1 Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 1L Zaterdag 16 Juni 1894. Achtste Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eenines, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonaamantapriji par drie n Franco per post Aizonderljjke numi BureauKrommestraat, F 227. Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prijs dar Advertantitm Van 1 tot 6 regelsf 0.30 Voor iedoren regel meer- 0.05 Zij, die zich vóór 1^^ 1 Juli a s. abon- neeren op DE EEMBODE, ontvangen de tot dien tijd verschijnende nninxners GRATIS. Oorzaken en gevolgen. Waar men God niet erkennen en dienen wil, kan ook een welgeordende, zedelijke samenleving niet bestaan. Daar zullen orde, tucht en regel, die voor de maatschappij onmisbaar zijn, met onstui- migen hartstocht worden geschonden rust en vrede zal daar nimmer gevonden worden. Vestigen wij slechts het oog op Frankrijk, d'-it ons een verpletterend bewijs verschaft voor onze bewering. Is er wel een Slaat aan te wijzen, wiens positie meer onzekerheid biedt dan dit ongelukkige Land? Is daar niet al wat onder het bereik der Godverzakers viel, zoowel op zedelijk als maatschappelijk gebied, op waggelende grondslagen ge plaatst, zoodal ieder oogenblik het ergste te vreezen staat Eenige zekerheid om trent het heden of de toekomst bestaat daar niet meer. Zelfs het hoogste Staats gezag is aan het grillig spel der men- schelijke meeningen zoo onderworpen, dat niet de minste zekerheid aangaande zijn levensduur te voorspellen is. In stede van een koninklijk gezag, dat vastheid en duurzaamheid kan ontwikkelen, moet daar een presidentieele waardigheid als hoogste gezag gelden, omdat deze beter tot speelbal der volkshartstochten dienen kan. De ministeriën, soms door hare eigen schanddaden gevonnisd of wel door den minsten staatkundigen of parlementairen rukwind bewogen, stui ven als dorre bladeren uiteen, om dan later weder warrelend tot elkander te kringelen. Oude elementen, die vroe ger door dergelijke oorzaken waren uit een geslagen, vereenigen zich dan weder en vormen een geheel, dat de taak van een vorig bewind weder komt opvatten, om na een korte wijle weder plaats te maken voor een andere regeering, die weder uit bestanddeelen van vorige regeeringen wordt saamgesteld. Maar vastheid of zekerheid, ook nog van zoo luttele waarde op dit gebied, is daar in 't geheel niet meer te vinden. Evenmin kan van zekerheid in het dagelijksch leven en bestaan des volks worden gerept. Nergens vindt men daar rust noch veiligheid meer. In het Par lement dringen monsters binnen, om er moord en verwoesting om zich heen te verspreiden. Noch in café's, onschuldige en schuldige uitspan ning wordt gezochtnoch in schouw burgen of openbare vermakelijkheden, waar de wufte, ijdele hartstochten van denwereldling word® geprikkeld en ge streeld noch zelfs in de tempels, waarin de geloovige zijn bekommerd gemoed komt ontlasten, waar de tranen van liefde en van berouw den Dricëeni- gen God worden aangeboden, is zijn leven tegen aanslagen meer beschut. Overal wordt men daar met dood en verdelging bedreigd. Treurig genoeg heeft Frankrijk deze ellenden aan zich-zelf te wijten. Niels heeft het nagelalen om zulk een rotte maatschappij met koele berekening en verfijnden hartstocht in het leven te roe pen en staande te houden. Aan God werd formeel de oorlog verklaard, en Zijn wetten met voeten gelreden. Met de leer,Geen God en geen eeuwigheid" werd ook alle zekerheid voor wat in de wereld door orde en gezag moet worden geregeld, voorgoed opgeheven. Hel werd een strijden en worstelen onderling om de heerschappij het oogenblik, een strijd die alle en vrede in de gemoederen, maar ook de geringste zekerheid omtrent de toekomst te eenenmale moest vernietigen. Tot een peillooze diepte is Frankrjjk op godsdienstig, zedelijk en staatkundig gebied daardoor afgedaald. Geen vinger wijzing Gods, hoe zichtbaar ook gegeven, heeft iets ten goede uitgewerkt. Het zag de hoofdstad des Rijks door de misdadige hand zjjner zonen nog in onzen lijd voor een deel in vlammen opgaan, en de straten met het bloed zjjner kinderen als gewasschen, zonder dat eenige in druk van waarde op de verharde ge moederen werd waargenomen. De leer der stoffelijkheid en der verdierljjking moesi toch hardnekkig worden voert- gepredikt, en vooral in de horten der jeugd worden ingeprent. Maar de gevol gen daarvan openbaren zich op gruweljjke wijze. Het heeft daarmede monsters ge kweekt, die den rechter op zjjn zetel doen ijzen en beven. De anarchist Entile Henry, die gevoed en vergiftigd was door de moderne leer, en haar in toepassing bracht, heeft, vóór hjj het hoofd onder den valbijl neerlegde, der wereld een opheldering gegeven hoe hjj door de goddeloozc leerstelsels van onzenMijd n zoo groot misdadiger geworden is. «Men had mij gezegd verklaarde hij aan zjjn rechters dat het leven gemakkeljjk was en wagenwjjd openstond voor hen, die verstand en veerkracht hadden, maar de 'ondervinding bewees mjj, dat alleen cynische en kruiperige naturen een goede plaats uan het ban ket des levens kunnen veroveren. .Men had mjj gezegd, dal de maat schappelijke instellingen gevest waren op de rechtvaardigheid en de geljjkhcid, ik zag rondom mij niets dan leugens en schurkenstreken. .Ik begreep spoedig, dat de groote woorden, die men mij geleerd had te Teneer, toewijding, plicht, niet meer dan een masker waren, dat de schaamtelooste schandelijkheden verborg. De industrieel, die een kolossulc fortuin verwierf door don arbeid der werklieden, die zelf alles te kort kwamen, een eerlijk man. De afgevaardigde, de minister, wier handen altijd waren geopend voor ge schenken, behartigden het algemeen be lang." Toen sloot do ongelukkige zich bij het socialisme aan, doch slechts voor korten tjjd. .Een oogenblik door het socialisme aangetrokken, heb ik mij spoedig van die partij vorwjjderd. Ik had te veel liefde voor de vrjjheid, te veel eerbied voor het porsoonljjk initiatief, te veel afkeer van inljjving, om een nummer te m in het leger van don vierden stand. .Bovendien zag ik, dat het socialisme feitcljjk aan de tegenwoordige orde niets verandert. Het handhaaft hel autoriteits beginsel, en dit beginsel is, in weerwil van hotgeen zoogenaamde vrjjdenkers daarvan mogen zeggen, niets dan een oud overblijfsel van het geloof in een hoogere macht. .Wetenschappelijke studiën luidden mjj trapsgewjjzo ingewjjd in hut spel der uatuurljjke krachten. Ik nu was materialist en godlooche naar ik had begrepen, dat du hypo these God opzjj was gezel door de mo- c wetenschap, die ze niet meer noodig had. De godsdienstige, autori taire zedenleer, op een verdichting ge grond, moest vordwjjnen. Welke was de nieuwo zedenleer, in overeenstem ming met, de wetten der natuur, die de oude wereld moest herscheppen en een gelukkige menschheid het aanzijn geven .Op dit oogenblik werd ik in betrek king gebracht met eenige anarchistische 'ompugnons, die Ik nu nog als de bes ten beschouw, die ik gekend heb. Hel karakter dier mannen nam mjj onmid dellijk in. Ik waardeerde in hen een groote oprechtheid, een volkomun open hartigheid, een innige verachting van alle vooroordcelcn, en ik wilde het denk beeld kennen, dat mannen gemaakt had, verschillend van alle, die ik tot dusver gezien had. .Dit denkbeeld vond in mjjn geest een terrein, door persoonlijke opmerkin gen en overwegingen geheel voorbereid het op te nemen. Het gaf enkele scherper Ijjnen aan hetgeen er in mjj nog onbepaalds en zwervends was. „Ik werd op mjjn beurt anarchist." Welk een njjdige zweepslag wordt hier door dezen misdadiger der moderne wetenschap en haren beoefonaren toege bracht. Hnrde verwjjlen slingert hjj den bedriegers tegen, die hul volk tot in merg en boen rampzalig maken. anarchist heeft hen voorgehouden, hoe hjj, door hunne leer gevoed, traps gewijze verdierlijkte, tot hjj ton laatsto aanlandde in handen van den beul. Met zijn leven heeft hjj reeds voor zjjn mis daden goboct. maar het anarchisme bljjlt toch nog in nl zj]n gruwzaamheid be- stuan, I)e wortels van het anarchisme tc diep gevestigd in do rotte maat schappij, heeft de veroordeelde ongeluk kige totzjjn rochlers gezegd, en hjj voegde daar onheilspellend bjj.Het zal u ten slotle doodon." Vrueseljjke voorspelling, wior vorvul- ling, helaas, kan verwacht wordon. En zulk een ontzettend onzukorea toe stand heeft het godloochenend Frankrjjk zich-zelf gcbruchl BUITENLAND, Keizer Frans Jozef heeft moeten zwich- i) voor do pressie, door do liberale partjj onder uanvooring der Logo, op hem uitgeoefend. De Keizer had den afgetreden minister-president Wekerlé do vorming van een nieuw Kabinet op- godragon, evenwel met verwijdering van den minister van Justitie Szilagyi, den vader van de wet op hel verplicht bur- gorljjk huwelijk. Dit was don liberalen niet naar den zinzjj namen een reso lutie aan, wnarbjj zij zich voor het behoud van dozen minister uitspraken en toon dun Keizer deze resolutie werd medege deeld, was hjj zwak genoeg om toe tc geven, zoodat thans, het vorige ministerie, ook mot behoud van Szilagyi doch mot en kele ondergeschikte wyzigingen, opnieuw is opgolruden. Voor de Kamer verklaardo Wekerlö, dat het Kabinet ontslag had genomen, omdat de Kroon weigerde de eventueele benoeming van een aantal liberale l'tiirt toe te zeggen, ten einde de Kamer der Magnaten aan het ontwerp tol invoering van hel burger lek huwelijk eene meerderheid te ver zekeren. Het Kubinut is nu evenwel gemach tigd te verklaren, dat Kroon on Regee ring hel eens zjjn wat betreft de erken ning der staatkundige noodzakelijkheid FEUILLETON. De Reddingsplank. De waarde van een ziel. 11) Wellicht nog *u deze levendige en roerende indruk weggewischt uit August'» gemoed, indien God die niet hernieuwd bad. .Daar zijn", zegt Bosanet, „genaden, dio in zich zolvon eenig zjjn, waarvan de eerste indruk niet terug komt, maar die worden voortgezet eo hernieuwd door de herinnering. God geeft die, wanneer het Hem behaagtplotseling en eensklapszjj gaan spoedig voorbij i maar een zoele berinnering er aan blijft gelijk een welriekende balsem.'' Zoodanig was de genade, die August or gen hadeen oogenblik, een enkel oogenblik had den jongen man herschapen van een ongeloovigo in oen ijverig apostel, doordrongen en overtuigd van de waarheden, die bij leerde, king met de kcude, kille wereld lijk de vlam van het herboren geloof verflauwd en uitgedoofd hebben. Het ws Voorzienigheid, die door eene aaneenschakeling van omstandigheden, de werking dier oerste genade bestendig in August on Gewillig leende August gehoor aan de zachte ingeving, waardoor bij geleid werd. Den go- heelen dag, die op den dood van Pierre volgde, hjj te huishjj gevoelde behoefte aaD de eenzaamheid. Hjj arbeidde veel en overwoog en voortdnrend na; den volgendon dag kleedde :h om uit to gaan, en begaf zich naar de Rue do Clóry om den lijkstoet vao Pierre Dubois lions laatste rustplaats te vergezellon. Eenige buren en vroegere kameraden van Frans volg de lijkbaar, en toen de begrafsnla was afgeloopen, begat August zich weder Daar de armzalige woning, waar de oude weduwe met leine kind voortaan alleen zouden wonen. Hjj schonk haar zooveel ondersteuning als hjj zich eenigszins van zjjne kurigo middelen kon voroorloven maar Agalba gaf hein een vjjflrancsstuk terug zeggende„Nu mjjn arme man niet meer leeft, heb ik zooveel niet nuodig bovendien is de liefdadigheid van do zusters van liefde er nog; zjj zullen mjj niet aan injjn lot overlaten. Maar, ziet u, ikvrilde gaarne oen H. Mis laten lezen voor de ziel van mjjo echtgenoot. Zoudt u die aan den pastoor willen aanvrage on erbjj tegenwoordig willen zijn?" „Houd dit geld," antwaorddo August, hebt het wei noodigik heb nog wel over ei klein bedrag te beschikkenik zal tweo Missen laten lezen, morgen een en overmorgen." „Maar, mijnheer I" „Hoor eens, Agatha, ik ben u meer ver. digd dan gü waarschijnlijk kunt vermoedei goedon dag verder, tot morgen 1" Hjj begaf zich aanstonds naar de nnnslbijgo- legeno kerk reeds viel do avond on August, dio sinds twee jsren verzuimd had do kerkelijke feesten te vieren, wist niet dat het juiil octaaf van H. Sacramentsdag was. Een schemerdonker heerschto iu de kerkaan 't einde bevond zich hel altaar stralend van waslicht en rjjk tnot bloemen getooid. De H. Hostie, in een rjjk ostensorium geplaatst, stond ter aanbidding uitgesteld. Naast een der pilaren kni-ldo August neder, het hoofd in de handen verborgen. Zjjn geest voerde hem terug naar de jaren van vroeger, toen h|j met zulk een innige blijdschap zjjn God, verborgen onder de gedaanto van brood, daor de dalen van zjjn gehuld Belley gevolgd was. Diezelfde God was hier tegen woordig op hel altaar. Eeosklups word hg uit zijne overpolnzingen gewekt door de stem eens priesters, die den kansel bestegen had. Nadat do gewjjde radenaar de woorden van den Apostel i'aulus Bij tjt vrijgekocht poor Mn grootin prijt" had uitge sproken, ontvouwde hu de matelooze beleekenis, die in die eenvoudige woorden ligt opgosloten. Hjj zette de voortreffelijkheid en de groote waarde van de monscheljjke ziel uiteen, waarvan God zelf de groote wnurde had aan getoond, door de offers, die Hjj voor haar gebracht had. „De eindeloos goede en milde Schopper," zeido hjj, „heeft aan het laatste werk handen, met kwistige band gaven weggerchonken die zelfs do engelen verbaasden. Laat on tnentch makt», sprak Hjj in dit driovoudige raadsbesluit, waar de Almacht, do Wjjshuld no zegt niet: Jat it mtntch tij, goljjk hjj sprak Ad tij Uckt. Neen, mot een zekeren eerbied roods handelt God tegenover zulk oen edel schepsel, samengesteld wel is waar uit aardscho bestanddeelen. Maurdll lichaam wordt bolicorsehl door none ziel, toegeruat mol rode, verslond, vrijheid en onsterfelijkheid, llod voegt dnarblj ijtUjktnit, opial hij gtbied' aan J» vinchtn in dtxtt, aan dt vogilen Jet htmtli, aan dt ditrtn tn geheel dt aardt «n al teal tieh daarondtr Hü b ovol Hjj geeft hein de aarde als erfgoed hemel te verworven, die eveneens zii is. En toch, ondanks het genot van zooveel goed», overtreedt do monsch hel gebod van z|jn .Schop per h(j luistert naar dat noodlettigo gij snit Both gtl(jb tijn en do zondi in do wereld en zie, verbroken is ds bewonde renswaardige orde Nog langen tijd ging dn pril toonood hoo nu geheel d« nu ondur het juk der zondehou de eindolooze rechtvaardigheid Gods rorzoening elicblo, dl door den zondigen meusch niet kon gohract wordenGods Zoon hood zich zelvon nan n slachtoffer: in Zjjn bloed werd de schuld bi taald, door de zonden op het mcnselidoni geil don. Dit is do liefde van den Zoon Gods voc onze ziolen I Maar meer nog heeft Hjj gedaan do gedachtenis aan die liefde heeft tl|j vo; eeuwigd door do instelling van hel H, Ihioranien Mot dlopo oplettendheid bad August do priester govolgd en telkens klonken hem d woorden, waarmede de heerlijke rede geëindigd en berouw vervulde zjjn hart. Maar ook volgde de lierlunoring aan de barmhartigheid Qudi lij) dacht aan don vader van don verloren zoen, aan den herder, die liet verdwaalde schaap naar den schaapstal terugvoert. Ecu overvloed ven hoop eu lloflu voelde hij z(ja ziel bluiioa Toen lie zogon mot liet Allorh. Sacrament gegevon was, begaf hij zich aanstonds near do sacristie, waar h|j don pastoor vond, H(j gaf hom hel v»rlangen der arme weduwe te kennen. rwaardo," antwoordde August, „ik n lol i ik ben i werktuig geweest i zelf, door God mot zijno genade verlicht, vraag u, mijne biecht bjj u te tnogen spreken." Een uur later verliet eea jonge man de reeds ledige kerk en een gtijte ptieiter knielde neder voor hot altaar eu gar io den Magnificat zjjn dankbaar hart lucht. „Mijn God I" riep h|) uit, „walko z|)n uwe plannen met dien jongeling? Grijt onnaspnui l(|k in uwe wegon en uwe barmhartigheid zij gelooid in eeuwlgholdl" (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1894 | | pagina 1