Nieuwe Modellen Dames- en Kinderconfectie. SUCCURSALE COMPAGNIE LYONNAISE I JU AAN DAG, 14 Maart en volgende dagen van Alle week- abonnés op dit blad, die in het bezit zijn eener verzekeringspolis, zijn volgens ae bepalingen in die polis vermeld, verzekerd voor een bedrag van: 400 Langestraat - Amersfoort De Ster van het - - Zuiden. - - GULDEN bij OQQQ levenslange ongeschiktheid. U.tkeermp dezer bedragen is GULDEN GULDEN bij GULDEN bij GULDEN bij bij 300 ver''es van ®®Q \J verlies van QQ verlies van overlijden. hand of voet. één oog. een duim. gewaarborgd door THE OCEAN ACCIDENT GUARENTEE CORPORATION Lid., Directeur voor Nederl. iwian ———■mm i—i»i kemm GULDEN by qQ verlies van een wysvinger. Edward Heijman, Oude Turlmarkt 16, Amsterdam GULDEN bij 1 5 verlies van eiken anderen vinger. Fournisnurs de S. M. La Reine. Fournisseurs de S. M. La Reine mère. Groote Expositie FEUILLETON. Vertaald uit het Italiaansch. 30) „In dezelfde kamer, waar de diefstal is gepleegd?" „Ja.' Er ontstond eeu korte pauze, toen vroeg de hertog weer: „Acht gij eenig verband tusschen dit bezoek en de diefstal waarschijnlijk?" „En wanneer dat zoo ware, hertog, wat zou dan uwe meening zijn?" „Dat zou toch al hoogst zonderling zijn." „Nog zonderlinger vind ik het," ging de heer Ghilazzi voort, „dat de jonge Castaldi zich sedert veertien dagen tot herstel zijner geschokte zenuwen te PositaDo bevindt," „Heeft hij dat gezegd?" vroeg de hertog. „Ja." „Hm. Maar een welgesteld man ale mijnheer Castaldi kan toch onmogelijk tot zoo iets komen." „Het is de vraag, of de heer Castaldi werkelijk de vermogende man is, voor wien gij hem houdt en ook dan zou ik de onmogelijkheid nog niet kunnen toe geven. Mag ik u eene kleine geschiede nis vertellen?" „Ga uw gang." „Zij is 't leven van den ouden heer Castaldi, maar kan hier toch dienst doen. De zaak was, dat mijnheer Castaldi aan een arme weduwe met drie kinderen de proceskosten zou kwijtschelden, en ongelukkigerwijze werd aan mij opge dragen hem tot deze daad van barmhai- tigheid, tot deze milddadigheid te be wegen. Wat deDkt ge, dat hij mij ant woordde?" „Welnu?" „Hij zeide: Mijnheer Ghilazzi, de Be- doeïnen van Afrika houden de mildda digheid voor de grootste menschelijke deugd. Ik zou dat misschieu ook doen als ik Diets bezat. Maar nu kan ik slechts weDscheD, dat alle meuscben, met uit zondering van mij zelf, Bedoeïnen waren. Ziet gij, hertog, dat is de heer Castaldi, zooals hij reilt eu zeilt. Alles naar zich toe halen en toch nooit geDOeg hebben. De weduwen moest haar bed verknopen om hem te hunnen betalen. „Koestert gij werkelijk verdenking tegenhem?" „In mijn kwaliteit moest ik ieder ver denken." „Nu in mijn belang wensch ik u veel succes." „Gij zult van mij hoorcD, hertog. Komt gij morgen voor de groote weldadigheids- voorstelling iD de stad?" „Ik zal morgenavond eu misschien i ok overmogon te Napels zijn. Natuurlijk ben ik op elk uur te uwer beschikking. „Nu, dan bezoek ik u misschien in uwe loge in San Carlo en anders in het paleis dei Tibaldi te Napels. Tot weerziens dus hertog." „Tot ziens." Nadenkend reed signor Ghilazzi op een kleinen flinken ezel naar Castellamare terug. Hij had nu in plaats van één, zelfs twee sporen te volgen. Welk was het rechte? Het sprak van zelf dat het een valscb was, misschien waren het beide. En wat dan? X In de nabijheid van het zoogenaamde oude arsenaal te Napels, de middeleeuw- sche Koningsberg der Hoheustaufen,der ArragoneezeD en van andere souvereiDe geslachten, lag het eveneens uit de mid deleeuwen dagteekeneude paleis dti Ti baldi. het winterverblijf van den hertoge familie. Het was eeu op soliede fundamenten in gehouwen steeu opgetrokken massief gebouw met getraliede vensters, eD be trouwbare poorteD, zooals in de ruwe middeleeuwen, in de tijden van vaak wirseleude lieerschappij en bloedige fa milietwisten, de burchten moesten zijn. Het was natuurlijk vooral inwendig grootelijks gemoderniseerd, maar de kolossale zalen en hallen, de breede, zware marmeren trappen, evenals de steenen vloeren in de kamer en gaugeD had men gelaten, zooals zij waren. MomeDteel werd het geheele groote huis slechts door hertog Att.lio eD zyn bediende bewoond. De eerste zat in zijn studeervertrek en keek eeDige dagbladen door; in alle werd er gesproken over d®D grooten diamanten diefstal op het kasteel dei Tibaldi te Po- sitano, eu het eene blad zocht het andere in pakkende opsmuksels te overtreffen. Het was belachelijk wat men het publiek er al niet van voorbazelde. Driftig wierp eindelijk Attilio den geheelen couran- tenrommel ter zijde en stond gemelijk op. „Het is ongelooflijk', riep hij uit en bleef opgewonden staaD voor zijn vriend graef Emilio Tozzi, die hem de dagbladen voor eeuige oogenblikken had gebracht, en nu, nonchalant op een di van liggende, een sigarette rookte. Graaf Tozzo was slechts eenige jaren ouder dan de 22-jarige Attilio, maar was veel kalmer, meer bezonnen eu voorzichti ger, Hij nam bet leven beel wat ernstiger bd conscientieuser op dan zijn vriend Attilio, die in het besef zijner hertogelijke waardigheid opgevoed tveel toegaf aaD zijn lichtzinnig, op vliegend, kwikzilverachtig temperament In zijn verzekerde positie als rijke erf genaam, door alle mogelijke hoog-adel- lijke comfort omgeven, had hij het leven en zijDe gevaren nog te weinig leeren kennen, om de draagkacht zijner hande- lrngen ernstig te overwegen en te begrij pen. (Wordt vervolgd.) Stoomdrukkerij W, H, Eymann, Kleine Haag 6,

Historische kranten - Archief Eemland

De Eemlander | 1912 | | pagina 4