Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 19.
Zaterdag 11 Augustus 1894.
Achtste Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stouterburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs par drio maanden:
f 0,40.
f 0,05.
Bureau Krommestraat^F 227Amersfoort.
Uitgave van de Vereenlglng De Eembode.
Prij» der Adverter a»ni
Van 1 tot 6 regels f 0.30
Voor ierteren regel meer'- 0.05
U (Slot).
Bjj het beschouwen van het ééne
Italië, dat door Gods goedheid met zoove
le natuurlijke voorrechten gezegend oord,
staat men ontsteld over de schromelijke
ellende, waardoor dit land gefolterd
wordt. Daar heerschen toestanden, die
het leven eens volks schier ondragelijk
maken, en die alle energie in de harten
dooden en vernietigen. Door revolutie
groot geworden, draagt het, als natuurlijk
gevolg ervan, ook de daaraan ver
bonden straf met zich om. En nu de
maat der ongerechtigheden schijnt vol-
gemeten, en de angstige vraag op aller
lippen komt, wat moet er van het
ééne Italië nog worden? wordt men
geen enkel teeken gewaar, dat ook
maar eenige hope geeft voor de toekomst.
Of het volk, der wanhoop nabij, handen-
wingend om uitkomst smeekt, dreigend
de vuist verheft, of vernielend en ver
woestend optreedt, toch blijft de ver
blindheid aanhoudenGod en godsdienst
verguizen en de revolutie verheerlijken,
bljjft nog steeds aan de orde vrn den
dag.
Een verklaring van dit treurige ver-
schijnsel is evenwel gemakkelijk te geven
Crlspi minister-president van het ééne
Italië, dat zegt alles. Zoolang deze revo-
lutionnair bij uitnemendheid het staats
bestuur in handen heeft, zou het dwaas
heid zjjn een beteren toestand voor Italië
te dorren hopen. Met het laagste ge
peupel heeft deze onruststoker geheuld,
tot hjj het hoogste staatsambt wist te
bemachtigen. En deze door kuiperij cn
verraad geworden grootheid zou nu in
staat zijn de revolutie te breidelen
Het wankelend gevaarte, dat men hel
ééne Italië noemt, zou nu door dezen
ondermijnef van altaar en troon in
evenwicht kunnen gehouden worden?
De revolutionnair Crispi een redder zjjns
vaderlands! Kan 't dwazer?
Arm Italië, zooeeer vernederd en ver
laagd! Maar evenzeer is te beklagen
de man, die als Koning Humbert I de
krone draagt van dien zoo diep gezonken
Staat. Hij wordt gedwongen te vleien,
waar zijn volste verachting zich zoo
gaarne een uitweg zou banen. Voor een
laaghartig wezen, wiens leven een aan
eenschakeling vertoont van daden, die
een koning met afschuw moeten vervullen,
moet hjj vriendschap huichelen, ja, zelfs
meer. Toen dezer dagen de revolutie
zich wreken wilde op haar ouden vriend
Crispi; toen een misdadige hand naar
het leven had gestaan van dien ouden
revolutionnair, welkeen bedenkelijke rol
was toen aankoning Humbert toebedeeld-
Bij zijn gelukwensch omtrent het behoud
van zijn eersten dienaar, ontzag hij zich
niet erbjj te voegen, dat hü er zóó
door getroffen was, als ware de aanslag
tegen een der leden van hel Koninklijk
Huis gericht. En als ware deze ontboe
zeming nog niet genoeg, voegde hij er
nog bij, dat deze aanslag, gelijk alle
beproevingen, waaraan Crispi heelt bloot
gestaan, slechts een gevolg is van zjjn
toewijding aan de behartiging van de
belangen des vaderlands!
Arme koning Humbert, door de revo
lutie geduld en zelfs verheerlijkt, maar
ook tot een lafTen pluimstrijker verlaagd,
hoe beklagenswaardig is uw positie Maar
ook niet minder verdient het ééne Italië,
dat onder zulke bedenkelijke verscl. jn-
selenzijn levenstccht moet voortzetten,
ons diepste medeljjden.
En nu nog een oogslag geworpen op
het land van verrassingenen grootsche,
maar meer nog geweldige, gebeurtenissen;
naar een Staat, waar de stoutste en
misdadigste gruwelen worden volvoerd,
maar ook waar de heerljjkste wonderen
door de Koningin des Hemels worden
gewrocht; naar een oord eindelijk, zoozeer
door onzen grooten Paus Leo XDI ge
liefd en bemind, naar het edelmoedige
en fiere, maar ook diep gezonken
Frankrijk.
Een vluchtige blik is voldoende om
eene zeldzame bewondering, maar ook
een diepen afschuw aan de borst te
ontwringen voor de daden van deze
Republiek. Heldendeugd in de Katholieke
Kerk blinkt daar schitterend uil, terwijl
daarentegen de laagheden, onder het
volk voltrokken, j,de wereld als met
ontzetting slaan.' Moord, diefstal en
vernietiging van orde en gezag moeten
den beschouwer tot tranen bewegen
daarentegen wekken daden van grootheid
des harten en van ernstige godsvrucht
oprechte sympathie voor het Franschc
volk.
Tegenstrijdigheden biedt dit volk in
de ruimste mate aan. Onderwijl het
rekenschap vraagt van de boosdoeners
de ijzingwekkende gruweldaden
door hen tegen de maatschappij gepleegd,
daagt men tevens de edelste en krach
tigste verdedigers van Kerk en Staat
voor de vierschaar, beschuldigd van de
wet Gods huoger te stellen, dan de
verachtelijke voorschriften van een mo
dernen Staat. 1 ijdens de anarchist aan
beulshanden wordt overgeleverd, en mef
zijn leven voor zijn misdaden boet, wor
den de helden der Commune verheerlijkt,
en standbeelden voor hen opgericht
en de feestelijkheden voor een christeljj
heldin, voor een Jeanrté d'Arc, worden
zelfs van staatswege bemoeilijkt.
Nog andere, zeer bedenkelijke, verschijn
selen konden dezer dagen worden opge
merkt. Onder den indruk der huivering-
wékkende feiten, waarvan dit volk ge
tuigen was, voelden de machtigen
van Frankrijk, dat er een hoogere macht
bestaat, die alles beheerscht, en sidderend
ontblootten zij de hoofden, of knielden
neder voor den God van eeuwigheid,
dien zij zoo smadelijk hadden miskend
of bestreden. Het geheele volk stond
als verslagen bij de lijkbaar van zijn
vermoorden President, wiens uiteinde
een zoo schitterend bewijs gaf
matelooze goedertierenheid der god
delijke Voorzienigheid; en niettemin, wat
zag men toen? De man, die de plaats
van de zoo ellendig omgekomene groot
heid ging innemen, vaardigde een ge
bruikelijke boodschap uit, waarin zelfs
de naam van den God der liefde niet
ook maar een enkele maal werd genoemd-
Zou de nieuwe President de dwaze
meening koesteren, dal hjj met waar
achtige wijsheid een volk leiden kan,
zonder steun en voorlichting der godde
lijke Voorzienigheid
Had Frankrijk naar de stem zijner
godsgezanten willen luisteren, het zou on
getwijfeld waardiger den titel van .Oudste
dochter der Kerk" mogen voeren. Hoe
schoon immers heeft niet een zijner be
roemdste zonen, pater Lacordaire, het
den weg getoond, die tot waarachtige
grootheid en eere leidt. In een zijner
heerlijke conferentiën, inde Notre Dame
te Parjjs gehouden, heeft hjj voor de élite
zjjn land in roerende, overtuigende
taal het middel geboden, dat alleen het
geluk eens volks verzekeren kan. .Alleen
het Christendom," aldus besloot de rede-
i zijner bewonderenswaardige
conferentiën, .bezit het gezag dat be
veelt en de liefde die overreedtalleen
het Christendom heeft de bovennatuur
lijke roeping van den mensch gekend,
begrepen en aangekondigdalleen het
istendom heeft den mensch van deze
aarde getrokken en tot God verheven
alleen het Christendom bewaart het
goddelijk woord in profotiën door de
geschiedenis bewaarheid, en de genade
in Sacramenten beproefd door de deug
den, waarvan zij de bron zjjnalleen
het Christendom biedt weerstand aan
den invloed van het kwade, en het
kwade is alleen daarom zoo groot,
omdat het zich aan het Christendom,
zijn eenigen vijand, vastklampt. Gij
dan, die Christenen zijt, bedenkt het
toch, hoe gewichtig uwe zending
de diep bewogen eeuw, waartoe ook
gjj behoort. Men spreekt ons van orde
gjj zjjt de orde. Men spreekt ons vai
vredegij zijt de vrede. Men spreekt
ons van toekomstgjj zjjt de toekomst.
Men spreekt ons van heilgij zijt het
heil. Want de orde en de vrede, de
toekomst en het heil kunnen bij de
natiën, die door Jesus Christus gevormd
zijn, slechts uit eene leer voortvloeien,
die al de waarheid, al de deugd, al de
volheid heeft, die de mensch behoeft,
het Christendom alleen beantwoordt
i al deze voorwaarden. Bejjvert u
daarom om het Christendom bekenden
niet alleen bekend, maar ook bemind
te makenzaait het Evangelie in de
openbare rampen. Vroeg of laat zal het
er ontkiemen, en al mogen wjj zeiven
den oogst niet inzamelen, wjj zullen
tenminste deze zelfvoldoening smaken,
dat wjj hem voor een nageslacht bereid
hebben, dat gelukkiger is dan wjj."
Niet enkel door Frankrijk, maar door
de geheele wereld moge deze van waar
heid tintelende taal opnieuw worden
gehoord en ook ter harte genomen.
Maar al te lang heeft men de waar
schuwende stem der godsgezanten in
den wind geslagen, en, in stede van het
zaad des Evangelies uit te werpen, heeft
het zaad der ongeloofs met kwistige
hand uitgestrooid. En nu van deze
godtergende dwaasheid niets dan jammer
en ellende wordt geoogst, aarzelt men
nog tot het onfeilbaar middel, door de
H. Kerk zoo liefdevol aangeboden,
zjjn toevlucht te nemen. Nog vertoonen
zich verschijnselen, die een zeer beden
kelijk karakter dragen, zooals wjj door
feiten hebben aangetoond. Maar de tijden
naderen snel, waarop de vorsten en
bewindvoerders dernatiën, geen uitkomst
meer wetend, hun heil zullen zoeken
bjj Dengene, die alleen redding bieden
en de kwalen eener bedorven wereld
genezen kan.
BUITENLAND,
Santé Caserio, de moordenaar van
President Carnot, die door het Hof der
gezworenen te Lyon ter dood is ver
oordeeld, wil zich niet tegen dat vonnis
in cassatie voorzien. Tot zjjn verdediger,
den heer Dubreuil, die hem ertoe aan
spoorde, sprak hjj: .Plaag mij niet
langer, ik heb mijn leven ten offer ge
bracht. Ik wist dat ik ter dood zou ver
oordeeld worden en dat de welspre
kendste pleidooien niet zouden baten.
Daarom wil ik mij niet in cassatie voor
zien, noch een request om gratie teeke-
FEUILLETON.
Gevolgen dér verleiding
PKELOPOHOS.
n.
J) t ts anderhalf Jasr later, omstreeks teren
nar in den arend. In der stnut, waarin wij
net de gelukkige familie Van den Haven hebben
kéntrts gemaakt, wordt d* dettr eener herberg
geopend, en treden-dlafop twéé personen naar
button. Z|j voeren een lerendlg- gesprek, tot de
een afscheid neemt en door den ander wordt
.Maas, je maakt het kort, hoor I want wachten
.Htf' had' wd" o«ti harttdfWerktafe noodfr,"
Wjj sullen deze onbehagelijke figuur, die
onder aanhoudend pruttelen ongeduldig been
en weder drentelde, maar stilletjes laten
voortgaan, en lierer den man rolgen, in wlen
wfi bjj nadere beschouwing Hannes ran don
Haren herkennen, en met desen andermaal sjjn
Het een zenuwachtige haast werd door hem
de deur geopend, en ijlings weder dichtgewor-
worpon, alsof iemand hem op de hielen zal,
dien hp wilde ontwjjken. Nanwcljjks waa hij dan
ook binnen gekomen, of met gejaagdheid zeide
hjj:
,lk dacht, dat je mijn schoenen wel klaar
gezet xoudt hebben, je weet, mjjn tijd is kort,
want om half acht moet ik nog ergens present
.Zoo, moet je weer weg, raderantwoordde
de vrouw op ietwat angstigen toon. .Dat
spijt me erg, cn de kinderen hebben ook zoo
graag dat jo thuis bent."
.Daar kon ran deze keer niks run komen,
moeder I" gut hg een weinig bits ten antwoord.
.Ik heb rnjja woord gegeren, en ik zeg altijd
maarman is man en woord ia woord. Om me
te latei uitlachen, daar bedank ik roor."
.Ach, rader, je znlt je nog heelemaal in het
verderf laten meeslepen, als je niet naar mjjn
goeden raad wilt luisteren. Die onruststokers en
opruiers hebben boel wat op bun geweten, om
zoo de bnishoudens ongelukkig te maken en
de hoofden in de war te brengen. Geloof me,
radar, ze sleuren je mee in het ongeluk, dur
heb ik eon
.Hoor eens, moeder," zei Van den Haren,
wiens hart nog niet geheel bedorven was, en
die daarom aan dit roor hem pijnlijk gespr
een einde wilde maken, ,jo ziet do zaken
donker innis jo maar beter op de hoogte
waart, zooals ik nou ben, dan zou je e
anders over praten. Ze meenen hel goed met
ens, want de werkman is lang genoeg door de
ze maar orer hooren. Non, tot straks."
Met deze woorden snelde hjj de deur weder
uit, om zich bjj zjjn vriend to voegen, en zich
met dezen ondor bot gehoor te scharen ra
dier lage wezens, die alleen in het verkankeren
der maatschappij hu° behagen zoeken.
Hoe het zoover gekomen is, dat ook de
goedhartige, deugdzame Hannes ron den Haren
aan de taai dier volksmenners het oor leet
spoedig te verkleren. Een korten tjjd na
eerste kennismaking met hem werd de reeds
door ons beschreven persoon, Dirk Bommel
geheeten, als knecht door zjjn patroon in dienst
genomen. Deze was zeer bekwaam in zjjn vak,
maar ook een slnwe losbol, die behendig wist
te huichelen, cn van de verderfelijkste begrippen
doortrokken was. Geen enkele gelegenheid 1"
hjj ongebruikt om zijn makkers daarmede
vergiftigen. Mot een zekere weleprekcndheid
begaafd, en beschikkende over een geestigheid,
die in de kroeg wordt aangeleord, cn waarmede
de lachlust nog al eens bjj onbezonnenen
opgewekt, wist hjj van lieverlede zgu socialistische
ideeën ook bjj anderen ingang te doen vinden.
Hot krachtigst had Van den Haven in den
beginne weerstand geboden, docb eindelijk
was ook hjj voor de sluwe, verleidelijke laai
zijn makker reeds ten deele bezweken. Zachtjes
aan liet h|j zich diets maken, dat de werkman
door zjjn meerderen wordt verdrukt, hetgeen
niet zonder uitwerking bleef op zjjn karakter,
zoodat zjjn patroon allengs do verandering in
hel gemoedsleven van zjjn trouwen knecht begon
te bemerken. Meermalen waren reeds onaange
naamheden tusschen ben voorgekomen, waarbjj
hjj door zijn patroon minzaam, maar ooi
ernst, werd gewezen op de gevolgen va
verkeerde handelwijze.
Van die omstandigheden wist Bommel, die
met geslepenheid het vertrouwen van Van den
Haven gewonnen bad, behendig gebruik te
maken, om hem tegen zjjn patroon, en tegen
al wat overheid heeten mocht, op te zetten,
de nocdlottigste verbittering in hem aan
kwoeken. Gemakkelijk ging dli nu wel niet,
maar te onnoozel om zjjn misleider te door.
schouwen, gaf hjj hem maar al te veel gehoor
daarbjj werd een middel aangewend, dat in
dergelijke gevallen, meestal helaas, met ai te
gunstig gevolg wordt toegepast.
Toen in den eersten tjjd alle pogingen
van zjjn verleider op heteerlijke gemoed van Han
nes afstieten, werd de drank te baat genomen, en
daarmede kreeg men, na herhaaldelijk hjj hem
aan te houden, eindelijk beter sneeee. Tegen
deze bekoring bleek ook by niet bestand, althans
een braaf, oppassend hnisrador had hjj reeds
een wezen gevormd, dat, hoewel nog met een
Zekere beschroomdheid, zieh loch reed# In do
kroegen liet lokken, zoodat by el een enkele
koer in beschonken toeotand waa thuis gekomen.
Hoe zyn goede, deugdzamo vrouw daaronder
leed, valt genoegzaam te begrijpen. In stilte
werden heete tranen door haar geschreid, wat
op de kinderen een weemoedigen indruk maakte,
en de blijde stemming in dit gezin aanmerkelijk
deed temperen.
Wel beloofde Hannes na iedere Uefdevolio
vermaning zjjner vrouw zich te zullen beteren,
maar zyn voornemens hielden geen stand; de
invloed van' zgn makker nam steeds toe, en
naar die mate werd hg immer ongezelliger en
wreveliger tegenover vrouw en kinderen. Hy
was in één woord een ander mensch geworden.
Nauwelgks had Van den Haven dan ook zyn
huia verlaten ol hy spooddo zieh tot zyn vriend,
die hom reeds met ongeduld verbeidde. .Je
bent langer uitgebleven, don me lief is," begon
deze al pruttelend, .zeker nog eerst een boet
predikatie van het wjjf moeten aanhooren, en
daarop kon ik slaan wachten, 't Is wat moois.
Maar als je er een geeft, waarin ik met beide
oogen zien kan, dan is da zaak afgedaan."
„Non, daar ben ik geen kniesoor in," antwoorddo
de aangekomene, .maar met een beetje meer
eorbied spreken over mjjn vrouw, asje
blieft. Ze is veel beier dan wy te zamen. En
of ze nou ol andere denkbeelden heeft dan wg,
ze is er niks te minder om, tenminste ik duld
