Katholiek Nieuws- en Advertentieblad. No. 10. Zaterdag 3 Juni 1893 Zevende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren. Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs per drie maanden Franco per postf 0,40. Afzonder. <jke nummersf 0,05. BureauKrommestraat, F 227. Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Frija der Advortentiin: Van 1 tot 6 regels*f 0.30 Voor iederen regel meer- 0.05 Toespraak des Pausen. Geen tijdperk is voorzeker in de geschiedenis aan te wijzen, waarin de stem des Pausen zoo krachtig weer klonken heeft als in de dagen, die wij mogen beleven. Gelijk de stem der Profe ten uit het Oud Verbond gaat ze kla gend rond over de boosheden en de gruwelen, door het menschdom, zijn God uitdagend, volvoerd. Maar ook als de stem die opwekt en leven schenkt klinkt zij als bazuingeschal over de geheele aarde en doet de volken, die onder al de ellende der aardsche ballingschap zuchten, met blijde geestdrift het afge matte hoofd weder opheffen, want een wonderbare kracht gaat uit van het woord van den Paus. Thans echter zullen wij niet spreken van de roerende lessen en vermaningen, aan de wereld geschonken in de heer lijke Encyclieken van den grooten Paus koning, Z. H. Leo XIU. Onze aandacht wordt nu in het bijzonder gevraagd voor de herderlijke toespraken van den jubi leerenden Stedehouder van Christus tot zijn geliefde kinderen gericht, die uit alle oorden der wereld tot hem komen, om aan zijne voelen hunne bewijzen van liefde en trouw uit te storten. Dan vooral verschijnt die beminde Vader der geloo- vigen in zijn volle grootheid en liefde, een liefde die al zijn trouwe kinderen omvat Dat hebben ook in deze dagen de Katholieken van Nederland ondervonden, die in bêevaart naar Rome waren geto gen enkel en alleen om, zooals de pel grims in geestdrift voor den troon des Pausen verklaarden, daar te kunnen getuigen van de innige liefde en ge hechtheid van het katholieke Nederland aan den jubileerenden Stedehouder Gods. Die trouwe tolken hebben door die schoone, fiere daad het geheele katho lieke Vaderland aan zich verplicht. Im mers, hoe opgetogen werden zjj door de achterblijverden nagestaard, en door ljunne vurige gebeden voor een voor- spoedige reize vergezeld. Met nauw- lettendheid werd ieder bericht om- j trent de pelgrims en hun wedervaren vernomen. In spanning werden zij op hunne schreden in den geest door ons gevolgdzij zouden immers het geluk smaken in de tegenwoordigheid des H. Vaders te worden toegelaten en in drukken op te vangen, die nimmer zou den worden uilgewischt. Dat geluk was hun beschoren maar wij zijn hun dank baar voor de moedige belijdenis hunner j liefde en trouw tol in den dood, daarbij afgelegd. Zij hebben de gevoelens der harten van het geheele katholieke Neder land in overschoone taal den grooten Leo XIII verkondigd, en daarmede een troostend en dankbaar woord aan het hart des Pausen ontlokt, hetwelk de ziel van ieder onzer met des te meer liefde en bewondering voor hem ver vult. Van de lippen des H. Vaders vloeide deze teedere en onvergetelijke taal: .Evenals gij, beminde zonen, bewonde ren Wij de bewonderenswaardige schik king der goddelijke Voorzienigheid, die wil dat de Heilige Kerk in zich het beeld van den Christus, haar Stichter, in Zijne smarten en vreugde, in Zijne vernederingen en zegepralen vertoone. Deze beschikking is voor haar vervuld in elke van de christelijke naliën der wereld, en de gelijkenis met Christus is vooral treffend geweest in haar Opper hoofd, den Roomschen Pausdeze waarheid, welke de geschiedenis ons aantoont, blinkt voor aller oogen uit. Maar zoo in deze tijden, wier hardheid gij betreurt, de toestand van den Room schen Paus de smarten van Christus op den Calvarieberg in herinnering brengt, schijnt het toch ook dat hem de eer te beurt valt, uitgedrukt door het goddelijk woord: Et ego si exallatus fuero a terra omnia traham ad me ipsum 1). Het is troostend en billijk te constateeren met welken dagelijks toenemenden ijver de volken zich wenden naar den H. Aposto- lischen Stoel en welke slroom van weldaden dagelijks uit dit algeraeene vertrouwen over de heele wereld afvloeit. Wanneer gij meent dat Onze pogingen er toe hebben bijgedragen, dat er ge lukkige uitkomsten verkregen zijn, geven Wij daarvan aan God, den bewerker van alle goed, aan God, onze hulp, met cindelooze dankbaarheid alle eere; aan u, beminde zonen, Onze gelukwenschen voor het aandeel, dat gij door uw werkdadig en volijverig geloof neemt in de ontwikkeling van den invloed van het Roomsche Pontificaat, dal op zoo bewonderenswaardige wijze allen tot zich trektaan u, die Wij weten het door de stein van den godsdienst alleen een wijle aan uw vaderland ontrukt zijt. .Niet de grootheid toch dezer stad Rome, de woonstede aller kunsten, heeft u aangetrokken, maar hel verheven karakter der stad van den H. Petrus. Uwe kinderlijke liefde heeft u hierheen ge leid, opdat in dezen algemeenen wedstrijd van huldebetoon jegens Ons, het katho lieke Nederland bij geen enkele natie zoude achterstaan. Dit gevoel was inder daad het volk waardig, dat, niet vele jaren geleden, aan de andere volken de eer heeft betwist, den stoel van den H. Petrus te verdedigen en de bloem zijner zonen gezonden heeft om edel moedig hun leven te olferenhet is Mij zoet op dit oogenhlik onder u enkele I dier jeugdige helden van toen te begroeten. I .Zulk een herinnering, uwe zoo christelijke woorden van bewogen deel- neming, uwe betuigingen van eerbied, zijn Ons zeer aangenaam, en met al de genegenheid van Ons vaderlijk hart vermanen Wij u, uw hoop te stellen en krachtig te vestigen op Hem, die dit woord uitsprak, dat nooit gelogenstraft is: Confidite, ego vici mundum 2). Daarom, geliefde zonen, zal elk, zich herinnerende, dat de kracht der Kerk niet, evenals alles wat menschelijk is, lijdt rnder de vernietigende macht van den tijd noch j Vertrouwt, ik heb de ■eld O' onder het woeden der stormen, zich te midden van den orkaan beijveren, niet het vertrouwen te verliezen in de hulp des Hemelswant óf de oorzaken van het kwaad zullen vernietigd worden, óf wat op Ons verderf gericht was zal op Ons welzijn uitloopen. .Smeekt af en verhaast door gebeden, in !"genwoordigheid van God gestort, door de heiligheid van uw leven, dal i kracht zal geven aan uwe gebeden, de I hulp des Hemels, opdat de droefheid der Kerk in vreugde verkeere, die te geljjker tijd het geluk der volkeren zal zijn. .Ontvangt als onderpand der vervulling van deze wenschen den aposlolischen zegen, dien Wij van ganschcr harte ver- leenen aan u, aan uwe gezinnen, aan al uwe medeburgers, die hier tegenwoordig zyn of met u verbonden door de broe derlijke gemeenschap hunner gevoelens." Ziedaar de stem van den jubileerenden Paus-koning Leo XIII uit zijn gevangen schap nu eens in het bijzonder tot ons, Katholieken van Nederland, gericht. Wij allen, medeburgers der pelgrims, mogen daaruit vernemen hoe het vaderlijk hart des Pausen als overstroomd is van liefde voor ons, die goed, bloed en leven voor den Stedehouder van Christus immer hebben veil gehad. Zelve legt hij de voor ons vereerende getuigenis af dat ons katholieke volk in den wedstrijd van huldebetoon bij geen enkele natie achterstaat. En dat dit immer zoo blijven zal, daarvoor spreekt het krachtige, fiere en moedige hart der Katholieken des lands ons borg. Onze hoogste trots is toch gelegen in te heeten en te zijn Ultramontaan, dat ismannen van de overzijde der bergen, dihun geestelijk Opperhoofd en Vader ten hoogste ver eeren en liefhebben. Wet een benijdenswaardig voorrecht, gesterkt door den zegen en aangeroerd en bemoedigd door de stem van den beminnelijken en verheven Plaatsbekle der Gods op aarde, den strijd te mogen strijden der kinderen van de eenige H. Katholieke Kerk! BUITENLAND. Zaterdag is te Moscou, in tegenwoor digheid van den Czaar en de Czarina, op feestelyke wijze de eerste steen ge legd voor een gedenkteeken van wijlen Czaar Alexander II. Reeds was vooraf gewag gemaakt van een bij die gelegen heid te houden keizerlijke toespraak, waarin op min vredelievende wijze de toestand in Bulgarije zou besproken worden. De oorlogsprofeten wisten dan ook al te vertellen dat ernstige verwik kelingen op til waren, maar er is niets van dien aard gebeurd. De Czaar is Zondag weder naar St. Petersburg af gereisd, zonder aan de oorlogzuchtige bedoelingen een woord gewijd te heb ben. Of de Duitsche militaristen wellicht de hand gehad hebben in het versprei den van dit verzinsel V Zooveel is zeker, dat hun deze kalme alloop zeer is tegen gevallen, want zij hadden gehoopt daar uit munt te slaan ter verkrijging van hun legerwet. De verkiezingen voor den Duitschen Rijksdag geven ditmaal een waar beeld van verwarring te zien, waarbij de so ciaal-democraten, gedachtig aan het bekende: .in troebel water is het goed visschen", zich geducht beginnen te roeren en in niet minder dan 3 MS van de 397 districten eigen candidaten gesteld hebben. Zoo men weet zijn de vrijzinni gen verdeeld, het eene gedeelte onder Richter, het andere onder Rickert. Terwjjl de meeste Centrums-leden, die bij de stemming over het compromis- Von Huene hun eigen weg gingen, zich niet weder verkiesbaar stellen, ten einde eene mogelijke verbrokkeling van het Centrum te voorkomen, heeft de vrijheer Von Schorlemer-Alst, geheel in strijd met zijn verleden, eene beweging op touw gezet om in Westfalen en de Rijnprovincie candidaten gekozen te zien, die niet door het Centrum worden aanbevolen. Daartoe vaardigde hij een afzonderlijk manifest uit, hetwelk voor een gedeelte overeenkomt met dat van het Centrum, maar in zake de Legerwet meer vrijheid geeft en bovendien op agrarisch gebied meer vertegenwoordiging verlangt. Hij wil nl. dat uit de Rijnpro vinciën minstens vier landbouwers naar den Rijksdag worden afgevaardigd, terwijl dit getal tot nu toe slechts twee bedroeg. In zjjn pogen wordt hij gesteund door zjjn vroegere tegenstanders, maar het moet den vurig katholieken Schorlemer FEUILLETON. Christus of Mahomed. Naar KARL MAY. 6) ,Wü welen het niet," was hel antwoord. .Gij moet het weten, wjjl gjj met hem de reis gemaakt hebt .Neen. Wjj kennen hem niet, want hjj was passagier en sprak slechts met den kapitein." ,Ma»r gji hebt toch zeker wei gehoord, hoe deze hem noemde?" .Hij zeide altijd Sahib (vriend, mijnheer) tol Nn wendde ik mjj tot den Muzelman zelf, terwijl ik hem naar zijn naam vroeg. Zjjne kleeding bealond slechts uit een hemd, eene broek en een jasje, al het endere had hg tijdens den storm verlorenzjjne voeten waren bloot en zjjn kaal geschoren hoofd miste den lolband, zonder welken de Mahomedaan zich nooit in 't openbaar vertoont. Evenwel had hjj zich naast ons neergezet en eene houding aangenomen alsof hjj de gebieder was van ons schip. Ik moest mjjne vraag herhalen, eer hjj antwoordde ,b bet bij de Franscben gewoonte, hunne gasten terstond naar hunne namen te vragen? Wat schieten die christenen toch aan de beleoldheid te kort I" .Mjjne vraag was zoo beleefd mogelijk gedaan. De wel beeft njj gedwongen eldos te bandelen. Allee, wat aan boord geschiedt, moet ia hot scheepsjournaal aangeteekend worden." .Dadelijk .Ja." .Mijn naam ook .Zeker." .Scbrjji dan Ibrahim." .Wat nog meer?" .Meer niet." .Uwe betrekking en geboorteplaats?" .Ik leef van mjjn renteo en woon in Tunis." .Dat is voldoende." .Laat mjj dan verder met rust Hij zeida dit op strengen, alwjjzenden toon, maar ik vervolgde bedaard .Wees zoo goed. mjj te veroorloven nog eene vraag te doen. Gjj waart in Marseille .Ja." .Hebt gjj daar den dierentuin bezocht?" .Neen." .Zjjt gjj niet tnsschen hel kasleel If en de haven la Jolietle in eene boot verongelukt?" .Daar weel ik hoegenaamd nie:s van." .Herinnert gjj n niet, mjj daar gezien te hebben ,Ik zag u nog nooitik ken u niet en heb ook geen trek, met een christen kennia te .Dat hadt gjj ons eerder moeten zeggen, dan hadden wjj u op hel wrak achtergelaten I" .Allah zal mij de aanraking met de onreloo- vigen vergeven hjj is groot en Mahomed is zjjn proleet. Zoodra gjj mjj naar Tunis gebracht zoll hebben, zal ik naar den heiligen Keruan gaan Keruan ot Kairwan is een Tunische stad, welke niemand, die geen Mahomedaan is, mag binnengaan. De da ir aanwezige Okbamoskee is de heiligste in de Berberstaten, en El Waib, Mahomeds boezemvriend en metgezel, ligt er Reeds wilde ik mjj van den Muzelman ver wijderen, toen hg zeide .Gij zult mjj de kajuit afstaan en mjj vleesch, meel, dadels en water geven, dal door geen christen aangeraakt is. Ik wil afgezonderd wo nen, om aan uwe blikken te ontgaan, want de blik van een Christen verontreinigt het lichaam van den rechtvaardige." Moest ik dien mensch uitlachen of hem nog maals met mijne handen kennis laten maken? Geen van beiden. Ik was te boos om te lachen, en om hem Ie slaan bad ik mijne handen Ie lief. Daarom antwoordde ik hem allervriendelijkst: .Wilt gjj niet in zee geworpen worden, ver genoeg u dan mot de plaats die gjj hebt Gij bebt ze rell uitgekozen. Uw eten en drinken zult ge tegelijk met de matrozen ontvangen, aan wie gjj uw leven verschuldigd zjjt. De geredde heeft niet meer recht om te spreken •lan de redder." Bjj die woorden schoteo zjjne oogen vlammen, en alsol ik een hond ware, snauwde hjj mjj Uw: .Wie heeft mjj gered? Zeg opl Toen ik boven de dreigende wateren zweefde, heb ik geroepen Sa' id' ni ja ntbi, ja Uuhamnud f' Toen zond hjj a en schonk u de genade, mjj, Red mjj, o profeet, o Mahomed I zjjn dienaar, de hand te reiken .Waarom zond hjj dan zjjn volgelingen niet?" .Omdat er goene in de nabjj'ieid ware»." .Dos is onze Jesus, dien gij gelasterd h»bt, machtiger den uw proleet, want Hjj voerde ons in uwe nabijheidWjj hebben nu algerekend met elkander, ik hoop voor eenwig .Nog niet. Gjj gaat naar Tunis, en daar woon ik. Wjj spreken elkaar nader I" Nn echter moet gjj mjj iets geven om mijn ontbloot hoofd en mijne naakte voeten Ie bedekken Dat was zoo brutaal mogelijk. In denzellden adem, waarin bij mjj beleedigde en bedreigde, verlangde hjj onze diensten, en dan op welken toon I Bjjtend antwoordde ik hem .Dat kan ik met, wjjl gij beweert dat olies wat uit de band van een christen komt, n .Wilt gjj dan, dat ik met ongedekt hoofd in Tonis aanlande?!" .Neen, ik wil barmhartig zjjn en uw geloof eerbiedigen, dat u verbiedt, een onlbloot hoofd te vertoonen. Gjj zult een hoofddeksel hebben ziedaar, hier hebt gjj uw eigendom." Ik had gezien, dat Turneratick den witten bnrnoos had laten halenik gaf hem den Muzelman. Deze nam hem aan zonder een spier van zjjn gelaat to vertrekken en zeida ,.Dal is het gewaad van een geloovige; ik mag het dos gerust aannemen. Schoenen zal een der beide matrozen mjj wet leenen. Uwe ziel en nw leven echter mogen geljjken aan den rook van het vuur, die vervliegt zonder terug te keerenl" Don kapitein ging het eren als mjj. Toen ik hem alles wat er gesproken was vertaalde, wist hjj niet, of hij den kerel over boord zou srajjten of hem eenvoudig uitlachen. Hjj stemde volledig in met hetgeen ik gedaan had. De onbeschofte vent moest van de kajuit afzien maar hjj verlangde nu ook geen eten en geen water. Den bournous had hjj in stukken gescheurd en zich de helft ervan als een tulband om het hoofd geslagen. Aan zjjne voeten slaken een paar versleten schoenen, die nauwelijks deu naam van pantoffel meer verdienden. Zoo zat hjj stuf en onbeweeglijk op zijn plaats en staarde In de verte, schjjnbaar onverschillig voor alles, wat er om hem heen plaate greep. Van het oogenblik al, dat wjj de schipbreoke- lingen aan boord hadden geBomeo, stevenden wjj weer met volle zeilen verder. Kort na den middag paneerden wjj het voorgebergte van Sihdi Ali en tegen den avond hadden wjj kaap Karthago achter en de haven van Goletta, de stapelplaats van Tunis, voor ons. Spoedig daarop liepen we de handelshaven binnen en lieten het aoker vallen. Nu bewoog de Mahomedaan zich voor de eerste maal. Hjj trad op Turnerstiek toe en beval, terwijl hjj op de beide matrozen .Gjj zult aauslonds met deze lieden naar uwen consul gaan en bevestigen, dat de brik vergaan is I De consul zal dan teekenan." Toen legde ik hem de hand op zjjn schouder en antwoordde ,Eo wat zult gjj in diao Luatchentjjd doen Ik ga aan land."

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1893 | | pagina 1