DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN. No. 57. WOENSDAG 9 MAART 1910. 7e JAARGANG. BUITENLAND. FEUILLETON. Quinnion de Philosoof. Hoofdredacteur 3£. Gr. RIJKERS. §Ji Bureau BREEDESTRAAT 18. Telefoon Interc. 62. ABONNEMENTSPRIJS Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad f4.—. Franco per post id. f6.60. Per 3 maanden id. fl.Franco per post id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f0.05. PRIJS DER ADVERTENTIEN Van 1 tot 5 regels f0.40. Voor iederen regel meer f0.08. Buiten het Kanton Amorsl'oort per regol f0.10. (Bij abonnement belangrijke korting.) Tot plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Algomeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentiebureau D. Y.ALTA,Warmoesstraat 76-78 te Amsterdam. DE KIESRECHT „WANDELING." Het staat wel vast dat de politie te Berlijn een nederlaag heeft geleden, in dien zio, dat de sociaal-democraten haar hij den neus gehad hebben. De lezers weten dat de politie Zaterdag morgen beloofde de kiesrechtwandeling Zondag in het park van Treptow te verhinderen. De Vorwarts, dat bericht weergevend, zette er niets anders ouder dan „Morgenmiddag tusschen één en halftwee". Maar intusscben werd vanwege de leiders aan de be- toogers meegedeeld dat niet het park van Treptow, maai de Grosser Stern een piein waar de tramlijnen die door het park loopen, samenkomen in den Tiergarten de plaats van sa menkomst zou wezen. En zoo was het gevolg dat, terwijl er een ontzagwek kende macht politie-agenten op de been was bij het park van Treptow, om een kleine zes duizend menscheu er buiten te houden, in den Tiergarten, waar er ongeveer lOü.OOO samen stroomden, geen politieman meer dan anders te zien was. Van wijziging der plaats van samenkomst was den pre sident van politie niets ter oore ge komen Tegen twee uur in den middag was het stampvol bij de Siegesallee en het rijksdaggebouw. De menigte was rus tig, maar zong sociaal-democratische liederen. Opeens werd voor de zooge naamde Siegessaule een roode vlag gezwaaid, een signaal dat van het hek voor het rijksdaggebouw terstond werd beantwoord. Op hetzelfde oogenblik klonken uit de menigte luide kreten voor het algemeene kiesrechtvoorts „Weg met de joukers, weg met Betbman-Hollwegen zoo meer. Toen stormden een aantal agenten te paard VAN GUT BOOTHBY. 9) Ik weet natuurlijk niet, waar ik slapen zal, antwoordde ik somber, terwijl ik naar den donkeren hemel keek. Wat meer zegt, ik begin een gevoel te krijgen, of mij dat niet veel schelen kan een of andere portiek, waar ik beschutting kan vinden, denk ik. Het doet er niet veel toe waar, als je heelemaal ten einde raad bent. Jonkman, zoo moet je niet pra ten, antwoordde mijn metgezel ern stig. Een jongeling van uw leeftijd en opvoeding zou zich zoo laten ter neerslaan Kijk naar mij, mijnheer, kijk mij maar eens goed aan. Bjj die woorden zette hij zijn borst op en wierp zijn schouders achteruit. Ik heb ook den strijd gekend, en zie nu waarheen hij mij gebracht heeft. Onze oudste firm int zei nog verleden Donderdag tot mij„Garrid- ge," zei hij, „je bent van onschatbare langs het rijksdaggebouw op het pu bliek in, dat ijlings vluchtte. Niette min kreeg menigeen een klap met de sabel of een trap van een paard, waardoor hij onderstboven tuimelde. Op een fluitsignaal kwam een tweede kavalkade ruiters voor den dag, die op d.ezelfde wijze in een ander deel van het park de rust trachtte te her stellen. Maar de twee charges had den geen uitwerkingde menigte week niet van de plaats en voortdu rend hoorde men het: „Weg met de jonkers, leve het algemeene kiesrecht!" door de lucht daveren. En tusschen die menschenmenigte door reed rustig een automobiel, waarin een man zat en twee in het zwart gekleede dames de man sprak voortdurend tot het volk en zwaaide een rood boek heen en weer. Het volk om hem heen ju belde als hij kwam het was de so cialist Karl Liebknecht. De geheele betooging duurde ander half uur. Veel gesproken werd er niet, want dat wist de politie te verhin deren. Het „Berliner Tageblatt" staat vol met brieven van menschen, die schrij ven hoe ze heel rustig een wandeling in den Tiergarten gildon gaan maken en opeens door d i politie werden beetgepakt, mishandeld, geslagen en als ze zich verweerden of protesteer den eenvoudig werden gevangen ge nomen. Een koopman beweert, dat hy tijdens zijn gevangenschap dermate door de poli ie werf mishandeld, dat hy terstond naar een dokter moest. Een dame die naar het station in Treptow wilde gaan, werd onverhoeds door de politie tegen den grond ge slagen. Kortom, wanneer men dit blad leest, krygt men den indruk, dat tegenover het voorbeeldige gedrag der menigte die zich aan niets anders schuldig maakte dan aan een vreed- waarde werkelijk onschatbaar." Neem dat goed in u op, dat hij wer kelijk die woorden gebruikte. Als ant woord zei ik hem, dat ik geen hooger loftuiting begeerde. Maar dat wilde ik nu eigenlijk niet zeggen. Luister nu als 't u blieft eens goed naar het geen ik u nu zal zeggen. De inlichting, die ik u nu zal geven, kan u moge lijk van dienst zijn. Omdat hij blijkbaar eten arm was als ik, begreep ik niet, wat hij mjj te vertellen kon hebben, dat mij zou kunnen helpen. Maar omdat het niet erger met mij kon worden dan het op dat oogenblik was, liet ik hem zijn gang gaan, en verzekerde hem, dat ik giaag zou luisteren naar hetgeen hjj mij te zeggen had. In uw omzwervingen hier in deze groote stad heeft u zeker Wapping wel eens bezocht? Ik antwoordde, dat ik daarvan wel eens gehoord had, maar dat ik nooit het genoegen had gehad er mee ken nis te maken. Ik wist echter, dat het op een of andere manier in verband stond tot de dokken en tot de scheep vaart, maar dat was ook ongeveer alles. Mijn metgezel scheen er echter wat ernstiger ovei te wilen spreken. zaam gezang, de politie van haar kant willekeur en ruwheid stelde. De agen ten schijnen de opdracht gehad te hebben met takt en terughoudendheid op te treden zoo schryft het „Ta geblatt" helaas, die opdracht heeft weinig uitwerking gehad. De heer von Jagow zegt in zijn communiqué dat de openbare meeuing de sociaal democratie moet toeroepen „Tot hier toe en niet verder," maar de open bare meening staat in Berlijn geheel aan den k nt der kiesrecht-wandelaars en indien ze het recht en de macht had iemand een „tot hiertoe en niet verder" toe te roepen, dan zou zij van die bevoegdheid ongetwijfeld tegenover den heer Jagow en de Berlynsche politie gebruik maken. DUITSCHLAND. De „Vorwarts" zal vervolgd wor den wegens opruiing tot ongehoor zaamheid aan een ambtelijk bevel, d.ior het bevoegde gezag gegeven. Im mers, de betooging in het Treptower- park was verboden en de „Vorwarts" riep het publiek op, haar toch te hou den. Dat is onjuist, antwoordt het sociaal democratische orgaan; er was geen bevel gegeven, er was enkel een toestemming geweigerd tot het hou den van een ve gaderingdat is geen bevel en dus kan er tegen een bevel niet zyn opgeruid is de vervolging gegrond, dan moet het verbod waar tegen opgeruid is bestaan in dat om een wandeling te maken in het park van Treptownu, sinds wanneer is het verboden in dat park te wande len De ietwat conservatieve bladen noemen die redeneering natuurlijk sophistery, maar ze geven toe dat bet de vraag is, of de president van po litie wel bevoegd was de toestemming te weigerenindien zulks niet het geval ware, zou natuurlijk ook de Geen samenzweerder, die den val van een monarchie besprak, had indruk wekkender kunnen doen dan hij op dit oogenblik. Evenals een poosje te voren, kwam hij op zyn teenen en met zyn vinger op de lippen naar mjj toe. Ga zoo spoedig mogelijk naar Wapping, zei hij, anders zoudt ge misschien te laat komen. Vraag den weg naar Pouncet Street. Daar is aan het andere eind een gebouw dat vroeger een kapel was. Aan den linkerkant als u de straat ingaat is een lange steenen muur, u moet met den rug daar tegen aan gaan staan en uw beurt afwachten. Dat is de gewoonte, mijnheer, de gewoonte 1 Mijn beurt, waarvoor vroeg ik. De honger en de koude hadden mij zeker wat verstompt, ik begreep ten minste heelemaal niet, wat hij toch eigenljjk meende. Wel, natuurlijk om in de kapel te komen, antwoordde bjj. Het is de Zending van de Helpende Hand zoo wordt dat genoemd en zij geven u een kop warme koffie en een stuk brood met bet recht daar den naeht door te brengen. Het is niet veel, maar bet is beter dan een toch- „Vorwarts" niet strafbaar zijn. Hoe het ook zjj, de Duitsche rechters kennende, mag men voorspellen dat de verantwoordelijke redacteur, Theo- dor Barth, voor een paar ma nden achter slot en grendel gaat. FRANKRIJK. Het is een merkwaardig verschijn sel dat zoovele beteekende mannen in het Fransche parlement zich bij de aanstaande verkiezingen niet meer candidaat zullen stellen. Nu weer de bekende Labori. Hg heeft zyn beweeg redenen in de Matin blootgelegd. Ze komen hoofdzakelyk daarop neer, dat de werkwijze der Kamer hem zoo geheel niet aanstaat. Van het parle mentaire initiatief, zegt bjj, komt niets terecht, voorzoover het zaken van algemeen belang aangaat, en voorts werkt de Kamer steeds zonder ordelijkheid en regelmaat, ja dikwijls zelfs zonder ernst. De afgevaardigden zijn afhankelijk van de ministers, wier hulp ze telkens noodig hebben om de belangen hunner kiezers te bevorderen, den kiezers recht te doen wedervaren, hetgeen bij de Fransche politieke zeden een gunst is geworden. En niet alleen de regeeringsparty, ook de oppositie spaart daarom de mannen van het bewind. En toch is niemand minder machtig dan de mi nister, want bewijst hij de gevraagde diensten niet dan verliest hij den steun der partij I Zoo bestaan er tus schen ministers en partijen duizend ban den van wederzjdsche dankbaarheid. Men begrjjpt wat er bjj zulk een toestand van het eigenlijke „werk" terecht komt. De Rechtbank te Lorient ver oordeelde 12 gewezen Capucjjner monniken, die in het geheim een nieuwe nederzetting hadden gevormd, tot geldboeten vao 50 h 500 frs. tige stoep, jonge man, deze verzeke ring van Octavius Garridge mag je gerust voor waar aannemen. Ik had geen reden aan zyn woor den te twijfelen, en om dat alles te verkiezen zou zjjn boven een nacht zooals de laatste, besloot ik onver wijld den weg in te slaan naar Wap ping, om mjju geluk te beproeven. Ik bedankte hem van ganscher har te voor deze inlichtingen en maakte mij klaar om mijn reis te beginnen. Het ga u goed' zei hjj. Als u binnen weet te komen, neem mijn raad dan ter harte en kies den hoek aan het eind van de kamer' het verst van de deur, omdat er aan den ande ren kant een venster gobrokén is en het daar afschuwelijk tocht. Ik weet het, want ik heb het geprobeerd. Vaarwel. Het excentrieke vriendelijke manne tje wuifde met zjjn hand naar mjj en liep langs den oever der rivier den kant uit van het Huis der Afgevaar digden. Ik keek hem een oogenblik na en liep toen op mijn beurt zoo vlug als ik kon den kant uit van dat geheim zinnige stadsgedeelte, dat mij, naar ik hoopte, voedsel en een nachtver blijf zou bezorgen. (Wordt vervolgd).

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1910 | | pagina 1