,eW RIJWIELEN en AUTOMOBIELEN. H. M. VAN RAALTE. Van Sweden &Co., tflt LOUIS KLEIN Hzn. Hit T. PIVER GEBR. WE EK ENS - AMERSFOORT T. L. BLOK. <0 h Alle week- abonnés op dit blad, die in het bezit zijn eener verzekeringspolis, zijn volgens ae bepalingen in die polis vermeld, tegen ongelukken verzekerd voor een bedrag ran: 200O levenslange ^,QQ bij 300 7Crlie8 van ®®u 2ÖU verlies van 150 verlie8 Tan oO verlies van 5ver''es vau elkee L. VAN ACHTERBERGH. Steenkolen, Cokes, Briquetten enz. BLOUSES EN ROBES - DEMI-CONFECTIONNé - MOUSELINES BE LAINE - ZEPHYR - SATIN - PERCAL - WOLLEN JAPONSTOFFEN. STEENHOUWER IJ KREUPELING MEYER Wilhelminastraat. Amersfoort. Steenkolen, Anthraciet en Cokes. Utrechtschestraat 3 Amersfoort. X Tijd geest briefjes T ijdgeestpolissen icquesbezaan jweder verkrijgbaar. De Ster van het - - Zuiden. - - 19) tixsekSBm^aaetsttm GULDEN hij GULDEN GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij ongeschiktheid. overlijden. hand of voet. één oog. een duim. een wijsvinger. anderen vinger. Uitkeering dezer bedragen is gewaarborgd door THE OCEAN ACCIDENT GUAP.ENTEE CORPORATION Ltd., Directeur voor Nederl. Edward Heijman, Onde Turfmarkt 16, Amsterdam Bestelkantoor Arnhemsche8traat 1. Telefoon 155. HANDEL IN Specialiteit in: Rngelsche-, Belgische en Holluudsehe A ii t h r a c i e t. Vraagt Prijsopgave. HetBESTE ADRES voor Uw Schilder- en Behiingwerk islJtrechtseheweg44 Huisschilder en Decorateur. Bekroond Tentoonstelling 1910, te Den Haag door den Bond van Nederl. Sehilderspatroous. w In ruim assortiment bij 1 Oral'ierkei en Monumenten. GROOTE SPUI 1. Groot- en kleinhandel in Magazijnen Bc-stenniarht S, ÏO en 1— naast de Stadsherberg. JAM» »UU rljgbaar per flacon a f 3.35 on 1.75 - Brillantine 11.35 er Savon eosmétiqne en ire de Biz bij - en - •ESTRAAT 71, h. Valkestraat. F EUILLETON. Vertaald uit liet Italiaansch. Op dit oogeDblik liet zich iu de bo venverdieping een gebel kooreu, dat tot het souper riep. Cesina sprong op, zette het kistje met de juweelen weer in kas en duwde de deur dicht, ter wijl Attilio riep: ik moet noodzakelijk eerst moeder spreken. „Is dat zoo dringend noodig?" „Ja stellig. Ik moet het geld nog vandaag betalen." „Vraag het dan aan vader." „Neen, neen, in geen gevalant woordde Attilio driftig. ,Eu ook gij, Cesina, moogt er geen woord van spreken. Hoort ge? Geen woord!" „Ja, maar „Geen woord, ik smeek u er om. Doch kom nu, we willen gaan eten, anders denkt papa dat ik bang voor hem ben. Hij mag niets merken." Cesina wierp nog in der haast een blik in de spiegel en ging toen aan den arm van haar broeder naar de eetzaal. Toen Attilio daar binnentrad, zat zijn vader er reeds op zijn gewone plaats. Attilio voelde, dat zijn blikken op hem rustten, en deed zich zoo ongedwongen mogelijk voor, „Ge zijt op Capri geweest?" vroeg zijn vader kortaf. „Ja Papa". „Wat, drommel, badtge daar te doen? Weet ge niet, dat ge in den aanstaanden winter een examen moet doen? Mij dunkt, het is nu een allesbehalve geschikte tijd voor uitstapjes." „Papa, het is tegenwoordig onuit staanbaar heet in Napels." „Op Capri niet raiuder." „Dat kan zijn, maar de lucht is er toch !risscher,een verandering doet goed, als men zoo lang in de heete stoffige straten van Napels heeft moeten verkeoren. En omdat professor Carmignola gisteren wegens opgesteldhdid zijn colleges heeft moeten staken en ik dientengevolge slechts een weinig belangrijk college over vergelijkend recht bij professor Cinisilli verzuimde, dacht ik, mij een kleine ontspauniug te mogen veroorloven." „Zoo. Eu van die kleiue ontspanniug hebt ge aanstonds gebruik gemaakt om u en ons iu allerlei ongelegenheden te brengen". De stem van den hertog klonk zeer scherp en streng, zooals Attilio van hem gewoon was. Hertog Cesare zou wel weten, op welke wijze hij met zijn zoon moest omgaan. Attilio speel het nu dub bel dat zijn moeder niet aan tafel was. Zij had anders altijd dergelijke strafpre- dicaties op de liefdevolle moederlijke wijze getemperd. Nu moest hij aan den dreigenden storm zoo goed als liet ging alleeu het hoofd bieden. „Maar papa", zeide hij doodonschul dig, „het wat volstrekt mijn bedoeling niet, ook masir iemand in ongelegenheid te brengen". „Voorbedacht of niet, ge hebt het tocb gedaan. Dat I ontbrak er nog maar aan, dat ge zulle dingen met opzet deedt. Wat hebt je op Capri eigenlijk uitge voerd? Heli ge gespeeld? Wie waren er bij u?" „Ik ben er er met graaf Tozzo heenge varen. We (troffen er nog verscheidene heeren, die zich toevallig daar bevonden „En gij hebt gespeeld?" „Nn ja, om kleiue inzetten, alleen voor tijdveiilrijf". „En ge hebt verloren?" „O, maat een bagatel." „Hoeveel?" Dat was nu juist het kardinale punt. De jonge Attilio zag volstrekt niet te gen een leigen op, maar hij zou het toch gaarne vermeden hebben zijn vader direct een onwaarheid te vertellen. „Och pupa, spreken wij er toch niet over", anlwoordde hij eenigszius aar zelend. „het is werkelijk niet de moeite waard en als ge mij mijn wissel iu plaats van over veertien dagen van daag geeft, zult u van mijne verliezen niets merken". Attilio zette daarbij een gezicht, als of de zaak niet waard was, dat men er over sprak. Hij kreeg voor zijn verblijf te Napels maandelijks twee duizend francs en wist dus maar al te goed, dat hij daatmede ziju speelschulden niet zou kunnen betaien. Maar hij hoopte op daze wijze zijn vader gerust te stellen. Dit gelukte hem echter niet, want hertog Cesare vervolgde ernstig: „Luister goed Attilio, want ik houd niet van herhaiingen. Ik zal u deu wissel meegeven. Ge zijt nog jong en daarom wil ik wel wat door de vin gers zien. Maar dat gebeurt niet weer Neem daar goed nota van, Ik heb je al eerder gezegd, dat ge uiet spelen moogt, onverschillig om welke som. Voor een speler is zelfs de koning van Italië te arm." „Maar papa „Luister. Het is mij zeer goed bekend, dat je moeder meermalen je schul den heeft betaald. Zij heeft mij dat zelf gezegd en tot nu toe heb ik daar niets tegen gehad, omdat ik weet dat een jonge man op je jaren alleen door ondervin ding wijs wordt. Ik heb mij zelf gezegd, het verstand komt met de jaren. Maar sedert ik weet, dat gij speeldt, beschouw ik de toegevendheid, die ik tot nu toe jegens je en je moeder heb getoond, als allerverderfelijkst, eu daarom wordt er van du af geen centime meer voor je betaald. Dat ben ik aan me zelf verplicht, dat ben ik aan je zuster verplicht, eu yoor alles aan de eer van ons buis." (Wordt vervolgd). Stoomdrukkerij A. W, H. Eymaun, Kleine Haag 6,

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1912 | | pagina 4