Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 36. Zaterdag 6 December 1902. Zestiende Jaargang. DE EEMBOBE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnamantaprijs par dria mundan Franco per poit Afzonderlijke Breedestraat, 18 Amersfoort Uitgave van de Vereenlging De Eembode. Prija dar Adrartaatitn i Van 1 tot 6 regel*f0.30 Voor iederan regel meerq!o6 Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. DE AARTSBISSCHOP EN DE BISSCHOPPEN VAN NEDERLAND ZAT. TO HEID IN DEN HEER Bij de plechtige audiëntie, op Hemel vaartsdag van dit jaar aan do Neder- landsche deputatie verleend, heefl Z. H. de Paus een woord gesproken, dal door de aanwezigen met dankbare geestdrift is be groet en bjj alle Nederlandschc Katholie ken bl(jde verwachtingen heeft opgewekt. „Ik wil," zoo luidde het pauselijk woord, „hier in Rome een Holiandsch college stichten, opdat ook de Hollanders hier op allerlei wijze hun studiën kunnen voltooien en zich ook hier voor allerl-'i takken van wetenschap en voor de ziel zorg bekwamen." Dit was inderdaad een woord, dat vervulling beloofde van een onzer reebt- matigste verlangens. Immers het is u niet onbekend B. G., hoe sedert eeuwen én het streven der Pausen én de aandrang der volken er op uit zijn nationale college's in de Eeuwige Stad te stichten, en hoe vooral onze roemrijk regeerende Paus Leo XIII van het begin zijner regeering af de vesti ging van dergelijke inrichtingen met alle krachten heeft bevorderd. Tengevolge van dien vereenigden loeleg hebben dan ook heden ten dage de meeste Europeesche en ook vele niet Europeesche natiën te Rome een college, waarin jonge priesters of levieten van denzelfden volksstam order een gemeen- schappelijken levensregel te zamen wonen, om zich in de kerkelijke wetenschappen te bekwamen. Ook wjj, Neerland's Katholieken, heb ben vroeger stichtingen van dien aard te Rome bezeten, die door den nood der lijden voor ons zijn verloren gegaan, zoodat wjj thans alleen onder de zuster- natiën als vreemdelingen zijn in de hoofd stad der christenheid. Dit alles is u bekend, B. G. Maar wat gij u wellicht niet zoo duidelijke bewust zijt, dat zijn de redenen die herders geloovigen hebben bewogen tot zulk i krachtig en volhardend streven. Deze redenen zijn vele. Maar de twee voornaamste zijn wel, die wij vinden uitgedrukt in de volgende woorden Z. H. Leo XIII. In den brief waarhij hel Hohoemsch college wordt opgericht, zegt de Paus„Het is noodig, dat de ban den, die de verschillende volken va: christelijke belijdenis aan den Apostoli schen Stoel binden, met den dag vaster worden geknoopt." En in den brief, waarbij het Romeinsch Seminarie voor de bisdommen Boven-ltalië wordt geslicht, spreekt Z. H. zich aldus uit„Wij hebben het steeds van het grootste belang geacht, dat niet slechts voor de geestelijken van Rome, maar ook voor die van vreemde bis dommen studiehuizen best .an in de ver heven Stad, waar de Stoel gevestigd is van den Prins der Apostelen, en onder onze hoede voor een ieder bloot liggen de zuivere bronnen, waaruit de geloofs leer moet worden geput." Bevestiging van den band der een heid met het zichtbaar Hoofd en Mid delpunt der H. Kerk en waarborging de zuiverheid der geloofsonderwijzing zijn derhalve de groote voordcelen, die de volkeren van hun Romeinsche col leges mogen verwachten en die het Pauselijk woord thans ook ons heeft toegezegd. Het is waar, wij, Nederlandsche Ka tholieken, mogen er groot op gaan, dat onze verknochtheid aan den Apostolischen Stoel bezegeld is met martelaarsbloed gestaafd is en nog voortdurend wordt door groote offers. En het voegt ons eveneens tot eer der Nederlandsche Kerk te belijden, dat dank die innige verknochtheid met den oppersten Leeraar der waarheid, dank de bewonderenswaardige eenheid in al de rangen harer Hiërarchie, dank de voortreffelijke Seminaria en col lege's, die zjj op eigen bodem heeft ge sticht, mocht ook elders gedurende de laatst verloopcn eeuw de reinheid de vastheid der geloofsleer voor een oogen- blik schade lijden zij in haar trouw aan dat heilige pand steeds ongerept en ongeschonden is bevonden. Maar juist dit voorrecht bezwaart ons met te duurder plicht om te houden, wat wij hebben en bij het toenemen der ge varen ook toe te nemen in weerbaarheid en kraciit. Het is daaioin voor eene groote vreugde bij u de tolk te mogen zijn van het Pauselijk woord, dat inde stichting van een Holiandsch college te Rome aan onze vaderlandsche Kerk een krachtig weermiddel wil schenken tegen de gevaren van den komenden tijd. In het bewustzijn van de gewichtige laak, die het gezegende woord des II. Vaders Ons op de schouderen legt, deelcn Wij u mede, dat de oprichting ran zulk een college, waarin priesters uit de ver schillende bisdommen van ons land, onder toezicht der Bisschoppen en het oppertoe zicht van den Paus hunne studies in de kerkelijke wetenschappen kunnen voort zetten, door Ons wordt voorbereid. Wij vragen uwe gebeden om in die voorbereiding van den Goddelijken bij stand verzekerd te zjjn en doen een beroep op uwe Ons zoo dikwerf gebleken offervaardigheid om door uw geldclijken steun geholpen, de stichting van het Roineinseh college mogelijk te maken. De redacties der Katholieke dag- en weekbladen hebben zich, als alljjd, gaarne bereid verklaard hare medewerking aan dit groote werk te verleenen. Zoo zal dan, B. G-, naar Wij hopen en vertrouwen, in het jubeljaar van onzen grooten Paus, dat ook het jubel jaar is van het herstel der Hiërarchie in ons vaderland, door de vrijgevigheid van Z. H. en de offervaardigheid van Neer land's Katholieken te Rome een college verrijzen, dat een monument zal zjjn van onze dankbare gehechtheid aan den Stoel van Petrus en van onze kinderlijke liefde en hooge vereering voor den roemrijk regeerenden Paus, Z. H. Leo XIII. En zal dit Ons schrijven in alle lol Onze bisdommen bchoorende kerken en in do kapellen, waarover rectors zyn aangesteld op den eerslen Zondag van den Advent op de gebruikelijke wijze worden voorgelezen. Gegeven te Utrecht den tóen Novem ber 1902. t H. VAN DE WETERING, Aartsbitsrhop mn Utrecht. t G. J. M. BOTTEMANNE, Uitschop nan Haarlem. t P. LEIJTËN, Uitschop van Uredii. i W. VAN DE VEN, Uitschop van 's llertoyenlmch. t J. H. DREHMANNS, Uitschop win Roermond. Gaarne voldoen wij aan liet ver langen van HH. DD. HH. door ons met het in ontvangst nemen en verantwoor den van giften voor het groote werk te belasten. Derhalve openen wij de lijst GIFTEN voor het Nederlandse!) College te Rome. De Administratie ven De Eembode f 25.— De Ecrw. Zusiers vin O. L. Vr. te Amersfoort100, Beide Pastoors on Hector lor navolging 100.- BUITENLAND. Naar de General Anzeiger verneemt, heeft het Duitsche Centrum van de rcgce- rin'g de verzekering ontvangen, dat in den loop van dit zittingsjaar een wetsont werp zal worden ingediend, die para graaf 2 van de Jcsuïclcnwet afschaft. Bij de inwijding van de Ruhmcshalie Ie Görlitz hield keizer Wilhelm een toe spraak, waarin hjj er op wees, dal de eenheid van het vaderland slechts moge lijk was geworden door een geweldigen arbeid van geest en lichaam. Hij vervolgde: „Het tegenwoordig geslacht schijnt minder ontvankelijk te zijn voor den plicht om voort te zetten, wat de arbeid der vaderen heeft gewrocht. Wij slaan echter op den drempel van de ontwikkeling van nieuwe krachten en onze tijd eischt een geslacht, dat deze begrijpt. De vrijheid van het individu is voorwaardelijk wegens zijn ondergeschiktheid aan het geheel. Moge hel toekomstige geslacht dit beseffen Ik wensch het Duitsche volk de vrijheid van gedachte, de vrijheid van godsdienst, de vrijheid van het wetenschappelijk onderzoek toe, maar niet de vrijheid om zich naar eigen believen slecht te rogeo ren." Of deze toespraak ook als een wenkaan eenigc rumoerige leden van den Rijksdag is te beschouwen, valt moeilijk uit te maken, maar dat deze heeren een krasse vermaning verdienen is zeker. Bij de behandeling van het toltarief-ontwerp in den Rijksdag hebben de socialisten soms door schelden en razen als bezete nen getoond, dat zij, die het hardst schreeuwen over „vrijheid" veelal de grootste tyrannen zijn. Het geduld van het Centrum en de rechterzijde werd dan ook zóó op de proef gesteld, dat men trachtte aan het spectakel een einde te maken. Een voorstel van Von Kardorff werd ingediend dat ook inhield de aanneming en bloc van het tarief zooals dat in de commissie is vastgesteld. Met 200 tegen 44 stemmen en 9 onthoudingen werd uitgemaakt, dat het voorstel-Kar- dorff toelaatbaar is. Maar hiermede was de storm niet bezworen, deze brak op nieuw los en wel zoo, dat de voorzitter in zijn ijver om het lawaai te overstemmen de bel te barsten luidde, Toch zal zeer waarschijnlijk het ontwcrp-toltarief, ondanks denverwoeden tegenstand der socialisten, spoedig in zijn geheel worden aangenomen. In het Engelsche Lagerhuis deelde Stanley Maandag mee, dal de sterkte van de Engelsche troepenmacht, die op dit oogenblik in Zuid-Afrika is, met inbegrip van troepen, die nog on overbrenging naar Indië wachten, ongeveer 55 JJOO man bedraagt. Botha heeft eene lijst gepubliceerd van de voor hel Bocren-Hulpfonds ingekomen giften, vergezeld van eene toelichting, waarin hij zegt, dat hij en zijne mede- generaals met vertrouwen en dankbaar heid Chamberlain's verklaring van 6 November ontvingen, dat de Regeering voorzieningen treil voor de Boeren- weduwen en wcezen. Maar er blijven nog over de Boeren-verminklen en hulpbe hoevenden, voor w:e door het congres te Verceniging aan Botha en zijne mede- generaals werd opgedragen een beroep te doen. Bovendien blijft er nog veel te doen lot hulp voor de weduwen en weezen, buiten hetgeen van regeerings- wege gedaan wordt. De lijst van ingekomen giften wjjst een totaal aan van 25,280, pd.st. waar- FEUILLETON. t kruisen op den Godsakker van het eiland Herren-Chiemsee. 1) Slechts de boot, waarin genoemde boeren- knepen tonden overvaren, wee nog vrg, want alla booten en bootjes waren reeds teruggekeerd naar land aa de onzen konden niet teragzjjn voor 't invallen van den nacht. De geleider der zieke tronw drong er op aan, dat tg met dexe boot son overgezet worden. Hjjn zoon Martgn beweerde, dzt elf personen, met den echipper mee twaalf, te vael waren voor talk een klein vaartuig; Koenraad echter, die heel wat moe diger en doorlaatender waa, meende, dat bet wel te wagen waa. Ook waren ik en Hartgn er bang voor, dal er tegen den avond een onweer zou komen optellen, wint uit bet dal bjj Harquardetein kwam een wolkje aandrijven, dat er verdacht uitzag en de dag wae beet en zwoel geweesL Dei te meer spoorden allen tot grooten epoed aan, en mjjn arme, moedige Koenraad sprong vrootjjk in de boot en greep de riemen. De zieke vrouw werd met baar bed ar in gedragen en op eene plank gebonden, welke dwars over de boot leg -, de boerenkoapen verhit door des drink, stegen in, en bet vaartuig verliet den oever. Wjj bleven aan den oever slaan en zagen ■et angst ben na, daar de wolken steeds boo- «tegeo, de boomen rondom ons reeds be gonnen Ie bewegen en groote golven in 't meer kwamen aanrollen. Hog voor wjj de boot uit agen het vaartuig hetig heen en weer slingeren, de hemel werd al donkerder, de wind heviger, de golven al booger en hooger. Een ig onweer brak los; nog eeomaal meenden wjj in de verte by bet dikkeren van den bliksem teruimen jtjjd duurde hetjoodweertoen ndeljjk uitgewoed eo de wolken uit elkaar ren «aren, was bet reeds nacht gewordeo, aan stond aan den bemel, als keek zij et water opwaarts. Ook ik blikte nog in bet meer, want «ij wisten niet ol myn Koenraad met de anderen behooden te Prien was aangekomen, of dat tjj in de golven i omgekomen. Daar hjj dien nacht niet terugkwam, wilde Hartjju bjj 't aanbreken van dag scheep gaan, om uit te vorscben of Koenraad daar was aaogeiand eo wat er van ot geworden was. Toen bjj aan den oever kwam zag by iets wits drgvenhg vischte het op; bet bleek een stuk van een teeren bed n eo wg meenden bet te herkennen als dat, waarop de zieke gelegen had. Gjj kont n schrik voorstellen, mgobeer Wjj meen- lan ook niet andera dan dat onze arme aad en zijne metgezellen verloren waren, inwoners van HerrenwSrlb kwamen toe- geaneld, evenzoo verscheidene geestelgkeo, en deelden in ons leed, toen plotseling be- irs van den anderen kant van het eiland jjding brachten, dat Koenraad* boot joist komen aandrijven, doch ledig scheen te zjjn. Wy snelden er heen, do boot dreef aan lever; zjj was niet ledig. Koenraad lag er laar wü wisten niet of hjj dood of levend Hu werd aan land gebrachtPater Placi- verklaarde, dat hjj alleen maar buiten kennnis was en weldra herkreeg lij door diens tulp het bewustzijn. Ik kan u mgne overgroots 'reugde niet beschrijvenzü was zoo groot als 'oorheen mgne droefheid. Koenraad nas niet rg bigde met zgu wederopleveo. Op onze Iriogende vragen antwoordde hg sleebis: .Allen zgn verdronken, ik alleen heb mg kunnen Nadat hy geheel hersteld was, begaf hg zich ieratond naar de kerk, bad lang, weende hevig m snikte lolde. Deo geheelen dag zweeg hg, ichecu nog zeer vermoeid en kon eten noch drinken. Den volgenden nacht sliep hg kalm en ging den volgenden ochtend weer ter biechtte en communiceerde. Ha dezen godsdienstigeo plicht scheen hy opgewekter, kalmer, deed zgn werk als gewoonlijk en des .vonds eindelgk verhaalde hg mg en zgnen iroeder op welke wijze bg zich in den storm bad gered en de anderen omgekomen waren, et was een verschrikkeljke gebeurtenis! Het vaartuig, waarin Koenraad de ell psrso- m overzette, bevond zich, naar zgn ïeg- in, juist halfweg", van HerrenwOrth en Prien eu de storm losbrak. Do jongelingen hadden toe steeds gelachen, geschertst en vroo- Igke i s gezoogeo te stiller werden zg, lerwgl de zieke bt bad. Allen werden bangalleen Koenraad kende geen rrees, daar bg reeds meer- i bg storm het meer wis overgestoken. Toco bleven de anderen nog kalm zoolang zg meenden, dat het ooweer voorbij zou trekken. Deze hoop verdween echter weldra, de slorm los, de golven van liet meer werden op gezweept, wierpen hel scbeopje her en der, loegen reeds in de boot en bedekten den bodem iet water. Daar zagen de ineitleodeu het open raf voor zichdn jongelingen begonnen te chrecuwcn en verweten mgnen zoon, uat hy en io weerwil onzer waarschuwingen had rillen overzetten. Hg daarentegen zeide tot vertochl hadden aaogedrongeo, om deu dans i Prien niet te missennu zageu zg een anderen dans. Toen echter het gevaar nog groo- erd eo de knapen ateeds heviger op Koen raad scholden en tierdeo, Het bij zich onvoor- ichllg ontvallen „Er zitlen er te veel in, andurs zouden «y wel overkomen 1" Dat woord viel als Je vonk in het kruil. ,0, is het anders niet," riep de goddelooze Cbrisloffel, .dan weet el raadde zieke vrouw is toch al half dood, wat biodert het als zg een paar dagen eerder aanlandt?" Hg maakle aanstalten het der zieke te grgpeo en baar er mede in neer te werpen. Hierop word Koenraad woedend en schreeuwde hem toe: .Ziekte en hulpeloosheid zyn heilig, 't zou schande- jo oen gebrekkige oude vrouw als een ia 't water te werpen, daar al de anderen sog met zwemmen konden redden, eu dat God zulk een slechte daad zeker zou straiten." lieke vronw jammerde eu klaagde, zg smeekte om baar leven, zü riep God en alle heiligen aan. Tevergeels 1 Met bet gevaar groeide de verlwgfeliog, de doodsangst der jougeliogen aan. Zij grepen snel bet bed en wierpen de zieke, die akelig schreeuwde eo zich kramp achtig oprichtte io hare kussens, in het meor. Door het rollen van den donder beeu hoorde men nog ceoigen tjd baar gejammer, het bed bleel nog drjveo tot bet geheel me", water door trokken was; toen zonk het in de diepte eo het gejammer hield op. Myo zoon vertelde my, dat hg zoo toornig op de joogelingeo geworden was, dat hjj ze allen bad kunnen dooden of verdrinken, als by do riemen had konnen los laten. Het uitwerpen der zieke verlichtte echter het vaartuig niet aanmerkelgk; haar begeleider, die zich bedaard gehouden bad, werd plolaeling aangegrepeo en haar uageworpea. Aanstonds sloegen de golven over bem sameo. De storm echter tierde oog steeds, elk oogenblik dreigde liet vaartuig om Ie slaan, allen hadden de vree- seigke overtuiging by zioh, dat hel ie zwaar was en er oog ecoigen uit moesten. Ieder ecbler geloofde voor zich de rechte lidlog te zgn en ieder ander ballast. Door het schom melen der boot droog en sliet de een dikwjls op den andor en dit werd door den sterkere tea nalte gemaakt, om toevallig een paar der zwakkeren er uit te atoolen. De andere zwak keren werden nu door namelooze angst aan gegrepeo, zg verweerden zich in vertwüleling, een verschrikkelijk gevecht ontstond, doodsangst streed met lust lot leven, eene minuut, een spanne ruimte stond bier geljjk met een gehefl leven. Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1902 | | pagina 1