Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 52.
Zaterdag 28 Maart 1891.
Vierde Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort. Apeldoorn. Baarn. Barnevcld, Blaricum. Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren. Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs per drie maanden:
Franco per postf 0,40.
Afzonderlijke nummersf 0,05.
BureauKrommcstraat, F 241, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Van
Prijs dor Advortentitn:
1 tot 6 regelsf 0.30.
iederen regel meer- 0.05.
Corrfspondenli'n on Advcrtcnlifn Moeten uiterlijk VrijdagaTond
zorgd i|
Paschen.
Er is in gansch den Christelijken jaar
kring geen feest, waarop de kinderen
der Kerk, schoon ballingen dezer aarde
en zwoegende onder den levenslast, toch
allen druk en Ijjden vergelend, zoo blij
de opzien naar hetgeen lioogor ligl, geen
dag, waarop zij in den hangen strijd,
dien zij tegen de aan hun geestelijk heil
vijandige machten hebben te voeren,
zoo onbeschroomd hunne zekerste ver
wachtingen durven uitspreken op een
laatsten triomf, en juichen en jubelen,
alsof die strijd reeds volstrcden en te
hunnen gunste ware beslecht, als wel op
het heerlijke Paaschfeest. En geen
der: hun Aanvoerder eri Koning heeft
op deez' eigen dag de machten van hel
en dood voor goed overwonnen, en een
heerleger van onverschrokken kampvech
ters rondom zich geschaard, die krach-
lig door het geloof in Zijne glorierijke
opstanding, ook na den strijd op eene
zelfde overwinning blijven hopen,
Het was wel een onverwachte uitkomst
na een krijg, waarir.de Onverwinnelijke
zelf scheen verwonnen, doch Hij iiad
dien schijnbaren ondergang reeds lang
te voren voorspeld, opdat Zijn triomf
nog des te grootscher en des te schit
terender zou wezen. .Breekt dezen tem
pel af," had Hij in beeldspraak den
huichelaehtigen Pharisaeén toegevoegd.
,en Ik zal hem in drie dagen weer op
bouwen". Dat profetisch woord van de
Eeuwige Waarheid, het kon wel niet
anders, moest welhaast ten volle in ver
vulling gaan, als een laatste wonderbaar
teeken, den ongeloovigen Joden en le
vens der gansche wereld tol staving Zij
ner Goddelijke zending gesteld.
Reeds had het godvergeten Godsvolk de
schennende hand aan den eeuwig Gezalf
de geslagen; reeds hadden de Joden, door
een ontzettenden Godsmoord, op Calva-
rië's bergtop gepleegd, den heerlijksten
tempel, welke door den H. Geest zelf
gebouwd en geheiligd was met de vol
heid der genade, niet slechts ontwijd,
maar. zoo liet scheen, tot den grond toe
verwoest en in een puinhoop herscha
pen. En alzoo voldaan over het welsla
gen van hun onzalig pogen en in den
waan hunne laak te liehhen volvoerd,
waren de verwoesiers van deze waarach
tige Godswoning weer huiswaarts ge
keerd. Toch hadden zij, nog immer ge
dachtig de ernstige voorzegging van den
Gekruiste, en niet weinig verontrust door
de wonderbare tcekenen, welke tijdens
hun snood bedrijf reeds waren geschied,
nabij liet heilig overschot van dien tem
pel. dat ontzielde lichaam door den Zoen
des Allerhoogslen met zijne Godheid be
trokken, een goed bezoldigde krijgswnelit
geplaatst, als om liet Godsplan van den
wederopbouw te beletten. De dwazen!
begrepen zij dan niet, dat de II. Geest
Zijn werk. hoezeer ook ontheiligd, daar
om nog geenszins aan eene algeheel.'
vernietiging prijs ga(V
Want zie. alvorens de morgenzon, na
de slechting van dien levenden Tempel, de
plaats der verwoesting voor de tweede
maal bescheen, was reeds op don der
den dag dal heerlijk en majestueus Woon
huis des Heeren, dat in het graf wel
gedompeld toch de kiem der onsterfe
lijkheid in zich besloot, op nieuw uil
zijne bouwvallen verrezen en opgericht
door eigene kracht, maar nu onvergan
kelijk en roemvol, met meer luister om
geven dan ooit nog voorheen, zoodat
dezen wederopbouw mochl gelden
woord, dat door den profeel van
Jerusalem's tweeden tempel voorzegd
was: .de heerlijkheid van dit laatste
huis zal grooter zijn dan die van hel
eerste''. Aldus ook nam een hemelbode,
stralend van het eeuwige licht, plaats
op den afgewentelde» grafsteen om bot
in jubelende vreugd aan de godvree-
zeilde vrouwen en 's Heeren jongeren
te verkondigen.God bleef zijn woord
gestand, de gesloopte tempel is ras weer
herbouwd. Geen vreeze! waar uw Heer
en Meester hel en dood overwon, daar
is ook voor u de Irioinf reeds verzekerd;
daarom weest blijde en verheugdretur-
rexil sieul dixit. Hij is verrezen gelijk
Hij voorzegd heeft. Alleluja, Alleluja!"
Zie daar de grooie betcckenis van het
feest der leesten, op den dag der zo-
i gepraal door de gansche geloovigc \vc-
i rold zoo blijde gevierd. Was de zege
kreet des engels aan hel geopende en
ledige graf voor 'slleeren trouwe gezel
len eene krachtige opwekking voor hunne
I verontruste en wankelmoedige harten,
datzelfde wondergeheim, op den l'aascli-
I morgen voltrokken, geldt ook voor ons als
de grondlegging en bekrachtiging vim
geheel ons Christelijk geloof, dat op
Christus' verrijzen, alfop een vasten rots
grond gebouwd, aan geen wankelen is
onderhevig. Of heeft de Apostel Paulus
het ons niet duidelijk gezegdWare
Christus niet verrezen, ons geloof ware
ijdel geweest?" Nu echter staat door dit
onwederlegbaar bewijs der waarheid, het
bewijs boven alle bewijzen, ook het 011-
slolt'elijk Godshuis van ons heilig geloof
nog immer onwrikbaar vast, alle slor-
meii en iederen aanvat van onmachtige
vijanden zonder deernis trotseereud. Eene
opeenvolgende reeks van meer dan achttien
eeuwen is daar, om hel ons te U-eren,
hoe de geschiedenis van ons geloof, dat
is de geschiedenis der Kerk, geen an-
d'TC dan de geschiedenis vuil haren god-
dclijken Grondlegger en Voltooier is ge
weest. Zeker de aanvallen op de onver
zettelijke Sleenrots bleven niet uithet
vermetel pogen reeds door de Joden on
dernomen om de leer van Christus en
Zijn H. Naam van hel aardrijk te ver
bannen, het is in den loop der eeuwen
zonder onderbrekingen op de meest harts
tochtelijke wijze voortgezet door de vij
anden van God en godsdienst. Wrcede
kerkvervolging, scheuring in eigen boe
zem door de dwaalleer verricht, zedubc-
deif, verleiding, laster en logen, het waren
de wapenen in de hand van de rnach-
teiooze bestrijders, die het op den on-
j dergang der Kerk hadden voorzien. Doch
J hunne pogingen bleken allen even on
verstandig als boosaardigniets werkten
zij uit dan eene meerdere glorie van Gods
kerk en eigen vernedering. Zij hebben j
allen moeten instemmen met de pijn
lijke bekentenis, welke de afvallige Ro-
meinselie keizer Juiiaan stervende nog
op godslastcrenden toon aflegde: .Gij
hebt overwonnen, Galileoür." Zij zijn heen
gegaan en waren spoedig vergeten. Zoo
hebben wij nog pas binnen den lijd van
weinig meer dan een jaar in Europa twee
gevreesde kerkvervolgers vol vernedering
liet poliliok weieldtooneel zien verlaten,
om voortaan in vergetelheid en minach
ting welhaast als omiuUigcn cn on-
wnardigen te sterven.
Al ncciiit dan ook helaas de slrijd nog
toe, welke vooral door het ongeloof onzer
dagen, dat al meer en meer tot een
vei oiizedelijkeud heidendom terugkeert,
steeds feller tegen Gods kerk wordt ge
voerd, dan geeft juist de herinnering aan
den blijden en onverwachte» triomf van
den verrezen Heiland weer moed om op
een blijde uitkomst te hopen, dewijl in
iederen slrijd de goddelijke stichting ver-
wint, zoowaar als de Heilige Stichter
zelf op den Puaschdag ook over zijne
vijanden triomfeerde.
V. C. t. A.
BUITENLAND.
De Duitsche pers beeft zich in den
laatsten lijd druk bezig gehouden over
hot Welfen-fonds. Bijna eenstemmig
wordt verklaard, dal liet geheime beheer
van dal fonds moet eindigen.
Naar de l'ost heeft vernomen, zullen
onderhandelingen tusschen de Pruisische
en de Engclsche Regeering worden ge
voerd over genoemd fonds. Laatstge
noemde regeering zou voor den hertog
van Cumberland (den voormaligen kroon
prins van Hannover) trachlen te Ver
krijgen, dal hem de jaarlijksche rente
werd uitgekeerd van liet fonds. Dit fonds
werd na 18(1(1 op 16 millioen thaler
bepaald, als schadevergoeding aan den
voormaligen koning George van Hanno
ver voor het verlies zijner domeingoe
deren. In September 1867 was daar
omtrent door de Pruisische regeering
niet koning George (onder bemiddeling
van dr. Windthorst) een contract geslo
ten, waarin uitdrukkelijk verklaard werd,
dat niet bovengenoemd kapitaal, maar
alleen de jaarlijksche rente aan den
koning zou worden uitgekeerd. Den 1.
I Februari 1868. keurde de Pruisische
Landdag dat goed. Maar kort daarna
verleende de Landdag zijne goedkeuring
aan het besluit, om de renten van het
Welfenfonds niet aan den koning uit
te koeren, zoolang deze niet formeel
afstand deed van zijne rechten op den
Hannoversehen troon en de inlijving van
Hannover bij Pruisen erkende; onder
bepaling voorts, liat do inkomsten van
liet fonds gebruikt zouden worden om te
gen Pruisen gerichte ondernemingen
van koning George en zijne agenten
tegen te gaan.
Niet enkel in Duitsehland worden voor
Dr. Windtliorsl allerwege plechtige Ziel
missen opgedragen, maar ook builen dit
Rijk wordt do groote strijder voor de
goede zaak niet vergeten. In de nationa
le Duitsche kerk van de H.Maria dell' Ani
ma te Rome werd Zaterdag een plechtige
lijkdienst voor Windtliorsl gehouden. De
l'aus bad gelust, dat deze lijkdienst met
alle mogelijke prual err plechtigheid zou
gevierd worden.
De Mis is gezongen door de zangers
der pauselijke kapel en de lijkrede werd
uitgesproken door kardinaal Melchers,
den gewezen aartsbisschop van Keulen.
De zegen werd gegeven door kardinaal
Aloisi Musellu, beschermheer van de
Anima, terwijl de H. Vader door kardi
naal Rampolla vertegenwoordigd was.
Uok te Londen hebben in de Duitsche
Boriiraciuskerk, te St. Petersburg in de
ctmige katholieke kerk Requiem-missen
voor dr. Windthorst plaats gehad.
in liet Deutsche Wochenblalt worden
omtrent Windthorst door den vrijconser-
vatievenafgcvaardigde.dr. ütto Arendt, de
volgende karakteristieke bijzonderheden
verhaald.
De grooie populariteit van Dr. Windt
liorsl bij ullc partijen berustte niet op
zijne redevoeringen, zegt Arendt, want
die waren dikwijls zeer scherp, en als
hel beginselen gold, deelde Windthorst
soms pijnlijke slagen uit, maar hoofd
zakelijk op zijn minnelijken omgang. Bui
ten het debat oefende Windthorst op
allen, die hem naderden, een betoo-
I vcrenden invloed uit. Ook dwongen zijne
zeldzame talenten een steeds aangroei-
enden eerbied af. Zijn geheugen grens-
i de aan hel ongelooflijke. Bij het debat
over zijn Schoolwet-voorstellen, dat vijf
volle uren duurde, zal hij stilletjes te
1 luisteren zonder aanteekeningen te ma
ken, en beantwoordde toen een uur lang
elk der sprekers, hen schier op den voet
FEUILLETON.
Uit vaders jongelingstijd.
3) Nu gebeurde hel daar in Indiü, dat een
Igk karakter huogëeerd was, van den edelen
Bneüaan verram, en meegesleept door de lof-
istbaro geschenken over te renden ten teeken
van vriendschap, met de hoop om nadere ken
nis te mogen maken met zulk een edelen mensch.
De vreugde van Antonio bjj de ontvangst van
zulke onverwachte .gaven van vriendschap werd
nog verhoogd, toen hij vernam welk een edel
mensch hem die geschenken had aangeboden,
en zijne dankbaarheid bereikte eindelijk zulk
eene boogte. dat hg geen weerstand kon bieden
aan bel verlangen, dien verren vriend persoon-
lgk te leeren kennen. Hg rustte een zgner schoon
ste schepen nit. belaadde het met de uitgezocht-
sle kostbaarbeden van Europa en zeilde zonder
oponthoud naar Indié. Daar aangekomen, von
den zg spoedig in hun persoonlijken omgang
het grootste geluk, en evenals bet den christen
gelukt was, door zgnc deugden den eerbied af
te dwingen van den heidenschen Hindoe, zoo
ook stond de Venetiaan onder den invloed van
de grootheid van ziel van den heidendien ten
gevolge blcran zg geruimen tgd met clkzndcr
Eindelijk was toch het uur van scheiden ge
slagen. en in het hart van den heiden was een
besluit lot rijpheid gekomen om door een groot
ofler den scheidenden vriend voor altgd an.
zich te verbinden. Op den laatsten morgen van
bun samenzijn geleidde hg
slavj
willen medenernen. Zg zgn allen
dienstmaagd. Antonio overzag vluchtig de meis
dal zgn vriend bij die keus verbleekte. Zij werd
op hel 9chip gebracht, dat nog denzelfden mid
dag na een allerharlelgksl afscheid van de twee
Onderweg werd de heidensche in de christe
lijke leer onderwezen, en toen zg in het vader
land waren aangekomen, ontving zg het H.
Sacrament des Doopsels, deed bare eerste II.
Communie cn een half jaar daarna werd zij de
in den gelukkigen Antonio,
eenig- jaren in onverpoosd geluk
voort. Antonio werd, wegens zgne verdiensten
voor zgn vaderstad, tot een der medebestuur
ders der stad gekozen, en als zoodanig wist hg
ook door zijne braafheid en weldadigheid de
Geheel anders ging het met den vriend in IndiS,
van wien hg in jaren niets vernam. Hem was
door de kous vau Antonio een groot leed be
rokkend, grooter dan hij kon dragen, want da
gekozene werd ook door hem bemind. Na ha
vertrek verviel bg lol groote
die hem voor zijne geheele omgeving onverschil
lig maakte. Hg werd nalatig in zgne zaken; de
ze liepen daardoor in de war, en na verloop van
weinige jaren was lig lot den bedelstaf gebracht.
In dien eilendigen toestand kwam hem plot
seling het beeld van den edelen Venetiaan we-
gewelil voelde hg zich weder aangel rokken tut
den eens zoo zeer beminden vriend. Den verren
en ontberingen kwam hg eindelgk Ie Veneliü
aan. Op zgne vraag wees men hem bel paleis
van Antonio; hg liet zich door een bediende
oedig in het portaal
De bediende sloeg echter geen acht op het ver
zoek van den bedelaar, vergat bet eindelgk ge-
portaal staan. Toen het avond werd en een voor
ging langer zich voor hel buis van zulk een
voornamen man zich op 1e houden, sloop hg
deur, hurkte daar neder en viel uitgeput in een
diepen slaap. Bg zonsopgang werd de armste
door slompen en stooten gewekt en hg bemerkte
spoedig dat men hom van een moord aan
klaagde, die des nachts in de onmiddelgke na-
hijheid van de kerk bedreven was. Hg werd
voor den in allergl bgeengeroepen hoogen raad
gesleept en hel vertoornde volk vorderde den
dood van den onbekenden bedelaar, die,
de taal der Venelianen niet machtig, sliet
in staat was zich 1e verdedigen. Een der rech-
overvic) hem plotseling eene hevige gemoeds
beweging, want in zijn lompen en ellende er
kende hg dengone die hem eens zoo dierbaar
is onmogelijk de schuldige hg is onschuldig.
Nu is het aan mij, hom mgne vriendschap te
bewgzen cn het groote geluk te vergelden, dal
hg mg geschonken heeltHg besloot voor hem
zgn leven ten olfer te brengen. Hg, de voorname,
hooggeachte man verhief zich van zijn zetelen
gul zich zelf aan als den moordenaar.
Terwgl de ontroering van het volk op het
hoogste steeg, de rechters zelf niet wisten wat
zg zouden aanvangen, bielden de twee vrienden
elkander innig omarmd, en gaven zich geheel
aan hun gevoel van vriendschap over. Maar nog
vóór den gerechtsdienaar het bevel kon gegeven
worden om dengene. lie zich zeil van moord
had aangeklaagd, te grgpen, opdat bg geoordeeld
kon worden, drong er een woest uitziend man
door de menigte heen, wierp zich voor de rech
ters op de knieón en riep met doordringende
«tem: .Heeren, gelooft hem niet! Noch de een,
noch de ander heeft de misdaad begaan, maar
ik ellendige, die dezen nacht voor bet laats' mgn
bloedig handwerk verricht heb. Handelt met
mg volgens recht, want ik heb reeds lang den
dnod verdiend. Hoe slecht ik ook ben, kan ik
niet verdrogen, dal de edelste man van Venetiö,
om zgn vriend te redden, door mijne schuld ter
dood gebracht zou worden. De edel
moedigheid van Antonio heeft mgn verhard ge
moed gctrolTcn; zonder hem kreeg ik ook weer den
dood van dezen vreemdeling op mgn geweten."
De bravo was zoo verpletterd, drukte zgn be
rouw zoo hartroerend door tranen, woordenen
gebaren uit, dal de wraakzucht van bet volk
spoedig veranderde in diep gevoeld medelgden
cn er een roep opging om genade voor den
berouwhebbenden ongelukkige. Toen eindelgk
ook Antonio de goedertierenheid der rechters
inriep voor den bravo, verklaarde de oudste
rechter, dal hom genade zou verleend wordeu
wegens zgne openhartige rouwmoedige beken
tenis, mits hg beloofde zich 1e beteren, en tot
een eerlgkcn levenswandel terug te keeren,
waartoe Antonio en andere edele mannen be
loofden hem te zullen helpen.
De IndiSr werd door Antonio als een voor
name gast in zgn huis geleid eo met kostbare
kleederen versierd. Vau uu af scheidden de
twee vrienden niet meer. De beiden erkende
de grcolere offervaardigheid van Antonio, en
begeerde ook bekend te worden met die teer,
die den mensch zulk eene liefde voor zgn'even
naaste kon inboezemen. Hg liet zich onderwg-
zen in de chrietelgke leer, ontving het II. Doop
sel en ronl spoedig in het huwelgk met eene
nicht van Antonio dat geluk weder, dat hg
voor altgd verloren gewaand had. Hg kreeg aan-
de»l in de handelsondernemingen van Anlonio en
zg bleven samen als vrienden tot op hoogen ouder
dom veroenigd, tot de dood hen van deze wereld
riep, om ze in den hemel voor altgd te vereenigen.
(Wordt certlffdj