Donkere Schaduwen DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN. No. 132. 7e JAARGANG FEUILLETON. DONDERDAG 9 JUNI 1910. Hoofdredacteur R G. RIJKEN S. Arbeiderswoningen in Engeland en Duitsckland. BUITENLAND. ABONNEMENTSPRIJS Per jaar mot geïllustreerd Zondagsblad f 4.—. Franco per post id. ff>.60. Per 3 maanden id. f 1.Franco per post id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f0.05. Bureau BREEDESTRAAT 18. Telefoon Interc. 62. PRIJS DER ADVERT ENTIEN Van 1 tot 5 regels f0.40. Voor iederon regel meer f0.08. Buiten het Kanton Amersfoort per regel fO.10. (Bij abonnement belangrijke korting.) Tot plaatsing van advertentittn en roclames van buiten hot kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend'' gerechtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentiebureau D.Y.ALTA,Warmoesstraat 76-78 to Amsterdam. Engeland en Duitschland zijn wel de beide landen, die tegenwoordig het meest tegenover elkaar gesteld en nut elkaar vergeleken worden, waarbij men elkaar over en weer afbreekt en verheerlijkt. In Duitschland pleegt men den Engelschman dan zijn vrije staatsleven te benijden, terwijl Enge land zich de Duitsche sociale wetge ving steeds meer tot voorbeeld gaat stellen en de Engelschman bovendien met angst een voortvarendheid in het Duitsche handels- en industrieleven begint op te merken, waartegen zijn langzaamheid het in de toekomst wel eens zou kunnen afleggen. Men heeft den laatsten tijd onder het buitenlandsch nieuws kunnen le zen, hoe Engelsche arbeiders de toe standen onder hun klassegenooten in Duitschland zelf zijn gaan opnemen, hoewel een dergelijk onderzoek al zeer critisch door bevoegden geschieden moet om betrouwbare conclusies te verkrijgen. In werkelijkheid is het immers zeer moeilijk om uit te ma ken of nu de Engelsche dan wel de Duitsche arbeider er beter aan toe is, daar het, eenige nadeelige verschil tegen een voordeel van anderen aard opweegt. Wij willen nu eens wijzen op het woningvraagstuk, dat in Engeland op juister wijze is aangepakt dan in Duitschland. Professor Eberstadt heeft Naar bet Duitsch DOOR PAUL HENK ES. 3) Juist, daar steekt het wapen nog! fluisterde de rechter van in structie, die eveneens vlak bij het bed was komen staan, terwijl de overige beambten meer by den ingang van de kamer bleven staan. Voorzichtig greep de arts het wa pen hij het heft, maar hij moest al zqn kracht aanwenden, om het uit de wond te trekken. Het wapen is door een b -kwame hand gebruikt! hernam hij toen, terwi)l hij, ia het afgeveegd te heb ben, het wapen aan deo rechter van instructie overreikte. Deze bekeek het kleine, alleen aan de punt even gespleten instrument met onderzoekenden blik. Het is een even ongewoon als verschrikkelijk wapen, zei hij, het onlangs te Berlijn over de Duitsche en Engelsche arbeiderswoningen een voordracht gehouden, deze metelkaar vergeleken en op den voorsprong ge wezen, die de Engelschen in dit niet alleen voor het sociale, maar ook ethische leven der arbeiders, naar hij zeide, belangrijke vraagstuk op de Duitscbers hebben. Prof. Eberstadt onderscheidt dan drie momenten als beslissend voorde ontwikkeling van den woningbouw den aanleg der straten, den bouwvorm vau het enkele huis en het grond- crediet. Wat het eerste betreft, het stelsel der breede en daarom dure straten, zooals men ze in Duitschland dikwijls heeft, brengt ook op tamelijk groo- ten afstand gelegen paralelstraten en daarmee ook groote blokken huizon mede, die wel intensief en hoog be bouwd moeten worden. Zoo ontstaat daD de Duitsche grootsteedsche huur kazerne met haar iederen zonnestraal zorgvul lig afsluitende hofwoningen. De Engelsche arbeiderswijken wor den door smalle maar talrijker stra ten doorsneden, die een verdeeliDg van het geheel in kleinere huizen blokken mogelijk maken. Zoo is de woonkolonie bij Londen geheel syste matisch in verkeers- en woonstraten gescheiden, met aanleg van tuinen en met de gelegenheid voor de ar beiderskinderen buiten de huizen zon der levensgevaar te spelen. In vergelijking daarmee zijn de arbeiderswoningen te Berlijn gedu- instrument aan alle kanten bekij kend. Dat is zoohet is blijkbaar een gravet'rmesje, zooals door metaalbe werkers dikwijls gebruikt wordt, zei de arts. Het -schijnt inderdaad uitnemend goed staal te zijn 1 Wat is dat? vroeg de rechter van instructie plotseling weer. Hij had vol aandacht naar het kun stig ingelegde heft van het werk tuig gekeken. Kom eens hier kijken, dokter. Daarbij wees hij opeen klein metalen plaatje aan het einde van het wapen. Hier staan kunstig dooreengeslin- gerd de letters C. B. gegraveerd! De arts keek er aandachtiger naar. Waarlijkbevestigde hij. Da ander keek om en wenkte een in 't zwart gekleederi heer nader te ko men. Och, mijnheer de commissaris, wil u het instrument in bewaring ne men zei hy, waarop hjj zich van het lijk afwendde en aandachtig de slaapkamer opnam. Deze was in tegenstelling met het van een hevigen strijd getuigend doorwoelde bed neljes in orde. Een verzameling groote en kleine medi- cij nflescl.jes stond op een naast het rende de laatste jaren weinig beter geworden. Alleen in Steglitz schijnen goede beambtenwoningen op coöpo- ratieven grondslag gebouwd te zijn. Ook in het Westen van Duitschland heeft men in de groote arbeidersko loniën in het Rijnland en in West- falen iets goeds in die richting vol bracht. Men zal echter in het algemeen in dit bouwvraagstuk weinig berei ken, als geen ander kapitaal voor den bouw van de woningen wordt aan gewend. Zoolang dit speculatiekapi taal blijft, en hooge renten daarvan worden verlangd, kan men geen groote verbetering verwachten. Daarom moeten de verspreide en geringe krachten der geldelijk belang hebbenden worden bijeengebracht om op broederen grondslag iets tot stand te brengen. Het coöperatieve beginsel kan hier ruimo toepassing vinden. DE PAUS EN DE PROTESTANTEN. De Duitsche pers gaat voort met uiting te geven aan de misnoegdheid over de encycliek. De Al-Duitsche Tag- liche Rundschau, de conservatieve Reicbbote, en de vrij-conservatieve Post, herinneren er zelfs aan, dat er in het Duitsche strafwetboek een ar tikel bestaat, waarin tot drie jaar gevangenisstraf wordt bedreigd tegen een ieder, die zich over een er kenden godsdienst beleedigend uit laat. De Reichsbote schrijft, na een op somming te hebben gegeven van de bed staand tafeltje. Waar leidt deze deur heen z i de rechter van insrtuctie weer tot den dienaar. Naar de werkkamer van mijn meester, waar ook de brandkast staat, zei deze, vol zichtbare ont steltenis naar het lijk van zijn vroe- geren heer kijkend. De rechter van instructie ging het kleine kamertje binnen, waarvan de geheele stoffeering bestond uit een massieve brandkast, benevens een eikenhouten tafel eu eenige leuning stoelen. Ook hier was naar 't scheen alles in de beste orde. De brandkast was op slot, maar op deu ondersten rand waren spatten van kaarsvet, die tot op het kostbare Srayrnaasch ta pijt doorliepen Op de schrijftafel lag niets dan een vloeiboek en een bron zen scbrijfgarnituur. Beide voorwer pen maakten echter den indruk, alsof zij in langen tijd niet gebruikt wa ren. Is de heer Von Eugler langen tijd bedlegerig geweest vroeg de rechter van instructie verder. Mijn heer lag nu al voor het tweedejaar bijna voortdurend op bed, antwoordde de gevraagde. Hield men hem voor rijk? „niet te qualificeeren aanvallen des onfeilbaren Pausen en de uadeelen, welke door den intocht der Jezuïeten werden geleden o.a. het volgende „De beteekenis der Pauselijke en- cykliek is duidelijk genoeg en alle jezuïetische en Roomsche interpreteer- kunst die men achteraf zou beproeveD, zal de beleediging welke aan de her vormers en de Protestantsche Vorsten zijn aangedaan, niet vermogen uit te wisschen." De Deutsche Tageszeiting, die meer de voorzichtigheid tegenover de Room sche coalitie broedera in het oog houdt, uit zich wat gematigder, doch ver klaart uïettemin, dat de Regeeriug niet zonder protest de voor Duitsch land beleedigende uitdrukkingen, dooi de hoogste autoriteit van het Katho licisme gebruikt, kan laten passeeren. Volgens de Matin wordt in parle mentaire kringen te Berlijn verteld, dat de Rijkskanselier Von Bethmann een onderhoud had met den Keizer, waarin werd besloten, dat de Duitsche gezant bjj het Vaticaan stappen zou doen, om te verkrijgen, dat namens den Paus de een ot andere verklaring werd afgelegd, waardoor de publieke opinie in Duitschland tot rust werd gebracht. Verder is besloten, dat de heer v. Bethmann zelf zon antwoorden op de interpellaties, welke naar aanleiding van de encycliek in het Pruisische Huis van Afgevaardigden zullen wor den gehouden. Hij zou zich echter slechts bepalen tot bet uitspreken van zijn leedwezen over de bekende passages in de ency cliek, zonder eenige represaille-maat regelen te beloven. De Brunswijksche Landsvergadoring nam met algemeene stemmen een motie aan, die.protest aarrteekent tegen den smaad den Duitsche Hervormers Dat was hij ook. Ik had meer malen gewichtige zend-ngen voor hem in orde te maken, ik genoot het ver trouwen vau mijn heer en moest dik wijls belangrijke sommen naar den Justitieraad Braun brengen. De laatste is immers een half jaar geleden gestorven Juist, edelachtbare. Sinds dien tijd beheerde mijn meester zijn ver mogen geheel alleen. Altijd als hij in de brandkast moest wezen, moest ik hjm op een ziekenstoel zetten, en dan droegen freule Dora en ik hem samen uit de slaapkamer hierheen. Wij moesten hem altijd vlak voor de kast neerzetten en dan de kamer uitgaan, wij moesten zelfs de deur achter ons op slot doen. Zoo hnd mijnheer het ééns en voor altijd bevolen hjj wilde geheel ongestoord blijven. U w overleden meester was zeker zeer wantrouwend? Hjj was de voorzichtigheid zelf I En waar was u vannacht? Ik had verlof gekregen I Van mynheer de baron zelf (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1910 | | pagina 1