Katholiek Nieuws- en Advertentieblad No. 43. Zaterdag 23 Januari 1904. Zeventiende Jaargang. DE EEMBDDE voor Amersfoort, Apeldoorn, Baarn, Barneveld, Blaricum, Bussum, Driebergen, Eemnes, Harderwijk, Hilversum, Hoogland, Laren, Leusden, Naarden, Nijkerk, Soest, Stoutenburg, Veenendaal en Zeist. Verschijnt eiken ZATERDAG. Abonnementsprijs par drie o Franco per post Afzonderlijke nummers 10,40. f 0,06. Bureau: Breedestraat 18, Amersfoort Uitgave van de Vereenlglng De Eembode. Frijn dar Advertentie i Vu 1 tot 6 regels(0.30. Voor iederen regel meer- 0.06. Bet krnis in Frankrijk. Enkele dagen vóór Kerstmis verscheen in de „Revue des deux Mondes" een schoon gedicht van Francois Coppée, waarin de dichter de onschuld zyner jeugd, z(jn afdwaling en rouwvolle terug keer tot God in heerlijke versregelen vertolkt. En dan, het werk der booze machten beschouwend, klaagt hjj wee moedig ,In meer dan eene plaats reeds, droevig [om te zien groeit gras rondom den voet van het [verlaten kruis." Wel is 't droevig om te zien hoe in Frankrijk, als in geen enkel ander be schaafd land ter wereld, het kruis een ergernis schijnt. Uit de school is sinds jaren reeds hel kruis met sectarische hut verwijderd, der jeugd tot ongeluk en'verderf. Van af dien tjjd, men moest het immers met droefheid ontwaren, namen de misdaden, door jeugdige per sonen bedreven, eerst recht ontzettende verhoudingen un. Daarvan hebben de annalen der Fransche gerechtshoven voorvallen moeten opteekenen, die spreken van eene verdorvenheid des harten, welke huiveren doet. Slechts één voorbeeld tot bewjjs: 't Was in de maand Augustus van het jaar 1896 dat een 17-jarige booswicht in do rechtszaal van het hof van assisen in departementale hoofdstad nabij Parijs scheen, beschuldigd van moord op een vrouw, die hij van 40 sous één gulden had berooid. De jeugdige misdadiger, Emlle Oaudai gebeeten, bekende brutaliteit. de vn_0 r wel zou gedood hebben weten had. dat ze niet meer bezat, ant woordde hu: ,Nu, dat weet ik niet. Wat raakt het me een oud karkas meer ol minder. Oc werk tot eiken prijs." Getroffen door dit antwoord, riep de presi dent diep verontwaardigd nit: .Uw cynisme son een Kanibaai doen waigoni In welke school van schande hebt gij al die verdorven- ir de presi- Zeker dat komt vu zelf als de jeugd haar God ontnomen en aan baar harts tochten wordt overgelaten. De verdediger vu den beklaagde zette dit meesterlijk uiteen. (Mijne hoeren", begon hjj, .mijne laak is ir eenvoudig, daar de beschuldigde alles heeft bekend, ik behoef hem niet te vor- ;en, daar ik voor hem geeue barmhartlg- zie. Ik zal dan ook kort zijn. aar alB do justitie hem rekenschap vergt Zijne misdaad, dan zult gij m(j veroor loven, op mijne beurt de justitie rekenschap vragen vau haar vonnis. .Hoe zal het luiden? Ik weet het niet. aar hoe hel. ook uitvalle, een is or hier, e schuldiger Is dan do schuldige zelf. Dien schuldige, ik wijs hom u aan-, of Uever, die dat zijt^gU, mijne begroet ik Christus san het kruis. Hij is hier in uwe rechtszaal, daar waar gij den misdadiger voor uwe balie daagt. Waarom "Ij niet ia de school, daar waar gij het roept om het te onderwijzen? Waarom straft gl) onder Gods oog, wanneer gij do n vormt buiten Hem f En waarom moet lat don God van Golgotha hier voor de e maal ontmoeten Waarom heeft hjj niet ontmoet voor do banken zijner school Dan zou hij zonder twijfel de bank Jsr schande hebben vermeden, waarop hij '"wifheeft hém gezegd, dat er een God eene toekomstige gerechtigheid? Wie heeft Sm gesproken ovor zijne ziel, over de plichten jegens zijnen naaste, over de broeder liefde? Wanneer heeft mCD hem het goJde- lijk gebod geleerdgij zult niet doodslaan .Men heeft deze ziel overgelaten aan hare booze driften. Dit kind heeft geloefd als oen wild beest in de woestijn, alleen in deze maatschappij, welke den tijger gaat doodon, terwijl zij op het geschikte oogenbllk zljno nagels had moeten atwetten, zijne bloed dorstigheid wegnemen. .Ja, mijne heeren, U beschuldig ikn, beschaafden, die slechts barbaren aijt, u, moralisten, die de groote trom roert ten bate van godloochening en xedebedervende lec tuur Eu gij verbaast u, dal men u antwoordt met misdaad en verdorvenheid? „Veroordeelt mijn client; dat is uw recht. „Haar ik beschuldig u; en dat is mijn plicht." Wat dit uiet eene taal alt die der profeten uit het Oud Verbond, welke verdwaasden volken toeriepen zich te bekeeren voor het te laat was f Was dat niet eene auvulling der vreeseljjke be schuldiging van Mgr. Gouthe Soulard, den aartsbisschop van Aix, die den Franschen bewindslieden destijds verweet, dat de vrijmetselarij, de oudste dochter van Satan, regeert en beveelt? In het zwaar beproefde Frankrijk is it thans, helaas, nog droever, nog vreeseljjker geworden. Zelfs uit de ge rechtszaal is het kruis verwijderd. Het sprak te ernstig tot de rampzaligen, die moeten tegen de leer van den Gekruiste in't was hun niet langer mogelijk het kruis als een folterend ver wijt daar immer onder de oogen te hebben, nu de onschuld voor de recht bank gedaagd of gesleept om aan den grievendsten hoon, dc wreedste tyrannie te worden blootgesteld, terwijl wat laag is on gemeen daar bescherming en ver dediging vindt. Wat edel én groot èn goed is, wacht daar slechts een veroor- deelend vonnis. Doch zjj, die het kruis den Christus vervolgen in Zijne Kerk, vieren hiermede hun triomf. Arm Frankrijk! de gruwel werd u niet eens bespaard, dat zelfs een prijs werd uitgeloofd voor dengene, die het kruis, dat den koepel siert der ontheiligde St. Genoveva-kerk, thans genaamd het Panthéon, verbrijzelde. Wegens de kosten eraan verbonden, werd onlangs in de Kamer hel voorstel, om dit kruis van Regeeringswege te doen verwijderen, yerworpen, doch zeker staat te vreezen, dat het uur spoedig zal slaan, waarop de uitgeloofde prijs zal kunnen worden toegekend. Arm Frankryk 1 Uit de school moest het kruis verdwijnen, terwijl het daar tronen moest, en het licht zyn by het onderwijs, het groote middel tot eem goede opvoeding. De rampzalige gevol gen, wij hebben het reeds door één schrikwekkend voorbeeld aangetoond, stapelen zich dagelijks op van een op voeding zonder de leer des kruises. Indien immers de geheele opvoedingen gansch het onderwijs niet doordrongen is van die goddelijke leer, dan geen vurig geloof, geen stipte gehoorzaamheid, geen voorbeeldige tucht. Dan geen goede werken, die aan het opkomend geslacht kunnen getuigen van zielegrootheid waarachligen heldenmoed, maar wel i maatschappij wier diepe verdorvenheid opborrelt over alles henen, een schouw spel alt thans door het ongelukkige Frankrijk geboden wordt. Waar het kruis miskend, veracht, ja vertreden wordt, is zegen, voorspoed, geluk gevloden. Dat zegt ons iedere bladzijde der historie. Weliswaar spreekt het kruis van lijden en opoffering en boete, maar het is en zal immer blijven het teeken der overwinning over het bedrog, de dwaasheid, het geweld der Christus' hatende wereld. Treffend en schoon zegt de dichter: Werpt vrjj het kruis ter aard, den bijbel [in het vuur Vervolgers; ééne vonk van christelijke [waarheid zal nu of later voor een ziel voldoende [wezen, om weer te keeren tot den vrede met [zijn God. BUITENLAND. Uit Rome wordt gemeld, dat Z. H. de Paus een belangrijk document in voorbereiding heeft, waarin Z. H. de regelen zal voorschrijven, door het H. College tijdens het Conclaaf in acht te nemen tegenover het zgn. veto-recht. In dit document zal het „recht" van veto, dat nooit bestaan heeft, niet erkend worden. Maar de Paus zai te kennen geven, welke houding de kardinalen hebben aan te nemen ingeval eene kaïholieke mogendheid zich zou willen mengen in de Pauskeuze. Eerbiedige opmerkingen van de zjjde dezer mogend heden zullen toegestaan kunnen worden, maar nooit een pressie in den eigenlijken zin op de stemming der kiezers var St. Petrus' opvolger. Dat Keizer Wilhelm van zijn keelaan doening thans genezen is, heeft hjj be wezen door in persoon niet alleen den Pruisischen Landdag te openen, maar ook m?t heldere en duidelijke stem de troonrede voor te lezen. Na afloop van de voorlezing, toen de keizer de Witte Zaal van het koninkljjk paleis, waar de opening plaats had, ver liet, weerklonken dan ook donderende toejuichingen, als bewijs, dat de zinsnede in de troonrede over de betoonde .innige deelneming'' by 's keizers ongesteldheid geen holle phrase was. Bjj de behandeling der interpellatie in den Duitschen Rijksdag omtrent handelingen van Russische politieagenten op Duitsch gebied, welke interpellatie door den socialist Haase werd toegelicht, is het weder warm toegegaan. Toen de Staats-secretaris baron Von Richthofen, die den spreker antwoordde, opmerkte, dat het in het belang van den Staat was anarchisten uit te leveren, maakten daarop de sociaal-democraten onder kreten van afkeuring zulk een rumoer, een deel van baron Richthofen's woorden onverstaanbaar bleef. De vice-president Stolberg verklaarde, dat kreten van afkeuring niet geoorloofd waren. Onder hernieuwd rumoer van, de zijde der socialisten zette de Staatssecreta ris daarop zijne rede voort en zeideDe anarchisten-quaestie is zoo belangrijk, dat daarbij geen sentimentaliteit op haar plaats ii. Slechts zij, die ons welkom zijn kunnen op onze gastvrijheid vertrouwen. Deze anarchisten echter zijn ons beslist onwelkom en wjj zetten hen over de grens." Dat de rechterzijde deze verklaring toejuichte en de socialisten van woede brulden is nog al verklaarbaar. In Londen, de grootste handelsstad, de hoofdstad des Rjjks, heeft Chamber lain Dinsdag een ware triomf behaald, een overwinning, die de vrijhandelaars verbluft doet staan. Ondanks Cham berlain in een gesloten rijtuig zat, toen hjj naar de Guildhall reed, werd hjj toch opgemerkt en langs den geheelen weg toegejuicht. In Guildhall zelf wachtte een reus achtige, geestdriftig gestemde menigte hem op. De hal was gevuld met pears, leden van het Lagerhuis, groote bankiers, financiers en kooplieden. Chamberlain verklaarde, dat hem gezegd was: Lon- den's voorspoed is zoo vastgeworteld, dat argumenten, die in andere centra succes hadden te Londen niet zouden pakken. Spr. kon dit echter niet inzien, hjj weigerde te gelooven, dat hjj de moeilijkste taak zou vinden in het hart van het Vereenigd Koninkrijk om de menschen te nopen de beginselen te volgen, waarop alleen het groote wereld rijk kon beBtaan en worden bevestigd, want Londen leed meer dan eenige andere plaats van de vjjandige tarieven. De ambtenaar van het O. M. te Parijs Baudoin, heeft den president van het Hof van Cassatie het verslag over de Dreyfus-aangelegenheid toegezonden. Men gelooft in het Paleis van justitie, dat de crimineele kamer een onderzoek zal installer, evenals in het jaar 1899. De definitieve behandeling van de zaak zou dan eerst in Juni voor het vereenigde Hof van Cassatie geschieden. En zou dit besluiten om Dreyfus voor een krygs- raad terecht te doen staan, dan zou zjjne verschijning voor het gerecht niet eer dan in Augustus of September plaats vinden. De toestand op het Balkan-schiereiland schjjnt niet zoo gunstig als voor enkele dagen werd voorgesteld, toer le Porte aannam de beloofde hervo ngen te FEUILLETON. Op ie paden des krnises. Een verhaal uft het Noord-wetten var 3) Er gleed tea pjjntjjko trek over bet gelaat Tin den missionaris, maar toch trad hg da Indianen vriendelijk tegemoet. Dele sprongen vu hunne paarden en gavea hem dn hand. .Daraoyam".goeden dag" «prak de geeste- Igko an da Indianen harhaalden: .Klaraoyim". .Mjjn roode kinderen hebben baaatl" .Veel haaat, Jakaatapayaltbek", dat wil seggen verkondiger »an Dengene, dia boren one woont. .Wat doen mijne kinderen in de wonden Is ar iemand itakf" .Sn krak volstrekt niet" .La»i .Toekaih (d. w. s. zonnelicht). Hoofdman der TallkohtinaDi Het oog van den priester is niet blind. Hjj sist dan tomobawk aan uwe stfda en aan den gordel swer krijgsmakkershi) «iet ook de akaipan aan de manen uwer paarden. En sjjn hart zegt ham, dat zjjn roods kinderen n vrede leren. Toeknlb, waarom wondt galaat al? Knal gjj bat zonnelicht niet verdragen? Zeekt gjj het drifter na dsn aaafat? Waal, Yoektlh, in da oogen ren den Grooten Geest ie de nacht geljjk aan de dag!" .Priester, zeg zoo iete lot onsen opperboofd- tn, Peken," tprek een der anderen, Oezonsi - ekster genaamd, toen hij zag, dat Yoekaih de oogen verlegen neersloeg. .Oezousil Hoet dan Peken, nw hoofdman, meer gehoorzaamd worden dan Hanitu, den grooten geeet?" .Priester, nwe toog epreekt waarheid en mijn hart zegt o, dat ik a volgen moet. Haar bond m niet langer op. Ik sa) Peken uw groet en nwe woorden overbrengen. Yoekaih zal voor den vrede spreken." ,Jo, priester, waren alle blanken als gij," sprsk Oeiousi, de ekster, .dan zon de tomobawk lang begraven liggen. Maar wat zeggen de blanke mannen ZD komen cn zeggen: Roode men, nw land bevall ons, ga been, wjj willen er wonen I En de blanke man bouwt zj)a huis en woelt in den gTond, waarin bet gebeente onser hoofd lieden rut. De roode man dorst naar wraak. Ais de blanke zQne zeis scherpt om het koren te maaien, dat hjj in de aarde gezuld beeft, dan zal d« roods man er «ijn, om hel véér hem le oogsten. Dat heeft Peken gezegd. Priester, als gij nog leU te zeggen hebt, zeg het hem." Hot deze woorden renden de Indianen weg. ,0, Heer 1 Zjj hebben kwud in den zink, tochtte de missionaris. ,Wie tullen do ilacht- offers tön?" .Kjjk vader" antwoordde de mesties, boeven hunner paarden komen nit het oi van de oevers van het Lonakeas-meer". .Daar woont Scbill, eenzaam, alleenbij ie verloren als bij geen bulp van tori Alexander krijgt," ,Dat ui moeilijk gaan. De zon etaat in hot zuiden en het ligt acht uur van bier. .Voor de maan un den hemel stut, zuilei de Indianen den aanval niet doen. Vlug d paarden, er ia oog bnlp mogelijk*. DE BERAADSLAGING. Al het land tusschen de Fraserrivier e Kaskadengebergte in bel wetten met zjjn machtige wouden en meren, mukte de jachlgronden der TeilkohUaen nit. Hier leefde de roode man, vrjj en ongedwoogen, als een vogel in de lucht, een viach in 't water. Het gereedmaken van voedsel en kleeding liet bjj over un da sqnaws vronwen hjj, de roode man, wiens hoofdhaar nooit door een scheermes wu aan gerukt, leefde slechte voor jacht en oorlog. Hal wat een vraagde, als hfi, gezeten op hel vlugge paard, den buffel velde eo de woedende diereo, met vute band, de pijl in 't lichaam schoot I 01 sis hü in bet heldere water van den Tsilkob den "lm in da (jjngevlochien en listig gezette tuik vingl Of bjj wu den vrede moede, wu eeo vriend, eene beleedigiog te wreken. Dan werd de etrjjdbyi opgegraven, op 'toogen- blik, door den medicijnman toovenaar - bepaald alt gonstighet lichaam werd met oorlogskleuren beschilderd en de krijgszang gesongen. Wat eeo triomf voor den jongen krijger, als hij den eersten keer de rookends •kalp van ijja verslegen vijand aan zgnen gordel hiog eo de squaws In het leger bloedige ekalp toonden I Dat ia nu andere geworden, maar ten koete van menschenbloed en meosohenoffers, Voor velen wu en is de weg tol hel goede een weg op krnispaden. Het gebied der doorstroomt de Tsilkob, die zijn walar in Frtur uitstort. Zjjo grootste zijarm ia Thatbeokob. Waar belde stroomen in ell vloeien verandert het land aaomerkeljjk. Uit de vlakte verheft zich den heuvel tan heuvel. Bet weeke prairiegru wordt door lug struik- gewu verdroogeu, tot ten slotte bet woud alles vervangt met sjjo booge dsnn In den tjjd, waarin ons verhaal speelt, beerschte in deze streken een groote bedrijvigheid. Peken, de opperboofdman der TsUkohtinen, had in de dal on de .toteme* van zijnen stam geplant. De .totems* rijn kenleekenen der verschillende stammen en dorpen. Zjj bestaan nit een rechten peel, waarin allerlei vreemdsoortige koppen en flgnren zjjo gesneden. Er van oenen raaf, oenen bever ens. op, si nur den beschermgeest, waaronder hoofdman en stam staan. Alles wordt met schreeuwende kleuren Talrijk bidden de Tsbilkobtloen gehoor ge- geveo aan de oproeping van den hoofdmanzjj waren geroepen op een .latoegan Uoekoroliai" of feeat der vernietiging van de aseb der dooden. Op de gezichten wu weinig verdriet te leien. De meeste krjjgers lagen vadxig in de schaduw der boomen en lieten vljjtlg de tabakspijp 4e ronde doen anderen vermaakten sicb met bet nationeel spel der Tailkohtioea. Een zeker sintel jonge wilden vormden eea kring om sen vuur. Nadat de mannen eeo heel vreemd klinkend lied, det door slagen op eens trom, een pol of een klinkenden deksel begeleid werd, gezongen bidden, drukte de een den ander op de mui der muziek twee beentjes in de bind. Als het lied meermalen wu gesongen moest een der deelnemers raden, in wiens band de boontjes zich bevonden. Hoe vreedzaam zeg er deze legerplaats nit. In 't volgend oogeobilk echter veranderde alles. Dit bet wond, dat bc« keteldal omgaf, reden drie Indianen. Zjj sprongen van de paarden, wierpao de tengels eeoigan jongen Indianen loe en begaven zich nur de tent des hoofümini.

Historische kranten - Archief Eemland

De Eembode | 1904 | | pagina 1