DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
De Tariefwet.
No. 82.
DONDERDAG 6 APRIL 1911.
8e JAARGANG.
ggnrijg
BUITENLAND.
DE
LANDER.
H oofdredactenr R. O. R IJ ME IV 8.
Bureau: KI.RINE HaAO 6. Telel. Iutere. 183.
Abonnementsprijs
Prijs der Advertentiën
Per jaar4.—. Franco per
Van 1 tot 5 regels f 0.40. Voor iederen regel meer f 0.08.
post id. f5.60. Per 3 maanden id. f 1.Franco per post
Buiten het Kanton Amersfoort per regel f0.10. (By
id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f 0.05.
abonnement belangrijke korting).
Tot plaatsing vau advert, en reel, van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Alg. Binnen-en Buiten landseh Advert.- bureau D, Y. ALTA, Warraoesstr. 76-78 Amsterdam
De Tariefwet de onzedelijkheidawet
noemt de Prov. Gron. Ct. haar is er.
Blykens de voorloopige uittreksels be
doelt zij in de eerste plaats te zijn ecu
politieke demonstratie. De regcering spreekt
immers al dadelijk den weusch uit, dat
het feit der indieniDg van de onderhavige
tariefwet ook aan hen, die in dit opzicht
(dat de opbrengst zal strekken voor de
verzekeringswetten) twijfel mochten opperen,
do overtuigiog zal schenken, dat het der
regeering ernst ia om de sociale wetgeving
tot stand te brengen.
Dit is erg politiek, al te zeer politiek
zelfs. Een wetsontwerp is toch geen ver
kiezingsmanifest, afgezien nu nog van de
vraag of degenen, waartoe deze woorden
vooral gericht zijn, het plezierig zullen
vinden, dat hun verzekering voor dezen
prys gekocht moet worden.
Intusschen het tariefweteontwerp is er.
En het grooto feit is er, dat wij met deze
tariefwet voor het eerst in lange jaren
bewast zullen gaan in de richting van het
protectionisme, Nu gaat bet niet aan bier
in enkele regels even dit geweldige vraag
stuk aan te snijden, te minder omdat het
laatste woord daarover alléén gezegd kan
worden door wie volmaakt op de hoogte
is van al de ingewikkelde invloeden welke
ten slotte den prjjs der dingen bepalen.
Dat is niemand cn dat kan niemand zijn.
Doch ook de gewone economische
gronden, die er in zoo indrukwekkend
getal zijn, willen wij voor heden onbe
sproken laten om alleen te wijzen op dat
ongelukkige gevolg van alle werken in
protectionistische richting de vei hooging
der onzedelijkheid, zij het dan dat deze
onzedolijkheid niet ligt op het in den
tegenwoordigen tijd met zooveel voorliefde
behandelde seksueele gebied.
Protectie leidt tot immoraliteit. Het is
laatstelijk nog door het Groningsche Lid
van Gedeputeerde Staten Schilthuis op
zoo'n voortreffelijke wijze uiteenzet. Van
protectie komt trustvorming, komen intriges
om verder te gaan, om met hulp van de
staatsmacht grooto verdiensten gemakkelijk
te behalen.
Dat is het geval in groote landen, waar
de protectie zooveel meer zin heeft omdat
die landen niet zelden de eigen behoefte
van den consument geheel kunnen bevre
digen, waar protectie bovendien een
krachtig wapen is in den strijd der naties.
Dat moet in dubbelo mate het geval zijn
in Nederland, dat niet in eigen behoefte
kan voorzien, dat met dat wapen niet zoo
heel veel kan uitrichten. En het zal in
dubbele mate het geval zijn, omdat in
ons land de menschen elkaar meer kennen,
omdat hier do stap van den protcctie-
verlangenden producent naar de bescher
mende regeering zooveel kleiner is, omdat
bet hier zooveel gemakkelijker gaat 0:11
met goed succes in deze richting te intri
geeren. Bovendien is hier de kans veel
grooter dat een zeer kleine kring van
producenten, ja dat iu cukele gevallen een
of twee producenten do geheele markt in
handen krijgen en daar als .alleen heer-
schers zullen gebieden. Wij zouden oninid
dellijk de artikelen kunnen noemen,
waarin voortaan die en die alleenhcerschcr
zal zijn en zeer vermoedelijk in
steeds sterkere mate zal blijven, omdat
protectie helaas altijd de kiem van verdere
protectio in zich draagt.
Waarlijk dit zou een onzedelijkheids-
wet zijn ook indien daarin niet rechten op
meel (bloem) waren voorgesteld. Doch nu
dat wel het geval is, in strijd met de zoo
vaak herhaalde toezeggingen van de
ïegeering, nu rneu nieuwe invoerrechten
gaat heffen van do grondstof voor het belang
rijkste volksvoedsel brood nu is er
wel aanleiding om te wijzen op do bittere
ironie der gebeurteuiasen, die de regcering
na zooveel zedelijkhcidsvertoon doet komen
met een wet, die de publieke moraliteit in
zoo hooge mate zul aantasten.
En dit ontwerp, dat Nederland tegenover
het buitenland gaat isoleeren, dat voor
ons beteekent het binnengaan van het
strijdperk, waar de geweldige economische
strijd der naties gestreden wordt, dat
ontwerp ingediend twee jaar voordat het
vredespaleis in Den Haag zal worden
geopend en deze stad dan als wereldhoofd
stad zal worden gequalificeerd.
Waarlijk, het is een zwarte dag, de
eerste April, waarop de regeering dit
ontwerp heeft gepubliceerd.
Ijk opstand in Albanië.
De geschiedenis van het moderne Oïto-
maansche rijk vervalt in herhalingen. Er
komen tegenwoordig weer telkens tele
grammen uit Albanië omtrent nieuwe
opstanden en gevechten. En men meende
met Albanië en de Arnauten voor goed
afgerekend te hebben!
Dat kwam hun te pas, want do Porto
heeft moeilijkheden meer dan genoeg. Met
de nieuwe instellingen zijn de meDschen
niet veranderd en de zeden niet gewijzigd.
Men heelt zich in de Albaneezeu en de
oprechtheid van hunne onderwerping blijk
baar vergist. Een deel ten minste van de
bevolking is weer in verzet en het schijnt
dat zij de wapens goed heeft weten te
verbergen Ten minste de mannen van den
stain der Malissoren, van wie telkens ge
sproken wordt, hebben kleino Turksche
afdeelingen geslagen en de berichten zeg
gen dat zij Skutari bedreigen. Wat hen
nu weer iu beweging heeft gebracht is
moeilijk te zeggen. Maar zij zijn spoedig
beleedigd en grijpen dan naar bet geweer.
Dat heeft men dezer dagen door een treu
rig voorbeeld gezien. De Duitsche bladen
hebben veel gesproken over het beklagens
waardig uiteinde van den luitenant-kolonel
i von Schlichting, die door de Porte als iu-
structeur was aangesteld voor een deel
j harer troepen. By zijn troep waren natuur
lijk Albaucczcn, want het krijgshaftige
volk is altijd sterk in het Turksche leger
vertegenwoordigd. Een dezer manschappen
heeft den zeer gunstige bekenden officier
met een geweerschot gedood. Waarom?
Waarschijnlijk omdat deze hom tijdens
eene exercitie had aaugeraakt om hem
terecht te zetten. Zoo iets is in de oogen
van de kitteloorige Albaneezen ceue iloo-
delijke beleediging. Over 't geheel kunnen
de Turksche Mohammedanen niet behan
deld worden als recruten en dan als Prui
sische recruten. Voor den Mohammedaan
is de militaire dienst een plicht, nagenoeg
een godsdienstplicht. Men dient den Sultan,
den Padisjah, zooals men den V rijdag
viert en den wijn vermijdt, als men dien
vermijdt. Die opvatting komt ten goede
aan de discipline. De officieren worden
gehoorzaamd, niet uit vrees voor straf maar
uit plichtsgevool. Maar zij vnn hunnen kant
moeten de soldaten dan ook ontzien. De
Islam is zeer democratisch. Alle trouwe
Mohammedanen zijn gelijk en vormon een
groote familie. Zoo zyn de soldaten gewoon
als kameraden door de officieren behau-
deld te worden. De oudere bovendien zijn
personen van zeker gewicht. Zij hebben
in het dorp, waar zjj tehuis behooren, mis
schien viouw en kinderen; zij zijn patriar
chen Zij zijn trotsch op die waardigheid.
Met hunne stemming, mot hunne voor-
oordeelen moeten hunne chefs rekening
houden en de Turksche officieren doen
dat. Zy zorgen wel hunne oudergeschikten
niet te krenken, want zij weten welke
de gevolgen zullen zyn: een geweer
kogel. Het schijnt dat er onder de jonge
officieren zekere neiging bestaat om te
breken met die patriarchaio verhoudingen
en eeoe min of meer Duitsche discipline
in te voeren. De moord op den Duitschcn
instructeur is ccne waarschuwing. Het
schijnt dat de Albanees onder zijn bevel
het vooral kwalijk nam, dat hy terecht
gewezen was in het bijzijn van jongere
kameraden. Dat eischte naar zyne opvatting
wraak Hij zou zich niet weer in zijn dorp
hebben durven vertoonen na zulk een
smaad ondervondeu en niet gewroken to
hebben.
Zoo zijn de zeden van het merkwaardige
volk, dat nogmaals de wapens heeft opgo
nomen tegen de nieuwe Turksche regeering.
Zij heeft de middcleu om Albanië tot rust
te brengen, maar de rust duurt niot lang.
Belqie.
Met 78 tegen 48 stemmen en 10 ont
houdingen heef de Kamer een wetsontwerp
aangenomen, waarbij aan do Limburgers
en Luxemburgers de Belgische nationali
teit, die zij sedert de verdragen van 1839
hadden verloren, wordt teruggegeven.
Art. I van deze wet geeft aan nakome
lingen vau Limburgers en Luxemburgers
het recht oui binnen een tijdsverloop van
twee jaren te oischen als Belgen erkend
te worden, ook al hebben hunne voor
ouders hunne domicilie niet verplaatst naar
België, teneinde te genieten van de voor
deden van art. 1 van de wet van 4 Juoi
1839.
Het wetsontwerp bepaalt bovendien, dat
ieder, die het Belgische burgerrecht heeft
verloren, doordat hij verzuimd heeft de
gevorderde verklaring af te leggen, of
doordat hy een ongeldige of onvolledige
verklaring heeft ingezonden, do Belgische
nationaliteit zal kunnen herkrijgen door
het vervullen van de voorgeschreven for
maliteiten binnen een bopaalden tormijn.
De liberale afgevaardigde Mechelynck
verklaarde, dat het wetsontwerp eon poli
tieke streking heeft, eu dat do eigenlijke
bedoeling is 250 nieuwe kiezers te kweeken,
wat do minister echter ontkende.
Mecholynck zeide daarop, onder verwij
zing naar de regels der internationale be
leefdheid, dat het niet aangaat de deuren
van de Belgische nationaliteit onvoorwaar
delijk open te stellen voor elk, die zich
in België vostigt, uitsluitend oindat een
zijn voorvaderen 70 jaren geleden in het
afgestaue gebied gewoond heeft.
Gkoot Britannie.
Lord Roberts heeft Maandag j.l. in het
Britsche Hoogerhuis gesproken over zijn
lievelingsdenkbeeld: den dienstplicht in
Engeland. Lord Roberts betoogde, dat
volgens de plannen der regnering voor
het vrijwillige territoriale leger hot Ver-
eenigd Koninkrijk niet voldocndo verdedigd
kan worden tegen een mogelijken inval.
Hij eindigde met een motio voor te stellen:
„In aanmerking nemende den veranderden
strategischen toestand van Europa, ziet dit
Huis met steeds groeiende bezorgdheid,
dat de militaire krachten vaD Engeland
onvoldoende zijn voor do verdediging van
het land cn het Britsche gebied. Want
niet alleen het leger is naar Roberts'
moening onvoldoende, maar ook de opper
heerschappij ter zee verdwynt snel en
„als er een oorlog mocht uitbreken, zou
Eogelaud niet gereed zijn."
Minister Haldane sprak dit alles tegen
en betoogde, dat men den dienstplicht niet
moet invoeren.
Het Hoogerhuis heeft na een discussie,
die twee dagen heeft geduurd, de motie
van Lord Roberts, verklarende dat de Eo-
gelsche strijdmacht onvoldoende is, met 99
stemmen tegen 40 stemmen aangenomen.
China.
Een besluit waarvan de beteekenis niet
geheel duidelijk is, maar dat nogal onrust
barend schijnt, is in China afgekondigd.
De Regent heeft liet opperbevel over alle
Chineesche strijdkrachten op zich genomen
en herinnert er thaos het leger aan, dat
do Mandsjoes China hebben veroverd en
hun macht over het land behouden hebben
gedurende drie eeuwen, dank zy hun
militaire kracht. Deze is zoo eindigt
het edict het eenige middel dat China
bezit om hot land te beveiligen en de rust
te verzekeren.
Zooals gezegd, geheel duidelijk is de
beteekenis van dit alles niet, maar het
lijkt toch veel op een aanwijzing dat China
zich met geweld zal trachten te verzetten,
indien Rusland Mongolië mocht willen
inlyven.
Het kan trouwens ook zijn, dat dit be
sluit iu verband staat met moeilijkheden,
tusschen China en Japan gerezen. Men
is reeds langen tijd aan hot onderhandelen
over de schadeloosstelling wegens het
dooden van Japanners door de Chineesche
politie in do stad Foe-Tsjou, provincie
Sjung King. Nu is men daarover van beide
kanten ietwat boos geworden; de Japansche
consul-generaal heeft een autwoord van
den Chineeschen gouverneur generaal in
Mandsjoerije als onaannemelijk tcruggo-