Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 31.
Zaterdag 2 November 1895.
Negende Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Baarn, Apeldoorn. Barneveld, Blaricnm, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs par dnc maanden
Franco per postf 0,40.
Afzonderlijke nummersf 0,05.
BureauKrommestraat, F 227. Amersfoort.
Uitgave van de Vereenlging De Eembode.
Prijs der Advertenties:
Van 1 tot 6 regelsf 0.30
Voor iederen regel inccr- 0.05
SCHRIJVEN VAN HET DOORLUCHTIG EPIS
COPAAT VAN NEDERLAND, AAN Z. II. DEN
PAUS GEZONDEN RIJ GELEGENHEID VAN
DE TWINTIG-SEPTEMBER FEESTEN TE
ROME, EN ANTWOORD VAN DEN
HEILIGEN VADER.
Allerheiligsle Vader!
Bjj het naderen van den trcurigen
dag waarop vijl-en-twintig jaar geleden
de stad Rome, die door de heiligslt
banden met Christus' Plaalsbekleeder
verbonden is, smadelijk veroverd en
Ban het vaderlijk bewind van haren
wctligen Vorst ontruk! werd, rekenen
de verkozen Aartsbisschop en de Bis
schoppen van Nederland het zich tot
een heiligen plicht, U een nieuw bewijs
hunner aloude aanhankelijkheid te geven,
en gevoelen zij zich van verontwaardi
ging vervuld over den euvelen moed,
waarmede een scliare, in boosheid ver
bonden, in onverholen haat den gewel
digen roof feestelijk wil herdenken. Waar
de haat hardnekkig het hoofd blijft op
steken, daar mag de liefde den schijn
niet hebben als schoot zij le kort in
onwrikbare trouwdie liefde namelijk,
welke ons met allen nadruk doet ge
tuigen, dat wij nooit of nimmer van
onzen Opperherder in gevoelen willen
verschillen. Van onzen Opperherder, dien
wij allen uit één mond huldigen als den
aan God alléén onderworpen Plaatsbe
kleder van Christusvan onzen Op
perherder, wiens welzijn en vrijheid
ook voor de burgerlijke maatschappij
een weldaad wij, helaas, thans reeds
gedurende vijf-en-lwintig jaren van den
steun der wereldlijke souvereiniteit ver
sloken moeten zien.
Inderdaad, Allerheiligste Vader, met
diepe droefheid zien wij U, den Stede
houder Onzes Hegfen Jesus Christus,
door de gewelddadige omverwerping
van Uw lijdelijk bestuur tot zulk een
uiterste gebracht, dat Gij de volle, vrije
en van niemand afhankelijke uiloefe
ning Uwer macht derven moet, terwijl
men U, als om Ule bespotten, een schjjn
van koninklijke majesteit heeft gela
ten.
Die droeve en jammerlijke toestand,
welke den Plaatsbekleder van Christus
thans niet gedoogt anders in de stad
Rome te verblijven dan als gevangene
in het Vutikaan, noopt ons, Bisschop
pen van Nederland, onder hernieuwde
betuiging onzer innige verknochtheid
jegens U, tegen den toeleg der kwaad-
gezinden steeds luider onze stem te
verheffen, terwijl wij liet hart hemel
waarts richten, van waar ons bijstand
komen zal. Want al lijden wij inet U
verdrukking, wij worden niet beklemd
al worden wij twijfelmoedig, wij ver
twijfelen niet. Door U geleid, willen en
zullen wij met onbezweken kracht bljjven
opkomen voor de onschendbaarheid der
Kerk, voor de vrijheid des Pausen,
voor de rechten en de majesteit van
den Apostolisehen Stoel. Neen, Aller
heiligste Vader, in den strijd staat Gij
niet alléén I Een wonderbare en schit
terende eenheid schaart ons niet alle
Bisschopper. der wereld als één man
om Uwen troon, en het ons toever
trouwde volk koestert voor U dezelfde
bekommering. Deze is het, die hen in
liet openhaar doet optreden, om voor
de II. Kerk volledige vrijheid Ie cisclien
deze is het, die ons vooral vurige be
den doet opzenden tot den Almaclitigen
God in vereeniging met Uw smeekge
bed. Eu zoo durven wij vastclijk ver
trouwen in de toekomst. Zoo durven
wij verwachten, dat het hoogste gezag
de Kerk, het gezag, aan Pclrus en
diens Opvolgers geschonken, om geheel
hot geslacht van Christus in hel geloof
te bewaren en ter eeuwige zaligheid te
brengen, eenmaal weer die volledige
vrijheid erlangen zal, welke het krach
tens zijn natuur voor zich opeiseht. Zoo
durven wij hopen, dat Gij, Allerheiligste
Vader, van de willekeur Uwer vijanden
verlost, teruggegeven aan Uwe eigen
vrije keuze, een gelukkiger tijdperk zuil
inwijden voor de Christenheid
Deze gevoelens van trouw en aan
hankelijkheid jegens U, Allerheiligste
Vader, en jegens den Apostolisehen
Stoel, en eveneens onze onwrikbare
verknochtheid aan don Paus van Rome
juist in deze dogen U le betuigen,
openlijk naar Uw woord te belijden,
dat is voor ons, Allerheiligste Vader,
de heiligste plicht. Maar evenzoc
liet de grootste vreugde zijn, die op
dit oogenblik ons kan te beurt valli
als wij zien mogen, hoe ons aller Va
der voor zijn droefheid cenige leniging
vindt in de liefde zijnor kinderen.
Zoo komen wij dan, Bisschoppen
van Nederland, die in U het schitte
rend voorbeeld van zielcgrootheid be
wonderen, thans voor U neerknielen,
en smeeken wij van Uwe vaderlijke
goedheid voor ons-zclven en voor onze
geloovigen den Apostolisehen Z- gen af,
terwijl wij niet slechts in dagen van
vreugde, maar ook in lijden van bitter
heid blijven Uwe zeer getrouwe Zonen,
w, gf Hbmucus v»* uk WmniKO,
verkozen Aartsbisschop van Utrecht.
f Cam-aii Bottsiiannr,
f Wu.IKI.llU3 va
Hitachi
■echt, Sept. !8'J5.
AAN ONZE EERBIEDWAARDIGE BROEDERS
DEN AARTSBISSCHOP EN DE BISSCHOP
PEN VAN NEDERLAND,
Leo tan paus.
Eerwaardige Broeders, heil en
Apostolisehen zegen.
De diepe droefheid, die Onze ziel ge
durende deze dagen verteert wegens
hetgeen men voor Onze oogen zelf te
gen den Apostolisehen Stoel bestaal,
zijt ook gij te rechter lijd met uw lief
de komen troosten. Want uw brief,
die de waardige tolk is van het katho
lieke Nederland, doet op twee zaken
vooral een helderder licht vallen. Hier
op nameljjk, dat men in uw Land al
wat indruischt tegen de rechten en de
majesteit der heilige Kerk ten zeerste
verfoeit, en voornamelijk dat men vast
overtuigd is van het aangeboren recht
des Pausen op liet volle genot zijnor
vrijheid. Ieder nu, die een gezond oor
deel bezit, moet inzien van hoeveel be
lang voor de waardige en ongehinderde
uitoefening van liet hoogst en algemeen
Apostolaat de mcnschclijko hulpmid
delen zijn, die de Goddelijke Voorzienig
heid langzamerhand tot boschuiting
dezer vrijheid in hel loven heeft geroe
pen j terwjjl ook de burgerlijke Staat-
zelf daaraan geen gering voordeel le
danken heelt. Men moet daarom wen-
schen on trachten le bewerken, dat de
hatelijke verdachtmakingen, die men
ook op dit sink tegen het Roomsche
Pausschap verspreidt, eindelijk eens voor
'a .rlieul mogen wijkendan zeker
zal ilc ijver, waarmede de Katholieken
hun stem verhollen, om voor den. Paus
volle vrijheid te eisehen, ook door een
hoopvoller vooruitzicht vermeerderd
den. Gij echter, Eerwaardige Broe
ders, gaat voort met, gelijk gij doet,
kudde te bewaren en te bevcsli-
in die trouwe gehoorzaamheid, in
die leedcre liefde jegens den Aposto
lisehen Stoel, waarvan zij, Wij vergeten i
het niel, zoo menigvuldige en zoo schit
terende blijken gegeven hebben. Uwe
rnioeide standvastigheid in liet ver
vullen dezer taak zal, gelooft het vrij,
niel slechts Ons lof zoeten troost ver-
slrekken, maar otk zoowel voor hen
oor u een bron zijn van veie ze
geningen. Als een onderpand dezer ze
geningen en als een bewijs Onzer over-
groote liefde schenken Wij aan u, uwe
geestelijkheid en uw volk don Apostoli
sehen zegen.
Gegeven te Rome bij Sint Pieter den
24slen September 1895, het achttiende
jaar van Ons Pausschap.
(w. g.) f LEO XIII Paus.
BUITENLAND.
Het Fransche ministerie, dat Zater
dag nog een motie van vertrouwen ver
wierf bij de behandeling eener interpel
latie van den soeialistischen afgevaar
digde Juurès betreffende de werkstaking
te Carmaux, was Maandag minder ge
lukkig. De aangekondigde interpellatie
van den radicalen Parijschen afgevaar
digde Itouannet over de ïaksche houding
der Regcering in zake het geding wegens
de knoeierijen met den Zuider-spoorweg
en de daarmede in verband staande
zaak-Magnicr lokte een breedvoerig debat
uit, hetwelk eindigde met de aanneming
eener motie, waarmede de Regcering
zich niet kon vereenigen, en als gevolg
daarvan ontslag-aanvrage, welke door
President Faure werd aangenomen.
Rouaimel had gezegd dat het gezag
van hel Parlemei t door liet parlijdig
optreden der Regeering in deze zaak
grootelijks gelpden had. Dal was te
wijten aan den Minister van Justitie en
diens langzaamheid om le vervolgen.
Knoeierijen van allerlei aard heeft men
ongewraakt gelaten. Men weifelde met
do vervolging, wanneer >r leden van
Senaat of Kamer hij betrokken waren.
Het publiek had recht op de stukken,
door den Minister onder zich gehouden,
op de namen der schuldigen uit het
rapport van den expert Flory en op
hunne vervolging.
Do minister Trarieux verdedigde zich
door te beweren dat hij nooit papieren
onder zich had gehad, waarin de inhech
tenisneming van Magnier verlangd werd.
Overal waar do Regeering werkelijk
(huldigen of medeplichtigen meende te
en, deed zij vei volgen. Zij heeft geen
kennis gehad van eene lijst met namen
in Kamerleden of Senatoren.
De door de Regeering afgewezen motie
die evenwel met eene meerderheid van
99 stemmen werd goedgekeurd, hield in
dat hel wenschelijk is in deze het volle
licht te doen schijnen en dat derhalve
het Ministerie wordt nityenoodigd alle
verantwoordelijke personen te vervolgen,
onder overlegging van het rapport van
den deskundigen Flory.
tiet nieuwe Ministerie zal derhalve
bij zijn optreden de taak vinden om
aan het door de Kamer geuit verlangen
te voldoen. Niet minder dan 32 Par
lementsleden moeten in deze zaak be
trokken zijn, die nu allen dienen ver
volgd te worden.
Aan don radicalen oud-minister Bour
geois is door den President der Repu
bliek de vorming van een nieuw Kabinet
opgedragen.
FEUILLETON.
De weg naar het Paradijs.
(Slot.)
5) De priester en Agnes verlieten het huis en
begaven zich stilzwijgend naar do woning des
pachters. De vader was juist vol verwachting
bezig een borstbeeld van Napoleon, dal hjj in
do stad had gekocht, op do schoorsteeoljjsl le
plaatsen. Een marskramer, die zooeven krijgs
liederen bad aangeboden, zal aan de tafel en
at met behagen zjjn ontbijt, onderwijl hjj de
opmerkzaam luisterende boerenlieden aller
hande berichten over den terugkeer van hel
leger naar Parjjs vertelde.
Toen de geestelijk» in de kamer trad, groet
ten Kareis ouders hem allerbeleefdst. Agnes
hield zich iels achter hemmaar de vrouw
des huizes bad haar gezien en terstond herkend
en riep uil: «Agnes, mj|nkind!"— .Moeder!"
en beiden lagen schreiend io elkanders
,Wjj hebben gehoord, mjjn kind," zei moe
dor Anna opgetogen, «dal gjj mot de genade
Gods heerlijk hebt gearbeid. Maar hoe komt
gg hier?")
,Uit de Krim."
.Van het slagveld, Agnes? Gij hebt dns de
wonden onzer urne soldaten verbonden Hebt
ge niets van onzen Karei geboord
,lk heb de bnsle zjjne keizers gekocht," viel
de pachlcr in. .Het zal een compliment voor Karei
zjjn, mijnheer pastoor, want. zonder pocherjj kan
gezegd, dat wjj trots op hem kannen zjjn."
.hjj sprak van t
zulk ei
achting, met
„Laat ons bidden voor de ziel van Karei H
die bjj de bestorming der Maïskolf gevallen en
met hel cerekruis begiftigd werd. Moge God in
zijne barmhaitigheid den helden van den acht
sten September genadig zjjn!"
hebt gjj hem dan gezien, zuster?"
lierbare vrienden, i'o arme jongeling
ijj van zjjne ouders, zjjno familie en
zjjn verwachtingen, van alles wal hom op aarde
dierbaar was."
„Heeft hjj u een opdracht gegeven
„Ja zeker!"
„Maar," zeide de beangste moeder, „gjj z(jl
slechts in de Krim geweest, om de zieken en
gewonden te verplegen. Mjjn kind ia toch
niet verwond?"
Agnes trok zwjjgend haren rozenkrans omhoog
nog hel bloed des joogen krjjgers kleefdedaarna
omvatte zjj de snikkende moeder met hare
armen en hield haar het krncifit voor.
De pachlcr bracht het met bloed bevlekte
eerekruis eerbiedig aan zjjno lippen en zonk
bewusteloos neder. Ook het hart der beminnende
moeder was als verschenrd. Het verschrikkelijke
bericht viel als een donderslag midden in hunne
verwachtingen en vreugde. Zjj hadden van ge-
lok gedroomd, en na bad de dood al hun bljjde
hope vernietigd. D( zuster bleet den ganschen
dag bjj hen om ze te troosten.
Den d iraonvolgenden Zondag viel een vrouw
in de ketk in zwjjm, toen de priester van den
kansel deze woorden sprak
Vjjf jar.
zijn voorbijgegaan sinds don dag
brave, beproelde pachterslieden een
twe ramp kwam treffen, waarbjj hun woon-
i, inboedel en vee in de vlammen opgingen.
Door dit trenrigo ongeval waren zjj bijna van
d, daar hol bjj de hoeva behoorendo
tegenspoeden reeds zoo bezwaard
n worden, dat het nu in andere
met dagloonerswerk ia han onderhoud te
De lenle is weergekeerd en met haar de
vrome en feesleljjke bedevaart, een tradi
tioneel gebruik, dat zoo schoon bjj den een
voud der landlieden pasl. Met vreugde voelt de
landman dan den invloed van den godsdienst
zich ontsluiten, evcnuls z(jn akkerbodem zich
voor den dauw des hemels opent.
Baoier en Kruis voorop zet zich de processie
in beweging. Men gaat voort over lommerrijke
paden, eenzame veldwegen, of openbaie straten.
Men trekt langs doornhagen heen, waarin de
bjjen gonzen en do roeerlen hun gezang iloeo
hooren. Het koren bloeit io de vlakte en langs
de velden bloeit hel viooltje en het vergeet-mjj-
nielje. De toornen zjjn met bloesem bedekt of
el jong looi prachtig gesierd. En de wouden,
dalen, en de velden weerklinken van
tl lofgezang der landlieden.
Voor de eerste mBal kwamen Anloon en
Anna de plaats voorbij, waar eens hun boerderij
ad geslaan. Toen zjj die ongeluksplek in het
ezicht kregen, mankten zij het kruisteeken en
'rongen zich weemoedig do handen. Dat oord
wam hun nog droevigor voor dan hel berkhof.
Andere handen zamelden nu den oogst, dien zjj
•oeger, loon hol goed nog hun eigendom was,
zelf inhaalden.
De ljjdensjaron, welko zjj doorleefd hadden,
aren niet zonder zichtbare sporen op hen
(titer le laten voorbijgegaande beide echte
lieden waren veel verouderd.
Echter, trots den last hunner jaren en de harde
beproevingen, die over ben waren gekomen,
t de goede lieden toch vol christel'jken
en godvruchtige overget inghunne trek
ken droegen bet kenmerk van innerljjken vrede.
De godsdienst verzachtte hun het ljjden en de
droefheden en ontsloot hun eon bron van rijke
vertroostingen.
Nooit hadden do goede landlieden in do
dagen van hun geluk zoo vele bewjjzen van
genegenheid en liefde ontvangen ais juist nu.
Het geduld, waarmede zjj hun tegenspoed ver-
droegeo, het goede voorbeeld, dat zg als dag-
looners gaven, nadat zjj ten tjjde van hun
welstand ieder door hunne echt christelijke
naastenliefde gesticht hadden; dit alles
bracht mede, dat zjj niel alleen een op
rechte deelneming, ïaar 1
wondering bjj hun medeburgers opwekten.
Do dorpsbewoners beijverden zich daarom ook
zichlbaar om de harde slagen, die de eenzame
vljjligo familie hadden getroBen, door achting
liefde, waarmedr
Nadat de processie in het dorp was terug
gekeerd en do vrome reestcljjkheid ten einde
riep do pastoor den pachter en zijne
i ter zijde en noodigdc heiden aan do
pastorie, Daar zeide hun de eerbiedwaardige
grjjsanrd
„Het was mjj op dezen dag niet gegeven,
uwe zaden en uwe weiden te zegenen. Doch
do lieve God is goed en barmhartig en Hjj laat
do beproeviogeo, die Hjj ons beschikt, tot ons
eigen wolzijn strekken. Gg hebt u sterk bevon-
in hel uur van noodge zult door Gods
lielderijko vooiziem'gheid Ihaos ook weder ge-
I worden. Onderwijl ge and -en diendet,
rjiplc bjj eeoigen, die uw ongeluk nooit verga-
ton, liet edele voornemen u uwe verlorene be
zittingen weder terug le geven. Op de plaats
van uw afgebrande boerderij «»l spoedig eeno
nieuwo worden gebonwd. Ook owe brave doch
ter zal tot u terugkomen. O, dank rojj niet
beste vriendenUw aangenomen kind kon u
niet vergelenZuster Agues heeft dit alles voor
u gedaan. Mjjn aandeel aan het goede werk
betreft slechts de ontvangst der milde paven,
dio mjj van verschillende zjjden werden toe
gereikt. Uw nieuw woonhuis zal een offer -
een liefdegave zgn van den ganschen omtrek.
j
