Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 25.
Zaterdag 19 September 1891.
Vijfde Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn. Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs per drie otuden:
Franco per postf 0,40.
Afzonderlijke nummersf 0,05.
BureauKrommèstraat, F 241, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Prijs der Adrertentitni
Van 1 tot G regels
Voor iederen regel meer
Correspondenties en A
Zij, die zich voor
1 October a.s. abon
neereu op DE KEJIBODK
ontvangen de tot dien tijd
verschijnende nummer» GRA
TIS.
Jules flrévy.
Welk een geheel andere stemming
zou in Frankrijk hebben gehecrscht bij
hel afsterven van den man, wens naam
wij als opschrift hierboven plaatsen, in
dien hij vóór slechts enkele jaren geleden
uit dit leven ware weggerukt. Toon
I zou de dood Item onder geheel andere
omstandigheden hebben aangetroffen.
I Als President der Fransche Republiek
zou het overlijden van Jules Grévy nog
een ingrijpenden indruk hebben gemaakt,
maar thans komt uit Mont-Sous-Vaudry
de simpele tijding, die niemand veront-
I rust, maar wel velen het hoofd wee
moedig doet schudden, dat de gevallen
Staatsman voorgoed van het wereld-
tooneel is verdwenen.
Deze vernederde grootheid had een
veelbewogen leven achter zich. Zijne
ouders waren eenvoudige landbouwers
te Mont-Sous-Vaudry, alwaar hij in
1807 geboren werd. Zijn opleiding ont
ving hij aan verschillende Fransche col
leges, en door zijn sehranderen, beval-
telijken geest was hij reeds vroegtijdig
met de kronkelpaden der rechtsweten
schap vertrouwd een wetenschap,
die den eerzuchtige soms zoo uitmuntend
te stade komt zoodat hij op nog
betrekkelijk jeugdigen leeftijd in de
rechten promoveerde, en als advocaat
te Parijs zich vestigen kon.
Bijna iedere onrustige beweging, welke
nadien op staatkundig gebied in Frank
rijk voorkwam, werd door hem met
hartstocht gesteundhij verwisselde
hel geweer met zijne boeken even ge
makkelijk als zijn vaderland met de
grootste lichtzinnigheid telkens van re-
geeringsvorm veranderde. De woelige
FEUILLETON.
De deugd beloond.
Slechts zelden keerde
weldoende stralen den arinen bewoners eener
kleine zijstraat van Parijs toe, in welke wjj onze
lezers binnenmeren. De maan echter, een vrjj
wat nieuwsgieriger gezel, verslond het beter,
door de verborgen dakvensters die dikwijls zoo
troostelooze en bleeke gezichten, welke door
zorg en honger gerimpeld waren, met haar doe
dringend lichtte beschgnen. Met brutale, dikwj
met vreesaanjagende helderheid scheen zjj overd
ze droevige woningen, in welke slechts een vluc
Uge blik geworpen, genoeg te kennen gaf, hc
veel leed en kruis daar dikwjjls doorstaan wei
In de gelagkamer eener alleszins vervall
herberg zat voor een tafeltje, geheel verzonk
in rekeningen en papieren, de bezitter erve
een in de baogsle mate afkeerwekkend persoon.
Eene verwaarloosde kleeding omgaf de magere
gestalte, die in gebogen hout'
ren was gezeten. Opvallend gluiperige oogen
flikkerden in zjjn van gierigheid uitgemergeld
gelaal.
.Welnu, Theresa 1" zoo wendde hjj zich
een lisügen, boosaardigen blik lot de binnentre
dende, weinig vertrouwen inboezemende diem
maagd, .wat hebt gij boven in bet dakkamertje
voor verborgen schatten gevonden
.Jawel, mooie schatten 1 een tafel met drie
dagen van '48 brachten zijn naam dan
ook weder op aller lippen, daar hij zich
toen als een lievig republikein deed
kennen,
In hel Parlement behoorde hij steeds
tot de oppositie, en bestreed hij de expe
ditie naar Rome. De staatsgreep van
Napoleon van den 2. December 1851
deed hem toenmaals besluiten van de
politiek af te zien, om zich 1G jaren
lang uitsluitend aan de balie te wijden,
tot hij in '68 bij zijn verkiezing lot lid
der Volksvertegenwoordiging weder in
het staatsleven optrad.
Aan de omverwerping van het kei
zerrijk den 4. September '70 nam hij
weder volijverig deel. Zijn populariteit
klom steeds meer en meer, zoodat hij
den 11. Februari '71 met 519 van de
536 stemmen tot Voorzitter der Natio
nale Vergadering benoemd werd.
De 30. Januari '79 was echter de
dag, waarop Jules Grévy het loppunt
zijner eerzucht bereikte, daar 563 van
de 713 in het Congres uitgebrachte
stemmen hem tot opvolger van den
ftcren, loyalen Mac-Mahon aanwezen,
waarmede hem de hoogste wiardigheid
des lands werd toevertrouwd.
De eerzuchtige avonturier zag alzoo
zijn revolutionnair streven met een
schitterenden uitslag bekroond, maar het
i Frankrijk werd er het slachtoffer
Slechts enkele weken na zijn optre
den als President der Republiek werden
de bewuste Maart-decreten uitgevaardigd,
die inhielden, dat op den 29. Juni
v. de Jesuiten over het geheele
Fransche grondgebied uit hunne kloos
ters moesten verdreven worden. Dit
geschiedde, wijl de vervolgden niet
wilden wijken, met geweld, en danrna
werden de deuren van hunne kloosters
door de overweldigers gesloten en ver
zegeld.
Deze gruweldaad, die in Frankrijks
geschiedenis eene treurige plaats in
neemt, werd, helaasdoor meerderen
gevolgd. Op last der Fransche Regee
ring werd in het volgend jaar op Vrij-
puolen," sprak deze verachtelijk, .terwjjl c
•en stroohoed, waarmede juffrouw Miron rond
slentert en luiert, in plaats »an te werken. Want
sedert zjj dat rijk geborduurde kleed voor de
hertogin afmaakte, waarvoor zij zooveel zjjde
ontving ter bewerking, maar nog geene betaling,
schijnt zjj niet meer aan arbeid te denken,
evin alsof ons armen lieden bet geld zoo maar
in den zak viel! Nu, het zal haar slacht
bekomen, dat hoogmoedig ding 1"
.Oude zeurkous." antwoordde de waard gram
storig. .met de tafel behoell gjj u niet te be
moeien, zjj is van mg. Ik wil weten, wat er
nog meer in die kamer is, iets dat hun toebe
hoort, hun eigendom, verstaat gij. onnoozele
gans
,lk zag er ook nog een tinnen lamp zonder
olie er in," was haar ontevreden antwoord.
.Meen' ge, dat ik niets beters te doen heb,
dan m jj met dat gezanik op te houden 1" snauwde
de waard haar toe. .Die lamp behoort mjj 1 Ik
.Het bed, waar de oude op ligt, en eene ver
scheurde matras, waar juffrouw Margaretha
baar vermoeide leden op uitstrekt."
.Anders niets, Theresa?" riep de waard bevend
van kwaadheid.
.In den boek lagen eenige papieren daar
onder kan nog wel wat bijzonders liggen, docb
de hoogmoedige dcorne plaa.lste er zich uitda
gend voor en verbood mjj, die dingen aan te
raken. Veel zal hel wel niet zjjn, het leken
dag 23 April zelfs de ver 'ienstelijke
congregatie der Zusters van liet Legioen
van Eer uit hare beroemde stichting
verdreven. Do fanatieke Regcering
der Fransche Republiek schroomde alzoo
niet hare heiligschenneiide handen te
slaan aan de edelste vrouwen des lands.
Haar haat tegen de Kerk en de reli-
gieuse congregatiën was echter te groot
om zich van zulk eene schanddaad te
onthouden. Zelfs de Zusters van Liefde,
die engelen aan de lijdenssponden, wer
den uit de gasthuizen en uit hare
kloosters verbannen, en hare kapellen
voor allen eeredienst gesloten.
Een brandend merk heeft de geschie
denis reeds op deze afschuwelijke daden
gedrukt. Zij teekenen zoo juist den geest
der Regeoring tijdens Jules Grévy het
hoogste gezag des lands vertegenwoor
digde. De godsdienst werd verguisd en
vervolgd, de vrijheid schandelijk vertre
den, en het recht niet nteer geëerbiedigd
maar wat maakte hein dat, als zijn
beurs inel de judaspenningen, die hij als
President der hooggeroemde Republiek
opstreek, maar gevuld werd!
Nochtans, aan de Nemesis kon ook deze
avonturier niet ontkomen. Zijn laaghar
tig beheer der Fransche natie bracht ook
hem ten val. Onder zijn bestuur werden
de verachtelijkstc schurkerijen gepleegd.
In ridderkruisen, waarmede weleer de
borsten der edelste en verdienstelijkste
personen werden gesierd, werd handel
gedreven eereteekenen werden aai
meestbiedenden verkocht, alsof alle
eergevoel in de Fransche regceringskrin-
gen was te loor gegaan, zoo zelfs, dat,
toen slechts enkele feiten ruchtbaar
werden, een stortvloed van verontwaar
diging over de bedrijvers dier laagheden
werd uitgeworpen.
De eigenlijke naam dier congregatie, waar
onder zjj kerkcljjk werd goedgekeurd, is Con
gregation tiet Dames tie la Mh't de Dien, doch
onder Napoleon 1 ontging zjj reeds, oi
gewichtige diensten door die rcligieusen aan
de gewonden zijner legers bewezen, bjj keizer
lijk besluit den eerenaam van Congrfgati
den Dames de la L/gion d'honnear.
Het verbitterde Fransche volk sprak
over zooveel ongerechtigheid een oordeel
uit, waaraan ook Jules Grévy niet ont
komen kon. Zijn naaste aanverwant had
hij oogluikend die schurkerijen laten be
drijven het kon dus niet uitblijven, of
hij moest op de eerste plaats door de
verontwaardiging des volks getroffen
worden. Ten einde raad, en door de
uitspraak des lands gedwongen, nant hij
ontslag uit zijne iiooge betrekking, en
trad met de verachting des volks beladen
in het ambteloos leven terug.
Hoe treurig Frankrijks toestand in die
dagen werd beschouwd, bewijst maar al
te duidelijk de verkiezing vnn Sadi Carnot
tot President der Republiek. De eenige
lof toch, welke de republikeinen aan den
opvolger van Grévy konden toezwaaien,
was zijn onbesproken eerlijkheid. Van
uitmuntende geestesgaven, van een eer
vol verloden of itooge verdiensten was
geen sprake, alleen tioostte men zich
toen met de gedachte, dat knoeierijen
en schandalen, zooals onder het bestuur
van zijn voorganger hadden plaats ge
vonden, zich niet meer zouden herhalen.
Tot zulk een diepte was Frankrijks
toestand afgedaald, toen Grévy zijn
waardigheid had neergelegd. De eer der
natie zou hij hooghouden en de belangen
en de rechten der onderdanen des Rijks,
zonder onderscheid' des persoons, verde
digen de uitkomst leerde echter lol
welke laagheden eerzuehtigen zich la'en
verleiden, als hunne belangen er maar
mede gediend worden. Niettemin is de
straf ook hier niet uitgebleven. De lijst
dergenen, diegeroepen schenen om geheclc
volken uit hunne vernedering op te
beuren, doch die ze juist des te dieper
deden verzinken in een poel van jammer
en ellende, is met den naam van Grévy
ook weder aangevuld.
Een zeer gewichtige les ligt ook in
de geschiedenis van deze vernederde
grootheid opgesloten. Evenals zoovele
dergelijke persoonlijkheden, welke onze
eeuw maar al te veel weet aan te wijzen,
heeft hij de straffende hand Gods niet
kunnen ontkomen, en werd ook hij tot
een treffend voorbeeld gesteld. Terwijl
onlangs een Ludwig von Windthorst,
als strijder voor God en Zjjne H. Kerk
in zijne volle glorie voor den troon des
Allcrhoogsten werd opgeroepen, en door
vriend en vijand bemind en geëerbie
digd met betraande oogen wordt nage
staard, verneemt men thans dat Grévy,
die voorheen door vleiers was omringd
en gehuldigd werd, in verachting en ver-
getenheid van deze wereld gescheiden is.
Toch werd hij niet vergelen door onze
Moeder de Heilige Katholieke Kerk, die
hij vervolgd had in hare edelste kinderen.
In het stervensuur nam hjj tot Haar
zjjne toevlucht, wetende dat een rouw
moedige zondaar nimmer wordt ver-
stootcn.
God moge zijne ziel genadig zjjn!
BUITENLAND.
Terwijl Keizer Wilhelm, vergezeld van
de Keizerin, de groote wapenschouwingen
in verschillende deelen des Lands bij
woont en overal op schitterende wijze
wordt ontvangen, koint het bericht van
eene bloedige nederlaag in Oost-Afrika
de vreugde verstoren. De geheele expe
ditie, onder bevel van den aanvoerder
Zelewski, is n.l. 17 Augustus bij llenza
door den stam der Wahele overvallen
en in de pan gehakt.
10 Europeesche officieren en 300 neger
soldaten zijn gesneuveld, en 300 Mauser-
geweren en 4 kanonnen met al de
ammunitie in handen des vijands. Slechts
aan zestig negers en vier Europeanen
gelukte het naar Nwpapwa te ontkomen,
waar ze echter nog verre van veilig zijn,
en het is voorshands onmogelijk eene
nieuwe expeditie te organiseeren. De
Keizer wordt heden te Berlijn terug ver
wacht en zal dan een besluit moeten
nemen in dezen liachelijken toestand
maar aan het „koloniseeren" zjjn de
Duitschers nog niet gewoon geraakt.
De Czaar van Rusland heeft zijn
naamfeest te Kopenhagen gevierd met
eene verlichting der oorlogsschepen en
een dejeuner op zijn jacht Poohler.
Bij die gelegenheid ontving Prins George
van Griekenland, die bekend is wegens
zijne groote lichaamskracht, de gouden
reddingsmedaille, omdat hij bij den
allemaal wel lompen. De oude verzocht het mij
nog, bjj haar ie de trolsche nek al gebogen,
maar de dochter heen den duirel van hoogmoed
den zonder bed op el
waard zijn?"
.De lakens zjjn dun, maar fijn en heel. Hel
dekbed is met roode zjjde overtrokken, doch
bier en daar schjjnt de sloop er al door. Als
men dat alles ziet, moet men werkeljjk over
de verrallen pracht der stille dakkamer lachen,
.en nog meer om bet hoogmoedig gezicht der
jongejuffer, die niets te eten of te drinken beeit.
Ha! ha
,Ja, ja, Theresa, je hebt geljjk, dat volk kan
nog niet vergelen, dal de vader de zoon eener
adelljjke familie uit Engeland is en de moeder
ee ne dochter van een voornaam emigrant. Dien
hoogmoedigen dunk zullen wjj wel eens ganw
klein maken. Ik ben het ook nog niet vergeten,
dat bij indeitjjd weigerde, de weioige ontbreken
de franken te Icenen, om het mooiste hotel der
.Cbausce d'Aulio" te koopen. Iljj was ruk en
speelde een groote rol aan hel hof; toen kwa
men de onlusten van '48 en '49, waarbjj hij
moest en zjjne familie in Parjjs achterliet.
,De zoon, een totaal bedorven jongen, moet
naar Indifi gegaan zjjn. Zij meenen, dat ik dwaas
genoeg ben, hun geld te leenen voor
diens toekomstige fortuin. Hen moet hem
overigens in hel tuchthuis gezien hebben. Nu,
dal zal hem zeker niet uit zjjn ongeluk helpen.
Voor mjj is de dag der wraak gekomen, en do
Theresa luisterde oplettend alles was belang-
rjjk voor haar, wal de ander vertelde, wjjl jjj zich
daardoor verheven gevoelde in de oogen van
den walgelijken oude.
.Dus waren die lieden niets meer dan wjj,"
sprak zjj spottend.
.Zonder twjjfel, en zeker niet beter, daar
kunt gjj verzekerd van zjjn, Theresa!"
.Hun toestand ging meer en meer achter
uit. tol het toeval de door de jicht geplaagde
vrouw met haar schoone dochter in het huis
van Jacob Cardilliere bracht, die hen morgen
met vrougdo aan de straat zet, Zooveranderen
de lijdenindertijd heeft de kleine er misschien
liet uitgezien, als zjj in een lood zjjden kleedje
in de Tuilerifn met den pluimbal speelde. De
De dag liep reeds ten einde, en alles ver
langde naar een verkoelend windje, want men-
schen zoo wel als planten waren afgemat door
de verzengende stralen der zomerzon.
Dnar bovon in het eenzame dakkamertje van
genoemd huis slond tegen het raam geleund de
slanke gestalte van Margaretha.
Als eene geknakte, reine lelie boog zich het
schoone, opvallend edel gelaat, dat omljjst was
van lichtblonde lokken, waarmede een voorbjj-
gaand windje bevallig speelde. Heele zweetdrop
pels parelden op hel niettemin koude voorhoofd.
Hare diep blauwe oogen bedden eene weemoe
dige uitdrukking aangenomen, zji waren zulke
welsprekende getuigen van haar smart en har-
teleod, dat het onmogelijk schjjnen moest zoo
wreed te zjjn, dit liefelijke wezen niet me',
deelneming en medelijden te bejegenen.
Eens sierde een dikke, blonde vlechl haar stnee-
kend gelaat; zjj was hel voorwerp geweest van
waren gevallen onder de schaar van den kapper,
in trouwe, zorgvolle lielde, om voedsel voor hare
diorbare moeder le kunnen koopen. Van den
vroegeren weligen haardos bleven nogslechtsesn
weinig korte lokken over, die echter hare regelma
tige trekken nog meer deden uitkomen.
Do groote wereldstad met haar voordurend
leven, met haar tallooze menschen en hun druk
ke zaken, bestond voor haar niet, kon haar niet
bekoren; zjj had slechts eene gedachto, en in
die gedachte lag voor haar eene gansche wereld.
Het was de liefde en de zorg voor haro arme,
ziekeljjke moeder. Wie ooii eene geliefde moeder
Ijjden zag, hjj alleen kan begrijpen, welk een
biltere smart het is, het dierbaarste op aarde
zoo hulpeloos le zien. Dag en nacht had Mar
garetha onvermoeid gearbeid, doch zjj ging hoe
langer hoe meer achteruitde levensmiddelen
waren te duur en de arbeid, ach 1 hoe werd
die betaald? Slecht, en dikwjjlsin 't geheel niet
