Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 86. Zaterdag 8 December 1894. Achtste Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Bameveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs per drie a
enden:
BureauKromnmtraat, F 227, Amersfoort.
Prij» der Advertentilni
Franco per post
Afzonderlijke nummers
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Correspondentiën en Adverlenliën moeien niterl
vóór 6 ure aan het bureau bezorgd zyn.
i Vrijdagavond
»U. die zich vóér
1 Jlanuarl abonneerrn
op DE EEMBODE. oiiirnngrn
de tot dien tijd veraehljneude
nnmiuirr KratiH.
Werknood.
u.
Kunstmatige werkverschaffing is, zooals
wij betoogd hebben, een verzachtend
middel tegen de pijnlijk gevoelde werk
loosheid, maar ook niets meer In de
meeste gevallen zelfs is het slechts een
werkverplaatsing. Door zich nu te bepalen
tot verzachting dier maatschappelijke
ziekte, zou de werkman al zeer weinig
worden gebaat; ook de oorzaak dier
volkskwaal moet met inspanning van
veler krachten worden bestreden. Laat
men die onrustbarende kwaal voort
woekeren, dan zullen die ziektekiemen
steeds kwaadaardiger karakter aannemen,
en zeker in een kort verschiet een ern
stige crisis uitlokken.
Ieder tijdverzuim in het wegnemen
dier bedenkelijke toestanden moge dus
wel verhoed worden. Bij het zonderlinge
middel, dat nog van zekere verlichte
zijde tegen de werkloosheid wordt
aangeprezen, nl. om het bij de opleiding
van den werkman daarheen te sturen,
dat hij naast industrieelen arbeid ook
nog landwerk zal beoefenen, zullen wij
niet lang toevendergelijke middelen
zijn te sjr '»1 van gehalte om in aan
merking te komen. Nu er reet§ zulk
een schaarschte in bekwame vakmannen
bestaat, en specialiteiten in het arbei
ders-vraagstuk er telkens met nadruk
op terugkomen, dat de werkman vóór alles
zijn vak grondig leere verstaan, zou het
onverstandig zyn zich nog met dergelijke
opwerpingen bezig te houden.
Intusschen moet het bevreemding
wekken, dat bjj al het ach en wee roepen
over werkloosheid niet de hand met
energie aan den ploeg wordt geslagen,
niet slechts dom de kwaal te lenigen, maar
dom ze in het hart aan te tasten. Naar
de oorzaken daarvan behoeft toch
waarlijk met gezocht te worden, nu van
FEUILLETON.
De sneltrein gered.
Kaar het Engelsoh.
(Slot.)
De zware goederentrein kroop tegen de etcilte
op, tot hü het lagere gedeelte der splitsing ge
passeerd was oo bleef toen stilstaan by bet
waterreservoir op de boofdlgn. Weinige minuten
later zette da ane!trein zicb in beweging, en de
wissel wachter wierp de hoofdlijn weder open.
Kent bleef ep het achterste platform van den
trein in zijne beschouwingen verdiept. Daar
zog hij den vrachttrein weder hooger opguau.
De beide machines wierpen een dikke rook
kolom nit hunne schoorsteonen en zetten zich
met een ruk in beweging.
Opoens spreng Kent verschrikt overeind. Wat
was dal? De goederentrein scheen de steile
helling af te dalen ia plaats van hooger te
stijgen. Haar neen! de'locomotieven en hel
voorste gedeelte vervolgden toch hon weg naar
het Oosten. Opeens doorzag de jonge man de
geheels vreeseljjke waarheid. De zware ruk,
waarmede de machines zich in beweging gezet
hadden, om goeden gang ie krijgen, had den
trein in tweeën gebroken, en het achterste ge
deelte vloog zonder remmen-pijlsnel, in wilde
vaart, de helling af en den reads var verwij-
alle kanten adressen worden aangeboden,
waarin met feiten wordt gestaafd, hoe
hardnekkig o.m. het vrijhandelstelsel onzen
LANDBOUW en onze SIJ VERHEID
teu gronde richt Met bange vreeze vraagt
menigeen zicfc afZal de verstoktheid,
die ten opzichte van vrijhandel hier te
lande bestaat, dan nooit ophouden, zelfs
niet nu de daaruit voortvloeiende ellende
onder het volk zoo bedroevend wordt?
De vrienden van den werkman, inzon
derheid de ijveraars voor werkverschaf
fing, zitten met de handen in het haar,
hoe zich er door te redden van die
zijde vooral hoort men klagen dat er
zoovele werklieden van builen naar de
groote steden trekken, waardoor het
aantal werkloozen schrikwekkend is toe
genomen maar de oorzaak van dit
ernstig verschijnsel houdt de geesten
minder bezig; alleen het feit wordt
herhaaldelijk en met klem geconstateerd-
Dat de buitenlui d_ r het ellendig vrij-
handelstelsei ertoe gebracht worden nog
heil in de groote steden te gaan zoeken,
daarop wordt minder gewezen, en
juist daarin zit toch de kneep. Geen
ambachtsman zat zijn toevlucht nemen
tot landwerk, maar wel worden de
arbeiders van het platte land verlokt
om nog een poging te beproeven in de
steden, teneinde voor hun armoedigen
staat nog eenigszins verbetering te
vinden.
Zoo is de staat van zaken, maar wil
men het inzien
Vraagt men in onze dagenWal is
onze landbouw geworden dan luidt
het ontmoedigend, maar zeer ware
antwqordEllendig, het gansche land
doorDe prijzen der granen zijn tot een
laagte gedaald zoo als men in de laatste
eeuwen niet heeft gekend. De verbou
wing loont niet meerde kosten. Moedeloos
op zjjn akker starende, laat de landbou
wer de forsche armen zakken. Wat baat
hem de arbeid bijna nietsen geen
werk, geen brood.
Van waar dan die lage prijzen Omdat
van overzeesche gewesten, uit landen van
vruchtbaren, weinig kostenden bodem,
derden sneltrein achterna.
Wal te doenGelukkig was Kent Ballard niet
spoedig verlegen in den nood. Hij stond be
kend als iemand met zeer veel tegenwoordig
heid van geest. Het eerste wat hem lo doen
stotid was, den machinist van den sneltrein te
waarschuwen. Doch dit moest geschieden zon
der de reizigers te verontrusten en een paniek
tu veroorzaken. Anderen zouden, by de vreese-
ljjkc ontdekkiDg, die Kent dood, juist de dwaas
heid gehad hebben om door de wagons to
hollen onder het geroep van „Maaktugereed tol
deü sprong! We hebben een oafiealuurden goede
rentrein achter onsMaar Kent versnelde niet
eens zijn pas, toen hg de wagons doorliep om de
machine te bereiken, uil vrees van daardoor
den achterdocht der reizigers gaande te maken.
Zells de remmer vermoedde oiet het minste
gevaar, toen Kent hem voorbggiog. Maar zoodra
hg den goederenwagen bereikte, waar de con
ducteur zich bevond, wenkte hg dezen, hem te
volgen. Het voorste platform opvliegend, be
klom hg den tender en schreeuwde
„Faley
De machinist hoorde hem in 't eerst niet.
„Faley
De man wendde hat hoofd om.
.Yerdubbel den sloom I De goederentrein is
in tweeën gebroken en zit ons met duizeling
wekkende snelheid op de hielen 1"
„Groote God.!" riep de conducteur uil, die Kent
naar den tender govolgd was. „Maak voort,
Faisyl Laat den sloom nit I ik aal terngkeeren
de granen in verbazende hoeveelheden,
voor de geringe vrachtprijzen van 5 a
10 cenls per mud, ons land worden
binnengebracht.
Dat wordt de dood voor den graanbouw
hier te landeMet volle recht vraagt de
landbouwer hiertegen bescherming van
de Regeering, Op welke wijze? Door
belasting te heffen van de granen, die
vau buiten ons land worden ingevoerd,
en wel in die mate, dat aan den land
bouwer en zjjne arbeiders een behoorlijk
loon worde verzekerd.
Is dat nu te veel gevraagd?
Laat de Regeering op de ingevoerde
granen eene belasting heffen naar een
voldoend schaalrecht, dat bijv. de ver
koopwaarde van de tarwe brengt op
f9,— en de rogge op f7,per mud,
en in korten tijd zal een groote ver
andering ten goede komen. De granen,
op waarde gebracht, zullen een behoor
lijk loon toelaten en ruimen arbeid ver
schaften, zelfs aan degenen die thans
als werkloozen naar de steden zijn ver
huisd en daar den werknood vergrooten.
Het brood, dat daardoor wellicht een
kleinigheid meer zal kosten^zal dan ten
minste verdiend en met graagte betaald
worden.
By een weinig goeden wil van Regee-
ringttijde zou door een matige bescher
ming de werknood bij den landbouwer
ai zeer spoedig overwonnen worden.
Maar liever den landbouw zien doodkwij-
nen dan protectie, is nog altijd hare
leus.
Tegenover deze liefdeloosheid en ver
regaande verblindheid spreekt ook luide
een beter gevoel. Zoowel in als buiten
ons Parlement vindt de landbouw een
wanne verdediging, en wel zoo krach
tig, dat de Regeering zal gedwongen
worden er naar te luisteren. Het request
aan H. M. de Koningin-Regentes, dezer
dagen door de Vereeniging ran Neder-
landsclte Patroons ,Boaz" ingezonden,
moet den verstoktsten vrijhandelaar de
oogen openen voor de sombere feiten, die
daurin wereldkundig worden gemaakt.
,In het jaar 1876," zegt het request,
en u van den achtersten wagen-signaleoren."
Do condnclenr ging heen, en Kent kroop
over den tender heen onder de kap. Foley bad
den stoom reeds talon ontsnappen, zooveel hy
durfde op zulk een gevaarlijke helling. Thans
echter klonk van achteren hot schello signaal
van den conducteur: „Meer stoom!" Foley's
hand hield de luchtpijp vast, maar hg aarzeldo.
,'t Is orgor buiten de rails te vliegen dan
door den trein ingehaald te worden,mompel
de hg. „Maar hel moet! Ik ben hier om te
Hy zette de kruk wgd open, en het vreese-
lgke gevaarte slingerde en vloog met ontzet
tende vaart de steilte af.
-Dio wagens met steenen zullen verschrik
kelijk zwaar zyn," riep Kent uit.
„Ja, hoeveel zgn er los geraakt, weet gg dat
ook?" vroeg Faley.
„Niet precies," hernam Kent, „maar ik zou
zeggen van vier ol vgf."
„Gonocg om den gehoelen sneltrein te ver
morzelen!" mompelde de machinist. .Het ie
onbcgrgpciyk, hoeveel sneller eon zware vracht
eeno helling kan afdalen dan zells een locomo
tief. Er schgnt meer beweegkracht op te wer
ken. Groote God hg vraagt nog meer stoom I"
De bel van den condnclenr ging twee maal
over. Faley zette de krak zoover open als hg" kon.
„Daar I" riep bg uit, .als dit oos niet redt,
dan verplettert het ons 1"
Kent Ballard hleef in diep nadenken verzon
ken. Hy vormde eea plan, Plotseling greep Jig
„kon de tarwe in on* land nog f 13,
per H.L. opbrengen, terwjjl in Septem
ber dezes jaars die prijs reeds tot om
streeks f 5,— was gedaald, en de markt
in Amerika nog steeds dalende is zoo
dat welhaast vooral voor de verschil
lende granen de productiekosten den
daarvoor te verkrijgen prijs zullen over
treffen
dat van dien toestand de treurige
gevolgen zijn;
lo. verarming der landbouwers, die
reeds nu in grooten getale in verschil
lende provinciën en vooral in Friesland
hunne eigene hoeve moeten verkoopen,
terwjjl de pachters niet meer in staat
zijn deH pachtprijs op te breng®
2e. omzetting van duizenden hectaren
bouwland in weiland, waardoor elke
frander in wei gebracht land een schade
aan de arbeiders veroorzaakt van f 50
per jaar. Op die wjjze gaan door het
gebruiken van buitenlandsche graansoor
ten voor onze bevolking eenige millioenen
aan arbeid verloren. Dit gebrek aan
werk is tevens oorzaak dat geheele
scharen naar de groote steden worden
vervoerd, waar zij de werkloosheid op
onrustbarende wijze vermeerderen en
ten prooi worden aan het pauperisme,
hetwelk reeds zoo zorgwekkende afme
tingen aanneemt
3e. door de sterke vermeerdering van
weiland, evenredige uitbreiding van den
veeteelt en dus daling der prijzen van
hel vee en der producten voor zuivel
bereiding
4e. belangrijke vermindering van koop
kracht in het algemeen, niet alleen bij
de landbouwers en arbeiders, maar ook
bij de grondbezitters, hetgeen dus kwij
ning tengevolge heeft in alle takken van
nering en bedrijf
5e. de vermelde achteruitgang van de
prijzen der producten heeft mede ten
gevolge dat voor het in cultuur brengen
van woeste gronden, waardoor aan vele
werkloozen arbeid kon worden verschaft,
hoogst moeilijk kapitaal kan worden ver
kregen, omdat daarvan bij den bestaan-
den toestand geen behoorlijke rente kan
worden verwacht.
den machinist by de mouw en vroeg opgewonden:
.Hoe ver zgn wg van hel naaste station 7'
.Ongeveer vgf mylen."
„Is er een zglgn?"
.Ja."
.Een telegrafist?"
,Ja."
„Goed! Ik heb een plan. Lui mg de fluit
doen werken. Ik zol hom met geluiden seinen,
overeenkomende met da tcekens van hel toestel
van Morde.
Hoe beet het station
„Minevilie."
Kent Ballard gretp het touw van de stoom
fluit en seinde
.MinevilieAttentie 1"
Na een korto pauze herhaalde hg het gefluit.
.Hoever zgn wo nu vau hol station vroeg hg.
„Tusachen drioen vior myien," antwoordde
de machinist. „Een minunl is iels meer don oen
mfll."
Kent herhaalde het gefluit nog eons en wacht
te toen tien seconden. Toen telegrafeerde hg
door klanken:
.Zet de zglgn terstond open!"
Daarop wachtte hü even en herhaalde toen:
„Open de zglgn 1"
Het station was nu in het gezicht. Verschei
dene menscfa en liepen voorhetzelve heen en weder.
.Ikbsb getelegrafeerd om de zglgn te openenI"
schreeuwde Kent Faley io het oor; want de
trein maakto een leven, dat hooren ew zien
verging.
Ten slotte zegt het request, „dat dus
naar de overtuiging onzer deskundige
rapporteurs alleen verbetering kan wor
den verwacht van de heffing van een
billijk invoerrecht op granen, huiden,
«effen en al wat daarmede in verband
staat."
Zulke waarheden worden niet gemak
kelijk zoo maar terzijde geschoven, maar
of ze al aanstonds verhooring zullen
vinden is een andere vraag. Toch m«g
dit evenwel volstrekt geen reden zjjn om
ook maar slechts een oegenblik in den
strjjd voor den verdrukten landbouw te
verslappen. Door immers den noodlijden
den landbouw te redden, wordt teven*
de werknood voor een groot gedeelte
mede opgelost.
Over de nijverheid in een volgend
artikel.
BUITENLAND.
Woensdag is de Duilsche Rijksdag
geopend mei een troonrede van keizer
Wilhelm, waarin Z. M. bijzonderen na
druk legt op het ontwerp tot beteugel
ling van socialistische woelingen. .Bjj
ons streven" aldus sprak de Keizer
„om do zwakkere klassen te onder
steunen en te brengen tol hoogere maat
schappelijke en zedelijke ontwikkeling,
schijnt het raadzaam op krachtiger wijze
op te treden tegenover de verderfelijke
handelingen van hen, die de Staats
machten trachten te storen in het vervul
len van hun plicht. De verbondene Re
geeringen achten derhalve eene aanvul
ling van het strafwetboek noodzakelijk.
„Het met betrekking hierop in te die
nen ontwerp wil in hoofdzaak door uit
breiding van straf de bescherming der
Staals-ordening versterken."
Omtrent de betrekkingen met het bui
tenland zeide de Keizer„Ons vertrou
wen op het behoud des vredes ont
ving nieuwe bevestiging. Getrouw aan
den geest onzer bondgenootschappen,
onderhouden wij met alle Mogendheden
goede en vriendschappelijke betrekkingen.
Twee naburige Rijken werden onlangs
door verpletterende gebeurtenissen ge
troffen. Duitschland heeft zich toen op-
rechtelijk aangesloten bjj de aigemeene
deelneming, die een schoon bewijs is ge
weest voor de solidariteit der mensche-
„En gelukkig genoeg hebben zg hel gedaan 1"
riep Faley, den atoom afaluitend en het rem-
toestel latende werken. .Het signaal zegt:
„Zglgn open." Gg heb', ons of gedood of gered,
lat hangt er van al, hoever de vrachtwagen*
achter ons zyn."
Het was een minuut van vreeselgko spanning.
De ospreelroin, juist inlgds door de lucbtrem
in zyn onstuimige vaart gestuit, gleed de
zglgn op. Zou er nog tgd zyn om don
wissel om te werpen en de hooldlgn weer open
te zetten, voor de goederenwegens kwamon
aanzetten?
„Bons I we hebben gedaan wat we kannen,"
schreeuwde Faley den jonkman en den stoker
toe, toen de sneltroin op de zglgn stilstond.
Nauwelijks was dit geschied, of men vernam
een o'ntzoltond geraas als van een hevigen
donderslag rechts van de machine, en een don
kere schaduw vloog met de snelheid van don
bliksem voorbij.
Het was het losse gedeelte van den goederen
trein, dat met donderend geraas over de hoofdiyn
voortvloog 1 De stationschei zelf had do zglgn
juist in tgds gesloten.
Niet lang na dit voorval werd Kent Ballard
bevorderd, en de eerste maal, dat hg het
Rotsgebergte weder bezocht, was het als
assistent-directeur van den C. D. en P. spoorweg.
Op dezen tocht vergezelde hem zjjne moeder
in een Pnllmanwagen.
