Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 29. Zaterdag 19 October 1895. Negende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort, Baarn, Apeldoorn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs par drie muidaa: Franco per postf 0,40. Afzonderlijke nummersf 0,05. BureauKrommestraat, F 227. Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prija dar Advsrtentiln: Van 1 tot 6 regelsf 0.30 Voor iederen regel meer- 0.05 Het protest van den Paus. Aan den heer kardinaal SI. Ilampolla del Tindaro, omen Secretaris van Staat. Heer kardinaal De ongewone politieke betoogingen, welker laatste echoos nauw zijn weg gestorven in de straten der stad, no pen Ons te dien aanzien eenige woor den tot u te richten, niet zoozeer om uiting te geven aan de droefheid On zer ziel, inaar om het gewicht van het feit te doen uitkomen en de bedoelin gen, die eraan ten grondslag liggen. Inderdaad, Ons dacht, dat Wij, reke ning houdende met het gevoel van menschelijkheid en betamelijkheid, het welk zelfs in door hartstocht bewogen gemoederen pleegt bewaard te blijven, konden hopen ten minste op eenigen eerbied voor Onzen hoogen leeftijd. Het tegendeel geschieddeop ruwe wijze heeft men de dingen gedreven, zoo zelfs, dat men als onder Onze oogen de verheerlijking deed plaats vinden van de ltaliaansche revolutie en van de daaruit volgende berooving van den Heiligen Stoel. Door Gods genade gewoon te lyden en te vergeven, gaan Wij de beleedi- ging, Onzen persoon aangedaan, voor bij, te meer wijl Wij, ter verzachting van het Ons berokkend leed, de lipfde der katholieke natiën zich zoo volvaar- dig zagen betoonen en Italië onder de ze uitmunten door edelmoedige protes ten en zeer kostbare betuigingen van genegenheid. Wat Ons ontroert en Ons bedroeft, 't is de plechtigheid, aan de beleedi- ging der rechten van den Apostolischen Stoel bijgezet, en de blijkbare gezind heid om een strijd, van welken nie mand de heillooze gevolgen kan bere kenen, te doen voortduren, in plaats van een poging tot beëindiging ervan te beproeven. De zwaarte der euveldaad, reeds uit haar-zelve voor ieder duidelijk, wordt in nog helderder licht gesteld door de bekentenissen van degenen die haar hebben gepleegd, en van hen die haar hebben verheerlijkt. Door de gebeurte nis van 1870 gelijk men het gezien heeft te vieren, stelden zij zich vóór alles ten doel, zich de vruchten te ver zekeren van hun overweldiging en aan Italië en de wereld te verstaan te ge ven, dat de Paus, zoover dit van hen afbangt, zich voortaan zal moeten schik ken in Zjjn gevangenschap, zonder hoop daaruit ooit te worden bevrijd. Dit is niet alles. Zij hebben boven dien een schrede te meer willen doen in de richting van een ideaal, dat in zijn diepste wezen eiken godsdienst vij andig tegenover staal. Inderdaad, het laatste doel van de overweldiging van Rome Wij zeggen niet in de mee ning van al degenen die ertoe meö- werkten, maar wel in de plannen der sectarissen, die er de voornaamste dry vers toe waren, is niet of ten min ste niet geheel en al bereikt door het voltrekken der politieke eenheid. Neen, die daad van geweld, welke in de ge schiedenis nauwelijks haar wedergade vindt, moest volgens de besluiten der secte dienen als middel en een voor spel zijn tol nog verfoeilijker werk der duisternis. Strekte men de hand uit, om de muren van het stoffelijk Rome te doen vallen, het was ten einde be ter bres te kunnen schieten in de hooge- priesterlijke staden ten einde van na bij de geestelijke macht van den Paus te bestoken, begon men met de aard- sche omwalling neer te slaan. Toen zij den meester kwamen spe rt over het Romeinsche volk, over dat volk, 't welk tot hel laatste oogertblik zijn Souverein getrouw bleef en krachtig weerstand bleef bieden aan machtige en onophoudelijke verleidingen van bui ten af, voedden zij het wel overwo gen plan, de bevoorrechte stad van aard Ie doen veranderen, haar te ver vormen, haar weder heidensch te ma ken, wat men in hun taal noemde een derde Rome te doen geboren worden, van waar als uit een middel punt een nieuwe, een derde beschaving zou uitstralen. Inderdaad, niets werd noch wordt gespaard om dat noodlottige plan te verwezenlijken. Reeds vijf-cn-twintig jaren lang ziet Rorne de tegenslan- van christen-instellingen en loe ring aan den arbeid op een terrein, waarop zij onbeperkte meesters zijn. Het ziet de meest verderfelijke leeringen verspreid den Persoon en de bediening van Gods Plaatsbekleeder straffeloos geminachtde vrijdenkerij gesteld te genover het katholieke dogma; den ze tel der vrijmetselarij tegenover den Stoel van Petrus. Ên juist aan dit rampzalig samenstel van denkbeelden en feiten heeft men onlangs een schijn van recht willen geven, door er het stempel op te drukken van een nieuwe wet en door het te verheerlijken door rumoerige betoogingen, openlijk geleid door de aan God vijandige secte. Moet dit de triomf heeten der ltaliaansche zaak? ls hel niet veeleer hel ten troon stijgen der goddeloosheid De gerechtigheid is verzekerd van de eind-overwinning, evenzeer als Rome van de onveranderlijkheid der grootsche bestemming, aan die stad geschonken. Maar intusschen wordt de eerstgenoem de ouder den voet getreden, en de laatstgenoemde wordt tegengewerkt door de samenzwering der slechte ge nootschappen en de dwaasheid derge nen die ze begunstigen. En wat voordeel heeft de natie daarbij De verovering van Rome werd den Italianen aangekondigd als de morgenstond des geluks en een onderpand van toekomstige welvaart. Wij zullen niet nagaan, of de uitkom sten aan de beloften hebben beant woord, wat betreft den stoffelijken vooruitgang. Maar zeker is het, dat de ze volkomen overwinning Italië onder zedelijk opzicht verdeeld heeft, in plaats van het tot eenheid te brengen. Het is een feit, dat gedurende al dien tijd de begeerlijkheden van allerlei aard driester op den voorgrond zijn getre den, dat als noodzakelijk gevolg daarvan het zedenbederf en de ver zwakking van het godsdienstig geloof zioh hebben uitgestrekt tot het terrein van het publieke recht, dat de over tredingen der rnenschelyke en godde lijke wetten meer en meer zyn toe genomen dat men in tal en in kracht heeft zien toenemen de part (jen van het uiterste en de scharen, die gezwo ren hebben de maatschappelijke en zedelijke orde te verwoesten tot in haar diepste grondslagen. Te midden van deze steeds toene mende kwalen ziet men hoe in plaats te bedaren, de oorlog steeds hevi ger wordt tegen die goddelijke instel ling, waarvan men het voornaamste en het zekerste geneesmiddel moest ver wachten. Wij bedoelen den oorlog te gen de Kerk, inzonderheid tegen haar zichtbaar Opperhoofd, wien men tege lijk met de wereldlijke macht ook het zelfstandig bestuur heeft ontroofd, dat toekomt aan de pauselijke waardigheid en noodzakelijk is voor de vrije uitoe fening van het apostolisch ambt. En tevergeefs wijst men hier op wetgeven de bepalingen. Geen enkele rechterlijke beschikking zal Ons ooit een ware on afhankelijkheid kunnen bezorgen, zon der territoriale macht. De toestand, zij beweren Ons te hebben ge waarborgd, is niet die welke Ons ver schuldigd en noodig is; deze is geen wezenlijke onafhankelijkheid, maar slechts een schijnbare en denkbeeldige, wijl zij afhankelijk is van de willekeur van anderen. Hij die de onafhankelijk heid in dezen vorm heeft gegeven, kan haar ook ontnemenheeft men haar gisteren bij decreet vastgesteld, mor gen kan men haar opheffen, Hebben Wij in de laatste dagen niet van den eenon kant hooren vragen en van een andere zjjde in het vooruitzicht zien stellen de afschaffing der zoogenaamde Pauselijke Waarborgcnwet Maar noch bedreigingen, noch drog redenen, noch onbetamelijke beschuldi gingen van persoonlijke eerzucht zullen er in slagen in ons de stem van den plicht tot zwijgen te brengen. Welk de waarachtige waarborg voor de onafhankelijkheid des Pausen is en zijn moest, heeft men kunnen leeren uit het verleden, van het oogenblik af waarop de eerste Christen Cesar besloot den zetel van het Keizerrijk over te brengen naar Byzantium. Van die dagen af tot aan de kortst verleden tijden hedt niemand van hen die in Italic over den gang der zaken te beslissen hadden, zijn zetel meer te Rome ge vestigd. Zoo ontstond en groeide de Kerkelijke citaat, niet als een voortbreng sel van fanatisme, maar door de be schikking der Voorzienigheid, in zich de beste titels vereenigend die het bezit cener souvereiniteit wettigen de dank bare liefde n.l. der met weldaden be giftigde natiën, het recht der volken, do spontane instemming der burgerlijke maatschappij, de goedkeurende slem der eeuwen. In de hand der Pausen is nooit doscepter der herdersstaf tot last geweest. Ja, zjj hebben den scepter gedragen, die Pausen, onze voorgangers, die schit terden door de heiligheid van hun loven en hel voortreffelijke van hun ijver. Zjj waren het die vaak geroepen werden om de neteligste twisten te beslechten die zegevierend hun onwankelbarcn wil stelden tegenover de ongehoorde wille keur der machtigendie, in gevaarvolle omstandigheden, in Italië den schat des gelools reddendie van het Oosten naar het Westen het licht verspreidden der christelijke beschaving en de wol daden der verlossing. En indien het Pausschap heden ten dage ondanks de moeilijke en benarde omstandigheden waarin het zich bevindt, zijn weg blyft vervolgen, dat men het dan niet toeschrijve aan het gemis van deze menschelijke hulpmiddelen, maar in waarheid aan den bijstand der Goddelyke Genade, die aan het Pausschap nimmer ontbreekt. Zou men misschien kunnen beweren dal ook eertijds de wonderbare groei der jeugdige Kerk het werk was van de vervolgingen der Romeinsche keizers Wy wenschten dat deze waarheden door het practisch verstand der Italianen beter werden begrepen. Wij spreken niet van diegenen welke zyn afgedwaald tengevolge der valsche leerstellingen, of die zijn vastgeketend door de boeien der geheime genootschappen, maar van hen, die, ofschoon geheel vry van de ze bandon, en weigerend zich te rang schikken onder de verblinde volgelin gen dezer leerstellingen, toch hun geest laten verblinden door politieken harts tocht. Mochten zy begrypen hoe gevaarlyk en dwaas het ia, de onmiskenbare be doelingen der Voorzienigheid tegen te werken en halsstarrig te blyven in een verkeerde gezindheid, die slechts ten goede komt aan de pogingen der meest vermetele partijen en nog meer aan de vyanden van den Christennaam I Voor ons schiereiland was het een zeer by- zondcr voorrecht en een groot geluk, onder duizenden te zijn uilverkoren om den Apostolischen Stoel te bewaken iedere bludzyde zijner geschiedenis spreekt van den overvloed van weldaden en de vermeerdering van zyn roem, waar van do zorg der Roorasche pausen steeds de onmiddcllyke oorzaak was. Zou het karakter van het Pausschap zyn veranderd of de krachtdadigheid van zyn optreden zyn verzwakt? De dingen dezer aarde veranderen, maar de weldadige kracht van het hoogste lee- raarschup in de Kerk komt van Boven bl(jft altijd dczellde. Voeg daarby dat het Pausschap, be stemd om door alle eeuwen te bestaan, met yver en genegenheid den gang der menscliheid volgt en niet zooals zijn lasteraars beweren weigert zich binnen de grenzen van het mogelijke te regelen naar de rcdelyke behoeften des tyds. Indien de Italianen Ons een gewillig oor leendenindien zy uit de tradiliën hunner voorvaderen en erkenning hun- ware belangen den moed pulten het juk der vrijmetselary af te schudden, dan zou Ons hart de meest zoete verwachtingen koesteren voor dezen zoo vurig beminden Italiaaüschen bodem. Maar mocht het tegenovergestelde het geval zijn, dan, het smart ons dit te moeten zeggen, zouden wy slechts nieuwe gevaren kunnen voorzien en grootere verwoesting. Onder betuiging van Onze bijzondere genegenheid schenken Wy u, heer kar dinaal, den apostolischen zegen. LEO XIII, Paus. Uit het Valicaan, 8 Oct. FEUILLETON. De weg naar het Paradijs. 3) Op zekeren morgen nu, na hartelijk af scheid van hare nieuwe pleegouders te hebben genomen, stut Agues aan de poort van het vrouwenklooster te X. Zjj bondl een brief van den puloor in de bevende hand en vraagt aan de portierster, die voor baar geopend heelt, of tij de moeder-overste spreken mtg. De taster voert haar in de slechts met een groot krusifix versierde spreekkamer, waar spoedig een hooge vrouwengestalte in de kleederdracht eener lief- demsler binnen trad en minxaam vroeg wat xg verlangde. Het meisje overhandigde nn schuch ter den brief, dien de overste dadelijk opende om te lezen. De brief van den pastoor was eenvoudig en kort. De overste las hem iangtsam door, daarna reikte tjj Agnes de hand en sprak,Gfl ijjt van nn af de onxe. Ge xolt met onte kin aan bet onderricht deelnemen en n lot bexigheid bekwamenen ons dsn eerst laten, als ge een passende betrekking vc gevonden hebt. Mocht ge echter na rijp beraad roeping gevoelen voor bet klooiterleven kont ge in ons genootschap treden." ,01 dat is te veel, eerwaarde moeder, te veel eer en vreugde voor mijl" riep het meisje opgetogen nit, .hoe kondei ge xoo spoedig mjjn gedachten raden en in het binnenste mjjner xiei leien?" uw levensgeschiedenis heb ik dat ervarea ge niet de leidster van een armen blinde en stenn in xjjn verlatenheid. In de H. schrift lexen wjj van Martha en Mariawordt gÜ nu een Martha. Met geoefende en xachlo hand xult gij wonden verbinden, met geduld de kranken verplegen, de oude lieden en de kleine kinderen met liefde bejegenen. Denk intus schen slechts ertan, om n onder ons Ie gewennen later kant ge mij uw heslait moedoelea." Hierop werd Agnes ia bet schooivertrek ge bracht en aan hare toekomstige vriendinnen voorgesteld. In den ee- sten nacht sliep zij in de algemeene slaapzaxl der weeskinderen en zag in den droom hoe men haar een zilveren kruis aanbood. Een jaar later schreef xij aan den pastoor den volgenden brief .Eerwaarde Heer Pastoor .Morgen xal ik onder het getal der novicen worden opgenomenhet onderlooxe kind staat op het punt een medelid van een verhevene orde te worden. Ik gevoel maar al te wel dat ik zulk een eer steeds onwaardig zal bljjven. lnlnsschen geef ik U de verzekering, eerw. heer Pastoor, dal het mjjn gansche streven zal zjjo, onze eerw. Moeder, die een ware engel is, in alles na te volgen. Van mijne medezusters heb ik vernomen, dat ook xj) een weeze en reeds in jeugdigen leeftijd hare hnlplooze zusters een stenn is geweest. Tegenwoordig bevinden zich ire drie zusters in hel klooster. .Ik heb mij niet uitsluitend tot de vervalling der rnjj hier asngeweren plichten beperkt, maar ik leerde ook vlijtig en werd in dit streven aller vriendelijkst door mijne leermeesteressen onder steund. De zusters geven morgen een fcesl. De weeskinderen, mijne toekomstige kameraadjes, zullen in mjjne vreugde deelen. Ik zeil vermag van ontroering en zaligheid slechts met tranen en zwakke woorden God mijnen dank nit Ie En op den volgeoden dag voegde zjj eraan ,Ik ben zusier Theresa I Mijn leven behoort niet langer aan rnjj, de wereldsche kleeding ia niet meer de mijneik draag nn het kenmerk eener dienstmaagd der armen. Mjjne gedachten, m|jne degen en nachten, mjjn gansche ziels- en lichaamskrachten kan ik voortaan der lijdende en treurende mooschheid wijden. .Eerst beden bevind ik rnjj werkelijk op den weg naar het paradijs en bewonder de vei borgen slem der Voorzienigheid, die door een paar woorden uit den mond van een armen mij rnjja levensbaan heeft afgebakend. Dit eenvoudige en toch zoo verbeven voorschrift zweelde mjj steeds voor don geest, en ulle avonden stelde ik mjj de vraag: .Hebt gjj den rechten weg niet verlaten?" Van nn af zi ik niet meer mjju eigen geleidster zjjn, mal rnjj door mjjne voorschrift', n laten leiden. Ik lees de heilige grondregels onzer ordeik zoek myn geest te vervullen met naastenliefde en te doordringen van die edele gevoelens, welke groote mannen zoo geheel overstelpten. De kunnen omgeworpen, regeeringen algeecliaft, inrichtingen verstoord worden, maar de schepping van den H. Vincentius van Paolo zal voortduren zoolang de wereld beslaat, omdat zjj in zoo hoogen graad mensclieljjk en goddelijk tegelijk is. Aan u, mijn eerw. vader, dank ik mijne vreugde. Wanneer ik hel geluk hebben zal, hst lijden der kranken te lenigen, dan zal ik do gebeden en zegeningen voor u, mijn En sla mjj arme bjj door uwe godvruchtige Wjj spoeden eenige jaren verder. De zon schittert gelijk op don avond van Auslerlitz. De trompetten schetteren, de trommen rodelen, en de kanonnen donderen geweldig. Het nur is gekomen, waarin het leger strijden en iege- vieren moet. De achtste September waa de gedenkwaardige dag der bestorming van Maïs kolf. Van den generaal tot den soldaat heerecbl moed en geestdrift. Een ieder strjjd voor zjjo vaderland,* voor den roem der natie, een ieder verlangt voor .zijn vaandel de zegemaar hel was een hardnekkige, een bloedige strjjden of schoon de Malakoff genomeo werd, toch waren de Russen zoo van hun krjjgsstarkte overtuigd, dat zjj hardnekkig besloten tot een weder vorovcring. Alleen de dappere Mac-Mohon sloeg van uit liet inwendigs des torens een reeks vsn vertwijfelende aanvallen der Russen terug. Karei, des pachters zoon, bevond zich aan de zijde van zjjn overste als deze de borstwering besteeg en met opgeheven zwaard zjjn soldaten een krachtig .voorwaarts" toeriep. Daar siste oen kogel en de overste viel. lolusschen drong Karei door vuur- en kogelregen en verbond den gewonde met den heldenmoed eens Franschen soldaat-a, en de geioofssterkte eens christen. Zjjn scapulier droeg hjj op de borst als voorbeen do kruisvaarders hun witte kruis op hnnne schouders. Steeds gereed in hel uur desgevaars, vergat hjj zjjn eigen zekerheid uit lielde voor zijn kameraden. Van nature zacht en bemin nenswaardig, werd hjj een leenw op het slagveld. Van alle Franseben in de Bretagne was hjj da dapperste. Karei droomde van het eerekruia en de epauletten, en dan van zjjn terugkeer naar bot onderljjk huia. In zgn geest zag bjj weder de pachthoeve, zjjn ouders en zusters sis in da vroegere gelukkige dagen do huiselijke bezigheden verrichten. Kareis droomen waren half in vervulling gegaande achtste Septem ber zon over zjjn bevordering beslissen. Het slaggewoel kwam naderbjjhjj hield zich dapper en streed als een held maar plotseling wsrd bjj door een kanonskogel getroffen, die bein de beide armen wegnam, en hem met een aantal kameraden nedervelde. (Wordt esreefgrfj

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1895 | | pagina 1