Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 34. Zaterdag 20 November 1897. Elfde Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort. Apeldoorn. Baarn. Barneveld. Blaricnm, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs par drie maanden: Franco per postf 0,40. Afzonderlijke nummersf 0,05. BureauBr eedestraat, E 349. Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prije der Advertentitn Van 1 tot 6 regelsf 0,30 Voor iederen regel meer- 0.05 Corrospondenliin en AdvertentiSn moeten uiterlijk Vrjjdegavond Voor de toekomst. IV. (Slot.) Thans rest ons nog de aandacht te wijden aan de hoogst gewichtige vragen door de Tijd in hel door ons bereids aangehaalde resumé gesteld, als genoemd orgaan schrijft En zal het geen zaak zijn in de toekomst wat minder plaats in te ruimen aan de „vrijheid", die maar al te ge makkelijk in losbandigheid ontaardt Zou het om met duidelijker woorden te spreken geen aanbeveling ver dienen, dat de katholieke kiesvereeni- gingen onderling verbonden werden op eene wjjze, die alleen de „vrijheid" van ieder zooveel zou beperken als noodig bleek voor de eenheid van het geheel? Niet slechts een antwoord in be vestigenden zin door woorden, maar ook door daden behoort hier o. i. gegeven te worden. Waar toch eenheid van handelen bij den stembusstrijd gevaar loopt, gelijk genoegzaam bij de jongste Kamerverkiezingen viel op te merken, dienen, dunkt ons, zonder aarzeling maatregelen daartegen genomen te worden. In de toekomst moge toch wel nauwlettend gewaakt, dat de vrijheid welke ter gedenkwaardige vergadering op 5 Mei dezes jaars te Utrecht zoo nauwgezet werd geëerbiedigd, om het herstel der eenheid cp staatkundig gebied onder de Katholieken des Lands niet te bemoeilijken niet tot daden leidt, welke de kans op een goeden uitslag bij verkiezingen ten eenenmaie hopeloos maakt. Dat echter onze ka tholieke Kamerleden die vaagheden in de verkiezings-strijdplannen zullen door schouwd hebben, ligt voor de hand doch het hoofddoel toen betracht, mocht in geenen deele door bijkomende onder werpen verdrongen worden. Wat destijds vurig verlangd werd, is gelukkig op hechten grondslag gesticht. De Kamerverkiezingen onder de nieuwe kieswet hebben dit bewezen. Doch wat ter vergadering te Utrecht bezwaarlijk te bereiken viel, is thans eene (|uaestie van hoogst dringenden aard. Den Katho lieken des Lands werd toen eene banier overhandigd, waaronder hoopvol kon gestreden worden, maar de leiding van de te verwachten ingewikkelde verkiezings campagnes werd aan het beleid der kiesvereenigingen geheel overgelaten. Hierin nu schuilt een euvel, dat tot eiken prijs dient weggeruimd. Doch hoe de zaak aan te vatten Zouden onze katholieke Kamerleden soms ook hierin het initiatief willen nemen, en daardoor het katholieke Neder land nog meer aan zich verplichten Hun roemrijk werk, te Utrecht volbracht, zou waardig bekroond worden, bijaldien zij zich bereid verklaarden de algemeene leiding der verkiezingen op zich te nemen. Ter genoemde vergadering tocli werd reeds een voorstel gedaan, dat telken jare eene bijeenkomst -/.ou worden ge houden van afgevaardigden van alle katholieke kiesvereenigingen in Neder land, onder leiding der katholieke Kamer leden, om de uiterst moeilijke laak der Besturen dier vereenigingen door hunne voorlichting te vergemakkelijken. Dit voorstel mocht een gunstig onthaal vin den en werd aan de katholieke Kamer club ter overweging aanbevolen. Men wenschte toen reeds de vraag te be antwoorden, nader door de Tijd gesteld, of het niet wenschelijk zou zijn, „dat de katholieke kiesvereenigingen onder ling verbonden werden," om des te eendrachtiger en krachtiger den te ver wachten politieken strijd te aanvaarden. De overtuiging stond toen reeds vast, dat een gevoel van solidariteit noodig was en dat een bond van katholieke kiesvereenigingen daartoe een heilzaam middel bieden zou. Van verschillende zijden zijn nader steramen opgegaan, de noodzakelijkheid betoogende van op zekere tijden gemeenschappelijk te ver gaderen, om daardoor meer vertrouwen onderling te wekken. Onwetenden konden dan voorgelicht, lauwen tot plichtsbe trachting aangezet, schroomvalligen be moedigd worden. En wat eene bijeenkomst vermag, die door ervaren staatslieden wordt geleid, heelt de bewuste verga dering te Utrecht reeds overduidelijk bewezen. Aan het wijs beleid onzer katholieke Afgevaardigden ter Tweede Kamer werd, zooals wij bereids aangaven, overgelaten hoe hierin te handelen, doch omstan digheden en feilen hebben uitgemaakt, dal hel eene zaak is geworden van spoedeischenden aard. De polilick- toe stand is, hoe ook beschouwd, onzeker, en kan ons, afgezien van locale omstan digheden, voor feiten plaatsen, die nu reeds met ernst moeten overwogen worden. Naar onze beseheidene meening ware het althans hoogst wenschelijk, dat onze katholieke Kamerleden in zooverre nu reeds in de bestaande leemte wilden voorzien door zich beschikbaar te stel len lot liet geven van advies in zake verkiezingen. Gevormd tot een politieke Club met een bestuur, en met staal kundige toestanden volkomen vertrouwd zijn zij ongetwijfeld hei best in staat die gewenschte inlichtingen Ie geven, waaraan bij den stembusstrijd soms zoo dringend behoefte beslaat. Hoe licht tocli kan het gebeuren, dat tus- schen besturen van kiesvereenigingen in een kiesdistrict geschillen of uileen- ioopende meeningen voorkomen, welke door een ingewonnen advies bij de katholieke Kamerclub, op hoogst be vredigende wijze kunnen worden opge lost. De behoefte aan zeik een advisee- rend lichaam werd immers bij de jongste Kamerverkiezingen maar al te zeer ge voeld. In welk eene moeilijke verhou ding werden niet de besturen van enkele kiesvereenigingen gebracht door het zonderlinge optreden van de Anti-revo- lutionnaire Commissie van Advies te Utrecht! Aan hoogst gewaardeerde ad viezen van katholieke bladen heeft liet in die dagen wel niet ontbrokenmaar zou eene voeling lusschen de katho lieke Kamerclub en de besturen der daarbij betrokken kiesvereenigingen, zonder dat het geheele land, maar in zonderheid de desbetreffende kiesdis tricten daarover in eene wantrouwende onrust werden gebracht, niet wensche- lijker zijn geweest Tot zooverre onze beschouwing, waar toe wij ons alleen voelden gedreven in het waarachtig belang der goede zaak. Tot bemoediging echter achten wij ons gelukkig te mogen wijzen op het heug lijke feit, dat zich bij de jongste Kamerverkiezingen heeft voorgedaan. Wij immers mochten getuigen zijn van bevestiging der eenheid, welke zoo voortreffelijk op 5 Mei dezes jaars le Utrecht is tot stand gekomen. Die eenheid heeft bij den warmen stembus strijd een schitterende proef doorstaan. Enkele fouten of tekortkomingen ver mocht men daarbij wel te constateeren, doch overigens is er mei voorbeeldige eensgezindheid gestreden. Hierin nu ligt ontwijfelbaar de blijde hope, dat in de toekomst, bij ontwijking van kleine fouten en misrekeningen, de geleden nederlaag op eervolle wijze zal hersteld worden. BUITENLAND. Uit het missiehuis van Steyl, bij Venlo, zijn twee missionarissen, waar schijnlijk op den feestdag van Aller heiligen 1.1.. door Chinecsche heidenen van Zuid-Sjantong vermoord. Op dezen grooten feestdag n.l., waren veel missionarissen in het missiehuis te Jen-Tsjoe bijeen gekomen en hebben de heidenen hun slag geslagen. Ge noemde plaats bezit in hare nabijheid liet graf van Confucius, den Chinee- schen hervormer, en tot voor korten tijd was het den missionarissen ver boden in deze streek hun bekeerings- werk uit te oefenen en de arme heidenen tot het ware geloof te brengen. Na lang aandringen van Mgr. Anzer werd hun de toestemming gegeven ook daar een missiehuis le vestigen. Het gepeupel, dat ook thans weer den moord gepleegd heeft, is waarschijnlijk daartoe aangezet door de mandarijnen, die geene gelegenheid voorbjj laten gaan het den Christenen lastig le maken. De keizer van Duitschland, die indertijd op verzoek van Mgr. Anzer bereid willig het protectoraat over bedoelde missie aanvaardde, gaf aan het in de Oost-Aziatische wateren kruisende es kader aanstonds bevel oniniddelijk naar Zuid-Sjantong te stevenen en voldoe ning af te dwingen door het aan land zetten van troepen. Volgens een bericht uit Berlijn aan de Kiiln. Zlg. zijn reeds Maandag 1.1. troepen aan land gezet en lijdt het geen twijfel of Duitschland zal algelieele voldoening erlangen en de -"are schuldigen hunne straf niet ontgaan. En dat het den keizer ernst is, blijkt wel hieruit, dal liet eskader bestaat uit schepen met 1642 koppen bemand. Z. M. toont zijn beschermheerschap over de Missie van het Goddeljjk Woord", ernstig op te vatten, en de keizer staat wel bekend, ook vooral bij Li-Hoeng-Tsjang, dat hij een eens opgevat besluit niet gemakkelijk zal intrekken. Naar de Kiiln. Zlg. uil Straatsburg verneemt, is het plaatsen van de pau selijke Encykliek over den H. Canisius in het bisschoppelijk DiiizesanblaU ver boden door du burgerlijke overheid, zelfs in den Latijnschen tekst, wijl daartoe geen ilacrt verzoek ge daan was. Het blad mocht niet ver schijnen, alvorens de Encykliek er uit gelicht was. De partij Delyannis in Griekenland, schijnt weer meer invloed te zullen krijgen, daar toch het tegenwoordig Kabinet-Rallis al zwakker en zwakker begint le slaan. Dit is waarschijnlijk een gevolg van onthullingen, welke thans gedaan worden, uit den oorlogs tijd. De Neologos beweert te weten, dat een deel van het staande leger met onbruikbare patronen was uitge rust, en dat dit natuurlijk wel door het ministerie werd geweten. Wat hiervan zij, indien Delyannis weer aan het be stuur mocht komen, zal aan het ver langen naar den vrede met Turkije misschien niet zoo spoedig voldaan worden. Woensdag heeft Keizer Franz Joseph, toen hij de delegaties ontving, verklaard, dat de regeering van Oostenrijk-Honga- rije de Triple Alliantie wenscht te blijven beschouwen, ais den onwrikbaren grond slag voor hare politiek. De betrekkingen met Rusland kregen De Pleegzoon. Door ?hilopoaor 8) Naast eenlg kreupelhout, in de nabijheid van een bijna onafzienbaar heideveld, stond de bat, waarin Dries geboren werd. Hij was de. jongste zoon van Evert Duiker, bijgenaamd de strooper. Van de vier kinderen, waarmede de echt van Evert gezegend werd, was Dries de eenige, die hij in bet leven hieldmaar deze werd dan ook zgn trots en glorie. Wel ontbrak veel aan de opvoeding van den kneepslechts een paar zomers zond bij hem naar de dorps school, daar bleef het bp. En, trenrig genoeg, by de ouders waa van godsdienstzin bijna geen spoor le vinden. De moeder liet deo knaap als geheel in de natnnr opwassenbeer voor naamste bezigheid bestond in de huishouding, wat el zeer weinig drnkle gaf, en overigens bet verzorgen van eenig vee. Dat de kleine bair daarbg (jverig behulpzaam waa, spreekt van zelf. n flink opgei r gewordi r hem in betrekking bp Stronk, een boer, die op ijjn uitgestrekte boeve den gebruiken kon. Stronk bad echter nog eeo bijzonder oogmerk daarbp. Zjjne boerderij grensde onmiddeljjk aan de heide, welk terrein Evert als ijjn jachtge bied scheen le beecbonwen. Zoo stoutmoedig r, dat hjj zelfs respect v oak was van meening, dat liet maar bet beste was met den beruchlen strooper op blijven. Vandaar, dat bjj op de vraag van Evert, of hjj den jongen niet op zijn boerderij gebruiken kon, geen ontkennend Twee jaren lang hield men den jongeling, die inmiddels tot een kranigen jongen man was opgeschoten, op de boerderij werkzaam toen echter was niet enkel van Stronk ea zjjo vrouw, maar zells van hel overige personeel het geduld geheel uitgepnt. Dries was totaal onhandelbaar geworden. In den begiune was reeds heel wat met hem te stellen geweest, iseljjke tucht en orde te gewennen; nu stoorde hjj zich aan niemand meer. En waneecr hjj een bezoek bjj zgn vader had gebracht, keerde hjj nog onhandelbaarder tarng. Door deavonto die Evert dan te verhalen wist, werd de tet slroopen bjj zjjo zoon onbedwingbaar. Hjj kon het bjj zijne bezigheden soms niet nithonden. Als de boer meende, dat hjj aan den arbeid was, was de snaak gevl om met den geslroopten buil zjjn vader te gaan Toen Stronk tol de overtuiging kwarr met den jongen man toch geen hnis mi bonden was, trachtte bjj met kalm beleii bem at le komen. Dries zag dit in, en hjj dolgraag zjjn eigen vrjjheid beraam klaarde hjj kortaf, dat hjj niet langer t 'oor de bevelen van den ouden vrek, zooals hjj den boer gewoonlijk noemde. En toen jn vader begreep, dat er toch niets aan te Tanderen viel, keurde deze goed, dat Dries maar thuis kwam, en zjjn vader in zjjn bedrijf Twee prettige jaren vloden nu voor de unilie Duiker voorbjj, toen haar een ongeval •of, dal groote opschudding bracht in den ganschen omtrek. Op zekeren morgen vond Evert achter struikgewas op het blanke sneeuwveld levenloos uitgestrekt. Rondom bet ljjk waren in bet versche sneeuwkleed sporen te zien, die een worsteling lusschen personen deden vermoedenop het ljjk evenwel werden wel een paar blauwe vlekken doch geen bloedige wonden ontdekL Bjj Dries stond het evenwel aanslonds vast, dat een misdaad aan zjjn vader gepleegd was. Met gebalde vuist slond de zoon bjj bet ljjk zjjos vaders en zwoer wraak tegen bjjna iedereen. Twjjfel aan eeo misdaad werd ras bjj hem onderdrukt. De dood zjjns vaders scheen tevens eene aansporing in hem om, niemaod en niets ontziende, het bedrjjf zjjns vaders voort te zetten. Dat wist ieder in den omtrek, geen wonder dut dal Dries van toen af nog meer dan heen geschuwd en gevreesd werd. Kort ra den noodiottigen dood van den ooien strooper werd zpne vrouw eve grafwaarts gebracht Het rampspoedig einde van haren man had bare reeds wankelende gezondheid zoo geschokt, dat zjj bem niet lang overleven mocht. !s stond nu alleen zonder godsdienst en met bitterheid en wraakgevoel in het hart. De wederwaardigheden en beproevingen, die hem llfen, staalden zjjn gemoed nog meer. De hut bleef hjj alleen bewonen en in zjjn bedrijf en iet bezoeken van de herberg, zocht bjj zjjn lenige afleiding. Keeren wp thans tot het drietal weder, vaarmede wjj reeds in bet strooperskwarlier lebben kennis gemaakt. Na op eikaars gezondheid te hebben ge klonken en gedronken ving Dries weder aan .De zaak staat nog beter dan ik dachtslagen loen we zeker. De oudo vrek is den toeko- nenden nacht met Jaap, den derden knecht tlleen op honk, en die twee kan ik alleen wel ot rust brengen. En zooals je weet ken ik het buia door on door." „Je praat er nog al gemakkelijk over Dries," onderfrak Hendrik zjjn makker, „maar of het zoo gemakkelijk zal gaan is een andere vraag. Dat je bekend bent in bet hnis, nou dsl geef ik toe, en dat er bjj den schraper wat te balen is, is zeker, maar je overige berekening gaat me al te los van de hand. Je zegt, dal van de knecbls Jaap alleen tbuis zal zijn, maar als voeren? Heb je daaraan ook gedacht?" „Habal" lachte Dries minachtend, „de angst slaat je al om je hart, niet waar? Of zou je dan denken, dat ik een kin-I ben, die geen voorzorgen neem Ik weet stellig, dat Steven en Hannes, nog dezen middag vertrekken en dus morgennacht stil en veilig in ban geboorte dorp zullen altpen; dos daarover 'geen zorg. Of zinkt je some den moed al in de schoenen, znllen we er maar niet langer over avelen. Op die manier komt er toch niets terecht en moeten we er maar een eind aan maken." ,Hel plan opgeven," riep Peter verrast, „dat nooit! Zouden we non een werk staken, dat ons tegenlacht? Wie zoo kinderachtig wil moet het zelf weten, maar ik niet, „Maar wie spreekt er non van het plan op- geveo," zei Hendrik geraakt. „Ik mag toch wel tot voorzichtigheid aansporen. Dries redeneert precies of wjj het maar voor bet balen hebben, en dat kon toch wel eens tegenvallen. Stronk is een oude wjjsueus, daar staat bjj toch voor bekend, en dergelijke personer weten bunne penningen wel zoo te verzekeren, da! ze maar niet zoo voor hol pakken zjjn." „Nou bazel je nel alsof ik de dombeid beu in eigen persoon," riep Dries met de vuist op de tafel slaande. „Of denk je non, dat ik by zoo'n vlogel als Stronk is in den val wil loopen. Ik zeg je, dat we niks te vreezen hebben, daar kan je op aan. En non vraag ik: vertrouw je me, ol vertrouw je me niet?" „Ten volle," riep Peter, die bevreesd werd, dit tyriee in een verkeerden luim zou raken, en daardoor bet beele plan, waarmee hjj bijster was ingenomen, in dnigen vallen zou. „Laten we ons dus maar bjj de zaak houden en kort en goed ons plan vaststellen." „Zoo is 't mjj ook goed," vnlde Hendrik aan, J— mee en zal laten zien, dat ik geen lafaard ben."

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1897 | | pagina 1