Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 28.
Zaterdag 18 October 1894.
Achtste Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATEBDAQ.
Abonnementsprijs par drie raunden:
Franco per post
Afzonderlijke
f 0,40.
f 0,05.
BureauKrommestraat, F 227Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
II (Slot).
.Gelijkheid voor de wet" was het
hooggevierde beginsel der moderne staats
inrichting, dat zij (de regeeringen) op allen,
zonder partijzucht, beloofden te zullen toe
passen. Hierin werd men, zelfs bij de min
ste verwachting, nog deerlijk teleurge
steld. Vooral tegenover de katholieke Kerk
betrachtten zij recht noch billijkheid; met
twee maten meten was tegenover haar
schering en inslag.
Dit treedt te meer in het licht in die
rijken, wier overgroote meerderheid
Katholiek is en welke derhalve op een
bijzonderen eerbied en bescherming van
staatswege recht hebben. Ofschoon men
daar de vrijheid van godsdienst in de wet
heeft geschreven, of wel den Katholieken
godsdienst tot staatsgodsdienst heeft
verheven, worden nochtans de rechten
des katholieken volks op de schande
lijkste wijze geschonden, deszelfs vrij
heden aan banden gelegd, en geelt men
den godsdienst der onderdanen prijs aan
de hatelijkste onverdraagzaamheid en
vervolging.
'tls voldoende hier te wijzen op het
veelvuldig en voortdurend onrecht door
denmodernen staataan de Katholieken ge
pleegd. De school werd zooveel mogelijk
aan den invloed der katholieke Kerk ont
trokken op allerlei wijzen werd zij be
moeilijkt in haar verheven zending: de
jeugd te vormen overeenkomstig de leer
des Evangelie's. Sectescholen genoten
vrjjheid, alleen de katholieke school
trachtte men te verdringen door de
staatsschool, waar, tengevolge van het
atheïstisch onderwijs, het christendom en
de deugd moesten worden verwoest en
een atheïstisch geslacht voor de toekomst
moest worden opgekweekt.
Het eigendomsrecht, heilig zelfs te
midden van heidenen en barbaren, werd
door den modernen staat niet ontzien,
wanneer het gold de katholieke Kerk;
allen en ieder ziet zich in het persoonlijk
bezit door den Staat beveiligd en be
schermd, alleen het eigendomsrecht der
Katholieken is aan de schandelijkste wille
keur overgeleverd. Mer. heeft de hand
gelegd op de kerkelijke goederen, liefdadige
stichtingen van hare inkomsten beroofd,
den eigendom der Katholieken weder
rechtelijk tot staatseigendom verklaarden
door confiscatie de bronnen gestopt tot
luister van den godsdienst, tot beoefening
der weldadigheid.
Men laat vrijheid aan welke godsdien
stige gezindte ook, om de wetten en
voorschriften op te volgen, door den
godsdienst, dien zij belijden, opgelegd
zelfs worden uitzonderingen goedgunstig
door den wetgever toegestaan tot op
heffing van de minste bezwaren die hun
den wegslaan, doch geheel anders is
de verhouding van den modernen Staat
tot de katholieke Kerk. Hoe eerbied
waardig hare wetten en voorschriften
ook zijn, toch worden zij door de
moderne wetgeving miskend, burgerlijke
huwelijken tracht men verplichtend te
stellen, in benoemingen van bisschoppen
grijpt men in, levieten en seminaristen
worden tot den krijgsdienst geroepen,
zoodat het getal priesters daalt beneden
het streng noodzakelijke.
Religieusen, wier leven een getrouwe
afspiegeling is van het leven van Christus,
worden vervolgd en buiten de grenzen
des vaderlands gezet, terwijl de mannen
der revolutie, zoo gevaarlijk voor vorst
en ryk, zich vrij bewegen en ongestoord
de plannen ter omwenteling smeden.
Men heeft bet recht van vereeniging
in de wetgeving opgenomen, de rechts
persoonlijkheid toegestaan, waarvan on
derscheiden vereenigingen het schande
lijkste misbruik maken, doch datzelfde
recht aan religieuse congregatiën gewei
gerd. Men heeft de kloosterverblijven
van gebed en liefdadigheid gesloten,
terwijl men de loges der vrijmetselaars,
de pestholen des verderfs, laat verme
nigvuldigen tot ondergang van Staat en
maatschappij.
Door de waarborgenwet is de vrijheid
en de onafhankelijkheid van den Pause
lijken Stoel verzekerd en desniettegen
staande staal de Paus bloot aan de
bitterste vijandelijkheden en beleedigin-
cn worden zijn heiligste rechten
geschonden, zjjne vrjjheid, tot uit
oefening zijner hoogc waardigheid zoo
noodzakeljjk, voortdurend belemmerd.
Wanneer kloosterlingen, priesters en
bisschoppen hun rechten handhaven, de
vrijheden volgens eer en geweten verde
digen tegen de aanrandingen der staats-
:ht, zij worden met geldboete, inhou
ding der tractementen, met afzetting
of verbanning getroffen, maar tegen
groote schurken en dieven, die, gelijk
de herhaalde bankschandalen aan hel
licht hebben gebracht, met tuillioenen
zich verrjjklen ten koste der argelooze
burgerij, treedt de juAitiu niet meer
geblinddoekt, maar met aanzien des
persoons op; wanneer de schuldigen
hooge staatsambten bekleeden, zetelen
in parlementen of ministerie's, dan wordt
alles in het werk gesteld niet om hen
te treffen, maar om hun schuld door
allerlei geknoei te bemantelen of wel
om hen vrij te spreken.
Onder het valsche voorwendsel van
opeenhooping van kapitaal ten nadeele
des volks worden aan de religieusen tot
hel verkrijgen van bezit alle moeilijkheden
in den weg gelegd, den rechtmatig ver
kregen goederen ondragelijke lasten op
gelegd of wel ze worden geconfisqueerd,
zoodat groote sommen, weiketen goede
kwamen aan armen er, liefdadige doel
einden, in de bodemlooze schatkist
verloren gaan terwijl vooral het
jodendom alom zoo wordt begunstigd,
dat Rotschild's en andere geldkoningen
onnoemelijke kapitalen opeenstapelen en
met hun enorme rijkdommen de geldmarkt
der wereld beheerschen, vorsten en re
geeringen door geldleeningen in een
staat van afhankelijkheid en dienstbaar
heid kluisteren.
Wondere zaakOm de katholieke
Kerk te kunnen bestrijden, moet men
Trijs dar Advertentiini
Van 1 tot 6 regelsf 0,3#
Voor iederen regel meer
tot de schrilste en schandelijkste tegen
strijdigheden zjjn toevlucht nemen, be
ginselen verkrachten, die men weleer
zoo hoog huldigde, leuze 1, over de wereld
uitgebazuind, verloochenen. En dat alles
tegen eene macht, die den vrede ver
kondigt en nastreeft, het geluk der
menschheid op alle mogelijke wjjze be
vordert en die, vooral in onze dagen van
gisting en beroering, voor regeeringen
vorsten de eenige ware steun is tegen
de aanrollende revolutie.
Waarljjk een treurige, jammerlijke
strjjd Want de strijd tegen do katholieke
Kerk is een strijd tegen Christus, tegen
elke vijandelijke macht zich ver
plettert. Gelyk weleer Christus zegevierde
door lijden en dood, zelfs over zijne
vijanden die in de bestrijding hun on
dergang vonden, zoo zullen ook de vij
andelijke machten der Kerk worden
verpletterd tegen de onvergankelijke rots
en jammerlijk ten gronde gaan; de
schrilste tegenstelling zal wederom voor
de wereld in het leven tredende be
strijders zullen vallen, de bestredene zal
zegevieren.
BUITENLAND.
De Hongaarsche Magnatcntafel of
Eerste Kamer had Vrijdag het Regee-
ringsontwerp, waarbij vrijheid vin eere-
dienst werd ingevoerd voor alle ge
zindten, in eerste lezing aangeno
men met eene meerderheid van slechts
één stem. Bij de artikelsgewijze be
handeling evenwel werd artikel 3, tot
invoering van het neutraal onderwijs,
verworpen, en nu was voor de libera
len het mooie er af, zoodat de geheele
voordracht met overgroote meerderheid
verworpen werd. Dit geschiedde Zater
dag j.1., en zie hier hoe het katholieke
Vaterlanil van Weenen zijn vreugde te
kennen geeft over die zegepraal, toen
.in de Rozenkrans-maand en juist aan
den vooravond van Rozenkrans-Zondag,
den tot herinnering aan de zegepraal
der Christenen over de Turken inge-
stclden feestdag, de katholieken van het
aan Maria toegewijde koninkrijk Honga
rije een nieuwe zegepraal bevochten
hebben op de moderne heidenen, die
dat Mariarkche Kön'ujreich van zjjn
christelijk karakter wilde berooven. Zelf»
liberaal-katholieke Magnaten, Calvinis
ten en Luterschon zjjn er geweest, die
zich nog te veel christen voelden, om
zich niet b(j de phalanx der katholieken
aan te sluiten lot afwering der joodich-
mai;onnieke godsdienstloosheid."
Maandag onderging het tweede Re-
geerings-ontwerp, tot toelating van het
odendom als een erkende godsdienst in
den christen Staat, een zelfde lot. Het
werd met 109 tegen 103 stemton ver
worpen. De volgende ontwerpen, dat
regelende het godsdicnst-onderwjjs voor
de kinderen uit gemengde huwelijken en
dat tot invoering van registers van den
Burgerlijken Stand, werden aangenomen.
Omtrent den gezondheidstoestand van
den Cznar bljjven do berichten ongun
stig luiden. Er moet ernstig sprake zjjn
van dc instelling van een Regentschap,
l'rof. Leyden, van Berlijn, is naar Liva-
dia ontboden om don Czaar onder per
soonlijke behandeling te nemen. Daartoe
is door den professor aan den Pruisi-
schen minister van Onderwijs, Eeredienst
Openb. Gezondh. voor den geheelen
winter verlof gevraagd en een plaats
vervanger voor zjjn pract(jk aangesteld.
Het is nog niet zeker of de Czaar den
winter te Korfoe, in Griekenland, zal
doorbrengen. Toen hem den raad daar
toe gegeven werd, moet de Czaar wee
moedig ten antwoord gegeven hebben,
dat hjj niet gaarne op vreemden grond
wilde sterven. Voorloopig bljjfl de Czaar
nu nog te Livadia, daar prof. Leyden
het vóór alles noodig acht, de gemoeds
stemming van den Czaar zoo min moge
lijk te drukken.
Al de officieren van het Atheenscho
garnizoen, die vervolgd werden wegens
den bekenden aunval op de bureelen van
het dagblad Aeropoli», zijn met alge-
meene stemmen vrijgesproken.
De aangeklaagden hebber tot hunne
verdediging ingebracht, dat het blad in
quaestn zich aan stelselmatig belasteren
van het leger schuldig maakte en z(j
daartegenover in staat van wettige zelf
verdediging verkeerden.
«De ambtenaar van het Openbaar
Ministerie gaf toe dat de houding van
het blad weinig vaderlandslievend was,
maar laakte toch ten strengste het op
treden der officieren. Niettemin werden
ze geheel vrijgesproken, wat al zeer
zonderling is.
Toen onlangs te Madrid een protes-
FEUILLETON.
CHARLOTTE.
t Transch, door J. 7. L.
IN DEN HUIS KUIKEN KRING.
4) 't Was avondde familie Henriot zat in
de kamer achter den winkel bijeen. Henriot
zat aan eene belderrerlichle tafel zjjne boeken
te doorsnuffelen, en naarmate hg vorderde, werd
zjjn gelaat meer en meer bezorgd. Genotzuchtig
en onbezorgd als hjj was, drukten hem zgne
plichten zwsar, en in zjjne eerste vrunw bad
hjj eene helpster verloren, wier degelijke hulp
hem het werk gemakkelijk en aangenaam maakte.
Mevrouw Henriot zat bjj den schoorsteenhaar
met zorg bewerkt toilet verried eene pretentie,
die met de jaren niet verminderd washet was
nog altjjd dezelfde coquette, voor zich zelve
gemakzuchtige, voor anderen meedoogeolooze
vrouw ven voor twaalf jaren, wier geheele leven
de waarheid bewees van dezen stelregel van La
Bruyère: Eigenliefde en hardvochtigheid is een
sn dezelfde ondeugd. Mevrouw Henriot las sen
romsn en werd bewogen over den rampspoed
tenor heldin der verbeelding. Hare dochter
Felicia trmcbUe, voor de piano gezeten,
accompagnement eener romance te ontcjjfer
Juliaaa, haar broer, in schjja druk aan de stadie,
leek sado cericalurao zjjner onderwijzers op den
tan een leerboekaan bet andere einde
e lafel zat Charlotte ver van het licht af
linnen te naaien, en hief van tjjd tot tjjd liet
hoofd op om met ongeruste blikken het sombere
uiterlijk baars vaders gade te slaan, ChirloUe
thans achttien jaar oud. Alles wal zij in
hare kindsheid beloofde, alles, wat haar latere
leeftjjd reden gaf te mogen verwachten, had zjj
louden. In den smeltkroes des ljjdens was zij
gelouterd, eu hare voortdurende kwellingen, die
alledaagsche lieden spoedig egoïstisch en weer
barstig zouden gemaakt hebben, hadden op haar
een heilzamen invloed uitgeoefend. Waarheidlie
vend tot in het vreesachtige, zachtzinnig en
vergevingszind zonder kruiperjj, geduldig ten
einde toe, had Charlotte ten laatste het geheele
gezin een onwillekeurigen eerbied afgedwongen.
Hare stiefmoeder haatte baar nog, misschien
nog meer om de achting welke Charlotte aldwong,
maar zjj durfde er uiet meer zoo openlijk bljjk
van te geven. Somwjjlen wo» haar vader haren
raad in, maar nas gewoonlijk te zwak om hem
op te volgen, want haar raad was immer
verstandig en goed gemeend. Juliaan hield van
zjjne oudste zuster, die zoo vaak voor bem in
de bres sprongFelicia daarentegen had haar
evenals hare moeder leeren verachten, in naam
dier gedachte, welke mevronw Henriot voort
durend voor den geest zweefde.Zij heelt
dertig duizend francs, en mjjne kinderen heb
ben niets."
Ondanks die grievende behandeling was hel
meisje niet haatdragend; met bewonderens
waardig geduld verdroeg ij) al die kwellingen,
menigeen den moed zou hebben laten
in. Dien avond begoo zjj zich ernstig on
gerust te maken over haren vaderzjj had een
voorgevoel van een ongeluk, en vreesde hel min
der voor zich dan voor de anderen.
Er heerschte in de kamer eene stilte, die don
storm voorafgaat; eindelijk riep Henriot uit;
.lk kom van 't jaar nooit uitde ontvangst
vermindert qn de uitgaven vermeerderen!"
.Welnu.' verder?" vroeg Mclanie schamper.
.Verder mevrouw dat we nog bankroet
gaanwjj zjjn hard op weg naar den bedelstal
Groote Godriep Charlotte uit.
.Aha! Mejuffrouw vreest onze ellende te
moeten deelen, en zucht reeds bjj voorbaat
Vergeet echter niet, Charlotte, dat uwe ouders,
uw broer «n zuster niets bezittenWeea
gerust, zjj zullen op stroo en gjj op dons rusten
.Moeder," aotwoordde Charlotte bedaard,
.ik verdien deze woorden nietmaar gjj hebt
gelijk, de toekomst vervalt mjj met droefheid.
Heeft vader dan geen hulpmiddelen
„Tegen een vroegen ol laten ondergang, neen."
Charlotte was opgestaaneen lichte blos
kleurde hare wangen.
„Zou eene volkomen verandering in onze
leelwjjze ons niet kunnen redden?" vroeg ijj.
„Wat wilt ge daarmee zeggen
„Duld, vader, dat ik mjj verklare. Onze zaak,
zegt gjj, is verre van bloeiend, en onze
teringen overtreffen onze inkomsten. Zouden wjj
daarin geen evenwicht kunnen brengen?"
.Mejuffrouw stelt bezuinigingen voor, 1
ongetwijfeld zal zjj de laatste zjjn om lie!
i to onderwerpen
,Neeu, moeder, want indien vader naar n
wilde luisteren, zou ik bem raden de Iw
knechts te ontslaan, en mjj in hunne plaats
1; ik zou ham teveoa radeo do tweede
meid te bedanken, welker work ik dan
tracbleaover te nemen; hjj kon dan wat min
der kostbaar eteo, en het zakgeld, dat mjjn
voogd mg heeft toegestaan voor mjjn toilet
mjjne genoegens, aan de opvoeding van Feli
en Juliaan besleden. Deze veronderiagon zou<
ons, dunkt mij, weder op dreef helpen, en 1
spoedig weer het algemeen vertrouwen doen
Terwjjl Charlotte sprak, straalden hare oogen
van bezielint baar goad hart deed zich in dis
edele woorden kennen, en hel zwjjgende echt
paar scheen hel gezag dier stem to gevoelen, die
zweeg onder beleedigingen, maar zicb te rechter
tjjd deed hooren, wanneer deugd en eer ge-
.Charlotte heelt geljjk," reide Henriot eindetjjk.
Die woorden schudden den gees
en tegenspraak in zjjne vrouw wakker.
.Charlotte heeft geljjk! daar kan ik u 1
aan kennen!" riep zjj uit; .het voorstel
een kind brengt nw hoofd op hol, en om haar
te gehoorzamen, schroomt gjj niet ons fatsoen
op straat te werpenIs dan het eenige mi
om het vertrouwen te herwinnen, daariu gelegen,
dat wjj onzen achteruitgang aan de groote klok
hangen? Optreden, rjjk optreden, dat is de
eenige weg om crediet te verkrjjgen, en
ge er oek van deuken moogl, ik verklaar;
ik niet dulden zal, dat Charlotte achter de toon
bank gaai staan, dat ik in het huishouden hora
diensten niet verlang, dal ik mjjne kinderen niet
op haar kosten wil zien leeren, en ten elotte dat
ik niet inzie, op welke wjjze wjj bjj het middag
maal bezuinigingen zouden kunnen maken I"
„Maar
.Neen, neen, geen maar dit la mjjn
laatste woord
.Maar een onvermijdelijke ondergang
„Wil ik u eena wat zeggen, Charlotte'a voer-
stel opvolgen en ons als schooiers voordoen,
dat is ona tot den bedelstaf brengan I"
.Een weinig spaarzaamheid
„Jawel, eindjes kaan praat me niet meer
van zulke dwaze dingen."
.Vader I" riep Cbarlotte, tot het uiterste ge
bracht, .vergeel mjj zoo ik aanhoudmaar
geloof mjj, dat ie one eenige redmiddel, onze
eenige toevlncht. Ik bezweer u, zie niet tegen
die kleine offen op, die, zoo niet onze geldeljjke
aangelcgeahuid, dan toch onze eer zullen
„Maar kind, het zal inderdaad hard vallen
„Acb, vader 1 bel is nog harder zjjn goeden
naam te verliezen en bjj niemend luedoijjden meer
lo verwekken, en dat staat ons toch te wechteo
laten wjj dan tenminste door zuinigheid on vljjt
de menschen voor ons ionemen Vergeef
mjj oijjo aandringen, maar ik zag u nogmaals
hel geldt onze eer en onze zaak, dia zaak, walke
ons door moeders vader geschonken Is.
.Dat is meer dan ik van haar verwachten
kaal" riep mevrouw Henriot woedend uil; ,ik