DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN. No. 248 DINSDAG 24 OCTOBER 1911. 8e JAARGANG. Gehuwde Onderwijzeressen. BUITENLAND. Hoofdredacteur: Mr. D. J. vau Schaardenburg. Abonnementsprijs Per jaarI 4.Franco per post id. f5,60. Per 3 maanden id. f 1.Franco per post id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f0.05. Bureau: KLEINE H AO 6. Xelet. Intcrc. 188. Prijs der Advertentiën: Van 1 tot 5 regels f 0.40. Voor iederen regel meer f 0.08. Buiten het Kanton Amersfoort per regel f 0.10. (Bij abonnement belangrijke korting). Tot plaatsing van advert, en reel, van buiten het kantoc Amersfoort in dit blad is „uitsluitend" gerechtigd het Alg. Sinuen-eo Buitenlaudsch Advert.- bureau D. Y. ALTA, Warmoesstr. 75. 78 Amsterdam De Amsterdamsche Gemeenteraad heeft Terleden week 'n belangrijke beslissing genomen. B. en W. hadden voorgesteld eervol ontslag te verleenen aan eene ouderwijzere», die de vermetelheid had gehad in het huwelijk te treden. Met groote meerderheid (25 tegen 16 stemmen) heeft de raad dit voorstel afgestemd. Alweer 'n échec dus voor don wethouder van onderwijs, Mr. de Vries, die zoo lang zamerhand wel zal inzien, dat 'n anti rev wethouder voor onderwijs in Amsterdam, waar de 3 rechtsche partijen sleohts 12 Tan de 45 raadszetels innemen, niet op z'n plaats is. 't Is echter niet zoozeer over den neder laag van Mr. de Vries, dat wy ons ver heugen; evenmin over 't feit, dat de be wuste onderwijzeres voor 't onderwys be houden is maar 't;schenkt on6 voldoening, dat de gemeenteraad van Amsterdam thans getoond hoeft ook met de humaniteit re kening te houden. Het is 'n moeilijk vraagstuk, dat van de gehuwde onderwijzeressen. Wij willen ronduit verklaren geen voorstanders te zijn van gehuwde onderwijzeressen. 't Ouderwijs eischt. de heele mensch; het huishouden en de opvoeding der kinderen eischen de heele vrouw. De vereeniging van onderwijzeres, huisvrouw en moeder in één persoon lijkt ons dns zeer ongewenscht, zoo niet onmogelijk. Daarom zou 'c onze volkomen instemming hebben, indien, eens voor altijd, vastgelegd werd, dat 'n onderwijzeres, die in het huwelijk treedt, geacht wordt haar ontslag te vragen. Nu dit nog niet voorgeschreven is, zou den wij het in hooge mate onrechtvaardig vinden, 'n onderwijzeres, die, misschien na veel overleg en berekeningen, waarbij haar „vast" tractement 'n groote rol gespeeld kan hebben, getrouwd is, in de wittebroods weken haar ongevraagd ontslag als huwe lijksgeschenk thuis te stureD. De Amsterdamsche onderwijzeres, mevr. Lub-Kooiman, die in eens in heol Neder land bekend geworden is, heeft niet ge weten, wat haar boven 't hoofd hing en aan welk ernstig feit zij zich schuldig maakte. Ontslag ware ongetwijfeld 'n te zware „straf" geweest voor hare onbewuste overtreding. Men zal ons misschien tegenwerpen, dat 't voorschrift volgens 't welk 'u onderwij zeres die in 't huwelijk treedt, geacht wordt haar ontslag te vragen, bevorderlijk zal zijn voor de samenleving in vrije liefde. Wij zijn hier niet heel erg bevreesd voor. \eilig mogen we aannemen, dat onderwijzeressen op 'n dergolijk punt 'u gevestigde opinie zullen hebben. Zij, dio 't vrije huwelijk afkeuren, zullon onder geen omstandigheden zich er toe laten vinden. Zjj, die er niets inzien, zullen ook thans reeds haar gang gaan. En mogo er al 'n dood enkele door den veranderden stand van zaken gedwon gen, tot 'n vrij huwelijk ovorgaau, welnu de maatschappelijke orde zal daardooi niet verstoord of in gevaar gebracht worden. Tegenover die enkele „vorlorene" 6taan honderd geredden, de kinderen die hun moeder teruggekregen hebben. To groot is reeds 't aantal moeders, dat door de maatschappelijke verhoudingen genoodzaakt is, haar kinderen 'n goed deel van den dag aan hun oigen lot over te laten. Elke uitbreiding van dezen misstand is misdadig, olke inperking plicht. De Oorlog. De laatsto berichten omtrent de krijgs verrichtingen wijzen er nu wel duidelijk op, dat de Turken en Arabieren niet ge zind zijn, om Italië zoo maar zonder slag of Btoot in het bezit te laten van het ge roofde gebied. Langzamerhand begint men zich in Tur kije te herstellen van den eersten schrik over do plotseling overval; en uit alles blijkt, dat men zich dan op een hardnek kige guerilla voorbereidt. Ook in Italië schijnt men dit te gaan begrijpen. Hoe langer hoe meer stemmen worden er vernomen die betoogen, dat het thans gemobiliseerde expeditieleger onvol doende is om het doel te bereiken. En men begint zich reeds vertrouwd te maken met de gedachte, dat er een 100.000 man zullen noodig zijn om het geheele gebied van Tripoli te veroveren. Dit kan voor Italië groote nadeelen medebrengen; te grooter naarmate men er daar minder op heeft gerekend bij de voorbereiding dezer „militaire wandeling". Zoowel de groote kosten van een eenigs- zins lacgdurigen oorlog, als een hardnekkig volgehouden boycot van Italiaansche pro ducten door de Turken, kunnen het Itali aansche volk onberekenbare schade be rokkenen. Dit onaangename vooruitzicht heeft roods aanleiding gegeven tot het plen om het terrein van do krijgsverrichtingen der Ita liaansche strijdmacht uit te breiden tot de Eoode Zee en de Aegeische Zee, ten einde Turkije spoediger ie dwingen. Maar ook dit is niet zonder gevaar. In de eerste plaats zal het gelijk uit de jongste ge vechten reeds bleek voor de Italianen niet zoo gemakkelijk zijn, de strijdmacht in een gevecht te land te overwinnen. En in do tweede plaatb wordt do kans dat plotseling de geheele Balkan en daarmede ook Europa in vuur en vlam staat daardoor zeer vergroot. Do Italianen hebben by Benghasi erva ren, dat bij proclamatie annexeeren nog geheel iets anders is dan werkelijk in be zit nemen. De druppelsgewijs toevloeiende nadere bijzonderheden wijzen uit, dat hier do eerste cigenlyke slag is geleverd, waarbij de bezetting van Tripoli vredeswerk was. Het blijkt een hardnekkig en bloedig treffen te zyn geweest, waarbij ongetwijfeld de Italiaansche soldaten den lof van „be- wonderingswaardige dapperheid" hebben verdiend, dien de Italiaansche pers hun toezwaait, doch waarbij de Turken van zeker uiet minder moed en doodsverachting hebben blijk gegeven. Eer van soeer, zouden wij zeggen, omdat zij zich machteloos konden weten tegenover de vijandelijke overmacht en de verdragende scheeps- kanonnen. Hoe fel het Turksche verweer bij Beng hasi is geweest over dat te Derna ont breken nog ook uiaar eeuigszins betrouw bare blijkt uit het aauiai dooden en gewonden aan Italiaanschen kant. Yolgens de jongste olficieele opgaven er zal nog wel een aanvullingslijst komen! was dit getal resp. 22 en 74. Vrij wat hooger dus dan de eerste opgave. Het blijkt thans, dat deze cijfers alleen betrekking haddeu op de marine soldaten „om de bittere pil niet dadelijk opeens in zijn geheel te ge ven", zooals de Avanti het uitdrukt. Over den indruk, dien deze verliescijfers in Italië hebben gewekt, bericht de Mila- neesche corresdondent der Frankf. Ztg.: „Zij hebben een diepen indruk gemaakt. Dat blijkt uit alle artikelen, die do Itali aansche bladen aaD de Benghasi's bezetting wijden. De overwinningsvreugde komt door de droefheid over de geleden verliezen niet recht tot uitdrukking. Tegelijk klinkt uit den toon dier artikelen een zekere vrees, dat de volksstemming nu wellicht zal omslaan. De Tripoli-affaire blijkt toch in werkelijkheid geheel anders te zyn, dhn men verwachtte. De inneming van Tripoli was kinderspel vergoleken bij den slag van Benghasi en men kan veilig zeggen, dat de Italianen, althans de minder ondei lichte Italianen en in 't bijzonder de groote massa des volks zulk een ernstig tl effen nauwe lijks hadden verwacht". De toestand in Portugal. De Spaansche regeering heeft thans be sloten krachtig op te treden tegen de Por- tugeesche royalisten. In de laatste 48 uur zijn reeds 400 huuncr ontwapend. De royalisten hebben hun troepen gesplitst in drie afdeelingen die elk 15 K.M. van el kaar verwijderd liggen en als guerillaben- den opgesteld zijn. Van deze drie troepen staan 450 man onder kapitein Coucciro in do buurt van Portello Homen, 800 onder kapitein Camacho bij Lindoso en 250 on der majoor Chagas bij Pitoes. lu een dezer afdeelingen zijn 150 priesters, die, in gees telijk gewaad, met hooge laarzen aan, in de lederen gordels groote messen en pis tolen en om den hals een groot zwart cru cifix, ten strijde trekken. De royalisten zijn van plan Portello Homen, Lindoso en Pitoes aan te vallen, een gebied dus, dat als neutraal bekend staat. Daar de grens lijn tusschen Spanje en Portugal in het Noorden nooit behoorlijk is vastgesteld, bestaat er langs de grens een strook land, die beide landen stilzwijgend als neutraal beschouwen. De royalisten hebben een grooten voorraad levensmiddelen ingeslagen en wachtten op de amunitie, revolvers, ge weren en 8 veldkanonnen, dio zij in het binnenland gekocht hebben. Naar het blad Novidades bericht, wachten de royalisten af, dat het water in de rivieren valt. Dan zal hun kruiser Oporto aanval len. Men zegt, dat de Portugeesche re geering hiervan inododeeling kreeg door de Spaansche. De autoriteiten legden beslag op een brief van Couceiro aan den ex koning Manuel, waarin hij mededeelt, dat hij gaarne nog oen inval zou doen in het belang van de monarchie, doch dat hy vreesde geen 6ueces te zullen hebben, daar de bevolking in het Noorden reeds genoeg heeft van de royalistische beweging. Het leger blijft het nieuwe régime trouw en hij had geen hoop, hot Noorden te veroveren met zijn eigen zwakke krijgsmacht. Toch zal hij nog zjjn best doen. Een gelykluidendcn brief zond Couceiro aan don troon-preten- dent Dom Miguel. De opstand in China. Er is thans geen twijfel meer aan, dat de regeeringstroepen te Hankow bij het voorpostengevecht want meer dan een voorpostengevecht schijnt het niet geweest te zijn de nodorlaag hebben geleden. Vioensdag jl. werd don geheelen dag gevochten zonder dat men tot een be slissing kwam. 's Nachts .voerden de op standelingen eon omtrekkende beweging uit, waarna zjj Donderdag weer tot den aanval overgingen. De Keizerlijke troepen trokken terug, 's Avonds bombardeerden de opstandelingen, in wier gelederen een uitstekende orde heerschte, een papiermolen, waar de Keizerlijken zich hadden ver schanst. Ten slotte maakten zy het leger kamp der Keizerlijken met drie locomo tieven, tien vrachtwagens en zeven machine geweren buit. Tot overmaat van ramp hebben de opstandelingen, naar Keuter meldde zich ook Énog meester gemaakt van Itsjang en van de plaatsen in het Oosten der provincie Hoenan. Vrijdag had de Peking een bij eenkomst plaats van buitenlandsche idiplo- maten, ten einde te beraadslagen over de financieele verplichtingen van China tegen over het buitenland. Namens de Chineesche Regeering werd daar verzocht, dat men haar uitstel zou verleenen van de betaling van de vervallen termijnen der schadevergoeding, welke aan China naar aanleiding van den bokser opstand zijn opgelegd. Gevaarlijk Goedje. De betrokken autoriteiten van de oorlogs- havon Toulon hebben bevel gekregen 71 ton van het gevaarlijke kruit B. in volle zeo, op een diepte van 100 meter, te „verdrinken". Tezamen voor een waarde van 500.000 francs. De Enqelsche Spoorweqcomuissie. Het rapport der Engelsche Spoorweg- commissie, de staatscommissie die belast was met een onderzoek omtrent de wer king van de verzoeningsiaden en de scheids gerechtsbepalingen, is met gemengde gevoelens ontvangen en wordt druk be sproken. Er zal eerlang een byeenkomst van spoorwegdirecteuren worden samongeroopen om er over tc beraadslagen en hot bestuur van den bond van spoorwegpersoneel heeft het rapport naar de verschillende bondtaf- deelingeu gezonden om het oordeel van dezen te vernemen en daarna een ver-

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1911 | | pagina 1