Aak 1897. '"M
Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
aargang.
DE EEMBOOE
voor Amersfoort, Apeldoorn. Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussuin, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnsmentapriji par dria maanden.
Franco per post
Afzonderlijke nummers
BureauKrommestraat, F 227. Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Prija dar Advartantiini
Van t tot 6 regelsf 0,30
Voor iederen regel meer- 0.50
zoryd xiin.
Weelde.
i.
De stelselmatige bestrijding des Chris
tendoms levert langzamerhand al meer
en meer de ellendigste vruchten opop
ieder gebied ontmoet men de grofste
dwalingen en de schromelijksle ver
warring; niet het minst op het gebied
der zeden. De ware christelijke begrippen
aangaande de ware vrijheid, rechten en
plichten, waarheid en logen, goed en
kwaad, deugd en ondeugd schijnen ver
loren, alles wordt dooreen gehaspeld,
't eene voor het ander in de plaats ge
schoven, 't rampzalige gevolg eener
onchristelijke wereldbeschouwing.
Het Christendom als de veropenbaring
der eeuwige waarheid geeft ons de
ware begrippen, geleidt ons langs den
rechten weg, doet ons het omne nimium
vermijden, het afwijken ter rechter ol
ter linker zjjde, houdt ons in 't juiste
midden.
Een U veel vinden we in de weelde,
welke tegenwoordig heerschend en in
alle rangen en standen is binnenge
slopen. Velen zien in haar geen ondeugd
meer, sommigen noemen haar als be-
hoorende tot onzen tijd, anderen vooral,
als ze wordt aangetroffen bij de hoogere
standen, bestempelen haar met den naam
van deugd. In algemeene uitdrukkingen,
die als axioma's klinken, doch niet de
waarheid maar eigen baatzucht vertolken,
wordt ze vergoelijkt en geprezen, ,Zoo
komt het geld onder de menschen 1"
beweert men, „het geld is rond, het
moet maar rollen 1 aan die menschen is
nog eens wat te verdienen!" enz.
Hoe valsch deze beweringen zijn blijkt
ons, wanneer wij de weelde plaatsen in
het volle licht der christelijke waarheid
het nimium, het teveel springt aanstonds
in het oog. Niet, en men begrijpe ons
hier goed, dat het Christendom er tegen
is, dat ieder leeft overeenkomstig zijn
staat en stand in de maatschappelijke
samenleving en bij gevolg dal de be
middelden en de rijken geen schitterender
en kostbaarder levenswijze mogen volgen,
dan de minderbedeelden, maar wat
het afkeuren en veroordeelen moet is,
dat men te veel uitgeeft voor uitwendige
praal en pracht of weelde.
Tot recht begrip der onderhavige zaak
moeten wij hier wèl onderscheiden. Er
zijn dingen, die voor 's menschen be
hoeften onmisbaar, onontbeerlijk zijn en
dezen gunt het Christendom allen en
ieder, maar ook groolendeels daarom
vordert het, opdat de minderbedeelden,
de armen, geen gebrek lijden in het voor
hen noodige, dat de rijke zijn uitgaven
tot pronk of zingenot toetse aan de be
ginselen der christelijke liefde en recht
vaardigheid.
Weelde nu overschrijdt beider grens
en vandaar dat liet christendom haar
veroordeelt als ondeugd.
De mensch toch is geen absoluut,
onafhankelijk bezitter zjjner eigendom
men. God alleen heeft het absoluut bezit
al het geschapene, Hem behoort
de aarde en hare gansche volheid. Van
daar, dat de rijke niet geheel onafhan
kelijk mag beschikken over zijne tijdelijke
goederen, maar daBrin onderworpen
blijft aan den veropenbaarden wil Gods.
Deze verordeningen zjjn helder en
klaar uitgesproken in de veropenbaringen
Gods't zijn geen Evangelische Raden,
die vrijheid laten, maar strenge voor
schriften en bevelen, die de rneerge-
goeden verplichten en door hen moeten
worden onderhouden krachtens de liefde
en de rechtvaardigheid
Het overvloedige, het overtollige is
et vrijdaarop heeft God, om deze
uitdrukking te bezigen, een schuldvor
dering gelegd voor armen en behoef-
tigen Hij wil dat men daarmede mild
dadig zij en door aalmoezen de naas
tenliefde beoefene. Zij derhalve, die het
overvloedige besteden aan weelde,
schieten aan de naastenliefde te kort,
ons verplicht den evenmensch in
allen nood naar vermogen bij te staan.
Maar ook tevens aan de rechtvaardigheid.
Immers, wat men offert aan de weelde,
is het wezenlijk eigendom der armen
men beschikt tot eigen praal, wat de
armen toekomt. Vandaar dat de H.
Thomas leert, dat de weelde in slrijd
is met de rechtvaardigheid. Duidelijk
wordt dil aangetoond in een der leer
rijke artikelen der Civilta Catolica. Zij
schrijft.De voorwaarde, die lot het
wezen van den eigendom behoort, is,
dat de bezitter, na eenmaal rijkdom te
hebben verworven, aan den arme geeft,
wat hij te veel heeft, nadat hij aan
alle eigen behoeften en wat zijn staat
vordert, heeft voldaan. Weelde nu is
eene wezenlijke onrechtvaardigheid, en
in dien zin rechtvaardigt zij de beschul
diging van Prouthoneigendom 's
diefstaleene uitdrukking, welke eei
godslastering is, wanneer men ze toepast
op rechtmatig en welbegrepen bezit
want dit bezit komt van God, omdat
het natuurlijk is. Deze uitdrukking is
echter grootendeels waar, als men deze
verslaat van bet bezit, dat met weelde
en pracht pronkt en behoudt wat an
deren toebehoort, namelijk het over
tollige, dat den armen toekomt."
't Is moeielijk de juiste grens te trek
ken, waartoe men verplicht en niet
verplicht is krachtens de rechtvaardig
heid. Hij echter, die met een waar
christelijken geest, met den geest d'r
liefde, bezield is, gebruikt geen pBsser
om de strenge grenslijn te trekken de
liefde kent geen grenzen, zy volgt de
aandrang des harten en gaat steeds
verder op den weg der weldadigheid
naarmate zjj volmaakter wordt.
BUITENLAND.
De Fransche Kamer is Zaterdag 1.1.,
na het Kerstreces, weder geopend, doch
thans zonder het gebruikelijke gebed,
zooals dat vroeger de gewoonte was.
Des te luisterrijker was de plechtige Hoog
mis door den Kardinaal-Aartsbisschop
Richard den volgenden dag opgedragen
in de basiliek van hel H. Hart op Monl-
martre. Eene talrjjke priesterschaar en
duizenden geloovigen woonden de plech
tigheid bij, en eveneens tal van Katho
lieke afgevaardigden en Senatoren. Dit
maal golil hel niet enkel hel afroepen
van Gods zegen over de parlementaire
werkzaamheden, maar tevens de plech
tige hernieuwing van den voor vyf en
twintig jaren afgelegden eed van toe
wijding aan het H. Hart, den Voen
national.
Nadat Z. Em. Mgr. Richard in den
breede dezen eed had toegelicht, las hij
de toewjjdingsformulier voor en byna
.vOOO personen herhaalden die hardop.
In den namiddag begaven zich tal van
corporatiën, allen om hunne banieren
geschaard, naar het heiligdom, alwaar
de Vespers met prediealie en processie
gehouden werden. Tjjdens de plechtig
heden had de hernieuwing van den eed
weer plaatseerst legde de Kardinaal
Aartsbisschop hem zelf af, daarna de
bisschoppen, de vicarissen, de kanun
niken en andere geestelijken, vervolgens
het comité van den Voen national
ten slotte de duizenden aanwezi
gen.
Zaterdag II. heeft president Faure den
nieuwen Pauselijke» nuntius Mgr. Clari
in gehoor ontvangen.
Mgr. Clari overhandigde hem zijn ge
loofsbrieven en herinnerde er in zijn
toespraak aan, dat de Paus tijdens zijn
pontificaat altijd steeds aan de woorden
gedacht heeft„Christus bemint de
Fransehen.''
De nuntius deed een beroep op de
medewerking der Fransche regeering om
de goede overeenstemming te verzekeren
tusschen de Republiek en de Kerk op
de grondslagen en in den geest van het
concordaat.
De heer Faure bedankte hem en sprak
de beste wenschen uit voor den Paus
hij achtte zich gelukkig dat de Paus
zoo groote waarde hechtte aan de goede
harmonie met Frankrijk en verzekerde
dat het land die gevoelens deelt.
Vooral dit laatste zal wel waar zijn,
doch dat de Rrgeering anders zal han
delen en maar steeds voortgaan met
den godsdienst Ie onderdrukken lijdt
ook geen twijfel, daar eene zwenking
ten goede nog niet voor Frankrijk schijnt
aangebroken.
Uit Havanna seint men aan de Times
dat de markies Apezteguia, de aan
voerder der behoudende parlij op Cuba,
naar Madrid is vertrokken, om de Re
geering in kennis te stellen met
den hachelijken toestand op het
eiland. Hij moet van oordeel zjjn dat
Spanje Cuba zal verliezen, indien het
voortgaat het te besturen, zooals het
tot op heden gedaan heeft, en daarom
zal hij trachten wjjzigingen te bedingen
en wel zachtere bejegening der opstan
delingen, scheiding van militair en bur
gerlijk bestuur met de bepaling, dat
eerstgenoemde aan de laatste onder
geschikt zal worden.
Nog steeds neemt de werkeloosheid
in Spanje toe, ten gevolge der hevige
slagregens, zoodat velen bijna van hon
ger omkomen, Men waant zich des
nachts hier en daar op straat niet meer
veilig en de politie heeft de grootste
moeite de konvooien met levensmiddelen
te beschermen.
Nog pas is generaal Saldissera met
de geruststellende tijding te Rome aan
gekomen, dat in Ahessiniê alles rustig
is, of er komen onrustbarende berichten
uit het Italiaansche gebied in Afrika.
Volgens telegrummen uit Massowah be
vindt een groote afdeeling Derwisjen
zich tusschen Kassala en Agordat en
heeft vermoedelijk een aanval op laatst
genoemde plaats in den zin. De onder
gouverneur Vigano heeft alle beschik
bare troepen tusschen Keren en Agordat
samengetrokken, welke stad goed van
proviand en amunitie is voorzien.
De Tribuna richt een scherpen aan
val op de regeering, die geruststellende
berichten, geheel in strijd met de waar
heid, heeft verspreid, en vraagt of men
in Afrika een nieuwe nederlaag voor
bereidt.
De Porte heeft aan de gezanten eene
nota gezonden, waarin zij genoegen
neemt met de voorgenomen reorgani
satie der gendarmerie op Creta, mits
buitenlanders slechts tijdelijk in dat
korps kunnen worden opgenomen, maar
volstrekt geen Grieken.
Mazhar-bey, de moordenaar van Pater
Salvalore, zal opnieuw te Aleppo te
rechtstaan. De door de gezanten ver
langde publiciteit is door de Porte toe
gestaan.
Marani, wiens verbanning naar Er-
zeroem aanleiding gaf lot verwikkelingen
met de Italiaansche Regeering, is eerst
naar Constantinopel teruggevoerd en
thans op vrije voeten gesteld.
Na de bloedige dagen voor de Ar
meniërs te Constantinopel, worden er
in deze stad geen Armenische lastdra
gers meer toegelaten de Turken heb-
FEUILLETON.
EEN VEROORDEELDE.
mtoffel; bi) g»l ztia vrouw slechts d
als hy gelooide, dit tij gelijk had
ihter was ailgd het geval!
3) „Volstrekt niet," zei Lassen, .onze bode
was in het kantoor aanwezig
.Maar dat is dan toch hoogst verdacht,"
merkte mevrouw Lassen op zeer beslisten loon op,
terwijl zy zieh ruischend nederzette. .Hel is
toch duidelijk, dat de man de gelegenheid
waarnam, om de rol tot zich te nemen.
.Och wat," gaf Lassen verdrietig ten ant
woord, .Landsberg is heel en al vertrouwbaar.
Wanneer die oneerlijk had willen zgn, dan
heeft hg dikwjls genoeg gelegenheid daartoe
gehad."
.Maar hoor nu eens, beste man," riep mevrouw
Lassen zich majestueus oprichtend, .dat
noem ik dan toch lichtzinnig gesproken. Wie
zegt n dan dal de man deze gelegenheid sist
benut heelt? Gö zgl in geldzaken altgd een
weinig oppervlakkig geweest en scheukt den
menschen veel te spoedig vertrouwen. Ik ben
vast overtuigd, dat Landsberg hel geld genomen
heeft en niemand anders. Hoe ware el
ook mogelijk, dat een wildvreemd mensch de
diebtal kon uitgevoerd hebben?"
Lassen anlwoo "de niet dadelijkbij keek
,o., 4*. B.L 1»» <•»*>-
keljjk z(jn vrouw met haar rappe tong te weer
spreken en daarom zeide de booze wereld a
hö onder den pantoffel «tond. Maar de booze
wereld bad ongelök, zooals dit dikwijls het
geval ia. Lanen stond volstrekt niet onder den
.Gjj kunt geljjk t
r het
tegen
man heeft
„Bewjjst dat iels, dat bij in het vierde geen
dief wordt vraagde mevrouw Lassen vertoornt.
.Wonderbare ideên hebt ge menigmaal, Lassen,
dat moet ik zeggeo."
Geiyktjjdig wierp zg met hare dookere oogen
hem een hestraffenden blik toe, zocdai hij de
oogeD nedersloeg.
„Mg dunkt," ging zjj voort, ,wy hebben voor
beelden genoeg io het dageiyksch leven, dat
men geen mensch, die met geld heeft om te
gaao, vertronwen kan. In de couranten wemelt
het over weggeloop™ kassiers en kantoorbe
dienden 1 Gij natuurlijk zijl boven zolke dingen
verheven, gij zult zeker oiei eer verstaudig
worden, voordat men u de geldkast totaal heelt
uitgeplunderd.',
,Gg overdrjjfl, Laura," wierp Lasaen schuchter
in, „Landsberg
„Houdt toch maar stil over uwen Landsberg,"
sneed hem de vrouw zonder meer bet woord
af, „die nn met uwe vyihonderd mark wande-
Nu raapte Lassen al zyn moed bgeen tot
eeo besliste tegenspraak en zei
„Gp moogt den man niet zooder grond ver
verdenking komen mo«st."
„Zoo, zoo," antwoorde Laura, op sfottendeo
toon. ,Gy meent dus, dat hg het geld wel
nemen zou, als er maar anderen by tegenwoordig
waren. Ik feliciteer u met die slimme gedachten,
Sigmnnd, ge kunt hel nog ver brengen I Denkt
ge daar nn reeds niet meer aan, dat Landsberg
op zekeren dag met de klacht naar huis kwam,
dat hit honderd mark verlori-n had Weet gc
oiet meer hoe hg over zgn arme familie klaagde
en n om Gods wil bad van schadevergoeding
af te zien. Ik dnrf wedden, dat hy de honderd
mark niet verloren heeft, hy hield ze zeker in
zgn zak en beeft er later pret mee gemaakt.
Koe zal hg zich over zgn patroon verlustigd
hebben, die op znlk een comedie Inging."
Lassen bezweek eindelgk onder de verwglen
zgner strenge echtgenoote en stotterde
„Daar hebt ge getgk in, Laora, ik had aan
die geschiedeois in 't geheel niet meer gedacht."
„Dat komt alleen daarvan, omdat ik altgd
voor u denken moei," viel de vrouw triomfanteigk
in, .hoe zon het wel met de zaken slaan, als
ik niet nf en toe n te hnlpe kwam. Dan kont
ge menige som in den schoorsteen schrijven."
.Ja, ja," verzuchtte Lassen, ,gg zflt een voor
treffelijke vronw, maar verontrnst n niet, ik wil
de zaak met kracht ter hand nemen."
.Wat denkt gg dan te doen? vraagde de
wakkere vronw, terwgl zij haren man als met
medelgdenden blik beschoawde.
.ik zal Landsberg, zoodra hij. terug komt,
ter verantwoording roe|>en," gaf Lasaen op
sloeg de banden ineen en bevoo luidkeels lo
lacbeo.
,0 gg onschuld van het land," amaalde de
vrouw. .Reken daar maar vast op, dat hg
nimmer meer zai terug komeu. Neeo, gg doel
zoo. Oogeublikkelgk gaat ge naar he'
politie-bureau en doet aangifte, al moeten wij
ons rjjloertjc daaraan ook opofferen. Dan doet
ge het verzoek, dal een politie-agent den braven
Landsberg in bet oog houdt, opdat hg met ons
geld er niet van doorgaat. Komt hg dan inder
daad op het kantoor terug dan kunnen we zien,
wal ons Ie doen staaL Maar spoedig, spoedig,
Gehoorzaamheid is des mans plicht
scheen Lassen te denken. Althans hg stond op,
greep naar stok en hoed, om do bevelen zyuer
gemalin op te volgen.
UI.
Niets vermoedend van de maatregelen, die
men ten zgnen opzichte genomen had, keerde
Landsberg tegen drie uur in het kantoor terug.
Tegelgk achter hem trad een politie-agent in het
huis en posteerde zich achter io den gang.
Lands! erg wilde nu met een pakket kwilan-
tien zich opnieuw op weg begeven, toen hg door
den heer Lassen in diens kantoor geroepen werd.
De chef hield de deur in de band en, toen de
bode was binnensetreden, sloot hg deze achter
Landsberg za* nu
ook <1
Mevrouw Laan zakt* lerrg ii
1 stoel.
Mevrouw Lassen gal een gelgken groet terug.
Zy had zich eeo veldtochlsplao ontworpen, waar
van zij zich een gunstig gevolg voorspelde. Haar
ma i, die bescheid™ aan de achrgltafel de dingen
wachtte, die komen zouden, kwam daarbg in 't
.Zeg mg eens, Landeberg", begon de vronw,
nadat zg den bode van hat hoofd tot de voeten
begluurd had, waarby zg op hem toelrad en hem
scherp in de oogen zag, .waar hebt gij devgf-
honderd mark gelalen, die ge hedeo middag nit
de kast genomen hebt?"
gemaakt, haar offer te overbluffen, dan wee
haar plan volkomen gelukt. Landsberg verbleekte,
etaarde mevrouw Lassen tie wezenloos aan, en kon
geen antwoord vindeo. Le dame zag horen man
triomfanteiyk aan en zeide dan
,Nu geef loch antwoord 1"
.Maar. mevrouw," antwoordde Landsberg,
die weder tot bezinning kwam, ,ik weet niet
wat ge daarmee zeggeo wilt
.Weet ge dal niet?" riep zg met het voor
komen van eeo rechter. .Heden middag heeft
mgn man, eer hg ontbgten ging, een roi met
rgfhonderd mark in de geldlede gelegd en baar
niet gesloten. Gedurende den tgd, dat hjj boven
was, verdween de rolgg echter waart alleen
in het kantoor."
Nn wist Landeberg, wat de vrouw van hem
wilde. Het rood van een billgken toorn steeg
in zgn grol geeoeden, maar niet onedele trekken
en hg ri
.Mevrc
d genomen heb? Wacht u eea eerlijken
