JACOBS Co. Langestraat GEI.
Van Sweden Co.,
pr ZIE DE LAGE PRIJZEN -»®
WRAAK.
Kousen Sokken Tricotgoederen
Uitzetten Luiermanden
Alle week-abonnés op dit blad, die in bet bezit zijn eener verzekeringspolis, zijn volgens de bepalingen in die polis vermeld,
tegen ongelukken verzekerd voor een bedrag van:
Steenkolen Anthraciet en Cokes.
Methorst Van Lutterveld,
Verzilveren coupons tegen voordeeligen koers en verhuren
loketten in hunne safe-inrichting.
L. van Wijngaarden
GIFTVRIJE BEHANGSELPAPIEREN.
Brandstoffen magazijnen Koestraat.
KANTOOR ARNHEMSGHESTRAAT 1.
L. VAN ACHTERBERGH.
Voortzetting van den algeheeled Uitverkoop van Lingeries, Blouses, etc.
Door de enorme drukte der laatste dagen, zijn wij genoodzaakt
onze zaak 's middags van 1212-r2 en van uur te SLUITEN.
c
O
O
<d
*-»
(O
<0
Doris. Vrijvrouwe van Spattger.
mm in IIIBI in ii ii i —KJM—
GULDEN bij
2000 levcuslaGge 400
ongeschiktheid.
GULDEN GULDEN bij nc/~\ ÖULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij
by ^Qj(jvcrlie» van dén verlies van 0Qj verlies van qQ verlies van 1 Qverlies van eiken
oveilijden. hand of voet. eén oog. een duim. een wijsvinger. anderen vinger.
Uitkeering dezer bedragen is gewaarborgd door THE OCEAN ACCIDENT GUARENTEE CORPORATION Ltd., Directenr vpor Nederl Edward Heijman, Oude Turfmarkt 16, Amsterdam
PfSfrl
LANGESTRAAT16
Amersfoort
TELEPHOON N° 212 T
Atelier voor Lingeries naar maar.
Depót van Dr (JAEGER'S
ORIG NORANAAL WOLARTIKELEN
GROOTE SPUI 1.
Groot- en kleinhandel in
Magazijnen Beestenmarkt 8, ÏO en 11 naast «Ie Stadsherberg.
m. GosamiBsioaairg ïa Effaatoa.
(Commanditaire Vennooten H. OÏES8 «1- KOSflSW, te Amsterdam).
AMERSFOORT, Muurhuizen 15, BAARN, Molleruaatraat 88.
Telefoon 49. Telefoon 141.
KANTOOR GEOPEND van 5>5 uur. 3
Hnissehildcr A Hamerbehauger
ABNHEMSCilF.WiiB 39.
Meer dan 2000 versehillende sta
len van
van 8 et. tot fS.QO per rol. Waar
onder liebt-echte vanaf 30 et.
Llucrusta en Geweven
Wandbekleedingen.
Telefoonnummer 155.
STEEN en GRUISVRIJE COKES
lste KLASSE
ANTHRACIET CENTRE DE GILLY
en verder alle gcwenschte soorten PRIMA
BRANDSTOFFEN voorhanden.
AANBEVELEND,
O
A
(D
A
<D
-T
3
N
O
IT
O
N
O
3
a
3
(O
CD
3
1
Wij verzoeken de Dames, zooveel mogelijk 's morgens hare iukoopen te doen. -
C
(O
-03
O
N
FEUILLETON.
ROMAN
VAN
30)
„Ja, aangezien ik je voor veel to ver
standig lioud om scènes te maken."
„Och wat! je bent jaloersch
omdat omdat de chevalier mij
het hof maakt!"
„Volstiekt nietl Alle attenties die mijn
gemalin bewezen worden, doen mjj steeds
genoegen. Monsieur d'Hareourt beeft wel
een grooten naam als portretschilder,
maar is verder, dank zij zijne ultra
moderne verdorven wereld-verbeterende
ideeën en flauwe beginselen een vrij
gevaarlijk man, wiens invloed op jou
ongelukkig al te merken is. Wij wonen
in DuitscblaDd en niet in Parijs waar
een buitensporige toonaangeviog mode
schijnt te ziju. We zijn Goddank nog
niet zoover dat een dame uit de goede
kringen haar schaamtegevoelen kuischheid
aan den spijker hangt en openlijk over
dingen spreekt, die haar onwaardig
zijn."
Nog voordat hij uitgesproken had was
Isabelle opgesprongen en draaide liern
haar rug toe.
Hij vervolgde op ietwat milder toon:
„Waarom zouden wij er over kibbelen.
Het komt in de verste verte niet in mij
op om je te willen krenken. Maar dit
alles moet igezegd worden terwille van
onzen huiselijken vrede."
Dat zeggende, legde de prins haar hand
op zijn arm en wilde haar slanke gestalte
naar zich toe trekken.
„Laat mij los," riep zij boos uit. Zonder
een spier te vertrekken, liet kjj haar los
en verliet zwijgend de kamer. Hij zag
niets meer van de koppige manier, waarop
zij haar hoofd in den nek wierp, noch
van den zegevierenden blik, waarmee zij
hem nakeek.
Prins Schönau was voor eenige dagen
op reis gegaau. Hij had eon telegram uit
Altstatten gekregen, dat zijn vader vrij
ernstig ziek was en zeer verlangde naar
het bijzijn van zijn zoon.
Er was echter vandaag iets onrustigs in
Isabelle's manieren en bewegingen. Eerst
lag ze ten poosje uitgestrekt op een
rustbank, waarover een zeehondenvel was
uitgespreid, vervolgens richtte zij zich
plotseling op, terwijl er een koppige
eigenzinnige trek om haar lippen speelde.
„Ik ben geen kind meer. Ik laat mij
niet tyrauniseeren. Elke vreugde, elk
onschuldig genoegen wordt mij vergald.
Bespottelijk idee, dat Heinz jaloersch
zou zijn, terwijl hij mij toch alleen ge
nomen heelt om schandaal te voorkomen.
Alles aan hem is huichelarij. Als hij zijn
lippen op de mijne drukt, denkt hij aan
Lory, dat voel ik heel goed. Eon derge
lijke teederheid verveelt! Het is het
plichtsgevoel dat hem daartoe aanzet. Nu
zijn wij quitte, mijuheer mijn gemaal.
Ik heb ernaar gestreefd om prinses
Scbönau te worden; hinder me nu echter
niet in mijn genoegens en versper mij
deD weg i iet."
Het begon al donker te worden en de
fantastisch gevormde meubelen leken bij
dat licht spookgestalten. Buiten op straat
werden de lantaarns al aangestoken en
het matte schijnsel wierp eon eigenaar-
digen weerschijn in de kamer. Maar
Isabelle merkte daar niets van. Zij staarde
voor zich uit met haar groote, vochtige
oogeu. Doch plotseling sprong zij haastig
op en drukte op het belknopje.
„Laat Bp-elm hier komen, maar dade
lijk," zei ze tegen den knecht, die kwam
vragen wat of er van haar dienst was.
Een oogcublik daarna kwam Boscha
de kamer binnen. Het magere, spitsig
gezicht der Poolscbe was in die zeven
maanden heel wat ouder geworden, haar
haar was geheel en al grijs, en zoo nu
en dan zag men haar lippeu ook zenuw
achtig trillen.
Isabelle had haar half ontblooten arm
om een zuil geslagen en keek de voor
haar staande vrouw onderzoekend aan.
„Boscha, breng mij mijn avondmantel
dien met chinchilla en mijn grooten hoed
met de grijze veer. Ik moet een visite
maken, en jij moogt met mij mee."
„Jawel Doorluchtigheid," luidde het
op bijzonder korten toon uitgesproken
antwoord. Maar ze maakte absoluut geen
Stoomdrukkerij A.
gebaar om dat ietwat aarzelend bevel
na te komen, doch keek met een bezorgde
uitdrukking op haar gezicht naar liet
bleek gezicht harer meesteres, die nu
op nog zachter toon vervolgde:
„Ik weet dat je een aanhankelijk,
betrouwbaar schepsel bent, Boscha. En
dat brengt mij er dan ook toe, je iets
toe te vertrouwen."
Dat zeggende, raakte Isabelle even den
arm der Poolsche aan, terwijl h.rar mooie
stem trilde van opwinding.
„Weet je*Boscha, Chevalier d'Hareourt
zal in ziju atelier een portret van mij
maken en daar moeten wij vandaag voor
het laatst nog eens over spreken. De
kunstenaar heeft een bijzonder mooi
kostuum voor dat portret uitgezocht, en
ik verheug mij er dan ook ala een kind
op. Natuurlijk heeft de prins er geen
flauw vermoeden van, want het moet
een vena9siug voor hem zijn. En dus,
mondje toe, hoor oude."
Isabelle deed haar best om haar onrust
en verlegenheid te verbergen achter den
schijnbaar onschuldigen tooD, waarop
zij sprak.
Boscha verroerde intusschen geen vin,
maar haar mager gezicht weerspiegelde
een zwaren, inwendigen strijd.
„Nou waarom zeg je niets?" vroeg
Isabelle ongeduldig.
(Wordt vervolgd.)
W. H. Eymann, Kleine Haag 6.
