Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 39. Zaterdag 29 December 1900. Veertiende Jaargang. DE EEMBODE voor Amersfoort. Apeldoorn, Baarn. Barneveld, Blaricum. Bussum, Driebergen!. Eemnes. Harderwijk, Hilversum. Hoogland, Laren. Leusden, Naarden. Nijkerk. Soest.. Stoutenburg, Veenondaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs per drie maanden Franco per post10.10. Afzonderlijke nummersf 0,05. BureauBreedestraat18 Amersfoort Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prijs der Advertentién 1 lot 6 regels r icdcren regel meer Cgd zjlll. Dit nummer bestaat uit twee bladen. Nieuwjaar. Wederom staan we aan den vooravond van den stonde, waarop twee jaren zullen wisselen. Het oude jaar met zijn lief en leed, zijn strijd en teleurstelling gaat van ons scheiden en een nieuw jaar zullen we intreden, dat als mei gclieim- zinnigen sluier voor aller oog ligt be dekt. Doch hoe verborgen ons do toe komst ook wezen moge, dal weten we zeker, dal de oude nooden, teleurstelling en vooral strijd, moeilijke strijd ons in het nieuwe jaar weder wachten. Een enkele blik rugwaarts overtuigt ons daarvan maar al te welsprekend. Moest immers het geloovig geir.oed zich ook in het algeloopen jaar niet ergeren en bedroeven over dc snoode wijze, waarop de eer van den algocdcn God werd aangerand Stond onze Moeder de H. Kerk niet voortdurend aan den schandelijksten laster en de wreedste vervolging bloot Zag men niet met cene verwoedheid, die iets duivelachtigs vertoonde, ijveren, opdat niet aan don Schepper des heelals, maar aan de ver achtelijke stof de eeredienst werd gewijd? En werden recht en gerechtigheid niet met voeten getreden? Toch, niettegenstaande dit alles, bestaan er voor ons, Katholieken, overvloedig redenen tot bemoediging. Het bijna afgeloopen jaar, door Z. II. Paus Leo XIII het Heilig Jaar genoemd, is immers geweest een jaar van rijken oogst van Martelaren, wier vergoten bloed immer tot glorie strekt van Christus' Kerk op aarde, en bovendien een jaar van boete en gebed. Te Rome werd Christus in Zijn Piaatsbekleeder een schit terende hulde gebracht. Duizenden togen ter beévaart om in de Eeuwige Stad op geheiligde plaatsen te bidden, ten einde deelachtig te worden aan de ge nadeschatten door onze Moeder de H. Kerk met het groole Jubiló haren kinderen aangeboden. Dat moge onzen moed verlevendigen, by den lellen strijd, die, ons Knlholie- zich onttrekken mag. Waar toch, zelfs Staatswege, ongeloof en zedeloos heid op de meest stuitende wijze in be scherming genomen en bevorderd wor den, mogen wij geen oogenblik aarze- üiet al de ons ten dienste slaande krachten daartegen op te komen. Maar vooral ook, nu liet christelijk oiiderwjjs, hetwelk reeds zoo groole offers vordert. koele berekening nog meer bemoei lijkt wordt, zoo zelfs, dal zijn voortbestaan op sommige plaatsen dos Innds schier mogelijk wordf gemaakt, lol groote mgde van hen, die van eenc gods dienstige opvoeding, van christelijk on derwijs gruwennu derhalve de ziel hel kind mede de inzet is, waarom moet gestreden worden, is pal staan lot uiterste een gebiedende plicht. ,'t moed dan den drempel van ïicuwe jaar overschreden, er moge komen, wat wil, als wij, als Ka tholieken, slechts trouw onzen plicht willen vervullen, dan toch kunnen wc zeker zijn, dat het komende jaar voor ons worden zal. wat wij onzen lezers van ganschcr harte tocwcnschcn Een gelukzalig nieuwjaar Bij hst sluiten der eeuw. I. Het Heilig Jaar, het sluitjaar der XIXs eeuw, spoedt ten einde. Hiermede dringen ernstige gedachten zich op bij den mensch, in onzen veel bewogen tijd. Nog slechts enkele etmalen en de skeletachtige gestalte der XIX* eeuw krimpt weg tot punt, om klokke midder nacht, 31 December, onzienlijk, onhoor baar te verdwijnen. Menigeen vraagt zich ongetwijfeld afZal het eerste jaar der nieuwe eeuw zóó opbouwen of afbreken, dal het later óf met dankliederen óf met vloekkrelen zal genoemd worden Zullen hoogere zegeningen als Jubilee vrucht daarin iiilslroonicn Zal aar I MO 1 als voorsmaak van 'l geen di eeuw lo verwachten heeft, evenals aar den profeet Ezechicl, een boek wordei voorgezet, vol jammerliederen, klaagzan gen - Mister allen uil evolutie-leer of del. te willen voorspellen, staal hier gelijk met horoscoop te trekken uit dwaal lichtjes boven 't moeras, l'it de feiten vastgaandc conclusie te willen halen voor iie toekomst, is vooral onzeker werk, wanneer die feiten vlakweg strijdig tegenover elkander staan. Dit is echter voor den Christen niet hel meest raad selachtige. Hij weet immers, dal het kwaad beginsel niet tie waarheid, niet het goed kan doen verdwijnen, maar God hij machte is hel gruwelijkst kwaad te doen strekken tol Zijne zegepraal. De eeuw, die vervloeit in een oceaan, welke het verletten heel, draagt een eigenaardig kenmerk. Zij was de eeuw der forsehe, helle, felle, scherpe con trasten. liet rationalisme, met zijne vertakkin gen, wilde op elk gebied zijn program als Evangelie opleggen. Plus IX slingert het zijn Syllabus in 't aangezichtbij kondigt als leerstuk af Maria's Onbe vlekte Ontvangenis roept 't Vatikaansch Concilie bijeen, dat dc Pauselijke Onfeil baarheid als leerstuk uitspreekt. En diezelfde Paus moest hij de aan vaarding zijner Hcgeoring Rome reeds ontvluchten, doch keerde spoedig in ziji: hoofdstad terug. Korte weken na 'l concilie ziel hij de llaliaansclm troepen door de bres in de Porta I'ia Ron binnendringenmaar beroofd van Kerki lijken Slaat en hoofdstad, wordt loeh den beroofde Zijn Vaticuan mei Sint Pieter. door den roover gelaten. Hij een geïnterneerde, een gevangenei een zoogenaamde Waarborgenwel erkent zijne wereldlijke Souvcroiniteit Vaticaan. En terwijl Italia Una het overweldigd Rome voortaan onaantast baar, intangibile noemt, antwoorden Pius IX z.g. en Leo XIII roemrijk regeerende neen -. en 'l protest werd nog dezer dagen hernieuwd en de rechten van 't Pausschap onverjaar- en onvervreemd baar verklaard. In bonte groepen trekken dc stelsels voorbij van mannen, die zich opwerpen als gids onder de menschheid, maar hui; onderling contrast is zoo mogelijk herper dan dat van neen tegenover ja. De rationalistische bespiegelingen ver vliegen in vormen, die zich oplossen ■en Alwczon, dal alles heet te doordringen en waarin alles ten leste opgaat. Alles ontwikkeling? Maar hiermee contrasteert de ervaring, die, hoe hoog de mensch ook opzwellen, al verder in de aarde omlaag en in de wolken boven zijn huoël dringen wil, dc schakel niet vindt, die de ontwikkeling van dier tot monseli vaststelt. Meer praktisch aangelegde mannen zoeken liet tt/t 't wereldrond, willen hier de hemeltenten opslaan, liefst boven de schacht, die naar een goudmijn leidt. En ten einde ongelijkheid te doen ver dwijnen, moet do grond on wat daarop is gebouwd, onderling verdeeld worden. Wc welen eigenlijk niets, kennen weer anderen, voor wie hel heelal een groot doolhof is, en aan eiken girls, die opduikt, du vraag stellen: wat is waar heid Maar in al zijn scherpte klinkt lot die Evangelisten, waarvan men leert, wat anderen weer tegenspreken, T woord van Urunotièro, dat van 'l bankroet tier wetcneclniji spreekt. De .Staatswetenschap bracht hul. niet veel verder. Heel deftig werd het constitu tionalism!: verklaard te zijn een verfijnde plant van een wilden struik in Frankrijk, een tijdje lang bloeiende. De wilde aard van de volkssouvereiniteit werd getem perd, maar er kwam verzet legen de poging om het wilde gewas tol beha- gelijke sierplant te maken. Een kalme volkssouvereiniteit, door enkele vertegenwoordigers feitelijk uit geoefend, en dan nog een koningschap bevoegd zijn veto uit te spreken, kwam in botsing met de begrippen van som migen. die beweerden de onsterfelijke beginselen van 1789 in hun volle wild heid, maar in strenge consequentie te volgen. Waarom zouden niet zij, de an archisten en nihilisten enz. 't ware ver basterde volk zijn? Op hen had enting van conservatief bloed geen vat. „Haat aan 't koningschap!" was nog altijd de leuze van dien tak van den souvereinen volksboom, en de aanslagen op het leven van Vorsten en Staatshoofden was de openbare belijdenis van hun rauwe leer. torlog na oorlog ontstond en 't leek eerst of Europa maar één Suzerain zou heb ben Napoleon met eenige zijner broe ders of maarschalken tot vasallcn. En zie liet verheven contrast; een zwakke grijsaard, Pius VII, spreekt over hem den ban uit, wat de Corsicaan doet uitroe pen ..Meent dan de Paus, dat zijn ban aan mijn soldaten 't geweer uit de hand zal doen vallenen letterlijk ontvalt aan den Franschen soldaat het geweer, bij den uittocht uit Moskou, door dc felle koude krachteloos geworden. Du geweldige maakt den Paus tot zijn gevangene, maar sterft zeil als gevangene op Sint Helena, en met gejubel keert Pius VII naar Rome terug. BUITENLAND. Eone staking der dokwerkers te Ant werpen heeft aanleiding tot zoo ernstige ongeregeldheden gegeven, dat ze Zater dag met geweld van wapenen moesten worden onderdrukt, waarbij één staker gedood on 30 gewond werden, van wie 10 ernstig. Vele personen worden in hechtenis genomen. Als aanieidende oorzaak wordt ge noemd, dat de dokwerkers Zaterdag morgen aan boord gingen van het stoomschip .Mars" en daar de laders op dc vlucht dreven, hen dreigende met den dood. De politie had het bij die onlusten hard le verantwoorden. Een inspecteur en vier agenten werden gewond door steenworpen. Toen het bleek, dat de politie niet meer bij machte was de orde to handhaven, werden de gen darmen gorequireerd. FEUILLETON. I lalloo; elk De Uilentoren. In den rooksalon ran een defiig hui» in Lon den zal oen vronljjk gezelschap bu'een. tiaar men in 'l algemeen gaarne, bjj een warmen haard gezeten, eencn blik werpt op de koude der lijks In le midden van een prellige omgeving zich doorgeworstelde siormen of meegemaakte avonturen in het geheugen terug le roepen, of er van te honren verhalen. Ook genoemt zeischap bracht daarmede den tjjd aangoc dour en uit den mond der beeren, die bet lijk in hunne leunstoelen zaten, kon men tein, toen de overigen hun kruit hadden scholen en er eene pauze was iugetreden,Xu zal ik ook eens cene bjjdrage leveren tot deze tentoonstelling van jjselijke avonturen, welke wjj beden avond gehoord hebben. Het zal mijner vertelling niet mankeoren aan romantische ge beurtenissen noch aan geschiedkundige waarheid, want enkel bü de herinnering er van vaart eene rilling door mijne leden. Tegen hol eindo van 18.... riepen mij gewich tige zaken naar Spanje, en dwongen mjj lot een verblijf AndalnsiÊ van bjjna eeo geheel jaarik was toen nauwlijk» drieëntwintig jaar oud. In plaats van mjj op te sluiten in Ht nauwe sombere straten van Cadiz, huurde ik een fraaie villa le Pnerto-Real, een schilder- ach tig stadje, waar de muren der huizen prijken rriendeljjke jalouzieën. maal per week rukte ik mij los uit mijne pret tige eenzaamheid, besteeg daarop mjjn vurig Spaansch paard, en legde in drie mjjl-n deu weg al, welke Puerto-Heal van Cadiz scheldt. Te Cadiz maakte in die dagen een zekere José Marie, die langen tjjd als hoofdman eener tig had gemaakt, hel voornaamste der gesprek ken uit. Met de regeering had hjj vrede gestoten velke gebeurtenis Einiieljjk was Men laden egaande vermetelheid, dat in mjj eeu groote nieuwsgierigheid eu een bijzonder verlangen werd opgewekt hem eens le zien en te spreken. Op zekeren morgen ontviDg ik van eeoen vriend le Cadiz, zekeren Don Torribio Guesadu, genoemde José Mario dien zel'den avond bij hem ten eten kwam -, hjj ried mjj aan, deze gelegenheid niet ongebruikt voorbjj te laten gaan, om den heruchteo ez-rooverhuotdmau te zien en met hem naar believen le prate moest derhalve komen en deelnemen aai souper ter eere vau dezen gewezen .saltea Zeer verheugd over deze uitnoediging I Twee ureo later zat ik gonocgeljjk ia Don Torri- José Marie was stipt op tjjd. Hjj was juist de man, zooals mjjue lantasie hem geschilderd hadde weinige uren. welke ik in z(joe legen- iMl'ccn vriendelijk: ,Vaa atmosfeer was ticol cu drukkend en groole regendroppels begonnen reeds tu vallen. Ik wei gerde echter tesliat te blijven. Mjjn hoofd was lurljjkon aaok-g tot stijfhoofdigheid, en ads, over de lengte van den weg, de onve it late in den wind sloeg, ik nam afscheid sprong op mijn paard, dat vol ongeduld de deur stond te trappelen, sloeg injjnen mantel om, gaf het dier dc sporen en reed weg. Langzaam naderde de bui, maar zekervan tjjd tot tjjd hoorde ik het rollen van den donder, terwijl helle blikseinflitsoo mjjn paard verblind den en hel tot razendeo spoed aanzetten. Vol vrees reed ik daarheen op den mjj bekenden straatweg, het hoofd vol van de angstaanjagende avonturen, waarmede José Maria ons den ge- heelen avond had bezig gehouden. Angstig spiedde mjjn blik naar alle kanten, als om dc duisternis te doorboren en mjj voor hinderlagen nachts, die de An.lulusische wegen ooveilig Ik was gewapend en bood weerstand aan de tusschen I'uerto-Kc»! en Cadiz algelcgd, om niet zeer goed de wezenlijke gevaren der straat le kennen, in dezen nacht echter beschouwde ik mijne bezorgdheid als een uitvloeisel .'er tal rijke akelige tooneeleu, welke ik gehoord had. Het onweer had titans zijn grootste hevigheid lichtten alles met een blauwen, fa'nlastischco gloed. In slroomen startte do regen neer en de kelde en werd schuw bjj clkeo pas te midden der atgemecne opschudding in de natuur ieder oogenblik kon ik verwachten in de modderige straal geworpen le worden. Door den regen was ik doornat geworden, en verwenschle reeds mijne stijfhoofdigheid, die er mij toe had aan gezet, midden in den nacht op een slechten nog gevaar tu loopen den hals te breken. Ik was der vcrtwjjfoling nahjj, toen ik mjj een oud kasteel herinnerde, dat niet ver van de plaats kon zjjo. Na een oogenblik zoekens gelukte het mjj het gastvrije dak le vinden. Het was een oud, steeneu gebouw, het over- bljjlsel van een leengoed, dat door den tjjd langzamerhand lot eene ruïne was gemaakthel was onbewoond en diende den nachtvogels tot schuilplaats. In den volksmond heette bet ,do Uilentoren,'' een Daam, dien het we! verdiende. Ik steeg af, nam de tengels op den arm en betrad, door mjjn paard gevolgd, een groole ruimte; hel zag er donker en onprettig uit en bosloeg de geheelo breedte van deu toren. Aan licptnge: rwjjl u azing en achrik v. der open plaats e onderhouden w de bewoners dezer zonderlinge woning? Ik wilde mjj niet zorgeloos in dit bandietenho! begeven en liep daarom naar den ingang terug, om naar alle kanten met de grootste voorzorg om mjj heen te zien; hel was echter te donker dan dat ik iets had kunnen onderscheiden. Te ver geefs luisterde ik; ik hoorde Diets dan het ge huil van den wind, waarin geen menacheljjk geluid zich mengde. Eenigszins gerust gesteld door de stilte en de eenzaamheid, besloot ik deu toren aan een onderzoek te onderworpen. Mjjn naspeuren bleef zonder gevolg, ik ontdekte slechfs een soort van stal, waarin ik mjjn paard onderbracht. In de overtuiging, dal ikdeaenige bewoner des torens wae en voor 't oogenblik nieta had te vreezen, betrad ik de open ruimte weder, maar besloot aanstonds, om de meerdere veiligheid, mjjn intrek te nemen in het boven gedeelte des torens. Voor zoover de duisternis toeliet, geleek de ruimte iu dit hoogere gedeelte volkomou op die, welke zich beneden bevond.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1900 | | pagina 1