Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 28. Zaterdag 18 October 1894. Achtste Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATEBDAQ. Abonnementsprijs par drie raunden: Franco per post Afzonderlijke f 0,40. f 0,05. BureauKrommestraat, F 227Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. II (Slot). .Gelijkheid voor de wet" was het hooggevierde beginsel der moderne staats inrichting, dat zij (de regeeringen) op allen, zonder partijzucht, beloofden te zullen toe passen. Hierin werd men, zelfs bij de min ste verwachting, nog deerlijk teleurge steld. Vooral tegenover de katholieke Kerk betrachtten zij recht noch billijkheid; met twee maten meten was tegenover haar schering en inslag. Dit treedt te meer in het licht in die rijken, wier overgroote meerderheid Katholiek is en welke derhalve op een bijzonderen eerbied en bescherming van staatswege recht hebben. Ofschoon men daar de vrijheid van godsdienst in de wet heeft geschreven, of wel den Katholieken godsdienst tot staatsgodsdienst heeft verheven, worden nochtans de rechten des katholieken volks op de schande lijkste wijze geschonden, deszelfs vrij heden aan banden gelegd, en geelt men den godsdienst der onderdanen prijs aan de hatelijkste onverdraagzaamheid en vervolging. 'tls voldoende hier te wijzen op het veelvuldig en voortdurend onrecht door denmodernen staataan de Katholieken ge pleegd. De school werd zooveel mogelijk aan den invloed der katholieke Kerk ont trokken op allerlei wijzen werd zij be moeilijkt in haar verheven zending: de jeugd te vormen overeenkomstig de leer des Evangelie's. Sectescholen genoten vrjjheid, alleen de katholieke school trachtte men te verdringen door de staatsschool, waar, tengevolge van het atheïstisch onderwijs, het christendom en de deugd moesten worden verwoest en een atheïstisch geslacht voor de toekomst moest worden opgekweekt. Het eigendomsrecht, heilig zelfs te midden van heidenen en barbaren, werd door den modernen staat niet ontzien, wanneer het gold de katholieke Kerk; allen en ieder ziet zich in het persoonlijk bezit door den Staat beveiligd en be schermd, alleen het eigendomsrecht der Katholieken is aan de schandelijkste wille keur overgeleverd. Mer. heeft de hand gelegd op de kerkelijke goederen, liefdadige stichtingen van hare inkomsten beroofd, den eigendom der Katholieken weder rechtelijk tot staatseigendom verklaarden door confiscatie de bronnen gestopt tot luister van den godsdienst, tot beoefening der weldadigheid. Men laat vrijheid aan welke godsdien stige gezindte ook, om de wetten en voorschriften op te volgen, door den godsdienst, dien zij belijden, opgelegd zelfs worden uitzonderingen goedgunstig door den wetgever toegestaan tot op heffing van de minste bezwaren die hun den wegslaan, doch geheel anders is de verhouding van den modernen Staat tot de katholieke Kerk. Hoe eerbied waardig hare wetten en voorschriften ook zijn, toch worden zij door de moderne wetgeving miskend, burgerlijke huwelijken tracht men verplichtend te stellen, in benoemingen van bisschoppen grijpt men in, levieten en seminaristen worden tot den krijgsdienst geroepen, zoodat het getal priesters daalt beneden het streng noodzakelijke. Religieusen, wier leven een getrouwe afspiegeling is van het leven van Christus, worden vervolgd en buiten de grenzen des vaderlands gezet, terwijl de mannen der revolutie, zoo gevaarlijk voor vorst en ryk, zich vrij bewegen en ongestoord de plannen ter omwenteling smeden. Men heeft bet recht van vereeniging in de wetgeving opgenomen, de rechts persoonlijkheid toegestaan, waarvan on derscheiden vereenigingen het schande lijkste misbruik maken, doch datzelfde recht aan religieuse congregatiën gewei gerd. Men heeft de kloosterverblijven van gebed en liefdadigheid gesloten, terwijl men de loges der vrijmetselaars, de pestholen des verderfs, laat verme nigvuldigen tot ondergang van Staat en maatschappij. Door de waarborgenwet is de vrijheid en de onafhankelijkheid van den Pause lijken Stoel verzekerd en desniettegen staande staal de Paus bloot aan de bitterste vijandelijkheden en beleedigin- cn worden zijn heiligste rechten geschonden, zjjne vrjjheid, tot uit oefening zijner hoogc waardigheid zoo noodzakeljjk, voortdurend belemmerd. Wanneer kloosterlingen, priesters en bisschoppen hun rechten handhaven, de vrijheden volgens eer en geweten verde digen tegen de aanrandingen der staats- :ht, zij worden met geldboete, inhou ding der tractementen, met afzetting of verbanning getroffen, maar tegen groote schurken en dieven, die, gelijk de herhaalde bankschandalen aan hel licht hebben gebracht, met tuillioenen zich verrjjklen ten koste der argelooze burgerij, treedt de juAitiu niet meer geblinddoekt, maar met aanzien des persoons op; wanneer de schuldigen hooge staatsambten bekleeden, zetelen in parlementen of ministerie's, dan wordt alles in het werk gesteld niet om hen te treffen, maar om hun schuld door allerlei geknoei te bemantelen of wel om hen vrij te spreken. Onder het valsche voorwendsel van opeenhooping van kapitaal ten nadeele des volks worden aan de religieusen tot hel verkrijgen van bezit alle moeilijkheden in den weg gelegd, den rechtmatig ver kregen goederen ondragelijke lasten op gelegd of wel ze worden geconfisqueerd, zoodat groote sommen, weiketen goede kwamen aan armen er, liefdadige doel einden, in de bodemlooze schatkist verloren gaan terwijl vooral het jodendom alom zoo wordt begunstigd, dat Rotschild's en andere geldkoningen onnoemelijke kapitalen opeenstapelen en met hun enorme rijkdommen de geldmarkt der wereld beheerschen, vorsten en re geeringen door geldleeningen in een staat van afhankelijkheid en dienstbaar heid kluisteren. Wondere zaakOm de katholieke Kerk te kunnen bestrijden, moet men Trijs dar Advertentiini Van 1 tot 6 regelsf 0,3# Voor iederen regel meer tot de schrilste en schandelijkste tegen strijdigheden zjjn toevlucht nemen, be ginselen verkrachten, die men weleer zoo hoog huldigde, leuze 1, over de wereld uitgebazuind, verloochenen. En dat alles tegen eene macht, die den vrede ver kondigt en nastreeft, het geluk der menschheid op alle mogelijke wjjze be vordert en die, vooral in onze dagen van gisting en beroering, voor regeeringen vorsten de eenige ware steun is tegen de aanrollende revolutie. Waarljjk een treurige, jammerlijke strjjd Want de strijd tegen do katholieke Kerk is een strijd tegen Christus, tegen elke vijandelijke macht zich ver plettert. Gelyk weleer Christus zegevierde door lijden en dood, zelfs over zijne vijanden die in de bestrijding hun on dergang vonden, zoo zullen ook de vij andelijke machten der Kerk worden verpletterd tegen de onvergankelijke rots en jammerlijk ten gronde gaan; de schrilste tegenstelling zal wederom voor de wereld in het leven tredende be strijders zullen vallen, de bestredene zal zegevieren. BUITENLAND. De Hongaarsche Magnatcntafel of Eerste Kamer had Vrijdag het Regee- ringsontwerp, waarbij vrijheid vin eere- dienst werd ingevoerd voor alle ge zindten, in eerste lezing aangeno men met eene meerderheid van slechts één stem. Bij de artikelsgewijze be handeling evenwel werd artikel 3, tot invoering van het neutraal onderwijs, verworpen, en nu was voor de libera len het mooie er af, zoodat de geheele voordracht met overgroote meerderheid verworpen werd. Dit geschiedde Zater dag j.1., en zie hier hoe het katholieke Vaterlanil van Weenen zijn vreugde te kennen geeft over die zegepraal, toen .in de Rozenkrans-maand en juist aan den vooravond van Rozenkrans-Zondag, den tot herinnering aan de zegepraal der Christenen over de Turken inge- stclden feestdag, de katholieken van het aan Maria toegewijde koninkrijk Honga rije een nieuwe zegepraal bevochten hebben op de moderne heidenen, die dat Mariarkche Kön'ujreich van zjjn christelijk karakter wilde berooven. Zelf» liberaal-katholieke Magnaten, Calvinis ten en Luterschon zjjn er geweest, die zich nog te veel christen voelden, om zich niet b(j de phalanx der katholieken aan te sluiten lot afwering der joodich- mai;onnieke godsdienstloosheid." Maandag onderging het tweede Re- geerings-ontwerp, tot toelating van het odendom als een erkende godsdienst in den christen Staat, een zelfde lot. Het werd met 109 tegen 103 stemton ver worpen. De volgende ontwerpen, dat regelende het godsdicnst-onderwjjs voor de kinderen uit gemengde huwelijken en dat tot invoering van registers van den Burgerlijken Stand, werden aangenomen. Omtrent den gezondheidstoestand van den Cznar bljjven do berichten ongun stig luiden. Er moet ernstig sprake zjjn van dc instelling van een Regentschap, l'rof. Leyden, van Berlijn, is naar Liva- dia ontboden om don Czaar onder per soonlijke behandeling te nemen. Daartoe is door den professor aan den Pruisi- schen minister van Onderwijs, Eeredienst Openb. Gezondh. voor den geheelen winter verlof gevraagd en een plaats vervanger voor zjjn pract(jk aangesteld. Het is nog niet zeker of de Czaar den winter te Korfoe, in Griekenland, zal doorbrengen. Toen hem den raad daar toe gegeven werd, moet de Czaar wee moedig ten antwoord gegeven hebben, dat hjj niet gaarne op vreemden grond wilde sterven. Voorloopig bljjfl de Czaar nu nog te Livadia, daar prof. Leyden het vóór alles noodig acht, de gemoeds stemming van den Czaar zoo min moge lijk te drukken. Al de officieren van het Atheenscho garnizoen, die vervolgd werden wegens den bekenden aunval op de bureelen van het dagblad Aeropoli», zijn met alge- meene stemmen vrijgesproken. De aangeklaagden hebber tot hunne verdediging ingebracht, dat het blad in quaestn zich aan stelselmatig belasteren van het leger schuldig maakte en z(j daartegenover in staat van wettige zelf verdediging verkeerden. «De ambtenaar van het Openbaar Ministerie gaf toe dat de houding van het blad weinig vaderlandslievend was, maar laakte toch ten strengste het op treden der officieren. Niettemin werden ze geheel vrijgesproken, wat al zeer zonderling is. Toen onlangs te Madrid een protes- FEUILLETON. CHARLOTTE. t Transch, door J. 7. L. IN DEN HUIS KUIKEN KRING. 4) 't Was avondde familie Henriot zat in de kamer achter den winkel bijeen. Henriot zat aan eene belderrerlichle tafel zjjne boeken te doorsnuffelen, en naarmate hg vorderde, werd zjjn gelaat meer en meer bezorgd. Genotzuchtig en onbezorgd als hjj was, drukten hem zgne plichten zwsar, en in zjjne eerste vrunw bad hjj eene helpster verloren, wier degelijke hulp hem het werk gemakkelijk en aangenaam maakte. Mevrouw Henriot zat bjj den schoorsteenhaar met zorg bewerkt toilet verried eene pretentie, die met de jaren niet verminderd washet was nog altjjd dezelfde coquette, voor zich zelve gemakzuchtige, voor anderen meedoogeolooze vrouw ven voor twaalf jaren, wier geheele leven de waarheid bewees van dezen stelregel van La Bruyère: Eigenliefde en hardvochtigheid is een sn dezelfde ondeugd. Mevrouw Henriot las sen romsn en werd bewogen over den rampspoed tenor heldin der verbeelding. Hare dochter Felicia trmcbUe, voor de piano gezeten, accompagnement eener romance te ontcjjfer Juliaaa, haar broer, in schjja druk aan de stadie, leek sado cericalurao zjjner onderwijzers op den tan een leerboekaan bet andere einde e lafel zat Charlotte ver van het licht af linnen te naaien, en hief van tjjd tot tjjd liet hoofd op om met ongeruste blikken het sombere uiterlijk baars vaders gade te slaan, ChirloUe thans achttien jaar oud. Alles wal zij in hare kindsheid beloofde, alles, wat haar latere leeftjjd reden gaf te mogen verwachten, had zjj louden. In den smeltkroes des ljjdens was zij gelouterd, eu hare voortdurende kwellingen, die alledaagsche lieden spoedig egoïstisch en weer barstig zouden gemaakt hebben, hadden op haar een heilzamen invloed uitgeoefend. Waarheidlie vend tot in het vreesachtige, zachtzinnig en vergevingszind zonder kruiperjj, geduldig ten einde toe, had Charlotte ten laatste het geheele gezin een onwillekeurigen eerbied afgedwongen. Hare stiefmoeder haatte baar nog, misschien nog meer om de achting welke Charlotte aldwong, maar zjj durfde er uiet meer zoo openlijk bljjk van te geven. Somwjjlen wo» haar vader haren raad in, maar nas gewoonlijk te zwak om hem op te volgen, want haar raad was immer verstandig en goed gemeend. Juliaan hield van zjjne oudste zuster, die zoo vaak voor bem in de bres sprongFelicia daarentegen had haar evenals hare moeder leeren verachten, in naam dier gedachte, welke mevronw Henriot voort durend voor den geest zweefde.Zij heelt dertig duizend francs, en mjjne kinderen heb ben niets." Ondanks die grievende behandeling was hel meisje niet haatdragend; met bewonderens waardig geduld verdroeg ij) al die kwellingen, menigeen den moed zou hebben laten in. Dien avond begoo zjj zich ernstig on gerust te maken over haren vaderzjj had een voorgevoel van een ongeluk, en vreesde hel min der voor zich dan voor de anderen. Er heerschte in de kamer eene stilte, die don storm voorafgaat; eindelijk riep Henriot uit; .lk kom van 't jaar nooit uitde ontvangst vermindert qn de uitgaven vermeerderen!" .Welnu.' verder?" vroeg Mclanie schamper. .Verder mevrouw dat we nog bankroet gaanwjj zjjn hard op weg naar den bedelstal Groote Godriep Charlotte uit. .Aha! Mejuffrouw vreest onze ellende te moeten deelen, en zucht reeds bjj voorbaat Vergeet echter niet, Charlotte, dat uwe ouders, uw broer «n zuster niets bezittenWeea gerust, zjj zullen op stroo en gjj op dons rusten .Moeder," aotwoordde Charlotte bedaard, .ik verdien deze woorden nietmaar gjj hebt gelijk, de toekomst vervalt mjj met droefheid. Heeft vader dan geen hulpmiddelen „Tegen een vroegen ol laten ondergang, neen." Charlotte was opgestaaneen lichte blos kleurde hare wangen. „Zou eene volkomen verandering in onze leelwjjze ons niet kunnen redden?" vroeg ijj. „Wat wilt ge daarmee zeggen „Duld, vader, dat ik mjj verklare. Onze zaak, zegt gjj, is verre van bloeiend, en onze teringen overtreffen onze inkomsten. Zouden wjj daarin geen evenwicht kunnen brengen?" .Mejuffrouw stelt bezuinigingen voor, 1 ongetwijfeld zal zjj de laatste zjjn om lie! i to onderwerpen ,Neeu, moeder, want indien vader naar n wilde luisteren, zou ik bem raden de Iw knechts te ontslaan, en mjj in hunne plaats 1; ik zou ham teveoa radeo do tweede meid te bedanken, welker work ik dan tracbleaover te nemen; hjj kon dan wat min der kostbaar eteo, en het zakgeld, dat mjjn voogd mg heeft toegestaan voor mjjn toilet mjjne genoegens, aan de opvoeding van Feli en Juliaan besleden. Deze veronderiagon zou< ons, dunkt mij, weder op dreef helpen, en 1 spoedig weer het algemeen vertrouwen doen Terwjjl Charlotte sprak, straalden hare oogen van bezielint baar goad hart deed zich in dis edele woorden kennen, en hel zwjjgende echt paar scheen hel gezag dier stem to gevoelen, die zweeg onder beleedigingen, maar zicb te rechter tjjd deed hooren, wanneer deugd en eer ge- .Charlotte heelt geljjk," reide Henriot eindetjjk. Die woorden schudden den gees en tegenspraak in zjjne vrouw wakker. .Charlotte heeft geljjk! daar kan ik u 1 aan kennen!" riep zjj uit; .het voorstel een kind brengt nw hoofd op hol, en om haar te gehoorzamen, schroomt gjj niet ons fatsoen op straat te werpenIs dan het eenige mi om het vertrouwen te herwinnen, daariu gelegen, dat wjj onzen achteruitgang aan de groote klok hangen? Optreden, rjjk optreden, dat is de eenige weg om crediet te verkrjjgen, en ge er oek van deuken moogl, ik verklaar; ik niet dulden zal, dat Charlotte achter de toon bank gaai staan, dat ik in het huishouden hora diensten niet verlang, dal ik mjjne kinderen niet op haar kosten wil zien leeren, en ten elotte dat ik niet inzie, op welke wjjze wjj bjj het middag maal bezuinigingen zouden kunnen maken I" „Maar .Neen, neen, geen maar dit la mjjn laatste woord .Maar een onvermijdelijke ondergang „Wil ik u eena wat zeggen, Charlotte'a voer- stel opvolgen en ons als schooiers voordoen, dat is ona tot den bedelstaf brengan I" .Een weinig spaarzaamheid „Jawel, eindjes kaan praat me niet meer van zulke dwaze dingen." .Vader I" riep Cbarlotte, tot het uiterste ge bracht, .vergeel mjj zoo ik aanhoudmaar geloof mjj, dat ie one eenige redmiddel, onze eenige toevlncht. Ik bezweer u, zie niet tegen die kleine offen op, die, zoo niet onze geldeljjke aangelcgeahuid, dan toch onze eer zullen „Maar kind, het zal inderdaad hard vallen „Acb, vader 1 bel is nog harder zjjn goeden naam te verliezen en bjj niemend luedoijjden meer lo verwekken, en dat staat ons toch te wechteo laten wjj dan tenminste door zuinigheid on vljjt de menschen voor ons ionemen Vergeef mjj oijjo aandringen, maar ik zag u nogmaals hel geldt onze eer en onze zaak, dia zaak, walke ons door moeders vader geschonken Is. .Dat is meer dan ik van haar verwachten kaal" riep mevrouw Henriot woedend uil; ,ik

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1894 | | pagina 1