Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 52. Zaterdag 28 Maart 1891. Vierde Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort. Apeldoorn. Baarn. Barnevcld, Blaricum. Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren. Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs per drie maanden: Franco per postf 0,40. Afzonderlijke nummersf 0,05. BureauKrommcstraat, F 241, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Van Prijs dor Advortentitn: 1 tot 6 regelsf 0.30. iederen regel meer- 0.05. Corrfspondenli'n on Advcrtcnlifn Moeten uiterlijk VrijdagaTond zorgd i| Paschen. Er is in gansch den Christelijken jaar kring geen feest, waarop de kinderen der Kerk, schoon ballingen dezer aarde en zwoegende onder den levenslast, toch allen druk en Ijjden vergelend, zoo blij de opzien naar hetgeen lioogor ligl, geen dag, waarop zij in den hangen strijd, dien zij tegen de aan hun geestelijk heil vijandige machten hebben te voeren, zoo onbeschroomd hunne zekerste ver wachtingen durven uitspreken op een laatsten triomf, en juichen en jubelen, alsof die strijd reeds volstrcden en te hunnen gunste ware beslecht, als wel op het heerlijke Paaschfeest. En geen der: hun Aanvoerder eri Koning heeft op deez' eigen dag de machten van hel en dood voor goed overwonnen, en een heerleger van onverschrokken kampvech ters rondom zich geschaard, die krach- lig door het geloof in Zijne glorierijke opstanding, ook na den strijd op eene zelfde overwinning blijven hopen, Het was wel een onverwachte uitkomst na een krijg, waarir.de Onverwinnelijke zelf scheen verwonnen, doch Hij iiad dien schijnbaren ondergang reeds lang te voren voorspeld, opdat Zijn triomf nog des te grootscher en des te schit terender zou wezen. .Breekt dezen tem pel af," had Hij in beeldspraak den huichelaehtigen Pharisaeén toegevoegd. ,en Ik zal hem in drie dagen weer op bouwen". Dat profetisch woord van de Eeuwige Waarheid, het kon wel niet anders, moest welhaast ten volle in ver vulling gaan, als een laatste wonderbaar teeken, den ongeloovigen Joden en le vens der gansche wereld tol staving Zij ner Goddelijke zending gesteld. Reeds had het godvergeten Godsvolk de schennende hand aan den eeuwig Gezalf de geslagen; reeds hadden de Joden, door een ontzettenden Godsmoord, op Calva- rië's bergtop gepleegd, den heerlijksten tempel, welke door den H. Geest zelf gebouwd en geheiligd was met de vol heid der genade, niet slechts ontwijd, maar. zoo liet scheen, tot den grond toe verwoest en in een puinhoop herscha pen. En alzoo voldaan over het welsla gen van hun onzalig pogen en in den waan hunne laak te liehhen volvoerd, waren de verwoesiers van deze waarach tige Godswoning weer huiswaarts ge keerd. Toch hadden zij, nog immer ge dachtig de ernstige voorzegging van den Gekruiste, en niet weinig verontrust door de wonderbare tcekenen, welke tijdens hun snood bedrijf reeds waren geschied, nabij liet heilig overschot van dien tem pel. dat ontzielde lichaam door den Zoen des Allerhoogslen met zijne Godheid be trokken, een goed bezoldigde krijgswnelit geplaatst, als om liet Godsplan van den wederopbouw te beletten. De dwazen! begrepen zij dan niet, dat de II. Geest Zijn werk. hoezeer ook ontheiligd, daar om nog geenszins aan eene algeheel.' vernietiging prijs ga(V Want zie. alvorens de morgenzon, na de slechting van dien levenden Tempel, de plaats der verwoesting voor de tweede maal bescheen, was reeds op don der den dag dal heerlijk en majestueus Woon huis des Heeren, dat in het graf wel gedompeld toch de kiem der onsterfe lijkheid in zich besloot, op nieuw uil zijne bouwvallen verrezen en opgericht door eigene kracht, maar nu onvergan kelijk en roemvol, met meer luister om geven dan ooit nog voorheen, zoodat dezen wederopbouw mochl gelden woord, dat door den profeel van Jerusalem's tweeden tempel voorzegd was: .de heerlijkheid van dit laatste huis zal grooter zijn dan die van hel eerste''. Aldus ook nam een hemelbode, stralend van het eeuwige licht, plaats op den afgewentelde» grafsteen om bot in jubelende vreugd aan de godvree- zeilde vrouwen en 's Heeren jongeren te verkondigen.God bleef zijn woord gestand, de gesloopte tempel is ras weer herbouwd. Geen vreeze! waar uw Heer en Meester hel en dood overwon, daar is ook voor u de Irioinf reeds verzekerd; daarom weest blijde en verheugdretur- rexil sieul dixit. Hij is verrezen gelijk Hij voorzegd heeft. Alleluja, Alleluja!" Zie daar de grooie betcckenis van het feest der leesten, op den dag der zo- i gepraal door de gansche geloovigc \vc- i rold zoo blijde gevierd. Was de zege kreet des engels aan hel geopende en ledige graf voor 'slleeren trouwe gezel len eene krachtige opwekking voor hunne I verontruste en wankelmoedige harten, datzelfde wondergeheim, op den l'aascli- I morgen voltrokken, geldt ook voor ons als de grondlegging en bekrachtiging vim geheel ons Christelijk geloof, dat op Christus' verrijzen, alfop een vasten rots grond gebouwd, aan geen wankelen is onderhevig. Of heeft de Apostel Paulus het ons niet duidelijk gezegdWare Christus niet verrezen, ons geloof ware ijdel geweest?" Nu echter staat door dit onwederlegbaar bewijs der waarheid, het bewijs boven alle bewijzen, ook het 011- slolt'elijk Godshuis van ons heilig geloof nog immer onwrikbaar vast, alle slor- meii en iederen aanvat van onmachtige vijanden zonder deernis trotseereud. Eene opeenvolgende reeks van meer dan achttien eeuwen is daar, om hel ons te U-eren, hoe de geschiedenis van ons geloof, dat is de geschiedenis der Kerk, geen an- d'TC dan de geschiedenis vuil haren god- dclijken Grondlegger en Voltooier is ge weest. Zeker de aanvallen op de onver zettelijke Sleenrots bleven niet uithet vermetel pogen reeds door de Joden on dernomen om de leer van Christus en Zijn H. Naam van hel aardrijk te ver bannen, het is in den loop der eeuwen zonder onderbrekingen op de meest harts tochtelijke wijze voortgezet door de vij anden van God en godsdienst. Wrcede kerkvervolging, scheuring in eigen boe zem door de dwaalleer verricht, zedubc- deif, verleiding, laster en logen, het waren de wapenen in de hand van de rnach- teiooze bestrijders, die het op den on- j dergang der Kerk hadden voorzien. Doch J hunne pogingen bleken allen even on verstandig als boosaardigniets werkten zij uit dan eene meerdere glorie van Gods kerk en eigen vernedering. Zij hebben j allen moeten instemmen met de pijn lijke bekentenis, welke de afvallige Ro- meinselie keizer Juiiaan stervende nog op godslastcrenden toon aflegde: .Gij hebt overwonnen, Galileoür." Zij zijn heen gegaan en waren spoedig vergeten. Zoo hebben wij nog pas binnen den lijd van weinig meer dan een jaar in Europa twee gevreesde kerkvervolgers vol vernedering liet poliliok weieldtooneel zien verlaten, om voortaan in vergetelheid en minach ting welhaast als omiuUigcn cn on- wnardigen te sterven. Al ncciiit dan ook helaas de slrijd nog toe, welke vooral door het ongeloof onzer dagen, dat al meer en meer tot een vei oiizedelijkeud heidendom terugkeert, steeds feller tegen Gods kerk wordt ge voerd, dan geeft juist de herinnering aan den blijden en onverwachte» triomf van den verrezen Heiland weer moed om op een blijde uitkomst te hopen, dewijl in iederen slrijd de goddelijke stichting ver- wint, zoowaar als de Heilige Stichter zelf op den Puaschdag ook over zijne vijanden triomfeerde. V. C. t. A. BUITENLAND. De Duitsche pers beeft zich in den laatsten lijd druk bezig gehouden over hot Welfen-fonds. Bijna eenstemmig wordt verklaard, dal liet geheime beheer van dal fonds moet eindigen. Naar de l'ost heeft vernomen, zullen onderhandelingen tusschen de Pruisische en de Engclsche Regeering worden ge voerd over genoemd fonds. Laatstge noemde regeering zou voor den hertog van Cumberland (den voormaligen kroon prins van Hannover) trachlen te Ver krijgen, dal hem de jaarlijksche rente werd uitgekeerd van liet fonds. Dit fonds werd na 18(1(1 op 16 millioen thaler bepaald, als schadevergoeding aan den voormaligen koning George van Hanno ver voor het verlies zijner domeingoe deren. In September 1867 was daar omtrent door de Pruisische regeering niet koning George (onder bemiddeling van dr. Windthorst) een contract geslo ten, waarin uitdrukkelijk verklaard werd, dat niet bovengenoemd kapitaal, maar alleen de jaarlijksche rente aan den koning zou worden uitgekeerd. Den 1. I Februari 1868. keurde de Pruisische Landdag dat goed. Maar kort daarna verleende de Landdag zijne goedkeuring aan het besluit, om de renten van het Welfenfonds niet aan den koning uit te koeren, zoolang deze niet formeel afstand deed van zijne rechten op den Hannoversehen troon en de inlijving van Hannover bij Pruisen erkende; onder bepaling voorts, liat do inkomsten van liet fonds gebruikt zouden worden om te gen Pruisen gerichte ondernemingen van koning George en zijne agenten tegen te gaan. Niet enkel in Duitsehland worden voor Dr. Windtliorsl allerwege plechtige Ziel missen opgedragen, maar ook builen dit Rijk wordt do groote strijder voor de goede zaak niet vergeten. In de nationa le Duitsche kerk van de H.Maria dell' Ani ma te Rome werd Zaterdag een plechtige lijkdienst voor Windtliorsl gehouden. De l'aus bad gelust, dat deze lijkdienst met alle mogelijke prual err plechtigheid zou gevierd worden. De Mis is gezongen door de zangers der pauselijke kapel en de lijkrede werd uitgesproken door kardinaal Melchers, den gewezen aartsbisschop van Keulen. De zegen werd gegeven door kardinaal Aloisi Musellu, beschermheer van de Anima, terwijl de H. Vader door kardi naal Rampolla vertegenwoordigd was. Uok te Londen hebben in de Duitsche Boriiraciuskerk, te St. Petersburg in de ctmige katholieke kerk Requiem-missen voor dr. Windthorst plaats gehad. in liet Deutsche Wochenblalt worden omtrent Windthorst door den vrijconser- vatievenafgcvaardigde.dr. ütto Arendt, de volgende karakteristieke bijzonderheden verhaald. De grooie populariteit van Dr. Windt liorsl bij ullc partijen berustte niet op zijne redevoeringen, zegt Arendt, want die waren dikwijls zeer scherp, en als hel beginselen gold, deelde Windthorst soms pijnlijke slagen uit, maar hoofd zakelijk op zijn minnelijken omgang. Bui ten het debat oefende Windthorst op allen, die hem naderden, een betoo- I vcrenden invloed uit. Ook dwongen zijne zeldzame talenten een steeds aangroei- enden eerbied af. Zijn geheugen grens- i de aan hel ongelooflijke. Bij het debat over zijn Schoolwet-voorstellen, dat vijf volle uren duurde, zal hij stilletjes te 1 luisteren zonder aanteekeningen te ma ken, en beantwoordde toen een uur lang elk der sprekers, hen schier op den voet FEUILLETON. Uit vaders jongelingstijd. 3) Nu gebeurde hel daar in Indiü, dat een Igk karakter huogëeerd was, van den edelen Bneüaan verram, en meegesleept door de lof- istbaro geschenken over te renden ten teeken van vriendschap, met de hoop om nadere ken nis te mogen maken met zulk een edelen mensch. De vreugde van Antonio bjj de ontvangst van zulke onverwachte .gaven van vriendschap werd nog verhoogd, toen hij vernam welk een edel mensch hem die geschenken had aangeboden, en zijne dankbaarheid bereikte eindelijk zulk eene boogte. dat hg geen weerstand kon bieden aan bel verlangen, dien verren vriend persoon- lgk te leeren kennen. Hg rustte een zgner schoon ste schepen nit. belaadde het met de uitgezocht- sle kostbaarbeden van Europa en zeilde zonder oponthoud naar Indié. Daar aangekomen, von den zg spoedig in hun persoonlijken omgang het grootste geluk, en evenals bet den christen gelukt was, door zgnc deugden den eerbied af te dwingen van den heidenschen Hindoe, zoo ook stond de Venetiaan onder den invloed van de grootheid van ziel van den heidendien ten gevolge blcran zg geruimen tgd met clkzndcr Eindelijk was toch het uur van scheiden ge slagen. en in het hart van den heiden was een besluit lot rijpheid gekomen om door een groot ofler den scheidenden vriend voor altgd an. zich te verbinden. Op den laatsten morgen van bun samenzijn geleidde hg slavj willen medenernen. Zg zgn allen dienstmaagd. Antonio overzag vluchtig de meis dal zgn vriend bij die keus verbleekte. Zij werd op hel 9chip gebracht, dat nog denzelfden mid dag na een allerharlelgksl afscheid van de twee Onderweg werd de heidensche in de christe lijke leer onderwezen, en toen zg in het vader land waren aangekomen, ontving zg het H. Sacrament des Doopsels, deed bare eerste II. Communie cn een half jaar daarna werd zij de in den gelukkigen Antonio, eenig- jaren in onverpoosd geluk voort. Antonio werd, wegens zgne verdiensten voor zgn vaderstad, tot een der medebestuur ders der stad gekozen, en als zoodanig wist hg ook door zijne braafheid en weldadigheid de Geheel anders ging het met den vriend in IndiS, van wien hg in jaren niets vernam. Hem was door de kous vau Antonio een groot leed be rokkend, grooter dan hij kon dragen, want da gekozene werd ook door hem bemind. Na ha vertrek verviel bg lol groote die hem voor zijne geheele omgeving onverschil lig maakte. Hg werd nalatig in zgne zaken; de ze liepen daardoor in de war, en na verloop van weinige jaren was lig lot den bedelstaf gebracht. In dien eilendigen toestand kwam hem plot seling het beeld van den edelen Venetiaan we- gewelil voelde hg zich weder aangel rokken tut den eens zoo zeer beminden vriend. Den verren en ontberingen kwam hg eindelgk Ie Veneliü aan. Op zgne vraag wees men hem bel paleis van Antonio; hg liet zich door een bediende oedig in het portaal De bediende sloeg echter geen acht op het ver zoek van den bedelaar, vergat bet eindelgk ge- portaal staan. Toen het avond werd en een voor ging langer zich voor hel buis van zulk een voornamen man zich op 1e houden, sloop hg deur, hurkte daar neder en viel uitgeput in een diepen slaap. Bg zonsopgang werd de armste door slompen en stooten gewekt en hg bemerkte spoedig dat men hom van een moord aan klaagde, die des nachts in de onmiddelgke na- hijheid van de kerk bedreven was. Hg werd voor den in allergl bgeengeroepen hoogen raad gesleept en hel vertoornde volk vorderde den dood van den onbekenden bedelaar, die, de taal der Venelianen niet machtig, sliet in staat was zich 1e verdedigen. Een der rech- overvic) hem plotseling eene hevige gemoeds beweging, want in zijn lompen en ellende er kende hg dengone die hem eens zoo dierbaar is onmogelijk de schuldige hg is onschuldig. Nu is het aan mij, hom mgne vriendschap te bewgzen cn het groote geluk te vergelden, dal hg mg geschonken heeltHg besloot voor hem zgn leven ten olfer te brengen. Hg, de voorname, hooggeachte man verhief zich van zijn zetelen gul zich zelf aan als den moordenaar. Terwgl de ontroering van het volk op het hoogste steeg, de rechters zelf niet wisten wat zg zouden aanvangen, bielden de twee vrienden elkander innig omarmd, en gaven zich geheel aan hun gevoel van vriendschap over. Maar nog vóór den gerechtsdienaar het bevel kon gegeven worden om dengene. lie zich zeil van moord had aangeklaagd, te grgpen, opdat bg geoordeeld kon worden, drong er een woest uitziend man door de menigte heen, wierp zich voor de rech ters op de knieón en riep met doordringende «tem: .Heeren, gelooft hem niet! Noch de een, noch de ander heeft de misdaad begaan, maar ik ellendige, die dezen nacht voor bet laats' mgn bloedig handwerk verricht heb. Handelt met mg volgens recht, want ik heb reeds lang den dnod verdiend. Hoe slecht ik ook ben, kan ik niet verdrogen, dal de edelste man van Venetiö, om zgn vriend te redden, door mijne schuld ter dood gebracht zou worden. De edel moedigheid van Antonio heeft mgn verhard ge moed gctrolTcn; zonder hem kreeg ik ook weer den dood van dezen vreemdeling op mgn geweten." De bravo was zoo verpletterd, drukte zgn be rouw zoo hartroerend door tranen, woordenen gebaren uit, dal de wraakzucht van bet volk spoedig veranderde in diep gevoeld medelgden cn er een roep opging om genade voor den berouwhebbenden ongelukkige. Toen eindelgk ook Antonio de goedertierenheid der rechters inriep voor den bravo, verklaarde de oudste rechter, dal hom genade zou verleend wordeu wegens zgne openhartige rouwmoedige beken tenis, mits hg beloofde zich 1e beteren, en tot een eerlgkcn levenswandel terug te keeren, waartoe Antonio en andere edele mannen be loofden hem te zullen helpen. De IndiSr werd door Antonio als een voor name gast in zgn huis geleid eo met kostbare kleederen versierd. Vau uu af scheidden de twee vrienden niet meer. De beiden erkende de grcolere offervaardigheid van Antonio, en begeerde ook bekend te worden met die teer, die den mensch zulk eene liefde voor zgn'even naaste kon inboezemen. Hg liet zich onderwg- zen in de chrietelgke leer, ontving het II. Doop sel en ronl spoedig in het huwelgk met eene nicht van Antonio dat geluk weder, dat hg voor altgd verloren gewaand had. Hg kreeg aan- de»l in de handelsondernemingen van Anlonio en zg bleven samen als vrienden tot op hoogen ouder dom veroenigd, tot de dood hen van deze wereld riep, om ze in den hemel voor altgd te vereenigen. (Wordt certlffdj

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1891 | | pagina 1