Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 15. Zaterdag9 Juli 1898. Twaalfde Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort. Apeldoorn. Baarn, Barneveld. Blaricum. Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland. Laren. Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs per drie mauden Franco per postf0,40. Afzonderlijke nummersf 0,05. BureauBrecdcstraat, E 349Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prijs dar Advertentiën: Van 1 tot 6 regelsf 0,30 Voor iederen regel meer- 0.05 Correspondentiën en Advertentiën mailen uilorlyk Vrijdagavond „Niet heel Christelijk." Niemand zal kunnen tegenspreken, dat de jongste Statenverkiezingen naast verblijdende resultaten ook zeer bittere teleurstellingen brachten voor de katho lieke Staatspartij. Met behulp der katholieke kiezers zag men den eenen anti-revolutionnairen candidaat na den ander slagen, terwijl de eigen can- didaten bijna zonder uilzondering in de minderheid bleven. De Maasbode meende terecht tijdig hiertegen een waarschuwend woord te moeten spreken, en wees erop, dat de Katho lieken geduld hebben, veel geduld zelfs, maar dat ééns de beker kan overloopen. Tegen deze eenvoudige waarschuwing, waaraan het blad toevoegde, dat de anti- revolutionnairen zullen te kiezen hebben tusschen eerlijkheid jegens den bondge noot, of terugkeeren in een machteloos isolemenl, brak een storm van veront waardiging los. Do Shmlaard durfde, na allerlei bedreigingen, de klacht van de Maasbode zelfs .door en door on waar" noemen. Maar betreurenswaardiger is de hou ding van den Nederlander, het orgaan den heer Lohman, den leider der vrij-anti-revolutionnaire partij. Dit chris telijk orgaan ging zoo ver, dat het woordelijk durfde schrijven: erfoei !l proles Voor brandstapels zjja wjj niet bevreesd. Haast zeiden wjjochwerd er oog maar eens een opgericht. Dat geschiedt niet; ook niet daar waar de r.-k. de machl hebben maar lui recht om d... betwist. Men heeft echter in onzen tjjd veel beter werkende middelen om de protestanten te bemoeilijken. Vooral in r.-kalholieke provin ciën hebben de protestanten daar genoeg on dervinding van. Zoolang de r.-katholieken den zegen van hel mogen met volle overtuiging en gerustheid be- loogen, dat in een gegeven geval hel kiezen van een r,-k. geen kwaad, wel goed kanzjj kunnen hun gevoelen niet opleggen aan hel volkderhalve heelt de Maasbod' niet hel minste recht om hier de eerlijkheid bij te pas Wij zjjn gehoorzaamheid verschuldigd aan den Koning en zijne wellenniet aan de lei ders der kiesvereenigingeo. T Is waarlijk niet te verwonderen, dat deze taal onder de Katholieken een pijnlijken indruk maakt. Onder het op schrift .Niet heel Christelijk" roept dan ook de Gelderlander in edele veront waardiging uit Terecht Ueefl dan ook de Maasbode liet blad gevraagd om betvijzen voor zjjn stoute beweringen. opzicht hel volk dagelijks ervaart, dat de katho lieken. zoo ze kunnen, den protestanten hel leven moeien de protestanten daar ondervinding van hebtv. nHet is dan wel wonder, dat in vele katholieke streken het aantal protestanten zicht baar en gestadig toeneemt. Ons dunkt, dal als de katholieken liun helleven zoo lastig maakten, zjj liet op den duur onder hen oiet zoo goed uil zouden houden. Wij heldi n nog nooit vernomen, dal protes tanten wegens bemoeilijking de Koorrische ge verschillende overwegend katholieke gemeenten sterkte, dank aan de veidraagzaamlicid der Ei dan d" beschuldiging, dat onze Kerk zich op eigen heerschappij en vernietiging van liet land de protestanten zich te beklagen, dal onze Kerk zich met hen bemoeit? Wjj vernemen wel telkens, dat op protestanlenvergaderingen ge- sproken wordt van .evangelisatie nnder de Roomschen." Rome cn nog eens Rome ligt in den mond van protestanlsche jjveraars bestorven. Waar ol waaneer mengen wjj ons aldus in de zaken der protestanten Onze geestelijken hebben wairljjk genoeg te doen met de zielzorg voor hun eigen kudde, dan dat zjj zich bijzonder druk zonden maken vernietiging Wjj en, dat d< tanten onderling veel meer lot die vernietiging bijdraagt, dan alias wal zy meenen van de Roomschen te vreezen Ie hebben. Maar als „meoschen, meer met de politiek vertrouwd," zooals de schrjjver in den Neder lander, de eenvoudige lezers zö„ voorpraten, dan begrijpen wjj best waarom bij de kleine luyden do schrik voor Rome er zoo diep in zit. Hun is hel niet kwalijk te nemenmaar de iryver in den Nederlander kon beter welen, n zoo klakkeloos neergeworpen beschuldiging ten is stelligniet heel christelijk. Dat wij met 'dit betoog ten volle sympathisperen ligt voor de hand. Even wel wenschen ook wij met een enkel woord niet alleen onze bevreemding maar tevens onze diepe teleurstelling dit geschrijf van hel orgaan des heeren Lohman uit te spreken. Te meer nog betreuren wij dit, omdat, gelijk we reeds opmerkten, de heer Lohman als leider optreedt der vrij-anti-revolution- partij, waartoe ook de Afgevaar digde ter Tweede Kamer voor het hoofdkiesdistrict Amersfoort, de heer mi. F. D. Graaf Schimmelpenninck gerekend rordt. Wel meenen wij als zeker te mogen aannemen, dat de heer Schim melpenninck de aangehaalde woorden dien leider niet zal onderschrijven, daar kent hij de R. Katholieken en kennen wij hem te goed voor, maar niettemin moeten zulke onrechtvaardige dwaze beschuldigingen van die zijde minder aangename gewaarwordingen bij de katholieke kiezers in het district Amersfoort teweeg brengen. BUITENLAND. Het nieuwe Italiaansche ministerie- Peiloux wil blijkbaar niet minder zijn dan zijn beruchte voorganger, hetkabi- nel-Rudini. Uit Italië komt althans het bericht, dat de Regeering haar best doet de Italiaansche geestelijken Ie hinderen en wel door het inhouden van hun traktement en het uitvaardigen van het verbod, om van hunne pastorie gebruik te maken, indien er ook maar eenige aanleiding, natuurlijk zoo gezocht moge lijk, te vinden is, om hen te veroordeelen. Drie geestelijken hebben zich den toorn der Regeering op den hals gehaald en onder deze drie bevindt zich de eerw. heer Dicomani, die, n. b., door de mili taire rechtbank te Florence van alle schuld is vrijgesproken. In weerwil hier van blijft het onrechtvaardig vonnis gehandhaafd. Ook te Milaan heeft de Regeering op losse beschuldigingen gegrond een veroordeelend vonnis uitgesproken tegen journalisten, die het volk heetcn opge ruid te hebben tijdens de onlusten aldaar. Volgens den Secoio XIX van Genêve, zijn zij overgebracht naar de gevangenis i Finalborgo, een oud klooster, weerwil van hun protest tegen de wederrechtelijke in inhechtenisne ming. In afzonderlijke vertrekken wer den zij aldaar opgesloten, doch mochten na twee dagen bij elkaar komen. De familie van een der veroordeelden heeft zich te Finalborgo gevestigd, in de hoop, dat het hun zal worden toegestaan, zich met hen te onderhouden. Uit Turkije komt het bericht, dat er thans weer cene poging in het werk wordt gesteld, om op Kreta de zaken te regelen. Op aandringen van Rusland .an de Porte door bemiddeling der gezanten eene nota aangeboden, aanleiding van de jongste voorloo- pige regeling der Kreta-i|uaestie, ont worpen in eene bijeenkomst van het Corps diplomatique te Konstantinopel. Volgens de bepalingen van dit concept reglement zal een comité uit de Nationale Vergadering van het eiland onder toe zicht van do admiraals der verschillende Mogendheden, zorgen voor de handhaving orde en rust in het binnenland. Aan de admiraals der Mogendheden blijft het recht voorbehouden het Comité te ontslaan, een gendarmerie te organi st en zelf stedelijke besturen aan te stellen. Het kustgebied blijft onder joezicht van den Admiraliteitsraad. Aan den minister van Openbaar On derwijs, den heer Leon Bourgeois, is door Mgr. Isoard, bisschop van Annecy, schrijven gericht, waarin hij krachtig protesteert tegen de verheerlijking van den ongeloovigen geschiedkundige Miche- let, en tegen de circulaire van den afge treden minister Rambaud, waarin de onderwijzers werden uitgenoodigd de schooljeugd te doen deelnemen aan de feestelijkheden op 13 Juli a.s. ter viering van den honderdjarigen gedenkdag van Michelets geboorte. .,'t Kan verkeeren," sprak Brederode eens en dit gezegde is in hooge mate van toepassing op de ministers Viger Landbouw en Tillaye Openbare Werken, die in eene redevoering te Alen- t.'on verklaarden, „dat het ministerie vast besloten is het leger te verdedigen tegen eventueele aanvallen." Deze verklaring wekt te meer bevreemding, daar Viger behoort tot de heeren, die op 13 Januari 1.1. hunne stem onthielden aan de motie- De Mun .waardoor de Regeering werd uitgenoodigd, maatregelen te nemen, om de vijandelijke beweging tegen het leger te doen eindigen. En thans komen die zelfde mannen, met Brisson aan het hoofd, den volke juist hetzelfde verkon digen, waartegen zij in 't begin dezes jaars gekant waren. Maar, 't is waar, men moet wat doen, om in 't gevlij te komen zijner mederegeerders. Toch kan dat zelfde ministerie wel eens spoedig in eene zeer moeilijke positie geraken, daar dit Kabinet veel tegenstand zal ontmoeten en slechts op eene zeer zwakke meerder heid rekenen kan, welke vermoedelijk nog van een kortstondigen duur wezen zal. Er komen voor Spanje zeer ongun stige berichten van Cuba, zoowel wat betreft Santiago ais Cervera's vloot. Vrijdag en Zaterdag 1.1. hebben er hevige gevechten plaats gehad om en bij San tiago. Van beide zijden werd er verwoed gevochtenhet eskader van Cervera wierp een aantal granaten tusschen de Amcrikaansche troepen, terwijl Samp sons vloot het kasteel Morro beschoot. Voet voor voet weken de Spanjaarden terug en begaven zich in de stellingen in Santiagovoet voor voet werd het terrein verdedigd en streden de Span jaarden niet heldenmoed. Generaal Lina- rez werd zwaar gewond, terwijl hij aan het hóófd zijner troepen streed. Van beide zijden vielen veel dooden en ge wonden, vooral aan den kant der Ame rikanen, die, daar zij geen rookvrij buskruit hadden, een gemakkelijk doel waren voor de Spaansche schutters. Van de zijde der Amerikanen werd generaalChaflceaanden voet gewond. In weerwil van den tegen stand der Cubanen onder Garcia, is het generaal Fando en kolonel Escario gelukt liet 9000 man Santiago te bereiken, zoodat daar een garnizoen is van 18000 waarmede de Amerikananen reke ning moeten houden. Generaal Shatter liet de 20000 niet weerbare inwoners Santiago weten, dat zij de stad konden verlaten, alvorens hij tot een bombardement overgingzij konden dan FEUILLETON. Tot God terug. merkw; rdigheden gehoimen, van zeldzame gebeurtenissenwat eene m«nigte van ware en verdichte voorval len in leven des meoschen biedt ons toch eene wereldstad aanSla maar eens een blik op de in den legenwoordigeo tyd zoo snel aangroeiende stad van handel en vïrkeer aan de Spree Berlijn de s'ad aan de Theems Londen het moderne Babyion aan de Seine Parijs zelfs de stad aan de Senne - Brussel - dal zich zoo gaarne „klein Parijs" door de promenades der voorname wereld, g: maar eens naar den schouwburg of de beurs laat u in enkele speelclubs binnenleiden of tracht te komen in de vele salons der aris tocratie. Oa dan ook eens in de afgelegen wyken tnet hare arbeiders en proletariërs, waar de grootste ellende heerschtdwaal eens vroeg in den morgen over de groote marktpleinen lees eens de nieuwtjes uit het eerste het beste blad en gij zult uitroepen„O, meusch wat een raadselWat eene levende romans, zooals de gloeiendste verbeeldingskracht ze niet kan uit denken, geelt ons zulk eene wereldstad in duizenderlei vorm en kleuren te zien I" Ik wil u, vriendelijke lezers, eens een blad diende" uit de wereldstad aan de Seine laten De trein bracht my op zekeren heristmorgen in 18-naar Parijs. Olschoon het eerst vijf uur in den morgen en zeer donker was, zag ik toch, zooals in een provinciestadje op helder lichten dag, talrijke werklieden van alle slag overal aan hunne dagtaak het waren mannen van de reiniging en voddenrapers. Langzaam kwam ik by de centraalbal, op de groote markt b'y de S Eustachiuskerk. Juist begon het in het Oosten te dagen, maar alleen het electrische licht en de gasvlammen verschaften het licht. Deze markthallen kan men 'l best de „maag" van den .slokop" Parijs noemen. De reuzenslad mét hare twee en een half millioeo inw met haren genotlievenden adel, hare geldman nen onder de financiers, hare zwendelaars, hare werkende of zieke burgers, alles vindt hier de dagelgkschen en wekelykscheo voorraadal wi de vjjt werelddeelen opleveren, al wat tn hier te krijgen. De „vraat" Parijs kent gei rast. geen slaap. Als tegen drie uur in di morgen de schouwburgbezoekers en clubmannen zich naar huis lateD rijden,1 dan rollen ook reeds de wagens der groeoboeren en melksljjlers uit de omgeving der stad van alle zjjden aan naar de centraalhallen, waar juist ook de morgen- zendingen uit Algiers en de koloniën zijn aan gekomen, Duizenden opkoopeisslaan hierin de vroegte hunnen voorraad in, om tegen zjs uur reeds in hunne winkels tot aan alle uit hoeken van de twee uur verwijderde voorsteden hunne waren aan den man te brengen. Tegen rerkoop der rest door de waaraan alleen de honger- kortom de lijders, de armen, de stras .misore" onder allen vorm deelnemen. Het heeft daar juist tien uur geslagen op den toren der St. Eustachius-kerk. Boeren zi'.ten op hunne lompe vrachtwagens en tellen het geld, dat zy gemaakt hebben voor aardappels, knollen, aardbeziën enz., doen zich te goed aan eene kop koffie of verorberen een bordje aardappel soep, do Ijjlkosl van den Pranscbeo werkman. Verkoopers in '1 klein met boonen, erwten, fruit en salade, en ook wel inkoopsters, die zich ver laat hebbeo, slaan lovend en biedend en hunne waren aanprijzend b(j hen. Eene vrouw, aan wier kleed zich een tweejarig kind vasthield, had op den schoot een bundeltje bloemen lig gen, dat zy in tuiltjes boud en voor tien een- limes verkocht. „Weg daar!" klonk eene waarschuwende stem, en als met een looverslag waren alle marskramers, op wie de politie geregeld jacht maakt, plotseling in hunne schuilhoeken v dwenen. Ook onze bloemenverkoopster was si opgestaan en had bare rnikers haastig in h: schort verborgen. Zjj nam de kleine by den den en haar medenamen naar het bureau. De commissaris hield eene strafpredikatie vol dreigingen tegen de schuldige en de rc werden verbeurd verklaard, waarna moeder en kind op straat gezel werden. De arme vrouw vond geen woorden om te spraken, noch ter verontschuldiging noch om te sineeken. Haar hart dreigde te barsten, haar keel werd haar tocgenepen, zy moest schreien cn toch zij kon niet. Met wankelende schreden, onmachtig om te denken, strompelde zy naar cene nabyzynde bank en viel er onmachtig op neer. Zjj wiegde haar kind opbaren schoot in slaap. Zy was droevig tot den doodvreeseljjke gedachten spookten door baar brein. Was het ook niet om tot vertwijfeling te geraken voor eene arme weduwe, die denzelfden morgen nog 36 sous bezat. Voor twee sous had zij een bordje aard appelsoep voor de kleine gekocht en voor do overige haar bundel rozen, waarmede zij goed dacht te verdienen. Ja, in Frankrijk is het bede len streng verboden, maar arme lieden mogen door le spuien op eene viool, Ie zingen op straat, door bloemen te verkoopen of andere kunst- middeltjes een verschoonbaar bedelen uitoefe nen. Haar was echter alles ontnomen, onrecht vaardig, wederrechtelijk ontstolen, haar, de II. „Hela!" schreenwde barsch een politieagent. „Het wordt donker, weg van hier, of ik pak je op 1" De arme is in de schitterende stad Parjjs der politie ten dienste staande middelen mot verjaagd worden, die immers op den rreen deling, den toerist een slechten indruk mot maken. Een ware plnag is de armoede voord meedoogenlooze menschheid in 't algemeei maar een kankergezwel voor de groole stedei De arme moeder stond op, stom on bedroefd voor zich starend, zonder een woord van tegen spraak en ging verder. Het kind, dat te groot en le zwaar was om door de vermoeide en halt verhongerde weduwe gedragen te worden, werd wakker en haar eerste vraag was „Moe, ik heb honger, geef my brood„Stil, lieveling," suste Je inoedcr, „spoedig krjjgt ge brood te eten." Haar moederoog zag geen agent en zy strekte, in haar groolen nood, de hand uit naar oen alleen loopend, elegant gekleeden heer en vroeg „Dat is toch te erg," bromde deze,by eiken slap door dit bedelvolk te worden aangebonden eu dat in bet hui', van het gulden Parjjs. Ik zal mynen vriend A„ het gemeenteraadslid, eens goed de waarheid zeggen over al dat slechte volk, dat uit ulle hemelstreken in de Seinnslad als een groot riool uitloopt, en zal hem eens aansporen daaraan een eind te maken." Langzaam gaat de weduwe met haar kind door de Turbigostraat verder. Zjj komt aan het groote gedeukleeken der republiek en zinkt uit geput op hel voetstuk neder. Hoe lang beeft zjj bier gezeten? Zjj weet het niet. Door bet ker men en schreien der kleine wordt zjj gewekt De koude nachtlucht goot haar nieuw leven in de gaspitten fiikkerden, de dag begon aan te breken. Zjj komt a het v ■melt e leideljjk! Als zjj zich eens met het kind er in stort! Het leven toch is eene last voor haar, zjj is een opgejaagd wild, eene last, eene over last voor de maatschappij. Hoe gelukkig zon zjj zjjn indien zjj van het vreeselyke lyden en den knagenden honger verlost was en met haar gestorven echtgenoot hereenigd mocht worden

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1898 | | pagina 1