Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 14.
Zaterdag 3 Juli 1897.
Elfde Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland.
Laren, Leusden. Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs par drie maudan i
Franco per post
Afzonderlijke nummers
f0,40.
f 0,05.
BureauKromniestraat, F 227, Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Prijs dar Adrertentiin
Van 1 lot 6 regelsf 0,30
Voor iederen regel meer- 0.05
Corrtupondooliên en Advertenties moeten uiterlijk Vrijdagavond
't Is prachtig!
Eene zaak is duidelijker dan ooit bij
de jongste herstemmingen in "t licht
getredende liefde, de offervaardigheid
der Liberale Unie voor 't dierbaar Va
derland.
De verkiezingen van den 15n Juni
hadden 't Vaderland in gevaar gebracht
Papisten en Calvinisten in monsterverbond
vereenigd, bedreigden het van alle zijden.
Rome stond voor de poort, de inquisitie
was in aantocht, de lichtelaaie der
brandstapels werd van nabij gezien,
men hoorde reeds hunne knetterende
vlammen, priesterheerschappij en priester
dwang hingen als een dreigend onweer
over 't Land 1 't Calvinisme met handen
en voeten aan Rome overgeleverd, ver
laagd tot hand- en spandienst der
stoute paapsche heerschzucht, deszclfs
reinheid van leer, beleden door onze
jeugdige Koningin, met 't bloed der
Oranje's en der voorvaderen verdedigd,
verraden, en datop een lijdslip,
dat de laatste telg uit het Oranje-huis
op 't punt staat den roemruchten troon
harer roemruchte tegen Rome protes-
leerende Voorvaderen te beklimmen
't Was waarlijk ontzettend, ijzingwek
kend! Met den moed der vertwijfeling
moest het lieve Vaderland verdedigd!
In den strijd der vertwijfeling blijken
vooral liefde en toewijding in de offers,
die zjj niet schromen te brengen. Der
Liberale Unie komt, wie zou het durven
betwisten, de eere toe houw en
trouw aan Vorstin en Vaderland bij
de herstemming belichaamd te heb
ben in de grootste en de zwaarste
offers.
Niemand wil gaarne inconsequent
bljjken, nog minder zijn. Dit is gewoon
lijk te sterk voor 't vleesch. Wat door
gaans te sterk is voor 't individu, dit
was zelfs niet te machtig voor
de geheele liberale partyzij wil
liever inconsequent zijn, dan 't Va
derland verloren te zienDe vlag van
't vrijhandelstelsel, die zij elders liet
wapperen hoog in de lucht, werd bij
de herstemming fluks neergehaald te
Amsterdam, Rotterdam, Utrecht, Zierik-
zee, terwijl daar de vlag van 'tanli-clerica-
lisme, naeerstnog eens flink de letters der
reclame gevet te hebben, in top gehee-
schen werd tot steun van protectionist en
tegenover vrijhandelsmannen. Edelmoe
dig brachf zij dit offer, want 't gold
hier de verdediging van den grond,
waar eens de wieg op stond, tegenover
de lieden van over de bergen en par-
tijgenooten
Nog hooger eere komt der Liberale
Unie toeHet program van actie door
haar vastgesteld, waarin sociale her
vormingen werden toegezegd, ais een
wet der Mediërs en Persen, tegenover
eigen protesteerende broeders onver
zettelijk gehandhaafd, werd, waar noo-
dig, losgelaten. De nood drong. Toen
de Papisten met de Calvinisten geza-
.enlijk oprukten lot overrompeling
in Neerlands bodem, moest de ver
broedering plaats hebben met hare af
gescheidene broeders, zij moest zich
verzoenen met de onverzoen lijken, en
daarom stak zij hun de hand toe,
waarin de onveranderlijk Medische en
Persische wet verirommeld onzichtbaar
werdde conservatief liberalen werden
gesteund tegenover de vermetele Room
sehen en Calvinisten, al waren zjj ook
gelijkgezinden jn de sociale hervor
mingen in hoop op wederkeerige
hulp.
De Liberale Unie had in de politiek
een vaste stelling gekozenmet het
vaandel der atheïstische staatkunde in
de vuist stond zij onwrikbaar tegenover
alle christelijke partyen voor dit vaan
del harer beginselen zou zij overwinnen
of sterven. Wie gevoelde niet diep me
delijden met de fiere, in 't stof gebogen,
de armen uitgestrekt en met diepbe
wogen stem de hulp en bijstand af-
smeekend der Christelijk-historischen,
met haar, die bijna onafgebroken ge
durende 60 jaren triomfantelijk den
scepter der opperheerschappij zwaaide,
en thans, door verbonden vijandelijke
horden gedwongen, moest breken met
de haar hooggeroemde beginselvastheid,
door op 't altaar des Vaderlands
't dierste en 't bloedigste offer te
brengen, de onaantastbare beginselen
prijs te geven? Komt en ziel en be
wondert de offervaardigheid der Liberale
Unie zij, de onchristelijke, met de chris
telijke zich vereenigend, zij, de onge-
loovige, met geloovigen in één bond,
zjj, die Christus en christendom loochent
bant uit school en wetgeving, zich
vastklemmend aan de borst dergene,
die 't christendom belijdt, zich christe
lijk noemt 11 Om haar zekerder te winnen
liet de in de politiek doorkneede Liberale
Unie onder hare gelederen het Room-
sche spook rondspoken. Dat hielpvan
schrik verbijsterd stormden zjj allen ter
stembus om de geloovige gevaarlijke
Roomschen ie weren en de ongeloovigen
bij de herstemmingen te doen zegevieren.
Om 'l lieve Vaderland te redden
moest nog een opofferende daad ver
richt, een reuzenschrede gezetandere
haar tot hiertoe vijandige troepen
moesten aangeworven Wat scheelt het
haar, de Liberale Unie, door hare te
genstanders beschuldigd te worden van
coteriezjj begrijpen hare liefde niet
onze vorstin en hare gewesten
Goed en b' led en leven moet men over
hebben, wanneer beiden op 't punt slaan
aan Rome te worden overgeleverd
Menscheljjk opzicht is geen deugd, men-
schenvrees lafheid. Derhalve werd de
diepe en breede klove, die haar van
Radicalen en Socialisten scheidde, over
brugd. Haar eigen waardigheid niet
achtend trad zjj hare doodsvijanden
daarover te gemoetzij drukte de hand
dergenen, die niets anders beoogen dan
't liberalisme ten val te brengen, ten
ondergang te doemen.
Wat gaat er toch een allesoverwel-
digende kracht van de zelfverloochenende
liefde uit! Wat onmogelijk scheen, is
geschied, de liefde voor het lieve Va
derland vereenigde, wat men onvereenig-
baar achttezij deed oude veeten ver
geten, onverzoenlijken verzoenen, vjjanden
voeren in elkanders omhelzing I 't Is
waar, boveninensrhelijke offers moesten
daarvoor gebrucht, maar dezelfde liefde
stelde haar ook daartoe in staatWant
is het waarlyk niet alles overtreffend,
zonder weérga in de geschiedenis, dat
eene gansche partjj ton aanschouwe
der geheele wereld niet schroomt als
de eerlooze op te treden, en tal van
andere partjjen daartoe te verlokken,
eerloos io tal van inconsequence's, eer
loos door allerlei beginselen over boord
te werpen, eerloos in do karakterloos
heid, alom aan den dag gelegd I
Zóó trok de keurbende der Liberale
Unie met hare aangeworven bonte hulp
troepen bij de herstemmingen ten strijde
naar de stembus. De strjjd voor 't be
houd van 't dierbaar Vad;r!and, in
vertwijfeling gestreden, voerde lot de
overwinning, de eere op het altaar des
Vaderlands geslachtofferd werd met de
zegepraal bekroond. Of zij reden had te
juichen en te jubelen 'I Vaderland was
gered al ging daaronder bare eer ver
loren 't Rome voor de poort ver
slagen, Neerlands bodem, door 't bloed
der voorvaderen aan Rome's heerschap
pij ontworsteld, behouden Geen wonder
dat van Oost tot Wost, van Noord tot
Zuid haar triomfkreet, gesteund door de
machtige keelen der verbondenen, weer
galmde en de van vrees en schrik
verbijsterde gemoederen kalmeerde
.Liebst Vaterland kannst ruhig sein!!"
Wie, die niet gaarne bjj dit schouw
spel, nooit gehoord, nooit gezien, met
ons instemt: ,'t Is prachtig!!!"
BUITENLAND.
Groot opzien baart in Duitscbland
het bezoek van den kanselier Von
llohenlohe niet den nieuwen staatssecre
taris Von Bülow aan prins Bismarck. Vier
uren vertoefden zjj te Friedrichsruhe, het
welk te meer merkwaardig is, daar dit het
eerste bezoek is sedert de verbreking der
goede betrekkingen tusschen den keizer
en Bismarck, ontslaan door de onthullin
gen betreffende een vroeger Duitsch-
Russisch tractaat. Dit alles schijnt in
band te staan met de benoeming door den
keizer van Von "ülow tot lijdelijke waar
neming van Marshall's portefeuille van
Binnenlandsche Zaken en daar Von Bülow
nu Bismarcks school is, beslaat de moge
lijkheid, dat de binnenlandsche politiek
een anderen koers zal worden ingestuurd.
Tot groot leedwezen van Centrum en li
beralen zal Marshall zijn portefeuille wel
neerleggen reeds beweert men, dat hjj
den keizer mondeling zjjn ontslag heeft
aangeboden en dat deze het heeft aange-
De Ittichsanzeiger maakt het altreden
n von Bötticher openbaar, alsmede
de benoemingen van Posadowsky tot
staatssecretaris, van den staatsminister
binnenleri'lsche zaken, plaatsver
vanger van den rijkskanseliervan
Miquel tot vice-president van het staats-
ministerie en van generaal Podbielsky
tot staats-secrelaris van de pos
terijen.
Uit Engeland komen berichten over de
groote vlootschouwing te Spithead bij
Portsmouth gehouden. Grootscher
schouwspel dan deze zeekasteelen ople
verden is nog nooit gezien. Tc Porlsmouth
waren niet minder dan 50000 bezoekers
aangekomen, om dit eenig schouwspel te
bewonderen. De prins van Wales inspec
teerde de vloothet kanongebulder hield
niet op, de hoera's vervulden de lucht en
't Engelsche volkslied werd door duizen
den kelen aangeheven. Tot-laat in den
middag duurde de vlootschouwing en
't geheel werd opgeluisterd door prachtig
weer, slechts onderbroken door een on
weersbui, die zich een oogenblik dreigend
boven de vloot ontlastte.
De armen van Londen zyn ook niet
vergeten. Driehonderd duizend behoef-
tigen werden alleen in Londen gespijzigd,
hetwelk, zooals bekend is, uitgegaan was
van de prinses van Wales. Duizenden
armen heeft de edele prinses dan ook aan
zich verplicht en den dank van alle wei
denkenden ingeoogst. Niet zoo echter de
hofbeambten, die belast waren met de
toelating ter audiëntie bij H. M. Victoria.
De Parlementsleden, n. 1., die opgegaan
waren ter audiëntie werden niet dan ter
loops by H. M. toegelaten, eene fout, die
thans hersteld zal worden, daar toch
koningin Victoria hen met hunne echtge-
nooten heden op haar kasteel Windsor
verzochtook heelt Hare Majesteit haar
leedwezen uitgedrukt over 't gebeurde in
eene koninklijke boodschap aan 't Lager
huis.
De prins en de prinses van Wales zullen
zich naar Dublin begeven, ten einde door
dit hooge bezoek ook de gemoederen der
ontevreden Ieren te doen bedaren.
FEUILLETON.
Eet feest vee E. Sacramentsdag.
Door hat opens vensterraam waait een liefe
lijke genr io het deltige, bijna donkere vertrek,
wiens wanden tot hoog bg de zoldering toe
met boeken, landkaarten, vlinderverzameliogen
en plantenteekeoingen bedekt zijn. De onde
heer in grjjzen rok, die nabij bet rara aan een
aehrjjftafel zit, heft bet hoofd op met peinzende
beweging. .Seringen," murmelt hg, .het is
Seringengeur." AU gedachteoloos staart hjj een
wjjle door bet venster in de groenende, bloeien
de natuur, die ia schitterend zonnelicht hem
lachend tegena traalt. Zjjn oog en achjjnen echter
van die liefelijke schoonheid niets waar te
nemendof eo kond gloren zjj uit zgn aange
zicht. Plotseling sloot hg zjjo boek, hetwelk
voor hem lag, legde de pen te ragde, die bjj
in de hand had gebonden, en verliet de ki
In de gang nam hjj hoed, slok en een lederen
tasch van den wand.
.Sabine, ik ga weg; zet mjjn souper op den
gewonen tjjd klaar." Deze woorden werden
achter in bet huis gericht Zooder antwoord
al te wachten, trad bjj naar bniten.
Weldadig eo zacht waait de lacht om zjjne
•lopen, terwijl bjj met gepaste schreden de
stills dorpsstraat uit wandalt, de linkerhand
dsn rug en de oog no pp den grond geratit
Wanneer iemand hem tegenkomt dan biedt hg den
ouden heer zjjn groet, zonder verder naar hem
om Ie zieo. Hg moet een welbekende verschij
ning zgn in het kleine, armzalige, afgelegene
dorpje, anders zonden de eenvoudige lieden
zich zeker over hem verwonderen. Zji hebben
zich ook aaovaokelgk over bem verwonderd.
Wie is toch die onde heer? Zjjn naam klinkt
vreemd, en de dorpelingen noemen hem slechts
den .ouden heer." Hjj is rjjk, bjj is geleerd,
bjj studeert immer en schrijft boeken,
zoekt allerlei kruiden, zooaU gras eo mo
steekt het in zgn lederen taschen bjj heeit
met niemend verkeer. Dat is alles, wat men
ven hem weet De oude Sabine, die bjj hem
woont, U bjjna even wonderlijk als hgzjj
■preekt zeer weinig en met vreemden tongval,
zoodat men haar kwaljjk verstaat Tien jaren
wonen zjj reeds in hel dorp, en in deze
jaren is niets opmerkelgks voorgevallen; ze
zjjn zoo gelijkmatig verloopeo, aU de wjjzer
van hel oude torenuurwerk zich omdraait.
Heden echter zal er ieU ongewoons gebenren,
al schijnt het ook oppervlakkig zeer onbedui
dend te zjjn.
Do onde heer is aan het einde van heidorpje
aangeland. Het beataat slechts uit hoogsteas
twintig huizen, nils bescheiden, de meeste arm.
Tan bier leidt een voetpad rechte naar de hoogte
op io het woud. De-oude heer keert zich om
om op te steigeo. Opeens bljjit hjj steno en
heft de oogen op.
Nanet hot laateta, sear azmoediga huiaje staat
vlierstruik
over bedekt i
lot de aarde neigen. In het kleine woninkje
echter woont groote armoede. Wat weet bjj
daarvan? Langzaam betreedt bjj het groene
pad omhoog, hier en daar stoanbljjvend, zoekend
en plukkend, wat hem dienetig wezen kan.
Eindelijk staat hjj boven aan den rand van
het boscb, een bundeltje van bloeiende gras
planten in de hand, en schonwt benedenwaarts.
Hoe wonderschoon ligt na hot dorpje daar
gindscb io het dalAan gene zjjdo verheffen
zich geweldige hoogten, rechu en links ziel
men bekoorlijke kronkelingen zich slingeren
door de diepte, en alles groeit en bloeit; een
gouden zonnengloed ligt daarover uitgeepreid,
rijke woud. De
lucht weergalmt van schatereude vogelstemmen.
.Ach ik bid n, mijnheer, geel mjj een kleins
aalmoes, rojjoo moeder is zoo ziek." Eene zachte
stem spreekt deze woorden, eo twee groote
donkere oogen blikken smeekend uit een bleek
gezicht van een knaap naar den onden heer
op. De knaap U barrevoets en draagt een
bundel dorre Ukken ouder den linker arm. De
rechter arm bondt hjj schuchter uitgestrekt.
Eveu te voren ie hjj nit hel wond gelredeo.
De oude beer legt onverschillig een geldstuk
inde kleine hand en gast met vasten Ired voort.
.God zal bet u vergeiden!" roept de kleine
hem met glanzende blikkon na en gaat met
ver so aide schreden het voetpad af naar hat
dorpje, en verdwijnt in het huisje, waar voor
de deur de vlierstruik prijkt in vollen bloei,
De oude heer zet intusschen zyn onderzoek
naar planten en kruiden voort.
II.
De avond ia zachlkens neergedaald. Het
klokje der oude kapel klinkt heinde en verre
door het stille dal, eo luidt het feest van H.
Sacramentsdag in.
Een geestelijke woont niet in het dorp, omdat
het slecbU een bijkerk heelt. Haar toch staat
voor iedere deur eeo berk, want den volgenden
dag zal er oen processie gehouden worden.
Alleen voor het huis ven den ouden heer on-
breekt er oen.
Nog kwalijk had de oude heer zjjn woon
kamer betreden en zjjn lederen tasch geledigd,
toen er zacht aan de deur werd geklopt.
Verwonderd richt hjj zich van zjjn platen en
kruiden op en roept.binnen
Een ongeduldige trek vliegt over bet matte
aangezicht van den oude, terwijl hjj zegt;
.Zjjt ge daar nn alweer
.Hjjoheer," zegt de kleine, „mjjne moeder
■taart mjj naar hiergjj hebt u zooeveo zeker
vergist eu mjj een goudstuk gegeven." Dit zeg
gende hield bjj het blinkende geldstuk omhoog.
De oude beer zwjjgt een wjjle en schonwt
verwonderd op. Eoa vluchtige lach gloed over
zjjn gelaat, galjjk wanneer een schitter ends
1 donkere velden glijdt, door
op onverschilligen toon, .doch go k
houdenwat ik eenmaal gegeven heb, neem ik
niet weder terug."
aO, mjjubeer," riep de knaap met bevende
stem, .bet is zoo veol I" Zjjoe wangen kleurden
zich bij deze woorden, en eeo vochtige sche
mering glinsterde in zjjne oogen.
.Het is goed ge mier I"
De oude beer is weder alleen en bnigt zich
over de tafel en sorteert de lachte mosplanlen
zorgvuldig uit elkander. Sabiue komt en brengt
hem zwijgend zijn avondmaal.
In het haiije usn de grens van het dorp
wordt intusachen hartelijk gebeden. Een zieke
weduwe bad met haren zoonzjj baden voor
ban weldoener, voor deo ouden heer. .0 goede
God 1" smeekten zjj .wil onzen liefdtrjjken wel
doener het eeuwige leven schenken. .Onze Va
der
Het gebed ie geëindigd. .Hoeder" xegl de
koaep, ,uu zal alles wel weer beter geen. Nn
kunnen wjj weder een geit koopeo, en dan zult
ge gezond worden ook, niet waar?"
.Ik hoop het mjjn kind', znebtte de vrouw
haar gezicht ia zeer vermagerd, eo bare handen
liggen krachteloos op de leuningen van den
ouden houten stoel. En de vlierbloeeeme
geuren beerljjk door bet hall geopen de venstor-
Wordt ftrtoifé
