Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 37. Zaterdag 12 December 1903. Zeventiende Jaargang. IE EEMBIDE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Yeenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. innntiprij» par dria maanden Franco per po«t Afzonderlijke nummer» BureauBreedestraat 18, Amersfoort. Uitgave van de Vereeniging De Eembode. Prjji dar Advartantitni Van 1 tot 6 regel* Voor iederea regel meer eau bezorgt! i||o. n uiterljjk Vrijdagavond Nog eens de quaestie „Vereeniging Ambachtsschool." Onder het opschrift: ,Ra, ra, wat is dit?" bevat het „Amersfoortsch Dagblad" van 8 Dec. jl. weder een schrijven van de hand des heeren Buys, waaruit blijkt, dat ZEd. niet al te best gesterad is. In dit epiitel wordt gezegd, dat in het raads- verslag, waarin de bekende interpellatie van den heer Kleber voorkomt, wordt gesproken ,van den minder gunstigen fir mcieelen toestand der Ambachts school," terwijl de heer K. gesproken moet hebben ,van een minder gun stigen fiuancieelen toestand der school." Nu heeft de heer Buys, volgens zijn schrijven, alleen bespeurd, dat de (oude) Amersfoortsche Courant deze „drukfout" in het raadsverslag in een volgend nummer verbeterd heeft, want hij schrijft „Doch in geen der andere drie bladen werd tot dusver melding gemaakt van zulk eene „te verbeteren drukfout1', hoe gewichtig die ook zou zijn ter ont neming van het feitelijk karakter aan de bewering des heeren Kleber." Met alle bescheidenheid wenschen wij hier den heer Buys op te merken, dat wellicht het artikel „Vereeniging Am bachtsschool", in hetzelfde nummer van „De Eembode" geplaatst, waarin ook het bedoelde raadsverslag voor komt, zóózeer zijn aandacht heeft geboeid, dat hem heelemaal ontgaan is, dat in ons raadsverslag wel degeljjk gesproken wordt „van een minder gunstigen financieelen toestand" der Ambachtsschool. Voor ons viel er der halve hierin niets te verbeteren. Voorts schrijft de heer Buys: „Moet ik daaruit besluiten, dat de „eere- palm" voor den strikt nanwgezetten journalls- tieken corrector, uitsluitend aan dien dor „Korto Gracht", behoort toegekend te wor- „Deze vraag, niet alleen van belang voor den gocdon grond mijner .Rectificatie .doch voor de eer ook van Uwen corrector, zon lk gaarne door U beantwoord zien, zoo noodlg toegelicht door Uwen Verslaggever die wellicht een schrijffout In zijn verslag kan hebben gemaakt. „Hoe dit ook zij, Mijnheer de Redacteur, toch gevoel ik geon spijt van mjjn artikel, want ik meen door mijn logenstraffing voor komen te hebben, dat de .enkele leden der Vereeniging", zooals ik schreel, die „hun ontslag als zoodanig" genomen hebben, .uitsluitend" op grond van het bedooldoon- juiste gerucht, eventueel door meerdere leden nagevolgd zouden zyn. „In dit verband wil ik terloops nog eveu er op wijzen, dat mijn „Rectificatie"' op aller minst Christelijke wij zo, t.w. door middel woorden (n.l. „onkolo leden der .Vereeniging" j--j bostuursleden mderlinge gevolgtrekkingen, ja zeil a«n wartaal, waar ik alcvel maar weer overheen moet stappen Ook wij willen ia verband met het bovenstaande terloops nog even er op wijzen, dat* indien onze information juist zijn, en daar valt moeilijk aan te twijfelen, er geen enkel lid dier Vereeniging bedankt heeft uitsluitend op grond van ge ruchten omtrent een minder gunstigen financieelen toestand der Ambachts school. Trouwens de leden hebben zich van dien toestand niet 't minste aan te trekken, wel de aftredende bestuurs leden. De heer Buys spreekt ook van op „allerminst Christelijke wijze", welke ontboezeming er als by de haren schijnt bijgesleept. Want hoe het woord „Christe lijke" met deze zaak in verband moet worden gebracht is ons niet recht duidelijk. Evenmin vervalsching van woorden, wantbedoeldepassage uit de „Rectificatie" van den heer Buys is ia ons vorig artikeltje woordelijk weergegeven. De leden der, Vereeniging, waarvan, in verband met de bewering des heeren Buys o.i. slechts sprake kan zijn, hebben we echter eenvoudig iets nader aange duid en daardoor schijnt de heer B. nu zoo uitermate vertoornd te zijn. „Ra, ra, wat is dit?" Nu evenwel de heer Buys met den goede manieren in de pers niet op al te besten voet schijnt te staan, willen we alleen nog opmerken, dat hij wel wal al te gemakkeljjk over een en ander tracht „heen te stappen". Dit bewijst vooral het onderstaande ingezonden schrijven van den heer Mr. Prikken, waaruit te leeren valt, dat het den heer Buys niet alleen niet altyd gelukken wil over zaakjes „heen te stappen", waaraan een voor hem be denkelijk geurtje is, maar dal zjjn geschil met den heer P. zelfs geen daglicht lijden kan. Hier past, dunkt ons, inzonderheid de vraag „Ra, ra, wat is dit?" Geachte Redactie.' Boleeld verzoek ik u, onderstaand stuk te willen opnemen. Bij voorbaat mjjn dank. Zooals bekend is, werd in do laatst ge houden Algemceno vergaderingen dor voroeni- ging .Ambachtsschool voor Amersfoort en omstrekon" door den heer Buys medegedeeld, dat htj dn herbenoeming als Bestuurslid dier voreoniglng niet kon aanvaarden, duur hij om persoonlijke redenen, geheel button de Ambachtsschool gelegen, niet vorder met den Socrolarls dier vereeniging kon samen- De lieer Buys vermeed zorgvuldig, zoowel in de Bcstnurs- als in de Algcm-one ver gaderingen, die redenen te vermelden en weigerde pertinent te antwoorden, wannoer hem door mij in die vergaderingen naar de redenen gevraagd werd. Aldus werd die geheimzinnigheid min of moer oen bron van allerlei gissingen on vor- moodons. Ten elude te voldoen aan hot vorzook van volon, die meer licht in deze zaak weusclnen, wendde ik mij bij gekopieerd en aangeteokend schrijven van den 2 December II. lot don heer Buys met hot verzoek mij schriftelijk te laten weten of er zijnerzijds overwegend bezwaar bcataat tegen publiceering van don inhoud van den brief, dien hfj mij den 21 sicnlel tot het goheele incident. In antwoord nu op deze vraag deoldo de heer Buys mij den December II schriftolijk mode, dat or zgnerzyds zeer zeker overwegende bezwaren bestaan tegen publiceering van den Inhoud vau zijn brief van 21 Aug. 11. Waar de heer Boys derhalve zoivo wonscht, dat zijn werk zal blijven een werk der duiaternis, is hot mij niet mogelijk, de zaak helderder uietelichten dan door dezen wonsch van don hoer Buys bekend te maken. Mr. J. C. H. Prikkon. Amersfoort,-8 December 1903. BUITENLAND. Dat in het DuitscheRijk op godsdienstig gebied nog veel te wenschen overblijft, bewijst een voorstel door het Centrum bij den Rijksdag ingediend. In artikel 1 luidt de aanhef: Ieder burger in het rjjk beeft binnen het Rijksgebied volle vrijheid van godsdienstige belijdenis, tot vereeniging van Kerken zoowel als tot gemeenschappelijke, huiselijke en open bare godsdienstoefening. De bepaling in art. 2 luidt, dat een kind zal worden opgevoed in den gods dienst, die door de ouders bij gemeen schappelijk beraad is gekozen. Zulk een afspraak blijft geldig ook na den dood van een der b°ide ouders. In artikel 3 wordt deze bepaling nog aangevuld dat een voogd of verzorger den wensch der ouders niet mag veranderen. Bepaald stuitend is, dat noodig is een art., waarin wordt bepaald, dat kerken, die in een der Bondsstaten zijn erkend, in het geheele Rijk godsdienstoefeningen mogen houden en kerken bouwen met torens en klokken. Zelfs moet in een art. nog bepaald zijn, dat missies gehouden mogen worden, zonder toestemming der overheid. En toch zal het nog te bezien slaan of dit wetsontwerp door den Rijksdag wordt aangenomen, Omtrent den toestand des Keizers schijnt men in Duitschland nog geens zins gerust. Het is moeilijk vol te houden, zegt de „Preuss. Corresp.", dat 's Keizers genezing voltooid zou zijn. Aan tafel mag hy niet spreken en hij moet zijne antwoorden op het papier zetten. De ziekte is veel ernstiger ge weest, dan men uit de tot hiertoe ver kregen inlichtingen kon opmaken. De hooge lijder is zeer verouderd en Z. M. is door de operatie zeer Ier neer ge drukt geweest. Men zoekt nu naar een middel, om den keizer naar het Zuiden te zenden, zonder te veel de openbare meening in binnen-en buitenland te ver ontrusten. De „Tagliche Rundschau" vraagt naar aanleiding dezer berichten, dat den ge- neesheeren des keizers bevolen zou worden om, ambtshalve en onomwonden, de waarheid over den toestand des kei zers bekend te maken. Het Duitschc volk verkeert in zorg over zijnen keizer, zegt het blad. Het British Medical Journal, het ge zaghebbende medische orgaan in Enge land, kan echter op onbetwistbaar zekere gronden verklaren, dat de artsen des üuitschen keizers de genezing van het kleine plaatselijke proces, dat eene ope ratie noodzakelijk maakte, als geheel ge ëindigd beschouwen en tevens consta- teeren, dat er geenerlei vrees voor on gunstige complicatiên behoeft te bestaan. Door het Fransche blad Liberté is openbaar gemaakt een artikel door Com bes in het jaar 1865 geschreven, waarin o. a. het volgende voorkomt: „Herinnert u steeds, dal men zich meer eert door de vrijheid van anderen te eerbiedigen, dan door zijn eigen macht te doen gelden... Ieder vraagt de vrij heid, de volstrekte vrijheid voor zich, niemand, helaas 1 wil die even groot voor zijn naaste. Dit heet egoïsme Dit merkwaardige art. zegt aan het slot„Geen uitzonderingswet tegen den priester, legenden congreganistvrijheid voor allen. De voormalige verdediger der Ccn- greganislen wordt thans in zijn vervol- gingsvrerk al dapper gesteund door de jeugd. Zondag hebben de jongens der gemeentescholen in het 20e arrondisse ment te Parijs, ten getale van 400 een aanval gedaan op een kloosterschool, waar ze alle ruiten verbrijzelden. Zjj leverden een formeel gevecht met de leer lingen dezer school. De politie moest tusschenbeide komen om het gevecht te doen eindigen. En de betoogingen tegen de plaatsiDg- bureaux duren in Frankrijk voort. Te Parijs vielen de betoogers het redactie- bureau van de „Dépêche" aan. Alle leden der redactie waren met revolvers ge wapend. De betoogers wierpen met steenen naar de politie en de troepen, die aanrukten. De commissaris Senal loste zeven revolverschoten tegen de manifestanten. Deze laatsten richtten zich op het centraal politiebureau en wierpen er de ruilen in, terwijl geneesheeren de gekwetsten behandelden. De prefect sprak de menigte toe en maande tot rust aan, doch hij werd zoodanig uitgejouwd en men nam tegenover hem zulkeen dreigende houding aan, dat hij zich in het politie bureau moest terugtrekken. Verscheidene personen zjjn gewond. Maandag is in het Fransche Staatsblad opgenomen, dat wegens groote toewijding een religieuse in het hospitaal te Kamerijk met een medai.le is begiftigd. Juist dezer dagen is deze Zuster met de andereverjaagd. Uit Spanje wordt bericht, dat bij eene jachtpartij bij Casacampo, waar de ko ning aan deelnam, een jachtopziener bjj ongeluk een herder door een kara bijnschot doodde. De koning begaf zich zeer ontsteld naar het paleis lerag. Kort daarna werd de minister Maura in audiëntie door den koning ontvangen. Nadere telegrammen geven echter eeD FEUILLETON. De klokkenluider CHANCEAUX. 1) De inwoners Tin Cbaoeeaox, een klein dorpje der Vendée in Frankrjjk, liepen den 14en Maart 1793 met zichtbare opgewondenheid door de «triton en op de maxkl, eo de Trooweo, kinderen en onden van dagen stondeo op deo drempel ui! te zien mor de diogeo, die len- getolge rao de bloedige Revolntie komen moesten. Hel gerucht had lich verbreid, dat de repoblikeinache camoonemeoten ia de nabij heid vu Cholet waren aangevallen geworden. Door wie? Je, del wist niemand. Daar atormda ademloos, druipend van iweel, met stof bedekt, ia de grootete opgewondenheid een jongeling naar beo toe, in wien men terstond den klokkenluider Maurice Ksgueoeio heikeode. Hg was, terwjjl de anderen redeneerden over hetgeen kon geschied sgo, op bet eerste gerucht naar de aangeduide plaats gesneld, om daar te kunnen booreo en sien. Na deelde hg de menigte, welke hem omringde, en die hem naawlgka op adem liet komen, mede, dat: „geen Eogelscheo of Spanjaarden, geen buitenlanders neen, da ferme joogene uit de omliggende dorpen, nit Manierier en Tremen tine onder Stoffet, die vin Saint Lesin onder Forest, hadden de repuhlikeinen klop gegeven, en hen nit Saint FVmat, Jailan, SwnillA en la Poiterinltre ver- lioeau staat aan het hoold, morgen rukt hg aan op Cholet I" Tersiood weerklook door het ganscbe dorp de kreet: „Naar CholetI NaarCholol! Cbaoeeaox mag oiel achterblgveol" Maurice Ragneoean en eenige andere jooge lieden braken de dear naar den kerktoren open, welke nog niet lang geleden door den Commissaris der Republiek gesloten en verzegeld was, en weldra klonk de stormklok Inide, roepend, dreigend, ver over de tol den toe zoo vreed zame velden. Maurice Ragneoean, dien zgoe bnren tot nn toe voor half idioot gehoodeo hadden, was plotseling veraoderd. Vroeger reeds scheen hel als bestond er een geheime betrekking tnsschen hem en de klokken, waarom men hem dan ook stilzwijgend, zooder voorafgaande aanstelling- na deo dood vin deo onden koeter tot klokken luider bad aangesteld. Mc-r dikwgls wist hg van geen opbonden en moeet men hem bjjna met geweld liet klokketonw ontrukken. Tol ou too bad deze voorlielde hem aangezet tot hevige krachtsaanwending en zgn zwakke hersenen in opschudding gebracht, maar blijkbaar wist bjj zelf niet, wat hem zoo tot de klok aantrok, Het acheen wel ot bjj haar zocht, en na haar gerondeo te hebben, verviel hjj weer in zgn gewoon doelloos, droomorig doen en laten, wat niemand schaadde dan hem zelf. Hjj had een eenige zoster, Marie-Anne, het knapste en braafste meisjo uit den omtrek. Hg hield veel van haar, en daarom slaagde zjj er ook in, hem langzamerhand te brengen tot ootwikkeliog vso manoeljjke kracht, eo laveos hem van velo dwaasheden af te houden. Sedert het schrikbewind der Revolutie de klokkeo niet meer ootzag; sedert hem de toe gang tot zjjn eigen klok ootzegd was, ging er b-rmiog moest komen. Terwjjl Maorics Raugeoeau, de klokkenluider, zooals hjj gewoooljjk werd geooemd. aao zone meuten vriendin dis aangrijpende klaokeo van trad hem plolaeling tjjo eigeo beroep duideljjk voor den geest, en bjj wierp zich jubelend in den slorm, welken hjj zelf had opgeroepen. Hjj bevond zich aan de spits van degenen, die, den volgenden morgen, met alle mogeljjke landbouw- Zjj was haren broeder gevolgd, co bij, znowi als de baren zageD daarin geen kwaad; z behoorden nn eeomsal bg elkaar. Mnsseao e eenige anderen beweerden, dal de lwa.,lfponde: in weerwil van alle pogingen der kanoooieri geweigerd bad vonr te geven, en dit voorvi werd spoedig in betrekking gebracht lot bi aandeel, dat het vrome meisje aan den alag ha g-oomen Hoe de brave lieden er ook ovr rde «tuk geschal Marie-Anne le noemei Het m-l «je n atrjjd i Cholet trokkeo, eo wit van alle kaoteo onderweg lot een grooten iroep aangroeide. Ninwljjks hadden zjj de plaaU vu samen komst bereikt, oi Cbatelioeao voerde heo ook reeds in 't vuur; en na een nor van bloedig eo woest handgemeen, waarin onze klokken luider ateeds In de voorste rjj stood, waar de meeste repoblikeioen te vinden waren, bedekte hel grootste gedeelte der vganden het slagveld. Weieigen slecfaU waren ontvlocht, gevangenen werden niet gemaakt. Temidden ven een hoop ljjken en aterveoden stonden eeo paar nog rookende kanonoen, de beerljjksle overwinningsbnil. Bjj bet grootste dezer kanonnen knielde Marie-Anne en atamelde een innig dankgebed. •okken zelf, en beide werden, nadat zjj eerst me; groen en bloemen versierd waren, in triomf weggebracht. Het Wflfi een heele processie I Vrouwen, grjjaaards, kinderen, allen kwameo van de naburige dorpen en begroetten met vrengdetraoen, met gejuich en gebed de beide Marie-Anne's. De Trouwen gaven ban fraaiste timen eo sierden er het kanon mede. Men liet de adellgks dame», die er bg tegen woordig wareo, of dis men ontmoette, geen rust, voor zjj dit tropee balde hadden betoond. De heeren ontviogen het geechnt met ootbloot hoold, eo Cbatelioean zelf gaf het verheven voorbeeld deel te nemen aan den overwinnings roes van bet volk. Weldra echter kwam er nienwe strjjd, welke, zooals bekend is, even Soovele o verwin Dingen waren. De klokkenluider onderscheidde sich door sjjne lus!, zjjne bedachtzaamheid bjj de gevaarlijkste evootnren sell hjj zijne hoogste Alles, wat hem hinderde in zjjo onbeperkte vrijheid, zjjne avontureo, zgoe gevaren of sjjo aanvullen, was hem ooverdrageljjk. Hjj nam, ala osrtjjda eeo dolende ridder, op eigeo p- l-gonheid aao deo strjjd het grootst mogelga, het gev*arljjkst, het roemrgkat aandeel. Een zjjner airjjdmakkers wiit de alrjjdlnsl van den klokkenluider niet beter t.> beerfarjjveo den door te zeggen,De kruitdamp werkt ophemalede paa gewonnen wjjn van Anjoo." Te Port-Bariö vocht Hanrice vjjf orou en versloeg achition vjjanden. Toen do itad Laval door eeo nachtoljjken aanval zou worden inge nomen, bevond bjj zich, zooals dat zoo dlkwjjls gebeurde, vau de zjjneo verwijderd, de vjjaod zoekend- op eigeo haod, plotseling vlak bjj eenige vjjendeljjke tirailleur», zonder ben in de diepe dniaternia eerder op te merken, voordat de schildwacht hem had aangeroepen en eeo paar dozjjo schoten op bem gelost weren. Hjj •prong oog gelukkig ter zjjde, vuurde eeo sjjner pistolen in een kruitwagen af, welken bjj te midden der vjjanden gezien bad bjj 't alvnren der goweeren. Onmiddellijk volgdo de ontplolflog en do daardoor ontstane verwarring gal hem Ijjd te onlanappen. Bjj een andere gelegenhoid, geheel alleen door drie huzaren achtervolgd, achoot bjj er twee neer, voor sjj hem hadden bereikt en dwong met zjjn bajonet den derde zich over le geven, waarna bjj hem en de drie paarden naar het leger der Vendedn leidde. Overigens vochten de duizenden zjjner lands lieden met evenveel vreugde els de klokken luider, al was het dan ook niet zoo roemvol,

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1903 | | pagina 1