DE EEMBODE. F
ieblad
BIJVOEGSEL.
Zaterdag 14 Januari 1905.
shttiende Jaargang.
Hol bind Hop fipaillonpc tot dan hebt kunnen uithoudeD, züt gij Hoe, gij hebt ons afgeluisterd? Gij
Höl tvlllu Uör tiralllOUrb. pp_ph r-:-...*-,. ik reken nn li ftii «lienl Hlln niel V
Den 27en April 1880 weerklonk het
struikgewas, dat zich ran Ba r mako tot
aan den Niger, in Soedan, uitstrekt, van
de wilde oorlogskreten der Béléris, een
wreed en zelfzuchtig volk. In de schaduw
van eenige boomen zaten zeven mannen
en een kind achter een fata, een kleinen
muur van aarde, ter hoogte van andcr-
halven meter. Het waren zes Senega-
leesche tirailleurs onder bevel van luite
nant Valière, die door kapitein Galliéni,
belast waren, de vallei van Bakkoy te
verkennen.
Twee dagen na de kleine kolonne
Galliéni. die slechts een zestigtal soldalen,
tirailleurs en spahi's telde, verlaten te
hebben, zag luitenant Valière zich eens
klaps omsingeld door verschillende hon
derden Béléris, tegen wien zjjn klein
troepje en hij zelf wonderen van dapper
heid verricht hadden.
Na den laatsten aanval hadden de
Zwarten, die een dertigtal dooden ver
loren hadden, zich op eenigcn afstand
teruggetrokken, rekenend op den dorst,
die de tirailleurs in bun handen moest
leveren. Inderdaad hadden de helden,
die sedert dertig uren vochten in een
verstikkende atmosfeer, geen droppel
water meer ter hunner beschikking. En
wat nog erger was, de munitie was zoo
goed als op, nog vier kogels per soldaat
waren over.
Zwjjgend keken die mannen elkaar
aan zij wisten het, zij moesten sterven,
maar zij zouden vallen voor de vlag van
hun vaderland.
De nacht was gekomen en achter hun
zwakke verschansing zochten de uitge
putte tirailleurs eenige rust te nemen.
Het kind, een jongen van twaalf jaar,
sliep, of scheen te slapen.
Plotseling riep de luitenant, een jonge
man van vier en twintig jaar, zacht
een der mannen, die naast hem lag.
Brigadier Almassa 1
Luitenant
Frankrijk heeft al zjjn soldaten
op dezen grond van Afrika noodigik
zal trachten, u allen te redden.
Gij, luitenanthoort gij hen
dan niet?
Terwjjl hü dit zei, stak de soldaat
zijn hand uit, om de tegenwoordigheid
van den vijand aan te duiden. In de
nabijheid hoorde men het geroffel der
oorlogstrom
Ja, zij zijn talrijk, maar de nacht
is nog zwarier dan zij zelfeen vast
beraden man zal wel door hun linies
kunnen sluipen zonder door hen gezien
te worden. Onze commandant moet te
Goubanko zijn aangekomen, waar hij
mijn rapport verwacht. In twaalf uren,
als ik aan die verwenschte Zwarten
ontsnap, kan ik bij hem zijn; dan sn lt
zijn kolonne u te hulp, en als gy het
tol dan hebt kunnen uithouden, zjjt gij
gered. Brigadier, ik reken op u Gij
zult het commando op u nemen.
Bij deze woorden drukte de luitenant
krachtig de band van den dapperen
tirailleur.
Gjj kunt op my rekenen, luitenant 1
Maar, waarom laat u my niet liever
gaan Hebt gij geen vertrouwen in mij
Zeker wel, dat weet ge, maar als het
om het leven van zyn soldalen gaat,
dan moet het hoofd zich opofferen.
Daarbij, ik ken het landhet is reeds
de derde maal, dat ik in deze streek
benBovendien zijt gy gewond,
mijn arme Almassa
De olflcier wees op den arm van den
tirailleur, die met een zakdoek verbonden
was. Een lanssteek had hem doorboord.
't Beteekent niets, luitenant I
Hoe I niets I Gy kunt hem niet
gebruiken en om door het struikgewas
te kruipen, mag men wel zyn twee
armen hebben, 't is besloten, midder
nacht zal ik vertrekken. Gy moet zoo
lang wakker blijven. Hier heb je mijn
horloge oin my op tyd te wekken. Nu
zat ik een beetje gaan slapen, want mijn
oogen vallen dicht.
Een oogenblik later sliep de jonge
officier, het hoofd tegen een boomstam
geleund, vast in, toen een kleine gestalte
langzaam naar brigadier Almassa kroop,
die op eenige schreden vandaar de
wacht hield.
Zoo, zijt gij daar, Sami.Wel,
wat wilt ge, mijn jongen
Eenige jaren geleden had een deta
chement tirailleurs, dal het dorp Bele-
dougon, waar de benden van Hadj-Omar
zich met hartnekkigheid hadden verdedigd,
stormenderhand had ingenomen, in een
verlaten hut een kind van drie jaar
gevonden, dat alleen was achtergebleven
by het lichaam zijner i toeder, die door
een kogel in de borst gewond was en
spoedig stierf.
Almassa, een der tirailleurs, had het
kind opgenomen en het naar zijne
kameraden gedragen, die luid lachten
om zijn zonderlingen buit.
Die ruwe kolonialen hebben soms
een gevoelig hartzij namen den kleinen
Bambara aan en doopten hem met den
naam Sami.
Deze werd nu het kind van de 3e
compagnie Scnegaleesche tirailleurs
maar niemand onder hen betwistte
Airaas sazijnrechtenvanquasi-vaderschap.
De officieren hadden zich ook aan
dit kleine kind gehecht, nu eens hield
zich deze, dan gene met zijn onder
richting bezigop twaalfjarigen leeftijd
kon Sami goed lezen, schrijven en rekenen.
In een uniform, voor hem gemaakt,
zag deze toekomstige held er als een
aardige kleine tirailleur uit.
Wat wilt ge, mijn jongen had
Almassa tot hem gezegd.
Peter, ik heb gehoord, wat de
luitenant je gezegd heeft.
Hoe, gij hebt o
sliept dus niet?
Neen, Peter, gelukkig niet, maar
de luitenand mag niet vertrekken. Hij
zou gevangen genomen en gedood
worden.
Helaas, zuchtte de oude snorrebaard
Maar hy wil het, hy beveelt het, wie
kan hem beletten te doen, wat hy wil?
Ik, Sami!
Gij I myn jongen
Ja, ik! Ik zal aanstonds in zyn
plaats verlrckken. Ik ken de slreek beter
dan hy ik heb minder plaats noodig,
ik zal minder gedruisch maken, ik zal
den commandant Galliéni waarschuwen
en ik zal u allen redden
Een traan rolde over het gebronsd
gelaat van den tirailleur.
Dappere jongen IMaar de
luitenant zal niet willen
Juist, peetoom, hij mag het niet
weten.gij laat hem slapen en hy zal
blijven om met u te vechten.Alles
zal goed gaan, gij zult het zien I
De oude soldaat stemde eindclyk toe
in het vertrek vao het kind, dat slil en
zwijgend verdween, terwijl de officier
vast doorsliep.
De zon kwam op, toen luitenant
Valière plotseling ontwaakte en met ver
toornde stem riep
Almassa I
Luitenant
Ongelukkige, gy zyt ingeslapen, de
zon is reeds op en gy hebt my niet
Onnoodig, luitenant.
Hoe Onnoodig
De boodschapper is vertrokken.
De boodschapper Wie dan De
officier wierp een blik op zijn mannen.
Groote God I riep hy, Sami, gy hebt
hem dus.
Neen, onderbrak hem de brigadier,
hy heeft hel zelf gewild. Luister, ik zal
u de zaak vertellen.
In eenige woorden herhaalde Almassa
het gesprek, dat hij met het kind gehad
had.
De arme kleine, zuchtte de officier,
als hij gedood wordt, zal ik het niet
kunnen vergeten.
Hij zei, dat het niets gaf, als hij
gedood werd, terwijl gy.
Op dit oogenblik weerklonken ruwe
kreten in het kreupelhout, waaruit een
zwarte bende opdook, vervaarlijk met
speren en lansen zwaaiend, terwijl ecnigen
ook met geweren waren gewapend, maar
de slecht gerichte kogels vlogen over
de hoofden van het kleine detachement.
Op de knieëncommandeerde de
forsche stem van den luitenant. Eén
salvo maar, en daarna, mijn kinderen,
<1 la bujonncUc Leve Frankryk I
Leve Frankrijk riep dit handjevol
dapperen.
Onmiddellijk begon de strijd weer,
luidruchtig van de zyde der aanvallers,
koelbloedig van den kant der tirailleurs.
wijk, Hilversum,
Hoogland,
Prija dar Advarïa&titni
6 regels
iu regel meer
nbes
laag.
oin et
Kiezers in District I." Nu moet U weten, I P.S. Nog deze opmerking: Naar ik |"De" voigende dagen werden de Ar-
dat het geschreven is door een ,Anfi- uit zeer vertrouwbare bron verneem, zijn menische, Grieksch-Rulheensche, Chal-
revolutionair", wiens naam ik U van anti-revolutionnairc zijde 260 kiezers deeuwsche, Bulgaarsclie en Grieksch-
aurven nopen. Wel
licht, dat de algemeene verkiezingen
eenige verbetering zullen brengen, maar
in het arme Frankryk valt heel wat te
irstellen voor er van godsdienstvrede
iroke kan zyn.
Terstond na de terugkomst van presi
dent Loubet van de begrafenis zyner
moeder, die Zaterdag te Montelimar is
overleden, is de ministerieele crisis ge
opend. De ministers begaven zich Woens
dag naar hel Elysée, om hun verzoek
om ontslag aan den president te over
handigen, dat door dezen werd aange-
Dc Kamergroep der socialistische radi
calen bracht in een besluit fluks zyn
verlangen ter kennis, dat geen oud
minister, behoorende tot het vroegere
kabinet Waldeck-Housseau, in het nieuwe
kabinet zal worden opgenomen en dat
aan de scheiding van Kerk en Staat de
eerste plaats in liet nieuwe programma
zal worden gegeven.
Zaterdagochtend zijn de Japanners op
plechtige wyze Port Arthur binnengerukt.
Een afdeoling voetvolk, ruiterij eu
geniesoldaten rukten van het Noorden
uit in brcede marschforma'ie, onder ge
schal van hoornen, door de Oude en
Nieuwe stad. De manschappen waren
diep bewogen, toen de stuk gescholen
en met bloed bevlekte regiments-vaandels
voorby hen werden gedragen.
De Russische en Chincesche bewoners
zjjn weer vreedzaam lol hun dageljjksch
werk teruggekeerd.
De correspondent van de .Times"
seint nog uit Tokio, dat generaal Nogi
en zjjn staf de opvatting bestrjjden, als
zouden de Russen oneerljjk gehandeld
hebben, toen zjj de oorlogsschepen in
de haven van Port Arthur vernielden.
Rusland zal den oorlog tot het uiterste
voortzetten. Dit besluit heeft de Gzaar
van het machtige Rijk kenbaar gemaakt
in een dagorder aldus luidende:
Port Arthur is in handen van den
vjjand overgegaan.
Elf maanden duurde de verdedigings
strijd, meer dan zeven maanden was
het roemrijke garnizoen van de buiten
wereld afgesloten en van hulp verstoken.
Zonder morren werden de ontberingen
van de belegering en de zedelijke kwel
lingen gedragen, gedurende den voor
uitgang van de pogingen van den vijand
hun leven en hun bloed niet ontziend,
hield een' handvol Russen vol, in de
hoop op ontzet, en dat de aanvallen
van den vjjand zouden worden gestuit.
Met trots volgde Rusland hunne hel
dendaden, de geheele wereld boog zich
voor hun heldhaftig gedrag. De strijd
middelen raakten op en bij het opdringen
van steeds nieuwe vijandelijke strjjd-
FEUILLETON.
Hods wegen zijn wonderbaar.
1) Voor de atad lag een groot plcio, dicht
met grae begroeid. Daar wordl elk jaar de
jaarmarkt geboadeo, een overblijfsel uit deo
getelligeu tijd der gilden. Deo wemelt het daar
van meascbeo, die uit de atad eo de omliggende
dorpen hier samenkomen en tusscben de lange
rjjeo kramen heen en weer loopen. Vlaggen,
uithangborden, alle boni beschilderd, lokken
de koopera niet met leege banden huiswaarts
le gein. Daartnsscben staat een bierhuis, waarnil
bljjde geiichteo kjjkeo, daarnaast een schiettent,
een moment-fotograaf, een lucbtschommel.
Verderop klinkt de mnaiek van een mallemolen,
wélke paarden dicht mei kinderen betel zijn.
Jongens toonen zich heele bazen iu 't ring
steken daarbij. Een galanlariekraam betoovert
alle kleinen, die, door moeder of de meid
begeleid, met groote oogen kijken near de bonte,
houten poppen.
Voor de jaarmarkt van heden wae reeda
sedert wekeo de aaokomal gemeld van het
groote circns .Universal". Voor deto gebeurtenis,
soo'n buitengewoon iets voor bel vooruit-
alle lot nn toe
blijven den grooten circus le bezoekeo. Dichte
schat trokken daarom door de onrterwetsche
poort naar liet groote plein. Groo'e aanplak
biljetten haddon hel hunne er toe bijgedragen,
het volk aan te trekkeo. Het aaotal paarden
bedroeg nel lbO, Zei men, eo voor 't geheele
koosleoaaripersoneel waren oienne kos'uums
aangeschaft, do opvoeringen vraren dan ook
een bezoek overnaardig zul hel program
Voural veel »otrekkel|jkbeid vormde de aan-
kondiglog.Optreden der beroemde ruiter-
koningin Hiss Elh."
Reeds des namiddags waren de toegangs
kaarten voor de avondvoorstelling uitverkocht.
Velen moesleo teruggezonden worden eo zich
troosten met den volgenden avond.
De lof van do voorstellingen was welverdiend
er was werkeljjk veel te zien eo bel looode de
moeite. Vooral de rniterloereo vao Misa Elli
voodeo algemeeoeo bijvalzjj was de koningin
half nt
De k
Io de kleedkamer van het circoa stood Mies
Elli voor den spiegel eo nam voor '1 laatst
baar kleedlog in oogeoacbouw. Heftig klopte
batr 't bert bij deo zekeren bjjval, die haar
.Eo v
ioeo, dan vind ik dat
danrbj] heel wat geld
zou zo wel zija?"
leer dan twinlig jaar."
eigenlijk? Leven hare
rad zij onberispelijk v
ideljjk
daardoor meer dan eens een apotteod gt
daarover bekommerde zij zicb niet eo
steedsIk blijf standvastig.
Haar moeder was steeds bjj baar. Vriet
rostte baar blik op hare dochter.
De voorstelliog begint. Als nummer vier op
't program staat de meeaterrit vao Miss Elli.
Zjj verschijnt op eso kleio wil paard. Een lang
rijkleed van zwart flawed siert baar leden.
Aller oogen zjjn op 't scherm goriebt. dal geopeod
wordt, eo mttlnide bpvalsbcioigiDgen ontvangen,
slaan paard cn rjjderes in 't circus. Zooais
en de rit begint.
Toen Miss Elli lien minuien later 'I circus
verliet volgde haar Inid jubelgeroep.
.Zij kent baar sak," sprak op de tweede rjj
jammer van 't meisje I"
.Jammer 1 Waarom jammer? Als iemand
lost gevoelt voor tolk aeo leven in ds gave
.Haar moeder leeft nog. Daar zit
eersle rij. Ziet n haar
.Ja wel. Eo ha.ir vuder?"
.Haar vader? Men weet niet, of
nog loeit."
.Do baronI Wie is dat?"
.Uanr vt
■■rjjdstc
er. Hel ia eone vreemde grschledonla.
,l eou adellijk gealacbl."
bijna niet. Hoe komt de Miss io
De docbler van een baron Is geen
i ging
Nog re
lereo. Met handgeklap
.Ik zal 'I u zeggen. De nood drong er baar
loe. Do baron, zoo vertelt men, heelt zjjn vriend
io een doel gedood. Hy kreeg langdurige
gevangenisstraf, doch ontkwam. Men weetniela
meer van hem. Hjj was oen man, die voel
ouodig had, en heelt buiten welen der barones
bjjna alles door 't spel verloren. Toen bji ver
oordeeld werd, was zjj om zoo te zeggeo, tol
armoede vervalleo. Eenige jaren later trad
de Miss io 't circns op, terwijl baar moeder
baar vergezelde."
.Wie bad dat achter dal meisje gezocht."
.T Ia nog niot alle», doch zooveel beb ik van
een mijner vriendinnen ve-oomeo, toen ik baar
iele wilde vertellen over de beroemde rjjderea."
.Arme moeder, arm kind 1"
rjjknost. Reeds vloog zjj
voor de derde maal door 't circus in vluggen
ren, daar gebeurde hel ongelukzjj vlei en
wel ioo, dat zjj ooder de hoeven vao 'I paard
kwam. Schijnbaar levenloos lag het meisje daar,
lerwjjl het paard opstond en mot r «wonderden
blik naar zgo slachtoffer keek. Doo.- bel circus
ging eeo kreet van ootzetiingmen sprong van
de zitplaatsen op, ging er op staan, de voor
stelliog had geen voortgang. Blanen een kwartier
wist do heele stad: de rnilerkooingin is Ver-
Het moisje werd uit den circas gedragen, et
stond een rijtuig gereed eo deze bracht baar
naar bet hotel, waar baar moeder woonde.
Hier lag zjj oog steeds schijnbaar leven hos,
geen spier in 't bleeke gelaat bewoog zicb. Vol
baoge zorg stond haar moeder aao bet ziekbed
en wachtte op een terken van leven. .Zjj zal
wel weer bjjkomeo," zei de dokter. Tevergeefs
sebeen do moeder daarop to wachten, nog «teeda
lag het meisje daar bleek sis in 't begin.
Toeo bet morgen werd eloeg zjj eindelijk de
oogen op en stamelde met mstto stem .Moeder."
(Wordt vervolgd.)
