Europa's grootste en mooiste reizende Wanderschau.
Het werkelijk moderne RECORDCIRCUS komt in
Geen oud nieuws.
KONINGINNELAAN.
NIET TE VERWISSELEN MET BARN UM BAIL 17
Doortochten door de stad zullen niet plaats hebben
SLECHTS 4 DAGEN
8—11 JULI
AMERSFOORT.
r
Een Reuzencircus Een wereldtentoonstelling - Een Wereldwonder
CIRCUS CHARLES IS ONGEËVENAARD I
Kunstenaars uit alle landen der wereld
DE O R G~A~N I S A T I E
L
0
1
SPEELPLAN
Zaterdag 8 Juli 's avonds 7^ uur Gala-Première.
Zondag 9 Juli 's avonds 8 uur Reuzen-Voorstelling.
Maandag 10 Juli 's namiddags 2 uur en 's avonds 7'|a uur
- 2 Schitterende Voorstellingen 2 -
Dinsdag 11 Juli 's namiddags Gala-Afscheids-Voorstelling.
De ongrijpbare moordenaar.
CIRCUS CHARLES.
Het grootste en eerste reizend etablissement van Europa zal op zijn schitterende tournée door alle landen en staten van Europa slechts 4 dage* te
Amersfoort verblijven en eeue korte rij voorstellingen geven, voorstellingen die in geheel Europa eenig zijn en nooit weer vertoond worden.
C'ircns Charles overtreft alles wat circus is door zijne wonderbaarlijke, ongelooflijke uitgebreidheid en afwisseling van programma.
Circus Charles is het grootste en modernste van alle bestaande circussen van Europa, het is het werkelijk reusachtigste en prachtigste circus.
Het publiek en de pers van alle groote steden van Europa brachten het eenig in zijn soort op de wereld bestaande reuzencircus de meest geestdriftige
ovaties. CIRCUS CHARLES is het actueelste en liefste onderwerp van de groote pers. CIRCUS CHARLES staat torenhoog boven iedere seisatie. CIRCUS
CHARLES is het toppunt ran alle sensaties. DE VEBTOONINGEW van het Circus Charles zijn de wonderbaarlijkste en genotvolste van den
tegenwoordigen tijd. Uit het reuzen wereldstad-piogramma zij slechts het volgende genoemd:
VrijheldsdressHren in
nooit vertoonde vol.
■naaktheid.
Een troep wonderbaar
gedresseerde Olifanten.
Texas-Tex
Ex-adjudant van den beroemden
BUFFALO BILL.
Scene: Tiet wilde West-Indiana
met echte Apachen-Indianen.
Dir. CHARLES
hoogst koiulseh gedres
seerde 1 Jsbercu-groep.
Een groot gezelschap
hoogst komische Clowns.
Origineele Chineezentroep
K wang. Wang-Tsl-
Hofkunstenaars van
Z. M. den Keizer van China.
Groote Indische karavaan
Abdul Jlea.
Goochelaars, Fakirs, Toovenaars,
Slangenbezweerders.
Geheimzinnig! Fabelachtig!
Voor de eerste maal in Europa.
De gevaarlijkste van alle
Kootdierdressnren.
Optreden van
7 wilde Houiiigstijgers 7.
Nog nooit gezien.
Zonderling gedresseerde
Zeeleeuwen.
Een reuzentroep
Hannelljke
Berberleenwen,
gedresseerd en vertoond door
Miss CHARLES, eenig op de
heele wereld,
De wereldberoemde QQOKE
ruitertroep
grootste en sensationeelste sport
vertooningen van den tegen
woordigen tijd.
In een nummer vereenigd Jong
leurs te paard, drievoudige Joc
keyact op ongezadeld paard
Jockeyrijders en rijderes e
Baisoeli's Arabterentroep
De beste springers der wereld
Do besto artistcn in hun soort hebben uit allo landen, uit alle deelen der wereld aau den
oproep yan den directeur CHARLES gehoor gegeven. Rouaachtige extra-treinen vervoeren het
CIRCUS CHARLES van het ecne land naar hei andere, van den eenen staat naar den anderen.
De reuzen Monstertent meet in doorsnee 56 Meter en biedt 6500 personen gemakkelijk cn vrij
overzicht op de Manege.
van hot CIRCUS CHARLES is de vooibeokligste en voortreffelijkste. Men vindt o.a. bij het
CIRCUS CHARLES: EigeD Smederij en Timmermanswerkplaats. Eigen Zadelmakerij
en Kleermakerij Eigen Vervoermiddelen. Eigen electrische Lichtinstallatie. Twee
eigen muziekkapellen. Eigen Brandweer. Reddingsbrigade. 60 eigen Transport
wagens. 2 Straatlokomotieven.
De Paardenstoet en de veraameling
andere dieren van het CIRCUS CHARLES
dio de zeldzaamste exemplaren vreemde dieren
bevat is reeds alleen een bezienswaardigheid.
Groote kodden Olifanten, Zeboes, Niigan-
Antilopen, Lama's, Yaks, Zebra's, Kameeicn,
Struisvogels, Buffels, Bisons, Gnoes, gehoornde
paarden voert het Circus Charles met zich mede
HTAKDFI>AATN;
FEUILLETON.
Uit het Fransch
door
GASTON LEROUX.
12)
„Voor dat men hem vindt, zal men
moeten weten, hoe hij verloren is ge
raakt!"... antwoordde vader Jacues,
koppig.
Eindelijk kwamen we aan de deur
der gelo kamer.
„Dat is de deur, waarachter iets is
voorgevallen," sprak Rouletabille met
een plechtigheid, die in andere omstan
digheden komisch zou geweest zijn.
Rouletabille stelt een on
derzoek in onder het bed. gifj
Rouletabille opende de deur van de
gele kamer. De kamer was donker; vader
Jacques w ide de blinden openmaken,
maar Rouletabille hield hem tegen:
„Heeft het drama zich in het duister
afgespeeld?" vroeg li ij.
„NeeD, dat deuk ik niet. De juffrouw
had altijd een nachtlicht op de tafel, en
ik stak het geregeld aan voor ze naar
btd ging. Haar Kamermeisje kwam pas
's morgens. De juffrouw werkte altijd
zoo laat in den nacht!"
„Waar was de tafel, waarop het
nachtlicht stond? Ver van het bed?"
„Ja"
„Kan u het licht nu aansteken?"
„Het lampje is gebroken en de olie
is er uitgevallen, toen de tafel werd
omgegooid. Alles is overigens gebleven
zooals het was. Als ik de blinden open
maak kan u het zien."
„Wacht even!"
Rouletabille ging weer naar het labo
ratorium. om de blinden van de iwee
rameu en de deur van de vestibule te
siuiteu. Toen we in volkomen duisternis
stonden, stak hij een waslucifer aan, gaf
dien aan vader Jacques en vroeg, hem,
daarmee naar 't middeu van de kamer
te gaan, op de plaats waar het nacht
licht had gestaan.
Vader Jacques, die op koueen liep,
hij liet gewoonlijk zijn klompen in de
vestibule staan, ging de gele kamer in
met zijn brandenden lucifer en wij
onderscheidden bij het flauwe licht van
liet kleine vlammetje omgegooide voor
werpen op den vloer, een bed in den
hoek en tegenover ons een spiegel, die
dicht bij het bed hing.
Rouletabille zei: „Zoo is bet genoeg.
U kan de blinden wel openmaken."
„Kom vooral niet dichterbij," vroeg
vader Jacques; „u zou spmen kunnen
acherlaten van uw schoenen... en u moet
niets in de war brengen dat ie een bevel
van den rechter, hoewel hij hier reeds
kiaar is."
En hij maakte de blinden open. Het
bleeke daglicht kwam binnen en ver
lichtte een droevige wanorde tusschen
de gele muren. De houten vloer was
bedekt met een gele mat, bijna zoo groot
als de kamer, ze lag zelfs onder het bed
en de waschtafel. de eenige meubelen,
die oog waren blijven staan. De ronde
tafel in het middden, het nachttafeltje
en de twee stoelen waren omgegooid.
Men kon op de mat een groote bloed
vlek zieD, die volgens vader Jacques
afkomstig was van de woud van juffrouw
Stangerson. Bovendien lagen er overal
bloeddroppels in de richting van de
zichtbare voetstappen van den moorde
naar. Alles deed vermoedeD, dat die
droppels uit de wond waren gekomen
van den man, die een oogenblik zijn
roode hand tegen den muur had gedrukt.
Er waren nog andere sporen van die
hand op den muur, maar veel minder
duidelijk. Ik kon niet nalaten uit te
roepen:
Kijk eens naar dit bloed op den
muur... De man diezijn hand zoo krachtig
tegen den muur drukte, moet wel in liet
donker hebben gestaan en meende zek'-r,
dat hij een deur beet had. Hij wilde
die open maken! Daarom drukte hjj zoo
krachtig, en liet op het gele papier ten
vreeselijke beschuldiging achter, want
ik geloot niet., dat er veel dergelijke
handen op de wereld zijn. Ze is gioot
en sterk en, en de vingers bijna alle even
langl De duim is er niet bijl Er is alleen
de indruk van de vlakke hand. En als
we het spoor van de hand volgen",
ging ik voort, „zien we, dat ze op den
tast de deur wil vinden en het slot zoekt.."
„Zeker," vielj Rouletabille mij in de
rede, „maar er is geen bloed aan het
slot. nog aan deu grendel!"...
„Wat bewijst dat?" antwoordde ik
met een vindingrijkheid waarop ik niet
weinig troisch was, „Hij zal het slot en
den grendel met de linkerhand hebben
opengemaakt, wat heel natuurlijk is,
omdat de rechterhand gewond is".
„Hij heeft niets opengemaakt!" riep
vader Jacques uit. „We zijn niet gek,
cn we wareu met ons vieren, toen we
de deur deden springen!"
Ik hernam:
„Wat een vreemde liaudl Kijk toch
eens!"
„Het is een heel gewone hand," ant
woordde Rouletabille, „waarvan de afdruk
misvormd is, doordat hij langs den
muur is gegleden. De man heeft zijn
hand aan den muur afgeveegdl Die man
moet één meter tachtig lang zijn."
„Hoe weet je dat?"
„Aan de hoogte van de hand op deu
muur."
Daarna onderzocht mijn vriend het
spoor van den kogel iü di.n muur. een
rond gaatje.
„De kogel is recht op hem aangeko
men", sprak hij, dus niet uit de hoogte
ook niet uit de laagte"
(Wordt vervolgd).
■g A. Wj H. Eymann, Kleine Haag ÖE
