Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 19. Zaterdag 5 Augustus 1893. Zevende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs per drie maanden: Franco per postf 0,40. Afzonderlijke nummersf 0,05. Bureau: Kromnmtraat, F 227, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prije der Advsrtentiini Van 1 tot 6 regelsf 0.30 Voor iederen regel meer- 0.50 TOEGEVEN. II. (Slot). Het liberalisme ontnam ran de eene zjjde de goddelijke kracht en eerbied waardigheid aan het gezag, ran de andere zijde riep het bij degenen, die aan 't gezag zijn onderworpen, door deszelfs leer ran gelijkheid en onafhan kelijkheid de hartstochten vleiend, den revolutionnairen geest op. De ware ver houdingen tusschen gezagvoerders en ondechoorigen werden verwoest, de orde, door God gesteld, vernietigd, de gebin ten van het maatschappelijk gebouw uiteengerukt. Het liberalisme rukte alle gezag los van God, maakte het bijge volg zoo machteloos, dat het zijn heil moest zoeken in toegeven, zijn leven rekken door eindelooze concessies. Op deze wijze brokkelt het gezag langzamer hand af en loopt pindelijk uit op deszelfs totale slooping. Hieruit is de noodlottige ziekte te i verklaren, waardoor de gansche maat- schappij is aangetast, een ziekte van verzwakking, uitputting, ondergang. In de burgerlijke samenleving worden zij zeldzamer, die onverschrokken voor de j waarheid durven uitkomen, voor het recht manmoedig strijd voeren, vastberaden, volgen» plicht en geweten, standhouden tegenover het kwaad. Daarentegen neemt het aantal toe van degenen, bij wie de diep- ste zwakheid en karakterloosheid zich openbaren door inet alle winden mee te zei- len, door voor eiken strijd te zwichten, bij iedere tegenkanting toe te geven, terwijl men daarbij dikwijls ontrouw wordt aan i de beginselen, die men belijdt, aan de j overtuiging, die men koestert, aan den plicht, welken men vervullen moest. Men voegt en plooit zich naar al de grillen i van het kwaad, dat driester en brutaler optreedt naarmate de zwakheid, die het ontmoet, grooter ismen verliest alle j zelfstandigheid en werpt zich in de boeien der slavernij, waarmede men j somtijds de hoogste gave Gods, het ge- loof, prijs geeft. Deze ellendige zwakheid openbaart zich verder in het menschelgk opzicht, dal in onze dagen de gansche samen leving schynt te beheerschen. De vrees voor een schamper woord, voor een spotlachje 0111 de lippen, voor een af keurenden blik is reeds voldoende, om, met verloochening van alle karakter, zich lafhartig te schikken naar al de eischen der personen, met wie de zwakkeling, rampzalig genoeg, in aanraking komt, wier gezelschap hij dikwijls bemint en opzoekt, om in de schande zijner karak terloosheid bij hen achting en aanzien te verwervengedwee werpt hy zich neer voor hunne voeten en kronkelt zich in allerlei bochten van het menschelijk 1 opzicht, al gaat daarmede gepaard de ontveinzing zijner godsdienst, het huldi- gen van valsche, verderfelijke leerstellin- gen en beginselen, de practijk van het verbodene. Ook in het huisgezin ziet men de j zwakheid ten troon geslegen. Waarlijk, nimmer wellicht heeft zich 't gezag van j overheden en ouders zoo zwak, zoo toegevend getoond als in onze dagen. Hocvele overhedi .1 zijn er, die, de zware j verantwoording bewust ten aanzien der genen, die God aa:i hunne zorg toever trouwde, hen leiden en besturen over eenkomstig de voorschriften des Evan- gelie's, die pal staan in de weigering van condities en eischen, welke in strijd zijn met het geweten, omdat zij noodzakelijk moeten uitloopen op het zedelijk verderf der hun toevertrouwden Onder allerlei luttele en nietswaardige voorwendselen, waarmede men zich een valsch geweien kan vormen, maar zich voor God niet kan rechtvaardigen, geeft men aan ongeoorloofde eischen en con- ditie's toe het gezag, door God gegeven tot heil der onderhoorigen, wordt prijs gegeven en werkt ten verderve, door het kwaad een schijn van wettigheid te geventevens neemt de eerbied voor 't gezag af, doordat de onderhoorige de kracht zijner vorderingen leert kennen 't gezag zelf gaat daarmede ten gronde, zoodat het despotisme der enderhoorigen tegenover hunne overheden, gelyk in onze dagen, mogelijk geworden is, hetgeen zich openbaart in de voorwaarden welke zij stellen, in de eischen, welke zij doen gelden. Niet minder algemeen is de klacht over den geest van vrijheid en onafhan kelijkheid der kinderen, een klacht, welke men dikwijls door de ouders zelf hoort aangeheven. De oorzaak is niet ver te zoeken zijligt veelal in de ziekelijke zwakheiden weekelijketoegevendheid der ouders. Van kindsbeen af zien de kinderen hun wil en verlangens door de ouders ingewilligd, groen en rijp toegestaan in verwyfde liefde zien zij zich zelden of nooit iets geweigerd. Vandaar dat zij hun wil niet leeren buigen onder den wil der ouders, hun schouder zich niet leert krommen onder het juk der gehoorzaam heid. Zonder ware tucht, zonder hand having des gezags groeien zij in een geest van onafhankelijkheid en eigenzinnigheid op. En wanneer later de gevaarlijke leeftijd der jeugd is aangebroken, en het ouderlijk gezag vooral noodig is om de ontwaakte driften en hartstochten tebctoomen, dan blijkt dit zoozeer ver zwakt, dat de kinderen het trotseeren, bandeloos voorthollen op den weg des verderfs. Wanneer wij ons begeren op staatkun dig gebied, dan aanschouwen wij een niet minder noodlottig en betreurenswaar dig schouwspel. In Duilschland meende in den jeugdigen Keizer een man van kracht en energie te moeten begroe ten, vooral toen hij zich kenmerkte door de stoute daad, Bisinarck heen te zenden. Heerlijk waren zijne beloften aangaande het godsdienstig onderwijsde welgezinden koesterden de schoonste en heilzaamste verwachtingen. Doch de Keizer bezweek den drang der Liberalen en Joden hij trok het wetsontwerp in, zond zijn mi nister Von Zedlidz heen en door toegeven werd zijn eigen macht gebroken, de schoon- ste verwachting teleurgesteld. In Frankrijk toegeven aan het straatgepeupel aan de orde van dag. Hoe theatraal was niet on langs het optreden van den minister-presi dent Dupuydie in het Parlement verklaar de van geen toegeven te willen weten aan de eischen der oproerige studenten en het P.irijsche grauw, die het onslag vor derden van den politie-commissaris Loze. En toch eindigde zijne comedieachtige lierheid met loelegewn aan den eischvan hel canailleeen man, die zijn plicht had gedaan, werd opgeofferd, zelfs al moest dit geschieden met verbreking van zijn eenmaal gegeven woord. Bij de grondwetsherziening in België trad mede de zwakheid op den voorgrondonder den drang van het gepeupel werden de laatste beslissingen in overijling geno men, en het algemeen stemrecht op de eischen van het door de socialisten be werkte volk toegestaan. Ook in ons Vaderland zyn wy getui gen van eene verregaande toegeeflijkheid, die zorg baart voor de toekomst. Aan de verderfelijke woelingen en dwalingen van het socialisme stelt men geen paal en perkden leiders Iaat men vrij spel om in woord en geschrift het gezag te ondermijnen, 't koningshuis te verguizen, en het volk te verleiden en op te zetten tot omwenteling. Democratie en socialisme dringen vooruit, terwijl de regeering steeds verder terugwijkt, telkens nieuwe concessies verleenthun eischen worden brutaler j naarmate zij terrein winnen. Een nieuwe concessie staat voor de deur, de uiterste uitbreiding van stemrecht is door de Regeeiing ontworpen en zal wellicht gewijzigd worden toegestaan, waardoor wederom het democratische element zal worden versterkt ten koste van den troon. Wij voor ons zien in het gestadig toegeven aan de democratische en revolutionnaire eischen voor de Staten een dreigend gevaar. Onder deze voort gezette zwakheid zal de revolutionnaire stroom wassen en kracht'ger worden hij zal zich niet laten bevredigen vóór I het doel zal zijn bereikt, BUITENLAND, Het Fransch-Siameesche conflict is zoo goed als geëindigd. De Koning van Siam heeft aan Frankrijk's eischen toe gegeven en Engeland, in stede van zich daarover verstoord te toonen, keurt alles goed. In het Britsche Hoogerhuis werd door den minister van Buitenland- sche Zaken, lord Rosebery, mededeeling gedaan, dat te Parjjs eene overeenkomst tusschen Engeland en Frankrijk is onder- teekend, waarbij een onzijdige strook lands wordt aangewezen, om als schei ding te dienen tusschen de Engelsche 1 Fransche bezittingen in die streken. In het Lagerhuis deelde de vice-minis ter Grey mede, dat Woensdag de blok kade van Siam was opgeheven. Tevens klaagde hij over de houding der oppo sitie-pers, die, zonder bekend te zyn met de tusschen Engeland en Frankryk ge voerde correspondentie, der Regeering te groote toegeeflijkheid verweet in zake 1. Als de onderhandelingen afgeloo- pen zijn, zeide hij, zal de Regeering alles openbaar maken, en dan zal men zien dat de Regeering niet minder vastbera den en krachtig is opgetreden, dan haar voorgangs'ers op dit stuk zouden gedaan hebben. Tusschen Duitschland en Rusland is het nu lot een formeelen tol-oorlog ge komen. De Duitsche Regeering heeft op Rusland's verhooging van invoerrechten geantwoord met eene terstond in wer king tredende verordening, waarbij de rechten op van Rusland ingevoerde ar tikelen met 50 pet. verhoogd worden. Daarop is de Russische Regeering nog verder gegaan door te bepalen, dat, te beginnen met 2 Augustus, eene nieuwe verhooging van invoerechten met 50 pet. in werking treedt op Duitsche goe deren, voor zoover deze reeds door de wet van I Juni aan tolverhooging zyn onderworpen. Voorts is bepaald dat van Duitsche schepen het tienvoudig bedrag der vroe gere havengelden zal geheven worden, zoodat dit nu een roebel per last be draagt. Intusschen is Keizer Wilhelm aan het spelevaren en heeft hij bij den zeilwed strijd te Cowes (bij het eiland Wight) den eersten prys, de Queen's Cup, ge wonnen met zyn jacht Meteor tegen het FEUILLETON. Onschuldig veroordeeld. 3) Mathilda wist niet wat te doen. Zon zjj haren vader van de komst van Hubert ver wittigen, of wilde zjj den jongen man ver zoeken van het onderhond af te zien? Zjj stond eenige oogenblikkcn besluiteloos in hat denrkozjjn als een krachtig beeld, verlicht door den feilen schjjn van een kleine koperen petroleumlamp, die zjj in de hand hield. Het meisje had een rond aangezicht met Irissche, bloeiende wangen en g-oote blauwe oogenlicht blond krullend baar gollde om haar hoold. Haar uitzicht was eenvoudig en zedig; het donkere kleed met het heldere voorschoot kleedde haar net; om den hals bad zjj een kanten kraag 1 op de borst hing aan een zjjden koord e< gouden kruis. ,lk weet niet, of gjj goed hebt gedaan, jn te komen," zeide zjj verlegen, .want vader streng, en wanneer bjj eenmaal neen heeft gezegd, dan zegt hij niet zoo spoedig ja." Hubert's borst bewoog zich heilig op en neer de snelle loop had bem bijna den adem benomen op zjjn bleek voorhoofd, dat bjj de gekleurde wan gen scherpatstak, parelden groote zweetdroppclen. ,lk kon niet anders," antwoordde bjj, „want rust heb ik niet meer. Wat heelt uw tegen mjj, ben ik niet een eerljjk, vljjlig mentch, die een gezin onderhouden kan?" .Wat gebeurt hier?" vroeg een zware stem. Mathilda week bjj bet hooren van die vraag ter zijde, en daarna trad de opzichter Logger binnenhij was in uniform, het geweer hing bem over den linkerschouder en uit alles viel waar te nemen, dat hjj op het punt stond voor dienst aangelegenheden zjjn woning te verlaten. Logger was een groote statige man, krachtig en forsch gebouwdhet leven in de vrjje natuur, de invloed van het weder en het vermoeiende van dendienstaan de grenzen schenen op dit gestaal de lichaam niet den minsten invloed te oelenen. Mathilda's vader was soldaat van het hoold lol de voeten, in wien men nu nog den man van trouwe plichtsbetrachting kon waarnemen, die met de grootste nauwgezetheid zijn dienst ver vulde, maar die ook van zjjn ondergeschikten de slipste gehoorzaamheid vorderde. Hjj droeg een donker groenen rok en booge laarzen. Een machtige snorbaard bedekte zjjn bovenlip, kin en wangen waren glad geschoren. .Wat wilt ge was zijn tweede vraag, en zjjn oogen lonkelden toen hjj Hubert herkende. ,lk zou gaarne met u een woord spreken, mijnheer Logger," was hel antwoord van den jongen visacher. Een handbeweging des vaders wees Mathilda uit de kamer. .Heb ik u niat laten welen, dat gjj mjjn doch- >t lab Zet u het hoofd, mjjn toeslemming krjjgl ge ni .Ik ben bierheen gekomen om u eerlijk en openlijk te bekennen," bracht Hubcit met groote zelfbeheerschiog nil. .Niels van dit alles." beet hem Logger «00, .hel meisje heeft te ge- mjjn hu Verstaan?" .Is dat uw laatste woord? Wjjst gjj mjj zoo ruw al Moga het n nooit berouwen 1" ,0a. ik heb geen minuut te verliezen!" .Hubert's gelaat teekende de hevigste ontroe ring; smart en toorn streden in zjjn binnenste, en met geweld moest hjj zich bedwingen, om geen bclcedigend woord te uiten ot lot onbe dachtzame handelingen ovet te gaan. Met een zucht drukte hjj zjjn hoed op het gloeiende voorhoofd, en daarna wankelde hij als een be- schonkene de woning uit. Weinige minuten later volgde hem de grenswachter, met den mantel om de schouders geworpen en het geweer in de rechterhand. HL ,l)e man heelt het niet anders gewild," zei da aanvoerder del' smokkelaars, tcrwjjl hjj zich over den beambte, die door zgn kogel was ter- neergeveld, henenboog. .Ik bad hem immers gewaarschuwd, waarom ging hij niet terug?" Een zacht roggelen drong in zjjn oor, daarna werd liet stil. .Hjj is dood," voer hjj, na een kort onder zoek zich weder oprichtend, voort, ,de kogel heelt het hart getroffen." ,Zjjt fü niet gewond?" vroeg een zjjuer „Ja, maar wat beginnen wjj met den doode .Het Ijjk moet weggeruimd worden. Werd het morgen hier gevonden, dan viel dadelijk op ons de verdenking. Wjj moeten het naar de rivier dragen, en daarin laten wegzinken. In een half uur is alles afgeloopen, en dan kunnen wjj ongestoord de grenzen passeeren." De drie mannen legden hnonc pakken ineen kloof neder en maakten uil boomtakken een draagbaar, waarop het Ijjk werd neergelegd. Vat aan I" klonk het bevel van den aanvoerder, en de treurige slost zette zich io beweging. Om den oever van de rivier zoo spoedig mogelijk te bereiken, verlieten zjj den breeden weg en werkten zich door het struikhouthet was een vermoeiende tocht, zoodat het zweel met dikke druppels van hunne voorhoofden lekte; de laai, die hun geweten drukte, zal wellicht zwaarder hebben gewogen, dan dien zjj te dragen hadden. Weldra schemerde de door de maan beglansde spiegel van den stroom hen dooi de twjjgen tegen, en weinige oogenblikken later badJen zjj hun doel bereikt. Het was doodstil in den omtrekhet water vloeide zachtkens voort en lekte entoonig het kiezelzand en den groenen den bodem van den oevergeen enkele wind vlaag beroerde de watervlakte, regen en storm hadden geheel opgehouden, en hel beeld van de maan danste in breede slreepen op hel schommelende water. De aanvoerder wierp het geweer van den grenswachter in den stroom. Spoedig daarop zonk ook het Ijjk, welks klee deren da smokkelaars te voren nog met stee- nen hadden bezwaard, in de diepto. Daarna ijlden de drie mannen zonder gedruis te maken in het woud terug. IV. Vrouw Holler wachtte te vergeefs op den terugkeer van baren zoonbet eene uur na het andere verliep, maar Hubert bleef afwezig. Het werd avond en nacht, en steeds verwijldo de moeder aan de deur barer woning om Ie luis teren ot zjj iemand boorde naderen, of stond zjj aan het venster en staarde met angttig kloppend hart naar buiten. Reeds was bet mlddei nacht geworden, en nog was Hubert niet teiug. .God in den hemel," riep de moeder opeens angelig uit, ,er zal hem toch geen ongeluk overkomen zijn, ol hjj zl In vertwjjleling toch niet de hand aan zich zelven geslagen hebben Daarna zonk zjj op de knledn en smeekte God, dat Hjj haren zoon behouden in hare armen zou terugvoeren. Aan te gaan rusten viel voor de arme vrouw niet Ie denken haar gemarteld hoold overwoog alle gebeurlijkhedennu eens zag zjj Hubert ia hartstochtelijke opgewondenheid en toornig tegenover den grenswachter, dan weer vertwij felend door het bosch dwalen. Zjj trachtte zich wel is waar troost in lespreken met hel bewustzijn Hubert is veol te braai om zich aan den man, die zijn aanzoek wellicht met eea beleediging had afgewezen, Ie zullen vergrijpen, en een ta goed christen om de hand aan zich zelven te slaao, - - en locb, wanneer zjj zjjn opgewonden

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1893 | | pagina 1