1
F
I
I
BREKERU
R. VAN DER BURG
L.STAS.
KAAS.
Vette Roomkaas
Alle week-abonoés op dit blad. die in bet bezit zijn eeoer verzekeringspolis, zijn volgens ae bepalingen in die polis vermeld,
tegen ongelukken verzekerd voor een bedrag van:
2000 levenslange 400
ongeschiktheid.
Ja!
1 ena.
J A. GOVERS, voorheen W. UTENS,
Eerste klasse Reparatie-Inrichting.
t t
Fabrieken van Melkproducten.
-{/ciyeu -vevzeye/de'
ziau rns iwn/
J. VAN GINKEL
rv -ern-tii
HOOGEWEG 76. TELEFOON 206.
Polmaise Antbraciet3050 f 1.65 - 2030 f 1.60- - 12120 f 1.20.
eb m m
L. VAN ACH TE RB ER GH
Steenkolen, Cokes, Briquetten enz.
Engelsche-,
Belgische- en
Hollandsche-
ANTRACIET.
GEBR VOLMER.
B E H A N G E R IJ - -
- STOFFEERDER IJ
VERHUIZINGEN -
De ware schuldige.
GULDEN bij
GULDEN GULDEN bij f-s cr\ GULDEN bij., -GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij
bij 300 Ter''es Tan ®én verlies van 1OO Ter''es van @0 verlies van J Qverlies van eiken
overlijden. hand of voet. één oog. een duim. een wysvinger. anderen vinger.
Uitkeering fdezer bedragen is gewaarborgd door THE OCEAN ACCIDENT GUARENTEE CORPORATION Lid., Directeur voor Nederl. Edward HeijmanOude Turimarbt 16, Amsterdam^
GULDEN bij
- JACQUES BEZAAN -
COIFFEUR LANGESTRAAT 71
Bekroningen.
Br. da 1876. Utreclit 1910.
Langstraat 119.
Schoenen naar Maat.
Specialiteit in Rijlaarzen.
F. s, veta ISMBS&IPIM
Lavendelstraat 2
I - V ARKEN' SLAGERIJ -
i FIJNE VLEESCHWAREN.
Amersforha.
AMERSFOORT EN HARDERWIJK.
Controle van <len Heer
tV. A. VAN DEN BOVKNKAMP.
Uitsluitend prima Melkproducten.
Ziektekienivrije 31 elk
uitsluitend in flesschen.
Koffie- en Slagroom Karnemelk.
Boter-Rijkscontrêle f 1.70.
<2mmaMe
Bestelhui» J. HOFLAND. Varkensmarkt.
PIANO- ËN ORGELMAGAZIJN
OPGERICHT 1788
lste MAGAZIJN EN KANTOOR ARNHEMSCHESTAATS
2du MAGAZIJN EN WERKPLAATSEN KOESTRAAT 6.
AGENTSCH AP
DER
AMERIKAANSCHE ORGELS
VAN
HöRüGEL. WORCESTER.
WORCESTER REED ORGAN Co.
WILMINGTON, ENZ.
AGENTUUR DER PIANO S
VAN
STEINWEG NACHF.
BRAUNSWEIG
C. MAND, COBLENS
F. ADAM, CREFELD
ZEITER WINKELMANN
BRAUNSWEIG, ENZ.
Beatelkantoor
Ariiheuisckestraut 1,
Telefoon 155.
HANDEL IN
SPECIALITEIT IN
Vraagt Prijsopgave.
ONTVANGEN EEN PARTIJ
beslist VET a f 0.50 per pond.
Zuid Hollandsche Boteren Kaashandel
UROMMESTRAAT 8.
BERGSTR. 34. KAMPSTR. 46.
Langestraat 16 - Amersfoort
Telefoon 212. -
P ITZETTES.
IAJIERMAMPEBi.
Atelier voor Lingeries naar maat.
FEUILLETON.
(o)
41)
Claire gaf geen aDtwoord. Mortals
vastberaden optreden maakte indruk, ze
begon inderdaad te twijfelen
Hetgeen over zijn vroeger leven be-
kend was, luidde pu niet zeer gunstig.
Hij was arm, als zoodanig reeds een
misdadiger, voorts had hij gezeteu wegens
staatsmisdaad. Claire wist verder niets
van Rambert, zij gruwde bij de gedachte,
dat Mortal de waarheid had gezegd en
de man uit de Champs Elysées de eenige
schuldige was. Mortal had aan een
oogeublikkelijke ingeving gevolg gegeven,
toen hij om een strijd, die hem verbit
terde, te doen eiudigeu, de woorden
sprak: de man zal het bekennen!
Hij had ze bijna onbewust uitgespro
ken, toen hij in machtelooze woede, bleek
van angst, tegenover Claire stond. „In
Parijs was maar één stem die zijner
vrouw, welke zich tegen hem kon ver
heffen
„Mij aanklagen? Ze zou het doen!" zei
Mortal binnensmond.s En daarom had
hij gezegd: „De man zal het zelf beken
nen."
„Weet u dat zeker?" vroeg zij. „Goed.
dan zal ik wachteo tot hij het doet."
Claire wilde heengaan en Mortal met
zijn gedachten alleen laten, waarmede hij
als een moeilijke rekensom zijn hersens
kwelde.
„Den man moet ik zoover zien te
krijgen dat hij bekent!"
„Maar je maakt je zenuwachtig, ik wil
er nu eens voor goed niet meer aan her
innerd wordeu."
„Je wensch is mij een bevel" antwoord
de Mortal onderdanig, maar.,..
„Geen spot alsjeblieft viel Claire
hem in de rede.
„Best. Maar je hebt mc nog niets over
mijn baard gezegd. Ik wist, dat je mijn
baard niet lijden mocht daarom heb ik
hem op het altaar van deu huwelijks-
vrede ten offer gebracht; nu sta mij toe,
dezen vrede te bezegelen hier
Hij deed een stap naar haar toe, stak
haar de hand toe en zei:
„Op je mooie hand!"
Hij had haar hand reeds tussehen zijn
knokkige vingers genomen, maar de
jonge vronw trok haar terug alsof haar
een adder gestoken had, en liet Mortal in
die bespottelijke houdiDg staan, welke de
galante man aanneemt, dien men van
zich afwijst.
Dat is te veel.
„Inderdaad," zei hij afgekeerd, „men
zou denken, dat ik je het hof maak!"
En hij richtte zich op, grootte Claire
nonchalant en ging weg.
Claire wist niet meer wat zij moest
gelooveu. Het ontbrak haar aan de kracht
om na te denken, de waarheid te onder
zoeken. Zij haatte, verachtte Mortal, zij
koesterde verdenking tegen hem, maarzij
had geen kracht om hem deze te toonen.
Bovendien, hij kon de waarheid gezegd
hebben, Rambert kou de schuldige zijn.
Hij was wat trotsch deze vrouw zoc
onder zijn macht te hebben gekregen,
waar zij nog enkele dagen geleden zoo
dreigend voor hem stond. In de zeker
heid van zijn triomf zeide hij:
„En die man zal het woord uitspreken,
dat mij voor Claire vrijspreekt, en mij
vrijwaart voor een nieuwe losbarsting
van haar toorn. Hij zal zeggen: Ik heb
den moord gedaan! Omdat ik het wil!"
HOOFDSTUK XII.
Rambert leed ontzettend. Van dag tot
dag verloor hij zijn zelfvertrouweu. Zijn
advocaat gaf hij bijna geen antwoord.
De voortdurende gesprekken met dezeu
jongen man, dis hem niet begreep en
hem voor schuldig hield, vond hij even
lastig als onnoodig. Men wist, dat hij
ziek was, men hoorde hem hoesten, zijn
borst piepte des nrchts. Dikwijls zat hij
op zijn matras ineengekrompen van pijn.
Men zond hem dan een dokter, die hem
vroeg:
„Scheelt er wat aan?" en dan zei hij:
„Neen alleen wat pijn op de borst. De
moeite niet waard.'
Op zekeren dag zei een bewaker tot
hem:
„Als je wat wilt hebben, heb je het
maar voor 't zeggen."
Dat klonk zoo spottend, dat Rambert
hem met verachting aankeek
„Hou me niet voor den gek!" zei hij.
Des nachts werd hij door vreeselijke
droomen gekweld. Hij wierp zich heen
en weer op zijn bed; het gebeurde zelfs,
dat hij in zijn koorts uit het bed vie!
on eeusklaps wakker werd op den harden
grond. Toen de dokter hem op zekeren
morgen had onderzocht, mompelde deze
bij 't weggaan: „Vliegende tering." Men
vroeg Noel, of hij naar de ziekenzaal
wilde gebracht wordeu.
„Neen!" zei hij, „ik blijf liever hier.
Hier beu ik alleen!" En hij zei er bij:
„Wat is men toch bezorgd om mij.
Merkwaardig. En alleen maar, omdat
men den! t, dat ik iemand vermoord heb!
Ik keu veel armen, die meer lijden dau
ik en geen ziekenoppasser hebben."
In de oogen van Parijs was Rambert
eenvoudig schuldig. Aau de geheele
zaak wa9 eigenlijk Diets geheimzinnigs
meer, al schreef men er nog zooveel over
in de courant. Voor de groote menigte
was het een gewone moord.
De begrafenis van Laverdac had plaats.
Mevrouw Laverdac had het lijk van haar
zoon tot aan den rand van het graf wil
len volgen. Bleek met strak gelaat en
de belichaamde smart zelve, had zij ge
durende de sombere plechtigheid aan den
rand der groeve gestaan, waarin het
overschot haar zoons was neergedaald.
(Wordt vervolgd).
•g L W. H, Epnann, Kleine Haag 6,
