Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 38.
Zaterdag 21 December 1901.
Vijftiende Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Abonnementsprijs per drie meendeni
Franco per post
Afzonderlijke nummers
f0,40.
f 0,05.
Bureau Breedestraat,18 Amersfoort.
Uitgave van de Vereeniging De Eembode.
Prije der Adrertentiini
Van 1 tot 6 regelsf0.30
Voor iederen regel meer-0.05
Corresponds
ezorgd li
ilorljjk Vrijdagavond
Bij dit nummer behoort
een bijvoegsel.
Bericht aan den Lezer.
Waar de ongeloorige, zedelooze pers
gelijk in onzen veelbewogen tijd, steeds
driester optreedt, en al het mogelijke aan
wendt om ook in de huiskamer van katho
lieke gezinnen binnen te dringen, teneinde
door hare snoode lectuur onschuldige
harten totaal te verderven, mag voor
zeker van katholieke zijde niets onbe
proefd worden gelaten, om aan dit
steeds toenemend gevaar het hoofd te
bieden. Dit nu, men zal het gereedelijk
moeten toegeven, kan vooral geschieden
door een krachtig optreden der katho
lieke pers. Op haar rust derhalve de
>r zware, maar hoogst verhevene laak
■i moedigen, vastberaden strijd te voe
ren tegen het zielentnoordend werk der
moderne pers.
Iedere poging tot bestrijding van een
zoo verwoeden vijand van godsdienst
en zedelijkheid verdient daarom de
warmste toejuiching. Met erkentelijkheid
zullen derhalve de lezers van ons Blad
de welwillende aanbieding, door de
Directie van De Tijd ons gedaan, naar
waarde weten te schatten. Zij bestaat
toch hierin, dal ook de lezers van
De Eembode door onze tusschenkomsl
het Zondagsbladhetwelk lot hier
toe alleen de geabonneerden op De
Tijd en De Morgenpost zich vermochten
aan te schaffen, kunnen bekomen,
tegen betaling van slechts 45 cent
per kwartaal, franco per post. Wij ver
trouwen, dat zeer vele onzer abonné's
van deze buitengewone en aanlokkelijke
aanbieding ook en vooral om een
zoo voortreffelijke zaak te bevorderen
en te steunen een gretig gebruik
zullen maken.
Ter beoordceling van de boeiende,
onderhoudende, stichtende lectuur en
der aantrekkelijke, geestige maar on
schuldige illustration, die dit tijdschrift
bevat, wordt heden onzen abonnés
een proefnummer toegezonden.
Aan de geabonneerden zal dit Zon
dagsblad onder den titel van
Geïllustreerd Weekblad voor
Katholieken
in 't vervolg afzonderlijk toegezonden
worden.
Aangezien de vaste levering op 1
Januari a. s. ingaat, noodigen wij onze
lezers beleefd uit, ons vóór dien datum
te willen berichten, of zij op genoemd
Weekblad zich wenschen teahonneeren.
De Administratie van
,De Eembode."
Kerstmis.
De dagen, door de Eeuwige Wijsheid
bepaald, zijn vervuld, de volheid der
tijden is gekomen, het tijdstip, dal de
Maagd baarde en in haar eerstgeboren
Zoon de Verwachting der volkoren aan
de wereld schonkde blijde boodschap
wordt ons door een Engel des Ileeren
verkondigd .Heden is u in de stad van
David de Zaligmaker geboren, die Chris
tus is, de Heet." Jubelend vieren de
hemelboden deze heugelijke gebeurtenis
plotseling dalen zij van den hemel af,
zweven, God lovende, over Bethlehem's
nachtelijke velden en zingen het ver
heven loflied: „Ëerc zij God in den
Hoogc en vrede np aarde aan de men-
schen van goeden wil."
Vrede, ziedaar het doel van 's Hee-
ren komst op aarde. De vrede, zoo
leert ons de H. Thomas van équinen,
bestaat in de rust der orde, welke orde
wederom door hem bepaald wordt
de liefde tot God en in de liefde tot
den naaste. De vrede is het gevolg, het
uitwerksel der liefdezjj geeft ons dat
heerlijk .geschenk des Hemels, uit haar
ontspruit deze schoone hemelbloem. Door
de zonde was de liefde uit 'smenschen
hart geweken, de orde verbroken en
daarmede de rust, de vrede verstoord.
Op de volmaakste wijze zien wij in de
menschwording van het eeuwig Woord
des Vaders de verbroken orde hersteld.
De mensch met God in vijandschap
God gescheiden, wordt in Zijne
menschwording ten innigste wederom
vereenigdin cindelooze liefde omhelst
de Godheid de menschelijke natuur,
beiden worden één in een onverbreek
baar huwelijk gesloten door den Eeuwi
gen Zoon des Vaders en hierin openbaart
Hij tevens de oindclooze liefde jegens
ons, Zijne broeders, ons werd Hij geboren.
In deze oneindige liefdedaad GotL werd
de rust der orde hersteld, de b 'on des
vredes ons geopend en door Zijn voor
beeld tegelijk de weg gewezen.
Maar welk een offer werd door den
Vader van Zijn eenigen Zoon ter vol
doening zijner rechtvaardigheid gevorderd
vrede te bewerken 1 In Zijne mensch
wording zien wij Hom eindeloos verne
derd, bij Zijne geboorte dc armoede
omhelzen, bij Zijne komst op aarde aan
de zwakheid en het lijden onderworpen.
De Heer van Hemel en aarde heeft de
gestalte van een dienstknecht aangeno
men als een hulpbehoevend kind ligt
de Almacht neer, met al de zwakheden
onzer natuur omkleedde oneindig
Rijke heeft tot troon de kribbe, tot rust
bed een weinig stroo, lot purper arme
windsels, tot paleis een beestenstalde
oneindige Gelukzaligheid betreedl, den
vloek der zonden dragend, schreiend en
weenend dit dal van tranende Aller
hoogste is afgedaald tot den afgrond
der zelfvernietiginget Verbum caro
factum esthet hoogste is het laagste
geworden. In dit alles ligt de oneindige
voldoening, die Ilij den Vader bracht
uit liefde voor ons, de verzoening be
werkt, de vrede tusichen God en den
mensch hersteld. In volle beleekenis
vernemen wij beide uit den onfeilbarcn
mond der Engelen: eindelooze eere en
glorie wordt bij Zijn geboorte God in
den Hooge gebracht en daardoor de
vrede op aarde aan de menschen van
goeden wil.
In dit Kind begroeien en aanbidden
wij Dengene, dien de propheet in de
toekomst hoeft aanschouwd en voorspeld,
den Princeps pacis, den Vorst des vredes,
De wereld voegt zich bij Zijne geboorte,
Zijn nlvermogcndcn Wil onderworpen,
het doel Zijner komst; de bijna
onafgebroken oorlogen heeft zij gestaakt,
de wapenen neergelegd, Rome, de be-
hcerschcres der volkeren, den tempel
Janus ten tceken van algemoenen
vrede gesloten, vrede moest heerschen,
r de gansehe aarde, bij Zijn intrede,
Hij komt om onze verzoening te wor-
i en onze vrede. Ziet, in Hem ont
springt ons de Bron des vredes, die
hare heilrijke wateren zal doen stroomen
aan de voleinding der tijden voor
alle geslachten tot de uiterste grens
palen der aarde. Reeds laven zich
deze Bron de nederkniclende
herdersde drie koningen, de eer
stelingen dor heidenen, uit 't verre
Oosten geroepen, zijn reeds op weg.
Zijne dienaren, de Engelen, verkondigen
den vrede en deze blijde boodschap
wordt later in Zijn openbaar leven de
Zijne; na Zijn smartvol lijden en offer
dood, die der Apostelen, dien der Kerk
het heerlijke schouwspel, door dc zieners
des Ouden Vcrbonds aanschouwd, gaat in
vervulling.O hoe schoon zijn de voe
ten der predikers des Evangelies, do
blijde boodschap des vredes cn des heils
verkondigend."
De verzoening werd bewerkt, de vrede
aan de wereld verkondigd. Maar om daar
aan deel te hebben, moet de voorwaarde
vervuld door God gesteld, moet zij vol
gens hel loflied der Engelen zijn van
goeden wil, de orde der liefde onder
houden God beminnen bovenal en den
naaste gelijk zich zelve, waaruit alleen
de ware vrede spruiten kan. Hjj kwam
tot haar om haar den vrede te brengen,
maar de wereld heelt Hem niet aange
nomen; treurig wordt ons hart gestemd,
als wij zien, hoe Hij wordt miskend,
bestreden, de laagste hartstochten ont
ketend tegen de Kerk, die het werk van
Christus voorlzet. Maar wreede ontgoo
cheling, bittere ironie! Men roept daar
luideVrede, vrede, maar er is geen
vrede. Ziet de maatschappij door het
koude egoïsme, in gisting, in oorlog de
lagere tegen de hoogerc standen, de
volkeren gewapend tot de tanden tegen-
elkander, de regeeringen beheerscht
door eigenbelang en baatzucht! Men
spreekt van vrede, maar er is geen
vredehet smeult, het ziedt, het kookt,
omdat het groote gebod der liefde schan
delijk met voeten vertreden wordt.
Ook ons wordt in dezen heerlijken
Kerstnacht de vrede verkondigd. Zal hij
deel zijn Dit hangt van ons af. Leven
wij in vijandschap met God, in vijand-
ichap met den naaste, dan moeten wij
ons eerst met God, met onzen broeder
verzoenen; alleen met dc liefde daalt
deze kostbare hemelgave in onze harten
neder. O mogen wjj allen met deze
tweevoudige liefde in onze harten neder-
knielen voor de kribbe, om Hem te
aanbidden, die hier onze verzoening en
onze vrede geworden islaven wjj ons
met de H. Maria, den H. Joseph en de
eenvoudige en vrome herders aan de
Bron des heils, daar voor ons ontspron
gen en blijven wij ons laven, opdat, naar
het woord van den H. Apostel der vol
keren, sleeds ,do vrede Gods, die alle
begrip le boven gaat, onze harten be
ware en ons verstand, in Christus Jesus
onzen Heer."
BUITENLAND.
Maandag jl. heeft Z. H. de Paus het
aangekondigde Consistorie gehouden,
waarin 68 bisschoppen werden benoemd.
Bij die gelegenheid hield de H. Vader
eeno toespraak en zeide te betreuren
le moeten spreken over droevige in
plaats van over verblijdende aangelegen
heden. Niet alles, wat de katholieke
wereld drukte, wilde Z. H. bespreken,
slechts éen feit, dat niet stilzwijgend
mag worden voorbijgegaan, nl- het wets
ontwerp op de echtscheiding in Italië,
welk ontwerp in strijd is met de katho
lieke leer.
Z. H. sprak uitvoerig over de heilig
heid en onverbreekbaarheid van het
godsdienstige huwelijk, beschouwde het
FEUILLETON.
Ë6D brief aan de Hoeder Gods.
Een Kerstvertelling.
Jantje was res jaren. Zjjn broekje aan beide
knieéo zwaar, zeer zwaai gewond. Zijn haren
blond, gekruld, rjjk bezet en glanzend golvend,
om jaloerzcb te wordeoeo een paar mooie
we oogen, die bun beat deden om vrooljjk
ijken, olscboon zjj reeds zoo bovenmenscbe-
ljjk veel traantjes hadden vergoten.
Een buisje van beveiligen soit, maar overal
gehavend en van twijfelachtige kleur. Eet
lars aan den rechtervoet, en een jo
>en aan den liokerbeide veel te w
ang met groote gaten, opwaarts gebogen
ponten van voren, en gebeel bevrijd v
ken. Arme, arme jongen en toch zoi
engelenkopje I
Jantje had het kond, bitter kond,
schamele plnnje, want het was Keri
en sinds gistermorgen had hg niet mee
gebad. Arm kiud, ongelukkig engeltjeZjjn
maagje schreeuwde om eteu, en Jantje kon
Vader is doodi
Maar de bonger maakt vernuftig. Jantje krjjgt
een gedachte, want by moet zich redden. Vra-
durlt bg niet meer, want toen hg zgo handje
schreiend uitstak om eeo slnkje brood, werd
hg overal met barsche woorden weggejaagd.
•Zoo'i
ren 1 schande 1!''
Maar Jantje had zoo'n honger, zoo'n honger,
er moest raad geschaft worden; mot de maag
valt niet le redeneeren, vooral niet met de
maag van eeo zesjarig kind. En Jao'je kreeg
een gedachte, een mooie prachtige gedachte.
,lk schrijf een brief aan de Moeder Gods in
Bethlehem".
Nu was Jantje gered.
Maar hoe zou ods baasje dat klaar spelen,
want hg kon lezen noch schrijven.
Maar Jantje wist ook bier wel raad op.
Een beetje verder op den hoek van de straat
was een soort winkeltje, eigenlijk liet pothuis
Onze .redacteur" was een ond soldaat met
zeer prikkelbaar humeurtoch een .goeje ke
rel", janiet overdreven fjjn, o bemel neen I
ook niet rjjk eo niet altjjd gelukkig, want
hg was bg ongetnk niet kreupel genoeg om een
plaatsje le vinden in het Invalidenbus.
Voor Jantje was de zaak al heel eenvoudig
met een oprechte bewondering zag hg den
.redacteur" pachter de ruitjes van zgn polhuis,
met do pjjp in den mond en wachtende op
.klandisie".
De .klandisie" gaat naar binnen en zegt met
een hoog stemmetje, maar bevende van kou
.Dag mijnheer, ik kom om een brief le scbrjj-
Jantje kon zgn pel niet afnemen, want hg
naakte b'j een verontschuldiging en zeide:
.Dat wist ik niet, meneer, neem me asjeblieft
liet kwalgk". Hg opende reeds de denr orn heen
e gaanmaar papa Bouin vond hem toch zoo
illerlietst, dal bjj hem vroeg
.Zeg eens ventje, ben je ook een soldaten-
ongen f"
tien stuivers?"
,0 neen, ik heb geen halven cent".
,En je moeder ook niet Dat kan ikwel aan
je zien. Die brief moot zeker dienen om een
boterham te krggeo, niet waar, ventje?"
,Ja, ja", roept Jantje haastig, „een boter-
Kom maar hier; tien regeltjes en een hall
blaadje zullen mjj niet veel armer maken".
Jantje gehoorzaamt. Vader Bonin rangschikt
zijn papier, doopt zgn pen in den inkt en met
zijn onde fonriersband begint bjj inderdaad op
sierlijke wjjze
Pargs, 25 December 18daaronder
waren, toch gevoelde hjj altjjd een eerbiedig
schroom als hjj een brief moest opstellen a:
een eeo dameEen brief aan een dame
van papa Bouin, begrijp eens!
.Dus aan een dame V'
.Janeendat wil zeggen!" ha
keldc Jantje.
.Wel dat is al heel aardig, je weet nielce
aan wicn je moet schrijven V
,0, jawel", jubelt het kind.
.Zeg op dan, en gauw een beetje".
Jantje wordt eerst bleek, dan paarscb
eindelijk rood, hoogrood.
Ja, het is ook moeilijk om dien openbar
brielschrjjver alle geheimen meê te deelen
zulke innige zielsgeheimen 1 Zjjn moed zie
hem in de sjovele schoenen; maar eindel
doet hjj boveoaardscbe pogingen, en roept eec
n één ei
>r de Moeder Gods
.Hoe heet die meneer, vrindje?"
.Wie dan vroeg Jantjo, .Wel die meneor,
wat drommel'. Welke meneer? Wel die me
neer vande boterham".
Jantje begreep het nu en antwoordde .-
.Maar het is geen meneer 1"
,Een dame dan I"
Vader Bonin krabde zich even achter bet oor.
Hoe gaarne hjj ook brieven ea veel brieven
.Ik moet een briel
in Belhlebem".
Bouin lacht niet, bjj legt de pen neer, neemt
de pjjp uit den mond
.Zeg snoeshaantje, j<
om oen oudgediende voor den mal te houden?
Je bent nog te klein om raoeel te krijgen, da's
je geluk. En non, rechtsomkeert, voorwaarts
marsch, de denr uit".
Jantje gehoorzaamde, en toonde zgn hielen,
want hakken hadden zjjn schoenen niet meer.
Ma bet baasje was zoo allerliefst, zoo zoel,
zoo snoezig, dat Bouin toch spjjt had, zoodat
bjj hem weer lerog riep.
.Honderdduizend bommen en granaten'
bromde bjj, ,er is toch wat ellende in datPa-
rjj». Ventje, hoe heel je?"
.Jantje Wie
.Alleen maar Jantje".
Bouin voelde, dat zjjo oogen vochtig werden,
maar dat wilde bjj niet welen, hjj haalde even
zjjn schouders op eo vroeg verder
,En wat wilt gij nn aan de Moeder Gods
schrjjven
.Eigenlijk is de brief niet voor de Moeder
Gods".
„Maar, drommclscb kereltje, voor wie dan?"
.Eigenlijk voor het Kindje Jesus".
.Maar waarom schrijf j" <1®" aan het
Kindje zeiven?"
Toen antwoordde het arme kind in zon al
lerliefste naïveteit: .Het kindje Jeans kan nog
Jantje redeneerde voor zjja doen al heel jnist
hjj zelf kon nog niet lezen, en hjj was toch ,al"
zes jaren. Dus I de brief moest dos naar de
.Moeder" om aan het Goddelijk Kindje de guost
te vragen, die Jantje zoo zeer begeerde.
.Maar, gauw een beetje", zei vader Bouin,
die zich wat kortaf wildo houden om weer zjjo
onlroeriog te verbergen, .wat wil je dan aan
de Moeder Gods vragen
,lk wil vragen ol Zjj aan het Kindje Jeans
wil zeggen, dat moeder altjjd slaapt, van gis
termorgen tien unr a', en of zjj zoo goed wil
zjjn bet Goddelijk Kind te vragen moeder te
willen wakker maken".
De ondsoldaat kreeg bet wezenljjk benanwd,
want bjj was bevreesd, dat hjj die treurige zaak j
