Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 7. Zaterdag 19 Mei 1894. Achtste Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eenmes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs par dzia aundaii Franco per post A&onderljjke nummers f 0,40. f 0,05. Krommestraat, F 227. Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prija dar AdvertentUni Van 1 tot 6 regelsf 0.30 Voor iederen regel meer- 0.05 De toestand gezuiverd. De dagen, waarin een geweldig poli tiek zuiveringsproces heeft plaats ge vonden, zijn genoegzaam weder voorbij. De drukkende dampkring, die het staat kundige Nederland benauwde en verveelde, is eindeljjk gelukkig afgedreven. Er moest verandering komende toe stand werd te gespannen, werd ondragelijk. "Een oplossing moest gevonden worden, maar dat ze zoo komen zou, zullen weinigen hebben vermoed. De kieswet- Tak veroordeeld, zeker een geluk kige uilkomst, waarin de nieuwe stem mingen, al gaan er ook een paar, zelfs meer kamerzetels mee verloren, geen verandering meer kunnen brengen maar dat tegeljjk ook onze staatkundige partjjen zulk een zuiveringsproces zouden ondergaan, maakt de zaak van nog hooger gewicht. Immers, de liberale partij werd uit haar verband gerukt en een gapende klove tusschen haar gevormd. De anti- revolutionnaire partij onderging eene scheuring, die wellicht in de toekomst onherstelbaar blijken zal. En de katho lieke party sloot zich, God zij dank! weder krachtiger aaneen en trad frisch en jengdiguit den stembusstrijd te voorschijn. Niet enkel deze, maar meer verrassingen heeft de Kamerontbinding ons gebracht. Wjj vragen slechtsIs er ooit scherper in het licht getreden, hoe de waarach tige belangen des vaderlands aan mee ningen, grillen ofheerschzuchl van enkelen wordeu gewaagd V Maar ook Wat blijft er nu over van de bewering, zoo hals starrig door enkele woordvoerders en toongevers volgehouden, dat het volk, het koste wat het wil, finale kiesrecht uitbreiding begeert Nu gelegenheid geschonken werd, uiting te geven aan dienvolkseisch, werd van de zijde vanwaar men zulks verwachten moest, bijna geen teeken van leven vernomen; wal men vernam werd enkel door politieke woel waters uitgelokt Men moge nu de beweegredenen, waar door sommigen in den politieken strijd r dagen worden geleid, eerbiedigen dat ze soms zeer bedenkelijk z.yn, kan ieder weten, die niet ziende blind wil zyn. Tastbaar werd nu bewezen, dat het niet zoozeer het volk is, dat henenstuurt in democratische richting het volk, waarmede liefdeloos door enkelen gesold en gespeeld wordt, om eigen plan nen te kunnen verwezenlijken, datzelfde volk wenscht niet met een stembiljet te worden bevredigd en afgewezen. Al het geschetter in de pers of in openbare bijeenkomsten over dien eisch des volks, is, nu het volk gesproken heeft, en zijn geest zich "Vrijmoedig heeft kunnen open baren, op gevoelige wjjze weersproken. Maar buigt men zich nu voor deze onver biddelijke waarheid Ingeenen deele.Nog wordt door de voorstanders van finale kiesrecht-uitbreiding gesnoefd, dat hun hartstochtelijk spel toch vruchtbaar werkt, wijl een stemrecht-uitbreiding alreeds zal verkregen worden, en algemeen stemrecht een slechts een quaestie van tijd mag heeten. Zoo wordt niet de wil des volks, aar enkel hartstocht van enkelen be vredigd. Zonder degenen, die zich als leiders van ons volk opwerpen, en die door woord en geschrift hun despotieken wil aan anderen zoeken op te dringen, er zelfs van eene ruime uitbreiding het kiesrecht geen sprake behoeven te zijn. Wat ons in de toekomst te wachten staat, nu een nieuw Ministerie is opge treden, laten wij heden buiten beschou wing ons doel is, er op te wijzen, hoe onze zorgvolle tijden met den werk- in wordt geleefd en hoe onverantwoor delijk zijn wezenlijke belangen worden verwaarloosd. Wat hij niet begeert, moet hem worden opgedrongen, en wat hij icht en verlangt, laat men voorals nog liever rusten. En de hoofden der toekomstige kiezers worden intusschen met dwaze verwachtingen vervuld, en hunne harten tot verzet en verbittering geprikkeld. Nu reeds leverde .Patrimo nium", de door dr. Kuyper gevormde werkliedenvereeniging, inhare vergadering te Amsterdam er de meest afdoende bewijzen voor. Niet alleen dat men daar onderwerpen behandelde, die een be denkelijk hoofdschudden rechtvaardigen, maar ook werd een taal gebezigd, die de socialisten met toejuiching zullen begroe ten. In hoofdzaak", zoo werd er volgens het Utr. D. gezegd, .werden de belangen van slechts ééne klasse, die van "net geld, behartigd, zoodat vaak met recht kan ge sproken worden van de klasse-justitie." Zulk een geest ademt nu reeds eene ver eeniging, die, naar het heet, het welzijn van den werkman beoogt. Moet hieruit niet veeleer de treurige waarheid gecon stateerd, dat formeerders van Gedeons- benden, als volksleiders een droevig figuur maken? Het smalen op den adel en de plutocraten door dr. Kuyper heeft althans zijn uitwerking niet gemist." Zyn volge lingen hebben getoond hun leider waardig te zijn j maar wat moet het worden als dit rampzalig spel wordt voortgezet? Wij, Katholieken, mogen ons hieraan spiegelen, dan zal de werkman er wel bij varen. Het nijvere kind des volks moet edeler en waardiger worden ge leid, wil zijne ellende en die der maat schappij niet steads onrustbarender toe nemen. Naast stoffelijke hulp, steun en bemoediging moet godsdienstzin in hem worden aangekweekt. Politieke illusiën moeten nimmer zijn hoofd en hart overmeesterenintegendeel moet men trachten nem te doordringen van het besef, dat in het beoefenen zijner plichten, hem door den godsdienst op gelegd, alleen ware zielevredeligt opgeslo ten. Ja, hij moet geleid worden, maar in de eerste plaats naar den voet des kruises. Daar zal hy, opziende naar den boom des levens, zich overtuigen, dat kommer en smarten onafscheidelijk aan 'smenschen bestaan zijn verbonden, en door onzen goddelijken Heiland zei ven zyn geheiligd geworden. Met het oog op dien goddelyken Werk man gevestigd, zal ongetwijfeld ootmoed en stille berusting in zyn bekommerd gemoed nederdalen. Maar schaart men hem vol verwachting onder den boom, ■aan onder meer verpestende vruch ten ook het algemeen stemrecht rijpt, en biedt men hem deze aan als een heil- i geneesmiddel tegen de maatschap pelijke kwalen van onzen tyd, dan kan groote teleurstelling voor hem en daar door ontmoediging en wrevel zijns harten niet uitblijven. Hem daarvoor te be hoeden is zeker een allerduurste plicht. Alzoo beleidvol, maar moedig en vast beraden den goeden strijd voortgezet. En al lachen ons, nu de politieke toe stand gewijzigd is, nog geen gouden bergen toe, veel is toch geschied, dat tot bemoediging strekt. De politieke par tijen hebben eene zuivering ondergaan, waardoor vriend van vyand beter te onderscheiden valt, en deze gebeurtenis moet niet worden onderschat. Mannen als dr. Kuijper, die ons nog altyd als medestanders werden opgedrongen, heb ben zich zeiven ontmaskerd, en eene afwijzing, zelfs door eigen parlijgenooten, hun deel geworden, Daarbij weten nu wat het volk wil, het volk heeft gesprokenmaar dat nu dan ook de volkswil krachtig worde gehandhaafd BUITENLAND. In den Belgischen Senaat werd Dins dag, naar aanleiding van de aanslagen te Luik, aan de Regeering gevraagd, welke afdoende maatregelen er te nemen zijn tegen de anarchisten. De heer Begerem, minister van Jus titie, verklaarde dat de aanslagen zyn afschuw hebben gewekt. Zyn collega voor Financiën zal voorstellen, de vroe gere kredieten ten behoeve der veilig heidspolitie opnieuw te bewilligen. Spre ker was ook van meening, dat de arti kelen van het wetboek van strafrecht niet voldoende zyn. De minister van Landbouw, De Bruyn, verklaarde dat eveneens bepalingen zul len ingevoerd worden tegen het in voor raad hebben van ontplofbare stoffen. Het Handelsblad v. Antw. hangt een treurig schilderij op over den toestand te Luik. De tijdingen, uit die stad ont vangen, zyn niet geruststellend. Luik Is een nest van anarchisten geworden, die niet zelden uit den vreemde naar hier afzakken, uit Duitschland en uit Frank rijk. Men zal wel gedwongen zyn om minder toegeellijk te worden voor die vreemde helpers, die over de grenzen komen, om hier kwaad te stichten en ons in onze goede faam te benadeelen. Het rechterljjk onderzoek wordt met onverpoosden ijver voortgezetal de huizen der magistraten worden voort durend bewaakt. De schade, die aan de stad wordt toegebracht, is overgroot; de goede familiën trekken naar buiten en de hótels zijn ledig. Men vermydt Luik en de vreedzame burgers moeten het nadeel daarvan dragen. Op den eersten Pinksterdag is in de wijk fle de Commerce een anarchistisch Manifest verspreid, waarin het .Uitvoe rend Comité" zijn wraakplannen tegen de maatschappy kenbaar maakt en o.a. bepaalt „lo. Van af dezen dag wordt de geheele bourgeoisie aansprakeiyk gesteld voor de daden harer overheidelk getuigenis tegen onze kameraden, door wien ook, elke aangifte is verboden 2o. zij, die dit gebod overtreden, zullen met den dood gestraft worden3». op iedere daad van geweld, van de Regee- geering afkomstig, zal het Comité ant woorden met geweld 40- exemplaren van dit manifest zullen dadelijk open baar gemaakt en ter hand gesteld wor den aan kameraden en aan de zooge naamde autoriteiten." De Courrier de P.-uxelles verneemt uit officieele bron, dat de Belgische Regeering ervan afziet, althans in de tegenwoordige zitting, de door den land bouw zoo vurig gewenschte invoerrech ten op granen by de Kamer voor te dragen. De aartsbisschoppen en bisschoppen der Anglicaansche Kerk hebben een manifest uitgevaardigd tegen hetRegee- rings-ontwerp tot opheffing der Staats kerk in Wales. Ondanks de verwerping van het wets ontwerp tot verplichtslelling van het burgerlijk huwelijk door de Magnaten- tafel is het Hongaarsche Ministerie niet afgetreden. De minister-president We- kerlé is naar Weenon geweest en heeft van Keizer Frans Jozef de toestemming gekregen het ontwerp nogmaals by beide Kamers in te dienen. Deze indiening is FEUILLETON. De Reddingsplank. UH kef Frentcfc, int TH. C. B. Brieven uitBelley. genoemd worden, moet men deugdzaam zjjn. August ondervond weldra de waarheid ven deze woorden. Hjj rag hoe moeilijk het ie, werken tob barmhartigheid te doen samengaan met ten loebendlg larentoen de maand verstreken wss, wu bü niet bij mocht* de tien Irenes le betalen, die hjj den armen, onden lieden had toe gezegd. Bovendien had hjj nieuwe schulden gemaakt bij een woekeraarook moed de boor vu zjjn kamer nog betaald worden, ft" moesten Deze gedachte vervolgde bem dag en nacht; ecoe billijke hooghartigheid belette hem, zich nogmaals tot ijjne kameraden te wenden. beeld vooral vu den urmen Dnbois en vrouw op hun ellendig zolderkamertje kwelde hel hart vu Augnst. Hjj dacht er voortdurend au en zag gem weg, hoo er uit te komen de eeaige weg was eene eerljjkt, oprechte ei nederige schuldbekentenis aan zyne ondei Na langen strijd met zich ralven nam bi bealnithjj schreot en beleed zjjn schold vol aebumtc durfde hj) geene beloften vu beterschap uit te spr< den Brief op de post, om niet op geschiede terug te komen. antwoord. Gedurende dien Ijjd verliet hjj zjjn kamer niet du om de lessen bjj le wonen; rijn» gewone genoegens hadden hunne aan trekkelijkheid verlorende vrooljjkheid zjjner kameraden stemde hem trenrigde verwjjlingen vu zjjn geweten zouden een sluier geworpen hebben over zjjn schoonslen dag. .De liel dit terreden it," zegt de wjjze Dun, ,it gelijk een voortdurend hoogt\jfeest." Helaas, August had de waarheid vu die blijdschap niet weten te waordoeren, du toen hjj haar rag vlochten. Toen hij dit kostbare goed bezat, had hjj het geminachtnu vroeg hjj rich mot schrik af .waarom ben ik zoo treurig gestemd." Eindelijk kwam er utwoord. Augnst beefde, toen hjj op den brief den stampei en de hud zjjner znstsr herkende. Zjjn vader had zidj don niet verwaardigd bem te antwoorden waarschijnlijk eene weigering, die bjj Audi laten scbrjjven. Er violen verschillende blaadjes papier nil de enveloppe. August begon den brief te lerenbg erkende in het bovenste sehriit dat zijner moeder, aa las .Uw vader hoeft mjj uw laatste sehrgv6n medrgedcold, en, Augnst, ik behoof n niet ie God straft mjj rokerik was te fler op o, te gelukkig in u. Ik heb Hem wellicht uit noegrasm voor uw deugd gebeden, uw trouw au rjjn wetik ben misschien met trotsebbeid voor zijn heilig auscbjjn gekomen, vervuld vu weuschen omtrent uw stoffelijk weirijn, en zie hoe God mjj kastijdt, doer uwe huden, in n mjjn zoon, op wien mijn gclnk en mjjne verwachtingen gevestigd waren. .Welk eene teleurgestelde hoop. Ujja arm, ongelukkig en toch nog dierbaar kindHadt gjj du uwe moeder vergeten, toen gjj n gaafl au uwe driften, en bovenal, dacht gg niet meer au God Ach, mjjn kind, keer terug toMHem mjjn kind, Hjj is altjjd bereid, verge ving te schonken Gjj hadt God weleer liefweet gjj hot niet moer Den dog eerste H. Communie waart gjj geheel ontvlamd in liefde toot Hemweet gjj niet meer hoe gjj mjj toen hebt toegefluisterd,lk wil Christen sijnT' Christen zjjn, gij weet het, het is kuiscfa en gematigd zjjnhet is zjjne zintuigen weten le behoerscbonra au het bevel rede onderwerpen; het is de opbruisingen in ons in evenwicht houden, de hartstochten bedwingen Is het noodig nog me zeggen? Gjj zijl meer onderricht du ik; gij kent owe plichten. Mjjn August, is bet zoo moeilijk die na le komen? Maar nwe lonten zullen, hoop ik, slechts afdwaliogen zijn vu voorbg- gasuden aardgij zult terngkeeren Uil God, die uw» Jeugd too gezegend heelt. „Vrees nu oiels vu zjjn» rechtvaardigheid, wut nog is bet tjjd olies te herstellen. Bid, ocb bid, on gij zult verhooring vinden. Gij zult kracht erlugea om den strijd tegen uwi anden te voerengjj znlt uwe moeilijkheden door den zachten balsem der genade verzoet zien. Gjj znlt tevreden zjjn en uwe moeder, die u 7.0- zeer liefheeft, me', vreugde verruilen. „Hierbjj uit gjj ecu bsnkbiljet vu honderd frucs ingesloten vindenhet zal genoeg zjjn om nwe schulden le betalen. Maar, mjjn kind, wu- neer gjj nogmaals schulden maakt, waarvan zou ik ze moeten betalen? .Maar neeu. Ik hoop beter, mjjn kind zal mjj teruggeschonken worden. Thans is er nog een scheidsmuur tusschen ons. Haast u, dien omver August was diep geroerd door dezen brief, zoo vol vu moederlijke teederheid. Hjj nam den tweeden t '.el, deze was vu zjjne zuster Anna „O, mjjn geliefde broeder," zoo ving zjj san, .wat hebt gij begaan welk eeu verdriet bobt gjj onze goede ouders augedau Vader kwam gister bin nen met een blik zoo streng, dat ik er vu ontstelde. „Lees," zeido bjj, en reikte moeder een brief over. Ik zag een weinig ter zjjde herkende uw hand. Moeder las, maar zjj kwi niet au het einde; zjj moest den brief ne leggen. Ach, August, bad gjj haar bleek ge laat gezien, door tranen overstelpt, en da zochten gehoord, dlo zjj slaakte I „Mjjn August, mjjn kind," snikte zjj telkens. .Goede hemel I" riep ik,%wat is er loeh ge beurd! Is August ziek, is hem iets overkomen?" „God gave het!" utwoordde vader. .Eindeijjk kon moeder spreken, en vroeg au vader, wat hjj dacht te doen. „Niots," luidde vaders utwoord„reeds oenmaal heb ik Au gust's schulden betaald, en heb zulks toen voor u verzwegen, omdat ik n niet wilde verdrieten. August is gewiarschnwd, dat ik een tweede maal niet voor hem betalen zou." „Maar wat du," vroeg moedor verschrikt „Hjj meet de gevolgen zelf dragenik be klaag hem niet." Bjj deze woordto scheen moeder nog bedroefder. Lug sprak zjj met vaderzjj smeekte en bad, en ten laatste, door bare droefheid bewogen, zeide bjj; „Ik Iaat n vrjjbeproef gjj het 'nogmaalsik wil met o hopen, dat dit nienwe bljjk van goedheid in druk op hem make." „Toon heeftmoeder een brief au n geschreven maar eerst bad zjj lug gebeden in de kerk sa ook hier te huis. Zjj beeft een weinig geld, waarover zjj kon beschikken, bjjeeu gelegd, en zendt u het hierbg ingesloten. Mjjn goede broeder, och, ik bezweer doo baar zulk een verdriet niet meer augjj kent bare liefde voor unaar die mate kunt gjj weten, wat laad haar hart nu foltert Vaarwel, goef ons d» vreugde des hebt het in nw macht. Ge- üwo zi Nadat August deze brieven gelezen had, bleef hjj langen tjjd ten prooi au innige droef heid, terwjjl tronen overvloedig zjjn geluk bevochtigden. Wtrdt ter Hifi.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1894 | | pagina 1