Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 2.
Zaterdag 14 April 1894.
Achtste Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Vecnendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementeprije par dria maanden:
Franco per post
Afzonderlijke
f 0,40.
f 0,05.
Krommestraat, F 227. Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Prija dar Advertentiëm
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Voor iederen regel meer- 0.05
i uiteriyk Vrijdagavond
De Onvepgankelijkheid der Kerk.
(Ingezonden.)
L
Hoe hoog onze bewondering moge
opgewekt worden bij het aanschouwen
*an een meesterstuk van bouw- of
beeldhouwkunstwelk diep ontzag des
menschen reuzengeest ons ook moge
inboezemen door het scheppen van ten
hemel stijgende, vast omlijnde kerk- en
torenspitsen, of het uit ziellooze mar
merblokken te voorschijn roepen van
als leven ademende wezens, toch is het
alsof er uit de statige tempels en heer
lijke beeldhouwwerken steramen opgaan,
die ons toefluisteren.eenmaal zullen
wij tot stof vergaan, en de winden zul
len, met onze puinen, zelfs de herinnering
aan die ons schiep, wegvagen." Droeve
waarheid, welke getuigenis aflegt van
's menschen nietigheidTroostvol en
verblijdend echter voor den waren Ka
tholiek is de zekerheid, bewoner van een
gebouw te zijn, niet door menschenhanden,
maar door God zelf gesticht, een gebouw
welks grondslagen, uit onvergankelijk
graniet gehouwen, onvernietigbaar zijn,
een gebouw, noch door den tand des
tijds, noch door het geweld der helsche
macht, in verbond met de machten der
wereld, te sloopen. Dit gebouw is de
Katholieke Kerk. Inderdaad, vreugdevol
moet het hart van den Katholiek
kloppen, als hij aandachtig de bewon
derenswaardige Maatschappij, welke de
Katholieke Kerk heet, beschouwt. Door
aan de Kerk den dubbelen schat der
Genade en der Waarheid toe te ver
trouwen, heeft de Goddelijke Stichter
haar met al de eigenschappen en krach
ten begiftigd, om hare verheven zending
hier op aarde te vervullen. Welk een
levenskracht dan ook in die Kerk, om
de Waarheid in alle wereldstreken te
verbreiden, om de in aard en zeden
meest verschillende volken, als kinderen
eener zelfde Moeder, in haren schoot
op te nemen, om steeds zich zelve te
vernieuwen, en zich voor het oog der
verbaasde wereld als de eeuwig Jeugdige,
de eeuwig Schooie te ontsluieren. De
menschelijke verbeelding schiet te kort,
als zjj de Kerk onder een of ander
beeld voor den geest wil opvoeren, om
ons haar, de Onvergankelijke, te doen
kennen zooals zjj is. Nu eens staat zjj
voor ons als eene majestueuze koningin,
die haren weldoenden scepter over al
de volkeren der aarde uitstrekt dan
weder als eene moeder van millioenen j
kinderen, die zjj met de grootste teeder-
heid opvoedt voor het hemelsch vader
land soms schijnt zij ons als het scheepje
van Petrus toe, dat, in schijn broos en
nietig, als de reddingsboot der menschheid
de woeste golven der onstuimi ge wereldzee
doorklieft of als een leger in slagorde
geschaard, dat den vjjand, hoe machtig
ook, alljjd zegevierend het hoofd biedt.
j Bjj het beschouwen der onvernietig
bare grondvesten, der machtige organi
satie, van het bewonderingswaardig ge
heel der zedelijke krachten, waarmede
de Kerk van haar ontstaan af was voor
zien, zou men geneigd zjjn te gelooven,
dat zjj zich zelve genoeg is,, om zich
tegen hare vijanden ongerept te hand
haven, en Gods buitengewone en onmid
dellijke tusschenkomst niet behoeft. God
e enwel stelt zich niet tevreden met
Zijn algemeenen en voortdurenden bij
stand. Wanneer het Zijn Kerk geldt,
schept Hij er behagen in, door nieuwe
en schitterende wonderen Zijner Almacht
te toonen, hoe zeer Hij de reine Bruid,
die, toen Hij op Golgotha aan het kruis
hout hing, met den laats'en druppel van
Zijn kostbaar bloed, uit Zjjn doorboord
Hart te voorschijn trad, bemint en haar
tegen de vijanden beschermt en verde
digt, hun aanslagen verijdelt, hun macht
verplettert.
Vijanden 1 o, de Kerk heeft er, en velen.
De ketterjj, het schisma, de verdorven
heid en heerschzucht van gekroonde hoof
den, hebben afwisselend en met elkander
in verbond hunne krachten legen de op
de rots gebouwde Kerk beproefd. Ver-
geefsche pogingen 1 de aanvallers ver
brijzelden hunne kronen en hoofden tegen
hare diamanten murende Kerk bleef.
Het zou onze krachten Ie boven gaan,
het grootsch en indrukwekkend tafereel,
dat de strijd en de zegepralen der Kerk
in den loop der eeuwen ons aanbieden,
in waardige trekken voor oogen te stel
len. Evenwel, als wjj de jaarboeken der
Kerk openslaan, van af het oogenblik
dat de H. Petrus door koning Herodes
in de kerkers van Jerusalem geworpen
wordt, tot op den dag van heden, waarop
zjjn roemvolle opvolger, Paus Leo XIII,
in het Vatikaan zedelijk van zjjne vrij
heid beroofd is te midden zjjner vijanden
als wij ons de lange reeks van keizers,
koningen en vorsten voor den geest
roepen, die de schendige hand aan de
Kerk en haar Opperhoofd waagden te
slaan, dan komen ons de woorden, door
den koninkljjken ziener David als een
godsoordeel aan het aardrjjk verkondigd,
van zelf op de lippenVidi impium
superexaltatum et elevatum sicut cedros
Lihani ik zag den goddelooze zeer
verheven en hoog als de ceders op den
Libanon et trnnsivi et ecce nan er at
ik ging voorbij en zie hjj wns niet
meer et quuesivi cum et non inventus
locus ejus ik heb hem gezocht en
zijne plaats werd niet meer gevonden.
Waar is thans hel machtige Roineinsche
Rijk Dat Rjjk, dat de wereld in kluisters
sloeg, en de overwonnen volkeren achter
zijn zegewagens gevangen meesleurde
dat Rijk, welks keizers het gelauwerd
hoofd tot in de wolken verhieven, en
een naar brood en circusspelen hunke
rend volk dwongen, hun goddeljjke eer
te bewijzendat den volgelingen van
Jesus-Christus de vreeselijkste martelingen
deed ondergaan, en er zifh tienmaal
op beroemd heeft, het Christendom van
de aarde weggevaagd, en de Kerk ii
haar eigen bloed verstikt te hebben?
Het_ heidensche, het machtige, het god
deljjke, het eeuwige Rome, aldus door
zjjne dichters en redenaars genoemd,
waar is het? „Ik ging voorbij", zegt
God, „6n het was niet meer," de barbaren
kwamen als een stortvloed van
gebergte, en vaagdon dit bedorven Rijk,
dat hun door God in Zijne verbolgenheid
alsprooi was toegewezen, van deaarde
BUITENLAND.
De Duitsche Rijksdag heeft Maandag
het ontwerp tot aanvulling der wet op
de veeziekte aangenomen overeenkom
stig de redactie der commissie. Daaraan
werd nog toegevoegd een resolutie, waar
in aan de regeeringen verzocht wordt de
strengste maatregelen te nemen tegen
het overbrengen van besmetteljjke vee
ziekten en tot uitroeiing van het mond-
i klauwzeer in het binnenland.
In den loop der beraadslagingen con
stateerde de minister van landbouw Von
Heyden, dat de invoer van slachtvee
uit Nederland geringer is dan ooit te
voren, en dat de toelating van het Hol-
landsche fokvee juist in het belang van
de veeteelt heeft plaBts gehad.
Keizer Wilhelm is na zijn bezoek aan
Venetië bjj zijn terugkeer te Abbazia met
eene illuminatie verwelkomd. Omtrent
de beteekenis van dit bezoek schrijft
Gaston Calmette, van de Figaro„Het
is niet te ontkennen, dat de geestdrift
onbeschrijfelijk was; wel gold zjj voor
alles den koning van Italië, maar toen
de keizer op het balkon van het paleis
verscheen, in zijn witte uniform met
blauwe borst en vol ordeteekens, werd
hij luide toegejuicht. Hjj ziet er dan ook
meeslepend uitzjjn houding is kranig
en elegant, zjjn loop flink, zjjn gelaat
vroolijk en glimlachend met de blonde,
rechte knevels. Het eerste wat hjj deed,
toen hjj aan wal stapte, was de troepen j
inspecteeren, die op de kade opgesteld I
waren." Calmette beweert ook een onder-
houd met den koning van Italië Ie heb
ben gehad. De Koning zou gezegd heb
ben, dal du meeste moeilijkheden en
misverstanden lusschen Frankrijk en
Italië in het leven worden geroepen door
de pers, met name door de Parjjsche
bladenwant er bestaan slechts mis
verstanden, die tegen de beide landen
worden geëxploiteerd. Italië betreurt de
hooge invoerrechten, welke Frankrijk
heft, maar au fond bestaat er tusschen
beide volken volstrekt geen verontrus
tende tweespalt, integendeel, een diepge
wortelde sympathie. De Koning protes
teerde er legen, dat sommigen in Frank
rijk het voorstellen alsof hjj den oorlog
wilde; ook noemde hij het dwaas te
beweren, dat het Italië is, hetwelk de
lont in het kruit zal steken. Voorts ver
klaarde de Koning, dat zijn bezoek aan
Venetië volstrekt geen politieke beteeke
nis had; li t was slechts een vriend
schappelijk bezoek. Er was ook volstrekt
geen reden om zich te verwonderen,
dat keizer Wilhelm naar Venetië geko
men is, omdat hjj ieder jaar een reis
naar Italië maakt.
Koning Humbert en zjjne gemalin
hebben te Florence een bezoek gebracht
aan Koningin Victoria, die tjjdelijk aldaar
vertoeft. Dit bezoek werd door de Ko
ningin van Engeland met een contra-
bezoek beantwoord.
In het Britsche Lagerhuis heeft de
minister van Financiën, Sir William
Harcourt, voorgesteld om gedurende het
overige deel der zitting op de Dinsdagen
de voorkeur te geven aan de Regeerings-
voorstellun, alsook om des Vrjjdags
morgenzittingen te houden. Van conser
vatieve zjjde bestreden, werd het voor
stel toch met ejne meerderheid van 25
stemmen aangenomen, nadat eerst de
daarop ingediende amendementen met
ongeveer gelijke meerderheid waren ver
worpen. Daily News en andere liberale
bladen hechten groote waarde aan deze
beslissing en achten die voor de Regee-
rin», van geen gering gewicht, wjjl zij
aan do tegenpartij de bedoeling toe
schrijven de Regeering op dit punt te
doen struikelen en ten val brengen.
Wederom is in Frankrjjk een anar
chistische aanslag gepleegd. Tegen de
deur van den vrederechter Pelé was een
bom gcp!nat9t, die met een geweldigen
slug ontplofte, doch gelukkig niemand
verwondde en slechts weinig materieele
schade heeft aangericht. Hel zoontje van
den heer Pelé was even te voren gaan
zien of de tuindeur gesloten was, en
daar zag hjj een man achter een boom
slaan, die hem verdacht voorkwam. Hjj
ging daarom terug en loste me, een
revolver een schot in de lucht om den
man te verjagen. De bom was toen
evenwel reeds gelegd, want korten tjjd
daarna had de ontploffing plaats. De
aanslag is vermoedelijk een wraakneming
van anarchistische zijde, daar de heer
Pelé in de laatste dagen bij verschei-
donen hunner huiszoekingen had gedaan.
De reuzenklok van 80.000 kilo, na de
Fransch-Russische feesten door de stad
Moskou aangeboden en bestemd voor
de Notre Dame te Parijs, zal niet in een
der torens van de kathedraal geplaatst
worden, omdat haar gewicht gevaar
voor het bouwwerk zou opleveren. Een
afzonderlijken klokkentoren daarvoor te
bouwen, zou minstens een millioen
francs kosten, zoodat men besloot voor
het aanbod te bedanken. Nu is door
de stad Moskou de plaatsing vrjjgelaten
FEUILLETON.
De Reddingsplank.
Uit het Fransch, koor TH. C. R.
De Reisgezel.
1) Tegen den morgen bereikte de diligenee Lyon.
Men stond den reizigers een uur oponthoud toe
om te ontbijten. August maakte hiervan aanstonds
gobreik. om de belolte, aan zjjn moeder gedaan,
te vervullen. Hjj begaf zich op weg om de steile
belling van Fourvières te beklimmen. In hel
beroemde heiligdom boorde bjj de H. Mis, aan
den voet van bet gothische beeld, onder den
echoonen naam van O. L. Vr. van goeden raad
heinde en ver beroemd. Hg stelde zjjn toekomst
onder Hare bescherming. Vooral beval hjj Haar
zijne goede ouders aan, die hg zoo kort geleden
had verlaten. Hg bad met geloot, maar ach, bjj
kende de gevaren niet, die zjjn jeugd bedreigden.
Wellicht zond hjj dien zoo machtigen roep niet
op ten hemel.Heer, red mij." die den zw:
mensch met een hemelsche kracht sterk
vreesde niets. Hg gevoelde zich jong, re
vol goeden wü. Hij verliet zich op een kraebt,
die nog niet beproefd was, op grondslagen,
waarvan de hechtheid nog niet was gebleken,
op een goeden wil, dien nog geen bekoring had
geschokt. Na de H. Mis ging August weder
naar de stad terug en haastte zich weder plaats
te nemen io het voertuig. De diligence zou juist
afrijden, toen zich nog een medereiziger opdeed.
Deze achterblijver sprong naar binneneen
sigaar in den mond en een losss reismuts op
hel rechter oor wierp hg nieuwsgierige blikken
op zjjne omgeving. Zoodra hjj August bespeurde,
die in een hoek teruggedoken zat, riep hg
.Hél Zjjl gg hel. mjjn waarde. Waarheen?
Naar Parjjs Zoo, zoo I moegt ge eindelijk eens
uit het nestje vliegen?"
.Zjjt gij het Paul?" vroeg Augusl. Hjj herkende
in den nieuw aangekomen reiziger een jongeling
uit Lyon.
Paul Delahaye, zoo heette hjj, was van moeders
zijde aan zjjne lamilie verwant Hjj was in zjjn
derde studiejaar te Parjjs, en ging weder de
lessen volgen.
.Wie anders", klonk hel, ,uw vriend Paul in
levenden ljive, die gelukkig is, dal hjj de tweede
stad van Frankrijk den rug kan keeren, om zich
naar de eerste te begeven. Wjj zullen pteizier
hebben daar ginder. Ik zal u wel op' den weg
breogeo, ge zult eens kjjkon. We zullen samen
wonen als ge wilt."
.Gaarne," antwoordde August, gelnkkig dat
hij in zgn eenzaamheid van het groote, uitge
strekte Parjjs een landsman zo» vinden, een
bloedverwant, ja bjjna eea vriend.
,Ik had er reeds op gohoopt samen met u
kunnen reizen, waot men had mjj van i
.nslaand vertrek gesproken. Ik rekende
ist op, dal gjj mjj in °t voorbijgaan zoudt
aangehaald hebben. Wat drommel had ge
t Ie voeren daar te Lyon
.Ik ben naar Fourvières geweest."
.Naar FourvièresI gjj Nu, mjjn beste August,
dat behoort ook lot de wonderenmaar Ie Parjjs
zullen wjj u wel op de hoogt* helpennu zeg
ik niets meer. Naar Fourvières 't is fijn,
August du'fde niets te antwoorden. Hjj had
eenvoudig antwoord gegeven op een vraag, die
men hem steldemaar nu hg zag dat zijn ant
woord zulk een vrooljjkheid uitlokte, durlde hjj
Het ontbrak hem aan moed, zjjn tocht naar
bel heiligdom te verdedigen, niet alleen tegen
over zjjn nerf, maar ook tegenover de andere
reizigers, die een gretig oor leenden aan I
Bjj de eerste pleisterplaats de beste kwi
Paul naast hem zitten. Gedurende geheel
reis liep het gesprek over niets anders dan o
Parjjs, het vrjje leven aldaar, genoegens, dob
nigheden enz. Veel was er in al die opsom
mingen en beschrijvingen, wat August mishaagde;
verscheidene bijzonderheden waren er die zijne
fijn gevormde zeden kwetstenmaar toch, hj'
luisterde er naar; on dit was reeds meer dar
te vaal. Er zjjn immers zekere gevareo, die het
Ie slrjjden en waar hjj, die zich er aan bloot
stelt, reeds bjjna half overwonnen is.
Het gesprek van Paul was geheel in strijd
met al de beginselen die bg August door zjine
onders zoo zorgvuldig ware- ingeprent; begi i-
selen en begrippen van godsdienst m oor. Van
den eersten dag zjjner reis af hoorde hü be
schimpen en bespotten al wat hjj eerde en hoog
achtte, en verheffen en ophemelen wal hjj lol
dusverre als verachtelijk beschouwd had. Hjj
zag de deugden, die hjj gedurende een reine
jeugd en jongelingstijd beijverd had zich te
verwerven, aan laffe spotlernjj prijsgegeven de
sineekingen zjjner moeder werden door zjjn gezel
beschouwd als geleuter en gezeur van een paar
domme, oude menschen. Het was Ie vergeefs
dat August in zjjn ziel er tegen streed het
vergif drupte langzaam maar verwoestend in
zjjn hart. Het kwaad dat van buiten komt, vindt
altijd in ons gemakkelijk een medeplichtige
wa >t, ach de hartstocht is zoo sterk en de goede
wil dikwijls zoo zwak. Men schjjnt den aanval
Hink te willen afweren, en de zwakheid van
den tegenstand toont genoegz
in zich een verraderlijken knecht hoeft, bereid
om verraad te plegen.
De jongelieden kwamen eindelijk te Pt
1. Paul b
'erbljjf,
volgens verschillende sluden'en had gehuisvest.
Met oen droevig en bjjna troosteloos hart zette
hij er zicli neer. Die kamer met verkleurde
schildering, gehavende meubels en verschoten
behang, dat bed van een twijfelachtige netheid,
die schoorsteenmantel, wansmakelijk venieM
met -en pear bustes van Voltaire en Rouseeau,
in èèn woord geheel bet mishagelijke ervan
voerden 'sjongeling* gedichten naarden huiae-
Iijken haard, naar die dagen van vreedzaam laven
en genoegens in den schoof zjjner lamilie. Arme
Augusttoen hy de deur goed voor onwelkome
bezoeker» gesloten had en geheel alleen waa,
begon hjj Ie schreien. Voor zjjn geeet kwamen
zijne ouders, zijne geliefde bergen zoo vol
maje> tueuze pracht, zijn gezellig eigen kamertje,
door de hand van zijne zusters altjjd zoo net
in orde, die gelukkige dagen, welke niet eindig
den voor hjj in den geest nogmaals de hand
zjjns vaders gedrukt had, zjjne moeder omhelsd
had, en een gebed lot God had opgezonden.
Nu gevoelde hy zich wederom beter geetemd,
hg verlevendigde nogmaals zijne plannen en
voornemens lot het goede en bande Paul en
diens gesprekksn uit zgne gedachten. August
dacht niet dan aan een ernstige studie, die, met
viyt en volharding voortgezet, hem bet ouderlijk
huis wedor zoude ontsluiten.
Den volgenden morgen kocht hy zich de
noodige boeken, en begon vol moed de edele
maar woeilgke studiën aan welke hy zich wilde
wyden. 1Vor* rtrralfd.
