Katholiek Nieuws- en Advertentieblad
No. 2.
Zaterdag 11 April 1903.
Zeventiende Jaargang.
DE EEMBODE
voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilvarsum, Hoogland,
Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist.
Verschijnt eiken ZATERDAG.
Prijs der Adverteatién i
Abonzzementspriji per drie meenden
BureauBreedestraat, 18 Amersfoort
Van 1 tot 6 regel*f 0.30
Franco per post f 0,40.
Afzonderlijke nummertf 0,05.
Uitgave van de Vereenlging De Eembnde.
Gorrespondenliën en AdvertenUën moeien uiteriyk Vrijdagavond
voor t ure aan hel bureau bezorgd zyu.
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
Paschen.
Niet ijdel is ons geloof! Historisch
staat het groote feit voor onsHij is
verrezen gelijk Hij gezegd heeft" en het
Alleluja is onze triomfzang, ons zege
lied. Veertig dagen lang hebben wij den
Man der smarten gevolgd in Zijne ver
nederingen, Zijn lijden en sterven, gevolgd
naar het graf, dat glorievol moest wor
den volgens de voorzegging des pro
feten, glorievol, omdat het zaad daarin
neergelegd heerlijk tot een nieuw, onver
gankelijk leven zal opbloeien, glorievol,
omdat de als slaaf aan de schandpaal
des kruizes gestorvene toonen zal de
Heer te zjjn van leven en dood, toonen
moet overeenkomstig Zijne belofte„Ten
derden dage zal Ik verrijzen." Zijn woord
is waarheid Hij is de Verrijzen is en
het Leven! Geen feit staat helderder in
voller zonnelicht.
Wij waren getuigen van Zijn sterven.
Dit Zijn geopende zijde zagen wjj 't
water en 't bloed vloeien ten teeken
des doods wij zagen het ontzielde, ont
wrichte lichaam neerdalen op den schoot
der weenende Moeder, in lijnwaad wik
kelen, heendragen naar en neerleggen
in het graf. Wij zien hier zelfs Zjjne
vijanden optreden, als uitvoerders van den
wil desDooden,als onwraakbare getuigen
van de waarheid Zijner verrijzenis voor de
komende eeuwen: opdat Zijn lichaam niet
zal gestolen worden door Zjjne leerlingen,
verzegelen zij het graf en plaatsen een
wacht Romeinsche soldaten rondom ter
bewaking. Want Hij heeft gezegd, dat
Hjj ten derde dage uit Zjjn graf zal
opstaan. Het oogenblik nadert, dat de
wijsheid der wereld zal worden be
schaamd, hare beraadslagingen zullen
verijdeld, de Verrijzenis zal triomfeeren.
De heerlijke Paaschmorgen is gekomen I
Nog rust de Doode in het. graf. Wij
aanschouwen hetOns geloof is niet
FEUILLETON.
Een Burgerlijke Begrafenis.
Naar het Fraoscb
FR ANgOIS COPPÊE.
Langzaam bewoog ticb een vrjj eenvoudige
hoewel niet jniat armelijke lijkstoet naar
bet kerkhof van Ivry, buiten Parijs gelegen. De
lijkkist, van kleine afmeting slechts, met een
xwart lijkkleed, zonder kruis, schudde heen en
weer op de oneden bestrating der stad.
Het was een bnrgerlgke begrafenis, voorafge
gaan door één enkelen aanspreker, met driekao-
ten steek en wyde rokspanden, met een blauw-
rooden ceintuur om het midden; deeenigeman
die er een, ijj bet ook nog soo vaag tintje van
godsdienst aangaf. Op den niet-veraierdeo lijk
wagen lagen drie of vier magere ruikers najaars-
bloemen, naast een schralen krans van glaswerk,
waarop zwarte kralen deze noorden aangaven
.Aan onzen zoonl" Achter op den Ijjkwtgan
was een geraamte geschilderd, welks knokkige
vingers een zandlooper omknelden en welks
zeis, deelend in de schokkend bewegiog des
wagens, een nieuw slachtoffer scheen te zoeken.
De vader, een groote man met rossen snor
baard, van een stroef niterljjk en als van droef
heid verstijfd, ging voorop aan bel hoofd van
een twintigtal makkers, werklui in Zondagt-
kleederen.- allen met een rooden immortellen-
ijdelHjj is de Christus, de Zoon van
den levenden GodZiel, plotseling ont
spruit uit den dood het leven, het zaad
in den schoot der aarde bloeit in heer
lijkheid op, het Lijk wordt bezield, de
Doode staat op ten leven I Ziet de ledige
aderen zwellen weder van het vergoten
bloed, de kwetsuren wijken, de wonden
sluiten zich, de merkteekens alleen in
handen en voeten en zijde behoudt Hij
om den ongeloovigste zelfs Zjjner
Apostelen te overtuigen, dat Hjj, de Ge
kruiste, waarlijk verrezen is. Ziet, stralend
van oogverblindenden luister verheft Hij
zich, verbreekt de windsels, werpt het
Ijjkkleed af, omkleedt zich met het kleed
der onsterflijke, goddelijke glorie, dringt
rijzende door de steenen gewelven heen,
openbaart zich boven de grafstede als
Overwinnaar des doods tot schrik en
ontsteltenis der wachters, tot ontzetting
en beschaming zijner vijanden I Ver
slagen vernemen zjj spoedig uit den
mond der wachters de zegepraal des
Nazareners: .Hjj is verrezen I" De waar
heid wordt door hen bekrachtigd en hel
geld, waarmede de soldaten worden
omgekocht, in den logen hun in den
mond gelegdde armzalige getuigenis
der slapende wachters bevestigt de
waarheid, vernietigt den logen.
Andere wachters hebben hun plaats
ingenomen bij en in het graf, hemelboden,
Engelen Gods. Vóór wg de heilige
Vrouwen zien naderen, daalt reeds een
Engel, van Gods glorie omstraald, uit
den Hemel neder, wentelt den zwaren
steen af, opent den toegang voor de
eerste bezoeksterstwee Engelen ver
beiden reeds in de grafstede hare komst.
Nadert, o bedroefde Vrouwen, nadert
spoediguwe tranen zullen gedroogd,
uwe smart in vreugde veranderd wor
den I Geen zorg, geen bekommernis
„Wie zal ons den steen van 't graf
wentelen De toegang is ontsloten
Daalt af in de diepe groeve, werpt weg
uwe specerijende Doode is niet meer,
de dood is verslonden in zegepraal
Verneemt het uit den mond der onfeil
bare getuigen, der Engelen Gods „Wilt
knop in hel knoopsgat. Dan volgden een klei
nere groep vrouwen, in donkere bloederdracht,
waaronder men zooder moeite do ontroostbare
moeder opmerkte, die zich voortsleepte aan den
arm van eono buurvrouw en snikkend haren
zakdoek lunchen de handen hield gekoeld.
Laag biog de nevelige najaarshemel neder
over de oogezonde terreinen, die de vestingwer
ken omsluiten, terwjjl een waterig Octoberzon-
nelje somtjjda door den sluier glurend, mede
treurde met den treurenden stoet. Langzaam
ging de stoet voort, door de poort van Ivry.
Aan deze zfjde vooral ia Farys afschrikwek
kend.
De eenvoudige lijkwagen door vier slippen-
dragers omgeven, gevolgd door de met een roo
den immortjllenkoop ve.sierde vrijdenkers, die
strompelend voortschrijden over het oneffen ter
rein, Uok voort, in den pas der vreedzame,
met rouwfloers omhangen paarden. Reeds was
men het doel nabij.
Langs de geheels leogte der straat vond men
slechts twee soorten wiokels meer: die van
bandelaars in grafmonumenten, kransen en lijk
kisten, waarluaschen de uithangborden der kof
fie- en wijnhuizen in den wind schommelden.
Afwisselend ademde men bloemenlucht, keuken
wasem en alcoholdampen in.
Toen men een blinden muur in z(jn volle
lengte was gepasseerd, sloeg de geateekte aan
spreker, aan een wjjd geopende staldeur, rechts
af: eene klok liet zich hooren, en de sloetgiog
het kerkhof binnen.
niet vreezen Gy zoekt Jezus van Naza
reth, den GekruistenHjj is hier niet,
ziedaar de plaats, waar z(j Hem hebben
gelegd." Overtuigt u I Ziet daar liggen
de windsels, die Hij verbroken, de lijk
wade, die Hjj heeft afgeschud, om in
het kleed der onsterflijke glorie zich vrij
te vertoonen, waar en aan wien Hjj wil
de Verrezene zelf zal getuigenis geven
Zjjner waarachtige verrijzenis I Gaat, ver
kondigt de blijde boodschap aan Zjjne
leerlingen, dal zij Hem spoedig zullen
zien, geljjk Hjj voorzegd heeft I
De Heer haast zich de belofte te
vervullen, Zjjne leerlingen van do waar
heid Zjjner verrijzenis te overtuigen.
Maria, de Moeder van smarten, had
Zjjn lijk besproeid met Hare tranen,
zjj moest ook het eerst Zijne verheer
lijking aanschouwenJezus verschijnt
Haar en in matelooze vreugde omhelst
Zij Haren Zoon, de Opstanding en het
Leven. De boetvaardige Maria Magdalena
zoekt Hem vragende en weenende in
en bij het grafde barmhartige Meester
vertoont zich, Hjj spreekt haar toe -.
Maria Zjj herkent Hem in Zijne stem
en in dit woord. Meester zoo klinkt het
van hare lippen en buiten zich zelfvan
blijdschap snelt zjj naar de leerlingen
jubelend verkondigend: „Ik heb den Heer
ge/ien I" De heilige Vrouwen ijlen voort
naar de stad om de hljjde boodschap
te brengen bjj de leerlingen en zie, Jezus
ontmoet haar zeggende: „Weestgegroet!"
Aanstonds erkennen zjj Hem in deze
begroeting, zij storten zich neer, om
helzen Zjjne voelen en aanbidden Hem.
De Apostelen en Leerlingen zitten wan
kelmoedig, ongeloovig, vol vrees voor
de Joden met gesloten deuren neer in
de Opperzaal te Jeruzalemtevergeefs
verkondigen hun de heilige Vrouwen
„Wij hebben den Heer gezien!" Zjj vol
harden in hun twjjfel tot den avond,
toen plotseling Jezus zelf tot hen kwain,
in hun midden stond en hun Zjjne
handen en zijde toonende sprak „Vrede
zjj U!" Twee Zijner Leerlingen gaan
dienzelfden dag naar Emmaus. Den
Vreemdeling, zich bjj hen voegend, her
kennen zjj nieteerst toen Hjj met hen
Het lijk, dat men aan de aarde ging toe.er-
trouwen, waa dat tan een kleinen jongen tan
tien jaar, sedert zjjne prille jeugd door heup
ontwricliliog gekweld, beklaagd door de bewo
ners der Glariérestraat, wanneer zjj hem op zjj
ne krukken al strompelend zagen voortgaan,
een kind, dal slechts geleefd had om te ljjden.
Hjj was de zoon van een werktuigkundig ar
beider, Pierre Tavarnier genaamd, een werkzaam
man, geen dronkaard, die zich echter te veel
met politiek ophield en Noémi, zjjne vrouw,
die, hoewel wat jjdel en wereldsgezind, loch
dageljjks hare dertig stuivers verdiende met hel
werk, dat zjj thuis voor eene zaak in gemaakte
kleedingstukken vervaardigde.
gelukkig huishouden, waarvoor de geboorte van
dezen zoon, in den begiune eene groote vreugde,
later echter de oorzaak vao eel leed was geweest.
Toen de geneesheer, heel bedenkelijk do kin
met den wijsvinger aanrakend, eindigde met hun
mede Ie deelen, dat de kleine gedurende geheel
zjjn leven ziekeljjk zou bljjvcn, had de vader,
die, geljjk alle kinderen des volks, de natuurlij
ke kracht zeer op prjjs stelde, een smartelij
ke beweging gemaakt; had de moeder langen
tjjd geweend. Maar wat zou men er aan doonf
Het was hun jongen: men moest zich wel io
het onvermijdelijke schikken.
Overigeus was bjj zoo lieftallig, bun kleine
Joseph, met zjjn bleek gelaal, waarin groote
oogen schitterden, zacht als een meisje, zoo ge
voelig eo aardig.
Meer oog, wjjl hjj zoo lieftallig, zjjne onJers
door de vroegtijdige ontwikkeling zijns geestes
was binnengegaan in de herberg, open
baarde Hjj zich in het breken den
broods, zij herkennen Hem op hel
oogenblik, dat Hij uit hunne oogen ver
dween. Zoo zot de Verrezene de open
baringen en verschijningen, op den dag
Zijner Opstanding begonnen gedurende
veertig dagen -.oort, overtuigt den onge
loovigste der Apostelen, overtuigt in
Galilca al zijne leerlingen niet alleen
door het toonen der wondon, maar zelfs
door het nuttigen van spijzen.
Zóó staat het feit, zegevierend in het
volle licht, in den vollen luister der
geschiedenis voor ons, het feit verhaald
door de Evangelisten, verkondigd als
oog- en oorgetuigen door de Apostelen
aan tijdgenooten zonder protest, zonder
tegenspraak, het feit, bezegeld zelfs met
hun martelbloedhieraan te twijfelen
of dit te loochenen is niet meer redelijk.
En toch deerniswaardig schouwspel
het Sanhedrin der Joden leeft voort in
millioenen, die dit schitterend bewjjs van
Christus Godheid ontkennen, de Romein
sche wacht in tienduizendtallen, die
uit eigen belang de wanklanken her
halen, den logen, hun in den mond
gelegd, verkondigen. Wij buigen in volle
rede ons hoofd, wjj omhelzen de voeten
van den Verrezene, wij aanbidden Hem
als den Christus, den Zoon van den
levenden God, wij jubelen met de Kerk
de Heer is waarlijk verrezen en her
halen met den Apostelons geloof is
niet ijdel. Alleluja.
BUITENLAND
Met welk een meerderheid Combes
zyn vervolgingswerk tegen de congre
gatiën voortzet, is gebleken bij het fraaie
aanbod aan de Karlhuizers. Een bekende
ministerieele persoonlijkheid is hun een
vrij groot aantal stemmen komen aan
bieden op voorwaarde, dat ze hem dade
lijk 300.000 francs zouden geven en
later 2.000.000 storten in het t erkie-
zingsfonds dier afgevaardigden.
Dal dit voorstel met verontwaardiging
werd afgewezen heeft ten gevolge gehad,
dat bjj de uitdrijvingssleminingen de
regeeringsmeerderheid tegen de Kar-
verbaasde. Op vierjarigen leeftijd kou hjj laten
oo wjjl hij geen deel kon uemeo aan do wilde
apelen der straatjeugd uit de buurl, bleef Itjj
laoge uren nedarzllteo io zyn rieten armstoel,
terwjjl zijne krukken sich onder het bereik ijj-
getllustreerde tijdschriften doorbladerde, die zyn
rader hem had verschelt. Deze ook, die in ajn
eerale lerensjuren dikwijls met een medelijden-
den glimlach gemompeld had: ,Wat een onge
luk!" werd ten laatete gewonnen door de lief
tallige manieren eo het vermakelijke geeoap van
den kleioeo jongen. Wat de moeder betreft, dio
aanbad hem, juiat ter wille zjjner mismaakt
heid.
Reeda maakten Taveroier en tjjne vrouw
plaonea voor hun Zoon, dachten zjj aan zjjne
Onze kleine Joseph ie zeer handig en heeft
het volle gebruik zijner armen, zeide zjj. Wij
tullen hem een ambacht uitkiezen, dat hem
niet Ie zeer vermoeit, een zittend leven bezorgt...
horlogemaker bv.... Eo hjj zal niet te ongeluk-
Maar de werkman toonde meer eerzucht.
Welnu,... wjjl bjj zoo vlug ia van geest,
wjjl lijj allea leert, wal hy wil, waarom zou hü
geen volledige studies kunnen maken?. Het
onderwya ia niet duur in onze dagen.... En ver
volgens zulleo wjj onze maag het een en ander
onlzeggeu, zoo ooodigZeg eena, Noémi, zou
hy niet een geleorde kannen worden 1?
thuizers 50 stemmen grooter was dan
tegen de andere orden.
En zeer waarschijnlijk ook tengevolge
van deze weigering wordt legen hen
door Contbes veel sneller opgetreden
dan tegenover eenigc andere orde.
Onmiddellijk heeft hjj den prefect van
hot departement Isère belast, de Kart-
huizers in kennis te stellen met de goed
keuringsweigering. Tc zelfder tyd heeft
de minister van justitie gezorgd, dat de
liquidateur werd benoemd, die reeds de
zegels heeft gelegd op de Grande Char
treuse en de distilleerderij, om te belet
ten, dat meubelen, machinerieën of
andere voorwerpen nog over de grenzen
zouden worden gevoerd. Met de tien
andere inrichtingen der Karthuizers gaat
het evenzoo.
Ook de priesters in het departement
Finislire zjjn slachtoffers van zjjn verwoe
den godsdiensthaat. Weer heeft hij 28 pas
toors en kapelaans in dit departement
het tractement ingehouden op grond
van het gebruik maken van de Bre-
tonsche taal bjj het godsdienstonderricht.
Nu moet men weten, dat vele kinderen
in 't geheel geen Fransch verstaan, om de
waanzinnige tirannieke dwingelandij van
Combes naar waarde te kunnen schatten.
In 't begin van Januari jl werd een
zelfde maatregel op 31 katholieke pries
ters toegepast, en deze maatregel bljjft
nog steeds van kracht. Thans reeds is
aan SO priesters in dit departement
hun tractement onthouden.
Het bezoek van Engelands Koning
aan Koning Carlos te Lissabon ken
merkte zich door bijzondere hartelijk
heid tusschen beide monarchen. Aan
een feestmaal noemde Koning Csrlos
zjjn hooge bezoeker zjjn waarden bond
genoot, en herdacht verder harleljjk het
oude verbond tusschen Groot-Britanniö
en Portugal en verklaarde, dat het Por-
tugeesche volk erkende, welk een groot
en loyaal vriend Edward altijd ten aan
zien van dat volk was geweest.
Koning Edward antwoordde op even
hartelijke wjjze, en verklaarde te ver
trouwen, dat het eeuwenoude verbond
tusschen de beide landen voor alle tijden
zal voortduren.
Het Engelsche ministerie van buiten-
landsche zaken publiceerde een nota,
bevestigende, dat Koning Edward Parijs
ook zal bezoeken. Hjj zal daar 2 Mei
aankomen en er twee of drie dagen
blijven.
Koning Edward zal tegen het einde
van deze maand ook aan Rome een
Maar da achoone droom dar arma llodan au
kort. Da kleine baas had ijjo achtate lavenajaar
bereikt, toen lüo gezondheidstoestand snel be
gon af la nemen. Nog 3 jaar rakla by xyn al
tyd meer afnemend, meer lydend an xwakkor
bestaan, tot alndaiyk op aan Oclobermorgen
een angstkreet aan dan kleineo aiake, da moeder
van haar keukenbedryf, dan vader, dia sich ge
reedmaakte ticb naar tyna werkplaats Io bega
ven dedeo opschrikken. „Moeder I Moeder!" iao
kreet hy met een smartoiyk geluid ln ryne slem.
Toen sy beiden waren toegeschoten by ayn bed
eo >y een zyner blanke, vermagerde handen in
de hunne hadden genomen, beschouwde hen
het klod met oogen vol angst, slaakte een die
pen zucht en.... was dood.
Pa» op, Taveroier, „geen Kerk noch papery I"
zoo hadden Tavernier'a kameraden, socialisten
als hy en volbloed papenvreters, gezegd. Geen
.miserere" hoor jel De arme lieden, slacht
offers van een of anderen ryken, doortrapten
advocaat der voorsteden I
Toch had bet kind bet Doopsel ontvangen,
ter willo van Noêmi'a moeder, die thans gestor
ven was. Zy was een goede oude bes van h«l
platteland, die dageiyks baren rozenkrans bad
-i nil Normandiê was overgekomen om de me
ter te zyn van baren kleiozooo. Maar de werk
tuigkundige was in den laatsten tyd een getrouw
bezoeker geworden dier „vergaderingen", waar
alle toespraken eindigden met den kreet: „Weg
met de pastoors I" Hy was soti-kerkeiyk
verduiveld I gelyk zyne vrienden en by ion het
toonen ook. De arms Noémi, door het verdriet
verteerd, liet hem alléén de zorg voor de be.