DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
No. 85.
WOENSDAG 13 APRIL 1910.
7e JAARGANG
BUITEiNLANP.
FEUILLETON.
Quinnion de Philosoof.
BINNENLAND.
DE EEMLANDER
Hoofdredacteur B>. Q-. RIJKENS.
ABONNEMENTSPRIJS
Per jaar met geïllustreerd Zondagsblad f 4.Franco per
post id. f 5.60. Per 3 maanden id. 11.Franco per post
id. f 1.40. Afzonderlijke nummers fO.Oö.
Bureau BREEDESTRAAT 18. Telefoon Interc. 62.
FRIJS DER AD VERTEN TIEN
Van 1 tot 5 regols f 0.40. Voor iederen regel mee f 0.08.
Buiten hot Kanton Amersfoort per regel f0.10. (Bij
abonnement belangrijke korting.)
Tot plaatsing van adverttntiën en reclames van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Algemeen Binnen- en Buiteniandsch Advertentiebureau O.Y.ALTA,Warmoesstraat 76-78 te Amsterdam.
DE PRUISISCHE KIESRECHT-
BETOOGINGEN.
Niet alleen in Berlijn, maar ook in
tal van andere, groote en kleine
plaatsen zyn Zondag kiesrecht-
betoogingen gehouden, en alom is het,
zonder dat de overheid ook maar het
minste of geringste meehielp, voor
beeldig rustig afgeloopen, dank zy de
uitnemende voorbereidende maatrege
len der leiders en den verregaanden
zin voor tucht in hunne gelederen. De
ordelijkheid waarmee in Berlyn de
200.000 betoogenaars naar en van de
betoogingen in Friedrichs- en Hum-
boldtshain en het Treptower Park
werden geleid, heeft de bewondering
gewekt van partijgenoot en tegen
stander. Nergens was een agent te
zien en toch was ei geen oogenblik
gevaar voor verstoring der ordede
sociaal-democratische ordebewaarder
trad met dezelfde strengheid op als
anders de Pruisische olitieagent in
de Berlijnsche straten. In groepjes
van honderd man werden de betoogers
door een ordebewaarder naar de be-
toogingsplaats gebracht, die hun (naar
gelang van de ligging van hun woon
plaats) door het bestuur was aan
gewezen. Er werd niet geschreeuwd,
niet gezongen, niet met vaandels ge
zwaaid. Op de bijeenkomsten zelf
was natuurlijk slechts voor enkelen,
die heel dicht bij de redenaarstoelen
stonden iets te verstaan.
Opmerkelijk is de beschouwing van
de nationaal-liberale Kölnische Zei-
tung over deze voorbeeldige taktiek
der socialisten. Die heeft zijn goeden
en zjjn kwaden kant, zegt de Köl
nische. Aan den eenen kant is het
niet goed, omdat discipline macht be
duidt (zie het Duitsche leger) en de
VAN
GUY BOOTHBY.
Staat moet vreezen voor macht bij
de sociaal-democraten. Maar aan den
anderen kant mag men verheugd zijn,
want de ergste gruwelen zijn in den
loop der geschiedenis gepleegd door
het volk dat niet meer aan zijn lei
ders gehoorzaamt. Zoolang het ddt
doet, behoeft men niet het ergste te
vreezen.
DUITSCHLAND.
Men zal zich herinneren, dat bij de
jongste hervorming der Rijksfinanciën,
door de Regeering een „aalmoes" van
50 millioen aan de jonkers, die op
hun goederen alcohol stookten, werd
cadeau gedaan in den vorm van vrij
stelling van belasting.
Dientengevolge had het partijbestuur
der sociaal-democratie een boycot uit
geschreven van den alcohol.
In het begin werd dit besluit van
verschillende zijden met een ongeloo-
vig lachje begroet.
Thans echter blijkt uit de statistiek,
dat dit boycot-besluit zijn invloed op
voor de branders gevoelige wijze heeft
uitgeoefend.
Het verbruik van alcohol in het
Duitsche Rijk is sedert October j.l.
met 332.866 liter verminderd.
Dit resultaat is stellig niet onbe-
teekenend.
BELGIË.
De regeering heeft een wetsontwerp
voorbereid, waarbij aan de ambteoa-
ren en arbeiders bij de spoorwegen,
de post en de telegraaf slechts een
beperkt stakingsrecht wordt toege
kend.
De beambten hadden in verband
daarmede het plan opgevat te Brussel
door een groote straatb:tooging de
aandacht van het publiek te vestigen
op hun wenschen tot lotsverbetering.
De minister heeft, zoodra hem dit
voornemen ter oore kwam, zijn on-
34)
Dat is, geloof mij, een van de wei
nigen voordeelen, verbonden aan een
positie zooals de mijne. Er zoo slecht
aan toe te zijn, dat het eigenlijk niet
erger kan. Maar kom, ik laat u hier
maar in de kou staan. Goedennacht
en nogmaals hartelijk bedankt voor
uw gastvrijheid. Het zal lang duren,
eer ik dezen avond vergeet.
Voor ik verder nog iets tegen hem
kon zeggen, want ik wilde graag we
ten, waar ik eens wat van hem zou
kunnen hooren, was hij weg gewan
deld en verdween in een zijstraat, in
de richting van Leicester Square. Ik
beu niet overgevoelig, maar ik kon
toch een zucht niet weerhouden, toen
ik aan hem dacht. Hij was de levens
reis begonnen, toegerust met alles,
wat een gelukkige reis voorspelt;
toch was die belofte door een of ande
ren tegenspoed niet vervuld. Wat zou
het einde daarvan zijn? Het was on
mogelijk vooruit te zeggen.
Zoo met mij zelf redeoeerend, ging
ik langs den Charing Crossweg, stap
te daar in een cab en reed naar huis.
Of mijn overpeinzingen over de moei
lijkheden van mijn gast van daar
even er verantwoordelijk voor waren
kan ik niet zeggen ik weet alleen
dat ik leed onder een ernstige bui van
zwaarmoedigheid, die m(j maar niet
wilde verlaten. Omdat ik bever niet
met de cab op het plein wilde komen,
stapte ik op den Gray'sInnweg uiten
wandelde vanda ,r naar huis.
Het was intusschen bij half drie ge
worden en een he;l koude morgen.
Behalve twee politieagenten, die met
elkaar stonden te praten op den hoek
van een straat, een dronken man, die
zijn best deed tegen den muur van
een huis overeind te blyven, en een
groote hoeveelheid katten, was het
of ik de groote stad voor m(j zelf al
leen had.
Voor het huis aangekomen, liet ik
mij zelf in, want Quinnion had mij
een huissleutel gegeven, opdat ik al
tijd kon komen en gaan zooals ik
verkoos.
Het electrisch licht in do zaal
brandde, maar het vuur was al lang
dergeschikt6n per circulaire gewezou
op het reglement dat dergelijke mani
festaties verbiedt.
Daar dit verbod groote ontevreden
heid verwekte onder de beambten,
besloten hun afgevaardigden een on
derhoud te vragen met de hoofdamb
tenaren. Dit leidde tot hun onder
werping aan den ministerieelen wil.
Maar nu heeft de Boud van ge-
pensionneerde ambtenaren zich met
de regeling der betooging belast, on
afhankelijk als deze is van eenigen
druk van boven. De actieve beambten
zjjn uitgenoodigd hetzij persoonlijk
deel te nemen, hetzij zich door hun
vrouwen te doen vervangen.
Leden der linkerzijde zullen de re
geering interpalleeren over het verbod
tot het houden der straatraanifestatie.
FRANKRIJK.
In Toulon is kapitein Robert, offi
cier der intendance, in hechtenis ge
nomen onder verdenking van allerlei
materialen voor de te bouweo kazerne
verduisterd te hebben. Er schijnen
behalve deze officier, een heele reeks
aanzienlijke zakenmannen uit de stad
bij het schandaal betrokkeu te zjjn,
o.a. de leveranciers. Noble en Guerre,
die echter ontkennen.
PERZIË.
De Perzische regeering heeft een
uiterst belangrijke beslissing geno
men. Ze heeft den Engelschen er,
den Russischon gezant aangezegd dat
ze niet bereid is de leening dezer
mogendheden op de gestelde voor
waarden aan te nemen. De reden is
dat die voorwaarden van politieken
aard zijn en niet alleen de zekerheid
voor het terugbetalen van het ge
leende geld betreffen. Met andere
woordende regeering in Teheran
verzet zich tegen de inmenging van
Rusland en Engeland in de binnen-
laudsche politiek van Perzië.
De diepere oorzaken van deze be
slissing zijn gelegen ten eerste in
den steeds stijgenden afkeer welken
men iu Perzië tegenover Rusland
koestert, en ten tweede in den bete
ren toestand van de Perzische schat
kist. Deze laatste is te danken aan
het besluit, zoo noodig de krooDju-
weelen te verkoopen en aan de stij
gende inkomsten, een gevolg van het
betere beheer der financiën.
Een incident in een Raad.
Maandagavond was de Raad van Eind
hoven bijeengeroepen om do bekende
schoolquaestie nog eens te bespreken.
Daarbij deed zich het volgende inci
dent voor
Het lid Verhagen verklaardo uit
bevoegde bron vernomen te hebben,
dat B. en W. doende waren, eene ver
betering van het openbaar onderwijs
voor te bereiden.
Naar de bevoegde bron nader go-
vraagd wees hij als zoodanig den ge
meente-secretaris, den heer Van Vorst,
aan. Deze zou tevens verklaard hebben,
dat hem altijd door het college van
B. en W. verboden was, den Raads
leden inzage van bijzondere stukken
te geven die nog niet aan de orde
waren. De burgemeester was na dit ge
zegde zichtbaar getroffen,en verklaarde
vol verontwaardiging, dat nimmer een
dusdanig verbod van dat college is
uitgegaan en dat de secretaris thans
het vertrouwen van het college van
B. en W. heeft verloren. Onmiddellijk
hierna vroeg het lid De Haes het woord
en verklaarde, dat hij de tolk meende
te zijn van het grootste gedeelte der
Raadsmeerderheid, wanneer hij den
uitgedoofd. Toen ik beneden alles
had gesloten, drukte ik tegen den
knop in het paneel, en de deur, die
de trap verborg, schoof vlug terzijde
weg.
Op het portaal aangekomen, be
merkte ik, dat er nog licht brandde
in de studeerkamer, en daarheen J
richtte ik mijn schreden, om de oor
zaak daarvan op te sporen.
Zooals ik verwachtte, was het
Quinnion zelf, bij was blijkbaar aan
het werk geweest, maar was nu in
zijn stoel vast in slaap gevallen, met
zijn hoofd rustend op de armen, die
gevouwen lagen op zijn lessenaar.
Terwijl ik daar naar hem stond te
kijken, ontsnapte hem een zware zucht,
gevolgd door nog een en nog een.
Deze werden gevolgd door enkele
weinig gearticuleerde woorden, die ik
niet kon verstaan. Op eens hief hjj zijn
hoofd op, wendde zijn blik naar de
zoldering en strekte zijn armen als
smeekend uit.
Genade, genade, mompelde
hij, en Uk merkte op, dat groote
zweetdroppels op zjjn voorhoofd ston
den. Is er niemand die genade met
my wil toonen?
Toen liet hy zijn hoofd weer vallen
op zijn gevouwen armen.
Hij was blijkbaar aan het droomen,
en de droom scheen hem als een nacht
merrie te benauwen. Of het al dan
niet het gevolg was van de geheim
zinnige zaken, die hem genoodzaakt
hadden, mij in Pall Mali te verlaten,
dat kan ik niet zeggen, ik weet al
leen, dat het mij onuitsprekelijk trof.
De mau was zoo edelmoedig en
voortdurend zou vriendelijk tegenover
mij geweest, van het oogenblik af,
dat ik hem voor het eerst ontmoet
had, dat het my pijn deed, nu hy
zorgen had, daar machteloos tegen
over te staan. Een oding was heel
duidelijk, en dat was, dat ik hem
wakker moest maken. Hy kon daar
niet blijven liggen slapen, maar hoe
kon ik dat doen zonder hem bet idéé
te geven, dat ik hem zoo had ge
vonden
Terwijl ik dit bij zelf overwoog,
stond hij tot mijn grooten schrik en
verbazing van zijn stoel op en bleef
vlak tegenover mij staan. Zijn oogen
waren nog gesloten en zijn ademhaling
ging zwaar.
(Wordt vervolgd).
