DAGBLAD VOOR AMERSFOORT EN OMSTREKEN.
"buitenland.
No. 289.
MAANDAG 11 DECEMBER 1911.
8e JAARGANG,
hi
Kat en Muis,
DE EEMLANDER.
Hoofdredacteur: Mr. D. J. van Schaardenburg.
Bureau: KliKINK 11 ittJ li. Telel. luiere. 18S.
Abonnementsprijs:
Prijs der Advertentiën:
Per jaarf 4.Franco per
post id. f.ü.60. Per 3 maanden id. f 1.Franco per post
id. f 1.40. Afzonderlijke nummers f 0.05.
Van 1 tot 5 regels f 0.40. Voor iederen regel meer f 0.08.
Buiten het Kanton Amersfoort per regel f 0.10. (Bij
abonnement belangrijke korting).
Tot plaatsing van advert, en reel, van buiten het kanton Amersfoort in dit blad is „nitsluiteud" gerechtigd het Alg Siunen-en Buitenlandsch Advert.- bureau D, Y. ALTA, Warmoesstr. 76- 78 Amsterdam
'n Roodharige kat gevoelde zich jeens
zeer aangetrokken tot 'n vroolijk troepje
witte muizen. De muizen stelden die vriend
schap op grooten prijs en noodigdon de
kat uit tot bijwoning van huu verjaardags
fuif. De invitatie werd door poes met graagte
aangenomen.
Het festijn was zeer vroolijk. Poes en
muizen konden het opperbest met elkaar
vinden en ze speelden en stoeiden en
zongen.
'n Kat is echter niet vooi zanger in de
wieg gelegd en zoo zong ook onze poes
'n afschuwelijk lied. Maar de muizen hoor-
deu dat niot en applaudiseerdeu.
Op die kattenmuziek kwamen ook anderen
toegeloopen, die zich ten zeerste ver
wonderden over het zonderlinge gezelschap
en niet nalieten de witte muizen te waar
schuwen voor hun gevaarlijken vrieud.
Haar daar was poes niet erg over ge
sticht; „wat bemoeit gij u met onzo zaken,
ik speel hier met m'n eigen kindertjes;
het zijn geen witte muizen maar roode
katjes; óf gij zijt te dom om dat te zien
óf gij zijt te kwader trouw en zijt zelf
wat van zins tegen mijn kleine kindertjes;
ik zal ze beschermen en op 'n veilige plaats
btengen tegen uw booze plannen". En
meteen grijpt poes de kleintjes, geelt ze
'n knauw ja poes heeft gelijk, ze zijn
niet wit maar rood dank zij poes' scher
pe tanden en bergt ze veilig in z'n
kattemaag
Uit het H emelsciie Rijk.
Is het niet oen merkwaardig geval dat
een volk dat nauwelijks meetelde in de
geschiedenis der beschaafde natiën zoo
krachtig in beweging komt, dat uieu spreekt
van de verdrijving der eeuwenoude dynastie
en zelfs van de republiek De snelheid
waarmede de beweging groeide was wel
geschikt om verbazing te wekken. Groote
steden vielen in handen van de opstande
lingen. Het keizerlijke leger was niet be
stand aanvankelijk tegen de ongeiegelde
scharen der rebellen. Vele. troepen liepen
over. Hóe was dat te vorfelaren De ver
klaring komt eindelijk. Vkj- men den op
stand noemde van een volk teg'è'n de Hancls-
sjoes blijkt in hoofdzaak te zijn het verzet
van de aanzienlijken in de provincies, van
de notabelen tegeu de maatregelen der
regeering.
De Chineesche regeering wilde haar
gezag versterken door dat van de groote
heeren in de provincie te verminderen. Zij
streed den zelfden strijd die eens Europa
heeft beroerd, als de vorsten trachtten de
edelen, die zich alle rechten aanmatigden
voor zich te doen buigen.
De provinciale grootheden maakten
gebruik van de vele grieven der Chineezen
om hen op te ruien tegen do Handsjoe-
dynastie. Zij wilden zich zooveel mogelijk
onafhankelijk maken en proclameerden de
onafhankelijkheid van het volk.
Deze notabelen vonden steun bij de
jongelieden die naar Japon of naar Ame
rika waren geweest. In zeker opzicht heeft
de Chineesche icgecring den opstand be
gunstigd door jonge Chineezen naar Japan
te zenden. Zij zagen daar, hoe een Oos-
tersch volk in korten tijd er in geslaagd
is zich een groote plaats te vetwerven
onder de zon. De Japanners, niet weinig
trotsch op die plaats, op hunnen rang onder
de mogendheden, het verhond met Enge
land, de opneming daardoor van hun laud
onder de staten din de wereld beheerschen
behoefden zich niet veel moeite te geven
om de jonge studouten de voortreffelijkheid
te bewijzen van hun instellingeu, de ach
terlijkheid van Chiua. Deze achterlijkheid
was natuurlijk grootendeels toe te schrijven
aan de regeeriug. De jonge Chinees, naar
Japan gezonden om do wetenschappen van
het Oosten en uit de tweede hand die van
het Westen te beoefenen, keerde naar
China terug als een vijand der gevestigde
instellingen.
Audere jonge lieden gingen naar de
Vereeuigdo Staten. Dat was het gevolg
van den opstand der Boksers. De Ver-
eenigde Staten stelden, toen daaiaan een
einde was gemaakt, den eisch, dal telken-
jare honderd jonge Chineezen naar Amerika
zouden gezonden worden. Daar maakten
zij kennis met eene republiek, die hun
aangeprezen werd als de idcalo regeerings-
vorrn, want de Amerikaan is heilig over
tuigd, dat bij hen alles in de beste orde
is en ter wereld nooit grooter man heeft
geleefd dan Washington.
De jonge dweepers mét vrijheid en volks
ontwikkeling, uit Japan en de vereenigde
Staten teruggekeerd, sloten zich onmidïle-
lijk aan bij do notabelen die immers eene
hervorming wilden. Zij wilden verder gaan.
Zij zwoeren de Mandsjoes af, lieten hun
staart, hun als teekon van dienstbaarheid
door de regeerende kaste opgedrongen
afnemen en proclameerden do republiek.
Als de regeering over genoeg trouwe
soldaten had kunnen beschikken zouden
de zaken een anderen loop genomen
hebben. Maar de slechtbetaalde troepen
waren ontevreden en zelfs de beste als
die uit Tsjili onbetrouwbaar. De opstande
lingen behaalden de eene overwinning na
de andero. Toen beleed de keizer, ten
aanhoore van het volk zijne groote schuld,
Joean Sji Kai keerde te Peking terug en
werd met verstrekkende bevoegdheid uit
gerust. De weifelende troepen uit Tsjili
ook onderwierpeu zich aan het keizerlijke
gezag. Maar het staat nog niet stevig. De
prins-regent heeft zijne betrekking neer
gelegd. Do keizerlijke troepen hebben hier
en daar voordeden behaald, maar Nanking
is in de macht der republikeineu gelijk
de opstandelingen zich gaarne noemen.
Joean Sji Kai is er in geslaagd een wapen
stilstand te treffen met de hoofden der
tegenpartij, die tot 23 December zal duren.
Het voorparlement te Peking beraadslaagd.
Misschien vindt men eene oplossing van de
moeilijkhedeu. En dan gaat naar alle
waaischijnlijkheid China eene nieuwe periode
tegemoet.
Tangsjaoji is naar Woetsjang vertrokken
met volledige bevoegdheid, hem door Joe-
ausjikai verleend, om met de opstandelin
gen te onderhandelen De regecring ver
wacht, dat de opstandelingen een beperkte
monarchie zullen aanvaarden en is bereid
in een schikking te treden. Aan de vreemde
gezantschappen gelooft men, dat het einde
van den opstand in het vooruitzicht is. De
keizerlijke troepen hebben Tatoengfoe her-
I nomen en de opstandelingen uiteengejaagd,
die naar Teijoeanfoe terugtrokken.
De Oorlog.
I Volgens een telegram aan de Presse-
i Centrale (een niet altijd even betrouwbaar
nieuwsbureau), uit Wadi el Goena den
j 9eu December verzondeo, heeft het Turksche
hoofdkwartier heslóten, een beslissenden
aanval te doen op de Italiaansche stellin-
i gen. Via Egypte en Tunis zijn 10 kanonnen
aangekomen, die reeds opgesteld waren,
oai ook de Italiaansche oorlogsschepen te
beschieten. De gezondheidstoestand in het
Turksche kamp is uitstekend, niettegen
staande het grootste gedeelte van de troepen
zich met brood alleen moet voeden. Wadi
el Goena ligt aan de grens van Tunis.
Daarheen werd dit telegram ait Tripoli
gebracht door een kameelruiter.
Uit Konstantinopel wordt aan do Politi-
sche Korrespoudeuz te Weeneu geseind,
dat de Porte de doorvaart van handels
schepen door de Dardanellen gedurende
den nacht verboden heeft.
De correspondent van de Frankfurter
Ztg. te Konstantinopel seint: Rusland is
er verre van, zich door de weigerende
houdiug van Turkije ten opzichte van ziju
verlangen, de zeeëngten voor Russische
oorlogsschepen open te stellen, tevreden te
laten stellen. De meermalen geuite ver
onderstelling, dat men hier met een „ballon
d'essai' te doen heeft, is ditmaal niot juisl.
Niet afgeschrikt door de weigerende hou
ding van de Porte, zet Rusland zijn stappen
in Konstantinopel voort
In diplomatieke kringen wordt verzekerd,
dat een Europeesche conferentie tot her
ziening der verdragen betreffende de zee
ëngten te wachten is.
Do prefect van politie te Smyrna heeft
de Italiaansche onderdanen gelast binnen
vijf dagen het land te verlaten, overeen
komstig het besluit van de Porte om de
Italianen te verbannen uit de versterkte
plaatsen.
Een correspondent van do Matin seint
over de terechtstelling van 14 Arabieren:
Zonder eenig verzet, sommigen fier, anderen
berustend, zijn de rebellen van de dagen
vau 23 en 26 October naar de strafplaats
gegaan. Om halfvijf werd hun zwijgende
groep voor de zuilengaanderij op een rij
gezot en het is hier, dat zich de meest
droevige oogenblikker. van dit gerechtelijk
treurspel vooi deden. De veroordeelden
moesten de drie trappen opgaan, die hen
naar de plaats geleidden, welke hun was
aangewezen.
De uitvoering scheen niet gemakkelijk.
Zij waren veertien in getal, vergezeld ieder
van twee zaptiehs, en indien zij niet die
schoone verachting voor het leven hadden
bezeten, waaraan wij, bewoners van het
Westen, niet kunnen raken, omdat wij het
fanatisme niet meer kennen, vraag ik mij
af, welke verwarring zich niet zou hebben
voorgedaan. Maar gedwee, terwijl een van
hen niet ophield zijn gebeden tot Allah
te richten, legden zij hun laatste schreden
af. Om 4 u. 46 waren de veertien strikken
om den hals gelegd. Een minuut later
werden de planken van de galgen, waarop
de veroordeelden stonden, met een ruk
weggeduwd. De aanroepingen van Allah
hielden plotseling op: con lichte ziiwaartsche
beweging van elk lichaam en het is gedaan.
Ik ben om 8 uur op de plaats van de
terechtstelling teruggekeerd om de gelaats
uitdrukking van de menigte Arabieren te
zien; maar wie kan zich vleien de gevoe
lens te doorzien, welke zich achter deze
maskers verbergen?
Duitschland en Engeland,
De officieele „Nordd. Allg. Ztg.' schrijft
in haar weekoverzicht van Zaterdag, dat
de mededeelingen, welke in de sluitings
zitting van den Rijksdag, door den rijks
kanselier gedaan zijn, over de Duitscli-
Engelsche besprekingen tijdens de Marok-
ko-onderhandehngen, ia nationalen zin
vereenigend hebben gewerkt, en dat de
herschenscliim eoner deemoedige houding
der Duitsche diplomatie, door hot openlijk
bekend worden van de bijzonderheden van
het diplomatieke verloop, verdwenen is. Bij
den eensgezinden wensch naar vrede en
vriendschap met Engeland, zullen wij, na
de woorden van den Rijkskanselier moeten
afwachten of Engeland bereid ia, zijn
begeerte naar betere betrekkingen in zijn
politiek op positieve wijze tot uiting te
brengen. Bij de beraadslagingen in de be
grotingscommissie heeft de afgevaardigde
Bebel de vraag gesteld ot het waar waa,
dat Sir E. Grey in het ouderhoud, loopend
over de banketrede van den kanselier der
schatkist Lloyd George, tot den Duitschen
gezant gezegd zou hebbeD: „ga naar huis
en stel u gerust." Naar vau zelf spreekt,
hoeft het gesprek tusschen beide diplomaten
niet in dien vorm plaats gehad, als de
sociaal-democratische gemoederen dit af
schilderen; echter zijn bij het onderhoud
tusschen Metternich en Grey do gewraakte
woorden, noch naar de lettor noch naar
den geest gebezigd.
Een nieuwe ylootbasis
aak de Noordzee?
Uit Berlyn wordt aan de Kieler Neueste
Nachrichten gemeld, dat de Duitsche regee
ring vau plan is, tegen 1813 een deel van
de oorlogsmarine naar Embden over te
brengen en bij Larrelt, niet ver van Emb
den, binnen de oorlogshaven een kazerne
te bouwen voor 12,000 mau van verschil
lende regimenten.
Aanslagen.
Tc MiVnchen-Gladbach hebben politie en
Openbaar Ministerie getrncht opheldering
te brengen in een drietal geheimzinnige
pogingen tot het plegen van een aanslag
tegen drie hooggeplaatste rechterlijke
ambtenaren. Met de eerste post kregen
Zaterdagochtend de officier van justitie,
de substituut en de president van bet
„Landgericht" ieder een klein, cylinder-
vormig pakket, 25 cM. lang en 5 cM. in
doorsnede, dat, naar uit het onderzoek
bleek, 100 gr. ontplofbaie stof en 50 gr.
koper en lood bevatte. Daar in de rol ook
een lont was, verbonden aan het touw,
waarmede het pakket aan den buitenkant
was toegebondon, bestaat er geen twijfel,
of er was een aanslag bedoeld op de drie
ambtenaren. Toevallig heeft geen van de
drie het touw van de rol afgetrokken, doch
het doorgesneden, zoodat de lont niet
ontplofte,
