Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 26. Zaterdag 26 September 1891. Vijfde Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, HarderwijK, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs per drie meenden: BureauKrommestraat, F 241, Amersfoort. Prijs der Adverteetdftni Van 1 tot 6 regelst 0.30. Voor iederen regel meer- 0.05. Afzonderlijke nummersf 0,05. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Correspondenten en Adverlentikn moeten uiterljjk Vrijdagavond vóór 6 ure aan het bureau bezorgd zjjn. De Triple-Alliantie en de H Stoel. De onderlinge verhouding der Euro- peesche Staten wordt steeds met den dag hachelijker en ingewikkelder. Om den vrede te bewaren, gelijk het heet, hebban zich de groote mogendheden verbonden en staan tegenover elkander tot de tanden gewapend. Van de eene zijde zien we Duitschland, Oostenrijk en Italië te zamen in een bond vereenigd; van de andere zijde Frankrijk en Rus land, terwijl Engeland, gewoon eigen baatzucht te dienen, eenigermale aan het eerste bondgenootschap zich schijnt te hebben aangesloten. Daarbij komen voortdurend nieuwe onderlinge botsin gen in overzeesche bezittingen, diepere verwikkelingen in het Oosten. En te midden van dit alles blijft de Romein- sche quaestie aan de orde, welke altijd dringender naar oplossing streeft. Ongunstiger positie tot oplossing van het Romeinsche vraagstuk is bijna niet denkbaardoor de Triple-Alliantie is zij in den moeilijksten toestand gebracht. Vandaar dat de Ostervatore Romano en de Moniteur de Rome in hun artikelen de Triple-Alliantie aanwijzen als de oor zaak, waardoor feitelijk de onhoudbare toestand van den H. Stoel wordt be stendigd, daar Oostenrijk en Duitschland zich met Italië, het Roovergouvernement, hebben verbonden en bijgevolg het her stel der pauselijke Souvereinitcit ad ca- lendas graecas hebben verschoven. Niet te verwonderen derhalve is het, dat de Paus zich naar eene andere zijde wendtom uit zijne gevangenschap te worden verlost, om het herstel te verkrijgen zijner wereld lijke macht, steeds noodzakelijker voor het opperherderlijk bestuur der katholieke werelddat hij zich keert naar Frank rijk, „de oudste dochter der Kerk." Van de drie mogendheden der Triple- Alliantie valt moeilijk eenig heil te ver wachten tot herstel der geschonden rechten van den H. Stoel. Een der drie verbondenen is het goddeloos Italië, dat door de geheime genootschappen voort gestuwd, het helsch plan, inde satans tempels gesmeed, heeft volvoerd, aan den Stedehouder van Christus de kerke lijke Stalen heeft ontnomen, de stad Rome aan zijne heerschappij ontrukt -, Italië, dat de vrijheden der Kerk nog steeds aan banden legt, hare goederen confisqueert, haar Opperhoofd gevangen houdt, met het doel om het Pausdom van de aarde te verdelgen. In de Triple- Alliantie opgenomen, heeft het vrijer spel in den vijandelijken strijd tegen de Kerk en tegen haar Opperhoofd, den Paus. De tweede, de machtigste, in het bondgenootschap is Duitschland, het protestantsche Rjjk bij uitnemendheid, 't Is waar, sinds de jeugdige Keizer de teugels van het bewind aanvaardde, is eene meer gunstige wending waar te nemen bij de Duitsche Regeering ten opzichte der katholieke Kerk. De ramp zalige cultur-kampf werd grootendeels geëindigd, vele onrechtvaardige wetten opgeheven, menige onbillijke grief voor het katholieke Duitsche volk weggenomen. Evenwel heeft de godsdienststrijd, welke sinds '70 het Duitsche Rijk verscheurde, de rampzaligste gevolgen achtergelaten veel moet nog ongedaan gemaakt worden, alvorens de katholieke Kerk die vrijheid geniet, waarop zij rechtmatige aanspraak heeft. Zal het protestantsche Duitschland daartoe bereid zijn Zal het aan zijn katholieke onderdanen de volledige rech ten terugschenken De vrees daarvoor is niet ongegrond, in aanmerking geno men, dat we hier te doen hebben met eene protestantsche Regeering, die ver warde begrippen koestert aangaande de goddelijke rechten en vrijheden der ka tholieke Kerk, en die volgens haar be ginsel niet anders dan vijandig zijn kan tegen de katholieke Kerk. En zou deze Staat, die eerst nog op eigen gebied de volkomen proef moet leveren, de volle dige rechten zijner katholieke onderdanen te willen erkennen, bereid gevonden worden buiten zijne grenzen op te tre den voor de rechten van den H. Stoel, krachtdadigen invloed op zijn bond genoot uit te oefenen op gevaar af dezen van zich te vervreemden? In de gegeven omstandigheden is hel zoo goed als zeker, dat een daarvoor noodige intercessie van Duitschlands zijde ten gunste van den Paus niet kan worden verwacht. Te midden dezer beide mogendheden staat het katholieke Oostenrijk machte loos. Uit heterogene Rijken samengesteld, inwendig door onderlinge partijschappen verdeeld, zuchtende onder het finan- ciëelejuk van het vrijmetselaarsjodendom, blijkt het opeigen rijksgebied te zwak om voldoende de rechten der Katholieken te handhaven en volgens de ware katho lieke beginselen het land te besturen. Al houdc men zich ook van de welwillendheid des Keizers overtuigd, zal de Regeering, die zich meer vijandig dan goedgunstig jegens de Katholieken toont, als verde digster optreden voor de rechten des Pausen, en van Italië het herstel eischen der souvereiniteit van den Roomschen Stoel? Het bondgenootschap met Italië stelt aan Oostenrijk een bijna onover komelijk bezwaar en een betreurens waardig beletsel om met eenigen grond heil voor Rome van die zijde te ver wachten. Zou Duitschland de pogingen van Oostenrijk daartoe genoegzaam wil len steunen Zou Italië, beheerscht door de geheime genootschappen, het herstel der pauselijke Souvereiniteit willen en kunnen lot stand brengen Is niet wel licht door Italië tot voorwaarde gesteld tot zjjn toetreden in de Triplc-Allianlie, om niet door de verbonden mogendhe den aangaande de Romeinsche quaestie te worden bemoeilijkt? Zwaarwichtige redenen en belangen brachten deze drie Rijken te zamen, en vlochten deze verbintenis. Door dit bondgenootschap maakte Duitschland zich sterk tegenover Frankrijk, Oostenrijk te genover Rusland en Italië tegenover de beide machtige katholieke mogendheden Oostenrijk en Frankrijk, om in het rustig bezit te blijven van de Kerkelijke Staten. De belangen van Oostenrijk met betrek king vooral tot de Balkan-Staten vorde ren, dat het Italië als bondgenoot ontziet, en niets doel, wat verwijdering zou kunnen veroorzaken. Een krachtdadig optreden van Oostenrijk in Italië ten gunste van den Paus zou de ontbinding allicht ten gevolge hebben, daar het Roo vergouvernement niet zonder slag of stoot zich den gemaakten buit zou laten ontrukken. Ook tegenover Frankrijk waant zich Italië door het bondgenootschap veilig in zijn vijandschap met den H. Stoel. Geweld van wapenen zou van Frankrijk's zijde noodzakelijk zijn om Italië te noo- pen lot herstel der pauselijke Souverei niteit, waardoor voor Frankrijk het gevaar zou ontslaan zich in oorlog ge wikkeld te zien met de verbonden mo gendheden. Hieraan is het toe te schrijven, dat Italië steeds driester optreedt als vervolger der H. Kerk en haar Opper hoofd, den Paus. Maai juist daardoor wordt de toestand des H. Vaders met den dag onhoudbaarder en de op lossing van het Romeinsche vraagstuk steeds dringender. Het is derhalve gemakkelijk te verkla ren, als men de Oeseroatore en de Moniteur mag gelooven, dat de Paus heil zoekt bij Frankrijk. Wellicht ziet de H. Vader in zijne wijsheid en diepen politieken blik, dat dit vertrouwen, in Frankrijk gesteld, een krachtdadigen in vloed ten goede zal uitoefenen. Het sluimerend bewustzijn der verheven en eervolle roeping als oudste dochter der Kerk om voor de geschonden rechten van den H. Stoel op te treden, kan daardoor worden wakker geschud. Om daartoe te kunnen komen en op te tre den als verdediger van den H. Stoel, zou het inzien, dat het den ingeslagen weg der kerkvervolging binnen eigen grenzen moet verlaten, terugkeeren tot het vaste geloof der vaderen, de katho- liekeKerk beschermen, onderlinge twisten en kibbelarijen over ondergeschikte zaken laten varen, partijschappen bijleggen en in eensgezindheid samenwerken tot het verkrijgen van eene ware katholieke Regeering. Met de geschiedenis in de hand zou het zijn diepe vernedering erkennen als een kastijding en rechtvaardige straf van God voor het schandelijk verraad aan Pius IX en den H. Stoel gepleegduit hot geloof zou het de kracht putten zich ootmoedig aan de welverdiende tuchti ging te onderwerpen, de hartstochtelijke revanche uit zijn boezem te verwijderen, waardoor de onnatuurlijke spanning tus- schen Duitschland en Frankrijk zou op houden. De betrekkingen tusschen beide Staten zouden van lieverlede vriendsJiap- pelijker worden en wellicht zoo, dat na afloop van den gestelden termijn de Triple- Alliantie geen reden meer van bestaan zou hebben. Met eenige welwillendheid van ile zijde van Duitschland zou Frank rijk alsdan de handen in Italië vrjj hebben om aan het Roovergouvernement zijn prooi te ontrukken, den H. Vader uit zijne gevangenschap te verlossen, de wereldlijke macht des Pausen te her stellen en daarmede de vrijheid en onaf hankelijkheid, zoo noodzakelijk voor het opperherderlijk bestuur der Kerk. Mochten deze de inzichten zijn van den H. Vader, wat mogen da' de Katholieken, van welken landaard of na tionaliteit ook, anders doen dan zijn wijs politiek beleid toejuichen, wat anders dan een voortdurend gebed ten Hemel zenden, dat deze inzichten met den gunstigsten uitslag mogen worden be kroond, n.l. de bevrijding van den H. Stoel en tevens de redding van het katholieke Frankrijk. BUITENLAND. De maatregelen tot beperking van het verkeeroverde Duitsch-Fransche grenzen worden eindelijk aanmerkelijk gewijzigd. Officieel is thans bekend gemaakt, dat aanvangende 1 November, aan den pas- dwang alleen zullen onderworpen zjjh militairen in werkeljjken dienst, gewezen officieren, kweckelingen van militaire scholen en personen, die, voordat zjj hunnen militairen dienstplicht hebben FEUILLETON. De deugd beloond. 9) .Elk middel, dat redding brengt, moet ik «in grijpen ik moet mjjne moeder voor den hon gerdood behoeden, ik zou waanzinnig worden van «mart," drong haar uit de all loegeschroef- de keel. Dan. plotseling schikte zjj hare schamele, doch ziadelijke kleeding in orde. .Als er heden geen hulp opdaagt, zjjn wjj verloren. Morgen wil de meedoogenlooze waard ons zonder bed op de straat zetten. O, arme Thans opende deze bare oogen. Marguelha snelde naar bare legerstede. ,Zjjt gij >i weer terug, mjjn kind?" zeide de moeder zachtkens. Zjj scheen een andere vraag te onderdrukkenna een poosje «prak se„Ik moet zeker lang geslapen hebben, bet schjjst reeds laat in den avond te zjjn." .Slaap maar, lieve, beste moeder!" lispelde Margarelha met innige teederheid, terwijl zjj de zieke kuste. De moeder richtte zich in bed op en zag bare dochter met een angstigen blik aan.Al weer de deur uit geweest?" Margarelha schudde het hoofd, et. ak in hevig snikken los, terwjjl zjj haar aangezicht met hare handen bedekte, en zonk op den rand van het bed neer. Na een korte poos stamelde zjj .Hen zeide mjj voor de deur, dat de herto gin de Loire het land verlaten heelt!" De moeder verhief vol vertwijfeling hare han den jen Hemel. .0, gij rijken!" riep zij, met eene uitdruk king van bitterheid, die niet te beschrjjvcn valt, in hare edele, zachte gelaatstrekken, .wildetgjj da verantwoording .tegenover ons armen toch maar inzien. God moge u vergeven,- ik wil u niet vervloeken, want het is de vloek van het goud, dat bet oog van ieder, ook van den sterkste verblindt!" ,0, moeder, helste moeder!" weende Margarelha nauw hoorbaar. .Slechtsom uwentwille, alleen om u te redden God moge hel mjj vergeven .Hoe gaarne zou ik sterven, mjjn kind, als hel de wil van God was," sprak de moeder, Margarelha tot zich trekkend. .Maar de zorg ik niet weet. ol hjj dood ol levend is, bindt mg nog aan .het leven. Wjj zjjn allen in Gods hand, en Hjj verlaat ons niet, laat ons op Hem vertrouwen. Mocht God mjj tot zien roepen; •- Hjj zal voor o zorgen, want Hjj is uw Vader. Hier op de wereld heb ik niemand, aan wien ik u achterlaten kan, dien ik kan smeeken, voor uw heil te waken. Gjjzolt echter gemak kelijk eene betrekking verkrijgen als kamenier, misschien wel als onderwijzeres, want uwe talen ten zullen u in staatstelten znlk eene betrekking goed te vervullen. Verlies den moed niet en houd God voor oogen." „O, moeder, moederIk heb alles beproeld. God heeft ons verlaten, Hjj wil ons niet hel pen deze nacht is de laatste. Morgen wil de waaid ons op straal zetten en uw bed als pand behouden. Haddc de hertogin mjj niet maar weer opnieuw geweigerd mjjne rechtmatige vordering te betalen, ik zou alles hebben kun nen voldoen, en ook Isn brief welke ik dezen morgen voor het raam van het postkantoor heb ontdekt, en die wel van Adolf wezen kan, kunnen inlossen, maar nu ism(j dit onmogeljjk gemaakt. Wee die geldzuchtigen, die ons wreod- aarcig het bloed uit de nagels zuigen, zonder over onze vjjanden. Zeer begrijpelijk wol is waar is de verbittering v m den arme, wanneer hjj ziet, hoe de rjjkaard zjjn welverdiend loon voor zich houdt. De rijken kennen geen gebrek, geen ontberingzjj weten niet, hoeveel ■roken n hcaharl ooit onder zjjn arbeid gestort heelt. De mode, die hnn de wet voorschrijft. i« de oorzaak vnn hun grillenzelfzuchtig als zjj zjjn, worden zij hardvochtig legen anderen. Wjj moeten hen ver- ontschuldigen, slechts weinigen zouden geweten loos het verdiende loon onthouden, als zjj ten welken nood en vorlwjjrcling zü daardoor voorkomen konden. Ach I wie den honger gevoelt, weet niet hoe wee hjj doet I" Bjj deze woorden zonk de arme zieke uitge put in haar kussen terug. Als gevoelde het moisje reeds diep berouw over hetgeen zjj gezegd had, sloeg zjj de oogen ten hemel en verzuchtte: ,0 God! vergeef het mjj, dal ik mjj zoo door Margarelha stond op eu aam hare vorige De berinnering aan vervlogen geluk kwam haar gemoed inet den diepsten weemoed ver vullen. Nog niet zoo heel lang geleden woonden zjj in eene eenvoudige, maar vriendelijke wo ning, een huis, waarvoor een klein tuintje lag, waarin hare inorder op twee krukken leunend rondwandelen kon en do bloemen bewonderen, welke hel heerlijke stukje grond opfleurden. Hoe dikwyis had Margarotha zich 's morgens met hare raoedsr vermeid over hel ontluiken der 'a nachts gesloten knoppen, en als zjj dan hjj het bogie- hoe menigmaal moesten zij dan een barteljjken groet der goede buren met een bigden glimlach beantwoorden. Waar was die tijd gebleren, die gelukkige? hi) was voorbij gesnold en had haar niets ach tergelaten dan de herinnering. Wat was alles in dien tusschentijd veranderdVerschrikkelijk 1 Op zekeren dag waren zjj 's morgens vroeg weggegaan, omdat zü de huur niet meer beta len konden, en in deze armelijke dakwoning aangeland, zonder dat iemand vermoeden kon, waar zü gebleven waren. En of de buren, die haar steeds zoo met goedheid en deelneming behandeld hadden, haar goedt, brave vrouw van den huurkoetsier, haar in den arbeid met hare grove handen geholpen had, en hel dochtertje van den bakker, dat aardige kind. De grootvader, die altijd mal zjjn stoel op straat gedragen werd, och, misschien was hg al laag dood. En hier had zg niemand, geen enkel deelnemend oog groette laten in de groote menschenmasaa. Voor de eenzamen is het veel, wat andereu niets toe- schgnten haar leven was slechts de herinne ring aan een gelukkiger tgd, dis wellicht nim mer zou wederkeeren. Op eens ala uit aene sluimering ontwakende, stond het meisje op en sprak.Ware ik alleen, ja, ik zou den hongerdood willen sterven, maar m|Jne moeder, m(jne onuitsprekelijk geliefde moeder moet gespaard blijven Zjj Ijjdt honger en gebrek, en Ik zou niet nogmaals beproeven, haar Ie redden Vergeef mg, o mgn God, dat ik aan uwe hulpe in den nood nog twjjfelen Zij nam eene vastberaden houding aan en keerde zich om om heen Ie gaan. Zjj wierp haren shawl over de schouders, zette den hoed op, sloop naa» het bed der zieke en wierp een teederen blik op haar, terwjjl zjj bjj zichzelven murmelde .Ja, lieve moeder, slaap zacht in mjjne afwe zigheid: de goede Jesus moge u beschermen." Het was reeds negen uur in den avond ge worden, doch dit kon deze liefhebbende dochter uiet weerhouden, aan de roepstem van haar liefdevol hart gehoor te geven. Ofscboen men

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1891 | | pagina 1