steeds
meer zou de wet naar de bedoeling
worden toegepasteven goed als
thans de persoonlijke dienstplicht
zonder tegenstand wordt aanvaard.
Nog een andere tegenwerping ver
wacht ik, namelijk deze, dat alleen
algemeen dienstplicht afdoende ver
betering kan brengen, omdat thans
tegen één dienstplichtige twee geheel
vrijgestelden staan en dus de open
bare besturen en andere werkgevers
veel te ruime keuze hebben bij be
noemingen. Deze opmerking, werd
zjj gemaakt zou ik willen bestrijden
met de tegen-opmerking, dat zelfs bij
invoering van algemeenen dienstplicht
tegenover eiken dienstplichtige nog
altijd één geheel vrijgestelde van
militie- en landweerplicht zal staan,
afgekeurd om eeno reden, die hem
slechts zelden ongeschikt zal maken
voor den burgerlijken dienst. Mazen
blijven dus ook dan bestaan, al zijn
ze wat minder groot. Dit wordt niet
gezegd, om den algemeenen dienst
plicht te bestrijdenherhaaldelijk,
zoowel in de Kamer als in dit blad,
heb ik gezegd, dat ook ik dien niet
vrees.
Het besef dat weerbaar zijn een
dure plicht is, en Nederland gevaar
loopt, by 'en conflict tusschen nabu
rige mogendheden in het gedrang te
komen, dringt meer en meer door
de oprichting van de vereeniging
Volksweerbaarheid, de instelling van
reservekader, de invoering van per
soonlijken dienstplicht, de uitbreiding
van het leger en de in het leven
geroepen landweer, hebben ten gevolge
gehad, dat de defensiebelangen in
steeds ruimeren kring ter sprake ko-
meisje had overgehaald om voor hem
te poseeren...."
A ha 1" riep Téphany uit, ter
wijl ze haar oogen wijd opende.
Dat dat meisje schandelijk be
handeld was geworden en dat het eind
van de geschiedenis een onuitspreke
lijke ellende en haar dood was geweest."
En heeft ze u verteld, dat ik die
man was
Dat heb ik geraden."
Ga voort 1"
Dat heb ik geraden, toen gij m(j
bij u liet komen gij maakte een toe
speling en die bleef hangen."
Dat herinner ik mij," zei Mi
chael.
De rest was zeer eonvoudig. Het
treurspel was klaarblijkelijk niet in
Pont-Aven afgespeeld. Maar hoe was
Yvonne het dan te weten gekomen
Ik herinnerde mij, dat zij in de buurt
van Port-Navalo familie had en dat
gij daar geschilderd hadt. Ik schreef
aan een vriend en kreeg gisteren zijn
antwoord."
Hjj gaf Michael een brief.
Wordt wi'olgd.