DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
No, 286.
WOENSDAG 7 DECEMBER 1910.
7e JAARGANG
BUITENLAND.
REQUIEM VAN 8GAMBATI.
BINNENLAND.
DE EEMLANDER.
Hooldredacteur R. O. Bid KESS.
Abonnementsprijs
Per jaar14.Franco per
poat id. f 5.60. Per 3 maanden id. f 1.Franco per post
id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f 0.05.
Bureau: kleine H a UJ 6. Telet. latere. 18».
Prijs der Advertentiën:
Van 1 tot 5 regels f 0.40. Voor iederen regel meer f 0.08.
Buiten het Kanton Amersfoort per regel f 0.10. (Bij
abonnement belangrijke korting).
Tot plaatsing van advert, en reel, van bniten bet kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Alg. Binnen-en Buiten laudsch Advert.-bureau D. Y. ALTA, Warmoesstr. 7b. 7b Amsterdam
Frankrijk.
Wederom zijn in Frankrijk groote
manoeuvres gehouden; dit keer echter
niet, als in September, met legerkorpsen
doch met boeren en burgers, n.l. inten
dance oefeningen. Elk jaar wordt, in
eenig gedeelte van het land een mobi
lisatie gehouden van alles en allen, met
de voeding van het veld- en vesting-
leger in verband staande.
In elk kanton is een burger-commis
saris aangesteld, belast met de verza
meling en betaling van alle voorradige
voedingsmiddelen. Elk departement
beeft zijn comité, onder voorzitterschap
van den prefect, bijgestaan door een
verplegingsofficier; het comité zorgi
voot de goede werking van het samen
gestelde raderwerk, dat bij mobilisatie
in werking wordt gesteld om de op een
plaats samengetrokken troepen te kun
nen voeden met hetgeen het overige
Frankrijk opbrengt.
Dit jaar heeft de gewone mobilisatie
oefening plaats gehad in de departe
menten Gers, Tarn-et Garonne, en Lot-
et-Garonne, waar gedurende eenige
dagen het koren, graan, hooi, strooi enz.
bijeen gebracht is, in magazijn opge
legd, uitgezocht, en, in verband met
een onderstelling, verzonden.
De landbouwers verleenden gewillig
hun medewerking aan deze oefening,
hoewel zij hierdoor van den dagelijk-
schen arbeid op akker en erf werden
afgehouden.
Duitschland.
De Vorwiirts roept de sociaal-demo
craten in het district Libiau-Wehlau
op om bij de herstemming op 9 Dec.
man voor man op den vrijzinnigen
candidaat te stemmen, teneinde het
district den conservatief te ontrukken.
„Wij weten", zegt het blad, „dat de
vrijzinnige partij onze bittere vijand is,
dat de burgerij bij de verandering der
kapitalistische maatschappij on verzoen
lijk tegenover ons staat. Maar de poli
tiek van het Pruisische jonkerdom
bezwaart de arbeidersklasse zoo en be
dreigt de ontwikkeling van het Duitscke
volk met zulke gevaren, dat het hier
politieke plicht is, om den gevaarlijk
sten vijand te verzwakken*.
Zooal8 men weet, zal de afdeeling van
de Maatschappij tot bevordering der Toon
kunst den 13de December (volksavond 12
December) in „Amicitia met medewerking
van de Arnhemsche orkestvereeniging en
onder directie van den heer Petri boven
genoemd werk ten gehoore brengen.
De muziek-redacteur van de Nieuwe
Rotterdamsche Courant schrijft over dit
werk bet volgende:
„Tot het belangrijkste wat Sgambati ge
schreven heeft, wordt algemeen het bij
den dood van Koning Humbert I gecom
poneerde Requiem gerekend, het werk, dat
thans door een onzer Toonkunst-afdeelingen
(Amersfoort) in studie genomen is, een
goed voorbeeld voot de anderen.
Laat ons zeggen dat het geen in alle
opzichten geslaagd meesterwerk geworden
De studenten aan de universiteit
Innsbruck hebben staking afgekondigd,
omdat het academiegebouw zóó bouw
vallig is, dat b.v. in de aula maar een
zeer beperkt aantal personen tegelijk
aanwezig kan zijn en de regeering geen
maatregelen neemt om in dezen nood
te voorzien. De rector, prof. Kalinka,
is het met de studenten eens en heeft
alle colleges laten ophouden. De staking
zal niet ophouden, voordat de regeering
beloofd heeft zich te beteren.
Rusland.
Bekend is de anecdote van de Pufem-
kinscho dorpen in de Kriui, toen Cutliaritia
II het pas veioverde gebied bezocht. Potciu-
kin bad daar toon, met wat theatercoulissen,
bloeiende dorpen met lachende villa's laten
maken, om de ruïnen van de verbrande
en verwoeste dorpen te bedekkon, en zoo
der keizerin wat voor te goochelen.
Zoo ging het toen; eu zoo gaat hei nog.
Stolypin, de Russische minister president
en Knwoschein, de minister van landbouw,
hebben een reis naar Siberië gemaakt, en
zij hebben daarover een rapport geschreven
van 170 pagina's druks, dat aan de leden
der Doema is toegezonden.
Maar het blijkt alras, dat de mooiheden
in dat rapport beschreven, niet bestaan;
en dat de autoriteiten overal het recept
van Potemkin hebben gevolgd, oui de mi
nisters een anderen kijk te geven op de
toestanden, dan de werkelijkheid biedt.
Siberië was in feestgewaad gehuld. De
stations waren opnieuw geschilderd en ge
wit, de straten, waar de ministers doorre
den, wareu opnieuw bestraat. Overal was
het netjes, ordelijk, geregeld voor het
uiterlijk. Maar achter de coulissen
In Tomsk wilde Stolypin de gevangenis
bezoeken. De minister kreeg echter de ge
vangenc-n, in de vuile cellen opgesloten,
niet te zien. Wel werden hem de werk
plaatsen vertoond, waar nooit gewerkt wordt;
doch om hem in het idee te brengen, dat
er flink en goed gewerkt werd, weiden
wagens vol meubels uit allerlei magazijnen
aangevoerd en schilderachtig opgesteld,
terwijl bij het bezoek de directeur telkens
wist te vertellen, dat de gevangenen dit of
dat zoo goed hadden gedaan
Ook de „tuin" van de gevangenis, ge
woonlijk oen onoogeljjk, vuil plekje modder,
was voor dit bezoek door drie wagenladin
gen boomen en bloemen uit den HortU6
botanicus m een vriendelijk tuintje ver
anderd. En Stolypin moet zich zeer ver
is. Gemis van eenheid doet zich nier on
daar in den stijl gevoelen. Men hoort
soms den gansch naar Duitschcn trant
werkenden kunstenaar, die de beteekenis
van den tekst zoo scherp en zuiver mogelijk
weer te geven tracht, dan weer den minder
zorgvuldig schrijvenden Italiaan, die slechts
muziek geven wil en zich om het overige
niet sterk bekommert. Ook vallen passages
aan te wijzen die men bij den gewijden
tekst wel voornamer wenschen zou Zoo
klinkt ons de Sequenz op het „et lux
perpetua" met de heole toon-stijging (des,
es, f. g.), nogal goedkoop in de ooren.
Sgambati vertoont overeenkomst met
Verdi; een vergelijking met diens prachtige
Mauzoni Requiem ligt voor de hand. Zijn
vindiDg is niet zoo rijk, hem valt zooveel
niet in; om bet kort te zeggen: het
muzikale genie van Verdi is hem niet ge
geven. Doch beide zijn interessant, eigen
aardig. Sgambati wint het zelfs in diepte,
heugd hebben getoond over den arbeid en
de ontspanning der gevangenen. Den vol
genden dag waren echter arbeid en ont
spanning verdwenen.
B(j het bezoek aan het technologisch irn
stitunt te Tomsk waren de gebouwon ge
sloten, en geou der studenten mocht in de
nabijheid vau het instituut verschijnen.
Aan de stations werden slechts goedge-
kleede menschen, tegen hooge entrée, toe
gelaten. Nu wilde het toeval, dat in Omsk
aan het station eon grooie groep immi
granten gekomen waren mei smeekschriften.
Deze liedon werden eenvoudig in de derde
klasse-wachtkamer opgesloten, totdat de
ministerieel,e trein weder vertrokken was.
Zoo werd overal alles gedaan om de mi
nisters een goed beeld te gevou van den
toestand.
Kreta.
Op Kreta heorscht niot de zoozeer
gowenschte rust. Christelijke en Mohame-
daanschp volksvertegenwoordigers staan
met elkaar op gespannen voet, hetgeen
kalmen en welberaden lieden aanleiding
is tot ernstige ongerustheid Verder is de
verhouding tusschcn regeeriogspartij en
oppositie er niet beter op geworden
Veniselos heeft nu vanuit Athene de
Christelijke partijen vermaand zich rustig
te houden en vooral alle conflicten met
Krerenzischc afgevaardigden te vermijden.
China.
Meer eu meer komt het voor, dat rijke
Chineezen zich den staart laten afknippeo.
In de laatste dagen hebben twaalfduizend
Chineezen zich bereid verklaard deze
overbodige ouderwetsche dracht te laten
verwijderen. De anti-staart-bODd heeft veel
munt geslagen uit het geval van een stoker,
die met zijn Blaart in de raderen eener
machine verward raakte en verpletterd werd.
Dezer dagen hebben zes rijke, bejaarde
Chineezen (te zamen waren zij 494 jaar)
in bet openbaar den staart laten afknippen
op een groot feest, terwijl de muzikanten
mopjes uit de Mikado ten beste gaven.
Militaire muziekkorpsen.
Men schrijft aan de N. Ct.
Naar aanleiding van de onlangs in de
Tweede Kamer aangenomen motie, bedoe-
boheerscht de vormen nog vaster, zuiverder
en ook in zijn werk boeien breed-uitge-
spannen van banalitoit vrijgebleven melo
dieën. Kerkmuziek f
Hun, die slechts Bach en Handel kennen,
zal deze voor den lijkdienst geschreven
kerkmuziek misschien te oorstreelend naar
den zin zijn, doch het zou toch van eng
hartigheid getuigen, wilde men deze Doo-
denmis met Duitschen maatstaf meten. Is
Berlioz' Requiem geen merkwaardig stuk
kunst al voldoet het geenszins aau de
eischen die wij aan dergelgk werk 6tellen
Sgambati, hoe Duitsch gevormd ook, is
Italiaan gebleven, doch een Italiaan die
tot Mascagni staat als Wagner tot Flotow.
Alle deelen van dit Requiem zijn spon
taan gevonden en ofschoon de vorm van
de Latjjnsche Doodcnmis bewaard gebleven
is, gevoelt men toch in ieder deel een sterk
subjectieven trek; en het karakteristieke
daarvan is de neiging naar het lyrische.
lende vervorming dor muziekkorpsen bij
het wapen der infantorie in fanfarekorpsen,
z\jn door het legerbestuur van die korpsen
opgaven gevraagd omtrent do namen der
leden, het door hen bespeeldo instrument,
hun leeftjjd, den datum van inilionsttreding,
wanneer recht wordt vorkregen op pensioen,
enz.
Verwacht wordt, dat oen geheele ver
vorming nog wel een 10-tal jaron op zich
zal doen wachten, tenzij er toe wordt
overgaan de overcomplote leden der mu
ziekkorpsen op wachtgeld te stellen.
Verekn. voor vrouwenkiesrecht.
Als leden van het hoofdbestuur der
Vereeuiging voor Vrouwenkiesrecht zijn
herkozen mevr F. Van Balen—Klaar,
vice presidente, 's Gravenhage; mevr. J. Van
BuuienHuys, le secretaresse, Amsterdam
eu mevr, J. Cliffordt Kocq van Breugel,
Breda. Als nieuwe leden van het hoofdbe
stuur werden gekozen mcj. J. Van Lanschot
Hubrecht, Amsterdam; mevr. C. Mulder v.
d. Graaf de Bruyn, Utrecht, en jonkvr. S.
Wichers, Huis ter Heido.
Weduwen en weezen van Gemeente
ambtenaren.
Bij den Raad van Zwolle is ingekomen
een voorstel van B. en W tot vaststelling
der pensiounneering van weduwen en wcezen
van gemeente ambtenaren.
Tweede Kamer.
't Heeft gisteren gestormd in de Tweede
Kamer, weer naur aanleiding van de zaak
Kuyperv. Heeckeren. Als mokerslagen
kwamen thans beschuldigingen op het hoofd
van den Standaard-schrijver neer, doch doze
die vermoedelijk de bui had zien groeien,
was stilletjes aan het schrijven van drie
starren gegaan en ontbrak in de Kamer.
De minister van Buitenlandsche Zaken
had eerst den heer Patijn geantwoord, dut
in de rapporten van den heer v. Heecke
ren slechts de indrukken waren weerge
geven, welke die gezant ontving van
hetgeen er in 1904 en 1905 om hem heen
gebeurde.
Daarna antwoordde hij den heer de
Beaufort, die over de desorganisatie van
ons buitenlandsch beleid in 19011905
had gesproken. Door dat vast te knoopen
aan de zaakv. Heeckeren, overdreef hij
echter, zei de minister; één zwaluw maakt
de lente niet.
Maar de Minister wil wel zeggen dat,
Zelfs in het Die' Irae, de verschrikkingen
van het jongste gericht, heerscht, uiin of
meer weeke stemming, al ontbreken karak
teristieke contrast en niet. Overigens lijkt dit
Dies Irae ons het minst waardevolle deel
van het werk; de schildering der verschrik
kingen met de chromatische tertsen en
stijgende sextolen-figuren is wat uiterlijk,
grijpt niet aan, brengt geen nieuwe klan
ken noch kleuren. Opvallend is de homo
phone schrijfwijze, die zelfs, in de koorgo-
deeiteu volgehouden wordt; slechts een
paar keer moet de homophonie voor
kunstige volstemmigheid plaats maken.
Sgambati heeft sober gewerkt: geen
twee of drie orkesten, geen in drie of vier
groepen verdeeld koor heeft men voor dit
opus noodig; orkest in gewone bezetting,
vierstemming koar waarvan de stemmen
slechte bij ui zondering verdeeld worden
en barytonsolo, is al wat de componist
verlangt. Eenvoudiger kan het al niet.
